Uitgelicht - OndertussenOnderweg...Uitgelicht Hala (10), Syrië, woont 1 jaar in Nederland. DE...
1
Uitgelicht Hala (10), Syrië, woont 1 jaar in Nederland. 17 DE VOLKSKRANT VRIJDAG 19 JUNI 2015 Uitgelicht D it kunnen schoolfoto’s zijn. Dit kan een school zijn in een Nederlandse wijk. Dit zijn kinderen – asielkinde- ren worden het pas als je dat in het bijschrift zet. Zodra een vreemdeling een naam krijgt is het geen vreemdeling meer. Dat is een bijzondere Nederlandse pa- radox. Anonymi moeten we niet, die zijn een probleem, maar als zo ie- mand naast je komt wonen, naast je zoon of dochter zit op school, mee voetbalt in het voetbalteam, dan wil je ze niet meer kwijt. Daar zijn mooie voorbeelden van en het mooiste is misschien het verhaal uit Kollum. De Kollummers bekogelden eerst hun burgemeester met eieren en tomaten omdat hij het asielcentrum wilde uit- breiden. Later kwamen ze opnieuw in opstand, toen boer Wytze uit Kollu- merzwaag niet mocht trouwen met Esther, een illegale Nigeriaanse. Er werd een actiecomité opgericht: ‘Es- ther moat bliuwe’, er kwamen ‘Esther- posters’ achter de ramen, schreef journalist Joris van Casteren in een prachtig verhaal erover, en ze gingen met een bus naar Den Haag om vier- duizend handtekeningen aan te bie- den. Dit zijn foto’s van asielkinderen die deelnemen aan een project van de Stichting De Vrolijkheid die met kun- stenaars, musici en theatermakers probeert hun lot wat te verzachten. Er zijn mensen die vinden dat je asiel- zoekers geen vrolijkheid moet geven, want dat leidt tot hoop en uiteinde- lijk tot aanzuigende werking. Als je kinderen ontmoet in die centra, waar ze vaak jaren wonen, verhuizend van plek naar plek, valt je vooral hun wendbaarheid op, iets wat volwasse- nen meestal niet meer hebben. Hoop is nooit onterecht. Denk maar aan Taïda Pasic, het asielzoe- kersmeisje uit Kosovo dat terecht- kwam in een asielzoekerscentrum in Winterswijk, en daarna in het oog van een publicitaire storm omdat ze weg moest van minister Rita Verdonk. Bijna tien jaar geleden werd ze het land uitgezet. Iedereen had er wel een mening over. Taïda Pasic keerde terug, studeerde rechten in Leiden en is nu topadvo- caat in Amerika: associate in the New York office of NautaDutilh. Ze doet er fusies en overnames. En ze doet er een ingewikkeld, bijzonder paradoxaal specialisme bij: Dutch immigration law. Anonymi moeten we niet, maar krijgt zo iemand een naam, dan willen we ze niet meer kwijt. Tekst Toine Heijmans Foto’s Negin Zendegani 16 DE VOLKSKRANT VRIJDAG 19 JUNI 2015 Safieh (13), Libië, 7 maanden in Nederland. Melak (3), Soedan, 5 maanden in Neder- land. Miracle (5), Kosovo, 1 maand in Nederland. Lidia (5), Ethiopië, 4 jaar in Nederland. Shahd (11), Syrië, 8 maanden in Nederland. Nirmin (13), Syrië, 1 jaar in Nederland. Aola (7), Syrië, 9 maanden in Nederland. Naser (8), Syrië, 1 jaar in Nederland. Hala (10), Syrië, 3 maanden in Nederland. Ezdihar (9), Syrië, 9 maanden in Neder- land. Abdel (12), Syrië, 1 jaar in Nederland. Armita (6), Iran, 2 jaar in Nederland. Sem (11), Eritrea, 10 maanden in Neder- land. Yara (7), Syrië, 20 dagen in Nederland. Kripa (5), Nepal, 1 jaar in Nederland. Sham (9), Syrië, 1 maand in Nederland. De paradox die typisch Nederlands blijkt te zijn
Transcript of Uitgelicht - OndertussenOnderweg...Uitgelicht Hala (10), Syrië, woont 1 jaar in Nederland. DE...
