GEMEENTERAAD 17 DECEMBER 2018

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Geachte dames en

heren, goedenavond. Hartelijk welkom op onze allerlaatste

gemeenteraad van deze legislatuur. We zijn maandag 17 december 2018

en ik open hierbij de openbare vergadering van de gemeenteraad.

Mag ik eerst en vooral uw toestemming vragen om de agenda in te

delen in A- en B-punten zoals voorgesteld? Geen bezwaren? Dan is dat

goedgekeurd. Dank u wel.

Mevrouw de algemeen directeur, u hebt een kantmelding van de notulen

aangebracht?

Mevrouw Mieke Hullebroeck, algemeen directeur. Ja inderdaad,

burgemeester. En ik beloof dat het de eerste en de laatste keer zal

zijn dat ik doe alsof ik een kantmelding heb en er eigenlijk geen

heb.

We zijn eigenlijk iets anders van plan, burgemeester. Het is

inderdaad onze allerlaatste gemeenteraad van het jaar, van de

legislatuur. Maar het is ook de allerlaatste gemeenteraad onder uw

voorzitterschap en dat is toch ook heel belangrijk. De allerlaatste

gemeenteraad onder uw leiderschap laten we natuurlijk niet zomaar

voorbijgaan.

Beste aanwezigen, beste gemeenteraadsleden, beste schepenen, beste

mensen hier in de zaal, ik heb het voorrecht gehad, Daniël, om twee

jaar intensief met u te mogen samenwerken en uw heldere leiderschap

en uw rechttoe-rechtaan-aanpak zijn legendarisch. Tot de essentie

kunnen komen in de meest complexe dossiers en toekomstvisies

formuleren. Samen beslissingen nemen, luisteren naar het team en

collegiaal beslissen. Dat hebben wij u meer dan eens zien doen en

dat zijn cruciale eigenschappen voor een leider en een burgervader

tout court. U staat bekend voor uw sterke doorzettingsvermogen.

Zelfs gezondheids- en andere perikelen weerhielden u er niet van om

steeds volop en met grote betrokkenheid onze stad te besturen. Uw

drive is ongezien. Met zoveel energie en inzet vertegenwoordigt u

onze stad in binnen- en buitenland. Het zou mij te ver leiden om al

uw realisaties op te sommen, doorheen uw lange carrière, maar uw

drijvende kracht wordt wel in binnen- en buitenland erkend.

Ikzelf heb dat nog recentelijk mogen ondervinden in Edinburgh,

tijdens de bijeenkomst van Eurocities, waar u als aftredend

voorzitter gehuldigd werd door steden en gemeenten en burgemeesters

van gans Europa. Dat was een heel bijzonder moment en het is dankzij

uw inzet en uw netwerk en uw bevlogenheid, dat Gent daar opnieuw is

verkozen als lid van de raad van bestuur in dat toch zeer

belangrijke Europese netwerk.

Vorige week al, in het Kanaalzone-gemeenteoverleg, waren alle

partners in het grensoverschrijdende netwerk lovend over u en uw

werk. Dus ik wil u niet alleen het allerbeste toewensen, Daniël, in

uw persoonlijke toekomst, hopelijk zeer boeiend en iets meer

ontspannend, maar ik wil u ook namens alle medewerkers en alle

diensten van de Stad Gent oprecht bedanken.

We hebben uiteraard een attentie voor u, Daniël. Maar eerst hebben

we nog een kleine verrassing voorzien. En als alles goed gaat, zou

die verrassing nu ongeveer de gemeenteraad zou binnenwandelen.

Voilà, daar is hij.

(Applaus)

De heer Frank Beke. Mijnheer de burgemeester, beste Daniël, dames en heren schepenen en raadsleden, mevrouw de algemeen directeur: soms

haalt men voor een speciale gelegenheid een oud paard nog eens van

stal. En zo heeft men mij gevraagd om burgemeester Daniël Termont

kort te huldigen en te bedanken voor al wat hij voor de Stad Gent

heeft gedaan. U weet het: oude paarden zijn niet meer geschikt om

lange afstanden te lopen en ik moet mijn tijd beperken. Toch zal het

niet gemakkelijk zijn om in een kort bestek de verdiensten van

Daniël Termont te vatten.

2

Bovendien zal ik het niet hebben over de hechte persoonlijke band

die Daniël en mij bindt. Ooit was ik als beginnend leraar aan de

Stedelijke Handelsschool zijn leraar Nederlands en Duits. En ik laat

het aan u over, dames en heren, om te oordelen of ik in mijn

pedagogische taak ben geslaagd.

Nu, later leerde ik Daniël kennen bij de Mutualiteit van Jonge

Arbeiders, waarvan hij later arrondissementeel secretaris werd. Nu,

samen militeerden wij bij de Jonge Socialisten en in de Partij, een

partij die toen nog de Belgische Socialistische Partij heette. En

wat we daarbuiten allemaal samen hebben uitgespookt, dames en heren,

ga ik u vanavond niet vertellen, want dan zou ik zeker veel te lang

aan het woord blijven.

Daniël Termont had het geluk om nog piepjong, onmiddellijk na de

grote gemeentefusies van 1976, in de Gentse gemeenteraad te worden

verkozen. Een raad die toen heel strak werd geleid door burgemeester

Placide De Paepe. Ik heb het niet nagegaan, maar er zullen weinig

mensen zijn die zo lang als Daniël in de gemeenteraad van Gent

hebben gezeten. Tel maar uit: 42 volle jaren werden het. En onder

burgemeester Monsaert verzeilden de socialisten in de oppositie en

aangemoedigd, neen, ik moet zeggen eerder aangevuurd door Gilbert

Temmerman, hebben wij toen de basis gelegd voor wat de hele omslag

in de Gentse politiek zou gaan betekenen.

Dames en heren, onder Paars werd Daniël Termont eerst fractieleider,

later schepen en uiteindelijk burgemeester. Hij had zich ontpopt tot

een geduchte kenner van de energiesector, droeg danig bij tot de

ontplooiing van onze haven, gaf de Gentse Feesten een vernieuwd elan

en haalde uiteindelijk 44.561 voorkeurstemmen, een uitzonderlijk

persoonlijk resultaat, bij de verkiezingen van 2012.

En hij werd zowaar verkozen tot de tweede beste burgemeester van de

wereld. Internationaal gaf hij onze stad meer glans door zijn

voorzitterschap van Eurocities.

3

Dames en heren, er zullen bitter weinig burgemeesters zijn die in de

periode dat zij de raad en het college hebben mogen leiden, zo sterk

een stempel op de ontwikkeling van de stad hebben gedrukt. Het

inwonersaantal steeg al, maar uit objectief onderzoek blijkt dat die

inwoners doorgaans ook best graag in deze stad leven. En door het

verder uitdiepen van het proces van burgerparticipatie, kunnen zij

actief mee gestalte geven aan het beleid.

Dames en heren, de twaalf jaar dat Daniël Termont burgemeester was,

veranderde onze stad enorm van uitzicht. Er kwamen prachtige

gebouwen bij. Voor de vuist weg denk ik aan een STAM en aan een

Ghelamco Arena, de Stadshal en De Krook zijn pareltjes van

hedendaagse architectuur. De haven fusioneerde dan met Vlissingen en

Terneuzen tot de North Sea Port en de nieuwe zeesluis komt er. Een

langgekoesterde droom werd aldus werkelijkheid.

En ook landschappelijk ging de stad er in al die tijd bijzonder op

vooruit. Na jaren van vertwijfeld wachten, werd de Reep weer

opengelegd en kwamen er ontelbare hectaren groen bij. Ik denk pakweg

aan het Ter Durmenpark,. Sint-Baafskouter, het Parkbos en de

Gentbrugse Meersen. Het gedurfde circulatieplan zorgde er alvast

voor dat de Gentse binnenstad kan herademen en de vele

stedenbouwkundige ingrepen en heraanleg van tal van straten en

pleinen moet ik hier noodgedwongen onverlet laten. De tijd is

daarvoor te krap bemeten.

Nu, beste Daniël, de laatste jaren van je burgemeesterschap waren

niet meteen de gelukkigste. Je had met zware gezondheidsproblemen te

kampen en dag in dag uit ten dienste staan van de medemens, is

inderdaad een loodzware verantwoordelijkheid. Je had het bovendien

moeilijk met wat je ervaarde als een verruwing van politieke zeden

en van het publieke debat.

Gelukkig ben je nu weer fit en wel. En je kunt terugblikken op een

schitterende politieke loopbaan. Het besef dat je het mooiste ambt

dat er bestaat hebt bekleed, namelijk burgemeester te mogen zijn van

deze fiere stad, moet je heel veel plezier doen. Ook al heb je, net

4

als ik, een aantal problemen onvoldoende kunnen aanpakken. Je bent

ongetwijfeld erover bezorgd dat welzijn en welvaart in onze stad nog

zo ongelijk zijn verdeeld. Ik weet niettemin dat je naar beste

vermogen hebt gehandeld. Men kan van een mens niet meer verlangen.

Zelfs een zeer getalenteerde burgemeester, met een ongeziene

werkkracht als jij, kan de samenleving niet zomaar veranderen.

Geniet van je pensioen, Daniël. Leer pianospelen en probeer bij het

zingen de juiste toon aan te houden.

(Applaus)

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Zet u maar weer, want anders gaan we te veel tijd verliezen. Dat we kunnen werken, zo

spoedig mogelijk.

Maar natuurlijk, het is een verrassing voor mij, maar u kent mij hè.

Ik voelde toch wel nattigheid aan mijn ellebogen: er zal hier wel

iets te doen zijn vanavond; voor mij de laatste gemeenteraad, daarom

heb ik toch een paar woorden voorbereid.

Ik wil uiteraard u in de eerste plaats bedanken, collega’s, het

college, mevrouw de algemeen directeur, beste Frank, merci voor de

mooie woorden. Bedankt voor de schitterende hulde. Trouwens, dames

en heren, over de doden en degenen die verlaten zal er nooit een

negatief woord gezegd worden. Geloof mij. Het zal uitsluitend goed

zijn, wat hier ook het geval is.

Ik wil u in ieder geval zeggen, dames en heren, met de hand op mijn

hart, en ik herhaal nog eens wat ook de laatste jaren veel in deze

raad is te pas gekomen: ik kan iedereen recht in de ogen kijken en

ik ben bijzonder fier op wat ik heb gerealiseerd en op het werk dat

ik gedaan heb. Ik heb als politicus in elk van de functies die ik

opgenomen heb, en ook trouwens in mijn beroepscarrière, altijd

geprobeerd om alles uit de kast te halen, om keihard te werken, te

proberen het best mogelijke resultaat te hebben. Altijd met het

vooruitzicht om de mensen zoveel mogelijk ten dienste te zijn. Ik

5

kom uit het mutualiteitswezen, zoals u weet, en dat is een beetje

hetzelfde als de politiek: ge staat ten dienste van de mensen en ge

werkt keihard voor de mensen. En dat is wat ik heb proberen te doen.

Ik ben begonnen als raadslid in de oppositie. Frank heeft daar net

even naar verwezen. Ik ben raadslid geweest in de meerderheid, ik

ben fractieleider geweest in een meerderheidsfractie. Ik ben twaalf

jaar schepen geweest en ik ben twaalf jaar burgemeester geweest. Ik

ben nog een van de weinige producten die de kans gehad heeft om al

zeer jong te mogen opgroeien naar een toppositie op latere leeftijd

en ik heb het geluk gehad om bijzonder veel te mogen leren en cours

de route, bij wijze van spreken. Ik heb ook de kans gehad om in mijn

partij en politiek door te groeien.

Ik moet u daar wel bij zeggen, dames en heren, en dat is ook geen

geheim, iedereen weet dat: ik ben een socialist en ik ben

burgemeester. Ik ben socialist in hart en nieren en ik zal altijd

socialist zijn en socialist blijven en ik zal daar steeds blijven in

geloven. Maar begrijp mij niet verkeerd, dames en heren collega’s,

het gaat niet enkel over mijzelf op persoon, maar ik wil u zeggen

dat ik in mijn functie als burgemeester altijd heb getracht om echt

een burgervader te zijn van elke Gentenaar, zonder onderscheid. Ook

voor hen die niet voor mij gestemd hebben en zelfs voor hen die mij

uitmaken, als ze niet akkoord zijn, of die naar mij schelden, omdat

zij vinden dat ik een aantal beslissingen heb genomen die niet

overeenstemmen met zoals zij denken dat het zou moeten zijn.

En wat dat laatste betreft, dames en heren, de overgrote meerderheid

van de Gentenaars zijn wel zeer redelijke en degelijke mensen. Als u

maar luistert en uitlegt waarom ge iets niet kunt beslissen, waarom

ge iets niet doet, evenzeer als waarom ge wel een beslissing neemt

en waarom ge het wel doet.

Ik heb ook, dames en heren, ik wil daar toch nog even aan

herinneren, altijd 100% voor Gent gekozen. Ik ben drie keer verkozen

geweest in de parlementen, zowel het Vlaams Parlement als het

Federaal Parlement. Ik heb dat altijd aan mij laten voorbijgaan. Ik

6

heb mij niet laten verkassen naar het Vlaams Parlement of naar het

Federaal Parlement. Ik heb daar absoluut geen spijt van. Het

tegendeel is waar. Dat heeft mij toegelaten om gedurende 24 uur per

dag burgemeester van Gent te zijn en 24 uur per dag tussen de mensen

te zijn.

We hebben in Gent inderdaad veel kunnen veranderen, Frank heeft al

naar een aantal dingen verwezen. De palmares is bijzonder mooi. En

Gent is tijdens die 42 jaar, dat zal iedereen ongetwijfeld erkennen,

grondig veranderd. We zijn van een grijze industriestad een

sprankelende, vrolijke, jonge, moderne, duurzame stad geworden. We

hebben een uitstekende reputatie in binnen- en buitenland. Dat is

eigenlijk niet voldoende geweten, denk ik. Er wordt nogal

schertsend, soms, over gedaan van: ja, Eurocities en Europa, maar ik

kan u verzekeren dat de reputatie van onze stad bijzonder hoog is.

Nu, het is vanzelfsprekend, dames en heren, dat al die verdiensten,

ik dat niet verdien. Ik bedoel: dat is niet de verdienste van mij

alleen. Dat is niet de verdienste van één man. Dat is de verdienste

van een collegialiteit in het college. Dat is een verdienste waar we

allemaal samen aan hebben gewerkt. Dat is vooral de verdienste van

onze ambtenaren. We hebben schitterende ambtenaren, dames en heren,

vergeet dat niet, degenen die in de gemeenteraad blijven zitten. We

hebben uitstekende medewerkers in alle domeinen. We hebben

schitterende mensen. We hebben de bedrijven. We hebben ongelooflijk

enthousiaste bedrijfsleiders hier in de regio. We hebben in Gent

schitterende bedrijven die voor veel tewerkstelling zorgen. Onze

onderwijsinstellingen, dat hoef ik u niet te zeggen, hoe dynamisch

die zijn. Het middenveld in onze stad is sterk en moeten we blijven

ondersteunen. De bewonersgroepen, de duizenden individuele creatieve

Gentenaars en natuurlijk tot slot, dames en heren, u zelf als

gemeenteraadsleden.

Dit moment, hier vanavond, is natuurlijk maar een momentopname. Het

einde van de legislatuur. En ik zou eigenlijk alle collega’s en

raadsleden die ik in de laatste 42 jaar heb gekend en heb meegemaakt

en sommigen van wie ik heel veel vriendschap heb ervaren in de

7

lokale politiek, moeten bedanken. Bij dezen wil ik hulde brengen aan

al die mannen en die vrouwen die in de afgelopen 42 jaren met mij

samen, de oude banken die er nog stonden en de nieuwe installaties

hier, hebben bezet.

Maar ik wil uiteraard toch nog heel even persoonlijk worden, voor de

mensen die er wel zijn, die tot vandaag nog deel uitmaken van de

gemeenteraad. Bedankt zou ik zeggen, dames en heren collega’s, zowel

van de oppositie als van de gemeenteraad. Bedankt namens alle

Gentenaars voor uw harde werk. Bedankt voor al uw vragen. Bedankt

voor uw tussenkomsten, uw voorstellen, voor de suggesties. De ene

was beter dan de andere, maar goed, ge neemt dat daarbij. Ge moet

daar rekening mee houden. Maar ik wil u wel zeggen dat vele mensen

dat ook niet weten, die zeggen: oh gemeenteraadslid, dat is niet

moeilijk, ge zit daar op een stoel en ge zit daar op uw gemak. Maar

men vergeet dat velen onder u acht tot tien avonden per maand hier

zitten. Volle avonden die ge niet aan andere dingen kunt besteden,

die ge niet aan uw familie kunt besteden, die ge niet aan uw

kinderen of uw ouders kunt besteden. Daarom denk ik dat we u niet

genoeg kunnen bedanken, dames en heren, voor uw werk.

