VERSLAG VAN DE ACTIVITEITEN VAN DE KRING

UVA-SENIOREN

VAN SEPTEMBER 2014 TOT SEPTEMBER 2016

VERSLAG VAN DE EXCURSIES VAN EN

LEZINGEN VOOR DE KRING UVA-SENIOREN

VAN 01-09-2014 TOT 01-09-2016

Het sinds september 2014 vernieuwde bestuur van de Kring UvA-senioren. Op de foto van onder naar boven:

Ruud Bleijerveld (voorzitter), Annelies Pierrot-Bults (secretaris), Willy Groenman (lid), Gedi van Schriek (penningmeester), Hans de Vries (lid).

De leden van de Kring zijn allen medewerkers van de Universiteit van Amsterdam geweest en zijn daar, al dan niet vervroegd, met pensioen gegaan.

Per 31 augustus 2016 telde de Kring 344 leden.

Voor u ligt het verslag van de activiteiten van de Kring UvA-senioren

over de periode september 2014 tot en met augustus 2016. Wij

hebben er voor gekozen om, op dezelfde wijze als dit gebeurd is bij

de verantwoording over de eerste periode van ons bestaan, door

middel van foto’s met toelichtende tekst verslag te doen van onze

activiteiten.

Van die activiteiten is door het jaar heen uitvoeriger verslag gedaan in het digitale blad van de kring, de Uitdienstbode, dat drie keer per jaar verschijnt. Het blad wordt, zo bleek uit een enquête onder de kringleden, goed gelezen en bijzonder gewaardeerd.

De ontwikkeling van de organisatie van de universiteit.

17 september 2014

Mieke Zaanen, secretaris van de

Universiteit, bracht ons op de hoogte van de

ontwikkeling van de organisatie van de

universiteit de laatste jaren. De UvA heeft

ongeveer 5.000 medewerkers en zo’n

33.000 studenten. De faculteiten zijn

geconcentreerd in clusters: Roeterseiland,

Science Park, AMC en de Binnenstad. Het

laatste cluster is nu volop in ontwikkeling.

Het onderwijs wordt onderzoeksgestuurd,

daarvoor zijn er twintig onderzoeks-

zwaartepunten geformuleerd. De UvA werkt

samen met andere onderwijsinstellingen

zoals de Hogeschool van Amsterdam en de

Vrije Universiteit.

De secretaris heeft de verantwoordelijkheid voor het functioneren van staf en diensten. Zaanen zette uiteen hoe de huidige structuur van de staforganisatie en de ondersteunende diensten van de universiteit zijn georganiseerd om de complexe organisatie van de UvA zo efficiënt mogelijk te laten functioneren.

Karel Gaemers, emeritus-

hoogleraar Theoretische

fysica, vertelde tijdens de

excursie naar het NIKHEF

(Nationaal instituut voor

subatomaire fysica) op het

Science Park, bevlogen

over ‘elementaire deeltjes’,

de magische deeltjes die

een rol speelden bij de

oerknal. Op de vraag wat

we eraan hebben om

steeds maar weer kleinere

deeltjes te ontdekken in het

atoom was het eerlijke

antwoord dat er geen direct

praktisch nut is.

Het NIKHEF is nauw betrokken bij het CERN nabij Genève. De film over het ATLAS-project leerde

ons dat de deeltjesversneller een instrument is zo groot als het paleis op de Dam met een

ongelofelijke nauwkeurigheid.

In twee groepen werden we rondgeleid en zagen we een ‘nevelkamer’ en een ‘vonkenkamer’ waar

het onzichtbare zichtbaar wordt gemaakt. Aan verschillende onderzoeksprojecten naar kosmische

straling wordt in het NIKHEF-onderzoek gedaan, deze straling kan kanker bij de mens en storingen

in elektronica veroorzaken.

