1

Nr. 21 september/oktober 2015 (ed. 5) jaar 4

e Beste knotter,

Voor je ligt weer een nieuwe uitgave van ons Buitenblad.

Nogal een dikke, omdat een verslag van vier Tom met maanden werk in het veld ringslang daar debet aan is.

● op blz. 1 en 2 kun je informatie vinden over de kastanjebloedingsziekte. ● Sjaak krijgt eindelijk zijn Boomstam over de streep op blz. 3 ● eveneens op blz. 3 een klein verslagje

over 2 nieuwe ereleden en dat er lang ge-

leden ook al een soort nieuwsbrief was. ● Hans van der Zwet heeft een bijdrage op blz. 4 van een niet reguliere werkdag.

● van de werkvloer is deze keer van de lange; doe het rustig aan op blz. 4 tot blz. 9. ● een oudlid gaat er vandoor; het fijne lees je op blz. 9.

● een verslag van een bezoek aan een Vitens-locatie vind je op blz. 10 en 11.

● een gedigitaliseerde dia ( dank, Jan ) uit het roemrijke verleden tot slot. ● de rubriek Binnenste buiten vervalt dit

keer wegens het seizoen van de komkommers. ● Ruud, onze secretaris, is bereid gevonden in het volgend Buitenblad de Boomstam op te pakken.

● bijdragen aan ’t Buitenblad zijn van harte welkom.

Artikelen, foto’s, interviews, nieuwtjes, eigenaardigheden ( voor de rubriek Blad-blazer ) enz. enz.

Liefst per mail: aartr006@planet.nl Deadline: half november 2015

Niet zo lang geleden zijn er drie tamme kastanjes aangeplant in de Buitenhof.

Hoewel we het afgelopen seizoen behoorlijk veel heb-

ben aangeplant, waren deze bomen echt buitenbeentjes gezien hun lengte van zo’n vijf meter.

Niet zo lang geleden kwam er op NPO-1 in het journaal van 18.00 uur een item over de kastanjebloedingsziekte aanplant op 20-12-2014

en het leek me een goed idee foto: Jan Kleymans

om er nadere informatie bij te zoeken. Daarom aandacht voor:

de kastanje(bloedings)ziekte Deze ziekte laat een opeenvolging van symptomen zien. Op de stam verschijnen roestbruine vlekken. Deze verspreiden zich snel

over de hele stam. Uit de vlekken komt een vloei- stof, de boom “bloedt”. Het vocht is eerst helder, maar verkleurt snel naar donkerbruin en wordt stro- perig. Daarna gaat de bast

onder de vlekken rotten.

Meestal stopt het bloeden na de zomer. De vlekken drogen uit tot ruwe, zwarte korsten. De bast rond-

om de korsten sterft af en de boom vertoont bastscheuren.

Nadat in 2005 proeven zijn gedaan op

zaailingen van de paardekastanje en de verdenking op een bacterie viel, zijn er uitgebreide proeven gedaan. Op grond daarvan is onomstotelijk vast

komen te staan, dat de bewuste bacterie de primaire oorzaak is van de bloedingsziekte. In 2006 werd de veroorzaker geïdentificeerd. Het bleek te gaan om de bacterie Pseudomonas syringae pathovar aesculi.

2

Zou door de aantasting weefsel rondom de stam te gronde gaan, dan is de boom ten dode opgeschreven. Daar komt bij dat een hele boom inpakken praktisch niet uitvoerbaar is. Door de slang wordt warm water gepompt. Om warmteverlies zo

veel mogelijk te beperken, is de slang met isolatiemateriaal afge- dekt. De onderzoekers volgen de gezondheid van de behandelde boom door monsters te nemen om na te gaan of de bacterie met succes is bestreden. Daarnaast volgen ze de gezondheidstoestand van de boom om het lange termijneffect van de behandeling vast te kunnen stellen. Bron: Groenkennisnet Wikipedia Journaal 15-5-2015

In de rubriek De Boomstam wordt een (aspirant)lid uitgenodigd te verhalen wat de

beweegredenen zijn een deel van de vrije tijd in te zetten voor het landschapsbeheer…..