En sta mij toch toe dat ik iets meer zeg over de collega’s die samen

met mij om de een of andere reden uit het college verdwijnen, want

met die mensen heb ik de meeste tijd doorgebracht hier, de collega’s

van het college. Ja, voor de meesten is dit meer hun thuis. Als ge

rekening houdt met het aantal uren dat we hier samen hebben

doorgebracht, zullen de leden die hier op die banken zitten

waarschijnlijk meer uren hier doorgebracht hebben dan thuis.

Er zijn vier collega’s die ons verlaten. Ik wil eerst en vooral

Martine De Regge bedanken. Martine, bedankt. Ge zijt raadslid sinds

1989. Schepen sinds september 1995. Gij wordt de Rode Pasionaria

genoemd, die graag ruzie maakt met de oppositie te rechterzijde.

Niet omwille van ruzie op zich, maar altijd omwille van uw

overtuiging, omwille van de solidariteit met hen die het minder goed

hebben. En dat siert u.

8

Resul, bedankt. Ge weet het: mij niet alleen, spijt het. Het spijt

zeer veel mensen dat ge die beslissing hebt genomen om geen lid van

het college meer te zijn. Ge zijt raadslid sinds 2007 en ge zijt

schepen sinds 2009. Ze noemen u de Turkse Termont. Dat is iets

Frank, ik zou niet weten waar dat aan ligt, maar toch wordt dat

gezegd. Maar het is misschien omdat ge zo joviaal en ook hard

werkend zijt. Dat zal het waarschijnlijk zijn, Resul. Ge hebt echt

bakens verzet in onze stad, zeker op het vlak van gelijke kansen,

bestrijding van discriminatie, enzovoorts. We zullen nog wel de

gelegenheid hebben om daar dieper op in te gaan, maar bedankt voor

uw schitterend werk.

Sven, gij zijt raadslid sinds 2013. Ge blijft nog wel

gemeenteraadslid, maar ge verlaat, voorlopig althans, hoop ik voor

u, de schepenbanken. Sinds 2017 zijt gij schepen geworden en ge hebt

in zeer moeilijke omstandigheden van Tom dat departement moeten

overnemen, sogent moeten overnemen. Ja, ge hebt veel tegenwind

gehad, veel problemen gekend in de korte tijd dat u hier zijt. Maar

ge zijt overeind gebleven en dat siert u. Bedankt. Ik hoop dat het

maar tijdelijk verlaten is van de schepenbanken, dat ge daar later

opnieuw plaats kunt gaan nemen.

Ten slotte, u hebt het applaus gehoord voor de zitting: Christophe,

ondanks uw leeftijd werd ge al raadslid in februari 1995. En voor

den eerste keer zijt ge schepen geworden in februari 2000, tot

januari 2001. Er is dan een periode tussen geweest en daarna zijt ge

dan sinds december 2002 ononderbroken schepen geweest, tot nu

vandaag. Uw belangrijkste realisaties stonden in de krant vandaag.

Uitgebreide artikels. Het lijstje is indrukwekkend. Dat is geen

toeval. U bent bijzonder intelligent. Ik heb dat al dikwijls gezegd.

Ik zeg dat ook met veel overtuiging en dat zullen de mensen hier ook

allemaal wel gehoord hebben, of zij nu van de oppositie zijn of van

de meerderheid, daarmee zal iedereen akkoord zijn. U zijt ook een

doorduwer. Maar alhoewel ge een doorduwer zijt en u dingen inderdaad

voor elkaar krijgt, zijt ge ook iemand die compromisbereid is. U

zijt ook iemand die altijd bereid is om te praten als er

meningsverschillen zijn en om oplossingen te zoeken. En dat siert u.

9

En ik moet u zeggen: ik weet het heel zeker, u zult echt gemist

worden in het college. Dat weet ik zeer zeker.

Mag ik voor deze vier mensen applaus?

(Applaus)

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Maar zoals ik u gezegd heb, dames en heren, het is noch de burgemeester, noch het

college, die het alleen doet. We hebben altijd uw instemming nodig,

we hebben uw hulp nodig, en de gemeenteraad. Ik zou mij er

gemakkelijk van af kunnen maken om te zeggen: er verlaten ons zeer

veel mensen om ze op te noemen, maar ik wil dat niet doen. Ik wil

namens de Gentenaars verschrikkelijk bedanken de collega’s die niet

meer tot de komende gemeenteraad zullen behoren, althans voorlopig

voor sommigen, hoop ik.

Ik bedank Ilknur Cengiz, ik bedank Camille Daman, ik bedank Robin De

Wulf, ik bedank Ömer Faruk Demircioglu, ik bedank Paul Goossens, ik

bedank Dirk Holemans, ik bedank mevrouw Chris Maryns-Van Autreve, ik

bedank Bruno Matthys, ik bedank Guido Meersschaut, ik bedank Fatma

Pehlivan, ik bedank Guy Reynebeau, ik bedank Greet Riebbels, ik

bedank Freya Van den Bossche, ik bedank Caroline Van Peteghem, ik

bedank Sas van Rouveroij, ik bedank Geertrui Vercaemer en ik bedank

Wis Versyp. Geef ze een applaus, alstublieft.

(Applaus)

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ik zou de indruk geven dat ik Filip Van Laecke niet bedank! Geef hem een klein

applaus.

(Applaus)

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. En, dames en heren, nog een paar woorden. Gedurende die 42 jaar zijn ook de politieke

zeden veranderd, natuurlijk, onderweg. Ik wil niet meer uitgebreid

10

terugkomen op wat de laatste jaren is gebeurd. Ik zal het niet

proberen, ik heb dat al dikwijls gezegd en ik meen het echt, om de

foute schoonmoeder te zijn en mij met het reilen en zeilen van de

stad en de politiek hier nog bezig te houden. Dat zal niet in Gent

zijn, dat zal daarbuiten ook niet zijn. Ik wil alleen graag hier en

nu nog een boodschap meegeven aan de collega’s die in de raad

blijven en aan hen die vanaf 3 januari deel zullen uitmaken hetzij

van de raad, hetzij van het college. En mijn boodschap zit verpakt

in een citaat dat ik iets meer dan een jaar geleden, om precies te

zijn op 13 december 2017, in het weekblad Knack heb gelezen. Een

citaat van een politiek columnist, Tom-Jan Meeus van NRC

Handelsblad. Hij schreef het volgende: “Beschaving werkt pas als je

het leven groter kunt maken dan je eigen ego. Als je kunt zeggen dat

de ander een punt heeft en hem dat ook gunt.” Ik vond dat een mooi

citaat om mee te eindigen, dames en heren. Het ga u allen goed.

Draag zorg voor de stad en als het nodig is, draagt zorg voor

elkaar. Dank u wel.

(Applaus)

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dames en heren, geloof mij of niet, maar het is nog niet gedaan met de

huldebetuigingen. Ge weet, dames en heren, dat ik als voorzitter van

de raad het buitengewoon genoegen heb, ja zelfs de plicht, maar ik

vind het een heerlijke plicht en een plezierige plicht, om u te

melden, dames en heren, dat het zijne Majesteit de Koning heeft

behaagd om bij besluit van 25 september 2018 het burgerlijk ereteken

van Ridder in de Leopoldsorde te verlenen aan onze goede collega

Paul Karel Maria Goossens.

(Applaus)

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dames en heren, ik hoor de deugnieten onder u al zeggen: waar heeft hij dat aan

verdiend? Maar ik zal geen namen noemen. Wel, collega’s, die

erkenning krijg je voor bewezen diensten en als raadslid moet je dan

minstens veertig jaar zijn. Ik heb het onderzocht en dat klopt, en

11

vijftien jaar in dienst zijn, waarvan vijf jaar in functie. En

inderdaad, dames en heren, collega Paul voldoet effectief aan die

voorwaarden. Ge zou het hem echt niet toezeggen, maar hij werd

eerder dit jaar zestig jaar. Ja, het is waar. Hij kan tien jaar

zeuren, maar ik laat het aan u over of dat naar boven is of naar

beneden. Maar hij kan tien jaar zeuren. Enfin, hij heeft vandaag net

geen achttien jaar anciënniteit als raadslid en om precies te zijn,

17 jaar, 11 maanden en 26 dagen. Dus de gemeenteraad valt een beetje

te vroeg.

Paul geeft al jaren les op Sint-Paulus in Drongen-Luchteren. Hij is

daar gekend gelijk slecht geld, is mij verteld, van zijn inzet in

het plaatselijk verenigingsleven, in het theaterleven en in de

voetbal vooral en ook natuurlijk zijn maatschappelijk engagement.

Dat siert hem.

Het bleef pakweg twintig jaar geleden ook niet onopgemerkt, dames en

heren, want in de familiebiografische info, die ik via de Dienst

Bestuursondersteuning heb gekregen, vond ik het volgende citaat van

Paul Goossens: “Ik werd door enkele partijen gevraagd en ik koos

voor de CVP-lijst. Ik werd tot mijn eigen verrassing verkozen”, zegt

hij. Ge hebt het hele leven al verkeerde keuzes gemaakt, Paul.

Paul is heel snel van die verrassing bekomen en hij werd een vaste

waarde in onze raad, zoals we allemaal weten. Een die af en toe ook

voor de vrolijke noot zorgde in onze raad. Maar wie kan daar nu iets

tegen hebben? Ik in ieder geval niet en de meesten van ons weten het

ook te appreciëren.

Paul, dames en heren, is momenteel derde opvolger voor de CD&V in

onze raad. Collega’s, nog ter informatie: de aanvraag zelf werd

reeds in 2016 ingediend door de Stad Gent. Maar de erkenning kon

door de vele opgebouwde achterstand op federaal niveau nu pas

bezorgd worden. Ik houd er dus ook aan, dames en heren, om u te

melden dat het dus niet de schuld is van de socialisten dat het zo

lang heeft geduurd.

12

Hoe dan ook, Paul: beter laat dan nooit. En dan wil ik u namens

zijne Majesteit Koning Philippe verzoeken om bij mij de oorkonde te

komen halen en het ereteken van de ridder in de Leopoldsorde in

ontvangst te willen nemen. En geef hem nog maar een keer een

daverend applaus. Proficiat.

(Applaus)

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Hopelijk hebt ge nog een plaatske thuis. Alstublieft. Uw vrouw zal zeer tevreden

zijn. En gefeliciteerd.

De heer Paul Goossens. Dank u wel.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja, alstublieft, mijnheer Goossens.

De heer Paul Goossens. Ik ga nog kort iets zeggen. Het is mijn

allereerste medaille, die ik win in mijn leven. Ik heb er ooit wel

eentje gewonnen, ik zou liegen dus. Ik speelde vroeger bij FC De

Reuzenvinken, dat was de caféploeg in Mariakerke. Toen hebben we

ooit een toernooi gewonnen en daar heb ik een medaille voor

gekregen. Ik was wel bankzitter, die dag.

Maar bon, ik denk dat er heel veel mensen zijn die deze medaille

veel meer verdienen dan ikzelf. Denk maar aan de duizenden

verplegers en verpleegsters, aan mannen die achter de kar moeten

lopen, mannen van IVAGO. Ik bewonder die mensen enorm. Die verdienen

dat veel meer dan ikzelf. Ik denk aan de vele vrijwilligers die ons

land rechthouden. Zonder die vele vrijwilligers zou dat als een

pudding in elkaar zakken. Dus ik zou hem ook aan hen willen

schenken. Ik zou hem ook aan u willen geven, mijnheer de

burgemeester. Ik 18 jaar, jij 42 jaar, dan verdien jij een medaille

voor moed en zelfopoffering. Dus wie weet, krijgt u die nog.

Maar toch ga ik die medaille vandaag aan iemand anders geven.

Alstublieft.

13

(Applaus)

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel. En dames en heren, de ene vreugdevolle mededeling volgt de andere op,

want wij hebben voorzien om straks samen nog een receptie te houden

voor het afscheid van onze raad. Ik zal u het volgende voorstellen,

dames en heren: dat we kijken hoe ver we geraken rond een uur of

negen. Mocht het zijn dat we nog veel werk hebben, dan zullen we

rond negen uur stoppen om een keer een receptie te houden. Maar als

we zien dat we het op een deftig uur kunnen afwerken, zou ik

voorstellen dat we de raad proberen af te werken en dat we dan op

een gezellige manier een glas kunnen heffen samen, op het afscheid

van onze legislatuur. Zijn de fractieleiders het daarmee eens? Ja?

Dank u vriendelijk.

B-punten

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan gaan we maar onmiddellijk over tot de B-punten. U ziet, er wordt hier nog gewerkt

vanavond ook. Ik roep ze op, zoals gewoonlijk, en u onderbreekt mij

maar, wanneer u het woord vraagt.

6.

7.

8.

9. (allemaal goedgekeurd)

13.

14. (goedgekeurd)

17.

18.

19.

20.

21. (al die punten zijn goedgekeurd)

23.

24. (unaniem goedgekeurd)

14

28.

29.

30.

31. (alle drie unaniem goedgekeurd)

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.

41.

42.

43. (al die punten zijn unaniem goedgekeurd)

44.

45.

46.

47.

48 en 49. (al die punten zijn ook unaniem goedgekeurd)

50.

51.

52.

53.

54 en 55. (al die punten zijn unaniem goedgekeurd)

56.

57.

58.

59. (allemaal unaniem goedgekeurd)

61 en 63. (unaniem goedgekeurd)

64.

65.

66.

67.

68.

69. (allemaal unaniem goedgekeurd)

71.

72.

15

73. (unaniem goedgekeurd)

75. (goedgekeurd)

77.

78.

79.

80 en 81. (al die punten zijn unaniem goedgekeurd)

82.

84.

85 en 86. (unaniem goedgekeurd)

89.

90.

94.

95 en 96. (al die punten zijn unaniem goedgekeurd)

100.

101.

102.

104.

105 en 106. (allemaal unaniem goedgekeurd)

108.

110.

111.

112.

113 en 114. (allemaal unaniem goedgekeurd)

115.

116.

117.

118 en 122. (al die punten zijn unaniem goedgekeurd)

Dank u wel.

A-punten

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan komen we aan de A-punten.

16

Punt 1 en 2

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. We beginnen met de strategie en coördinatie. Ik roep dus het punt op van de

strategische coördinatie en tevens roep ik op het eenjarige

Meerjarenplan 2019: een vaststelling. Het budget 2018 roep ik ook

op. Dus de punten 1 en 2 gaan we samen behandelen en daar geef ik

het woord aan schepen Peeters voor een inleiding en een verklaring.

Alstublieft, schepen.

De heer Christophe Peeters, schepen. Ja dank u wel, burgemeester. Collega’s, we zijn hier vanavond met een beetje een raar ding: een

eenjarig meerjarenplan, iets wat alleen uit de koker kan komen van

juristen die decreten opstellen. Maar het is nu eenmaal wat het is.

En het heeft uiteraard te maken met het feit dat we vanaf 2020

algemeen in Vlaanderen overschakelen naar een nieuw systeem van de

beheers- en beleidscyclus, van de BBC, om te werken aan een

gemeentelijke budgettering.

Wij hebben als Stad Gent, en u zult zich dat herinneren, in onze

raad goedgekeurd dat wij dit al zouden invoeren vanaf 2019 en dat

wij daardoor ook meteen proefkonijn zijn voor dit nieuwe verhaal.

Geen nieuwe beleidskeuzes dus, die komen uiteraard toe aan de nieuw

verkozen gemeenteraad, die 3 januari zal aantreden. Wel enkele

technische aanpassingen: 1 aan de realiteit der dingen en 2

uiteraard aan het nieuwe juridische kader.

De technische aanpassingen aan de realiteit betreffen een aanpassing

aan de inflatieverwachting. De inflatie, die stilletjes aan een

beetje begint omhoog te lopen in ons land en mee zorgt voor een

vroegere aanpassing van de wedde-index, wat uiteraard een negatieve

impact heeft op onze autofinancieringsmarge.

Gewijzigde rentevoeten: de rente is eigenlijk nog lager dan we

oorspronkelijk en bij de opmaak van de budgetwijziging hadden

ingeschat, het meerjarenplan dat we toen hadden. De ECB is wel

gestopt met geld bijdrukken in een waanzinnig tempo, ik denk dat er

17

stilaan 3000 miljard euro is bijgedrukt. Dat zijn bedragen die elk

normaal realiteitsbesef te boven gaan. Maar het ziet er toch niet

naar uit dat dit snel zal gevolgd worden door aanpassing van de

beleidsruimte dus door de ECB, mede door de verwachtingen inzake de

economische toestand, vertraging van de economie, het vermijden van

een recessie en wat de toestand zal zijn vandaag op de

aandelenmarkten. Dus we schatten inderdaad die rentevoeten op

termijn ook lager in.

