The Picdate

Wat is een Picdate?

Ja, ik wilde gewoon wat picspam foto's maken bij het maken van de foto's voor de nieuwe up van GotP. Alleen toen gebeurde er n hele melige gebeurtenis. Waar ik gewoon 52 (:O) foto's van heb gemaakt, en daar kan ik dus een heel verhaal bij maken, het staat los van het normale verhaal van GotP, maar het is wel een update voor jullie als fans. En omdat het een mix tussen een update en een picspam is, noem ik het een Picdate. In de tekst zie je gewoon n verhaal. Dat is de update. En dan zie je onderaan een noot, dat is het picspam commentaar.

In het kantoor van Will werd in volle concentratie gewerkt aan het ontwerp van de villa van Britt. De indeling was helemaal gemaakt en alleen de indeling van de tuin was nog nodig. Opeens begon er regen tegen het raam te tikken en keek Will beteuterd naar buiten. 'Nu kan dat rare mensje dat de hele tijd foto's van ons maakt, geen buiten foto's meer maken omdat het regent.' zei hij, maar toen sprong hij op. 'Ideetje! Britt, ik heb nog ergens een weermachine staan, zet die eens buiten en kijk of je de zon kunt laten schijnen!' zei hij, terwijl hij zijn hoofd aan de lamp stootte. Ik keek hem aan vanaf mijn stoel aan de keukentafel aan. 'Je neemt je idee wel heel serieus, Will.' grinnikte ik.

Noot: Will neemt het begrip ideetje wel heel serieus. Meestal verschijnt er alleen een peertje, niet een hele lamp.

Britt haalde haar schouders op en haalde de machine uit het kleine magazijn dat achter de kantoorruimte lag. Ze sleepte het ding mee naar buiten en ging staan. Ze zette haar capuchon op, maar die werd meteen weer van haar hoofd geblazen door de wind. Ik keek haar aan, zometeen vatte ze nog kou, en dat kon ik niet hebben. Ik had die foto's voor de up van GotP nodig, ik had geen zin om weer iedereen te laten wachten. Britt keek vol inspanning en met samengeknepen ogen naar het apparaat en toetste wat dingen in. Vol spanning keek ik met haar mee terwijl het apparaat signalen de lucht instuurde.

Noot: Die kop van Britt is zo briljant...

Op het moment dat Britt op enter drukte stopte het meteen met regenen, alleen werd de lucht niet blauw en begon het niet op te klaren. De lucht werd steeds donkerder en opeens vielen er grote vuurballen uit de lucht. 'Shit,' mompelde ik, terwijl ik op mijn lip beet. Dit kon nog lastig worden. 'H, mensje daar achter dat scherm? Wat moet ik doen?! Dit is eng!!' riep Britt terwijl ze haar handen boven haar hoofd hief en naar een andere hoek van het dorpje rende.

Noot: Geef toe, het ziet er enorm spectaculair uit. Allemaal vuurballen die uit de lucht komen vallen...

De vuurballen vielen met grote snelheid uit de licht en kwamen op de grond terecht waar ze in een zee van vlammen en vonken uit elkaar spatten. Een paar belanden in bomen die in lichterlaaie werden gezet. Ik zag hoe Will, Bo en Isa naar buiten rende en begonnen te gillen. En die net als Britt hun handen boven hun hoofd hieven. Op dat moment hoorde ze een ijselijke gil uit een van de hoeken van het dorpje komen. Ik zoomde snel in op Britt die vol angst naar de vlammen keek die steeds dichterbij kwamen.

Noot: Het vage is dat die boom niet eens cht in de fik is gevlogen.

Op het moment dat de vlammen Britt bereikte hoorde iedereen die op de kavel aanwezig was haar gillen. Ondertussen was het gestopt met het regenen van de vuurballen en werd de lucht blauw. Will rende naar Britt en keek ondertussen naar mij. 'Kijk! Het heeft uiteindelijk toch geholpen, de zon schijnt!' riep hij terwijl hij naar Britt rende.