In het vorige Buitenblad eindigde Sjaak met een beschrijving van

het bos nabij de Oranje-kazerne….

Het nut van ‘t rooien van dat naaldbos door een horde motorzagers en het vervangen door loofboompjes zag ik toen niet, blij dat ze m’n

favoriete ( na schooltijd ) klimboom in de tuin lieten staan. M’n eerste baantje was bij de Heidemij (tegen woordig “Arcadis”) naar aanleiding van de februaristorm ‘71/’72, waar bij hele bossen ontworteld raakten; trippend op LSD maakte ik me wijs dat de kreunende en krakende grove dennen menselijke gedaantes begonnen aan te nemen.

Via ‘n telefoontje naar Putten werd aan me verteld om bij een boerderij in het bos langs te gaan voor een lange snoei bijl en wetsteentje om daar-mee te helpen schade op te ruimen en loof boompjes met één schuine

slag te klieven, ergens tussen Arnhem en Apeldoorn. Er lagen ook 2 stammen ( sequoja’s ?? ), zo dik, dat je er maar net over heen kon kijken. Een flink vuur voor bij ‘t schaften was wel

zeer welkom om je warm te houden. Hier heb ik ook een college met motorzaag ( nog behoorlijk zwaar in de 70-er jaren ) en al ‘t ruime zwerk zien kiezen, gelanceerd door ‘n boom onder spanning. ‘t Liep goed af. Nadien volgden de spreekwoordelijke 12 ambachten / 13 ongelukken, waaronder apotheekhulp, toneelknecht Arnhem en “on the road” Nederlands en Belgisch Limburg, ‘n afgebroken luchtvaartopleiding Schiphol, kunstacademie Maastricht en Utrecht ( beeldhouwen / omgevings-

In deze nieuwsbrief besluit Sjaak zijn relaas…..

De onderzoekers vonden verder, dat de aantasting vaak verder voortgeschre-den is dan op het eerste gezicht lijkt. Onder een schijnbaar gezonde bast met

maar een klein wondje, komt vaak een ernstige aantasting tevoorschijn.

Uit recentelijk onderzoek blijkt dat de bacterie gevoelig is voor warmte. Bij een temperatuur hoger dan 39 graden C groeit de bacterie niet meer. Door geïnfecteerde zaailingen in het laboratorium gedurende 2 dagen bij een 40º C te behandelen, was de bacterie niet meer in staat verder te groeien of te delen. Zaailingen waren in staat hun wonden te herstellen. Daarom is nu een proef opgezet om na te gaan of een warmtebehandeling bij

volwassen bomen geschikt is om de bacterie te bestrijden. Om de boom te verwarmen wordt om de stam op de plaats van de infectie een slang aangebracht. De stam is daarbij in het bijzonder belangrijk, omdat die de schakel vormt tussen de takken en de wortels.

aangetaste kastanje

Foto: Hans van Aartrijk

3

ontwerpen ), vakomscholing natuursteen, pottenbakkerij, ID-banen in ‘t groen ( genentuin Hof van Eden, natuuronderhoud UW-groen ), werklozentraject stichting Nieuwland ( fort bij Vechten ) en dus ‘t vrijwil-ligerswerk. Op de leeftijd van 63 niet om echt trots op te zijn.

P.S. De geestdrift, die je bij de vereniging meemaakt, de vaak woeste, verwilderde en onbekende werk-locaties, die wel wat onderhoud kunnen gebruiken om de groene zones tussen – in de loop van

duizenden jaren ontstane landschappen en bebouwde omgeving - te handhaven, ga je waarderen.

Met dank aan Charlotte, die aanbood me te interviewen, als ’t te lastig zou zijn; is wederzijds hoor !

Tijdens de jaarlijkse A.L.V. dit jaar gehouden op 22 mei in het verenigingsgebouw de Buitenplaats werden 2 leden tot ere-lid benoemd.

