Wij schrijven 16 Mei 2018 deze brief aan U allen.

Een brief vanuit het hart van onze liefhebberij.

Van uit Midden Drenthe. Van uit zijn Kleindierenvereniging.

~UITNODIGING FOKKERSAVOND~

~De Bij en haar bijzonderheden & Genetica bij Hoenders~

Donderdag 24 mei 20 uur aan het Smalbroek 25 te Beilen

~Ter zake: Deze Fokkersavond wordt er een ter lering! Het vermaak zal ook de ontmoeting met elkaar uit gaan

maken. De Bij is veelvuldig in het nieuws. Berichten die een grote ongerustheid te weeg brengen. Wat zal de

deskundig specialist daar over zeggen. We hebben het genoegen Lute vd Bult aan het woord te hebben. De im-

kervereniging De Eendracht in Beilen, hij is daar de voorzitter, kan U opleiden en wegwijs maken in de geheimen

van de bijenhouderij. Lute gaat ons vertellen over het hoe en waarom de honingbij zo ontzettend nuttig is!

Ook die avond betreedt Hendrik Timmer het spreekgestoelte. Genetica bij Hoenders is het onderwerp. In het

laatste Kleindiermagazine staat een artikel van zijn pen over alle aspecten van de Pekingkriel. Nog niet gelezen?

Direct doen; een aanrader. Dit bolle ding van veren heeft geen geheimen meer. Hoe we hem gaan fokken horen

we donderdagavond de 24e.

~De Hollandse avond was met twee sprekers over Nederlandse Hoender- en Sierduivenrassen, alle hapjes en

drankjes, een feest. Een echte onvervalste KMD-avond met pannenkoeken, ham, kaas, worst, bier, water, wijn en

noten een onderonsje van formaat. Drentse Hoenders van Bert Mekkes en de moeder van Bart, Blauwen van Tilly

en Wim van Eijkern, presentatie van onze voorzitter, tekeningen van Jan de Jong, beeldjes van Marleen en Oud

Hollandse Meeuwen van Henk de Jager gaf de avond ook qua inhoud dat niveau vol liefhebberij en kundigheid.

~Hebben we nieuwe leden!!! Jolijn Oudejans met Cavia’s en Findo Spijker met Leghorns. Beiden uit het Ran-

gerskamp en beiden van heel harte welkom in de club. Zijn er bij jullie vragen of ideeën? Kom er mee voor de

draad. Dat hebben we graag! Wil ik ook nog even zeggen dat de komst van Homme vd Vegt met zijn Weners en

Henk Lamberts met zijn Brahma’s onze trots over onze vereniging alsmaar aanwakkert. “Welkom, welkom”!! nog

maar eens een keer.

~De Prestatieprijzen gaan nu echt worden uitgereikt! Wordt ik ook nog eens in het zonnetje gezet. Jan Lobers

heeft het allemaal uitgerekend en Hendrik Timmer gaat de enveloppen overhandigen.

Nog even de winnaars in herinnering:

-Jan Briggeman met zijn Leghornhoeders 1e, Henk van Dijk met zijn Shamo’s en Annechien Pol met haar Or-

pingtons werden ex aequo 2e, Ranger Youri Beugel van de Dierenweide werd 3e met zijn Orpingtons.

-Bij de Dwerghoenders was de 1e voor Jan vd Meulen met zijn Friesche Krielen, een 2e voor Henk Timmer met

zijn Wyandotjes, waar hij samen met Cors Onnes in een niet erkende kleurslag een ex aequo 1e werd. Goede be-

loften voor een prachtige nieuwe kleurslag. Anne de Vries

kan met zijn Judith een 3e bijschrijven met hun Doornikse

Krielen.

-Bij het haar en wel de konijnen gaven Bertus Hutten en

Geert Meijering elkaar weinig toe en werden 1e en 2e met

respectievelijk Papillons en Tankonijnen. Herman v.d. Pol

met zijn Franse Hangoren deelde de 3e plaats met Bart

Hopman met zijn Vlaamse Reuzen.

-Linda v Weers staat met haar Cavia’s eenzaam aan de top.

-Bij de Sierduiven werd Kees Verkolf 1e en met enkele ma-

len U overall kampioen. Youri Beugel van de Dierenweide

volgde hem als 2e met zijn Pauwstaarten.

-Bart Hopman werd met zijn prachtige Vlaamse Reuzen te-

vens onze Jeugdkampioen.

~Een heel fijne ontdekking waren voor mij de zgn Stalboekjes. De stal-

boekjes Hoenders en Konijnen heb ik er als bijlagen naast deze brief voor

U bijgedaan. Zij zijn van de Universiteit Wageningen en de subtitel heeft

de uitdagende tekst: “Handboek voor natuurlijke pluimveegezondheidzorg/

diergezondheidzorg met kruiden en andere natuurproducten”.

Kijk, dat noem ik nu eens een heerlijk begin van een nieuwe zomer. Ik stel

hierbij voor deze Stalboekjes op een Fokkersavond door te spitten.

Veel leesplezier! Dan bent U tevens goed voorbereid op een eventuele boek-

bespreking tijdens een onzer clubavonden. (Hè, jammer, geen boekje over duiven)

~Als slot van deze brief doe ik er nog een stukje bij uit onze dorpskrant.

Veel mensen in onze liefhebberij hebben eveneens belangstelling voor de

natuur; vandaar dat het er bij staat.

