STICHTING

IOP-Nederland

Nieuwsbrief

10e jaargang nr 1 / maart 2016

Als je de goede momenten in je leven intens en bewust beleeft,

is er veel kans dat je sterker staat in de kwade momenten. Phil Bomans

Als voorzitter heb ik veel goede momenten en ervaringen binnen IOP-

Nederland gehad. Ik heb vriendschap ondervonden. Het samenwerken aan

een goed doel is een mooie taak binnen IOP- Nederland. Samen werken

om kinderen in Tanzania op een hoger plan te krijgen. Een betere

toekomst is een prachtig doel om voor te werken. Kinderen, die in kwade,

slechte omgeving sterker mogen worden door onze steun. Kinderen, die

kansen krijgen om te leren en zo steviger te staan in hun leven. Zo worden

zij weerbaar in de wereld om ons heen.

Voor mij is de Bijbelse opdracht: “Voor

zoveel gij dit een van deze Mijn minste

broeders gedaan hebt, zo hebt gij dat Mij

gedaan.” Uit Mattheus 25: 35-40 een

belangrijke drijfveer om mij in te zetten

voor de mensen.

Nu is het tijd om andere dingen te gaan

doen. Een laatste oproep: “Wie komt

het IOP- bestuur versterken?”

Bedankt voor de mooie tijd binnen IOP- Nederland!

Truus Storm

Stichting

Ilula Orphan

Program

Een sponsoring programma

om (wees)kinderen in Ilula-Tanzania

onderwijs en zorg te bieden.

Bericht van de penningmeester: Bijna iedereen heeft vóór 15 januari het eerste deel van het sponsorgeld 2016 betaald. Op een enkeling na. Hij of zij heeft nog een herinnering gekregen. Het eerste deel schoolgeld is eind januari voor alle kinderen aan Tanzania overgemaakt, dus ook van diegenen die nog niet aan IOP-NL betaald hebben. We kunnen die kinderen niet van school houden omdat het geld nog niet binnen is. Gelukkig zijn er ook onder u die meteen voor het hele jaar betaald hebben, maar u begrijpt dat onze reserves ook niet onuitputtelijk zijn.

Financieel rapport 2015

1-1-2015 begin saldo Regiobank 592,79

1-1-2015 begin saldo Regiobank spaarrekening

16.575,45

Totaal 17.168,24

OVERZICHT BETALINGEN EN ONTVANGSTEN 2015

Ontvangen sponsor/lesgelden 18.659,99

Betaalde sponsor/lesgelden -16.677,00

Totaal 1.982,99

Ontvangen VWW gelden 13.471,00

Betaalde VWW gelden -14.220,45

Totaal -749,45

Ontvangen bibliotheek gelden 9.020,74

Betaalde bibliotheek gelden -21.476,00

Totaal -12.455,26

Ontvangen weeshuis gelden 2.110,60

Betaalde weeshuis gelden -1.719,20

Totaal 391,40

Materiaal verkoop 869,90

Materiaal inkoop -295,40

Totaal 574,50

Acties 9.654,27

Onkosten acties -2.219,48

Totaal 7.434,79

Donateurs en advertenties 500,00

Ontvangen rente 141,58

Bankkosten -124,87

Diverse kosten -577,42

Totaal -60,71

Totaal Bank + Ontvangsten - Uitgaven 54.428,08 -57.309,82

-2.881,74

31-12-2015 eindsaldo Regiobank 369,47

31-12-2015 eindsaldo Regiobank spaarrekening

13.917,03

Totaal 14.286,50

Jaarverslag 2015

Bestuur Het bestuur bestond dit jaar uit 7 leden.

Voorzitter: Truus Storm.

Vice voorzitter: Nynke Burke - de Groot

Secretaris: Leonie Dekkers - Kamp

Penningmeester: Annelies de Groot

Overige leden: Paulien Mul , Klaas Bruin en Joke Bruin

Niemand heeft dit jaar het project bezocht.

Het bestuur heeft 4 maal vergaderd.

Bestuur

Zaken

Doorgegaan met het werven van donateurs voor minimaal € 20

per jaar.

Door gegaan met het werven van adverteerders voor € 10 (halve

pagina) en € 20 (hele pagina) per jaar.

Vier maal de nieuwsbrief uitgebracht.

Enkele malen per mail activiteiten bij sponsors gemeld.

De website www.iopnederland.nl bijgehouden.

Er zijn 11 vrijwilligers gegaan via VWW

Er zijn 6 bezoekers in Ilula geweest.

We gaan een samenwerking verband aan met de Europese IOP’s

Paulien en Annelies hebben een bijeenkomst met andere

vrijwilligers oragnisaties werkzaam in Tanzania bijgewoond.

Sponsoring Eind 2014 hadden we 73 sponsors en 5 life sponsors en een kleine

wachtlijst.