Een derde punt dat we ingewerkt hebben is ook iets wat boven ons

hoofd is gebeurd, maar wat uiteraard wel financieel een stevige

impact heeft. Dat is de nieuwe goedgekeurde cao voor de politie, die

toch wel een stevig budget vertegenwoordigt op onze begroting, die

cao, die ook de lokale besturen bijzonder veel geld kost. Ik wil

daar toch nog maar even tussen haakjes bij opmerken dat de KUL-norm

wat dat betreft nog altijd niet is aangepast en dat wij in Gent nog

altijd ondergefinancierd zijn, volgens het in te vullen kader, het

minimumkader dat we zouden moeten invullen: tweehonderd voltijdse

politiemensen. Blauw op straat: als het er is, is het er eigenlijk

vooral dankzij de inspanningen die deze stad en deze gemeenteraad

doen, niet door het nakomen van de beloftes die werden gemaakt bij

de eenmaking van de politie, om die ook te gaan financieren en die

KUL-norm te gaan aanpassen.

De grootste wijzigingen hebben uiteraard te maken met de aanpassing

aan het nieuwe Decreet Lokaal Bestuur en dus de invoering van de

nieuwe variant van de BBC. Wij passen die vervroegd toe, waardoor we

in een bijzondere situatie komen met een eenjarig meerjarenplan,

waardoor u ook geen gemeentelijke bijdrage meer zal zien aan het

OCMW. Niet dat we nu stoppen, uiteraard, met de taken van het OCMW

te financieren. Dat zou uiteraard niet kunnen en dat zouden wij ook

nooit willen doen. Wij zijn een sociale stad en is die dat altijd

geweest en het OCMW heeft in deze tijden misschien meer dan ooit

nood aan die financiering, om op die manier de ergste noden in onze

stad te kunnen ledigen en een sociaal beleid te voeren. Het is niet

omdat die bijdrage vanuit de stad er niet in staat, dat ze niet

zichtbaar is. Het OCMW-budget is immers geen afzonderlijk budget

18

meer, zoals dat de voorbije jaren historisch gezien altijd het geval

is geweest. Maar het OCMW-budget is nu geïntegreerd in het budget

van de stad, overkoepelend voor beide, iets wat trouwens een logisch

gevolg is geweest van het quasi naadloos in elkaar schuiven, enfin,

zo naadloos is het allemaal niet verlopen, maar toch, van de

organisaties van stad en OCMW en de afspiegeling die de beide raden

zullen zijn, vanaf 3 januari.

U ziet alles in het meerjarenplan staan en uiteraard kan u nog

altijd de aparte kredieten van het OCMW terugvinden binnen het grote

geheel, met een aparte rapportering. Met een aantal nieuwe

wettelijke schema’s en nog een ander ding dat gekomen is uit de

onuitputtelijke bron van administratieve afkortingen en acroniemen,

de inspiratie daarvoor is grenzeloos: de gecorrigeerde

autofinancieringsmarge, die eigenlijk een indicatie geeft van hoe

het echt gesteld is met de financiële toestand en het eventueel

doorschuiven van verplichtingen en schulden op de langere termijn.

De autofinancieringsmarge geeft niet alles weer, dus ge hebt nu een

gecorrigeerde autofinancieringsmarge. Ooit vinden ze waarschijnlijk

ook nog wel een correctie daarop.

Maar ik moet zeggen, collega’s, dat dit mede is gekomen onder impuls

van de Stad Gent, van onze stad, omdat wij, in tegenstelling tot

vele andere lokale besturen, al jaren de politiek voeren dat ook

alle alternatieve financieringsvormen, thesauriebewijzen, commercial

papers, MTN - Medium Term Notes -, die eigenlijk bullet leenden,

waarvan het kapitaal moet terugbetaald worden op het einde van de

looptijd, dus op vervaldag, bij vele besturen niet werden

meegerekend. Dat betekent alleen de intrest. Wij maken eigenlijk al

jaren, van zodra we begonnen zijn met die instrumenten, gebruik van

een soort theoretische afbetaling, waarbij we doen alsof we kapitaal

moeten afbetalen, wat uiteraard gezond en voorzichtig is, want als

ge op het einde van de rit uw schuldpositie niet kunt herbeleggen of

herplaatsen, dan hebt ge wel een klein probleem. Ge moet eens vragen

aan de Grieken tot wat dit kan leiden, als ge uw schuld op de markt

niet kunt herplaatsen. Ook trouwens aan een paar wijlen Belgische

banken, die meegemaakt hebben wat dit geeft.

19

Maar eigenlijk zag ge dat niet en u kon eigenlijk uw

autofinancieringsmarge een beetje kunstmatig doperen door niet met

klassieke leningen, maar met alternatieve technieken te werken. Wij

hebben dat nooit gedaan. Het resultaat is wel dat in het nieuwe

verhaal onze autofinancieringsmarge plots, en dat is niet

miraculeus, dat is gewoon door het feit dat we die fictieve

aflossingen nu niet meer moeten meerekenen, met 4,5 miljoen euro

structureel stijgt.

Het is goed dat we dat maar nu laten weten. Had ik dit in het begin

van de legislatuur laten weten aan de collega’s in het college, dan

was het al opgebruikt geweest, want zo gaat dat altijd. Iedereen wil

elke marge die er is om nieuw beleid te voeren en om zaken te

realiseren uiteraard maximaal gebruiken.

Er is nu wel een gecorrigeerde autofinancieringsmarge, die daarvoor

corrigeert, met weliswaar een theoretisch gegeven, dat men op

12,5 jaar zijn lening zou afbetalen. In de werkelijkheid bij ons is

dat meestal een opname van 17 jaar, wat betekent dat eigenlijk onze

gecorrigeerde autofinancieringsmarge in werkelijkheid bij de

rekening beter zal zijn dan wat nu wordt gepresenteerd. Maar goed,

laat ons daar ook niet te moeilijk om doen. De bedoeling is dat die

technieken nog zullen worden bijgestuurd en dat we misschien ook

komen naar het gebruik van de reële, gewogen gemiddelde looptijd en

rentevoet van uw leningen om dat te doen.

In elk geval, qua conclusie, en eigenlijk verandert dat niet buiten

wat we gerapporteerd hebben bij BW 2018, in de raad van juni: onze

autofinancieringsmarge blijft positief in de volgende jaren. We

geven, en ik kom daar dadelijk nog op terug, aan het nieuwe bestuur

ruime investerings- en werkingsmiddelen om beleid te voeren en, ook

daar kom ik nog op terug, de pensioenen van onze personeelsleden

zijn meer dan ooit verzekerd.

Collega’s, het is vandaag 17 december en dag op dag zestien jaar

geleden, op 17 december 2002, dat ik de eed mocht afleggen als

20

nieuwe schepen van Financiën van deze stad. Ik kan u verzekeren: de

omstandigheden toen waren iets minder vrolijk. We zagen ons toen

geconfronteerd met een structurele sanering en de collega’s die er

toen bij waren, zullen zich dat herinneren. Een structurele sanering

van rond de 50 miljoen euro. Dat is geen klein geld. 50 miljoen euro

structureel gaan saneren, hoe ga je dat doen? We zijn er in

geslaagd. We zijn er in de periode 2003 eigenlijk op een paar

maanden tijd, op een jaar tijd, in geslaagd om dit te doen. En niet

onbelangrijk: zonder zware ingrepen te moeten doen, zoals Sas (Van

Rouveroij) het ooit heeft moeten doen aan het eind van de jaren 80,

toen de situatie nog veel dramatischer was dan in 2002, waar we ons

eigenlijk vandaag niet kunnen voorstellen hoe de stad toen

balanceerde op de rand van het bankroet, of zelfs eerder over de

rand. Eigenlijk was deze stad, net als vele andere steden, trouwens

ook de stad Antwerpen, virtueel failliet. Wij zijn er weliswaar in

geslaagd om al in 2010 onze laatste schijf van de saneringslening

van toen terug te betalen. Antwerpen heeft daar over gedaan tot en

met 2018.

Dus wij zijn daar iets vroeger ingegaan en we hebben, ondanks het

beleid dat we gevoerd hebben, ondanks de investeringen die we gedaan

hebben, ondanks het feit dat we altijd voor alle noden en

prioriteiten in die voorbije jaren en decennia, in deze stad

middelen gevonden om die noden ook te lenigen en dat beleid te gaan

voeren. We zijn er toch in geslaagd om versneld die sanering terug

te betalen en dat hoort ook zo. We hebben geprobeerd om die schulden

netjes af te betalen, uw huis op orde te brengen en uw huis op orde

te houden.

En desondanks, ondanks die afbetaling, maar ook ondanks die sanering

structureel van 50 miljoen euro, zijn we er toch ook in geslaagd om

in die periode, laat ons zeggen ruwweg drie legislaturen lang,

ondertussen meer dan 1,5 miljard euro te investeren in deze stad. Ik

heb dat dikwijls in de voorbije jaren gebruikt, dat is 60 miljard

euro in echt geld. Ik heb dat af en toe nog eens gebruikt om toch

een beetje te weten wat het in volumes is, maar dat is gigantisch.

21

De burgemeester heeft er daarnet ook al naar verwezen: als je ziet

hoe deze stad is veranderd, en als ge wilt weten, ik heb ooit eens

geantwoord op de kritiek van een oppositieraadslid, “waar is het

geld naartoe”, wel: stapt naar buiten en ge gaat zien waar het geld

naartoe is gegaan. Het volstaat om in deze stad rond te lopen en

rond te kijken om te zien waar die 1,5 miljard euro in is

geïnvesteerd en ik denk ten goede.

Ik denk ten goede, omdat dit toch onze stad een ander aanzien heeft

gegeven, volk heeft aangetrokken naar de stad. Er is een aantal

collega’s dat hier al samen met mij wat langer zit en dat nog die

periode meegemaakt heeft dat we op het dieptepunt zaten in het

bevolkingsaantal van deze stad: 224.000. Het is vandaag met een

kleine afronding die we nog moeten maken, misschien aan het einde

van het jaar toch 40.000 man erbij. Dat is een grote stad, hè. Dat

is de centrumstad. Dat is meer dan Eeklo, dat is meer dan Deinze. Ik

denk zelfs meer dan Turnhout, daar wil ik vanaf zijn. Maar het is in

elk geval een stevige stad die erbij gekomen is en we hebben dat

kunnen opvangen door te investeren in publieke infrastructuur, in

sporthallen, in straten, in scholen, in parken-aanleg. We hebben

onze stad fundamenteel van aanzicht kunnen veranderen. En ook

uiteraard in onze historische monumenten, in cultuur, in alles wat

deze stad groot en populair maakt.

We hebben tegelijkertijd, en dat is ook niet min, structureel

inkomsten verloren vanuit de dividenden van de vroegere

intercommunales. Een energiesector die vroeger inderdaad zorgde voor

continue en grote stromen geld naar de steden en gemeenten. Daar

hebben we toch ongeveer 15 miljoen euro structureel moeten op

inboeten. Intussen zijn we, na de operatie Reynders,

belastingverlaging van 2008 en de operatie taxshift van de huidige

regering, ook nog eens structureel ongeveer 15 miljoen euro aan

inkomsten kwijtgeraakt. En door het schrappen van de onroerende

voorheffing op materieel en outillage ook nog eens 15 miljoen euro.

Dat is in totaal 60 miljoen euro structurele inkomsten, die we

hebben verloren. Maar we hebben dat niet op ons af laten komen. We

22

hebben dat opgevangen, we hebben dat opgelost. En we hebben de

Gentenaars niet om de oren moeten slaan met belastingverhogingen. We

hebben onze basisbelastingen, de personenbelasting, de onroerende

voorheffing, maar ook de bedrijfsbelastingen structureel kunnen

houden op een laag niveau, zoals dat ook hoort denk ik, voor een

goed beleid. En het laagste van de centrumsteden.

Bovendien hebben we ook nog eens een pensioenfonds aangelegd. Een

pensioenfonds dat destijds gestart is door collega Wijnakker, in de

jaren 90, maar dat is gegroeid tussen 2002 en vandaag van 30 miljoen

euro naar 220 miljoen euro. En straks, ik denk dat het nog op de

agenda staat, ik denk dat het nog bij de A-punten staat, gaan we ook

nog beslissen om dit fonds volledig duurzaam te beleggen, af te

bouwen in beleggingen in fossiele brandstoffen, het CO2 af te bouwen,

met andere woorden: te voldoen aan de Global Compact van de

Verenigde Naties. Niet dat wat nu woensdag moet gestemd worden in

New York, voor alle duidelijkheid, maar de Sustainable Development

Goals waar we aan voldoen op mensenrechten, social equity, rond

milieu, duurzaamheid, rond economische evenwichten. 30 miljoen euro

naar 220 miljoen euro. Geld dat we kunnen opzij zetten hebben in de

voorbije zestien jaar.

De begroting, collega’s, is meteen ook, dat kan ik u met de hand op

het hart zeggen, alvast in evenwicht tot 2024 in AFM, met een

investeringsruimte van 540 miljoen euro, die beschikbaar is voor het

volgende bestuur om te investeren in onze stad. Het is een

nettobedrag, dus we kunnen daar nog allerlei subsidies bovenop doen.

Dat betekent dat er zeker ruimte zal zijn om te investeren, maar ook

om beleid te voeren om daar nieuwe initiatieven te nemen. Het geld

is er. Er moet alleen nog gekozen worden waaraan het zal worden

uitgegeven en welke de prioriteiten zullen zijn.

Ik wil uiteraard voor die voorbije zestien jaar alle collega’s

bedanken, uit meerderheid en oppositie. Het is altijd boeiend

geweest om in debat te kunnen gaan, zeker over een budget. Er is

toch niets fundamentelers in een politiek orgaan, maar eigenlijk in

elke organisatie, in elk bedrijf, dan een budget. Dat bepaalt de

23

keuzes. Dat ligt vast. Daar zie je werkelijk vertaald wat ge kunt

zeggen. Ge kunt veel schrijven en dikke papers maken over van alles

en nog wat, programma’s, bestuursakkoorden, ge kunt van alles gaan

beloven en ge kunt van alles gaan zeggen. De werkelijkheid vertaalt

zich op papier, in een budget, zoals dat wordt voorgelegd, zoals dat

wordt bediscussieerd.

En de discussies zijn vaak hard en zijn vaak boeiend geweest. Ze

zijn inhoudelijk geweest, omdat het uiteraard gaat over fundamentele

keuzes. Waar geef je geld aan uit en waar geef je het niet aan uit?

Waar liggen uw prioriteiten? Hoe gaan we investeren? Hoe gaan we de

stad bouwen? Hoe gaan we de stad vormen? Welke richting slaan we in?

Als er een moment is waarop dit wordt bediscussieerd, in een

democratisch forum van de gemeenteraad, wel, dan is het tijdens een

budgetcommissie. En tijdens een gemeenteraad over het budget,

wanneer het voorligt en wanneer dit besproken wordt.

Dank aan al mijn collega’s in de raad, in het college, om telkens

opnieuw te moeten aanhoren van: ja maar wat gaat dat kosten? Is daar

geld voor? Is dat gebudgetteerd? Staan daar inkomsten tegenover?

Kunt ge dat niet anders gaan financieren? Kunt ge niet elders

middelen gaan zoeken? Wat de goedkoopste beslissing en de gekozen

investeringen en beleidsmaatregelen zijn die welke iemand anders

betaalt, natuurlijk. Die gesubsidieerd worden of waar ge

alternatieven voor vindt. Maar het is dankzij dat gezaag, collega’s,

dat we er toch in geslaagd zijn om dat budget in evenwicht te

houden.

Ik wil ook mijn burgemeesters bedanken: Frank Beke, we hebben hem

daarjuist nog hier mogen zien, ik ben blij dat hij er ook was

vanavond, en Daniël Termont, die mij altijd onvoorwaardelijk

gesteund hebben, die altijd de rug gehad hebben van hun schepen van

Financiën en die af en toe, ook al waren de discussies soms hard en

moeilijk, ook in hun eigen rang eens moesten zeggen: jongens, we

gaan het toch doen. En ge kunt daar nu blij mee zijn of niet, maar

dit is de beslissing, want het is nodig dat het budget in evenwicht

blijft voor de stad. Dat zijn de keuzes die we gaan maken.