Noot: Britt doet een dansje terwijl ze wordt verzwolgen door de vlammen. Heel origineel Britt xD

Op dat moment werden de vlammen rond Britt steeds hoger en sprong ze gillend omhoog om de vlammen te ontwijken. Onbewust moest ik glimlachen, het was een erg melig gezicht en ik voelde dat ik langzaam de slappe lach begon te krijgen. 'STOMME IDIOTEN! STA DAAR NIET ZO EN DOE IETS!' riep Britt terwijl ze weer omhoog sprong. Op dat moment kreeg Will een ingeving (ik klikte voor hem aan dat hij de brand moest gaan blussen en dat deed hij.) 'HH! WEET JE HOEVEEL PIJN HET DOET ALS ER EEN VLAMMENZEE OP JE AF KOMT.' schreeuwde Britt terwijl ze een poging deed om aan de vlammen te ontsnappen.Noot: Britt deed verstoppertje... 9... 10... Wie niet weg is, is gezien!

Will pakte een brandblusser en richtte hem op de vlammen die onmiddellijk minder hoog oplaaiden. 'Britt, nog even wachten. Je bent er bijna.' zei Will terwijl hij begon te spuiten. Britt trok een grimas en probeerde aan de pijn te ontsnappen die de vlammen die aan haar likten te ontsnappen.

Noot: Will: Ik heb je gevonden! Britt: Nouhou, ik dacht dat ik zo'n goede plek had...

Toen Britt voelde dat de vlammen minder werden stopte ze langzaam met springen en probeerde de vlammen en de rook weg te wuiven met haar handen. Will spoot nog een laatste paar keer wat schuim en de brandblusser en toen waren de vlammen helemaal gedoofd. 'Dankjewel, je weet niet hoe dankbaar ik je ben.' mompelde Britt.

Noot: Nu ze is gered begint ze meteen weer met dansen. Denkt ze dat er een carrire voor haar is weggelegd als danseres?

Toen de vlammen eenmaal gedoofd waren was Britt nog niet helemaal zeker van haar zaak en sprong ze nog een paar keer omhoog om de as en roet die op haar kleren waren achtergebleven weg te vegen. Ze zuchtte ze was blij dat ze er zonder kleerscheuren vanaf was gebroken (de broek had ze met scheuren gekocht). En dat ze haar hele avontuur nog na kon vertellen. Op dat moment hoorde ze mensen gillen in een andere straat van het dorpje en rende ze er naartoe.

Noot: Ik: Britt, je opent je eigen B&B geen dansschool. Britt: Goed idee, een eigen dansschool... Ik: Hmp, goed dan, maar alleen als de B&B ged loopt.

Britt keek naar twee mannen die ondertussen ook bij het vuur waren komen staan. Ze had ze weleens gezien in het dorp toen ze klein was en ze waren nog geen spat verandert. 'Braaaaaaaaaaand!' gilde de ene terwijl hij zijn handen beschermend voor zijn gezicht hield. De andere man keek naar zijn vriend en naar de brand, toen sloeg hij ook zijn handen voor zijn ogen en begon stapje voor stapje naar achteren te schuifelen.

Noot: Man met geel ding aan: Help, brand! Iemand bel de brandweer!Man met bruin ding aan: Ach man, doe niet zo bang het is maar een kampvuurtje.

Opeens hoorde Britt een gil die ze uit duizenden zou herkennen. Een gil van Will, ze rende naar hem toe en zag hoe de vlammen zich aan he vergrepen. Hij sprong omhoog, maar de vlammen volgden hem. Ze likten aan zijn dure kleding, en Britt voelde weer hoe de hitte net had gevoeld. 'Britt, help alsjeblieft.' gilde Will.

Noot: En zelfs Will doet een poging om te dansen.

'Britt! Doe iets!!' riep Bo terwijl ze angstig haar schouders ophaalde, opeens zag ze dat aan de voeten van haar vriendin ook weer vlammen ontstonden. 'Shit, dit overleven we allemaal niet...' mompelde Bo terwijl ze zuchtend naar Britt en Will keek. 'Bo, het doet zo'n pijn...' mompelde Britt terwijl ze naar de vlammen keken die zich om haar en haar vriend hadden verspreid.