Eind 2015 hebben we 75 school sponsors en 6 life sponsors en

geen wachtlijst.

We hebben 12 donateurs en 6 betalende adverteerders.

PR Presentatie dmv foto’s/folders op: alle iop rommelmarkten,

rommelmarkt kerk Heinenoord, 2 maal ponymarkt Puttershoek,

winkel en kerstmarkt Huis te Hoecke, jaarmarkt Mijnsheerenland.

Acties Voortzetting statiegeld actie in 4 winkels.

Verkoop Tanzaniaans handwerk, Nederlands handwerk en jam.

Tien maal een rommelmarkt.

Hotdog verkoop op rommelmarkt kerk Heinenoord in juni.

Kraam op ponymarkt Puttershoek in mei en november.

Kraam op kerstmarkt in Huis te Hoecke in december.

Kraam op de jaarmarkt kerk Mijnsheerenland in september.

Verkoop via winkel Huis te Hoecke

Inzameling cartridges en oude mobieltjes.

Inzamelen oude pennen.

Sponsorkliks actie via de website

VWW IOP heeft 4 maal Vrijwillig WereldWijd bezocht

IOP heeft een bijeenkomst van Muses bijgewoond (over

vrijwilligers werk)

Verhuisbericht. Vergeet u a.u.b. niet ons op de hoogte te brengen van een verhuizing of het wijzigen van een email adres.

Momenteel is er maar één Nederlandse vrijwilliger in Ilula (Angelique), maar binnenkort gaan er nog vier (Willy, Laura, Cornelie en Floor). Wel allemaal dames! Waar blijven de heren? De inschrijving voor de jongerenreis is opeens heel hard gegaan. Zeventien (alweer alleen) meisjes gaan samen met een begeleiders koppel bijna drie weken naar Tanzania. Begin augustus vertrekken zij voor een schitterende trip. Daarbij brengen ze bijna twee weken door in Ilula en enkele dagen op Zanzibar. Ze gaan in en om het weeshuis de handen uit de mouwen steken, maar gaan ook op excursie naar Isimila, een Stone age site, de Masai en het Mikumi National Park. Op Zanzibar gaan zij ook diverse excursies doen. Volgend jaar staan er twee van deze reizen gepland. Dus mocht u tieners in huis hebben die een derde wereld land willen zien en ervaren, kijk dan eens op de website van Vrijwillig Wereldwijd. In januari gaan zij ook een reis voor boven de 18 organiseren. Natuurlijk kunt u via hen ook alleen voor vrijwilligerswerk in Ilula inschrijven (of in menig ander land in de wereld) www.vrijwilligwereldwijd.nl

Inzamelacties SPONSOR KLIKS

De kliks lopen nog steeds niet, iets wat wij erg zonde vinden. Heel Nederland bestelt steeds meer in webshops, maar bij ons lopen de inkomsten terug! Waarom? Bent u vergeten om eerst naar onze website te gaan voordat u uw webshop opzoekt? Het is maar zo’n kleine moeite en brengt ons financiële steun. We leggen het nog een keer uit: Als u een internetbestelling wilt gaan doen bij een bekende webshop (denk daarbij aan Wehkamp, Zalando, Bol.com, KLM etc. etc.) ga dan eerst naar www.iopnederland.nl en klik op de button rechts in het scherm.

U krijgt dan alle deelnemende webshops te zien en kunt de shop die u zoekt aanklikken. Vanaf daar gaat de bestelling dus helemaal zoals het anders ook zou gaan. U betaalt gewoon de gevraagde prijs en geen cent meer, maar ……. wij krijgen dan wel een kleine bijdrage! PENNEN, CARTRIDGES, MOBIELTJES, BATTERIJEN, DOPPEN De terracycle pennen-inzameling gaat nog steeds door. Ook de lege cartridges en oude mobieltjes brengen nog steeds geld voor ons op. Verder blijven we lege batterijen inzamelen voor de school in Heinenoord en doppen voor de blindengeleide/hulp honden. U kunt alles kwijt in de kliko aan de Boonsweg of in één van de inzameldozen bij: AH ’s Gravendeel, Superrr Maasdam, Plusmarkt Klaaswaal, Spar Piershil, Plusmarkt Nieuw Beijerland, AH Puttershoek, AH Strijen, Attent Heinenoord.

Blijft u allen a.u.b. flink mee sparen en flink internet shoppen. Wij zijn er blij mee.