Excursie naar het NIKHEF 15 oktober 2014

8 november 2014. Historisch besef: over nieuwe vakken en melkmuilen op de universiteit

Marita Mathijsen, emeritus-hoogleraar Moderne Nederlandse letterkunde en lid van de kring UvA -

senioren, hield een lezing getiteld ‘Historisch besef: over nieuwe vakken en melkmuilen op de

universiteit’. Vanwege de AUV-dag, de jaarlijkse ledendag van de Amsterdamse Universiteits-

Vereniging, waar onze kring deel van uitmaakt, organiseerde het bestuur deze lezing samen met

de Kring Geschiedenis.

Mathijsen begon met de mededeling dat er voor 1800 nauwelijks aandacht was voor de nationale

geschiedenis. In 1800 waren er slechts twee standbeelden van historische figuren in Nederland

deze betroffen Erasmus en Lauren Janszoon Coster. Er waren geen openbaar toegankelijke

musea, de Ridderzaal was een brandweerkazerne, de abdij in Egmond werd afgebroken en

Rembrandt was niet bekend.

Een keerpunt in het denken over geschiedenis was de Franse revolutie. In 1860 wordt Robert

Fruin benoemd tot de eerste hoogleraar Vaderlandse Geschiedenis in Leiden. Het historisch

bewustzijn groeide en de opening van het Rijksmuseum als openbaar toegankelijk museum was

daarvan een resultaat.

De kerstlunch is een smakelijke traditie die wordt gehouden in de Amsterdamse Academische Club. Alle

aanwezigen genoten van een warme lunch: een buffet met een heerlijke stoofschotel en een oudhollands

appeltje als toetje. Er was ook tijd om geanimeerd bij te praten met oude bekenden en nieuwe contacten

op te doen.

Voorzitter Ruud Bleijerveld opende de bijeenkomst waarbij allereerst drie leden die het afgelopen jaar zijn

overleden werden herdacht met een minuut stilte. Verder deelt Bleijerveld mee dat de kring inmiddels 300

leden telt. Ook spreekt hij over het zeer fraaie boekje waarin de activiteiten van de kring verantwoord

worden, samengesteld en vormgegeven door Madzy Koudstaal, maakster van de (meeste) foto’s. Voor de

tekst tekende Dorothée te Riele. Het boekje dat u nu leest is het vervolg op die bundel.

KERSTLUNCH: 17 december 2014

18 februari 2015: Succes of stagnatie?

Universitaire ontwikkeling in Nederland

Sybolt Noorda, die in 2006 aftrad als voorzitter van

het College van Bestuur en daarna tot 2012 voorzitter

was van de VSNU, gaf een terugblik op de ont-

wikkelingen bij de UvA en bij de Nederlandse

universiteiten in het algemeen onder de titel ‘Succes

of stagnatie? Universitaire ontwikkeling in Nederland’. Studenten willen lang studeren, wetenschappers willen in alle vrijheid onderzoek doen, de politiek wil

de agenda bepalen en het bedrijfsleven wil snelle en toepasbare resultaten. Maar wat wil de

universiteit zelf? Toegankelijk zijn voor iedereen met een vwo-diploma of een topinstituut zijn met

alleen excellente studenten?

Vergeleken met instituten in de VS hebben Nederlandse universiteiten een laag budget en om toch

op topniveau te presteren moeten verbindingen worden aangegaan zoals de samenwerking van de

bètafaculteiten van de UvA en de VU. Volgens Noorda moeten we onze integriteit en ambitie

herstellen, gemeenschappelijke waarden moeten we erkennen en onderhouden. De universiteit zou

een voorbeeldfunctie moeten vervullen in de maatschappij.

In het algemeen geldt echter, het gaat goed met het Hoger Onderwijs, met de kanttekening dat we

meer afgestudeerden afleveren dan de markt aankan.

11 maart 2015: Talentontwikkeling: uitdagingen en

oplossingen

Klaas Visser, onderwijsdirecteur Psychologie, hield een

voordracht met als titel: Talentontwikkeling: uitdagingen en

oplossingen. In de lezing ging hij in op de nieuwe eisen

waarmee opleidingen worden geconfronteerd. De universiteit

moet de kwaliteit van het onderwijs verhogen bij toenemende

studentenaantallen en afnemende middelen.

