Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 1 van 15  

 

 Van de redactie 

Buiten  wordt  het  kouder,  de  kinderen  verheugen  zich  op  de  komst  van  Sinterklaas  en  de volwassenen maken  al  afspraken  voor  de  feestdagen.  Het  einde  van  het  kalenderjaar  nadert, ondertussen is het gemeenteleven in volle gang.  In deze Menno Sticht  leest u over de verschillende activiteiten en diensten die er de komende periode  zullen  zijn.  Verder wordt  er  teruggeblikt  op  de  afsluiting  van  Kerken  Kijken,  is  er  een oproep van de  JOCO’s en een gedicht  ingezonden door zr. Freddy den Herder. Uiteraard treft u ook de vaste  rubrieken van de predikante, van de kerkenraad, van de  financiële assistent, onze domineesvrouw  in deeltijd en het  lied dat me raakt. Voor deze editie  is een  interview gehouden met de voorzitter van de Schakelgroep, Anneke Sietsma.  En  de nieuwe rubriek De gedoogpartner – vijf vragen aan een niet‐doopsgezinde partner – is deze keer gevuld door Jos ter Brake, man van Nanja ter Brake. U merkt het al, genoeg leesvoer om de feestdagen mee door te komen.   

De redactie, Sanne, Sandra, Nienke en Laura     

Van de predikante 

`Het Licht van deze wereld`  Toen de klok een uur achteruit moest worden gezet wist  ik het  zeker: we naderen de donkere dagen voor Kerstmis. Om vijf uur moeten de  lampen in huis al aan om niet over je voeten en de kat  te  struikelen.  'Kerstmis'  dacht  ik.  Dat  betekent  twee  Adventspreken  schrijven,  twee Kerstpreken schrijven, een Oudjaarsdienst schrijven.... En dat over een thema waarvan de meeste mensen menen dat  ze er  sinds hun eigen  kindertijd allang overheen  zijn: de  geboorte  van het kindeke Jezus. Een sprookje, toch, zei iemand laatst tegen mij. Je gelooft toch niet zelf dat dit echt zo gebeurd is?   De vraag is inderdaad: wat moeten we nou met dat kindje dat geboren gaat worden? Daar heb ik in de loop van mijn leven heel wat over nagedacht. Ooit was ik in het diepe Zuiden van ons land werkzaam en ik werd meegenomen naar een katholieke dienst, waar een bijzonder oude pastoor de hele dienst lyrisch sprak over het nieuwgeboren kind. Zo lief en klein met slaperige oogjes en trappelende voetjes.  Je moest er wel van houden.  Ja, ook  ik  raak per kindje ontroerd over het wonder van nieuw  leven, maar  is er met dit kind niet wat meer aan de hand dan dat het werd geboren en de Heilige Geest als Vader had, zoals men belijdt en gelooft?  In veel Advents‐ en Kerstliederen wordt Jezus bezongen als het Licht voor de wereld. Zo zal Hij in de Evangeliën ooit ook zichzelf betitelen:  'Ik ben het Licht voor de wereld'. Dat  is een prachtige invalshoek om de thematiek rondom deze Kerstperiode te benaderen. Licht  ‐ en daarmee direct ook duisternis ‐ speelt een grote rol in veel godsdiensten, ook in het Jodendom en Christendom. Niets  is voor mensen van meer  levensbelang dan het hebben van  licht  in de duisternis. Afgezien van  de  rationele  overweging  dat  er  zonder  licht  niets  op  aarde  zou  kunnen  groeien  en  dat  er daarmee  geen  leven  op  aarde  zou  kunnen  bestaan,  zijn  er  overweldigend  veel  plaatsen  in  de bijbel aan  te wijzen, die spelen met de gelaagde betekenissen van de woorden  licht en donker. Licht  is  het  allereerste  dat  in  het  scheppingsverhaal  uit  Gods  hand  komt.  Dit  eerste scheppingswoord is een soort basisscheiding van licht en duisternis, later komen er op Gods bevel ook  nog  lichten  aan  het  hemelgewelf:  zon,  maan  en  sterren.  De  Here  God  draait hoogstpersoonlijk  enkele  gloeilampen  in  de  hemelse  kroonluchter.  Zo  weten  wij  tenminste wanneer we ons bed in moeten (en er weer uit).  

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 2 van 15  

 