Noot: Britt stond daar maar dom te glimlachen toen er vlammen om haar en Will kwamen. Ik keek haar echt zo aan van: WTF?!

'Isa, kom me helpen, please!' riep Bo, die de brandblusser van de grond pakte. Isa rende naar Bo toe met een brandblusser in de aanslag en samen begonnen ze met de vlammen om Britt en Will te blussen.

Noot: Britt: I wanna take you away... Please STOP the fire...Ik: Ga je nu ook al zingen, Britt? Is dansen alleen niet genoeg?

'Kom op, Isa, girlpower! We moeten die brand blussen. Anders kunnen we Britt en Will niet redden...' riep Bo terwijl ze op het knopje van haar brandblusser duwde en er een hele straal schuim kwam die meteen een paar vlammen doofde. Isa deed hetzelfde en meteen doofde er meerdere vlammen. 'WE KUNNEN HET!' riepen Bo en Isa in koor.

Noot: Het lukt ook heel erg goed om de brand bij Will en Britt te blussen als je Isa natspuit. Toch?!

Op het moment dat Bo de laatste vlammen rond de voeten van Britt doofde, kreeg Britt de meest briljante ingeving ooit. Ze pakte haar mobieltje uit haar zak en draaide 112, dat ze daar niet eerder aan had gedacht. 'Hallo, u spreekt met Britt ten Damme. Door een aantal problemen met een weerveranderaar regende het hier zojuist vuurballen en nu zijn er wat probleempjes met de brand.' zei Britt terwijl ze naar haar vrienden keek die probeerden het vuur rond Will te blussen. 'We sturen zo snel mogelijk een brandweerwagen naar u toe.

Noot: Britt is kampioen vage koppen trekken 8D

Op dat moment scheurde er een brandweerwagen de straat binnen. Hij parkeerde en er rende een brandweervrouw naar buiten. Toen ze zag hoe erg de situatie was rende ze terug naar de wagen en kwam met versterking weer terug. Samen met Isa en Bo begonnen ze te blussen.

Noot: Wat ik me dus altijd afvraag is waarom die brandweermensen in de Sims dus geen spuit hebben en alleen beginnen te kloten met van die brandblussers :S

'Man! Ga eens aan de kant!' riep de brandweervrouw tegen de man die Will gerust probeerde te stellen toen hij was ontsnapt aan de vlammenzee die nu aan de voeten van Isa woedde. 'GA AAN DE KANT!' riep de brandweerman nu, maar weer leken te mannen niet te luisteren. De brandweerman schudde zijn hoofd en ging verder met blussen.

Noot: Pijnlijk, een hoofd met een helm door je schouder.

Will en de voorbijganger wilde maar niet aan de kant gaan en de brandweerlieden begonnen hun geduld te verliezen. 'ALS DIE VROUW ZOMETEEN OVERLIJDT IN DEZE VLAMMENZEE, DAN WETEN WE WIENS SCHULD HET IS...' riep de brandweerman terwijl hij probeerde langs de twee mannen te blussen waardoor er maar de helft van het schuim op de vlammen rond Isa kwamen.

Noot: Deze foto is briljant. Als je doordenkt, maar zeker ook als je niet doordenkt xD

Op dat moment verspreidden de vlammen rond Isa zich naar Will en Bo. Britt keek eenzaam toe hoe haar vriendinnen en haar minnaar door de vlammen werden verzwolgen. Ze wilde dolgraag helpen, maar ze dacht dat ze het beter aan de brandweerlieden over kon laten omdat er anders ongelukken konden ontstaan. Nog meer ongelukken dan de ongelukken die er nu al aan de gang waren.

Noot: Het is echt een huge danswedstrijd, ik verbaas me er steeds over hoe het komt dat simmetjes rare bewegingen maken als ze aan het verbranden zijn...