Frans Compeer en Tabe Tietema kregen deze bijzondere kwalifi-

catie vanwege de vele verdiensten voor de vereniging in de af- lopen jaren. Frans kreeg daarbij ook de gouden hiep ( Tabe had deze reeds eerder ontvangen ), een bijzonder gereedschap uit de tijd van het edele handwerk. Frans met hiep Foto: Jan Kleymans

4

Van Hans (niet ondergetekende) begreep ik, dat hij op de jubileumdag een deel van zijn wandelexcursie heeft moeten aanpassen, omdat zijn doortocht versperd werd door twee zwanen met maar liefst zeven kuikens. Er was geen doorkomen aan.

Op dinsdag 16 juni zeer vroeg wilde ik even op de Kievit verkennen, wat men daar al voor klussen voor mij had. Dit betreft klussen buiten het reguliere programma van Landschapsbeheer Vleuten-De Meern om.

Toen ik achteruitrijdend de zijweg op kwam rijden, bleek ook mijn doortocht geblokkeerd door dit zwanenpaar met kroost. De bermen waren hoog begroeid en het leek mij, dat zij daar een nest hadden. Omdat ik toch wilde verkennen wat voor mogelijke klussen men voor mij in petto had, heb ik geprobeerd De Kievit te bereiken via het Dijkgraafpad.

Maar die vlieger ging niet op, want een juist gerepareerd hekwerk blokkeer de mij de toegang tot het molendijkje.

Nog een stukje verder ben ik via de uitbreidingsgebied alsnog op het Kievit terrein gekomen. Het zwanenpaar met kroost was inmiddels vertrokken. Had hier dus kenne- lijk geen nest.

Op dinsdag 23 juni zeer vroeg was ik weer bij de Kievit om maaisel af te voeren. Foto: Hans van der Zwet

Probleemloos heb ik het terrein bereikt, maar toen ik weg wilde, bleek mijn uitgang geblokkeerd door het voornoemde zwanenpaar met nu wel heel grote grijze kuikens. Pas na veel toeteren en lichtsignalen geven en langzaam dichterbij komend, besloot moederzwaan

met haar kuikens het pad te verlaten en te water te gaan. Maar Pa Zwaan deed wel een paar stappen opzij, maar bleek moedig op de zijweg staan. Er was echter genoeg ruimte voor mij om te passeren.

Wat een prachtige karakteristieke dieren zijn dit toch. Hans van der Zwet

Van de werkvloer Op vrijdag 1 mei werd er naast het zagen en kloven gebosmaaierd tegenover de Buitenplaats, aan de wand van de Buitenplaats gewerkt en twee maal Queekhoven bezocht om daar over de sloot hout uit het bos te halen. Met dit gevarieerde programma hielden zich 12 leden bezig.

Op de zaterdag bezorgden een zevental haardhout bij klanten.

Donderdag 7 mei hield Tom het zagen en kloven voor gezien en ging boeren- koolplantjes verspenen. Tabe en Daan hielden zich bezig met het verder afwerken van de houten wand.

De laatste stammetjes uit Queekhoven werden op de vrijdag opgehaald om de zagers en klovers van “munitie” te voorzien. Zaterdag waren er 6 enthousiastelingen om hout te bezorgen. hout uit Queekhoven foto: Hans van Aartrijk

Totaal waren er in deze week 26 personen actief.

“ja, zo zit ie goed..” Foto: Jan Kleymans

Op donderdag 14 mei was het Hemelvaartsdag; de dag erna zagen zeven leden de “nieuwe” auto ( uit

Ermelo ). Een fraaie auto, waarmee op de zaterdag nog even een beperkte hoeveelheid hout werd bezorgd. In de week van de 21e werd er voor de afwisseling gezaagd, gekloofd en hout bezorgd. Aan dat zagen en kloven kwam op de 28e voorlopig een eind; voor de stimulering van de fijne motoriek werden vele boerenkoolplantjes uitgeplant op de “patrijzenakker” in de Buitenhof.

5

Op de laatste twee werkdagen in mei werd er vooral aan elsjes en distels getrokken.