Hij liet zien tot welke veranderingen deze eisen hebben

geleid in de opzet van de bachelor psychologie, een

populaire opleiding die jaarlijks rond de 500 studenten trekt.

Een hoog studierendement kan worden bereikt met een

schoolse aanpak en vaste structuur van het onderwijs.

Vakken duren altijd tien weken, een student volgt twee

vakken tegelijkertijd en de student moet bij inschrijving aan

deze meedoen en ze afronden.

Ook de indeling van toetsen is belangrijk, veel deeltoetsen en contacturen zijn belangrijk. Bovendien is

de instelling van ‘jaarklassen’ positief gebleken, soms een beetje schools maar de meeste studenten

varen daar wel bij. Het eerste jaar speelt daarbij een sleutelrol, er wordt afgedwongen dat ze meer op

tijd werken en de zaak goed bijhouden.

15 april 2015: excursie naar Naturalis in Leiden

We beginnen met een lunch in het Pesthuis dat tegenwoordig dienstdoet als entree, restaurant,

vergaderruimte en museumwinkel. We zien de Oerparade waar de evolutie wordt gevisualiseerd met

lange buizen die oplichten als de naam van een plant- of diergroep wordt ingedrukt. De buizen die

uitgestorven organismen voorstellen komen niet tot het plafond, degene die dat wel doen leven nog

steeds en kunnen nog verder evolueren.

We horen het verhaal over de Tyrannosaurus Rex, de inzamelactie om de benodigde vijf miljoen bij

elkaar te krijgen wat op het nippertje is gelukt. Er is veel te veel te zien, andere dinoskeletten, het

oudste stuk steen ooit op aarde gevonden van zo’n drie miljard jaar oud, een schelp van half miljoen

jaar oud waarin waarschijnlijk de Homo erectus in Indonesië krasjes met een geometrisch patroon

heeft gemaakt.

Daarna bezichtigen we de collectietoren en de zeldzame boekencollectie met onder anderen werk

van Maria Sibylla Merian, van haar hadden we al eerder een boek in de Bijzondere Collecties in de

In 2011 is de collectie van

het Zoölogisch Museum

Amsterdam, dat een

onderdeel was van de

FNWI, samengevoegd

met het Nationaal

Herbarium Nederland en

Natuurhistorisch Museum

Naturalis. Een goed

moment om de balans op

te maken.

NATURALIS LEIDEN

Zolang er gebouwd wordt

moeten de aannemers in

een vroeg stadium

aangeven hoe zij de

werkzaamheden

organiseren en hoe zij

ervoor zorgen dat de

omgeving zo min mogelijk

hinder ondervindt. Met de

Roeterseilandkrant, die

huis aan huis wordt

bezorgd, krijgt de buurt

informatie over de

werkzaamheden

27 mei 2015: excursie naar de Roeterseilandcampus Op de verbouwde Roeterseilandcampus zitten nu al de Faculteiten Economie en Bedrijfskunde en

Maatschappij- en Gedragswetenschappen en in 2017 zal ook de Faculteit der Rechtsgeleerdheid

hier gehuisvest worden. Het is een grote campus met een mensa en een café. Een van de dingen

die meteen opvalt zijn de enorme aantallen fietsen die overal gestald zijn. Er zijn fietscoaches

ingeschakeld omdat overlast voor de wijkbewoners moet worden tegengegaan.

14 juni 2015: Concert van het Sweelinckorkest

Het UvA-Orkest J.Pzn Sweelinck, opgericht in 1878,

is het ’t oudste symfonieorkest van Amsterdam.

Daarmee is het ouder dan het Concertgebouw-

orkest. Het bestaat uit ongeveer zeventig

enthousiaste studenten van Amsterdamse

universiteiten en hogescholen en staat onder leiding

van de Cubaanse Libia Hernández. Hernández

vertelde na afloop van het concert dat zij later dat jaar

naar Cuba zal vertrekken.