Op dat moment sprong Bo hoog de lucht in. Ze hoestte en moest moeite doen om nog iets te zeggen. 'Ik kan niet meer...' mompelde ze, toen kwam ze weer op de grond terecht en bleef ze rustig staan, wachtend op de vlammen die hun werk deden. Op dat moment begon Bo te huilen, het was verschrikkelijk wat er met haar beste vriendin gebeurde en ze wilde dat ze nooit aan de weermachine had gezeten.

Noot: Bo: I believe I can fly, I believe I can touch te sky...

Op dat moment verscheen er een magere gedaante in een zwarte mantel. Hij zweefde naar het tafereel toe. 'WAT TRIEST, DE DOOD SLAAT TOE IN DE OOIT ZO VREDIGE DORPJE.' mompelde magere Hein met zijn zware basstem terwijl hij steeds dichter bij de vlammen kwam.

Noot: Hier heb ik niet echt commentaar bij, behalve dat Isa Bo amper kende, en dat ze toch abnormaal verdrietig stond te kijken...

Op dat moment begon Will te snikken. Niet alleen omdat Bo was overleden maar ook omdat dit zijn lot had kunnen zijn, of het lot van Britt of Isa. Zijn ogen speurde naar het gezicht van zijn geliefde en ze zag dat ze keihard stond te huilen. Hij snikte en sloeg zijn handen voor zijn ogen. Hij moest nu sterk blijven, voor Britt.

Noot: En ook Will kende Bo amper. Het gekke was dat Britt die EBV was met Bo en samen een relatiescore van 100 hadden, niet hoefde te huilen -.-

Magere Hein bleef even achter Isa staan en fluisterde in haar oor. 'NIET ZEUREN, IEDEREEN GAAT DOOD. JIJ OOK! OP EEN DAG!' Isa begon te snikken. 'Maar, maar, het is zo verschrikkelijk, kunnen we niet iets regelen?' vroeg Isa. 'NEE, DOOD IS DOOD. DAAR KAN IK NIKS ANDERS VAN MAKEN.' zei Hein.

Noot: Isa: Je komt toch niet voor mij?Hein: NEE HOOR, DAT LIJKT ALLEEN MAAR ZO. MWUHAHAHAHA. MAAR JE HEBT GELIJK IK KOM NIET VOOR JOU INDERDAAD. MENSEN ANGST AANJAGEN IS GEWOON LEUK...

Op het moment dat Magere Hein zijn lijst tevoorschijn haalde om de naam van Bo op te zoeken. Stortte Isa in. Ze viel op de grond en keek raar naar de lucht. Ze kon het niet meer aan, ze wilde het niet meer, ze wilde gelukkig worden. Niet bang zijn dat er nog meer doden zouden vallen in deze rare brand. Ze keek naar die Will die nog steeds stond te snikken en opeens begon ze hysterisch te lachen.

Noot: Deze foto geeft geweldig weer hoe de situatie in het dorpje was...

Isa lette niet meer op wat er om haar heen gebeurde en lachte nog een paar keer hysterisch. Toen vielen haar ogen dicht en begon ze te huilen. Op dat moment kreeg Isa een helder moment, ze stond op en veegde haar ogen af. 'Het gaat wel weer.' mompelde ze toen Will en Britt haar vragen aankeken.

Noot: Omdat ik showheadlines off had volgens mij. Zag ik de psychiater niet, maar ik weet zeker dat die is gekomen omdat het opeens een stuk beter met Isa ging...

Op dat moment spatte er een paar vonken van een hoopje as en er ontstonden onmiddellijk weer nieuwe vlammen. Deze raakte ze ook Will die meteen weer probeerde om de vlammen weg te slaan. Britt kneep haar ogen dicht, ze wist wat er ging gebeuren, maar wilde het niet weten. De brandweerlieden waren ondertussen vertrokken en alleen zij en Isa waren er om hem te helpen.

Noot: Eigenlijk hoort deze foto niet hier, maar ik vond hem wel grappig hier passen. Will is wel erg blij met zijn aankomende dood xD

Toen Magere Hein de grafsteen van Bo had neergezet, zweefde hij langzaam weg. Isa stond nog steeds een beetje raar voor zich uit te kijken, en stond met haar rug naar de vlammen toe. Bang voor wat er zou gaan gebeuren. De vlammen hadden Will ondertussen weer te pakken en hij gilde angstig.