Ook  in  de woestijnverhalen  en  de  psalmen  speelt  licht  een  grote  rol,  eveneens woorden  die daarmee samenhangen, zoals vuur en lamp en zon en ster. De bijbelse godsbeelden spelen graag met vuur, dat verband is begrijpelijk, want bij vuur hoort licht en warmte. Je kunt er naar kijken, maar  je kunt het niet direct vastpakken. Maar wel houdt het behalve de duisternis ook de wilde dieren op een afstand en je kunt er met een beetje padvinderen nog eten op bereiden ook.  'Uw Woord is een lamp voor mijn voet, een licht op mijn pad.' Psalm 119 vers 105.  Wat  zou  Jezus  nou  zelf  bedoeld  hebben  toen  Hij  die woorden  zei:  'Ik  ben  het  Licht  voor  de wereld'? We  vinden  deze woorden  in  het  Johannesevangelie  hoofdstuk  8  vers  12. Op  andere plaatsen in dat Evangelie zal Jezus zich associëren met  beelden van brood, herder, weg, wijnstok. Het zijn allemaal eenvoudige woorden, die in een overstijgende betekenis iets zeggen over hoe Hij zichzelf in de wereld zag staan. En hoe wij Hem mogen zien.   Het allereerste dat  in mij opkomt  is dat Hij een baken  is, een houvast, een  richtsnoer voor ons handelen wil zijn. Wij hebben Hem nodig als  richtinggevend mens,  iemand die zozeer de Geest van God in zich aanwezig voelde dat Hij er zo ongeveer mee samenviel. In zijn ziel vond Hij zoveel waarvan Hij voelde dat het ´van boven´ kwam, dat Hij het aan ´beneden´ wel moést verkondigen. Wij  mensen  zijn  van  beneden,  van  de  zwaartekracht,  van  de  duisternis,  van  de  aardse denktranten. Wij hopen en verlangen, wij zoeken en zuchten, wij sjoemelen en zijn egoïstisch. Wij hollen  zo vaak aan elkaar voorbij. Zo  zitten wij aan het wereldse vast.  In al dat aardse  laat Hij hemels licht schijnen, waarmee ik bedoel te zeggen dat Hij laat zien hoe wij andere, betere, helere mensen mogen worden. Door de woorden die Hij  sprak  in onszelf  te bewaren en  te herhalen, door ze op zondagmorgen te ontvouwen, door onze voeten te richten naar de weg die Hij ging. Als mens word ik er altijd gelukkiger van als ik bedenk dat de aardse denktranten niet het laatste woord  hebben.  Er  is  een mens  geweest  die  als  een  baken  van  licht  in  onze  geschiedenis  is opgedoken en die wij niet kunnen vergeten.  Grootse  termen  hebben  geleerde  theologen  gedurende  vele  eeuwen  uitgevonden  om Hem  te beschrijven  en  te  benoemen,  maar  wij  mensen  zijn  hardnekkig,  laten  die  boekenkasten  vol dogmatiek  gesloten  en  tuigen  liever  een  kerstboom  op  met  rotzooi.  Met  engelenhaar  en kerstmannen, sterren en lampjes en glanzende, gekleurde ballen. Geen idee wat het allemaal zou kunnen betekenen, maar mooi dat het wordt.... Zeker als het straks nog vroeger donker wordt. Ik vind  het  prachtig. Wij mensen  leven  niet  van  verantwoorde  exegese  en  dogmatiek  alleen, wij visualiseren  zo  graag wat we  geloven  en  verlangen  en  hopen. Omdat we  de  duisternis  in  alle jaargetijden  zo moe  zijn,  gaan  we  dus  wat  het  licht  betreft  even  helemaal  los  in  december. Hoewel ik als doopsgezinde voorganger nou niet zo hou van zware woorden, zou ik toch deze keer zeggen: mijn zegen heeft u. Laat al dat aardse  licht maar de vingerwijzing zijn naar Hem, die het Licht van deze wereld is.   

ds. Anneke van der Zijpp 

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 3 van 15  

 

Van de kerkenraad 

 Op de drempel van de adventstijd bewegen we ons op de kanteling van het jaar met het indrukwekkend gedenken van de mensen die afgelopen jaar uit onze gemeente zijn overleden.         Op de laatste zondag van het kerkelijk jaar, gaan we de weg van de Adventstijd in met de tekst “Licht onder ons” en hopen we als gemeente in de komende donkere dagen van het jaar, elkaar en natuurlijk ook anderen wat licht te kunnen brengen. Deze flyer met de diensten van Advent en Kerst vindt u in deze Menno Sticht. Ook wordt hij in de directe omgeving van de kerk uitgedeeld.   We sluiten het 375 jarig jubileum  van onze gemeente af met het theaterconcert “de Maria Monologen” op 14 december a.s. We zijn blij dat dit evenement kan plaatsvinden door samenwerking met de Doopsgezinde Gemeente in Zeist en dat dit initiatief verder is ondersteund met een financiële bijdrage vanuit de Ring Midden Nederland. In de afgelopen ledenvergadering is kort verslag gedaan van alle activiteiten die door de Jubileum Commissie zijn georganiseerd. We konden ons verheugen in een brede belangstelling vanuit Doperse kant maar ook vanuit de stad. Zo staan er regelmatig mensen voor ons kerkgebouw stil om het gedicht te lezen.  We kunnen trots zijn dat we dit jubileum op deze wijze hebben kunnen vieren. Vele leden en  vrienden hebben als vrijwilliger zich ingezet, daarvoor hartelijk dank. Zeker ook zijn we dank verschuldigd aan de gehele Jubileum commissie die met veel plezier het aantrekkelijke programma heeft voorbereid.  We zijn zeer verheugd dat we na het bekend worden dat br. Willem Hartman de kerkenraad gaat verlaten, zo snel een passende kandidaat hebben gevonden die  de vacature voor penningmeester van de DGU wil en kan vervullen. Jan Niemantsverdriet  is bereid om deze taak op zich te nemen; zijn kandidatuur wordt daarbij van harte ondersteund door de Financiële commissie. Begin december weten we of u zich in deze voordracht heeft kunnen vinden.  De kerkenraad heeft zich voorgenomen om in februari a.s. een beraadsdag te organiseren waar de kerkenraad en onze beide predikanten aan zullen deelnemen. Op basis van ons beleidsplan “Bakens gezet” van 2013‐ 2017 zullen we de prioriteiten voor onze gemeente nader bespreken, waarbij we dan ook de taken van de predikanten betrekken.   Namens de kerkenraad wens ik u alle goeds voor de komende Advents‐ en Kersttijd.  