24

Mensen die altijd hun eigen troepen hebben kunnen overtuigen, in de

hand houden en vooral met argumenten zeggen: we gaan dat doen en we

vormen een ploeg en we staan samen op het veld. En het is onze

verdomde verantwoordelijkheid. We zijn niet bezig met onze eigen

geld, maar we zijn bezig met het geld van de Gentenaars, we zijn

bezig met het geld van de belastingbetaler en dat is nog zoveel meer

waard. Ik heb in de loop van de jaren trouwens van Michel Louwagie

geleerd dat een euro drie kanten heeft. Hij heeft ook een dikte, dus

ge kunt hem drie keer omdraaien, voordat ge hem uitgeeft. Laat dit

inderdaad iets zijn, zeker als het gaat over belastinggeld, waar ge

over moet nadenken.

Mijn dank ook aan alle ambtenaren die ons hebben bijgestaan. Het

managementteam vooral. Uiteraard alle ambtenaren van het departement

Financiën, in het bijzonder Geert Vergaerde, onze financieel

directeur, maar zeker ook Daniël Verbeken, die 32 jaar als

stadsontvanger werkte en dan als financieel beheerder. Hij is de

enige financieel beheerder in de geschiedenis van deze stad. Die

titel is met hem ingevoerd en na zijn pensioen verdwenen en

vervangen door financieel directeur. Dus er is een historisch

verhaal. 32 jaar aan deze stad, waarvan de helft van die termijn ik

samen met hem heb mogen werken als schepen van Financiën. Ik denk

dat dit ook minstens een naoorlogs record is. Maar mensen die zeer

consciëntieus dat allemaal hebben voorbereid en hebben gedaan.

Maar ook de kabinetten, de medewerkers van de kabinetten en in het

bijzonder de medewerkers van mijn kabinet, die mij dag en nacht

hebben bijgestaan en sommigen, zeker onze raadgever Financiën die er

van het begin, van dag één bij was, die altijd ook beschikbaar en

bereikbaar was voor iedereen. Net als al mijn andere medewerkers die

ons met raad en daad hebben bijgestaan, antwoorden hebben

voorbereid, collega’s, commissies hebben kunnen te woord staan, die

altijd beschikbaar waren. Mensen die nu, tien dagen voor kerst,

overigens vernomen hebben dat ze vanaf januari geen job meer hebben,

wat ik uiteraard als mens bijzonder betreur.

25

Uiteraard de overdracht, Rudy. We dragen over aan jou. Ik doe dat

eigenlijk met een gerust gemoed en een gerust geweten. Als er nu één

is, en we zijn niet zo ver van elkaar in het college gekomen, van

wie ik blij ben dat Financiën in handen komt, dan zijt gij dat wel,

Rudy. Ge zijt een behoedzame en voorzichtige bestuurder. Iemand die

inderdaad nooit een euro onverwacht en in een onbewaakt moment gaat

uitgeven, die er altijd voor zorgt, ge doet dat trouwens ook al

jaren, met het OCMW, dat de rekening op het einde van de rit altijd

klopt. En als er ergens anders een mogelijkheid is om een inkomst te

zoeken of geld te vinden, weet ik veel wat, dan doe je dat. Ik ben

ervan overtuigd, collega’s, en ik mag dat ook hier zeggen, dat

Financiën voor de komende zes jaar in zeer bekwame, zeer goede en

vooral zeer integere handen is bij Rudy Coddens.

En Rudy, ge weet dat en ik ben ervan overtuigd dat ge dat ook deelt:

financiën, budget, dat is de essentie van wat wij hier doen in de

politiek. Dit gaat trouwens niet alleen over beleidskeuzes.

Financiën is eigenlijk geen politiek ambt. Het is eigenlijk geen

bevoegdheid, het is een erezaak. Het is een erezaak om op een goede

manier en een verstandige en rationele, maar vooral

verantwoordelijke manier om te gaan met de centen van de burger, de

centen van de belastingbetaler.

Collega’s, ik moet eerlijk zeggen: ik wist dat het mijn laatste

budget zou zijn dat ik in de raad ging neerleggen als schepen van

Financiën, dus ik had die overdracht naar Rudy ook wel voorbereid.

Wat ik niet meteen had gedacht, is dat het ook de laatste keer zou

zijn dat ik vanaf deze kant van de zaal het woord zou voeren naar de

gemeenteraad.

Ja, het is daar allemaal begonnen, natuurlijk, in 1995. Daniël heeft

het daarnet aangehaald. Ik was nog niet eens afgestudeerd, ik heb

hier nog voor examens zitten blokken. Ook in gemeenteraden die tot

8 uur ’s morgens hebben geduurd en waar ik mijn examen dan nog een

dag daarna heb moeten uitstellen, met dank aan Frank Beke, die mijn

prof daarvoor gebeld heeft. Maar afijn, ik ben daar toch ergens aan

26

mijn diploma van burgerlijk ingenieur gesukkeld, ondanks mijn bijna

voltijds bezigheid in de gemeenteraad.

Ik zit hier met een aantal oudgedienden, mensen die al van die tijd

meegaan. Sas, Daniël, Martine, maar ook Johan Deckmyn. We zijn zo

nog het groepje van de politici van de vorige eeuw, die nog meegaan.

Ik weet niet of dat misschien een teken van de tijd is, of men dat

ook elders vindt, dat wij politici zijn van de vorige eeuw. Ik weet

in elk geval dat het een tijd was in de politiek, die nog verliep

met een pak minder hysterie en minder narcisme en minder getweet en

gefacebook dan vandaag het geval is en waar men nog af en toe ook

eens mocht nadenken voor iets gezegd werd. Ik wil niet nostalgisch

doen, maar dat was een goede tijd.

En uiteraard ook collega Paul Goossens, met wie we al zo lang

meedraaien. Bedankt Paul, voor een ongelooflijk uniek en warm

gebaar, dat mij diep ontroert. Mijn compagnon bij De Pappenheimers,

ook al een uniek fenomeen. Iemand uit de meerderheid en iemand uit

de oppositie, die samen deelnemen aan een quiz op televisie en dan

ook nog bijna winnen! Maar dan als bekende Vlaming een burgemeester

krijgen en dan in plaats van met 9.600 euro met niks naar huis gaan.

Maar goed, zo weze het. Wat was dat ook? Zijn we er aan bedrogen, we

hebben toch voor zoveel geld amusement gehad, denk ik. Voilà. Maar

het was leuk, Paul. Ook van jou bewijst dit dat wel.

Ondanks inhoudelijke verschillen en ondanks het feit dat we heel

vaak, en dat geldt eigenlijk voor alle collega’s, van mening

verschilden. Ik wil de collega’s ook bedanken voor het warme welkom

bij het intreden daarnet in de gemeenteraad, ondanks die verschillen

en de harde discussies die er gevoerd worden, en terecht, want ze

horen hier gevoerd te worden. Politiek is een georganiseerd

meningsverschil, politiek is een zaak van andere visies op een

samenleving. Visies die niet fout zijn of niet juist zijn. Iets

waarin de waarheid, De Waarheid, niet bestaat. En gelukkig maar. Een

keer dat we in de politiek hun beleid zouden zetten met De Waarheid,

dan zijn we ver afgegleden van wat een democratie in essentie is.

Waar we met respect voor elkanders mening, respect voor elkanders

27

oordeel toch zoeken naar een compromis, zoeken naar een manier om

een stad te besturen.

Want het is niet evident om een complex geheel als een stad van

260.000 inwoners, en op wereldschaal zijn wij nog maar een kleintje,

te besturen. Dit vergt meesterschap. Meesterschap van politici, van

raadsleden, van uitvoerende bestuurders, maar dit vergt vooral ook

veel geestelijke veerkracht. Het vergt vooral ook mogelijkheid,

empathie, empathie, inlevingsvermogen. Je moet je kunnen verplaatsen

in het standpunt van een ander om te kunnen zeggen: ik ben het niet

met u eens, maar ik begrijp wat ge zegt en ik begrijp ook waarom ge

het zegt. En we gaan toch zoeken naar een manier om eruit te

geraken, om samen die stad te besturen. En na de gemeenteraad, na

het heftige debat toch nog zonder rancune en zonder dat het

persoonlijk wordt, met elkaar een pint kunnen gaan drinken, elkaar

te kunnen vertrouwen.

En de vele blijken van waardering, die ik niet alleen vanavond, maar

ook in de loop van de voorbije dagen heb gekregen van collega’s,

over de partijgrenzen heen, op publieke fora of sms’jes of mailtjes

of whatsappjes of allerlei andere instrumenten die ons vandaag ter

beschikking staan om dat te doen, zijn bijzonder hartverwarmend en

bewijzen inderdaad dat de politiek en de politieke discussie kan

overstegen worden door de menselijkheid en de menselijke warmte, die

aanwezig is en die ik ook altijd heb mogen ervaren in deze raad en

waarvan ik ook hoop dat ik ze gedurende de jaren als schepen ook heb

kunnen tonen naar u allen.

Collega’s, ik verhuis nu natuurlijk terug naar de plek waar het

begonnen is. Naar de plaats waar iedereen zit, omdat zijn mandaat

daar gegeven is. Ondubbelzinnig en ontegensprekelijk door de kiezer.

Het hart van de democratie en van de democratische besluitvorming.

En ik denk dat het misschien bijwijlen goed is voor iedereen om toch

van die plaats te starten en vanuit die plaats te kijken. Het geeft

een ander perspectief. De setting is hier zo’n beetje, dat was in de

oude setting niet, maar hier is dat zo’n beetje dat ge hier wat

verheven staat, boven de gemeenteraad. Ik denk dat dit een

28

ontwerpfout is in dat verhaal, want de gemeenteraad is natuurlijk

het hoogste orgaan van deze stad. Het zijn de verkozen assemblees

die een unieke en ondubbelzinnige legitimatie krijgen van de

kiezers, van alle Gentenaars, van meer dan 180.000 mensen. Dat is

het ware hart van de democratie. Daar is waar het gebeurt, daar is

waar de beslissingen genomen worden. En dat zijn de mensen die ook

de verantwoording zullen moeten afleggen.

Collega’s, zoals steeds ben ik beschikbaar voor de raad, voor vragen

en opmerkingen en discussies over het budget, het eenjarig

meerjarenplan en de budgetaanpassing 2018. Dank u wel.

(Applaus)

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel, schepen Peeters. Dames en heren, zoals gebruikelijk zal ik achtereenvolgens

het woord geven aan de fracties die het wensen. We beginnen met de

grootste oppositiefractie N-VA. Wie vraagt daar het woord?

Mevrouw Elke Sleurs. Neen, wij vragen enkel de stemming.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel,

mevrouw. CD&V-fractie? De stemming, ook? Vlaams Belang? Enkel de

stemming? De VLD, sp.a, en Groen, geen tussenkomsten? Zijn er

gedetailleerde tussenkomsten opgegeven? Er is een interpellatie van

de heer Deckmyn die we zouden toevoegen aan dit punt, hè? Mijnheer

Deckmyn, ik geef u het woord voor uw interpellatie.

De heer Johan Deckmyn. Ja dank u wel, mijnheer de voorzitter. Het is niet gebruikelijk een interpellatie of een voorstel van raadsbesluit

in te dienen tijdens budgetbesprekingen, maar toeval of niet, het is

natuurlijk de laatste zitting van deze legislatuur. En er zijn toch

een paar beslissingen genomen, waarvan een in het bijzonder vorige

maand, die ik hier toch nog even ter discussie zou willen stellen.

Zoals u allemaal weet, stelde de Stad Gent het terrein op de site

Buitensingel Hurstweg vorige maand officieel ter beschikking van een

29

groep Roma. Deze groep werd daarmee beloond eigenlijk voor een

illegale bezetting van het desbetreffende terrein. Het is niet

toevallig dat Gent ook een paradijs genoemd wordt voor Roma. Ze

krijgen hier immers de faciliteiten, waarover internationale media

berichten.

Ik zeg nogmaals: dergelijke initiatieven creëren een aanzuigeffect

voor andere Roma, die maar al te goed beseffen dat ze in Gent hun

geluk daadwerkelijk kunnen beproeven.

Door de blijvende toestroom van Roma worden de problemen alsmaar

groter. En oplossingen zijn er niet. Wel, integendeel. De

burgemeester stelde, naar aanleiding van deze specifieke situatie

waar ik het nu over heb, dat wie zich niet aan de afspraken houdt,

de afspraken die we gemaakt hebben vorige maand, eruit moest. Dus

als die groep zich niet aan de voorwaarden van de afspraak hield,

dan moest ze weg.

We zijn een maand later. Wat blijkt nu? Ja, die groep Roma houdt

zich niet aan de afspraak. Ik kan er verschillende voorbeelden van

opsommen. Ik heb er eigenlijk ook de vorige commissie Algemene Zaken

op gewezen. Die gebruiksovereenkomst, want we hebben we vorige maand

hier in deze raad een gebruiksovereenkomst goedgekeurd, stipuleerde

verschillende zaken waaraan die mensen zich moesten houden. Vlaams

Belang heeft er toen al voor gewaarschuwd dat men zich niet aan de

afspraken ging houden. We werden daar natuurlijk, zoals gewoonlijk,

voor weggelachen, want dat was niet waar. En moest het dan nog waar

zijn, zei de burgemeester, dan moesten ze eruit.

Nu ja, die gebruiksovereenkomst ging gepaard met een zogenaamd

reglement voor tijdelijke inname van het terrein Buitensingel

Hurstweg, ge weet wel, aan de Wiedauwkaai. Dat is vlak bij een

industrieterrein trouwens, waar ook al veel klachten gerapporteerd

zijn, ik kom daar straks op terug. En in het reglement dat we vorige

maand goedgekeurd hebben, stonden verschillende opschortende

voorwaarden. Drie ervan wil ik hier toch wel eens opsommen. Niet

toevallig drie voorwaarden, die expliciet geschonden werden.

30

Een eerste: die betonblokken, die daar rond dat terrein stonden,

moesten blijven staan. Het was bovendien niet toegelaten om extra

kampeerwagens op dat terrein te plaatsen. Eerste voorwaarde.

Tweede voorwaarde: op het betreffende terrein mochten enkel de

56 Roma verblijven die zich daar initieel gevestigd hadden. Tweede

voorwaarde.

Derde voorwaarde: het terrein moest netjes gehouden worden en

sluikstorten was uit den boze. Derde voorwaarde.

De burgemeester stelde in de gemeenteraad van 19 november heel

duidelijk dat het proefproject, en dit is een proefproject

collega’s, zou worden stopgezet indien de Roma zich niet aan de

opgelegde voorwaarden zouden houden.

Ik lees zoals elke Gentenaar de kranten. Ja, het eerste artikel dat

mij opgevallen was, was het artikel onder de titel ‘IVAGO helpt Roma

een handje’. Ik kan u zeggen dat er heel duidelijk in opgesomd wordt

dat er een probleem is, daar. IVAGO moet daar sluikstort gaan

weghalen. Binnenkort krijgen de Roma aparte afvalcontainers voor

PMD, restafval, enzovoorts. Maar er blijkt eigenlijk dat er nog veel

werk aan de winkel is, ziet IVAGO, want ja, de gracht achter het

kamp is ook vol met sluikstort. Ook daar werd duchtig afval gestort.

Het is een plastic soep, met speelgoed en ander afval. Dus blijkbaar

hield men zich niet aan de afspraken. De reden waarom ik in de

commissie Algemene Zaken ben tussengekomen.

Een ander artikel, recenter, van twee dagen geleden. Blijkt dat

iedereen plots dacht: hé, ze zijn toch weg, die Roma. Maar nee, ze

hadden zich verplaatst. Waarom? Het was al niet meer te doen op de

plek waar ze zaten. Dus dat zegt ook al veel. Ik citeer even: “Afval

ligt er wel en er staat zelfs nog een kapotte auto”. Dat komt er ook

nog een keer bij. Die plek was dan ook redelijk onleefbaar geworden.

‘Redelijk onleefbaar’. We zijn een maand verder.

31

Dus ja, dan hoort ge ook en dan zie ik ook via het krantenartikel:

happig op bezoek zijn de Roma niet. De omliggende bedrijven zijn ook

niet blij. Er blijven klachten komen van Roma die spullen uit

containers pikken en afval bij de bedrijven dumpen. Collega’s, die

drie voorwaarden die ik hier opgesomd heb, dat staat er eigenlijk

ook bij, maar die had ik nog niet opgesomd. Mijn vraag was eigenlijk

al ingediend en dan zie ik in een krant een artikel dat er nog

bijkomende klachten zijn.

Dus ze houden zich niet aan de voorwaarden. En dan natuurlijk vind

ik dat deze raad mag geresponsabiliseerd worden. Wij in deze huidige

bezetting van de gemeenteraad hebben een reglement goedgekeurd onder

opschortende voorwaarden. Als ze zich niet aan de voorwaarden

hielden, dan moesten ze eruit. En toen ik dat ook gezegd heb, op de

commissie Algemene Zaken van vorige week, hoor ik schepen Bracke

tegen mij zeggen, de burgemeester kon niet aanwezig zijn: “Ja, maar

ge gaat toch niet na een dag al dat project afschieten?”