Rommelverkoop De eerste twee rommelverkopen van 2016 hebben we er al weer op zitten. Ondanks slechte weersvoorspellingen hebben we het beide dagen droog gehouden. Maar koud was het wel. De verkoop in februari was gigantisch, we hadden dan ook 1 maand geen verkoop gehad dus extra veel spullen. Na de korte maand februari hadden we echter niet zoveel nieuws, maar toch een prima omzet dankzij een campingbeurs van de Campo. Het parkeerterrein voor die beurs was naast ons, dus iedereen liep voorbij en menigeen schoot even bij ons naar binnen. Opbrengst februari € 792,55 en maart € 638,95 Blijft u a.u.b. spullen voor ons inzamelen, alleen dan kunnen we dit soort inkomsten blijven houden.

Activiteiten 2016 tot aan de zomervakantie Zaterdag 2 apr. Rommelverkoop 13 t/m 16 april Bezoek Edson Zaterdag 7 mei Rommelverkoop Zaterdag 28 mei Ponymarkt Puttershoek Zaterdag 4 juni Rommelverkoop Zaterdag 2 juli Rommelverkoop Voor de Ponymarkt kunnen we nog steeds prijzen gebruiken voor onze “altijd prijs” verloting. Heeft u thuis nog e.e.a. nieuw in de verpakking staan (ook graag kinderspullen) en doet u er niets mee, lever het dan in. U mag het in de container zetten, wij kijken enkele keren per week na wat er binnen gebracht is en sorteren dan kleding, elektronica, boeken en prijsjes er al uit. DE punten en eventueel andere zegelacties mag u ook inleveren, daar schaffen we dan weer prijzen mee aan.

Wachtlijst IOP-NL sponsorkinderen Momenteel hebben we geen eigen IOP-NL wachtlijst. Maar dat betekent niet dat we geen nieuwe sponsors nodig hebben. IOP Tanzania heeft wel een lijst met kinderen die nog een sponsor zoeken. Als u iemand weet die interesse heeft in het sponsoren van een kind dan vragen wij waar de voorkeur naar uit gaat. Jongen, meisje, leeftijd et cetera. Met die vraag gaan we naar IOP Tanzania en die komen dan met een voorstel.

Bezoek Berit aan Nederland

Afgelopen januari was Berit in Europa. Na enkele weken Noorwegen en enkele

maanden USA landde zij op 15 maart in Amsterdam. IOP Duitsland heeft haar

toen opgehaald om kennis te maken met deze nieuwe organisatie. Na enkele

dagen is Annelies ook naar Duitsland afgereisd om na één nachtje daar door te

reizen naar Luxemburg. Daar had Berit een afspraak met een organisatie die de

bouw van een nieuwe lagere school gaat mede financieren. Zij willen Berit

inzetten als een soort opzichter ter plekke. Berit en Annelies logeerden in

Luxemburg bij oude vrienden: Margot and Andre. De dag dat Berit de

bijeenkomst had gingen Margot en Annelies gezellig wat sight seeing doen. Na

een leuke tocht langs de Moezel werd Trier aangedaan. Ze bezochten er een

Romeinse poort en wilden daarna in een restaurantje vlak bij de ingang gaan

lunchen. Margot liep rond te kijken waar de ingang zou zitten en viel van een

afstapje af. Met hulp van voorbijgangers is ze naar het restaurantje gestrompeld

en daar hebben ze ondanks alles toch nog geluncht. Dat wilde Margot per se want

ze dacht dat ze met wat rust na die klap wel weer verder kon. Bij het opstaan

bleek het echter helemaal mis te zijn. Ze kon geen stap meer verzetten. De

ambulance werd gebeld en Margot werd afgevoerd naar het vlakbij gelegen

ziekenhuis. Annelies heeft zeker twee uur zitten wachten tot zij ook binnen

geroepen werd. Margot had haar heup gebroken en zou diezelfde avond nog

geopereerd worden. Andre werd gebeld en die kwam samen met zijn zoon ook

naar Trier (ruim een uur rijden). Vlak voor Margot naar de OK ging mocht Annelies

ook nog even bij haar. Ze zag er de humor wel van in want ze zei: nu heb ik weer

een extra bliep op het vliegveld (ze heeft namelijk net twee nieuwe knieën

gekregen). Na twee weken ziekenhuis en drie weken in een revalidatie centrum is

Margot gelukkig weer thuis. In april gaat Annelies weer bij haar logeren, daarover

meer in een ander artikel.

De paar dagen met Berit in Nederland werden gevuld met veel praten, een dagje

Bergen op Zoom, een bijeenkomst met het IOP-NL bestuur en het bezoeken van

veel markten. Drie koffers heeft Berit weten te vullen met spullen die zij nodig

achtte voor het IOP. Vrijwilligers hebben deze koffers meegenomen.

GEZOCHT: Een vitrine kast om waardevolle spullen veilig in uit te stallen in onze units tijdens verkoopdagen. Liefst een hangend exemplaar die aan de toonbank gehangen of er op gezet kan worden. We zoeken ook zo veel mogelijk koffers. Liefst hele grote hard-schalen koffers.

