"Vlad, je kan hem dit niet alleen laten doen, dat weet je ook wel.""Dat weet ik, daarom moeten zijn zus en broer hem helpen. Ik ben niet dom, hoor, dat weet je toch al langer."

Jonas

“Goedemorgen, mama. Goedemorgen, papa.""Goedemorgen, zoon. Kom je er even bijzitten? Je moeder heeft wat twijfels." Daar gaan we weer. Elk jaar. Elk jaar!

"Weet je zeker dat het je zal lukken, Jonas? Ik bedoel... Het is een grote verantwoordelijkheid. Is het niet beter als je vader zelf gaat? Nee, dat kan niet... Nee, wacht... Er moet toch een andere oplossing zijn?"

"Mama, komaan, ik weet wat ik moet doen en ik ben er 100% zeker van dat dat ook zal lukken. Ik heb het al een paar jaar moeten doen, dus ik weet wat me te wachten staat. Misschien vinden we haar dit jaar wel, dan geef ik het wel door, oké?" Elk jaar was het hetzelfde liedje. Elk jaar. Niemand. Niets. Hopelijk dit jaar wel."Ja, zoon, ik heb alle vertrouwen in je, maar ga nu maar. De eerste schooldag mag je niet missen, of wel soms?"

Ik stond op van de bank en liep naar de deur."Amelie!  Kevin!  We moeten door." riep ik luid in de hoop boven het geluid van de televisie uit te komen."Hé, ik ben hier al, hoor." zei Amelie een beetje kwaad.

"Hé, Amelie!  Rijd je met Kevin of met mij mee?" vroeg ik toen ik de trap buiten afliep."Kevin, ik rij één van de komende dagen wel eens met jou mee.""Oké, is goed."

Ik stapte snel in m'n auto om naar school te rijden. Elk jaar. Elk jaar...

"Eindelijk, hij is er. Ik dacht dat Jonas de snelste auto had gekregen? En wanneer leer jij eindelijk rijden? Mama en papa denken dat je dat al kan, wees blij dat ik mee wil rijden met jou."

Later op school...

"Geen commentaar jij. Ik leer het wel als ik het wil. Kom stap ook maar uit.""Hé, jongens, sorry dat ik wat later ben!" riep ik vanuit de verte.

"Is niks. We zijn nog op tijd.""Ja, maar laten we nu maar gaan, anders vinden we geen plaats meer."

En daar gingen we dan. Hopelijk vonden we haar dit jaar wel...

"Hoi, paps!  Kom, Hope, we moeten naar school." zei ik snel toen ik de trap afliep. We waren al veel te laat eigenlijk en ik moest Hope nog naar haar school doen, voordat ik door kon rijden naar de mijne. Stress, typisch voor je eerste schooldag in een nieuwe school.

Faith

"Ha, eindelijk. Zeg, voordat je gaat, ik heb nog een verassing. Het staat buiten op de oprit. Ga daar maar mee naar school. Ik zie jullie straks wel."

"Wow, bedankt, papa!  Ik ga meteen, anders zijn we toch te laat voor school." Dat laatste zei ik wat trager toen ik mijn ogen naar Hope richtte."Hé, ik ben al lang klaar, hoor!  Ik was op jou aan het wachten!" antwoordde ze op m’n blik.

"Wist jij hiervan?!" vroeg ik aan Hope toen ik de grote, rode pick-up zag staan."Misschien... Maar misschien ook niet..." antwoordde ze. Ik wist niet dat ze zo goed geheimen kon bewaren.

Buiten...

"Kom, stap in, anders zijn we nog te laat.""Wacht even!  Die auto is veel te hoog voor mij!""Jajah, ik mag hier toch niet vertrekken zonder jou." zei ik lachend.

Ik reed de auto voorzichtig achteruit en draaide toen ik op de weg kwam."Vooruit dan maar, op naar school..." zei ik met een zucht.

Na een tiental minuutjes stond ik op de parking van mijn school. Ik had Hope snel afgezet bij haar school en ben toen weer snel doorgereden naar de mijne."Oké, dit is het dan." zei ik tegen mezelf.

Even later...

Ik stapte uit en zag voor me een grote hoop andere mensen staan."Wat is daar nu weer aan de hand? Een vechtpartij op de eerste schooldag lijkt me nogal onlogisch.." zei ik stilletjes.

"Wow, dat ziet er cool uit." zei ik.Ow, ja, ik was de brochure helemaal vergeten. Er stond dat er op de eerste schooldag een concert werd gegeven. Hopelijk was het nog niet begonnen.