~Wil ik hier nog even melden dat ons erelid Margré Feijen en haar Hendrikjan

zijn verhuisd! Een rustig plekje met mooie herinneringen aan de hobby.

Wil je bij hun langs; bel ze eerst even voor het nieuwe adres. Ook vanaf deze

plaats wens ik ze een hele fijne tijd op hun nieuwe stek.

~De stukken voor de ledenvergadering van onze

Noordshow zaten bij de mail. 17 Mei om 20 uur be-

gint die bijeenkomst in Café Centraal, Dorpstraat 8

in Tynaarlo. Enkelen onder ons hebben energie ge-

stopt in een moderne, op de toekomst gerichte

Noordshow. Bent U nieuwsgierig? Ga er heen.

~De stukken van de NBS-ledenvergadering zijn er

ook. Daar ga ik heen de 9e Juni. Waarna ik mijn

kompanen in de Wrat- en Kipduivenclub aan een

buitenmaaltijd in Herselt (Blg) ga ontmoeten.

~Heeft een van U ‘n verhaal of een gebeurtenis uit

het verleden of een beeld van de toekomst en U

wilt die in deze brief hebben staan: geef het door

en het komt er in!!

Verwantschap over afstand

“Ach mevrouw, we herkennen elkaar in een menigte”. Dat kan natuurlijk ook een meneer zijn waarbij je

zo een flits van herkenning temidden van de drukte van verkeer en mensenmassa overkomt. Je voelt

de wederzijdse neiging die andere naamloze vast te pakken, te omhelzen, de magische trefwoorden te

fluisteren en verder te gaan; weer op te lossen. De naam zal je nooit achterhalen. Ook omkijken doe

je niet, maar vergeten doe je het nooit meer. Nooit.

Herkenning had een van de lezers van onze krant. Herinneringen uit het oude Friesche land. De boer-

derij met koeien, schapen, varkens, kippen en Friesche paarden. “Het was een prachtig gebied, met

petgaten veel rietvogels en dotterbloemen; blauwe klokjes-

gentianen”. Zo schreef die lezer mij in een brief als re-

actie op het stukje elke maand in onze krant. Bij mij

gingen wat luikjes open; de Kemphanen zag ik weer

voor me. Het Satellietmannetje gebukt met wit-

bonte kraag in de richting van het wijfje mee-

draaiend. Tesamen met al die andere man-

netjes, elk op hun eigen stukje grond. Alleen het

Satellietmannetje had dan geen eigen stukje op

zo’n toernooiveld. Die fladderde maar wat rond.

Een prachtig schouwspel, zo’n strijdperk der liefde.

Al die mannetjes met brede opgezette kragen dansend

en schuddend in de richting van het vrouwtje, dat ogenschijn-

lijk niet geïnteresseerd, hier en daar wat oppikkend alles goed in de gaten houdt. Eenmaal versierd en

bevreeën zorgt zij echter geheel alleen voor nest, broed en pulletjes.

Gelukkig had ik toen mijn kijker bij me. Konden alle reisgenoten ook kijken. We waren met ‘n groep

sierduivenliefhebbers op hokbezoek in Friesland. De gastvrouw had de Elfstedentocht gereden en was

het mooist in haar prieel met vetplanten. De gastheer had kleurduiven, koeien en ander vee op een

grote boerderij. Daar achter in het land Grutto’s, Kieviten, Tureluurs, Veldleeuweriken en dan die

baltsende Kemphanen. Zoals U ziet, beste lezer, stamt dat al van jaren her, deze blik in het verre

verleden. Stamt nog uit de tijd dat de Kemphanen met tienduizenden doortrokken. Tja, ook uit die

tijd en nog wel eerder, deed de schrijver verslag van een nog immer herkenbare wereld.

De moeite waard trouwens om die stukken Friesland weer eens te gaan bezoeken. Hier gaat het dan

om gebieden onder beheer van het Fryske Gea. Bij Veenhoop zijn de Kraanlannen in de loop der jaren

verwaterd en zijn de weiden omgezet in moeras/riet/watergebieden. De oude petgaten zijn een

smeltkroes van watervogels en vegetatie. “Hopelijk komen daar de Kraanvogels weer terug” zo werd

er mij geschreven. In 1600 broedden ze daar. Weemoed met een zachte glimlach bij het terugzien

van die mooie tijden uit het geheugen. Bij een reis door het huidige Friesland gloort er echter hoop

naar een zacht herstel. De inspanning is daar heel groot. De aantallen broedparen stabiliseren, zo lijkt

het. Onze Kemphaan, de hoofdpersoon uit dit stukje, is er met zo’n vijftig paar ronduit zeldzaam,

ernstig bedreigd, maar ze zijn er nog. Het waren er duizen-

den die daar broedden en tienduizenden die er door-

trokken. Misschien kunnen we ze eens weer zien als

we op hokbezoek gaan bij die Friezen. De Kemp-

haan (Calidris pugnax), weidevogel die zoals bij-

na alle weidevogels hopelijk aan een opmars

bezig is. Vooral in Friesland, waar enkele wei-

devogelkerngebieden zijn ontwikkeld en waar-

van ik de gevolgen nog hoop te gaan meemaken.

Wellicht verspreiden de daar geboren jongen

zich over het land tot in ons mooie Wijster….

Groeten van Kees, Uw correspondent in het veld.

Meerkoet

Waterhoen

Waterral