Op het programma staan werken van Paul Dukas,

Johan Wagenaar, Arnold Schönberg en Gustav

Mahler. Het was een prachtig concert. Hoogtepunt

van het concert was de vierde symfonie van Mahler.

Deze symfonie vertelt over het hemelse leven, niet

alleen hoe prachtig dit kan zijn, maar ook de donkere

zijde ervan. In het vierde deel wordt het lied ‘Das

Himmlische Leben’ gezongen door een kind in de

hemel. De sopraan Charlotte Janssen vertolkte deze

rol prachtig en ook de liederen van Schönberg waren

een genot om te horen.

Recensie Liesbeth van Welie

23 september 2015: De literaire verbeelding

van de Tweede Wereldoorlog

Manet van Montfrans, voormalig universitair docent

Europese en Franse letter- en cultuurkunde gaf de

lezing: ‘Gedeeld verleden’. De literaire verbeelding van

de Tweede Wereldoorlog in het werk van Georges

Perec en Patrick Modiano.

George Perec en Patrick Modiano liggen Van Montfrans

na aan het hart. Beide auteurs hebben in Nederland

een kleine maar vaste kring bewonderaars. Bijna hun

hele oeuvre is in het Nederlands beschikbaar. Dat is

een lot dat nog maar weinig Franse auteurs heden ten

dage beschoren is.

De in 1982 jong overleden Perec heeft hier vooral bekendheid verworven met zijn fantasierijke,

veelzijdige roman La Vie mode d’emploi/ Het leven een gebruiksaanwijzing (1978, vertaling 1995). En

voor zover Modiano niet al bekend was, dan is hij het wel geworden met de Nobelprijs voor literatuur

waarmee zijn werk in oktober 2014 bekroond werd.

De verwerking van de oorlog, de bezetting, het Vichyregime en de Jodenvervolging zijn maar

moeizaam en langzaam verwerkt in Frankrijk. Voor beide auteurs is de Tweede Wereldoorlog een

alles bepalende periode geweest. Perec werd in1936 geboren als kind van Pools-Joodse ouders,

deze kwamen tijdens de oorlog om het leven. Modiano is kort na de bevrijding in juli 1945 geboren uit

het huwelijk van een Frans-Joodse vader en een Vlaamse moeder.

Het was een bijzonder genoegen dat het is gelukt voor leden van onze Kring een excursie naar het

Ateliergebouw van het Rijksmuseum te organiseren. In dit centrum voor restauratie en conservering

werkt de UvA met het Rijksmuseum samen aan het behoud van kunstvoorwerpen. Een belangrijk

onderdeel van restauraties is het onderzoek naar de herkomst en de geschiedenis van het voorwerp.

We worden ontvangen door Joosje van Bennekom en Sara Creange in het metaalatelier. Er was de

Spaanse tafel voor ons neergelegd met een blad van gedreven zilver met in reliëf scenes uit het

werk van Rafael en Titiaan. Ook lag er een beeld dat is opgegraven in Thailand. Het beeld is

bijzonder omdat het zowel ijzer als tin bevat, wat het voorstelt en hoe oud het is, is nog niet bekend.

Het volgende bezoek is aan het glas- keramiek- en steenatelier waar Guus Verhaar, een jonge

promovendus, ons ontvangt. Hij houdt zich bezig met chemische en fysicochemische achteruitgang

van bekers en glazen. Hij laat glas zien met een vettige aanblik en doffe plekken. Dit noemt hij het

zweten en huilen van glas.

13 oktober 2015: Excursie naar het Ateliergebouw van

het Rijksmuseum

Het kind in het

schilderij heeft

echter een raar

hoofd en nu wordt

na een grondige

schoonmaakbeurt

onderzoek gedaan

of het wellicht is

overgeschilderd

en er misschien

toch een andere

versie naar boven

komt en er meer

zekerheid komt of

het een echte

Lucas van Leyden

betreft.

