The life of Roxann Deel 2

Hooi! Dingen die er in het vorige deel is gebeurd: - Roxann en Remco zijn gaan wonen in hun nieuwe huis - Roxann heeft een baan in journalistiek. - Remco heeft Roxann voor het eerst gezoend! Veel plezier met lezen!!

“Ik hou ook van jou… Wat dacht je ervan om… Uuuhm, hoe zal ik het zeggen? Om vriendje en vriendinnetje te worden? Dus verkering?” zegt Remco “Niets liever. Ik hou ontzettend veel van je.” zeg ik

Ik geef Remco een knuffel en zeg: “Maar uuh, Rem, Ik ga eventjes mijn schrijfvaardigheid verhogen. Jij?” “Ik ga denk ik op zoek naar een baan. Hier alleen thuis blijven vind ik maar niks.” zegt hij. “Haha, goed gezegd Rem! Tot zo!” zeg ik.

Zo zit ik en Rem dus op de computer. Helaas met een muur ertussen ja… Het liefst wil ik bij hem zitten en nooit meer los laten! Maar dat kan natuurlijk niet.

“Roxann!!” roept iemand. Het klinkt als Remco’s stem. Als ik naar de trap loop weet ik al wat er aan de hand is. Het ruikt zo lekker!!

“Ruik ik het goed?” zeg ik tegen Remco. “Jep, je ruikt het goed. Ik heb speciaal voor je gekookt!” zegt Remco. Ik zet een stap naar voren en ik kijk hem recht in zijn ogen.

Ik doe mijn handen achter zijn hoofd en duw hem zachtjes naar mijn hoofd. Onze lippen raken elkaar zachtjes. Als onze lippen elkaar los laten zeg ik: “Bedankt.” Remco geeft mij ook een kus en zegt: “Graag gedaan.”

We pakken allebij een bord en we gaan ergens zitten. Ik nam een hap. “Echt heerlijk, Rem, je zou zo een kok kunnen worden!” zeg ik. “Dat ben ik ook van plan…” zegt hij en hij neemt nog een hap. “Slim idee, Rem!” zeg ik.

Ik pak mijn vieze bord en ik leg hem in de vaatwasser.

“Roxann? Ik ga eventjes wat halen. Ik ben zo terug.” zegt Remco. “Is goed.” zeg ik.

Ik pak het grote bord en ik leg het in de koelkast. Dat eten we morgen wel.

Ik doe de koelkastdeur dicht en voel een paar handen op mijn ogen. “Schrik, schrik, wie ben ik?” hoor ik iemand zeggen. “Het is tik, tik, wie ben ik, Rem.” zeg ik. “Aawh, ik ben betrapt…” zegt hij. “Lekker p…” zeg ik en Remco drukt zijn lippen zachtjes op de mijne.

Als onze lippen weer van elkaar zijn zegt hij: “Mag ik deze dans van u mevrouw?” “Haha, maar er is geen muziek?” zeg ik. “Kom maar eens mee…” zegt hij. Hij loopt naar een kamer met een muziekbox, zet hem aan en we beginnen te dansen!!

Het was al laat geworden. ‘Hee, Rem? Het is al laat…’ zeg ik als we stoppen met dansen.

“Ja, je hebt gelijk.” zegt hij. “Laten we maar naar bed gaan.” Daarna lopen we naar boven.

We trekken onze kleren uit. Remco is eerder als mij klaar en ligt dus als eerste in bed. Hij zegt

“Welterusten, schatje” Dan valt hij in slaap. Ik stap in bed. Hij was wel heel erg moe. “Jij ook

welterusten, schatje” zeg ik en geef hem een zoen op zijn voorhoofd.

Als ik eindelijk goed lig val ik ook in slaap.