Deelnemers aan de georganiseerde reizen kunnen ieder een tweede koffer meenemen. Met de inhoud (kleding, schoenen) organiseren we dan samen met hen markten voor bewoners van kleine bergdorpjes. Die harde koffers zijn zeer in trek bij de Tanzanianen. Ze gebruiken ze om spullen ‘muis-proof’ in op te bergen. Tegenwoordig zijn de koffers allemaal lichtgewicht, op rommelmarkten kan je daarom vaak voor een paar euro die oude zware koffers kopen. Als u dat soort koffers ziet, koop die dan voor ons. Uiteraard zijn andere (liefst) grote koffers ook zeer welkom. Voor diegenen die met bijvoorbeeld Emerates vliegen zoeken we de cabin koffertjes waar 10 kg in kan. Bij dat soort maatschappijen mag je namelijk maar 30 kg meenemen, bij de meeste andere maatschappijen twee maal 23 kg.

IOP EUROPE In het weekend van 8, 9 en 10 april gaan de IOP-NL bestuursleden Paulien Mul en Annelies de Groot naar een bijeenkomst in Luxemburg. Daar komen mensen samen van IOP Noorwegen, Duitsland, Italië, Nederland en Luxemburg. Ook Edson Msigwa, de nieuwe managing director in Ilula, zal daarbij aanwezig zijn. Leuk om elkaar eens in het echt te ontmoeten en zinvol om bepaalde programma’s op elkaar af te stemmen. Edson zal ook nog drie dagen in Nederland verblijven om de banden met IOP-NL te verstevigen.

Een jaar later.

Een jaar later… wat verandert er in een jaar?

In 2015 ging ik drie maanden naar het prachtige

Tanzania en naar het geweldige IOP.

In 2016 toch maar even teruggegaan en echt maar even.. Twee weken had ik maar. Veel te kort. Maar bij aankomst lijkt het net of er geen jaar tussen heeft gezeten. Zo fijn om de ‘Staff’ en de ‘kids’ weer te zien. De meiden herkenden mij gewoon nog. Met dikke knuffels werd ik ontvangen.

Ik verwachtte al dat ik zo weer op mijn plek zou belanden en dat was ook echt zo. Ik weet nu echt zeker dat het echte vrienden zijn geworden daar. IOP is nog steeds heel goed bezig.

Binnen een jaar hebben ze gewoon een

nieuwe pre-school uit de grond gestampt,

die er echt heel goed uit ziet! Wat zijn ze

goed bezig. En ja, ik ben weer verkocht. Dus

volgend jaar weer een reisje er heen? Het is

het 100% waard om elk jaar even terug te

gaan naar Ilula. Alleen al de rustige, niet

stressvolle omgeving is al goed voor me.

Het was echt weer geweldig. In twee weken

heb ik alles weer

gezien en gedaan! Ik

kan niet wachten

om weer terug te

gaan.

Jessica Koel

Hoe ik voor één dag de chauffeur van de Ambassadeur van

Noorwegen in Tanzania was

door Berit Skaare

Wat waren we blij met de toezegging dat de Ambassadeur van Noorwegen in

Tanzania de officiële opening zou verrichten van de Sollerud Kindergarten

Tanzania (SKT). Hare excellentie, Hanne-Marie Kaarstad, moest op 2 maart in

Arusha zijn om de East Africa Meeting bij te wonen, en meteen de volgende

ochtend zou ze via Dar naar Iringa vliegen. Er was afgesproken dat ik haar van het

vliegveld zou afhalen. We hebben al drie keer eerder hoog bezoek gehad van de

Noorse Ambassade, maar dit was de eerste keer dat ik Anne Marie Kaarstad zou

ontmoeten.

Als er een ambassadeur op bezoek komt moet alles natuurlijk perfect geregeld

zijn. Drie dagen van te voren kwam de Regional Commissioner (RC) al naar Ilula

om een inspectie uit te voeren. En die kwam niet alleen maar nam een hele

delegatie van 33 mannen en vrouwen mee, die ook allemaal op een uitgebreide

lunch moesten worden getrakteerd!

Mevrouw Kaarstad zou op 3 maart om 8.30 uur landen op Iringa Airport. Ik ging

ruim op tijd weg. Op de achterbank van mijn auto lagen een paar Noorse vlaggen

die ik op de terugweg voorop de auto wilde bevestigen. Mijn telefoon ging af. Het

was de secretaresse van de District Commissioner (DC) om te vertellen dat de DC

zelf ook op weg was naar het vliegveld en me later zelf zou bellen. OK!