Noot: Will doet de Macarena, en dat vindt Isa maar raar...

Toen Britt merkte dat Isa voorlopig niet kon helpen met blussen pakte ze haar eigen brandblusser en drukte op het knopje. Op dat moment kwam er een heleboel schuim uit de blusser maar het mocht niet meer deren. Will gilde en Britt voelde dat ze beter kon stoppen met blussen omdat het toch geen zin had.

Noot: Isa had echt een hele zware depressie, zo leek het. Maar gelukkig wist Britt nog wel wat ze moest doen.

Britt zuchtte, ze wist dat Will niet lang meer te leven had. Met tranen in haar ogen en een glimlach rond haar lippen keek ze naar hem. 'Will, je moeten eten dat ik van je hou. En dat ik je nooit zal vergeten.' Will knikte en sloot zijn ogen. 'Ik hou ook van jou.' mompelde hij en toen hoorde ze hoe hij zijn laatste adem uitblies.

Noot: Britt stond gewoon te glimlachen terwijl Will aan het doodgaan was...

Magere Hein was het dorpje nog niet uit of hij moest al terug. De twee voorbijgangers liepen weg toen het vuur gedoofd was en toen Hein voor een van de twee verscheen, keek hij om. Hij zag dat de man weg was en dat er een hoopje as op de grond lag. Snel liep hij verder om nooit meer terug te komen naar deze plek van dood en verderf.

Noot: Blonde man: Goedemiddag!Hein: Hallo, lekker weertje, vindt u ook niet?

Op het moment dat magere Hein de straat weer in kwam zweven begon Isa onbedaarlijk te snikken. Het vuur was dan wel gedoofd, maar Will en Bo kwamen nooit meer terug. 'ZO, WAT EEN GEDOE HIER! IK BEN NOG NIET EENS WEG OF IK MOET AL TERUG KOMEN.' zei Hein. Isa haalde haar handen voor haar ogen vandaan en keek hem kwaad aan. 'Denkt u dat we dit voor de lol doen?' vroeg ze kwaad.

Noot: Britt: Oeh, die ene heeft wel een lekker kontje...Ik: Hou je mond, je vriend is net dood...Britt: Het was mijn minaar...

Het ene graf dat nu op de kavel stond zou binnenkort niet meer alleen zijn. Isa en Britt keken elkaar aan en begonnen allebei te huilen. 'AANSTELSTER, ZOALS IK NET AL ZEI. IEDEREEN GAAT DOOD. JULLIE OOK. OOIT!' riep hij terwijl hij zijn lijst uit het niets tevoorschijn haalde en begon te bladeren.

Noot: Grafsteen: Lonely, I'm so lonely, I have nobody, To call my own... I'm so lonely, I'm mister lonely.Ik: Zo wel, de grafsteen van Will komt eraan :P

'DOUGLAS, DOUGLAS, DOUGLAS. AH, HIER HEBBEN WE HEM. DOUGLAS, WILL.' Hij liet zijn vinger bij de naam stoppen en zette een vinkje. 'ZO, HIER HEBBEN JULLIE EEN STEEN, ALS JULLIE HET NIET ERG VINDEN, GA IK NU. IK HEB NOG WEL MEER TE DOEN.' mompelde Hein terwijl hij een steen neerzette op de plaats waar eerst het hoopje as had gelegen dat Will heette.

Noot: Geen commentaar...

Toen er twee stenen stonden zweefde Hein langzaam weer weg. Isa keek naar Britt waar het ondertussen steeds slechter mee leek te gaan. Ze dacht aan haar eigen breakdown en liep naar Britt toe, die draaide zich met een ruk om en begon meteen te krijsen. 'BLIJF VAN ME AF!' gilde ze terwijl ze zich langzaam op de grond liet zakken.

Noot: Grafsteen: Nu ben ik niet meer eenzaam. Want ik heb jou.Andere grafsteen: Stel nou dat ik jou niet wil kennen?Grafsteen: Lonely I'm so lonely, I have nobody..Andere grafsteen: Geintje, geintje...