Ja, maar ja, sorry collega’s. Als we een beslissing nemen in de

gemeenteraad en het wordt expliciet gezegd: “dat is het reglement en

als ze zich er niet aan houden, dan moeten ze eruit”, ja oké. Ik heb

opgesomd: ze houden zich niet aan het reglement. Dan moeten ze

eruit. Of niet? Vandaar ook mijn voorstel.

Want ja, in de commissie werd gezegd: ja, na een dag! Maar we zijn

nou niet een dag hè, we zijn een maand verder. En wanneer is het

trouwens voldoende om dit reglement dan af te schaffen? Na een dag?

Na twee dagen? Een week? Twee weken? Een maand? Drie maanden, vier

maanden? Afspraken zijn afspraken, collega’s. Ik vind dat men zich

dan ook aan die afspraken moet houden en vandaar dat ik deze laatste

gemeenteraad dan ook een voorstel van raadsbesluit heb ingediend,

dat er eigenlijk gewoon toe strekt dat we het reglement dat we

hebben ingevoerd, de toelating die we hebben ingevoerd, vandaag

allemaal samen opnieuw intrekken. Want afspraken zijn afspraken. Als

ge zich niet aan de afspraken houdt, welke afspraken kunt ge dan in

hemelsnaam nog in de toekomst met andere mensen maken?

32

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. De heer Reynebeau heeft het woord.

De heer Guy Reynebeau. Dank u wel, mijnheer de burgemeester.

Collega’s, na de mooie, hartverwarmende tussenkomsten en de lofrede,

is het blijkbaar weer back to usual, als ik de laatste tussenkomst

hier nu verneem.

Vanuit de sp.a-fractie blijven wij met overtuiging het gevoerde

inter-Europese migratiebeleid verdedigen. Het is immers de enige weg

die zinvol en duurzaam kan gevolgd worden, met kans op resultaat.

Het is een menselijke en waardige benadering naar deze kwetsbare

doelgroep, maar tegelijk met het besef voor realisme dat deze

problematiek onder controle wordt gehouden worden via duidelijke

regels en afspraken, teneinde fenomenen als overlast en het

ondermijnen van de draagkracht van bepaalde wijken in onze stad, te

voorkomen.

In de commissie had ik het er al over dat de problematiek van

migratie de Stad Gent overstijgt. Migratie is inderdaad een actuele,

internationale maatschappelijke uitdaging. En als we het hebben over

inter-Europese migratie, dan wil ik hier weleens de inspanningen van

de burgemeester noemen. Hij heeft al veel lofredes gekregen, maar ik

wil toch nog een keer benadrukken dat de burgemeester dit ook

telkenmale op Europees niveau is blijven aankaarten.

Immers, enkel een gecoördineerde Europese aanpak kan in het belang

van de migranten zelf en ook van de landen waar zij neerstrijken,

een duurzame oplossing bieden. De burgemeester heeft bepaalde

problemen naar aanleiding van deze inter-Europese migratie ook nooit

ontkend. Integendeel. Er is met de middelen die wij als stad kunnen

aanwenden, sterk ingezet om deze mensen te helpen, maar ook om, waar

nodig, streng op te treden.

Reeds in de periode 2007-2008 heeft de burgemeester duidelijk

gesteld dat wij als Gents stadsbestuur deze problematiek niet alleen

kunnen oplossen. Europa moet de bron van de problematiek van

33

economische en sociale migratie durven benoemen en de manier waarop

lidstaten in Oost-Europa omgaan met hun minderheden, beter

controleren en eventuele mistoestanden in deze thuislanden

bestraffen.

Het fenomeen dat mensen van binnen de Europese Unie migreren naar

een andere lidstaat, op zoek naar een beter leven voor henzelf en

hun kinderen, kan je alleen vermijden door de leefomstandigheden in

de thuislanden aan te pakken. En zeker als we het hebben over de

doelgroep die thans gebruikmaakt van het terrein Buitensingel, omdat

zij daarenboven ook nog eens gediscrimineerd worden en weggejaagd

worden in hun land van herkomst.

Ik refereerde in de commissie aan mijn bezoek aan Luník IX in

Košice en de gruwelijke leefomstandigheden daar. Ganse

appartementsgebouwen waar de Roma verbleven werden afgesloten van

verwarming, elektriciteit en zelfs van water. Je zou al voor minder

op zoek gaan naar betere oorden.

Hier betreft het aan de Buitensingel Hurstweg een Roemeense groep.

De leefomstandigheden en discriminatie in hun thuisland zijn zeker

niet veel beter. Maar de burgemeester wees in het verleden ook naar

de verantwoordelijkheid van het federale en Vlaamse niveau, omdat

deze meest kwetsbare mensen niet of nauwelijks terechtkunnen in de

bestaande systemen. Daarop hebben we in Gent gedaan wat we

ondertussen al gewoon zijn om te doen: zelf op lokaal niveau de

hiaten van de hogere besturen opvullen met lokale middelen en zelf

ons plan trekken. Vandaar dat destijds ook bewust beslist werd om

het IM-project te verlengen.

Het blijft inderdaad een werk van lange adem, bij elk nieuw project.

Ook bij dit project aan de Buitensingel. Maar iedereen die het

werkelijk meent met een oplossing, weet dat de positief preventieve

effecten in grote mate afhankelijk zijn van de primaire behoeften

van die mensen. Als ze geen dak boven hun hoofd hebben, of in dit

geval geen plek voor hun woonwagens, en niets te eten, als daar niet

in de eerste plaats op gewerkt wordt, is er nauwelijks beginnen aan.

34

Vandaar dat onze fractie dit project aan de Buitensingel kansen wil

blijven geven. Bovendien is het voor mij persoonlijk echt niet te

volgen waar men nu met dit voorstel van intrekking van het

raadsbesluit naartoe wil. Het is duidelijk dat men beter deze groep

gecontroleerd kan begeleiden, dan dat ze weer her en der neerstrijkt

in wijken in onze stad. Daar wordt niemand beter van. De betrokkenen

niet, uiteraard, maar ook de Gentenaars niet.

Met dit proefproject willen we die groep juist onder controle

houden. Niet meer laten aangroeien en hen perspectief brengen, hier

of in hun eigen land. Dit laatste met een voorstel tot vrijwillige

terugkeer. Ondertussen zorgen onze diensten ervoor dat leerplichtige

kinderen naar school gaan, dat er duidelijke regels voor het

aanbieden van afval worden aangeleerd en desnoods gesanctioneerd bij

het niet naleven ervan. En dat we via gesprekken door onze

medewerkers en partners, in ieder geval als lokale overheid de

vinger aan de pols kunnen houden bij deze groep.

Wij zullen dan ook met overtuiging tegen het voorstel van intrekking

van deze gebruiksovereenkomst stemmen en we geven ook het

proefproject nog altijd nieuwe kansen. Dank u wel.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Mevrouw Van

Renterghem heeft het woord.

Mevrouw Sandra Van Renterghem. Dank u wel, mijnheer de voorzitter. Collega’s, ik wil mij aansluiten bij de twee voorgaanden, die al

tussengekomen zijn, in monden dat wij een eigen mening hebben,

natuurlijk.

Maar ik heb ook foto’s laten trekken, waar ik eigenlijk op wil

aanduiden. U zegt: wij willen een menselijk en waardig bestaan voor

die mensen. Wel mijnheer Reynebeau, kijk, als u dat menselijk noemt?

Dat noem ik zelfs onwaardig. Dat u mensen in zo’n kamp laat

verblijven, dat uiteindelijk op zo’n manier erbij ligt. Ik denk niet

35

dat u dat menselijk vindt. Ik hoop toch dat u dat niet menselijk

vindt.

Dus ook de betonblokken mogen niet verzet worden. Ze verzetten ze.

Met man en macht trekken ze eraan. Het is een mooi voorbeeld.

Er staan autowrakken. Er staat in het reglement: “Geen autowrakken

achterlaten. Geen autobanden achterlaten”. Ja, ik weet niet wat u

ziet, maar ik zie net dát. U mag de volgende foto tonen. Dat is het

kamp dat achtergelaten is. Allez, mijnheer Reynebeau, dat is een

sluikstortpark voor het moment. Dat is niet menselijk, sorry.

Mag ik de volgende? Daar ziet u ook dat de blokken opzij staan. Er

wordt een weg gecreëerd om meer caravans op de terreinen te laten.

Er zijn 56 mensen geregistreerd. Ik vraag mij af: wordt dat

effectief bijgehouden? Want zoals u ziet: ik vermoed dat niet de

reden is dat ze opzij staan voor de lol, maar dat ze er effectief

met caravans op en af rijden. Dat stel ik mij dan voor en u ziet dat

het daar ook een modderpoel is. Is dat menselijk? Ik denk het niet.

Daar ziet u de container van IVAGO. Dat is geen huishoudelijk afval,

me dunkt. Dus als dat daar al echt vol ligt, en dat is de eerste

container, want er zijn er nog, allez, dan stel ik mij de vraag:

waar komt al dat gif vandaan? Wat hebben die mensen allemaal bij

zich, dat ze dat allemaal dumpen? Ik begrijp dat niet. En dat daar

effectief moet gesensibiliseerd worden: ik denk dat dat meer dan

duidelijk is. Huishoudelijk afval, dat is bij ons in zakken,

reglementaire zakken, en toch niet die hoeveelheid vuil die daar in

eigenlijk amper een paar weken gecreëerd is.

Dan: er mag ook niet gesluikstort worden in de bosjes en de

grachten. Ja, ik weet niet wat u verstaat onder sluikstorten, maar

volgens mij is dat ook wel een sluikstort. Dus ik denk dat die

mensen niet echt goed beseffen hoe ze eigenlijk een terrein

onderhouden. En ik heb de indruk, ze zijn er al vanaf september, dat

er niet echt gesensibiliseerd wordt. Allerwegen zien we wel

artikels, zien we foto’s verschijnen, dat de situatie erger en erger

36

wordt. Dat IVAGO moet gaan opkuisen. Ja, ze moeten zich ook wel een

beetje kunnen aanpassen aan het reglement, maar ze doen het

blijkbaar niet. Mag ik de volgende?

Ze hebben het kamp dan verlaten, want blijkbaar zijn ze het eerste

gedeelte weggetrokken. En ze hebben dus alles achtergelaten. Ja, dat

is ook een voorbeeld, dit bosje. Plezant is dat ook niet voor de

omwonenden, voor de bedrijven die daar zitten, voor de mensen die

daar eventueel gaan wandelen, want er is daar ook wel wat natuur.

En dat is het kamp zelf. Ja, mijnheer Reynebeau, ge moogt nu zeggen

wat ge wilt. U zegt: “We willen een menselijk en waardig bestaan

voor de Roma”. Sorry, ik heb daar een ander beeld van. Voor mij is

dit echt niet menselijk. Echt niet. Ik denk dat er andere

oplossingen mogelijk kunnen zijn om die mensen eventueel beter te

gaan begeleiden, want ik heb niet de indruk dat ze de begeleiding

hebben die zij effectief nodig hebben.

Dus ik zou zeggen: wij steunen eigenlijk wel de resolutie die Johan

Deckmyn ingediend heeft. We hebben tegen het reglement gestemd,

omdat we ervan overtuigd waren dat het heel moeilijk ging zijn om

die mensen te sensibiliseren. Het is uiteindelijk ook zo gebleken.

Dus ik zou ook zeggen: we hebben tegengestemd op het reglement, dus

we gaan nu voor het voorstel van Johan Deckmyn stemmen. En ik hoop

dat er een ander alternatief komt om die mensen op een waardige en

menselijke manier te ….

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Mevrouw Deene, gaat het over hetzelfde onderwerp, uw tussenkomst? Het is die vraag van

het vragenuurtje, die u ging stellen, hè? We gaan we eerst dit

afhandelen, als u akkoord bent. Ja? Daarna geef ik u dan het woord.

Dan ga ik eerst antwoorden, dames en heren, op de verschillende

tussenkomsten.

Ik zal in mijn eerste gedeelte iets zeggen over het juridische

aspect van de zaak en in het tweede gedeelte zal ik aan mevrouw

37

Van Renterghem en aan de heer Deckmyn uitleggen dat ze het verkeerd

hebben en ik zal u ook uitleggen waarom.

Laat mij eerst en vooral zeggen: het reglement zet het algemeen

kader uiteen, waarin duidelijk concrete afspraken worden vastgelegd

ten aanzien van de gebruikers van dit terrein. Dit reglement is van

toepassing, collega’s, voor alle gebruikers. Conform en in

uitvoering van dit reglement, werden individuele

gebruiksovereenkomsten met de afzonderlijke gebruikers aangegaan,

zoals ge weet.

Bij het gemeenteraadsbesluit van 19 november, waar de heer Deckmyn

naar verwezen heeft, werd naast dit reglement ook het model van deze

gebruiksovereenkomst goedgekeurd door de gemeenteraad. De heer

Deckmyn verwijst naar de schending van drie gebruiksvoorwaarden van

het reglement. Het is evenwel niet duidelijk of deze informatie

feitelijk wel correct is, laat staan dat deze inbreuken effectief

werden vastgesteld. Ik zal mij nader verklaren.

Indien een gebruiker inbreuken pleegt op dit reglement, of op de

gebruiksovereenkomst, dan kan zijn of haar individuele standplaats

ingetrokken worden. De sanctie bij inbreuk wordt uitdrukkelijk

opgenomen in het reglement en in de gebruikersovereenkomst. En ik

wil voor alle duidelijkheid van de raadsleden even citeren uit

artikel 6 van het reglement zelf. Ik citeer: “Ingeval de

standplaatshouder, zijn gezinsleden of bezoekers, een inbreuk plegen

om de voorschriften van huidig reglement en/of van de

gebruiksovereenkomst, behoudt de Stad Gent zich het recht voor om de

standplaats in te trekken”. Einde citaat.

En ik wil u ook nog een keer artikel 9, paragraaf 2 van de

gebruiksovereenkomst aanhalen. Die stelt als volgt: ”Ingeval de

standplaatshouder, zijn gezinsleden of bezoekers een inbreuk plegen

op de voorschriften van het reglement voor tijdelijke inname van het

terrein Buitensingel Hurstweg te Gent, zoals goedgekeurd in de

zitting van de gemeenteraad van 19 november en/of van deze

gebruiksovereenkomst, behoudt de stad zich het recht voor om de

38

standplaats in te trekken. Bij het toepassen hiervan dient het

terrein onmiddellijk verlaten en ontruimd te worden”. Einde citaat.

Dit, dames en heren, impliceert geenszins dat door een individuele

inbreuk op het gemeenteraadsbesluit, waarbij het model van

gebruiksovereenkomst werd goedgekeurd, dient te worden ingetrokken.

Een individuele inbreuk resulteert evenmin in het intrekken van het

sjabloon gebruiksovereenkomst dat van toepassing is ten aanzien van

al de gebruikers. Dit zou immers willen betekenen dat al de

gebruikers worden gesanctioneerd, omwille van een inbreuk, begaan

door een individuele standplaatshouder, wat juridisch natuurlijk

absoluut niet correct is.

Het voorstel van raadsbesluit, mijnheer Deckmyn, dat u hebt

neergelegd, is bovendien niet erg duidelijk. Er wordt gevraagd om

het gemeenteraadsbesluit van 19 november 2018, betreffende de

gebruiksovereenkomst van tijdelijke inname van het terrein

Buitensingel Hurstweg in te trekken. Maar het betreffende

gemeenteraadsbesluit keurde echter zowel het reglement goed, in

artikel 1, als het model van gebruiksovereenkomst, in artikel 2.

Dus beperkt uw voorstel zich dus enkel tot het intrekken van

artikel 2, de gebruiksovereenkomsten van het gemeenteraadsbesluit

van 19 november, of vraagt u al dan niet intrekking ook van

artikel 1 van het gemeenteraadsbesluit, de goedkeuring van het

reglement an sich? In bevestigend geval zou dat willen betekenen dat

u slechts een gedeeltelijke intrekking van het gemeenteraadsbesluit

van 19 november vraagt. Welnu, mijns inziens vraagt u dan ook

intrekking van de individuele aangegane gebruikersovereenkomst, die

individueel door een bezetter van het terrein en de stad

overeengekomen is, met het sjabloon van de gebruiksovereenkomst, dat

door de gemeenteraad werd goedgekeurd en eigenlijk de basis vormt

voor die gebruikersovereenkomst.

Ten slotte stelt uw voorstel van raadsbesluit verkeerdelijk dat het

reglement verschillende opschortende voorwaarden bevat. De enige

opschortende voorwaarde was het akkoord van De Lijn. Dat staat in

39

artikel 10 daarvan, wat intussen bekomen werd. Er werd schriftelijk

een bevestiging bekomen van De Lijn, waardoor het reglement en het

sjabloon van individuele gebruiksovereenkomsten volledige werking

hebben.