Voor de statistiek: deze maand mei telde 88 “mandagen” en 330 werkuren.

elsjes trekken… en hout bezorgen…. Foto’s: Jan Kleymans

In verband met de naderende jubileumdag op 6 juni werd er op donderdag en vrijdag hard gewerkt op de

Buitenplaats. Er werd geveegd, geklopt, gesjouwd, schoongemaakt, gedweild, verplaatst, gezweten, weer verplaatst, geklommen, getrokken, gevuld, opgehangen, gepoetst, neergezet en weer ergens anders

neergezet, gehamerd, opgebouwd en afgebroken enz. enz. Er waren zo’n 25 leden samen ongeveer 110 uur bezig om de Buitenplaats een feestelijk aanzien te geven. Zie voor de verschillende verslagen en foto’s van deze jubileumdag ‘t Buitenblad nr. 20. Ja, en was er op donderdag 10 juni weer een “gewone” werkdag. Bij de Hamtoren werd het essenlaantje gemaaid en afgehooid.

Acht leden hadden een leuke dag.

Ad aan het begin van het essenlaantje Foto: Jan Kleymans

Donderdag 18 juni waren de bermen van de Zeilweg bij de Kievit Harmelen aan de beurt om gemaaid en afgehooid te worden. Dat ging in een rap tempo, het maaisel werd afgevoerd naar de Stits. Zeven leden zagen dat het goed was.

De dag erna werd er weer gezaaid in de patrijzenakker en ook

gemaaid en afgehooid in de bermen nabij de Buitenplaats. Op de zaterdag waren er zelfs 6 leden om hout te bezorgen. Totaal waren er in deze week 21 mensen in de weer. werk aan de Zeilweg In de laatste week van juni werd er gemaaid en afgehooid nabij de

foto: Hans van Aartrijk Buitenplaats. Bij het maaien kon een fraai bloeiende rietorchis gelukkig ont- weken worden. Ook werden er nieuwe schotten gemaakt voor het vervoer van hout en was er nog een houtrit. Voor de statistiek:

deze maand juni telde 89 “mandagen” en 320 werkuren.

Paul met de bosmaaier Foto: Jan Kleymans rietorchis in de berm bij de Bp Foto: Hans van Aartrijk

Het was bijzonder warm op vrijdag de 12e, met een zeer gevari- eerd programma. Negen leden kwamen daar op af : haardhout wegbrengen

zaaien van rogge, lupine en zonnebloem, nadat er gefreesd en

geëgd was en voor de mannen in t-shirtjes brandnetels trekken in Queek- hoven om de jonge aanplant vrij te maken. Drie man verzorgden zaterdag porties haardhout.

6

De maand juli begn direct met een hittegolf, zodat het Dijkgraafpad in Harmelen een 8-tal verhitte gezichten opleverde.

de start van de klus en harken maar foto’s: Jan Kleymans

De Helenahoeve in de wijk de Tol zag op donderdag 9 juli op een gegeven moment negen werkers met maaimachine,hark en hooivork. De gang zat er goed in en de volgende dag werd er ook nog afgehooid bij de nabijgelegen Lindehoeve.

Donderdag 16 juli waren we druk bezig met het afronden van de werkzaamheden rondom de moeras-

plasjes in de Buitenhof en maaiwerk nabij de bosakker. Zeven leden hadden hierbij een nuttige dagbe-steding. De vrijdag gaf een behoorlijke opkomst te zien: de ploeg was dermate groot dat besloten werd de groep te splitsen. Drie mensen besloten distels te gaan verwijderen op de patrijzenakker en

de tien anderen togen naar de Joostenlaan om daar zeer gericht maai- en

afhooiwerk te gaan doen. Opvallend was de toename van de aardaker. Er werd keihard gewerkt en bijna werd de ge- hele Joostenlaan “bewerkt”; het maaisel ging naar een verzamelplek. de maaibrigade Hans van Zijl en Tom aan het begin van de Joostenlaan de aardaker ( zie ook Buitenblad nr 08 ) foto: Jan Kleymans

foto: Hans van Aartrijk

Het maaien en afhooien werd afgewisseld met veelvuldig vegen en afwissen. Vanwege de hoge temperatuur werd er eerder gestopt. Blijkbaar had een bunzing niet

zo veel last van de hitte; in enkele soepele sprongen was hij/zij in het riet verdwenen. Vrijdags werd met 4 man het karwei afgemaakt. Vanwege de Tour de France

werd er op de zaterdag niet gewerkt.