Teije Bakker, voorzitter Kerkenraad    

    

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 4 van 15  

 

Kerkdiensten: aanvang 10.00 uur, tenzij anders aangegeven 

Datum  Predikant  Bijzonderheden  Kom maar in de kring (0‐6 jr) 

Kinderdienst (6‐12 jr) 

NOVEMBER 

23  ds. Anneke van der Zijpp    Laatste zondag kerkelijk jaar 

ja  ja 

30  ds. Alleke Wieringa    1e advent    ja 

DECEMBER 

7  ds. Corrie van Egmond  2e advent    ja 

14  ds. Anneke van der Zijpp   3e advent  Jong & Oud‐dienst 

  ja 

21  zr. Hanneke Huibers  4e advent    ja 

24  Leiding kinderdienst Aanvang 18.00 uur 

kerstviering  voor Jong  en  oud  met kinderkerstmusical  “Derde ster links” 

  ‐ 

25  ds. Anneke van der Zijpp eerste kerstdag 

m.m.v. gemeentekoor 

  ja 

28  dienst  voorbereid  door  de kerkenraad 

    nee 

JANUARI 

4  Ds. Ineke Reinhold      nee 

11  Ds. Louise Pondman      ja 

18  Ds. Anneke v.d. Zijpp      ja 

25  Ds. Yko van der Goot      ja  

 Collecte doelen:  

NOVEMBER 

23   Werkverband Geweldloos Samenleven  

 

30.   Collecte ten bate van projecten van de Doopsgezinde Zending   

Bestemd voor projecten in o.a. Zambia, Indonesië en Hong Kong. Thema’s: onderwijs, ontmoeting, gemeenteopbouw. 

DECEMBER 

7  ST.Omduw  Oecumenisch Diakonaal werk In de stad Utrecht 

14  NEAG Nederlands Expertisecentrum Alternatieven Voor geweld 

Het  NEAG  wil  bijdragen  aan  preventie  en  reductie  van gewelddadige conflicten  in Nederland en  in de wereld, o.a. door training en opleiding van vredeswerkers.  

21  Stichting Doopsgezind  Wereldwerk 

Projecten van Stichting Doopsgezind Wereldwerk 

24  DGU project adoptiekinderen   Bestemd voor twee kinderen uit Brazilië, o.a. voor school, boeken en medische hulp. 

25  Stichting Doopsgezind Wereldwerk  

Bestemd o.a. voor Covesap: solidair met de Indianen in Paraguay. 

28  ICS Investing in Children and their Societies 

Organisatie richt zich op verminderen van armoede, versterken van de lokale samenleving, creëren van kansen voor kinderen. O.a. project in Thailand: stop kinderhandel. 

  

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 5 van 15  

 

Agenda 

november 2014                               

 Zo  23  Repetitie Gemeentekoor  11.30 

Wo  26  Kring geloofsverdieping  20.00 

Zo  30  Kostersbijeenkomst  11.30 

       

december 2014 

Wo  3  Tafel van 12  17.30 

Do  4  Praten & Proeven  18.30 

Di  9  Kerkenraad  19.30 

Wo  10  Taizé aan de Gracht  20.00 

Vr  12  Schakelgroep  10.00 

Zo  14  Repetitie Gemeentekoor  11.30 

Zo  14  Mariamonologen (Theatergroep de Kern)  14.30 

Wo  17  Ochtendbijbelkring De Bilt  10.00 

Do  18  Starters  18.30 

Zo  21  Carols Sing In  14.00 

       

januari 2015                               

Wo  7  Bijbelkring Utrecht  10.00 

Do  8  Praten&Proeven  18.30 

Zo  11  Repetitie Gemeentekoor  11.30 

Di  13  Kerkenraad  17.30 

Wo  14  Taizé aan de Gracht  20.00 

Do  15  Starters  18.30 

Vr  16  Begeleidings commissie  14.00 

Wo  28  Geloofsverdieping  20.00 

   

Oproep 

 Wij zijn op zoek naar enthousiaste vrijwilligers die bereid zijn om af en  toe  tijdens de zondagse kerkdienst een crèche‐dienst  te draaien. 1x per maand vindt er Kom  in de Kring plaats voor de allerkleinsten maar op de overige  zondagen hebben wij opvang nodig  voor baby's  en peuters. Voor  meer  informatie,  of  om  je  aan  te  melden,  kun  je  terecht  bij  de  JOCO's  via Joco@doopsgezindutrecht.nl      

Kerstmusical 

Woensdag 24 december voeren de kinderen van kinderdienst weer een kerstmusical op! De titel van de kerstmusical is dit jaar ‘Derde ster links’. Het verhaal gaat over twee woestijnratjes en een konijn die een cadeau vinden in de woestijn. Ze ontdekken dat een koning het cadeau verloren is en gaan op pad om het terug te bezorgen. Onderweg komen ze andere dieren tegen en horen van hen dat ze de ster moeten volgen die aan de hemel verschenen  is. Ze weten dat deze ster een betekenis heeft, maar wat precies?  Iedereen wordt van harte uitgenodigd om op kerstavond  te horen en zien hoe de woestijnratjes en het konijn de betekenis van de ster ontdekken.   