De overige bepalingen, opgenomen in het reglement, houden dan ook

geen opschortende voorwaarden in, waardoor, zoals hierboven reeds

gesteld, inbreuken op deze bepalingen geenszins kunnen leiden tot de

intrekking van het sjabloon gebruiksovereenkomst.

Samenvattend kan ik dus stellen dat 1: bij inbreuken die officieel

worden vastgesteld, de mogelijkheid bestaat om de individuele

standplaats in te trekken, waardoor de individuele

gebruiksovereenkomst wordt beëindigd; 2: dit geenszins resulteert in

het intrekken van het model gebruiksovereenkomst, zoals goedgekeurd

door de gemeenteraad, en overigens ook niet tot intrekking van het

reglement; 3: het reglement geen opschortende voorwaarden bevat,

behoudens de opschortende voorwaarde in artikel 10, die intussen

werd vervuld met De Lijn; en ten slotte 4: er is geen enkele

juridische grond om bij individuele inbreuken het

gemeenteraadsbesluit van 19 november, betreffende de goedkeuring

model gebruiksovereenkomst, zoals vervat in dit raadsbesluit, in te

trekken.

Nu, we wensen ons als college natuurlijk niet uitsluitend achter

juridische, ik denk dat deze juridische benadering correct is,

techniciteiten te verschuilen. Ik zal dus ook ingaan op de

inhoudelijke opmerkingen, zowel van u als van mevrouw

Van Renterghem.

Mevrouw Van Renterghem, u haalde tijdens de zitting van de commissie

enkele nieuwe elementen aan over de situatie aan de Hurstweg. U hebt

dat daar al gezegd. Zonder afbreuk te willen doen aan het

waarheidsgehalte van uw bronnen, want die zijn juist en correct, ik

zal u straks uitleggen waarom, kan ik u vandaag zeggen dat uw

informatie berust op een misverstand. Die van de heer Deckmyn ook.

Want onze diensten verzekerden mij namelijk dat er geen bijkomende,

40

dat is vandaag nog gecontroleerd, caravans op het toegestane terrein

bijgekomen zijn. Op het ogenblik van de door u aangebrachte

informatie ook niet. Dat was in de commissie.

Wat echter wel klopt, is dat op vrijdag 7 december er een

verhuisbeweging heeft plaatsgevonden. De caravans van de

geselecteerde groepen Roma stonden verspreid over twee delen. Ze

stonden op de gronden van De Lijn en op de gronden van de stad. De

projectsite van de Hurstweg is om organisatorische reden

teruggebracht tot een aansluitend terrein. Na het vertrek van de

niet-geselecteerde personen, die zowel op het terrein stonden waar

ze nu allemaal staan, als op het andere terrein van de stad, zijn

zij die niet geselecteerd zijn, moeten vertrekken. Toen zijn er twee

zaken gebeurd. Met name de caravans die nog stonden opgesteld aan de

ene zijde van de site, hebben zich gevoegd bij de grotere groep

caravans die reeds geordend waren en opgesteld waren aan de andere

kant van de site, met zichtbare ingang aan de hoogspanningspilaar.

Met andere woorden: ze moesten verzameld worden op de gronden van

De Lijn. Er was op dat ogenblik geen stadsdienst beschikbaar om die

gele blokken te verzetten, maar het moest gebeuren. Er is

uitzonderlijk toestemming gegeven om die blokken daar weg te halen,

de caravans die er weg moesten, die niet geselecteerd zijn, moesten

eruit. En de caravans van de families die wel mochten blijven, zijn

naar binnen gereden. En ze hebben dan die blokken teruggezet. Er

waren geen stadsdiensten beschikbaar om dat op dat ogenblik te doen

en onze diensten hadden toestemming gegeven dat zij zelf die blokken

mochten verzetten en die caravans mochten zetten. Maar men verzekert

mij dat er op die plaats van die caravans enkel degenen staan die

toegestaan zijn.

En ten tweede, de andere site, waar ze niet mochten staan, en

degenen die er stonden niet mochten blijven, werd opgeruimd. Dat was

een gecoördineerde actie, wat meteen de aanwezigheid en de

betrokkenheid van IVAGO meebracht. Het verwijst trouwens naar, wat

men mij gezegd heeft, het citaat dat de heer Deckmyn daarover in de

commissie heeft aangehaald. Daar was dus met andere woorden wel

degelijk een sluikstort aanwezig, maar dit gebeurde door de groep

41

van niet-geselecteerde personen, die weggestuurd zijn en die de site

dus diende te verlaten.

De groep blijvers heeft dit niettemin zelf opgeruimd, waarna IVAGO

de volle container is komen ophalen. Vandaar dat er inderdaad niet

alleen huishoudelijk afval in zat. Ze zijn zo vriendelijk geweest om

zelf het initiatief te nemen om het vuil van hun collega’s die weg

moesten te gaan halen en ook allemaal in de container en bij die

container te leggen.

Ge ziet dat deze site sowieso sluikstortgevoelig is, want ik wil u

duidelijk zeggen, collega’s: het is al te gemakkelijk om die Roma

met de vinger te wijzen. Het is een probleem van jaren al, op die

plaats, die sluikstort. Van jaren al. Lang voordat de Roma daar

stonden, lag daar al massaal veel sluikstort. Er zijn nog altijd

Gentenaars die het al te gemakkelijk vinden om met hun auto naar

daar te rijden, daar ’s nachts te sluikstorten en dan te zeggen: het

is allemaal vuil van de Roma. Ik denk dat dit ook duidelijk moet

zijn. Maar het kan dus absoluut niet met zekerheid gezegd worden dat

de daders de caravanbewoners zouden zijn. Wat niet wegneemt

natuurlijk dat de bewoners hierop streng worden aangesproken en dat

de effectieve vaststelling van sluikstort beteugeld zal worden.

De huidige terreinopstelling aan de Hurstweg is, met andere woorden,

de finale terreinopstelling. Momenteel worden er nog enkele

noodzakelijke werken aan de terreinen uitgevoerd. Inderdaad, het is

mensonwaardig met al die modder. We hebben al gevraagd aan schepen

Watteeuw om zijn diensten opdracht te geven om zo rap mogelijk daar

verharding te gaan strooien, zodanig dat die ondergrond niet meer zo

allemaal modder is. En het terrein moet ook voldoende toegankelijk

zijn voor IVAGO voor het ophalen van het afval. Daarvoor is het ook

nodig.

Met de bestaande groep wordt ondertussen inderdaad reeds aan de slag

gegaan. Voor alle leerplichtige kinderen zijn er schooltrajecten

opgestart of waren die reeds lopend. Er waren al een paar kinderen

die naar school gingen. Dit zal verder ook opgevolgd worden.

42

Het college, dames en heren, erkent duidelijk dat dit een experiment

is. Zoals bij elk experiment is een risico niet uitgesloten. Het

project kan alsnog falen. Maar het zou niet correct zijn dit oordeel

nu reeds te vellen, zo kort na de officiële start van het project.

Wat het project nu nog nodig heeft, is de ruimte om in de luwte

verder te kunnen gaan. Uiteraard mits de gestelde voorwaarden

effectief verder nageleefd worden.

Ten slotte nog een woord van uitleg over de groep van niet-

geselecteerde personen, die het terrein op de Hurstweg dus hebben

moeten verlaten. Die stonden zowel op de gronden van De Lijn, waar

ze nu allemaal samen staan, als op de gronden van de stad. Zoals u

wellicht weet, werden verschillende van die personen later

aangetroffen aan de Tapuitstraat. Daar zijn ze eerst aangetroffen en

daarna aan de Meeuwstraat. Het gaat twee keer om terreinen van

sogent en sogent heeft hierop onmiddellijk gereageerd door via de

gerechtelijke weg de verdrijving van deze bewoning op korte termijn

te vorderen.

Ik wil even afwijken: schepen Watteeuw laat mij inmiddels weten dat

de verharding vandaag aangebracht is door onze wegendienst. Dus dat

probleem is inmiddels opgelost.

Ik zei dus dat sogent via gerechtelijke weg opgetreden heeft, twee

keer, om die wagens te laten weggaan. Ik heb trouwens gezegd, ik wil

dat hier herhalen, ook in het college: dat is een spel dat zou

kunnen blijven duren. Daarom heb ik gevraagd aan sogent om aan hun

advocaat te vragen of de rechter niet kan beslissen dat betrokkenen

zich niet meer op de Stad Gent mogen vertonen. Want anders gaat dat

spel blijven duren, natuurlijk.

Hiermee wenst het college ook een zeer duidelijk signaal te geven

dat het project Hurstweg geen vrijgeleide is om her en der in de

stad lukraak nieuwe vormen van individuele of gegroepeerde

caravanbewoning toe te laten.

43

Het project Hurstweg werd voorgesteld in de schoot van de taskforce

Wonen. Als experiment, zoals overige projecten ook binnen die

taskforce Wonen worden opgezet, om tegemoet te komen aan de zeer

moeilijke problematiek van de precaire woningen in onze stad, waar

caravanbewoning en andere vormen van mobiele bewoning helaas deel

van uitmaken. Lukrake, ongecontroleerde vormen van mobiel wonen zijn

dus uit den boze.

Maar, zoals ik bij monde van schepen Sofie Bracke, die mij vervangen

heeft op de commissie, waarvoor ik haar hartelijk dank, ook reeds

heb toegelicht, zijn de gemeenschapswachten van de Dienst Preventie

voor Veiligheid op vraag van het college nu gestart met het in kaart

brengen van de locaties waar dakloze personen op een alternatieve

manier wonen, alsook een inschatting van de grootteorde van het

aantal bewoners per locatie. Zo heeft men daarin vastgesteld dat er

drie, dat heeft men ons donderdag in het college komen toelichten,

precaire situaties zijn van drie gezinnen met heel kleine kinderen,

met baby’s, waarvan men nu aan het onderzoeken is welke juridische

vormen kunnen zijn om mogelijk daar ook nog opvang voor te voorzien.

Op het ogenblik dat het college in kennis wordt gesteld van de

resultaten van die screening en ook van de uitslag van dat

juridische onderzoek naar die drie gezinnen, zal geval per geval

bekeken worden wat de best passende aanpak kan zijn, goed wetende

dat elke screening een momentopname is en dus nooit een sluitend

beeld zal geven. Temeer gezien er vele verhuisbewegingen zijn tussen

en naar diverse locaties.

Voilà, zover het antwoord van het college. Ik hoop dat ik op al uw

vragen een antwoord heb gegeven. Het verschuiven van die blokken is

met medeweten en zelfs in opdracht van de stad gebeurd om diegenen

toe te laten die er mochten zijn en diegenen die weg moesten er te

laten uitgaan. Daarna zijn die blokken weer teruggezet. Sluikstort

is opgekuist door de mensen zelf. IVAGO heeft het daar weggehaald.

Er wordt ook door anderen gesluikstort. Met andere woorden:

juridisch, ik heb het net ingezet, heeft het voorstel van de heer

Deckmyn geen grond. De motie is juridisch incorrect. En ik wil u dan

44

ook vragen, dames en heren van de raad, om deze motie niet goed te

keuren. Dank u wel. Mijnheer Deckmyn.

De heer Johan Deckmyn. Tout va bien, Madame la Marquise. Dat is een beetje hetgeen ik hier nu hoor. Geen probleem jongens! Alles gaat

eigenlijk volgens plan. We moeten die mensen wat tijd geven. Men

blijft dus het bestaande beleid verdedigen en zegt: ja, we moeten

toch een beetje tijd hebben om dit project goed te laten verlopen.

Wel wetende dat er, twee jaar geleden, een gelijkaardig project was,

ik heb daar hier ook in de gemeenteraad al op gewezen, dat ook al

mislukt is. Ik heb daar dus in november al op gewezen dat dit

project ook gaat mislukken.

En collega’s, afspraken zijn toch afspraken? Waarom maken we anders

nog afspraken? En hoe kan je afspraken maken met derden, als die

derden zich niet aan de afspraken houden? En dan hoor ik een heel

discours over juridische spitstechnologie en haarkloverij, terwijl

mijn voorstel gewoon is: jongens, in november hebben we een voorstel

ingediend van raadsbesluit om dit proefproject mogelijk te maken,

met alle documenten daaraan. En ik vraag enkel dat we datzelfde

raadsbesluit weer intrekken. Zo simpel is het. Ge moet dat niet

moeilijk maken met allemaal juridische argumenten. Nee, er was een

besluit, door ons allemaal goedgekeurd, waar verschillende fracties

hier ook tegen waren. En wij zeggen: oké, laat ons doen alsof wij

dat besluit niet genomen hebben, want we zien dat de afspraken niet

gehonoreerd worden.

En dan goh, heb ik verschillende dooddoeners gehoord. Zo van: ja,

ja, die informatie over dat sluikstorten en die zaken die fout

lopen, die is misschien niet correct. Of die is gewoon individueel.

Ja, artikel 6 zegt verschillende zaken, ik heb dat al opgesomd.

Maar, en dat is een van de belangrijke argumenten van de

burgemeester: we gaan die mensen toch niet wegjagen, want het is

altijd een ander geweest hè collega’s, ook dat is wel belangrijk.

Het is een ander geweest. Het zijn die andere Roma die gesluikstort

hebben. Of nee, nog slechter: het zijn Gentenaars die daar komen

sluikstorten. Straf hè? Dus dan kunnen we die mensen toch niet …?

45

Die mensen moeten daar blijven. Dat proefproject moet overeind

blijven, want die mensen zijn correct bezig en we kunnen niet nagaan

of die mensen niet correct bezig zijn. Terwijl ik heb geciteerd uit

de IVAGO-verslagen uit de krant. IVAGO zegt duidelijk dat er zaken

overtreden zijn. En dan het ultieme argument van de burgemeester:

ja, maar de afspraken gelden enkel met de 56 mensen.

Wel, dan wil ik toch in artikel 6 verwijzen naar de paragraaf: “de

standplaatshouder”, de standplaatshouder, dat zijn die 56 Roma,

”diens gezinsleden en zijn/hun bezoekers”. Bezoekers! Het zijn die

andere Roma geweest! Die bezoekers dus, hè mijnheer de burgemeester?

Dus die bezoekers mogen geen zwerfvuil storten in het omringende bos

en/of de grachten. Dus de burgemeester komt nu net zeggen: het zijn

niet de Roma geweest, maar het zijn de bezoekers geweest. Wel,

overtreding! Overtreding! Dus opnieuw, ge kunt zeggen, mijnheer de

burgemeester: ik snap het allemaal niet. Maar ik denk dat samen met

mij …

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dat is juist.

De heer Johan Deckmyn. Ik denk dat samen met mij het merendeel van de Gentenaars het ook niet meer snapt. Want een proefproject daar

doen en dan degenen die daar komen dan gauw wegjagen, naar waar?

Tapuitstraat. Dan naar de Meulestede. Ik krijg de telefoons ook, die

u krijgt, van mensen die klagen: ze zitten hier! Ze zitten hier weer

en de vorige keer zaten ze hier ook! En we moeten bellen om ze dan

weer weg te krijgen. En waar gaan ze naartoe? Ik heb het u al

tientallen keren gevraagd, mijnheer de burgemeester. Waar gaan die

heen? En ik herinner mij nog een gemeenteraad, ik denk begin van dit

jaar, waar u letterlijk gezegd hebt dat ze hun plan maar trekken.

Wel sorry, als dit het beleid is van de Stad Gent, dan pas ik

daarvoor.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Goed, bedankt. We gaan over tot de stemming van het voorstel van de heer Deckmyn.

(Stemming motie)

46

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. We gaan over naar punt 3, de Politiezone Gent, begroting over het dienstjaar 2019.

Ah ja, excuseer, ik ben even in de war. Dat gebeurt met oudere

mannen natuurlijk. Mevrouw Deene heeft het woord. Ze heeft nog een

andere vraag, in verband met … (het eenjarig meerjarenplan 2019).

Mevrouw Karlijn Deene. Ik heb inderdaad mijn vraag van het

vragenuurtje nu, maar ik had ook nog een kleine vraag, naar de

schepen van Cultuur, mevrouw Storms. Nu ik nog eens aan de schepen

van Cultuur een vraag kan stellen, dan zal ik daar zeker gebruik van

maken.

Mevrouw de schepen, een actuele vraag: Ernst & Young heeft in

opdracht van u een opdracht gedaan, of is ermee bezig, over het MSK.

Kan u duiding geven of dat rapport ondertussen al is opgeleverd en

wat de stand van zaken is, vanuit uw administratie, om daarmee aan

de slag te gaan?