Er is dit jaar een flink perceel bijgekomen in het onderhoud; ten westen van de Helenahoeve is er rondom de plas voor het eerst door ons gemaaid en afgehooid. Een rijke flora, vooral langs de waterkant was er te zien, met name zeer veel rietorchissen, die vroeger rücksichtlos werden

weggemaaid. aan de Helenahoeve staat behoorlijk wat riet, wat het afhooien wel bemoeilijkt…. Foto: Hans van Aartrijk

een behoorlijk groot perceel rondom de plas; de begroeiing direct aan de plas bleef staan….. Foto: Jan Kleymans

Terwijl 9 leden aan het afhooien waren rondom de plas, gingen

Ad en Hans van Zijl al vast naar de moerasplasjes in de Buiten-hof om daar te maaien. Op zaterdag 11 juli waren 5 “harkers” en 1 gast ( een moeder van een stagiair ) bezig om het maaisel weg te brengen.

7

De zaterdag blonk uit in een zeer gevarieerd programma. Het restant els ophalen bij de Kooydijk (SBB) ging in tegenstelling tot vorig jaar vlotjes. Met een meter of vijftig lopen was het stapeltje hout bereikt en met behulp van twee kruiwagens was de ongeveer 2 kuub

zo naar de laadbak gebracht. Tom vond onder de laatste stammetjes een ringslang. Frappant was de stank die de slang via de ontlasting verspreidde, maar Tom gaf geen krimp.

Ondanks zijn vrees wist Jan de tolk een serie foto’s te maken, waarbij de ijselijke kreten, die Jan slaakte geen indruk maakten op Ringo. Maar ja, slangen zijn dan ook doof…… Uiteraard werd de slang weer losgelaten. Teruggekomen op de Bp ging een tweetal zich bezig houden met het zagen en kloven van de meegenomen els en het opruimen

van snoeihout tegenover de Bp; de rest toog naar de Joostenlaan om nog wat maaisel van de vrijdag op te ruimen. Het biertje en ander sap na afloop vonden de vijf wel verdiend !

Ad had gezien dat het oude hooiland van de Kievit wel aan een maaibeurt toe was, zodat op de 23e juli acht mensen bezig waren met maaien en afhooien.

Een korte inventarisatie leverde al snel meer dan veertig klokjesgentianen op ! Ze waren vooral in het meest vochtige deel van het hooiland te vinden. Zo, dat meurt een uur in de wind…. Ook het gentiaanblauwtje foto: Jan Kleymans werd er gesignaleerd.

Lees voor nadere info het artikel hierover in ‘t

Buitenblad nr 14. Foto: Hans van Aartrijk

werken i.v.m. de weersvoorspelling. Dat bleek de volgende dag een verstandige beslissing te zijn geweest; de zomerstorm was de zwaarste

sinds meer dan 100 jaar. Donderdag 30 juli gaf koel en buiig weer te zien. Niettemin wisten 7 personen de Kleine Hof en de Hazenhof in de wijk de Tol te maaien en af te hooien. De laatste dag van juli waren er maar liefst dertien leden in de Bijle-

veld aanwezig. Sommigen hielden zich bezig met het wegzagen van de door de storm gevelde bomen, het vrij maken van een pad door het bos; anderen met het verwijderen van waaihout uit grote wilgen in of bij het rietveld en het wegzagen van hinderlijke takken. Ook werd er nog zo’n 600 m2 riet gemaaid met bosmaaiers. Dat was

een lastig karwei, omdat het terrein doorsneden is met een aantal Hans van Zijl achter de maaimachine

lage dijkjes; al met al een nogal geaccidenteerd geheel. Foto: Jan Kleymans

Staatsbosbeheer wil het terrein in “oude glorie” herstellen. In de komende maanden wordt er graafwerk verricht om de waterhuishouding in het rietveld te verbeteren. De bedoeling is dat onze vereniging twee maal per jaar ( een zomer- en een wintermaai ) er gaat werken.