Bij de schilderijen vertelt Willem de Ridder over het schilderij ‘Maria met kind’ dat mogelijk van Lucas

van Leyden is. Het blijkt dat het hout van het paneel waarop het is geschilderd van dezelfde boom is

als het schilderij ‘Dans om het gouden kalf’ dat in het Rijksmuseum hangt.

7 november 2015: Tijdens de AUVdag op 7 november hield

Rens Bod, hoogleraar Computationele en Digitale

Wetenschappen, de lezing ‘Digital Humanities:

een revolutie in de geesteswetenschappen?’

Bod is verbonden aan zowel de FGW als de FNWI en heeft dus zowel een alfa- als een bèta-

achtergrond. In de lezing gaat hij in op de vraag wat de humaniora ons daadwerkelijk hebben

gebracht. Ruud Bleijerveld stelt als kringvoorzitter in zijn introductie de vraag: Wie hebben de wereld

het meest veranderd, de alfa’s of de beta’s? Twee op de drie aanwezigen denkt de bèta’s maar

niets is minder waar.

Bod geeft diverse voorbeelden hoe het eeuwenoude geesteswetenschappelijke patroonzoeken

zowel de Europese Verlichting als de Wetenschappelijke Revolutie hebben ingeluid. Tegenwoordig

anayseren onderzoekers enorme hoeveelheden data met de computer en vinden zo tal van bijzon-

dere patronen. Bod ziet het zoeken naar patronen als het zoeken naar wetmatigheden, als er een

duidelijke zoekvraag is werkt het. Zijn lezing eindigde met de oproep ‘Digitalize or die’, een punt van

discussie.

Kleuren en afsetters in de Gouden Eeuw

De tentoonstelling ‘Op zoek naar Van Santen & de kleuren van de Gouden Eeuw’ bij de Bijzondere

Collecties wordt bezocht. Op deze bijzondere tentoonstelling waren prenten, atlassen, bijbels en

andere boeken te zien van boekbinder en ‘meesterafsetter’ Dirk Jansz van Santen (1637-1708). Het

werk van deze kunstenaar is moeilijk traceerbaar en nog niet eerder waren zoveel stukken van hem bij

elkaar te zien.

Peter van der Krogt, ‘Jansonius-conservator’ bij de Bijzondere Collecties houdt een inleiding, waarna

ieder op eigen gelegenheid de tentoonstelling kan bezoeken.

Platen werden in de Gouden Eeuw gedrukt met koperdiepdruk, ets of gravure in zwart-wit waarna ze

met de hand werden ingekleurd. Met de hand kleuren was goedkoper dan kleurendruk, dat was erg

ingewikkeld en kostbaar. Prijsverschillen tussen wel of niet ingekleurde prenten waren niet erg groot

dus veel verdienden de zogenoemde afsetters niet. Van Santen was de Rembrandt onder de afsetters

en hij staat dan ook centraal in de tentoonstelling.

25 november 2015: op bezoek bij de ‘Bijzondere Collecties’ van de Universiteit

16 december 2015: Kerstlunch

Zoals hoort bij een goede traditie werd de

kerstlunch wederom geserveerd in de

Academische Club. Na ontvangst, een

drankje en een welkomstwoord van de

voorzitter Ruud Bleijerveld wordt om 12.30

uur een warme lunch aangeboden, in

buffetvorm, waarbij vlees-, vis- en

vegetarische gerechten op het menu

staan.

Na een geanimeerde onderlinge discussie

sluit Ruud Bleijerveld de bijeenkomst af.

Hij uit zijn grote zorg over de politieke

ontwikkelingen in en nabij Europa en

hoopt dat de geweldsdreiging die hierbij

ontstaat in 2016 gekeerd zal worden. Ook

spreekt hij de wens uit dat wij met ons

allen instaat zijn het menselijk leed dat

door de gewelduitingen ontstaat te

beperken. Binnen deze context wenst hij

ons een goed 2016.