"Hé, ben je nieuw hier?" vroeg een meisje plotseling. Ik was zo opgegaan in het podium, dat ik vergat te kijken waar ik liep."Euhm, ja, hoe weet je dat?""Wel, ten eerste heb ik je hier nog nooit gezien en ten tweede kijk je naar het podium alsof het iets speciaals is.""Is het dat niet dan? Ik bedoel... Bij ons werden er nooit concerten gegeven op school."

"Bij ons is dat normaal. De superster J.Lau. zit bij ons op school. Ze zetten het gewoon elk jaar weer opnieuw in de brochure om meer mensen aan te trekken. Er komen hier in Forks namelijk niet veel mensen wonen of naar school.""Aah, oké dan. Das wel cool dat hij hier op school zit.""Ja en zeker omdat hij maar 18 is en er verschrikkelijk hot uitziet!"

"Hey, pap.""Hallo, Jake. Goed geslapen?""Zoals gewoonlijk, hé. Hoe laat is het eigenlijk? De klok op mijn kamer is namelijk stuk."

Jacob

"Oh, dat ook nog. Wel het is nu 20 na 8. Moet je niet naar school? Ik dacht dat je vandaag een concert moest geven?""Euh... Oh, neeh!  Sorry pap ik ben laat!  Ik moet weg!"

"Tot straks!" riep ik nog snel toen ik de deur uitliep."Tot straks!  Veel plezier, hé!"

"Ai, ai, ai!  Ik ga telaat zijn!" riep ik toen ik de bosrand afliep. Heel dat stuk nog."Ik hoop dat de jongens er al zijn!"

"Ik ben laaaat!  Laat me er even door mensen!" riep ik alvast voor ik de grote hoop inliep. "Oké, nu hopen dat niemand me zal tegenhouden..."

Even later...

Nog wat later...

"Jake, je bent telaat!""Nee, ik ben er nog net optijd. Zijn de instrumenten al getest? Ik zweer dat ik een goed excuus heb.""Laat maar horen dan."

“Wel, euhm... Eigenlijk heb ik er geen. Ik heb me overslapen omdat m'n klokje stuk is. Maar mag ik nu door? Al het publiek staat te wachten!"

"Wel, goed dan, voor deze ene keer laat ik je gaan omdat je meteen op moet. En ja, de instrumenten zijn al getest.""Bedankt!"

"Jongens, kom nou!  Ik ben er 'eindelijk' zoals jullie zouden moeten zeggen.""Ja, direct, laat ons nog even uitspelen.""Niels, Quinten en Sam, kom nu gewoon mee!"

"Hallo, iedereen!  Welkom op jullie eerste schooldag alweer!  Het is me een eer om eindelijk eens op school te mogen optreden, dus... Veel plezier!!!" riep ik in de microfoon. Pff, zenuwen..."Kom op, jongens!  We gaan ervoor!"

Op het podium...

"Turn on that radio as loud as it can goWanna dance until my feet can't feel the ground" "can't feel the ground""Say goodbye to all my fears, one good song they disappearAnd nothing in the world can bring me down" "can bring me down"

Alle personages

"Hand-clapping, hip-shaking, heart-breaking,there's no fakingWhat you feel, when you're right at homeYeah!"

"Music's in my soulI can hear it, everyday and everynight it's the one thing on my mindMusic's got control and I'm never letting go, no noI just wanns play my musicWhoo!""Music"

"Got my six string on my back, don't need anything but thatEverything I want, is here with me "Is here with me""So forget that fancy car, I don't need to go that farWhat's driving me is following my dreams, yeah!"

"Hand-clapping, earth-shaking, heart-breaking, there's no fakingWhat you feel, when your on a rollYeah!"

"Music's in my soulI can hear it, everyday and everynight, it's the one thing on my mind“Music's got control” And I'm never letting go, no noI just wanna play my musicI just wanna play my music"

"I can't imagine what it'd be likewithout the sound of all my hero'ssingin' all my favorite songsso I can sing along"

"Music's in my soulI can hear it, everyday and everynight, it's the one thing on my mind""Music's got control""And I'm never letting go, no noI just wanna play my music"

"Music's in my soulI can hear it, everyday and everynight, it's the one thing on my mind""Music's got control""And I'm never letting go, no noI just wanna play my musicAll night long""Yeah!" Einde hoofdstuk 1