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 6 van 15  

 

Terugkeer van het licht 

 De dagen worden steeds korter, de gordijnen kunnen elke avond eerder dicht. Soms zijn er dagen waarop we kunnen genieten van een paar warme zonnestralen. Maar er zijn ook gure, koude en donkere dagen, de winter is in aantocht. De Adventstijd is een periode van verwachting. Het zijn donkere dagen waarop we uitkijken naar het Licht dat geboren gaat worden. Graag vertel  ik u over dit Licht... de zon die terugkeert. Vele eeuwen  lang  is  dit  rond  21  december  gevierd. Wij  vieren  samen  het  Licht  wat  letterlijk  zal terugkeren (de zon), het Christelijke Licht dat geboren wordt (Jezus) en ook het Licht in uzelf dat opnieuw geboren kan worden.  In een duistere tijd, vol nare gebeurtenissen  in de wereld,  is het belangrijk  om  in  het  Licht  te  blijven  vertrouwen.  Eigenlijk  leven  we  nu  in  een  grote Adventsperiode.  Vol  duisterheden,  maar  niet  zonder  hoop!  U  bent  van  harte  welkom  op zondagochtend 21 december, om naar de kerkdienst te komen waarin het Licht centraal zal staan.  

 Hanneke Huibers   

    

Afsluiting Kerken Kijken 2014 in ons kerkgebouw 

Op vrijdag 3 oktober was het een drukte van belang in ons kerkgebouw. Al ruim vóór half vier, de in de uitnodiging vermelde tijd van binnenlopen, druppelden de gidsen van de diverse kerken een voor  een  binnen.  In  de  hal  stonden  koffie  en  thee  gereed,  in  de  gemeentezaal waren  tal  van snoeperijen uitgestald, veelal zelf gebakken. Het was al snel een gezellige boel en  iedereen was enthousiast  over  de  hartelijke  ontvangst. Dat  hadden we  te  danken  aan  Truus, Mariet,  Ciska, Ineke, Marga en Carolien (van de organisatie van Kerken Kijken), die al enkele uren te voren druk in de weer waren met de catering en de verdere voorbereiding. Alle hulde! Om kwart over vier heette Freddy eenieder namens de kerkenraad van harte welkom, waarna Aart de Veer  van de organisatie Kerken Kijken  verslag uitbracht  van het afgelopen  seizoen. De definitieve bezoekersaantallen konden nog niet vermeld worden, maar de algemene  trend was dat er dit jaar weer meer bezoekers waren geweest dan in de voorafgaande jaren. Na zoveel jaar is Kerken Kijken nog steeds een succes! Daarna mocht  ik een kort praatje houden over ons  jubileum, waarna  Ingmar Heytze enkele van zijn gedichten voordroeg. Uiteraard eindigde hij met ons gevelgedicht. De middag werd besloten met een gezellige  samenkomst onder het genot  van een drankje en heerlijke hapjes. Het was moeilijk om de laatste bezoekers de deur uit te krijgen.   

Angelique Hajenius 

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 7 van 15  

 

Het lied dat mij raakte 

Op de vraag van de  redactie van Menno Sticht om  iets  te schrijven over een  lied dat mij  raakt, kwamen er meteen veel flarden van  liederen naar boven drijven, geen probleem,  lijkt het zo op het eerste gezicht.  Een keuze maken was toch niet erg makkelijk omdat de vraag is om te schrijven over een lied dat ik onlangs gezongen heb in de kerk;  daar was wel een lied dat om aandacht vroeg.  Sinds begin van dit jaar zing ik mee met de cantorij van Nijeveen, ons woondorp, om het maar zo uit te drukken.  De cantorij wordt begeleid door een jonge dirigent,  Mannes Hofsink beroemd organist in Meppel en omgeving,  bestaat uit mensen van de drie kerken hier in het dorp, de PKN en in Nijeveen met een accentverschil:  PKiN. Waar dit verschil precies aan ligt, is voor mij een raadsel.  De cantorij zet elke week 17 stoelen klaar voor de zangers.  Het  lied dat mij  raakt  is  lied 697  in het nieuwe  liedboek. Bij elk  lied dat de  cantorij  instudeert (wekelijkse repetitie van 1½ uur) duurt het even voordat een  lied  iets wordt dat  ik kan beleven, iets ondoorgrondelijks dat samenvalt, een samenspel van tekst, melodie en mij.  Bij dit lied 697 kreeg ik al snel het gevoel dat het bij mij past.   Maar er is meer waarom dit lied mij aanspreekt bedacht ik me toen ik er over nadacht, en dat is dat samen zingen met verschillende stemgroepen;   de gezamenlijkheid die  iets kan brengen van gemeenschap, een eenheid van dat moment.  Het complete lied van vijf coupletten is te vinden in het liedboek, alleen de tekst van het refrein, geef ik daarom hier weer.  

Met wind in de haren en zon in de rug ligt 

het land voor ons open. Met Jou aan mijn zij, met Jou op mijn pad 

geen kwaad zal ik duchten want Jij bent nabij 

  Nu ik aan het einde kom van mijn bijdrage, wil ik graag nog iets delen dat vooral te maken heeft met beleving, het samenspel van muziek èn zingen, en hier ook kijken.  Elke keer dat ik het  Youtube filmpje zie en beluister ervaar ik dit als een feest, een beleving.  Kijk en luister zelf maar : flashmob  Ode an die Freude, veel kijk en luisterplezier….                 

        Marianne van Leeuwerden   

Verzamelt u ook al postzegels voor de DGU? In onze hal staat een witte doos waarin u uw gestempelde postzegels kunt deponeren.  