En dan heb ik een tweede vraag, die uit het vragenuurtje komt.

Schepen Peeters, het is ook een eer om aan u ook nog een vraag te

kunnen stellen. Dit gaat over de Sint-Annakerk. Ik heb u daar al

heel veel vragen over gesteld, de voorbije zes jaar. Wij hebben

vernomen in de pers, dat vanuit vijf ingediende projecten er

uiteindelijk één project is aangeduid. Ik heb ook begrepen dat dit

ook het enige project was dat eigenlijk als voldoende werd bevonden.

Het consortium Markthal werd daardoor ????

Kan u misschien wel wat meer duiding daarover geven hoe de procedure

nu verdergaat? En ook op basis van welke criteria dit project was

gekozen? En misschien ook belangrijk: de buurtbewoners, ik heb al

vaak vragen gesteld over de wijze waarop ze zullen betrokken worden.

U had tot nu toe geantwoord dat natuurlijk, zolang er geen concreet

voorstel is, dat overleg niet echt opportuun is. Maar nu is er een

concreet voorstel, dus mijn vraag is: hoe denkt u dan dat uw

opvolger het overleg met de vier bewoners op touw zal zetten?

47

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Eerst het woord aan de schepen van Cultuur. Mevrouw de schepen.

Mevrouw Annelies Storms, schepen. Ja. Goed, collega Deene, het was zo voorzien dat eigenlijk het rapport tegen 10 december zou

toegelicht worden op het intern auditcomité en ook aan de raad van

bestuur van de AGB Kunsten en Design. Helaas hebben wij bericht

gekregen van Ernst & Young, dat het nog niet klaar is en dat zij

meer tijd nodig hebben. Dus het zal aan de volgende schepen zijn om

dit verder op te volgen. Meer kan ik daar eigenlijk niet over

zeggen, maar dit is de actuele stand.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel. Het woord is aan schepen Peeters.

De heer Christophe Peeters, schepen. Dank u, burgemeester. Mevrouw Deene, we hebben inderdaad een eerste selectie gemaakt. Het project

is gekozen op basis van een investeringsmemorandum, dat in het

gemeenteraadsbesluit van 19 maart 2018 zat. Dus wij hebben hier in

de gemeenteraad de beslissing genomen om die projectoproep te doen.

De samenwerkingsovereenkomst vanuit PMV dateert al van veel langer

en is hier ook uitgebreid besproken geweest, dus dat memorandum met

die criteria daarin, en de beperkingen. Want wees gerust, het gaat

vooral over heel veel beperkingen wat u met dat gebouw kan doen. En

misschien gelukkig maar, u weet, het is een monument. Het is een

neo-Byzantijns gebouw, eenbeukig, en men wil van het erfgoed en

vanuit stedenbouw vooral niet dat dit gecompartimenteerd wordt, dat

daar verdiepingen worden ingetrokken. U weet, in Mechelen hebt ge

zo’n hotel waar een glas-in-loodraam zit aan uw hoofd, of aan uw

voeten, afhankelijk van de verdieping waar ge op zit. Dat was zeker

en vast niet de bedoeling.

Dus dit is mee afgetoetst, naast het investeringsmemorandum. Ook aan

de ruimtelijke en architecturale kwaliteit is een richtlijn, een

nota meegegeven in datzelfde gemeenteraadsbesluit. En die nota is

eigenlijk opgemaakt door alle adviserende stadsdiensten:

48

Monumentenzorg, Stedenbouw, Architectuur, maar ook door Erfgoed

Vlaanderen. Dus dat is niet onbelangrijk.

Ik geef nog een keer mee: er waren zestig punten op de kwaliteit,

waarvan dertig op de ruimtelijke architecturale kwaliteit en

programma en dertig op plan van aanpak kandidaat en

teamvoorstelling. En dan nog eens veertig punten op de verkoopprijs

of de erfpachtvergoeding. Het is dus zeker niet, zoals sommigen

beweren, dat het aan de meestbiedende wordt toegekend.

Er is een jury samengekomen om dit te beoordelen. Uiteraard nadat

het bisdom alle binnengekomen voorstellen had beoordeeld en daar, je

zou zeggen, zijn zegen over gegeven heeft, maar men kon zeggen: dit

is voor ons niet aanvaardbaar en dan konden we daar eigenlijk niet

mee verdergaan, richting jury. De jury die ook samengesteld is uit

onze eigen cel erediensten uit Erfgoed Vlaanderen, Monumentenzorg,

Stedenbouw, de stadsbouwmeester, die daar ook in zat. Ik had al aan

de stadsbouwmeester gevraagd om daarover toelichting te komen geven,

op een volgende commissie.

Hoe gaat de procedure nu verder? Wel, we hebben nu de biedfase

achter de rug. Er is een voorkeursbieder aangeduid. In de loop van

de maand januari zal het project van de voorkeursbieder intern

worden besproken met de adviserende diensten. Wat moet er nog

veranderen om het vergunbaar te maken? Want u hebt geen uitgewerkt

plan gevraagd, maar een concept. We willen de bieders ook niet op

kosten jagen. En dan zal de voorkeursbieder uitgenodigd worden voor

een gesprek, met als doel om dit biedvoorstel te optimaliseren,

zowel financieel als inzake vergunbaarheid.

Het is duidelijk ook, dat in juni 2015, toen de

samenwerkingsovereenkomst met PMV op de gemeenteraad was, was

duidelijk dat er een economische herbestemming was van de Sint-

Annakerk. Dus dat kan geen verrassing zijn. U weet dat ook perfect.

Anderen weten dat duidelijk wat minder of zijn minder bekommerd over

waarheid en feiten dan over wat men kan kreten. De uitgangspunten

daarbij zijn dat de Sint-Annakerk zeker niet gesloten wordt en

49

gewoon leeg komt te staan, dat er een publieke toegankelijkheid

blijvend is, wat vandaag overigens niet het geval is, tot de

monumentale kerk en dat zeker de buitenrestauratie in stand zal

worden gehouden en wordt afgewerkt.

Dus wat de bedoeling is, is dat op het moment dat er een

overeenkomst tussen de voorkeursbieder en de stad tot stand komt, er

dan een gesprek wordt aangegaan met de buurt. In concept zit aan de

zijkant, waar nu die parking is, een publieke ruimte. Daar zit

publiek groen. Dat is eigenlijk een voorstellingsruimte met een

soort inklapbaar podium voorzien. Koffie, doorgang. Dus er is daar

wel heel wat publieke ruimte. Maar ook die kerk: het concept is zo

opgebouwd dat die markthal ook kan worden omgetoverd worden voor

allerlei grootschalige activiteiten. Dus er gaan zeker geen

structurele en blijvende ingrepen aan gebeuren. Dus dat kan zeker.

Het is niet zo dat we gelijk met andere kerken doen, zoals

Macharius, en gaan zeggen tegen de buurt: maak er nu zelf maar iets

van. Dat is met dit gebouw uiteraard totaal onmogelijk. Alleen al de

verwarmingskosten zijn denk ik voor het gemiddelde buurtcomité

tamelijk onbetaalbaar.

Dus dat is eigenlijk het verloop van de verdere procedure. Ik hoop

dat u daarmee voldoende antwoord hebt gekregen.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Volstaat dit,

mevrouw? Ja. Zijn er nog andere leden die wensen tussen te komen

over het eenjarig meerjarenplan of over het budget 2018? Niemand?

Stemmen wij op gewone wijze voor het meerjarenplan? Ja? Dan stel ik

u voor over te gaan tot de stemming van punt 1, eenjarig

meerjarenplan 2019 en budget 2018.

(stemming meerjarenplan 2019)

(stemming budget 2018)

Punt 3

50

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Politiezone Gent, begroting over het dienstjaar 2019. Vraagt iemand het woord? Vraagt

u de stemming daarover? Neen? Dank u wel, goedgekeurd.

Punt 4

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 4, OCMW-toezicht, eenjarig meerjarenplan 2019. Goedkeuring? Dan gaan we

stemmen over punt 4, dames en heren.

(stemming punt 4)

Punt 5

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Toezicht Sociaal

Verhuurkantoor OCMW Gent: eenjarig meerjarenplan 2019. Stemming

gevraagd? We gaan stemmen, dames en heren.

(stemming punt 5)

Punt 10

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Departement

Onderwijs, Opvoeding en Jeugd, Retributiereglement voor Diensten van

administratieve en technische aard. Een wijziging. Stemming? Dan

stemmen we over dat punt.

(stemming punt 10)

Punt 11

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Belastingreglement op het verstrekken van logies, een wijziging. Een stemming?

Mevrouw Elke Sleurs. Een gesplitste stemming alstublieft, mijnheer de burgemeester.

51

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja. In welke zin, mevrouw?

Mevrouw Elke Sleurs. Artikel 1 en 2 samen en dan artikel 3 apart.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja.(stemming punt 11, artikel 1 en 2)

(stemming punt 11, artikel 3)

Punt 12

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Retributiereglement voor prestaties geleverd door de Dienst Kinderopvang en het

Stedelijk Onderwijs Gent. Een wijziging. Stemming? We gaan over tot

de stemming.

(stemming punt 12)

Punt 15

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan gaan we over tot punt 15, het kader rond de beleggingen en financieringen van de

Stad Gent, een wijziging. Stemming? Wenst er iemand tussen te komen?

Mevrouw Maryns, u hebt het woord.

Mevrouw Chris Maryns-Van Autreve. Ja, schepen Peeters heeft daarnet dat punt al kort vermeld en ik wil daar graag toch nog eens de

aandacht voor hebben, omdat ik denk dat het hier om een belangrijk

punt gaat.

Ik ben ook tevreden dat ik dat in mijn laatste gemeenteraad kan doen

en dat ik nog deze tussenkomst kan doen, want als lid van de

commissie Financiën, en ik denk dat de heer Peeters dat goed weet,

was dit een dossier dat mij na aan het hart lag en waar ik mijn

overtuiging en interesse ook heb opgevolgd.

52

De wijziging die voorligt, is het resultaat van een volgehouden

keuze voor een goed doordacht duurzaamheidsbeleid, voor het

realiseren van sociale doelstellingen en milieudoelstellingen, zodat

de CO2-impact zo laag mogelijk is. Stad Gent streeft naar

klimaatneutraliteit en het uitschakelen van alle mogelijke negatieve

klimaatimpact. Het is een constant aandachtspunt van het kabinet

Heyse en er ligt nu ook een resultaat voor.

Daarom werd geruime tijd zeer actief gewerkt, vanuit het kabinet van

Christophe Peeters en de Dienst Financiën. Er werd overlegd met de

stakeholders en met de financiële partners, want we zien daar ook

opvallende evoluties. Meerdere banken kiezen nu voor ethische

criteria bij het beleggen. Ze debatteren, ze negotiëren, ze

organiseren info- en overlegsessies, zodat er nieuwe

beleggingsfondsen gecreëerd worden en zelfs fondsen die opteren voor

het fossielvrij beleggen.

Ook Universiteit Gent is daarin een partner. Het is de eerste

Vlaamse universiteit die de bewuste keuze heeft gemaakt om voor

ethische criteria te kiezen en om fossielvrij te beleggen. Ook

kunnen we zeggen dat Stad Gent de eerste stad in Vlaanderen is die

dat nu doet. En dit is volledig in lijn met de wil van onze

samenleving. Het is een samenleving die altijd maar sterker reageert

op een dringende vraag naar verandering, naar een wereld waar onze

kinderen gezond kunnen leven. Er waren meer dan 75.000 demonstranten

onlangs, die vreedzaam betoogden in Brussel. Milieuorganisaties, we

denken aan Greenpeace: fossielvrij. Maar ook het lokale GMF, de

natuurverenigingen: ze laten zich horen. Ze verwachten van de

overheid en van lokale besturen dat we hier op inzetten.

En wat hebben we moeten vaststellen? Er was de klimaattop in Parijs,

maar vorige week was er de Europese Top in Polen, die de Europese

doelstellingen goedgekeurd heeft. Maar helaas, het is beschamend: er

kwam een ‘njet’ van België. Béatrice Delvaux schreef in De Standaard

daarover dat wij als individuele personen verstikt dreigen te

geraken. De Belgische klimaatwetenschapper Van Ypersele, alsook Jos

Delbeke, Belgisch directeur-generaal van de Europese Commissie,

53

spraken van een zorgwekkende situatie, om maar enkele van de

reacties te noemen.

Maar Stad Gent is een gelukkige uitzondering. Schepen Peeters en

zijn kabinet hebben hard gewerkt en er ligt een wijziging voor, die

de juiste keuzes bevat. Er zijn aanpassingen, zowel op het vlak van

jaarlijkse kredietlijnen als op het vlak van de pensioenfondsen.

In een traject van drie jaar zullen de aanpassingen van de

portefeuilles doorgevoerd worden en het nieuwe Publilecfonds kan

onmiddellijk beantwoorden aan de nieuwe doelstellingen, want het kan

geplaatst worden in een nieuw Candriam fossielvrij fonds.

Onlangs, zoals de heer Peeters net gezegd had, werd ook beslist om

rekening te houden met de tien richtlijnen van VN Global Compact:

een volgende stap in een verwezenlijking van een coherent noord-

zuidbeleid. Het is een mooie realisatie in deze legislatuur en ik

wil daarom een gemeend woord van dank aan schepen Peeters en zijn

kabinet richten. En het is aan de volgende legislatuur om dat beleid

verder te zetten. Dank je wel.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u. Schepen

Peeters.

De heer Christophe Peeters, schepen. Dank u, collega Maryns. U hebt zelf ook vanuit de commissie en vanuit de raad daar zeer actief aan

bijgedragen. Ik heb heel mooi kunnen samenwerken, ook met collega

Heyse en haar kabinet en met onze diensten, om dit tot een goed

einde te brengen. Dat is niet altijd evident, want uiteraard; ge

kunt wel veel willen, maar het moet ook technisch en praktisch

haalbaar zijn en we hebben uiteraard wat financiële en wettelijke

beperkingen. Maar we hebben het toch wel gedaan en ik denk dat het

goed is dat we daar als Gent, als stad, het voortouw in nemen.

Ik heb het daarjuist gehad over de pensioenfondsen van in totaal

220 miljoen euro. Dat is, als ge dat bekijkt, in vergelijking met de

omvang van het universum en de hoeveelheid geld die op de wereld

54

belegd wordt, niet gigantisch. Maar het begint bij elke kleine stap

en elk klein hefboompje zal uiteindelijk zorgen dat we die

doelstellingen halen. U weet, we zitten in de warmste week. We

hebben ook de ambitie om van Gent een warme stad te maken, maar laat

ons dat dan misschien toch beperken tot 1,5 graad.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel. Er

wordt geen stemming gevraagd; het was een positieve stemverklaring.

Toch wel? Mevrouw Sleurs vraagt de stemming, ja?

Mevrouw Elke Sleurs. De stemming.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan stemmen we over punt 15.

(stemming punt 15)

Punt 16

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 16, aanpassing overeenkomsten met Ethias in het kader van het pensioendossier. Een

goedkeuring. Stemming? We stemmen over punt 16.

(stemming punt 16)

Punt 22

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan

Belastingreglement op de tweede verblijven, een wijziging. Een

stemming?

Mevrouw Elke Sleurs. Een gesplitste stemming, alstublieft, mijnheer de voorzitter. 1 en 2 samen en artikel 3 apart, alstublieft.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja.(stemming punt 22, artikel 1 en 2)

(stemming punt 22, artikel 3)

55

Punt 25

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 25, het

addendum bij de samenwerkingsovereenkomst 2015-2019 met het extern

verzelfstandigd agentschap Integratie- en Inburgering Gent vzw. Een

stemming?

Mevrouw Elke Sleurs. Een korte stemverklaring, mijnheer de

burgemeester.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Alstublieft

mevrouw, u hebt het woord.

Mevrouw Elke Sleurs. Wij zijn heel tevreden, wij zullen ons

onthouden omdat wij zeer tevreden zijn met het extra geld van de

Vlaamse overheid, maar gezien onze vorige en reeds vroegere

opmerkingen tijdens deze legislatuur bij de deelaspecten van de

werking in Gent, zullen wij ons onthouden.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel. Dan gaan we over tot de stemming.

(stemming punt 25)

Punt 26

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 26,

samenwerkingsovereenkomst betreffende het project gebouwen Muide-

Meulestede + Mariakerke fossielvrij. Een stemming gevraagd? We

stemmen over punt 26. Ah, Mevrouw Matthieu?

