Dara had zich vliegensvlug omgedraaid, waardoor ze bijna wankelde, maar ze had zich snel hersteld. Jack negeerde haar slungelige actie en keek haar doordringend aan. Echter hield ze koppig haar mond dicht en klemde haar vingers steviger om de harker waarmee ze verdwaalde bladeren bijeen had geharkt. Beide zeiden niets, totdat ze stilte werd verbroken door een zacht gefluister dat hen beide deed opschrikken. “Dara...”

Jack draaide zich om en zag Finola op de veranda tegen de balustrade aangeleund staan. Haar roze nachtjapon was koud in de koele zaterdagochtend. Het was nu volledig licht geworden en over een uur moest hij alweer terug naar het bureau. Dara was naar Finola toegelopen en had haar mee naar binnen genomen zodat ze geen kou zou vatten. Jack bleef nog even staan, piekerend over wat hij nu moest doen. Dara wilde hem weg hebben, daar bestond geen twijfel over.

Maar hij kon het niet over zijn hart verkrijgen om Finola nu alleen te laten, ook al was Dara hier om voor haar te zorgen. Maar hij moest het Amy nog vertellen - als Dane dat nog niet had gedaan -, zich snel douchen en dan weer aan het werk. Misschien kon hij Dane bellen of hij al iets meer wist over de zaak. Met die gedachte toetste hij het nummer in van zijn beste vriend.Na een paar keer over laten gaan, gaf Jack het op.

Dane zal nog wel met de overhoring bezig zijn, dacht hij toen hij op zijn horloge keek. Na een tijdje liep hij weer naar binnen, de warmte in. Dara had vast de verwarming aangezet, omdat het buiten al leek te vriezen. Hij vond het tweetal in de woonkamer, waar Finola druk gebaarde dat ze zich even wilde douchen, maar dat niet mocht van haar jongere zus.“Ik ben geen klein kind meer,” mompelde Finola, maar gaf zich toch over toen ze de blikken van Dara zag.

Jack zag dat Dara het verder wel alleen aankon, dus besloot hij om toch maar naar huis te gaan. Na het werk zou hij weer rechtstreeks hierheen komen, om te zien hoe het met Finola gaat. Dara was maar al te blij toen hij aankondigde om naar huis te gaan. Finola, echter, was daar minder blij mee, en drukte haar zachte lichaam tegen de zijne.“Ik hoop dat ik je straks nog even zie?” vroeg ze hoopvol. Jack knikte kort en verliet toen snel het huis, voordat hij dingen deed waar hij spijt van zou krijgen...