  

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 8 van 15  

 

Domineesvrouw in deeltijd  

Laura’s man werkt als predikant in Twente. Laura woont in Utrecht en is als domineesvrouw in het weekend vaak in Twente. Als stadse geniet zij van het dorpsleven.  Door  Weerselo  loopt  een  vrij  drukke  provinciale  weg  die  het  dorp  doormidden  snijdt.  De maximale  snelheid  is  in het dorp zelf weliswaar 50 kilometer, maar het blijft vaak een  toer om over te steken. Rond de schooltijden staan er altijd klaarovers (de hesjes en stopborden hangen in de Plus).  Een  jaar of vijftien geleden  is het  idee geopperd om een rondweg rond het dorp aan te  leggen. Daar was  iedereen voor en daartoe heeft de provincie  in 2005 besloten. Om allerlei redenen die vooral  te maken hebben met milieu‐eisen,  is de aanleg nog niet  tot  stand gekomen. Wel weet iedereen precies waar de rondweg komt te lopen, wiens uitzicht daardoor wordt verstoord en wat het betekent voor de infrastructuur van kleinere weggetjes.   Inmiddels ligt alles al zo lang stil, dat er steeds vaker stemmen opgaan om maar af te zien van de rondweg. De dorpsraad heeft daarom een enquête georganiseerd:  voor of  tegen de  rondweg? 907 huishoudens stemden, dat is bijna 90%. Dit hoge percentage deelnemers werd bereikt omdat men de enquêteformulieren bij iedereen thuis kwam ophalen, en niet schroomde drie keer terug te komen als mensen niet thuis waren. Uitkomst: 30% voor en 65% tegen. Ik ben heel benieuwd hoe  dit  gaat  aflopen.  Je  vraagt  je  af waarom  je  er  tegen  zou  zijn, want  het  dorp  zou  rustiger worden. Maar  tegenstanders  denken  dat  er  door  de  rondweg  geen  geld meer  over  is  om  het centrum aan te pakken en gezelliger te maken. Ook leidt een rondweg er toe dat aan die kant het dorp als het ware wordt afgesloten.  In Utrecht zou een enquête niet huis‐aan‐huis worden opgehaald, en men zou zeker niet drie keer terug komen. Maar de verschillen tussen stad en platteland zijn natuurlijk veel groter. Hieronder nog drie:  Zondag zat  ik  in de Stiftskerk naast een vrouw van rond de zeventig die hier  in de buurt op een boerderij  woont.  Zij  heeft  haar  hele  leven  op  de  boerderij  gewerkt,  veertig  jaar  de  koeien gemolken  en  zo. Haar drie  kinderen  liet  ze  gewoon  rondkruipen op de deel  terwijl  zij  aan het melken was. Tegenwoordig vindt men dat gevaarlijk en vies, maar zij zag er geen been in. Er was ook geen andere oplossing natuurlijk. Nu zijn haar kinderen uiteraard allang het huis uit. Op dit moment  geeft  zij  mantelzorg  aan  haar  buren,  een  boerenechtpaar  van  rond  de  tachtig  die verderop aan dezelfde weg wonen. Dat echtpaar heeft geen kinderen en de vrouw  ligt al zeven weken in het ziekenhuis en een verpleeghuis. Al die zeven weken brengt mijn gesprekspartner de man naar het ziekenhuis, regelt alles rond de zorg, gaat koffiedrinken bij de oude boer thuis en maakt intussen ook nog daar het huis schoon.   Vorige week  overleed  hier  een  vrouw  in  dezelfde  boerderij  als waar  ze  88  jaar  geleden was geboren. Het condoleren voor de begrafenis en het koffiedrinken na de begrafenis was op de deel van de boerderij, waar ook het jongvee stond. Is dat niet mooi?   Terwijl ik in de pastorie deze column zit te schrijven, wordt er heel hard aan de trekbel getrokken en zie  ik een  jongetje keihard wegrennen en zich achter de heg verstoppen. Dat  ik dat nog mag meemaken! Ik geloof niet dat er in de stad nog belletje wordt getrokken.  

Laura van Rossum du Chattel     

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 9 van 15  

 