Mevrouw Sara Matthieu. Iets te snel. Dank u, mijnheer de voorzitter. Collega’s, twee weken geleden liepen omstreeks 75.000 mensen samen

in een grote klimaatmars in Brussel, omdat ze zich zorgen maken over

de toekomst van onze planeet en over de opwarming van de aarde. Een

56

belangrijk signaal, dat helaas door onze regering naast zich neer is

gelegd, het afgelopen weekend op de klimaattop in Katowice. En

alweer kwam ons land in aanmerking voor de fossiel-van-de-dag-award,

zoals het geval was op de klimaattop van Parijs.

Het is duidelijk dat we als stad niet op het nationale niveau zullen

moeten rekenen om onze klimaatambities waar te maken. Nu, we kunnen

met onze stad alleen het klimaat niet redden, maar we kunnen wel

heel wat verwezenlijken. En dit project, om in samenwerking met de

universiteit innovatieve energieprojecten te gaan ondersteunen in

Mariakerke en Muide-Meulestede is er zeker een van. Want we moeten

af van het gas en we moeten evolueren naar fossielvrije wijken. Het

maakt ook deel uit van de warmterevolutie waar we het hier al eerder

samen hebben over gehad.

De Groenfractie is dan ook heel blij met dit project en hoopt dat we

ook in andere delen van Gent naar fossielvrije wijken kunnen gaan

evalueren.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. We gaan stemmen over punt 26.

(stemming punt 26)

Punt 27

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 27,

samenwerkingsovereenkomsten voor innovatieve projecten van Gent en

Garde. Niemand vraagt het woord? De stemming? Het punt is

goedgekeurd.

Punt 32

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 32, eenjarig meerjarenplan AGB Kunsten en Design 2019 volgens de beleids- en

beheerscyclus. De stemming? We stemmen over punt 32.

57

(stemming punt 32)

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dames en heren, als ik nu een keer kijk naar de agenda, mag ik gewoon een keer vragen,

informatief: welke raadsleden wensen nog tussen te komen, om het

even welk punt? Wie komt er nog tussen? Een maar? Ja, dan gaan we de

agenda proberen afwerken. Goed.

Punt 33

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 33, eenjarig meerjarenplan AGB Erfgoed 2019. Niemand vraagt de stemming? Het punt

is goedgekeurd. Ja, 33. U vraagt de stemming? We gaan over tot

stemming over punt 33.

(stemming punt 33)

Punt 60

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 60,

strategisch Veiligheids- en Preventieplan van Gent. Niemand vraagt

de stemming? Het punt is goedgekeurd.

Ja, een stemming? Stemming over punt 60, dames en heren.

(stemming punt 60)

Punt 62

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 62,

samenwerkingsovereenkomst met ISSA. Vraagt iemand de stemming? Ja,

mevrouw vraagt de stemming? We gaan stemmen over punt 62.

(stemming punt 62)

Punt 70

58

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 70, een

overeenkomst over nominatieve subsidies voor het verbouwen van

schoolinfrastructuur. Dit is in Sint-Kruis-Winkel. Niemand vraagt de

stemming? Het punt is goedgekeurd.

Punt 74

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 74, een

subsidieovereenkomst betreffende de toekenning van een

investeringssubsidie voor de nieuwbouw in de Noordgijzelstraat in

Drongen, Luchteren. Paul? Excuseer, excellentie. Meneer Goossens, u

hebt het woord.

De heer Paul Goossens. Oké, mijnheer de voorzitter. Ik zal het kort houden. Ik ben tijdens de commissie al even kort tussengekomen, dat

het mij een beetje eigenaardig lijkt. We zijn er uiteraard voor dat

er subsidies zijn voor jeugdgroepen voor lokalen, maar het Sint-

Coleta ligt natuurlijk niet bij de deur, de deur waar ik woon. Dat

is Drongen Luchteren, de Noordgijzelstraat. Daar zit Coleta, allez

eigenlijk aan de andere kant van de stad. Dus ik vind dat een beetje

eigenaardig dat zij daar als Chiro gaan komen, als scouts. Ik hoop

dat dit lukt, maar ik heb er zelf mijn twijfels bij, omdat zij toch

wel een gans parcours moeten afleggen om daar te geraken.

U hebt ook gezegd: men gaat proberen rekruteren in Luchteren zelf.

Positief; uiteraard moet men dat doen. Ik wil toch nog een keer

herhalen: ik hoop dat het lukt, maar ik heb een beetje mijn vrees.

Die afstand is toch wel enkele kilometers en men moet door de stad.

Allez, voor zover men door de stad mag. Dus ik hoop het, maar bon.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Schepen Decruynaere heeft het woord.

Mevrouw Elke Decruynaere, schepen. Ja, het is zo, collega Goossens, dat de scouts Sainte Coleta een specifiek publiek heeft. Het is een

59

van de weinige Franstalige bewegingen in Gent. Maar ze staan open

voor alle kinderen en jongeren.

Het is een bewuste keuze van hen om zich daar te vestigen. Ze waren

op zoek naar een locatie. Er was eerder een aantal andere, lokale

jeugdbewegingen, zoals Chiro Tijl en Nele, maar ook nog een andere

die eigenlijk het plan had om daar ter plaatse te gaan bouwen.

Alleen is dat uiteindelijk niet doorgegaan en de Jeugddienst is

eigenlijk gaan horen, bij de jeugdbewegingen in Gent, van: wie heeft

een bouwplan en wie is er nog op zoek naar een locatie? En de mensen

van scouting Sint Coleta zijn eigenlijk zeer enthousiast over deze

locatie. Het is ook een unieke plek, Drongen Luchteren, vlak bij de

Vinderhoutse Bossen. Het wordt eigenlijk heel mooi.

En ze hebben zich echt wel geëngageerd en trouwens, collega,

hoogstens met de fiets geraakt u nog altijd zeer vlot door heel de

stad en zeker ook onze jeugd. Het zal geen probleem zijn daar ter

plaatse te komen. Er zijn ook afspraken gemaakt in het kader van

mobiliteit, ook als het gaat over zorg dragen voor de buurt. En ze

hebben zich eigenlijk ook geëngageerd om ook echt te proberen de

jeugd uit Drongen Luchteren te bereiken. Dus ik denk dat dit een

kans is. Een mooie kans. Zij waren op zoek naar een plek, ze zijn

zeer enthousiast over de locatie en ik denk dat we er nu alles

moeten aan doen om hier een win-win van te maken voor iedereen.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Vraagt u de

stemming, mijnheer Goossens? Neen? Het punt wordt unaniem

goedgekeurd.

Punt 76

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 76,

overeenkomst betreffende het gebruik van kopieën uit het Semu-

repertoire. Niemand vraagt de stemming, het is goedgekeurd.

60

Punt 83

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 83. Een

addendum bij de subsidieovereenkomst voor advies, begeleiding en

ondersteuning in de vastgoedontwikkeling CODAK. De stemming? Ja. We

stemmen over punt 83.

(stemming punt 83)

Punt 87

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 87 is beheer en begeleiding Campus Vesalius. De stemming? We stemmen over punt

87.

(stemming punt 87)

Punt 88

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 88 CODAK-woonproject 2018, een overeenkomst in het kader van het provinciaal

reglement. Een stemming? We stemmen over punt 88.

(stemming punt 88)

Punt 91

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan Juridische Dienst en Kennisbeheer, punt 91. Dat gaat om een principieel

voorstel tot omzetting van variabel kapitaal in vast kapitaal in

WoninGent ten belope van 163 miljoen euro en aanpassing van de

statuten. Een stemming? Verschillende leden vragen een stemming. We

gaan over tot de stemming van punt 91.

(stemming punt 91)

61

Punt 92

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan hebben we het eenjarig meerjarenplan AGB sogent 2019. Vraagt iemand de stemming?

Ja? Dan gaan we stemmen over punt 92.

(stemming punt 92)

Punt 93

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan hebben we punt 93. Dat is een omgevingsvergunningsaanvraag voor 35 loten bestemd

voor allerlei woningen, enzovoort. Dat is het dossier van Drongen

hè, Baarledorpstraat, Kloosterstraat enzovoort. Mevrouw?

Mevrouw Elke Sleurs. Mevrouw Van Renterghem krijgt ook nog kort het woord, mijnheer de burgemeester.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja. Mag ik nog een keer vragen: zijn er nog leden die tussen willen komen? Want anders

ga ik de vergadering schorsen, als er nog tussenkomsten zijn. Geen?

Goed, mevrouw Van Renterghem dan.

Mevrouw Sandra Van Renterghem. Ja, mijn excuses. Ik was even niet op mijn plaats. Maar ik zal het zeer kort houden. Mijnheer de schepen,

ik ga niet het ganse verhaal doen. Ik denk dat ieder wel weet

waarover het gaat. Maar ik heb toch een paar bedenkingen.

Een: op basis van het antwoord en de nota van de ambtenaar, kan ik

afleiden dat er geen principieel akkoord aangevraagd werd bij de

provincie. U verwijst naar de structuurvisie 2030, maar dit document

is op geen enkele manier bij machte om de decretale

ontwikkelingsmogelijkheden te wijzigen. Er is dus inderdaad een

principieel akkoord nodig van de provincie.

Tevens is het ook geen groepswoningbouwproject, maar een

verkaveling. Daar wordt ook naar verwezen in een van de bezwaren. Er

62

wordt verwezen naar een arrest van de Raad van State van 24 oktober

2010, dat stelt dat de verkaveling voor een deel van een

woonuitbreidingsgebied niet kan.

Bijkomend kan ook opgemerkt worden dat het initieel ingediende

dossier onvolledig is, omdat er ook geen project-MER is opgenomen.

De regelgevers stellen immers vast dat stadsontwikkelingsprojecten

MER-plichtig zijn. En aangezien deze verkaveling onder andere

stadsontwikkelingsprojecten valt, moest er minstens een MER-

screeningsplicht zijn.

Dus ik kan alleen maar vaststellen dat er niet voldaan is. Dus wij

zullen ons op dat punt tegenstemmen.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel.

Mijnheer de schepen, u hebt het woord.

De heer Sven Taeldeman, schepen. Ja collega, we zouden inderdaad

sterk kunnen ingaan op het project, maar ik zal dat niet doen op de

inhoud van het project. Maar u weet ongetwijfeld dat het voortspruit

uit de nood aan bijkomende woongelegenheden in Gent en ja, ook in

een degelijke buitengebiedkern, zoals Baarle er een is, waar we

graag ook een aantal woongelegenheden zien ontwikkeld worden.

Het is uiteraard de bedoeling dat het volgens de regels van de kunst

gebeurt en naar ik uw vraag in de commissie begrepen heb, en de

antwoorden die we bezorgd hebben aan u, zou dat volgens de regels

van de kunst moeten zijn.

U zegt nu: “er moet een principieel akkoord van de provincie zijn”.

Naar ik begrepen heb, is dat niet noodzakelijk. Ik weet dat zij dat

in hun advies hebben opgenomen bij de goedkeuring van Ruimte voor

Gent. Ik heb ook begrepen van onze administratie dat het, 1, niet

noodzakelijk is, en 2, wat de MER-screeningsplicht betreft: dit is

een bijkomende vraag, die niet in uw vragenlijst was opgenomen. Dus

ik kan daar bijkomend navraag naar doen, hoe het daarmee zit.

63

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dank u wel. Goed, dan gaan we over tot de stemming van het punt. We stemmen dus, voor

alle duidelijkheid, over punt 93.

(stemming punt 93).

Punt 97

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 97. Bepalingen met betrekking tot de selectie, dat is in het kader van de

rechtspositieregeling van ons personeel, voor de proeftijd. Mevrouw?

Stemming? We gaan over tot de stemming van punt 97.

(stemming punt 97).

Punt 98

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 98 is ook het stadspersoneel. Dat is lijst van knelpuntfuncties die in aanmerking

komen om enzovoort, enzovoort. Vraagt iemand de stemming? Mevrouw

Versyp vraagt de stemming. We gaan over tot de stemming van punt 98.

(stemming punt 98).

Punt 99

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 99,

stadspersoneel. Nieuwe algemene personeelsformatie van de Stad Gent.

Stemming gevraagd? Dan stemmen we over punt 99.

(stemming punt 99).

Punt 103

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 103. Opdracht van diensten; het gaat hier over een studieopdracht. Vraagt er

iemand stemming over? Niemand? Dan is het punt goedgekeurd.

64

Punt 107

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 107. Sluiten van een aankoopovereenkomst voor een goed, gelegen bij Sint-Jozef.

Vraagt u de stemming? Stemming over punt 107.

(stemming punt 107).

Punt 109

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 109. Het intrekken van een principiële beslissing tot aankoop en sloop,

enzovoort, van een perceel gelegen Jean Béthunestraat in Gent.

Stemming? De stemming over 109.

(stemming punt 109).

Punt 119

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 119. Dat gaat over het reglement met betrekking tot de gemeentelijke

parkeervergunning. Stemmen? We stemmen over 119.

(stemming punt 119).

Punt 120

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 120 gaat over de vaststelling van gemeentelijke aanvullende reglementen op het

wegverkeer. Dat is een rapportering. Dat is een kennisneming, daar

moeten we eigenlijk niet over stemmen, tenzij iemand wenst. Een

indicatieve stemming? We gaan indicatief stemmen over punt 120,

dames en heren.

(stemming punt 120).

65

Punt 121

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan is er punt 121, het retributiereglement met betrekking tot het straatparkeren.

Stemming? We gaan over tot de stemming van dit punt. Punt 121.

(stemming punt 121).

Punt 123

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Dan zijn we aan punt 123. Dat gaat over het aanduiden van een vertegenwoordiger van

de Stad Gent op de buitengewone algemene vergadering van TMVS.

Vraagt u de stemming? Dan stemmen we daarover. We stemmen over punt

123, de aanduiding. Er wordt geheim gestemd.

(stemming punt 123).

Punt 130

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Voor punt 130 is er een amendement binnengekomen van de heer Van Braeckevelt over die

deontologische code voor lokale mandatarissen. Leg het een keer uit

alstublieft, mijnheer Van Braeckevelt, wat ge wilt voorstellen.

De heer Bram Van Braeckevelt. In feite is het een tekstuele

aanpassing, die de geest van de bespreking van het

fractieleidersoverleg volgt, mijnheer de burgemeester.

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Ja. Het gaat hem dus over het feit dat de externe vertegenwoordigers niet alleen

moeten aanduiden of ze een vergoeding verkrijgen, maar ook de

grootte van de vergoeding, hè. Het bedrag van de emolumenten die ze

krijgen. Dat moeten ze bekendmaken. Ik denk dat dit de geest was van

de overeenkomst die we gemaakt hebben, hè? Akkoord iedereen, om het

amendement te aanvaarden? Dus het amendement wordt unaniem aanvaard.

66

En dan wordt de tekst, met de toevoeging van het amendement, unaniem

goedgekeurd. Akkoord iedereen? Bedankt. Ik denk dat dit een mooie

zaak is voor het sluiten van onze legislatuur. En het zal nu aan de

volgende gemeenteraad zijn om daar verder mee aan de slag te gaan.

Punt 131

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 131,

geactualiseerd overzicht van de diverse organisaties, instellingen,

enzovoorts. Afgevaardigden van de Stad Gent, de mandatenlijsten.

Iedereen heeft er kennis kunnen van nemen. Daar moeten we niet over

stemmen, het is gewoon ter kennisgeving.

Punt 124

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 124 dan, de benoeming van leden in de algemene commissies en bijzondere

commissies. Geen bezwaren? Goedgekeurd.

Punt 125

De heer Daniël Termont, burgemeester-voorzitter. Punt 125, de

notulen van de vergadering van de gemeenteraad van 19 november. Dit

geeft ook geen aanleiding tot opmerkingen, dus dat is ook

goedgekeurd.

Het voorstel van raadsbesluit van de heer Deckmyn hebben we reeds

behandeld. Dames en heren, vooraleer ik de openbare vergadering, de

laatste van deze legislatuur beëindig, wil ik u nog een keer

allemaal uitdrukkelijk bedanken voor de afgelopen zes jaar

samenwerking. Ik wens degenen die blijven nog heel veel succes. Ik

wens ze ook heel veel moed om verder te werken aan de toekomst van

67

onze stad. Ik zou het van op de zijlijn als gewone Gentenaar,

kritische Gentenaar, maar gewone kritische Gentenaar, volgen. Ik zal

niet de schoonmoeder spelen, ik heb het al gezegd vanavond. Van

niemand niet. Maar als het mij niet aanstaat, zal ik het wel zeggen.

Dames en heren, ik vraag het publiek en de pers en de medewerkers om

buiten te gaan. Maar met de pers en de medewerkers en de raadsleden

daarna, na de zitting met besloten vergadering, gaan we nog samen de

pacificaties aan en een glas drinken.

Zeer hartelijk dank ook aan de mensen van de pers om zes jaar onze

activiteiten te willen verslaan, en aan het publiek, dat zo talrijk

opgekomen is, vanavond. Dank u wel.

________________________

68