Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

68
Volkskrant magazine 1 08 september 2012 --- n°616 SLOW FASHION SPECIAL Interview met Willa Stoutenbeek. PR-expert op het gebied van duurzame mode & lifestyle. Zes geportretteerden vertellen over hun liefde voor vintage. Zestien pagina’s gevuld met mode die hier is om te blijven.

description

Graduation project, Lisa Megens, Amsterdam Fashion Institute. A slow fashion special for Volkskrant Magazine

Transcript of Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Page 1: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 1

08 se

ptem

ber 2

012

--- n°

616

SLOWFASHION SPECIAL

Interview met Willa Stoutenbeek. PR-expert op het gebied van duurzame mode & lifestyle.

Zes geportretteerden vertellen over hun liefde

voor vintage.

Zestien pagina’s gevuld met mode die hier is om

te blijven.

Page 2: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

2Volkskrant magazine

Stella McCartney

Page 3: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 3

Page 4: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

4Volkskrant magazine

Page 5: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 5Inhoud 616

editie

08 september 2012datum

IN DIT NUMMER07 Voorwoord Waarom slow fashion?10 Binnenkomer Monique Francis Teunissen en Rob Scheltens12 Wat zou u doen? Vriendin is koopverslaafd15 Sylvia Witteman Bricks and clicks17, 31, 39, 57, 66 Designers Vijf ontwerpers over hun slow label18 Interview Willa Stoutenbeek Het gezicht voor slow fashion en lifestyle in Nederland26 Discussie Slow fashion versus fast fashion30 Wim de Jong Groepskorting32 In beeld Zes mensen over hun liefde voor vintage40 Editorial Acht looks voor het najaar en daarna48 Editorial Fotografe Malou Kranen zoekt de grens op tussen online en offline58 Shopping Eco beauty60 Do It Yourself Boodschappentas, bh en kledingrek62 Uit eten Vijf keer duurzaam 65 Hanna Bervoets Lieve winkelmanagers

32

60

26

18

40

57

48

Page 6: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

6Volkskrant magazine

Page 7: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 7Voorwoord

Slow it down

Niet alleen op retailgebied zijn er merken die inspelen op de slow fashion beweging maar je ziet het ook bij designers. Zo heeft Monique van Heist met haar concept ‘Hello Fashion’ een seizoenoverschrijdende collectie ontwikkeld. En Bruno Pieters, voorheen hoofdontwerper van Hugo by Hugo Boss heeft met het initiatief Honest By een volledig transparant label opgezet zodat je als consument precies weet hoe het gemaakt is. Lees er meer over op bladzijde 24. Je ziet ook designers en merken die een meer tijdloze look creëren zodat de consument de kleding langer kan dragen dan één seizoen. Omdat er zoveel onduidelijkheid is over slow fashion leek het ons een goed idee hier aandacht aan te besteden en te laten zien dat je er ook op een slow manier piekfijn uit kunt zien!

IN DIT NUMMER WERPEN WE EEN ANDER LICHT OP MODE. Omdat het ook in deze industrie van belang is dat er duurzamer te werk wordt gegaan. Zowel vanuit de consument als vanuit de markt.De combinatie duurzaamheid en mode wordt al snel geassocieerd met stoffen van ecologisch katoen en heeft vaak te kampen met een geitenwollensokken ofwel suf imago. Slow fashion, het thema van dit nummer, is alles behalve suf maar heel erg van nu én van de toekomst.Slow fashion is niet op tijd of kwantiteit gebaseerd maar op kwaliteit. Slow (lang-zaam) is dan ook niet het tegenovergestelde van fast (snel) maar een andere benadering ten opzichte van mode. Waarin merken, inkopers, retailers en consumenten zich meer bewust zijn van de impact die producten hebben op de maatschappij, arbeiders en ecosystemen. Slow fashion gaat over ethiek, authenticiteit, ambacht, kwaliteit, do-it-yourself, vintage en tijdloos design.

Tekst

Lisa Megens

Page 8: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

8Volkskrant magazine

Page 9: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 9

Page 10: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

10Volkskrant magazine

Den HaagBinnenkomer Lisa Megens

tekst

Monique Francis Teunissenfotografie

Bij Monique Francis Teunissen en Rob Scheltens

Monique Francis Teunissen (42), fotografe, en Rob Scheltens, leraar Geschiedenis (44) wonen in hartje Den Haag samen met hun twee kinderen. Het interieur is een beetje nieuw, een beetje vintage en een beetje van ver. ‘Het grootste compliment is als mensen zeggen dat ze zich meteen thuis voelen.’

Wereldbol‘Een bevriende kunstenaar heeft deze wereldbol voor ons gemaakt omdat we allebei ontzettend graag reizen. Het liefst zo ver mogelijk. Met de komst van de kinderen moesten we onze standaarden lichtelijk bijstellen maar gelukkig valt er in Europa ook genoeg te beleven.’ ‘Zodra ze oud genoeg zijn willen we graag een roadtrip door de Westkust van Amerika maken.’