Interview met Anneke Sietsma, voorzitter van de Schakelgroep  

Anneke  is  sinds  vijf  jaar  voorzitter  van  de  Schakelgroep.  In  de  jaren  negentig  zat  zij  in  de kerkenraad waar  ze onder andere voorzitter was.  Samen met haar man Eelke  stond  zij aan de wieg van het kerkelijk bureau.  Wat is de Schakelgroep? De Schakelgroep zijn zes vrouwen die het werk van de 26 contactleden coördineren. Zij zorgen dat ieder lid en vriend een contactlid heeft en dat de contactleden hun ervaringen kunnen uitwisselen met elkaar en met de predikanten, en  zij  zorgen  voor de huissamenkomsten. De  Schakelgroep zorgt  ook  voor  de  verspreiding  in  augustus  van  de  ledenlijsten  en  Wegwijzers  door  de contactleden,  en  voor  de  kerstattenties  voor  zieke  en  oude  leden.  Ook  die  brengen  de contactleden rond.  En wat doet de voorzitter? Ik communiceer alles wat de Schakelgroep doet met het kerkelijk bureau, zodat dat precies weet wie  bij  wie  hoort.  Ik  leg  bijvoorbeeld  ook  contact  met  een  spreker  voor  de contactledenvergadering. Je bent eigenlijk een aanspreekpunt voor de leden, de kerkenraad en de predikanten. Je moet betrokken zijn en een beetje nauwkeurig.  Dus samenvattend:  de contactleden hebben contact met alle leden en vrienden van de gemeente, de Schakelgroep zorgt er voor dat de contactleden hun werk kunnen doen en ook contact hebben met elkaar, en de voorzitter probeert dat allemaal in goede banen te leiden. Ik snap het! In de week dat    ik met Anneke praat voor dit  interview, zijn toevallig net de huissamenkomsten. De Schakelgroep bedenkt samen met de predikanten het  thema voor de huissamenkomsten en maakt afspraken met de leden waar de bijeenkomsten zijn. De predikanten leiden vervolgens de bijeenkomsten. Er is al jaren een groep, niet heel groot, die op de huissamenkomsten komt. Het is een leuke manier om geloofsgenoten te treffen die je normaliter niet gauw spreekt. Twee  keer  per  jaar  zijn  er  besprekingen  van  de  contactleden  onderling.  Ze  bekijken  dan  of iedereen  niet  te  veel  of  te  weinig  mensen  onder  haar  hoede  heeft,  of  er  problemen  zijn. Contactleden kunnen elkaar helpen, want het is niet altijd makkelijk om bij leden en vrienden op bezoek te gaan. Soms mag je niet naar binnen! Maar dat is een grote uitzondering.  Waarom zijn er eigenlijk contactleden? Veel oudere leden komen om allerlei redenen niet meer naar de kerk. Het zijn vaak mensen die in het verleden veel voor de gemeente gedaan hebben. Zij hebben recht op onze aandacht, als ze ziek  of  gewoon  oud  zijn.  Ik  vind  het  zelf meestal  ook  helemaal  geen  opgave want  je  krijgt  er enorm veel voor terug. Vaak leer je elkaar als contactlid en gemeentelid goed kennen en ontstaan er  waardevolle  contacten.  In  het  contact  gaat  het  om  degene  die  je  bezoekt,  maar  het  is verrijkend naar  twee kanten. Dat hoor  ik ook altijd  terug van de contactleden.  Ik vind het heel belangrijk werk want het zorgt er voor dat de gemeente betrokken blijft bij elkaar. Overigens  krijgen  de  jongere  leden  niet  zo  vaak  (of  bijna  nooit)  bezoek  van  contactleden.  Zij hebben er minder behoefte aan want zitten zelf  in groepen en kringen, en komen naar de kerk. Bovendien hebben ze minder tijd voor bezoekjes omdat ze werken.  Hoe zit het met de contactledenvergaderingen? Die zijn twee keer per  jaar. Ongeveer de helft van de contactleden komt. We hebben altijd een meer organisatorisch deel waarin we bijvoorbeeld nieuwe adressen verdelen, en een inhoudelijk deel. Vorige week  is Hetty Stok, de directeur van het Hospice  in de Utrechtse Kanaalstraat, over het hospice komen vertellen: wat is het doel van het hospice en wat doen vrijwilligers daar.    

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 10 van 15  

 

Je hebt veel gedaan  in de gemeente. Binnenkort houd  je op met het werk voor de Schakelgroep. Hoe zal dat zijn? Het is mijn ervaring dat het het leukste is om in de “inner circle” van de gemeente te zijn. Je weet dan heel veel en voelt je bij alles betrokken. Heel mooi. Zodra je uit die kern verdwijnt, voelt het anders, tenminste zo was het voor mij. Je voelt meer afstand. Daarom vond  ik het altijd fijn nog wel zo veel mogelijk te doen, bijvoorbeeld dus in de Schakelgroep. Ik ga er straks mee stoppen in verband met een eventuele verhuizing.   Heb je al een opvolger? Ja en daar ben ik heel erg blij mee! Evelien Niemantsverdriet neemt mijn rol over.   Hoe zie je de toekomst van de gemeente en de Schakelgroep? We  moeten  zeker  contactleden  houden.  Hoe  we  dat  organiseren  met  de  Schakelgroep,  zou natuurlijk ook anders, misschien makkelijker,  kunnen.  Ik  zie het optimistisch  in,  ik denk dat de gemeente  voldoende  daadkracht  en  energie  heeft  om  te  blijven  bloeien.  Er  is  voldoende betrokkenheid. Landelijk ben ik minder optimistisch, er zijn zo veel kleine gemeentes. Zijn er wel genoeg predikanten, en  is er wel genoeg werk voor de predikanten die er  zijn. Aan de andere kant, laatst was ik in Friesland in een heel kleine gemeente. Ik was bij een dienst die de vorm had van  een  huiskamerdienst. We  zaten wel  in  de  kerk, maar met  z’n  achten  rond  een  tafel. We zongen met elkaar en  lazen de bijbel, en  iemand hield een verhaal. Het was heel mooi. In kleine gemeentes moet je zoeken naar nieuwe vormen. Ik heb er vertrouwen in.  

Laura van Rossum du Chattel   

Elke dag is een uitnodiging 

Elke dag is een uitnodiging om goed te zijn voor jezelf, om jezelf op te bouwen. 

 Elke dag is een uitnodiging 

om jezelf te oefenen in waardering voor dit leven, in waardering voor je kunnen. 

 Elke dag is een uitnodiging om je te verwonderen 

over zoveel goeds in anderen over zoveel verlangen naar liefde. 