Uitgelicht
Hala (10), Syrië, woont 1 jaar in Nederland.
17DE VOLKSKRANT VRIJDAG 19 JUNI 2015
Uitgelicht
Dit kunnen schoolfoto’s zijn.Dit kan een school zijn ineen Nederlandse wijk. Ditzijn kinderen – asielkinde-
ren worden het pas als je dat in hetbijschrift zet.Zodra een vreemdeling een naam
krijgt is het geen vreemdeling meer.Dat is een bijzondere Nederlandse pa-radox. Anonymi moeten we niet, diezijn een probleem, maar als zo ie-mand naast je komt wonen, naast jezoon of dochter zit op school, meevoetbalt in het voetbalteam, dan wilje ze niet meer kwijt. Daar zijn mooievoorbeelden van en het mooiste ismisschien het verhaal uit Kollum. DeKollummers bekogelden eerst hunburgemeester met eieren en tomatenomdat hij het asielcentrum wilde uit-breiden. Later kwamen ze opnieuw inopstand, toen boer Wytze uit Kollu-merzwaag niet mocht trouwen metEsther, een illegale Nigeriaanse. Erwerd een actiecomité opgericht: ‘Es-ther moat bliuwe’, er kwamen ‘Esther-posters’ achter de ramen, schreefjournalist Joris van Casteren in eenprachtig verhaal erover, en ze gingenmet een bus naar Den Haag om vier-duizend handtekeningen aan te bie-den.Dit zijn foto’s van asielkinderen die
deelnemen aan een project van deStichting De Vrolijkheid die met kun-stenaars, musici en theatermakersprobeert hun lot wat te verzachten. Erzijn mensen die vinden dat je asiel-zoekers geen vrolijkheid moet geven,want dat leidt tot hoop en uiteinde-lijk tot aanzuigende werking. Als jekinderen ontmoet in die centra, waarze vaak jaren wonen, verhuizend vanplek naar plek, valt je vooral hunwendbaarheid op, iets wat volwasse-nen meestal niet meer hebben. Hoop is nooit onterecht. Denk
maar aan Taïda Pasic, het asielzoe-kersmeisje uit Kosovo dat terecht-kwam in een asielzoekerscentrum inWinterswijk, en daarna in het oog vaneen publicitaire storm omdat ze wegmoest van minister Rita Verdonk.Bijna tien jaar geleden werd ze hetland uitgezet. Iedereen had er wel eenmening over.Taïda Pasic keerde terug, studeerde
rechten in Leiden en is nu topadvo-caat in Amerika: associate in the NewYork office of NautaDutilh. Ze doet erfusies en overnames. En ze doet er eeningewikkeld, bijzonder paradoxaalspecialisme bij: Dutch immigrationlaw.
Anonymi moeten we niet,maar krijgt zo iemandeen naam, dan willenwe ze niet meer kwijt.
Tekst Toine HeijmansFoto’s Negin Zendegani
16 DE VOLKSKRANTVRIJDAG 19 JUNI 2015
Safieh (13), Libië, 7 maanden in Nederland. Melak (3), Soedan, 5 maanden in Neder-land.
Miracle (5), Kosovo, 1 maand in Nederland. Lidia (5), Ethiopië, 4 jaar in Nederland.
Shahd (11), Syrië, 8 maanden in Nederland. Nirmin (13), Syrië, 1 jaar in Nederland. Aola (7), Syrië, 9 maanden in Nederland. Naser (8), Syrië, 1 jaar in Nederland.
Hala (10), Syrië, 3 maanden in Nederland. Ezdihar (9), Syrië, 9 maanden in Neder-land.
Abdel (12), Syrië, 1 jaar in Nederland. Armita (6), Iran, 2 jaar in Nederland.
Sem (11), Eritrea, 10 maanden in Neder-land.
Yara (7), Syrië, 20 dagen in Nederland. Kripa (5), Nepal, 1 jaar in Nederland. Sham (9), Syrië, 1 maand in Nederland.
De paradoxdie typischNederlandsblijkt te zijn