Ik was nog nooit eerder op het vliegveld van Iringa geweest, dus ik volgde trouw

de bordjes "To Airport" en sloeg bij een splitsing af naar links. Nadat ik ongeveer

een kilometer doorgereden was, zag ik om 8:18 uur een vliegtuig de landing

inzetten. Maar waar was de landingsbaan? Er was alleen maar een open veld. De

weg veranderde in een soort zandpad. Dit kon toch nooit de weg naar het

vliegveld zijn! Ik draaide om, reed terug naar de splitsing en nam deze keer de

afslag naar rechts. Ondertussen zag ik het vliegtuig ergens landen. Waar precies

kon ik niet zien, want enorm hoge maïsplanten blokkeerden het uitzicht. En weer

werd de weg zo slecht, dat ik maar omkeerde en terugreed naar de splitsing. Ik

kwam langs een wit huisje dat er een beetje “officieel” uitzag. Achter het huisje

bleek een smal weggetje te liggen, dat naar de parkeerplaats van Iringa Airport

leidde. Ondertussen belde de DC me op. Hij vroeg zich af waar ik bleef. Ik

parkeerde mijn auto naast een pick-up truck vol soldaten, pakte een Noorse vlag

en rende naar een deur, die eruit zag als de hoofdingang van het vliegveld. En

daar kwam Hanne-Marie naar buiten wandelen, met haar weekendtas in de hand.

"Oh, how nice to see you”, zei ze, en ze omhelsde me. Al snel dromden er heel

veel mensen om ons, allemaal mannen in officiële pakken! De DC kwam er ook bij

en raakte een beetje in paniek. Hij had zijn gast helemaal niet uit het vliegtuig zien

stappen. "Welcome, Your Excellency! Welcome to Iringa! .... How was your flight!

....". Niemand had verwacht dat de ambassadeur gewoon dezelfde uitgang zou

nemen als de andere passagiers. Een hoge commissaris van politie, in een uniform

met gouden knopen, stapte naar voren en bracht een officieel saluut. Er

verschenen nog veel meer mannen in dure uniformen. Er werd een blinkende

Land Cruiser voorgereden. "Excellentie, hier is de VIP auto die u naar het kantoor

van de Regional Commissioner zal rijden.“ En toen greep ik in, en vertelde de DC

dat ik van de Noorse Ambassade de opdracht had gekregen om de ambassadeur

van het vliegveld af te halen. Vervolgens liepen we naar mijn Nissan Trail. Er werd

een escorte gevormd. De Land Cruiser met de soldaten erin reed voorop, ik en de

ambassadeur reden daar in mijn Nissan achteraan en achter ons vormde zich

weer een hele rij andere auto’s. Dit was het begin van een autorit die ik nooit zal

vergeten!

Ik had van te voren bedacht dat we op de weg terug van het vliegveld door één

andere auto gevolgd zouden worden. En ik had besloten om me in de dorpjes

tussen Iringa en Ilula keurig aan de snelheidslimiet van 50 km per uur te houden.

Daar kwam niet veel van terecht…….

De hele colonne kwam in beweging. Zodra we op de hoofdweg kwamen ging de

voorste auto met de soldaten steeds harder rijden. Ik moest wel volgen. De

soldaten zwaaiden met hun armen en gebaarden naar de andere weggebruikers

dat ze uit de weg moesten gaan. Alle auto’s en bussen weken uit en gingen in de

berm staan. Soms in zo’n gevaarlijk hoek, dat ze elk moment konden omkieperen.

Het leek wel alsof de president van Tanzania zelf werd rondgereden. Na 15

kilometer rijden arriveerden we in de stad Iringa. Het overige verkeer kwam tot

stilstand en liet ons passeren. We reden verder in het midden van de weg, op de

gele middenstreep. Uiteindelijk kwam we aan bij het Regional Center, waar de

Regional Commissioner omringd door nog meer politiemensen en mannen in

uniform ons op stond te wachten. Het hele gezelschap werd naar binnen

geloodst. Er werden drie gastenboeken getekend die op een glanzende

mahoniehouten tafel lagen. Er volgden allerlei introducties. Alle notabelen van de

regio waren aanwezig, waaronder veel politici, politiemannen en legerofficieren.

De Regional Commissioner hield een korte speech en ambassadeur Hanne-Marie

sprak een vriendelijk dankwoord uit. Daarna stapte iedereen weer in de auto’s en

reed de hele colonne de stad weer uit, de auto met de soldaten voorop. En weer

reden we veel te hard. In een lange rij van vier auto’s met een militair voertuig

voorop reden we naar de Sollerud Kindergarten in Ilula! Alle zijwegen waren door

politieblokkades afgezet. In Sokoni belde ik even naar huis om ze te

waarschuwen: "We are coming!"