 Elke dag is een uitnodiging om tijd te nemen voor zorg, om aandachtig te leven. 

 Elke dag is een uitnodiging om elkaar te bemoedigen, 

om te bouwen aan een wereld van liefde.  

Uit "Een nieuw begin" van M. v.d. Bergh  

(ingezonden door zr. Freddy den Herder)   

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 11 van 15  

 

Spraakmakend eten 

Op vrijdag 14 november was er Spraakmakend eten met het thema: opstaan of liggen blijven. We waren met tien personen:  

  We begonnen met het lezen van gezang 719: Loof God voor de vruchten van boomgaard en land  

Loof God voor de vruchten van boomgaard en land, Loof God voor de boer, op vooruitgang gebrand, De oogst met de hulp van machines volbracht,  geduldig gedaan met verenigde kracht.  Loof God voor de vruchten van over de zee Van ver nemen schepen de oogst met zich mee: Verzonden door buren, hun naam onbekend, Gegeven door god die ons allemaal kent.  Loof God voor de vruchten uit aarde en mijn, Ze worden bewerkt tot ze handelbaar zijn: Voor olie, voor ijzer, voor steenkool en goud, Loof God die ze geeft omdat Hij van ons houdt.  Loof God voor de vruchten van kennis en brein, De drang tot ontdekken van wat er kan zijn: Voor dromen en daden en alles dat leidt Tot een wereld van hop en van menselijkheid.  Loof god voor de vruchten van liefde alom, Van leiders naar volgers maar ook andersom: Dat ieder geleid wordt, geduldig en goed, Naar vrijheid en dat men zal worden gevoed. 

 We vonden het een modern lied. We aten erwtensoep, pompoensoep, turks brood met kaas, tomaten en olijven. En we praatten lang over opstandigheid: wat is dat eigenlijk? Wat is het verschil met boosheid of irritatie? Wat durven we te doen en wat vinden we van opstandige acties van anderen?  Om half tien braken we op, en we bedankten Nanja, Ans en Josje voor hun maaltijd. 

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 12 van 15  

 

De gedoogpartner1 ‐ vijf vragen aan een niet‐doopsgezinde partner 

 In de nieuwe rubriek ‘vijf vragen aan een niet doopsgezinde partner’ stellen we vijf vragen aan Jos ter Brake, man van Nanja ter Brake.  Je bent niet doopsgezind. Hoor je bij een andere kerk of ben je niet gelovig? Kun je dat toelichten? Nee, ik ben inderdaad niet doopsgezind. Toch voelt het alsof ik wel een beetje bij de DGU hoor. Ik hoor in elk geval niet bij een andere kerk. Ben ik gelovig of niet? Ik geloof dat de mens in principe goed wil zijn, dat wil zeggen zijn/haar  talenten wil ontwikkelen en ontplooien  in harmonie met anderen. Dat die talenten een geschenk zijn en dat je tijdens je leven vaak een onzichtbare hand kunt pakken om de juiste weg te kiezen, daarvan ben ik overtuigd. Is dat God? Prima.  Wat vind je van de doopsgezinden en de doopsgezinde gemeente Utrecht? Mijn indruk is dat de leden van de DGU (en doopsgezinden in het algemeen) hetzelfde mensbeeld hebben  als  ik.  Het  verschil  is  wellicht  ons  vertrekpunt.  Doopsgezinden  redeneren  vanuit  een godsbeeld en dat bepaalt hun mensbeeld. Bij mij is het omgekeerd.  Ga je wel eens mee naar een dienst van de DGU? Waarom wel of niet? Ik ga wel eens mee. Vooral op hoogtijdagen. Dat  is vermoedelijk een erfenis uit mijn katholieke verleden. Ook op zondag overheersen meestal wereldse zaken, zoals hardlopen en nog wat werk afmaken. Als ik een dienst bijwoon, kom ik er met een goed gevoel vandaan. Aan de andere kant, als  ik  niet  ga, mis  ik  dat  gevoel  niet. Dat  ik  de wijkbijeenkomsten  vaak mis,  omdat  ik  dan  ga trainen, vind ik wel jammer.  Hoe is het om als stel niet bij dezelfde kerkelijke gemeente te horen? Dat  Nanja  actief  lid  is  en  ik  zelf  geen  actief  lid  ben,  vind  ik  prima. We  hebben  ieder  eigen interesses en doen daarom  veel apart.  Ik wil wel  graag weten wat haar bezig houdt, maar we moeten niet  proberen om  alles  samen  te doen.  Ik moet bijvoorbeeld niet mee  gaan naar  een zing(zang?)middag.  Dan  loopt  de  dirigent  weg.  En  ik  moet  Nanja  niet  vragen  mee  te  gaan hardlopen. Dan loopt er ook iemand weg. Wie, is niet op voorhand duidelijk.  Heb je een tip voor de DGU? Wellicht gebeurt het al, maar probeer de DGU actief  te profileren  tijdens de  introductieperiode van nieuwe studenten en  leerlingen  (HBO, MBO, WO). Of, beter nog, probeer die studenten en leerlingen die van huis uit lid zijn van een kerkgenootschap persoonlijk te benaderen.   Als je wilt meewerken aan deze rubriek, kan je je aanmelden bij de redactie, mennosticht@doopsgezindutrecht.nl          

                                                             1  Deze  naam  is  ontleend  aan  de  naam  van  een  rubriek  in  de  Nieuwsbrief  van  de  Amsterdamse Studentenekklesia 