Dakkoffer‘De kroonluchter vonden we op een prachtige bro-cante markt in Zuid Frank-rijk. Het was nog een heel gedoe om ‘m mee naar huis te krijgen want de auto zat tot aan de nok vol. Uiteindelijk hebben we toen een dakkoffer gekocht waar we veel spullen in kwijt konden zodat de kroonluchter veilig in de achterbak kon liggen. De kussens zijn handgemaakt door Rob’s moeder.’

Page 11: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 11

Magazines‘Voor mijn werk als fotografe laat ik mij graag inspireren door mooie magazines. Ik kan ze dan ook maar moeilijk weg doen. Daarom heeft Rob een kast gemaakt waar ik ze makkelijk in kwijt kan en die daarnaast dient als zitplek en dressoir.’ ‘Aan de muur hangt een deel van een deur uit mijn ouderlijk huis. Ik vind het fijn om oude spullen een nieuwe leven te geven.’

Huiselijk‘We hebben beide nooit van strak en wit gehouden het huiselijke gevoel spreekt ons meer aan. We zijn echte bourgondiërs en vinden het heerlijk om ‘s avonds met een glas wijn bij de kachel te zitten. We houden van onverwachte combinaties zoals het tuttige behang met de robuuste salontafel.’

Koopjesjacht‘Met Koninginnedag staan we elk jaar om 4.00 uur op om in alle vroegte kraampjes af te gaan op zoek naar de beste koopjes. Drie jaar geleden zag onze dochter deze stoel staan en we waren direct verkocht.’

[email protected]

Page 12: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

12Volkskrant magazine

Wat zou u doen?Onder redactie van

Lisa Megens

KOOPVERSLAAFDMijn vriendin (32) is koopverslaafd. Als ze iets ziet waarvan ze denkt dat ze het nodig heeft moet ze het hebben. Terwijl het meestal overbodig is. Ze koopt echt om het kopen. Haar garderobe puilt uit en ze heeft zelfs een extra kast waar ze ‘miskopen’ in bewaart. Als ze een paar dagen niet kan winkelen is ze ontzettend chagrijnig. Ik wil dat dit stopt maar ik ben bang om haar kwijt te raken, hoe pak ik dit aan? – Man (35)

Onze vraag is: wat zou u doen? Mail uw antwoord (maximaal 110 woorden) voor maandag 3 september 2012 naar: [email protected]. Heeft u een dilemma en wilt u advies van andere lezers? Mail dan uw probleem (maximaal 110 woorden) naar: [email protected]. Vermeld altijd uw volledige naam, leeftijd en woonplaats. De redactie behoudt zich het recht voor bijdragen in te korten.

Ik ben een vrouw van 34 en heb twee kinderen, een meisje van 3 en een jongen van 1. Ik ben zelf niet vegetarisch opgevoed maar heb hier bewust voor gekozen in mijn tienerjaren. Mijn vriend eet wel vlees en vind dat zijn kinderen dit ook nodig hebben. Ik ben het hier niet mee eens maar -hoe kan ik mijn vriend overtuigen? – Een vegetarische moeder

volgende week Kinderen wel of niet vegetarisch opvoeden?

Ik begrijp dat het heel vervelend is wanneer u vrouw kleding koopt om te kopen en niet omdat ze het nodig heeft, echter vind ik het wat ver gaan om dit gelijk koopverslaafd te noemen. Mijn inziens klinkt het meer alsof u vrouw graag winkelt. U geeft aan dat u erg bang bent u vriendin kwijt te raken wanneer u haar confronteert met het “probleem”. Ik wil dan ook tegen u zeggen: “tel uw zegeningen”, andere mannen zouden blij zijn als dit het enige probleem binnen een relatie is. Mocht u toch besluiten haar aan te spreken, dan zou ik opperen of ze de kledingkast waar ze de miskopen in bewaard, niet zou willen verkopen. Succes. --- Elsbeth Goudsbloem (77), Eindhoven

Slel je vriendin voor dat ze al haar miskopen weggeeft aan een goed doel. Vraag of ze stopt met kleding te kopen die ze niet nodig heeft.Ga dan met elkaar leuke dingen ondernemen, zoals wan-delen in de natuur, naar de film of samen lekker koken voor vrienden.Neem samen een hond, die ze vaak moet uitlaten. Stel haar voor om iets met haar handen te gaan doe, een naaicursus , pot-tenbakken of een kookcursus. Ze heeft dan geen tijd meer over om te winkelen. Je zal versteld staan van haar goede humeur. Van al het uitgespaarde kledinggeld boek je voor jullie een reisje naar Parijs. Een voorwaarde ze mag niet gaan winkelen! Veel plezier samen de ko-mende tijd! -- Marianne Flaton