Voor de statistiek: Deze maand juli telde 101 “mandagen” en ca 390 werkuren en er waren 2 gecancelde werkdagen. even pauze op het vrijgemaakte pad……. Foto: Jan Kleymans

Vrijdagochtend 24 juli werd het afhooien afgerond en was er wat tijd over en vertrok men naar de Bijleveld om daar het project “het rietveld” op zich

in te laten werken. En dat gaf verschillende reacties te zien:van “niet te doen” tot “zo, dat is een hele klus”. Besloten werd het project als een uitdaging te zien. Ook werd besloten de volgende dag niet te

8

De dag er na, de zaterdag, was een kwartet bezig met de afvoer van het dikkere wilgenhout en werd er nog zo’n 400 m2 riet door Sjaak en Jan

gemaaid. Apart was de vondst van een dode hermelijn, die er nog redelijk “vers” uitzag.

In deze week waren 24 leden actief in het veld.

Tom en Sjaak druk bezig met de afvoer… Foto: Jan Kleymans

Enkele weken eerder kwam een verzoek van SBB binnen om in een perceel aan de Kanaalweg in Hollandse Rading elsjes en wilgjes te verwijderen ( mail:in de toekomst zou dan waardevolle vegetatie

behouden kunnen worden en kan er weer gemaaid worden en het maaisel afgevoerd ).

Omdat er in het maaiprogramma enige ruimte was, werd er een aan-

tal vrijwilligers gepolst om verkennend werk te doen. Op woensdag 5 augustus togen vijf nieuwsgierigen naar de locatie.

Krijn, Martin S, Jan K., Hans v.d.Z. en schrijver dezes trokken ge- durende vier uren honderden elsjes en wilgjes uit de vrij zandige grond. Bij de wat grotere exemplaren was een spade echt nodig. Al snel bleek dat er in het terreintje tientallen rietorchissen stonden; het zou inderdaad zonde zijn, als deze planten het onderspit zouden delven. Martin in gevecht met een al uit de kluiten gewassen wilg Foto: Jan Kleymans

Donderdag 6 augustus was het rietveld aan de Bijleveld weer aan de beurt. Het gemaaide riet van een week eerder was droog genoeg om te kunnen

verbranden. Een paar personen hielden zich bezig met de bosmaaier. Vanwege de hitte, o.a. van de vuren werd eerder dan gebruikelijk ge- stopt met werken.

Foto’s: Jan KLeymans

Ook vrijdags was het zeer warm; dat weerhield tien (nog) enthousiaste lieden er niet van om naar de elsjes en wilgjes te gaan. Er waren twee auto’s nodig om het werkvolk te vervoeren. Ruud bleef achter op de Buitenplaats om nieuwe schotten voor de laadbak te maken. Dat sommige elzen en wilgen al een behoorlijk wortelstelsel hadden ontwikkeld ( door eerdere maai-beurten ), was er waarschijnlijk de oorzaak van dat er maar liefst drie spades de geest gaven en er na

verloop van tijd behoorlijk wat zweet uit de diverse poriën gutste. Omdat het zeer intensief en zwaar werk was, bleek wel kort na de lunch: de pijp was gewoon leeg. Ruw geschat was er op dat moment zo’n 130m2 aan els en wilg verwijderd.

Op de Buitenplaats werd van een zeer verdiend, koel sapje

genoten. Een redelijke opkomst voor de zaterdag: op een gegeven mo- ment waren er 7 leden in het rietveld bezig. In een soort trance werkten 3 bosmaaiers met behulp van de harkers zich door het rietveld heen.

Het dijkje, nog zo’n 400 m2, bleef over voor een volgend keer. Foto: Jan Kleymans

Deze week telde vier werkdagen met 31 werkers !!

9

Donderdag 13 augustus toog men opnieuw met twee auto’s naar de Kanaaldijk in Hollandse Rading om weer wat trek- en spitwerk te verrichten. Ook werden er door de zomerstorm uitgescheurde takken van

wilgen en een berk nabij de paardenstal en wilgen langs de weg losgezaagd. Het dikkere hout ging mee naar de Buitenplaats. Negen leden hielden het urenlang op de knieën uit.

Foto’s: Jan Kleymans

Op vrijdag 14 augustus bleek het maaisel in de Bijleveld door de over- vloedige regenval te vochtig om te kunnen branden. Begonnen werd met het verwijderen van de kruipwilg en in recordtijd

werd het dijkje aan de westkant gemaaid met twee maaimachines.