Na de afslag naar The Lord's Hill en Sollerud werd de hele colonne de heuvel

opgeleid. Ik bedacht me dat ik eigenlijk moest uitstappen om een Noorse vlag

vast te maken aan de motorkap. Maar hoe kon ik die hele stoet van auto’s tot

stilstand brengen? Ik legde Hanne-Marie mijn probleem voor en ze pakte meteen

de grootste vlag van de achterbank, stak hem uit het raam en zei: "We just do it

this way!” Met de wapperende vlag reden we over de weg naar Ilula (ik hoop dat

alle hoge functionarissen nu ook weten hoe slecht de wegen zijn en hoe erg ze

aan onderhoud toe zijn). Na een kilometer lang gehobbeld te hebben zagen we de

witte façade van Sollerud Kindergarten voor ons liggen. Voor het gebouw stond

een grote groep mensen ons op te wachten. De ambassadeur stapte uit en werd

voorgesteld aan Edson Msigwa, de IOP Managing Director, aan een parlementslid

en aan alle andere hoogwaardigheidsbekleders. We waren veilig aangekomen om

de officiële opening te vieren!

En ik had geen bon gekregen voor te hard rijden deze keer!

Berit Skaare,

Ambassador

Hanne-Marie

Kaarstad, Edson

Msigwa,

Osmund Ueland

at the opening of

Sollerud

Kindergarten

Tanzania

De vergeten senioren van het dorp Masukanzi

In de IOP bibliotheek "Holland House of Books" is een kamer speciaal

gereserveerd voor "Grandma's House". Het is een ontmoetingsplek waar

bejaarden in contact kunnen komen met de kinderen, en dan vooral met kinderen

die geen ouders meer hebben. Het vertellen van verhalen is heel belangrijk. Het is

een uitstekende manier om kinderen in contact te brengen met hun culturele

achtergrond. Onlangs zijn we een project gestart om “Grandma’s House” tot

leven te brengen.

Een paar weken geleden heb ik Charles Kisegendo (70), het dorpshoofd van

Masukanzi, gevraagd een volledige lijst op te stellen van alle mannen en vrouwen

in het dorp die ouder zijn dan 70 jaar. Ik vroeg hem de volgende indeling te

maken:

1. Ouderen die ziek zijn en hun huis niet meer kunnen verlaten

2. Ouderen die sterk en gezond zijn en nog op het land werken

3. Ouderen die nog zelfstandig naar de IOP bibliotheek kunnen lopen (en terug)

De lijst die ik terugkreeg besloeg zes pagina’s!

We besloten 15 mensen uit te nodigen voor onze Senioren Club. Om het

programma aantrekkelijk te maken voor oude en arme mensen die een heel eind

moeten lopen naar "Grandma's House” en die vaak niet weten of er die dag wel

eten op de plank komt, besloten we een aantal lokkertjes in het programma in te

bouwen: gymnastiekoefeningen, een quiz en andere spelletjes, thee met koekjes,

en een avondmaal voor iedereen bij het IOP centrum.

We hadden geen idee of er mensen zouden komen opdagen, hoeveel het er

zouden zijn, en of ze niet misschien al hun buren zouden meenemen. Misschien

stond straks de hele buurt wel in de rij voor de bibliotheek!

Toen we om half 4 met al onze spullen bij de bibliotheek aankwamen, stond er

een rij van acht mensen te wachten. Iedereen werd aan elkaar voorgesteld: de

bejaarde gasten, de (Nederlandse) vrijwilligers, de bibliothecaresse… Weten jullie

allemaal wat een bibliotheek is? De meesten hadden geen idee! En ze waren ook

nog nooit binnen geweest.

Toen volgde er een

quiz over gezondheid

en hygiëne. Waar of

niet waar? Is het goed

om drie keer per dag te

eten? Moeten mannen

meer eten dan

vrouwen? Is het goed

om elke nacht acht uur

te slapen? Is het goed

om vaak je handen te

wassen? Is het gezond

om elke dag melk te

drinken?

Voor ‘Goed’

moesten ze een

groene kaart

opsteken, voor

‘Fout’ een rode

kaart. De meeste

ouderen, op

Charles Kisengo

(70) na, waren

nooit naar school

geweest. Ze

hadden als kind

nooit leren lezen of

schrijven. Hun hele

leven hadden ze op het land gewerkt om hun familie te kunnen voeden.

Sommigen waren ook een beetje doof, iedereen praatte door elkaar, mensen

hielden de verkeerde kleur kaart omhoog en stootten elkaar lacherig aan. “Drie

maal eten per dag, wie kan zich dat sowieso veroorloven”, werd er geroepen.

Maar de quiz was uiteindelijk een groot succes en het onderwerp hygiëne werd

zelf nog in praktijk gebracht met een teiltje water en stukjes zeep.

Na de quiz arriveerden er nog vier mensen van de lijst van genodigden. Eén had

ook zijn buurman meegenomen. Er volgde een kort gymklasje met oefeningen

voor 14 ouderen. Tijdens de oefeningen op muziek werd er ontzettend veel

gelachen. En toen kwamen de BINGO kaarten op tafel. BINGO, wat is dat nu

weer? Is dat de naam van een hond? Bij elke tafel werd een korte uitleg gegeven.