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 13 van 15  

 

Afsluiting van het jubileum 

    

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 14 van 15  

 

Villa Vrede in het Marcuscentrum2 

Op  2  juli  zijn  Ida  Wassenaar  en  Judith  Fournier  op  bezoek  geweest  bij  Villa  Vrede,  "De ontmoetingsplaats  in Utrecht waar  je zonder papieren altijd welkom bent!", die onderdak heeft gevonden in het bijgebouw van de Marcuskerk, dat van de Protestantse Gemeente Utrecht wordt gehuurd. We worden ontvangen door coördinator Wilma Rozenga, de enige betaalde kracht  (24 uur). Als een goede moeder heet zij iedereen welkom, stelt de bezoekers op hun gemak, ziet erop toe dat zij van koffie en thee worden voorzien, een plekje vinden in een van de huiskamers om tot zichzelf te komen, anderen te ontmoeten, dat ze antwoorden krijgen op hun vragen of worden geholpen bij het  invullen van papieren. Ook kun  je er  televisie kijken, een spelletje doen, de zorg voor  je kinderen  delen met  anderen,  kleding  krijgen, Nederlandse  les,  pianoles  en  fietsles.  En  niet  te vergeten: een boterham of zelfs een warme maaltijd. Wilma heeft  jaren voor de missie  in Afrika gewoond en gewerkt en dat  is goed  te merken aan haar warme en  toch  losse omgang met de mannen, vrouwen en kinderen die binnenlopen. Villa Vrede is nu woensdag, donderdag en vrijdag van 10‐17 uur open. Het streven is om de hele week open te zijn.  De andere kant van het werk van Wilma bestaat uit het bekend maken van Villa Vrede en het werven van vrijwilligers voor de opvang en het geven van taal‐, piano‐, en fietslessen. Bovendien is er van alles aan spullen nodig, zoals kleding, handdoeken, badkleding, fietsen, computers. Ook voor de moestuin, waarvoor Rotsoord een  stukje  grond beschikbaar  stelt,  is hulp en materiaal nodig.  Daarnaast onderhoudt Wilma de  samenwerking met andere organisaties die  zich op de een of andere  wijze met  de  doelgroep  bezighouden:  Vluchtelingenwerk Midden‐Nederland  (VWMN), STIL  (sociaaljuridische bemiddeling voor opvang), Weerdsingel  (Tussenvoorziening), Huize Agnes (4 opvanghuizen voor vrouwen met en zonder kinderen), Toevlucht, Omduw, St. Dienstverlening Buitenlanders, Singuru (Overvecht). Eén maal per zes weken is met bovengenoemde organisaties hulpverleningsoverleg. 

                                                             2 Het Marcuscentrum is een bijgebouw van de Marcuskerk in Hoograven 

Menno Sticht 2014 nr. 6                                                        blz. 15 van 15  

 

Ook met de Gemeente Utrecht voert Wilma het gesprek, maar Villa Vrede ontvangt geen subsidie van de Gemeente. Villa Vrede is een politiek neutrale stichting, die afhankelijk is van subsidies van andere organisaties, waaronder kerken. De Gemeente Utrecht stelt zich wel coulant op, d.w.z. dat zij geen actief opsporingsbeleid voert en de bezoekers van Villa Vrede dus met rust laat.  De Villa Vrede  zelf  is  geen  echte  hulpverleningsorganisatie,  verwijst wel  door  en  verzorgt  ook informatiebijeenkomsten, bv. op medisch gebied. Het biedt voor de dag een veilig onderkomen voor mensen die nergens veilig en thuis zijn. Zo worden asielzoekers na eerste afwijzing van hun statusaanvraag  in de beroepsprocedure uit de  asielzoekerscentra  gezet  en  komen op  straat  te staan. Het grootste huisvestingsprobleem hebben de gezinnen.   Tijdens ons gesprek met Wilma in het kantoor, dat nog allerlei andere functies heeft, worden we herhaaldelijk gestoord: door kinderen die hun tekening willen laten zien, door vrijwilligers die iets willen vragen… Wij doen tot slot de ronde door Villa Vrede en zien hoe ieder op zijn of haar wijze bezig is: televisiekijken, dingen opzoeken op de computer, zich meten met de tegenstander op het prachtig nieuwe tafelvoetbalspel… In de huiskamer met de piano  is de  leraar met drie  leerlingen in gesprek. Uit de keuken komen ons al heerlijke geuren tegemoet van de maaltijd die een van de vrijwilligers bereidt. Even later nemen we afscheid van dit gastvrije huis, waar dankzij de inzet van Wilma en haar vrijwilligers mensen voor een paar uur onderdak, rust, steun en vrede vinden.  Website: www.villavrede.nl   Het centrum heeft behoefte aan:    ‐ vrijwilligers voor taak van gastheer/vrouw    ‐ handdoeken   ‐ activiteitenbegeleid(st)er      ‐ goedwerkende computers   ‐ taaldocent          ‐ badkleding   ‐ fietsen            ‐ kleding  

  

Data inleveren kopij en verschijning Menno Sticht 2014‐2015 

Nummer  Inleverdatum kopij  verschijningsdatum 

1 Winter  4 januari 2015  16 januari 2015 

2 Pasen  1 maart  13 maart 

3 Pinksteren  3 mei  15 mei 

4 Nieuw seizoen  2 augustus  14 augustus