Bernard van Praag, emeritus universiteitshoogleraar

Toegepast economisch onderzoek, hield op 17

februari 2016 de lezing ‘Paniek over het pensioen’,

over het onderwerp waar we allemaal mee te maken

hebben. In de lezing ging Van Praag in op de

problematiek van ons pensioenstelsel, besteedde hij

aandacht aan diverse pensioensystemen, de politieke

aspecten en droeg hij mogelijke oplossingen aan.

Ons pensioen kent als eerste pijler de AOW. De

tweede pijler is de pensioenuitkering opgebracht door

de premies tijden het werkzame leven. De derde pijler

tenslotte is de eigen spaarpot. Voor veel mensen is de

AOW de belangrijkste bron van inkomsten van hun

pensionering, en dat is nou niet bepaald een vetpot.

Met de toename van de levensverwachting is het aantal jaren dat een gepensioneerde van zijn

pensioen geniet drastisch opgelopen. De laatste jaren hoort men zowel van regeringszijde als

van werkgevers dat het pensioen in zijn huidige vorm onhoudbaar is geworden. Strenge

toetsingscriteria suggereren dat pensioenfondsen op instorten staan en niet langer kunnen

voldoen aan hun verplichtingen. Van Praag, als gepensioneerde econoom uitermate geboeid

door de wetenschappelijke en maatschappelijke aspecten van pensioenen, is van mening dat de

soep te heet wordt gegeten. De paniek wordt volgens hem grotendeels veroorzaakt door

overbodige regelgeving.

Jerzy Gawronski, hoogleraar Maritieme

archeologie verzorgde op 15 maart 2016 de

lezing ‘De rivier is de spiegel van de stad’,

waarin hij vertelde over de archeologische

vondsten bij de aanleg van de Noord-Zuid

lijn. Voor de bouw van stations werden

pakketten grond afgegraven tot een diepte

van 25 meter. Vooral bij het station op het

Rokin kwam dat archeologisch mooi uit,

omdat daar tot in de jaren dertig van de

vorige eeuw de Amstel stroomde. En

aangezien vroegere Amsterdammers hun

afval altijd in het water gooiden is door het

project veel gevonden uit voorbije jaren.

Gawronski liet zien wat voorwerpen en de

plaats van de vondsten ons kunnen leren. Mensen gooiden hun afval dicht bij huis in het water, bijvoorbeeld een grote hoeveelheid runder-

horens wijst op leerlooierijen en op de plek van de suikerraffinaderij ‘De drie Suikerbroden’ aan het

Rokin ter hoogte van de nummers 83-89 werden vele suikertrechters en stroopkannen gevonden.

Ook werden pijpenkoppen aantroffen in de nabijheid van trekschuithaltes, zo kan de archeoloog de

trekschuitroutes achterhalen.

Een aantal van de gevonden voorwerpen zullen worden tentoongesteld in een vitrine in het nieuwe

metrostation Rokin.

VOORWERPEN GEVONDEN TIJDENS DE METROWERKZAAMHEDEN AAN HET ROKIN

Wat je niet allemaal in de

bodem vindt bij het aanleggen

van de Noord-Zuidlijn van de

metro, tot Fordwieldoppen toe!

Met de Amstelcampus is een zeer

grote onderwijsconcentratie in dit

deel van Amsterdam ontstaan. In

2018 zal de nieuwbouw van de

Amstelcampus klaar zijn en

studeren en werker er 30.000

HvA-studenten en medewerkers.

Er zijn vijf faculteiten gehuisvest in

gebouwen die vernoemd zijn naar

bekenden uit het veld zoals het

Benno Premselahuis voor Digitale

Media en Creatieve Industrie en

het Theo Thijssenhuis voor

Onderwijs en Opvoeding. Het

voormalige belastingkantoor is

thans in gebruik als het

Kohnstammhuis. Op de campus

zijn 69 studentenwoningen

gerealiseerd.

In de tijd dat nog niet bekend was dat de universiteit en de hogeschool weer een eigen College van

Bestuur krijgen, brachten wij een bezoek aan de Amstelcampus, de hoofdvestiging van de HvA aan

de Wibautstraat.