Aan mijn tafel zaten twee dames. Wanaheri (79) kon een klein beetje getallen

lezen, Kristina (78) helemaal niet. Maar ze kregen allebei een pen en een Bingo

kaart. En de winnaar van de eerste rond was….. Wanaheri! De volgende ronde

was het de beurt aan Raimond (86), daarna mocht Jackson zijn prijs in ontvangst

nemen. Iedereen had de grootste lol en uiteindelijk wonnen ze allemaal een prijs.

In Tanzania bestaat er niet zoiets als AOW. Oude mensen ontvangen geen enkele

steun van de staat. Alleen mensen die gewerkt hebben en een premie hebben

betaald krijgen soms een klein pensioen. Ouderen zijn volledig afhankelijk van de

zorg van hun familie. De gezondheidszorg stelt ook weinig voor. Er zijn geen

nauwelijks controles. Gezonde voeding en uitgebalanceerde maaltijden, daar

kunnen de meeste mensen alleen maar van dromen. Hoe kunnen ze in hun

levensonderhoud voorzien, waar halen ze hun geld vandaan? Wie helpt deze

mensen, die toch de weg hebben bereid voor de huidige generatie?

Na de activiteiten stond de avondmaaltijd klaar in het IOP Centrum: aardappelen,

wortelen, kool, bonen, rijst, en watermeloen toe. Bij het weggaan kreeg iedereen

een stukje zeep mee naar huis. Laten we dit snel weer een keer organiseren, zei

dorpshoofd Charles Kisegendo. Iedereen was het met hem eens. Dat gaan we

zeker doen!

Berit - Hoofd Bibliotheek Management

5 maart 2016

Alle 12 senioren (eentje zit verstopt), 4 Nederlandse helpers, en Berit. Scout Leader en

bibliothecaresse waren al weg..

Amazing Africa Adventure

Hallo lieve lezers! Mijn naam is Lotte

Schouten, ik ben 18 jaar en ben begin dit

jaar 6 weken naar het indrukwekkende IOP

afgereisd! Het was mijn droom om het

drukke westerse leven even opzij te zetten

en naar Afrika te gaan om mensen te

helpen en te leren van hun levensstijl en

cultuur. Na zorgvuldige voorbereidingen

ben ik in het vliegtuig naar Tanzania

gestapt. Hierna volgde een lange busrit die

me naar IOP bracht en vanaf dat moment

kon het avontuur echt beginnen.

Ik kan niks anders zeggen dan dat ik heb genoten van alles bij IOP, misschien wel

van elke minuut die ik er was! Waarom? Ten eerste omdat de staf zo ontzettend

aardig was! Letterlijk iedereen die ik heb ontmoet was vriendelijk, behulpzaam,

grappig en gezellig. Dit zorgde ervoor dat ik mij altijd fijn en veilig heb gevoeld bij

IOP. Ik had echt het idee dat ik welkom was en dat gevoel is heel fijn als je 'in the

middle of nowhere' verblijft. Ten tweede heb ik genoten van de weesmeisjes.

Wat is het gaaf om te zien hoeveel plezier zij met elkaar hebben! Ik hoefde maar

naar ze te kijken of ik kreeg al een enorme glimlach op mijn gezicht. Ik kon mij

hierdoor ook bijna niet voorstellen dat al deze meisjes zo veel verdriet in hun

leven hebben gehad.... Het is

geweldig dat IOP ervoor heeft

kunnen zorgen dat ze nu zoveel

plezier hebben! Ten derde vond

ik het geweldig om samen met

alle andere leuke vrijwilligers

mee te werken aan de

projecten die IOP heeft

opgezet. Dat Berit dit allemaal

heeft kunnen bereiken, dat is

bijna niet voor te stellen. Zelf

heb ik veel op de nieuwe en

oude kleuterschool geholpen.

De mooiste momenten van de

weken dat ik op de

kleuterschool hielp, waren de momenten dat ik 's ochtends de klas binnen liep.

Zodra ik binnenkwam zag ik alleen maar blije gezichtjes, overal blije kindjes die

met grote ogen naar het bord staarden. Dat beeld, die blije gezichtjes, die ga ik

nooit meer vergeten. Ook heb ik in de Bibliotheek geholpen, bij het

sponsorprogramma gewerkt, uniformen op scholen uitgedeeld, maar de mooiste

dagen vond ik toch wel de dagen dat ik mee mocht op huisbezoek met die lieve

Elisa en Jack! Huisbezoek hield in dat we gingen kijken hoe voogden voor hun

kinderen zorgden en in welke conditie de kinderen leefden. Je kan je bijna niet

voorstellen dat er mensen in deze wereld zijn die (wees)kindjes in huis nemen

terwijl ze zelf enkel een klein hutje hebben waarin ze wonen... Dat heeft enorm

veel indruk gemaakt, wat zijn er toch ook een hoop goede mensen in deze

wereld!!