Toen Britt op de grond zat tuitte ze haar lippen en begon er met haar vinger heen en weer over te gaan. Vol afgrijzen keek Isa toe, had zij er net ook zo uitgezien. Opeens moest ze lachen, Britt zag er ook zo bespottelijk uit, met haar ogen in half weggedraaid, opgetrokken wenkbrauwen en getuite lippen.

Noot: Wat verdriet allemaal wel niet met je kan doen? Britt's talent voor vage koppen trekken komt er wel goed door uit...

Toen Britt een paar rare geluiden maakte kon Isa zich niet meer inhouden. Een klein lachje ontsnapte haar lippen en ze draaide met haar vinger een rondje langs haar hoofd terwijl ze op Britt keek, die opeens een stuk helderder leek te worden toen ze het lachje van Isa hoorde. Of helderder, ze ging staan, een hele vooruitgang.

Noot: Ondertussen kwam de onzichtbare psychiater weer langs.

Toen Britt eenmaal stond keek ze met open mond om zich heen en rolde met haar ogen. Opeens was ze zich er van bewust dat er een oplossing was om Will en Bo weer bij haar terug te krijgen. 'Wacht even!' riep ze naar Isa terwijl ze naar het magazijntje rende waar ook de weermachine had gestaan. Ze pakte een telefoon waar Will haar wel eens over had verteld en sleepte hem mee naar buiten.

Noot: Dit is de laatste vage up uit de picdate. Voor meer vage koppen kun je contact opnemen met Moos :P

De telefoon bracht je meteen in contact met Magere Hein en als je een goed gesprek met hem kon voeren zou je er doden mee tot leven kunnen wekken. Isa glimlachte en zag hoe Britt naar de telefoon liep en de hoorn van de haak afpakte. 'Wens me succes.' mompelde ze.

Noot: Ik vind die telefoon echt creepy met al die doodskoppen. Dat is ook echt een ding dat je in je huis wilt hebben staan...

Britt drukte op de enige toets die op het toestel zat en hoorde de in gesprek toon. Het zou toch niet waar zijn dat Hein op dit moment bezig was met andere dingen. Ze hing op en draaide het nummer nog een keer, toen werd er wel opgenomen. 'MET MAGERE HEIN.' riep de stem in de telefoon. Britt begon meteen te praten. 'Wat heb je daarvoor over?' vroeg hij uiteindelijk. 'Veel...' antwoordde Britt met een opgelaten gevoel in haar maag.

Noot: Blegh, nu wordt die telefoon nog enger.

Hein ging akkoord met het bod van Britt en even later werd het hele dorpje in een groene wolk gehuld. Langzaam trok de wolk op en werden er twee benen gestoken in een dure jeans zichtbaar, net als twee handen, gevolgd door twee armen, een romp en een hoofd. Het hoofd en het lichaam van Will.

Noot: Nee, hij is geen zombie, alhoewel, ik heb nog nooit een zombie gehad. Binnenkort toch maar eens proberen ;)

Toen de groene wolk helemaal was opgetrokken keek Will blij naar zijn handen. 'Hoe, hoe, hoe, hoe komt het dat ik hier terug ben?' stamelde hij terwijl hij naar Britt en Isa keek. 'Je eigen telefoon en 10.000 maar dat maakt niet uit.' zei Britt terwijl ze naar hem toeliep en hem een kus op zijn wang drukte, toen liep ze terug naar de telefoon.

Noot: Will was echt blij dat hij terug was, hij deed ook nog een dansje...

Britt liep weer naar de telefoon en drukte op de enige toets. 'Hallo, met Britt, alweer.' zei ze. 'HOI, IS ER NOG IEMAND DIE JE TERUG WILT HEBBEN?' vroeg Hein vriendelijk. 'Ja, Bo.' 'NATUURLIJK, JE WEET WAT ER TEGENOVER STAAT. ' Britt knikte.

Noot: Het was zo te zien een erg gezellig gesprek. Ze stond echt sim minuten lachend en gebaren makend met Hein te kletsen...