20 april 2016: de Amstelcampus

18 mei 2016: het Amsterdam Museum

De UvA en Amsterdam

Museum zijn sterk met de

geschiedenis van Amsterdam

verbonden, er bestaat tussen

beide instellingen ook een

nauwe samenwerking waar

het gaat om onderwijs en

onderzoek op het gebied van

stadsgeschiedenis en kunst.

De tentoonstelling ‘Made in

Amsterdam’ toonde honderd

kunstwerken die de afgelopen

honderd jaar in Amsterdam

zijn gemaakt. Grote namen als

Beckmann, Appel, Dumas

komen voorbij maar ook

Grotegoed en Van der Feer

staan in de tijdlijn.

Samen vormen ze een profiel van Amsterdam, de stad die dient als toevluchtsoord, broedplaats en

podium voor kunstenaars. Geen kunsthistorisch overzicht maar een rijkgeschakeerd beeld van een

kleine eigenwijze wereldstad waar kunstenaars hun talent ontwikkelen, een stad waar creativiteit deel

uitmaakt van het DNA.

Gusta Reichwein, conservator van het Amsterdam Museum, leidde de tentoonstelling in. Ook konden

we de film zien van Martijn Veldhoen (de zoon van de bekende graficus Aat Veldhoen) over zijn

moeder Lotje Ruting die in 2010 overleed.

MADE IN AMSTERDAM

WEKT GESCHIEDENIS TOT LEVEN

12 JUNI 2016: HET SWEELINCKORKEST SPEELT VOOR ONZE KRING

Het Sweelinckorkest verzorgde wederom een mooi programma in de Singelkerk. Tachtig

toehoorders waren aanwezig. Het Sweelinckorkest werd geleid door de nieuwe dirigent Konradin

Herzog. Op het programma stond werk van Bartok, Kodály en Bruckner.

Hoogtepunt van het concert was de Zesde Symfonie van de Oostenrijkse componist Anton

Bruckner. Het Sweelinckorkest voerde de originele versie uit. Bruckner deed over deze symfonie

de uitspraak ‘Die Sechste ist die Keckste’ – de Zesde is de brutaalste.

Ook van dit concert is door Liesbeth van Welie een uitgebreide recensie voor de Uitdienstbode

geschreven.

24 augustus 2016: Het Scheepvaartmuseum

Bij het bezoek aan Het

Scheepvaartmuseum zagen we hoe het

museum sinds zijn heropening in

prikkelende, interactieve

tentoonstellingen laat zien hoe de zee de

Nederlandse cultuur heeft bepaald. De

rondleiding Topstukken toonde de

mooiste museumstukken in een

rondgang langs verschillende

tentoonstellingen. Ook werd een en

ander verteld over 's Lands

Zeemagazijn, het gebouw waarin het

museum sinds 1973 in zit. Het gebouw

uit 1656 is ontworpen door Daniel

Stalpaert als pakhuis van de Admiraliteit

van Amsterdam.

24 augustus 2016: het Marineterrein

Rasverteller en oud-marineman Hans Bartelsman leidde ons rond over het Marineterrein.

Bartelsman was tot voor kort plaatsvervangend commandant van het Marine Etablissement

Amsterdam, maar kreeg na bijna 39 dienstjaren begin dit jaar functioneel leeftijdsontslag. Hij

vertelde als geen ander over de maritieme historie van het terrein. Tijdens de rondleiding werden

diverse gebouwen bezocht. Het Marineterrein verandert van een gesloten militair gebied in een

waardevol openbaar toegankelijk stadskwartier. Er zijn zelfs enkele restaurants en een hotel.

Colofon:

Teksten: Annelies Pierrot-Bults

(Bron: de Uitdienstbode)

Foto’s :Dorothée te Riele (pg.19),

websites Libia Hernández en

Uva-Orkest J.Pzn Sweelinck, (pgs. 20+21)

Overige foto’s: Madzy Koudstaal

Vormgeving: Madzy Koudstaal