Wauw wauw wauw, ik wil terug! Het waren 6 super bijzondere weken die ik nooit

had willen missen.

Lieve reisgroet van Lotte

Verslagje Lesnacht Hoeksch Lyceum 11-12 maart 2016

Het was voor mij de tweede keer dat ik de lesnacht voor het IOP van het Hoeksch

Lyceum mocht meemaken.

Er deden dit jaar circa 150 leerlingen aan mee. De organisatie had weer voor een

tiental leuke workshops gezorgd, o.a. boogschieten, high tea, bonbons maken,

cup cakes of pizza’s bakken, ‘wat kan je allemaal doen met je lange haar’, et

cetera. Alleen jammer dat de workshop ‘DJ’ niet door kon gaan.

Annelies en ik werden bij het pizzabakken ingedeeld: er waren leuke tafelpizza

bakovens om de kleine pizzaatjes in te bakken. Voorts een groot aantal

ingrediënten om deze pizza’s mee te beleggen. De groep moest eerst het deeg

voor de volgende groep maken, zodat dit tijd had om te rijzen. Goed kneden is

hierbij van groot belang. Het gerezen deeg moest worden uitgerold en hieruit

werden kleine rondjes gestoken. Deze moesten een minuut of vijf worden

voorgebakken en konden daarna, belegd naar eigen keuze, verder worden

afgebakken. Natuurlijk moesten de tomaten, uien, champignons e.d. ook eerst

worden kleingesneden. Elke leerling mocht twee pizza’s naar keuze klaarmaken

en opeten. Ieder uur kwam er een nieuwe groep, steeds bestaande uit 10-12

leerlingen. Ook kwamen de begeleidsters van de ‘zoete’ workshops langs voor

een hartige pizza. De sfeer was erg gezellig en ongedwongen.

Later die nacht waren er nog twee crea-workshops van 2 uur ingepland. Hier kon

je een konijntje of een beertje haken. Voor sommigen was het de eerste keer dat

ze een haaknaald vasthielden. Het was niet voor iedereen gemakkelijk en er werd

aardig wat gezwoegd. Toch lukte het een aantal leerlingen om het haken van een

vaste steek, het meerderen en minderen onder de knie te krijgen!

De lesnacht duurde van 20.00 uur op vrijdagavond tot zaterdagmorgen 08.00 uur.

Zo tegen 06.00 uur werd het moeilijk om wakker te blijven. Het was daarom maar

goed dat om 07.30 uur de ochtendgymnastiek startte in de sportzaal: alle

deelnemers

verzamelden en

onder het genot van

harde muziek en twee

enthousiaste hazen

werd er heel wat

afgesprongen en was

iedereen weer

wakker! Hierna gaf

Annelies een

diavoorstelling met

uitleg over het project in Ilula, Tanzania zodat ze konden zien waar het geld, dat

ze hadden opgehaald heengaat.

De ouderraad had een fantastisch ontbijt gemaakt, er was voor iedereen wel wat

van zijn of haar gading.

Als slot werd het eindbedrag bekend gemaakt: € 7.123 euro!! Een fantastisch

bedrag. Twee leerlingen hadden elk voor meer dan € 150 ingebracht.

Al met al een fantastische nacht en heel veel dank gaat uit naar de organisatie, de

school en de ouderraad die dit weer op zo’n fantastische wijze georganiseerd

heeft!

Paulien Mul

Postzegels

IOP Tanzania heeft alle IOP’s gevraagd om postzegels te verzamelen. In de

bibliotheek gaan ze een soort postzegelclub oprichten. Spaart u mee?

HIER KAN UW ADVERTENTIE STAAN

Hele pagina € 20 per jaar

Halve pagina € 10 per jaar

info@iopnederland.nl

Buko Verhuur regio Rijnmond

Boonsweg 63a 3274 LH Heinenoord Tel: 010-501 17 55 Fax: 010-501 06 73 Mail: info@buko.nl

Verhuur van tijdelijke

accommodaties.

JMS

Jense Machine Service

b.v.

Machinereparatie

Draaierij

Draaidiameter tot 11 00 mm

Postbus 5040 3274 ZJ

Nijverheidsweg 12

3274 KJ Heinenoord

Tel. 0186-603119

Fax 0186-603081 Email: jms@jensebv/demon.nl

Contactgegevens Stichting IOP-NL

Schaduwrijk 97

3297 SC Puttershoek

06 33 31 84 96

info@iopnederland.nl

www.iopnederland.nl

k.v.k nr: 24432681

Regio banknummer: NL15RBRB0827956843

t.n.v. Stichting Ilula Orphan Program Nederland