Het riet in de sloot tegenover de Buitenplaats werd op de zaterdag verwijderd. Vier man hadden daar lol in. In deze week zijn er 22 mensen in het veld actief geweest. De laatste twee weken van augustus werden gebruikt om in

Hollandse Rading weer enige honderden wilgjes en elsjes uit het veld te trekken en in de Bijleveld maaisel te verbranden en kruipwilg weg te zagen. Jammer dat de wind niet altijd gunstig stond om te kunnen branden; dit i.v.m. de nabijheid van kassen. De Bijleveld was daarbij met 15 werkers iets meer in trek dan

Hollandse Rading (14).

Overigens zijn de werkzaamheden in de Bijleveld nog niet afge- rond. De laatste zaterdag van deze maand (met slecht weer ) bleek “Lange” Hans nuttig te kunnen besteden op de Buitenplaats. …….never a dull moment……. Foto: Jan KLeymans

Voor de statistiek: Deze maand augustus telde 86 “mandagen” en 321 werkuren.

Zondag 6 september was er in restaurant Janzen in Woerden gelegenheid om afscheid te nemen van Phil Ras. Een tiental oud-leden en leden van “het eerste uur” met aanhang namen deze gelegenheid te baat om Phil zeer waarschijnlijk voor het laatst de hand te schudden. Foto: Hans van Aartrijk

Phil vertrekt met zijn vrouw Inez op 17 september naar haar vaderland Colombia. Zoon Nico blijft hier om zijn studie in Delft af te ronden.

Zoals velen van ons weten heeft Phil zich vele jaren op allerlei manieren en functies voor de vereniging verdienstelijk gemaakt. Uit de spullen, die niet meegaan naar Colombia, wordt een grote collectie dia’s aan onze vereniging

geschonken. Op deze dia’s is vooral van de jaren ’78 t/m ’81 te zien, waar we toen mee bezig waren. Ik denk, dat ik namens velen de wens uit kan spreken dat hem en Inez nog een gelukkige tijd in het verre Colombia gegeven zal zijn. Inez zal zich bezig houden met de opvang van plattelandsjeugd en

Phil hoeft zich niet te vervelen met het optimaliseren van zijn nieuwe leefomgeving. Eén van de eerste aankopen daar is de aanschaf van een kettingzaag. Hans van Aartrijk

10

Bezoek aan de oudste productie locatie van Vitens in Soestduinen

De meesten van jullie weten dat we jaarlijks werken op de Hollandse kade tussen Montfoort en de A-12; in onze club

ook wel de Vitenskade genoemd. De terreinbeheerder, de heer George Schrijvershof, was altijd tevreden over onze werkzaamheden. Zodanig, dat ik twee jaar geleden eens een balletje opgooide om ook op andere terreinen van Vitens te gaan werken. In 2014 werden twee terreinen van Vitens op de Utrechtse

Heuvelrug bezocht. Van één terrein werd ik direct enthou- siast: een 55 ha groot gebied in Soestduinen. Jammer is wel dat de provinciale weg N 413 er door heen snijdt; links ligt zo’n 11 ha en rechts 44 ha. Het gebied is rijk aan ringslangen, reeën, dassen, vossen,

hagedissen en allerlei soorten roofvogels; ook komen er bijzondere de 44 ha van Vitens

korstmossen en bv. de zeldzame wolfsklauw voor. Het gebied ligt verder verwijderd van ons “huisadres” dan andere werklocaties. In het bestuur is daarom dit op de vergaderagenda gezet en de voors en tegens van een en ander besproken. Afgelopen zomer ben ik opnieuw met de terreinbeheerder op het desbetreffende terrein geweest en be-sproken wat onze vereniging er zou kunnen doen. Dat blijkt divers te zijn: naast het verwijderen van ongewenste opslag

van naaldhout, berk en prunus, ook het vrijhouden van paden, het verwijderen van begroeiing dat te dicht bij de spoorlijn komt en het uitdunnen van het bomenbestand. Om de leden kennis te laten maken met deze bijzondere locatie heeft het bestuur besloten om een werkdag “uit te roosteren” en de heer

Schrijvershof te vragen een rondleiding over het terrein te verzorgen.

