Social print!

Veel mensen zijn enthousiast over QR en Layar. Ze willen deze technieken het liefst zo veel mogelijk gebruiken voor hun eigen organisatie of bedrijf….Dat is toch hip?

QR-codes en Layar zijn twee verschillende technieken. Zowel QR als Layar scan je met een App op je smartphone. Bij een scan van een QR-code word je verwezen naar een website of zet je adresgegevens in je telefoon. Bij Layar scan je bijvoorbeeld een pagina uit een tijdschrift, en vervolgens zie je op je smartphone een virtuele interactieve laag over je magazine heen liggen. Kort samengevat is het zo dat QR je ergens anders naar doorverwijst en dat Layar extra informatie toevoegt aan wat je al ziet.

Vorige week deelde magazine LINDA het nieuws te stoppen met Layar. Waarom? Te weinig animo voor Layar onder de lezers. Het is toch een extra stap, een extra handeling die mensen moeten verrichten. Terwijl de lezers gewoon even rustig op de bank hun blaadje willen lezen.

Op dezelfde bank willen mensen ook gewoon televisie kijken, en geen QR-code moeten scannen via hun beeldbuis zoals de afgelopen weken bij de ‘The Voice Kids’ het geval was. Of is de QR-code al zo gewoon? Zo gewoon dat je deze QR codes echt overal ziet opduiken. Al eens geprobeerd om een QR-code te scannen op een reclamebord langs, of een bedrijfsauto op, de snelweg?

Nu vraag ik me af: hebben deze twee diensten echt meerwaarde, en moet je online en offline wel samenbrengen? Voorlopig moeten we wel alle ruimte gebruiken om goed te experimenteren en te ontwikkelen hiermee.

Alle kennis die we hiermee opbouwen kan in de toekomst misschien WEL goud waard zijn? Misschien komen we er wel achter dat een ouderwetse websitevermelding in tekst toch nog het beste werkt!

Scan de QR-code met contact gegevens bij dit blog. En deel jouw mening met mij!

Martin de Jonge