Toen de tweede groene wolk van die dag was opgetrokken stond Bo voor de neuzen van Britt en Isa. Will stond nog steeds een beetje schaapachtig te kijken en toen Britt dichter bij hun wilde komen kneep Bo opeens haar neus dicht. 'Britt, ik zeg het niet graag, maar je stinkt.' mompelde ze. Op dat moment kneep ook Will zijn neus dicht. 'Britt, je ruikt naar rook, as en roet. Ga alsjeblieft even douchen. En jij ook Isa.'

Noot: Heeft dit commentaar nodig of zegt de foto zelf al genoeg?

Britt keek ze raar aan maar hief toen haar eigen arm toch maar even op. Ze snifte snel onder haar oksel en trok haar hoofd toen weg. 'Ok, jullie hadden gelijk. Ik ben douchen.' riep ze terwijl ze naar het kantoor van Will rende.

Noot: Serieus, dit deed ze echt de hele tijd, ook toen er nog brand was...

In de kleine badkamer van het kantoortje trok ze haar kleren uit en stapte onder de douche. Ze waste zich lang. Net zolang tot ze zeker wist dat alle aslucht en de geur van rook uit haar haren en van haar lichaam verdwenen waren.

Noot: Britt: Can we pretend that airplanes in the night sky, like shooting stars. I could realy use a wish right now, wish right now, wish right now...Ik: Ik ook...Britt: Wat voor wens?Ik: Dat jij NU stopt met zingen.

Toen Britt met natte haren naar buiten kwam stond Bo haar al op te wachten. 'Nu wil ik je wel een knuffel geven.' grinnikte ze. 'Ik ben zo blij dat je me hebt gered, het was daarboven zo abnormaal saai.' zei Bo lachend. 'Ik ben ook blij dat ik jou heb gered, wat moet ik nou zonder jou?' zei Britt. 'Niks, daarom ben ik ook zo blij dat ik terug ben, het was killing om vanaf boven te zien hoe je Will aan zijn lot overliet.' zei Bo. 'Fijn, leuk dat je terug bent, Bo.' grinnikte Britt. 'Ik weet dat je van me houdt.' mompelde Bo voor ze haar vriendin losliet.Noot: Je wilt niet weten hoe vaak deze foto is mislukt, ik klikte steeds verkeerd. Met een heleboel gevolgen, het kwam erop neer dat Bo en Britt zoenend of romantisch knuffelend eindigde, met een kwade Will...

Ook Isa trok haar kleren uit en sprong onder de douche. Het warme water voelde heerlijk aan op haar huid en ze bleef een paar minuten langer dan nodig onder de douche.

Noot: Isa: I've been loving you, without you even knowing, I'll never forget those days...Ik: Isa..?Isa: Three days in a row, you where mine alone, And I haven't see you since that day, I'm sorry baby...Ik: ISA?!Isa: Ja?Ik: Zou je AUB je mond willen houden voor ik er een gehoorbeschadiging aan over houdt.

Toen Isa uit de douche kwam en ze zich had aangekleed liep ze naar buiten. 'Fijn dat je terug bent, baas. Geen idee wat ik zonder jou had gemoeten...' grinnikte Isa. Will sloeg zijn armen om zijn collega heen. 'Nou, je had de zaak kunnen runnen, verkopen of aan Fleur kunnen geven maar gelukkig hoeft dat nu allemaal niet, want ik ben terug.' zei hij lachend. Isa liet Will los en liep een eindje achteruit.

Noot: Ik wilde Isa ook nog met Bo en Britt laten knuffelen, alleen is Isa een beetje irritant en had ze te weinig relatiescore met hun...

Op dat moment liep Will naar Britt toe. 'Wat ben ik blij dat ik jou weer in mijn armen kan houden.' mompelde Will terwijl hij Britt vastpakte. 'Ik hou van je...' mompelde Britt voor ze haar lippen op die van Willl drukte. 'Ik ook van jou.'

Noot: Zo, het hele avontuur heeft gelukkig een happy end. De echte update komt snel. Ik hoop dat jullie wel een beetje hebben genoten van deze picdate...

The Picdate