En op 12 september was het dan zover. Op zaterdagochtend rond 9.30 uur togen elf lieden van de parkeer- plaats van de Van Weerden Poelmanlaan 2 naar de Oudheidskamer, foto: Jan Kleymans

waar de heer George Schrijvershof het gezelschap welkom heette met koffie en cake. Dries kwam als 12e wat later uit het Utrechtse aangefietst. Na een korte rondleiding met uitleg langs machines en gereed- schap uit vroegere tijden, waarbij vele vragen werden gesteld, werd de drukke weg overgestoken naar het terrein van 44 ha.

Als eerste werd er langs een paar vijvers gelopen, waarvan de oudste uit rond 1883 dateert. Toen ging de waterlevering nog vanuit “open “ water. Uiteraard viel er van alles in, inclusief van wat er over heen vloog. Nu is het een paradijsje voor vele ringslangen. een deel van het museum foto; Jan Kleymans Vervolgens kwam men bij een behoorlijk diepe ( ca 10 meter ) slenk in het bos. In het verleden heeft men hier als het ware naar het water toegegraven; met behulp van allerlei buizen werd het water afge-voerd. De heer Schrijvershof liet ons in die slenk de ingang van een dassenhol zien en legde uit hoe je

kon zien dat het een vossenhol of een dassenhol was en hoe de das er voor zorgt, dat er geen regenwater het hol binnenkomt. En als je aan de term sloddervos denkt, weet je genoeg…..

We kwamen gigantische eiken tegen; de omringende kleinere eiken zullen weg moeten om hun grotere broer de nodige ruimte te kunnen geven. Op het “maaiveld” lopende keken we omlaag waar in de tegen-over liggende helling weer dassenholen te zien waren. Hier en daar stonden enorm dikke, dode boomstammen vol met gaten, een enkele door een levende boom overeind gehouden. Uiteraard moest er af en toe over omgewaaid hout geklauterd worden, terwijl de heer Schrijvershof

verderop al enthousiast stond te vertellen over weer een bijzondere eigenaardigheid. Reint, toch moeilijk ter been, hield zich kranig.

11

Een bijzonderheid was het nestkastje dat we tegenkwamen.

De boomklever, die er haar intrek heeft genomen, vond de ingang toch wel wat erg groot en heeft bij een of andere bouwmarkt materiaal gehaald om dat op te lossen.

In het bos voelden we af en toe een spatje regen en ik kreeg al spijt dat ik mijn regenjack niet had meegenomen , tot we op het lager gelegen terrein aangekomen, de zon er zelfs een enkele keer doorkwam en het op het zand behaaglijk werd.

Dit terrein ligt lager, omdat er in het verleden zand is ge- wonnen. Foto: Franka Moes

De heer Schrijvershof vertelde dat er hier al een strook bos verwijderd was en dat er op termijn veel naaldhout plaats zal moeten maken voor een meer gemengd bos. In de toekomst zal het al aanwezige fraaie heideveld uitgebreid worden met meer heide; de berkjes, dennetjes en prunus zullen daartoe verwijderd moeten worden. Met een sardonische grijns vond hij dat wel iets voor onze club.

En passant liet hij ons de zeldzame wolfsklauw zien, een soort, die op de rode lijst staat. …bloeiende heide Foto: Jan Kleymans

Wolfsklauw…….. Foto: Franka Moes

Na zo’n twee uur door het terrein begeleid te zijn, kwamen we weer terug bij het toegangshek en werd onze gids hartelijk bedankt voor zijn enthousiaste en soms ook humorvolle uitleg. Er werd afgesproken dat we binnenkort er een paar dagen gaan werken om te bezien of deze locatie voor de toekomst een werkplek kan worden.

Uit de oude “doos”…. Zoals je hebt kunnen lezen, heeft Phil zijn verzameling dia’s overgedragen aan de vereniging.

Jan Kleymans is bezig een en ander te digitaliseren. Een proeve van is hiernaast te zien: lang niet alles was toen handwerk.

George Schrijvershof vertelt….. Foto: Franka Moes

Hans van Aartrijk

12