(59), Middelaar

U moet haar confronteren met mensen die het veel slechter hebben dan haar. Ga een dag samen vrijwillgerswerk doen bij een instantie zodat ze ziet hoe tevreden ze mag zijn met haar welvaart en gezondheid. Ga daarna de discusie aan over haar koopgedrag en leg haar uit dan het zo niet langer kan. Maak afspraken en bouw haar verslving langzaam af. Rigoreus stoppen met kopen zal op de lange termijn niet werken! Sjef Houten - 38,

Nieuwegein

Ik kan me helemaal inleven in je verhaal. Ik heb zelf een vriendin met een koopverslaving, ik heb haar hier een tijd geleden ook op aangesproken. Het is niet alleen zonde van het geld maar ook van de kleding. Ik raad je aan om rustig met haar over het probleem te praten en haar in te laten zien dat ze de kleding niet koopt om daadwerkelijk te dragen maar om de rush die ze krijgt tijdens het koopproces. Mochten jullie er onderling niet uitkomen dan raad ik je aan om samen met je vriendin professionele hulp te zoeken, als jullie samen gaan raak je haar niet kwijt en kan je haar optimaal steunen. --- Willem

Franken (28), Arnhem

Als ze zoveel spullen koopt die ze uiteindelijk niet gebruikt, waarom brengt ze ze dan niet terug binnen de ruiltijd van de winkel? Desnoods kunt u dit doen. Ze merkt het waarschijn-lijk niet eens. --- Laura Bakker (16),

Dordrecht

RetournerenAanspreken

Tel uw zegeningenOndernemen Confronteren

Page 13: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 13

KOOPVERSLAAFD

Page 14: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

14Volkskrant magazine

Stands for fashion with a story! We selected the coolest fair

and eco friendly brands for you.

Gerard Doustraat 84 1072 VW Amsterdam

020 6628281www.charliemary.com

Page 15: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 15

WittemanColumn Sylvia Witteman

tekst

Lukas Göbelfotografie

haken, heel basic, zonder synthetische toevoegen of kleuren. Die maliënkolders worden vervolgens verkocht op het erf zelf. De omgeving reflecteert in dit concept het product; licht en lichtinval staan centraal, met een vormgeving die oog heeft voor detail, holistisch en tegelijk minimalistisch. Zo zijn er dus ook geen paskamers, maar met hier en daar een juten gordijn wordt toch een sfeer van intimiteit en discretie opgeroepen. Kijk, de hedendaagse klant weet inmiddels wel dat per inter-net alles te koop is. Zelfs custom-made levert in theorie geen enkel probleem meer op: met geprojecteerde graphics en hologrammen kun je tegenwoordig voor alle maten en model-len een perfect passend kledingstuk op aanvraag realiseren, in een stijl en kleur naar keuze, volgens persoonlijk ontwerp, waardoor iedereen zich uniek kan kleden naar eigen inzicht.

Het lastige is alleen dat de bricks and clicks nog niet naadloos op elkaar aansluiten. Als dat eenmaal zover is, krijg je internet met méér dimensies dan alleen packshots. Dat komt eraan, hoor, het tijdperk van 3D met behulp van visual merchandise. Maar zover is het dus nog niet. En zolang die naadloze integratie van bricks and clicks nog geen feit is, want zo is dat helaas nog steeds, dan zie je toch dat de aanvankelijk enthousiaste en hoopvolle klant zich weer teleurgesteld gaat terugtrekken. Daarbij speelt ook de fac-tor ‘I’ embaras de choix’ een rol van grote betekenis: als je uit miljoenen virtuele mogeli-jkheden kunt en moet kiezen, zie je door de bomen het bos niet meer. Uiteindelijk zal de

consument daardoor juist vallen voor kleinschalig special-isme. Zoals de maliënkoldertjes van Eefje Vanderzatte-capellekens, om daar even op terug te komen. Die zijn er dus maar in één kleur en in één maat. Dat is heerlijk voor de overgeprikkelde consument: even weg van die wilde wereld, even niét met een muisklik een keuze hoeven mak-en uit een martelende hoeveelheid mogelijkheden, nee, gewoon, op dat erfje, in dat vale namiddaglicht tussen de klokhuizen en de varkensmest zo’n sustainable kled-ingstukje aanschaffen. Je ziet trouwens wel mensen die dan toch de neiging krijgen om zo’n minimalistisch hesje te gaan individualiseren. Zo iemand creëert bijvoorbeeld met wasknijpers aan de armsgaten een kopmouwtje. Of een klokkend schootje, met een paar Lola-afwasborstels, gewoon aan de zoom ophangen met dat handige haakje. Maar dat is dus nadrukkelijk niet de bedoeling. Zo’n Van-derzattecapellekens-maliënkoldertje is al uniek genoeg. Je legt er tenslotte 15.000 euro voor neer, nou, dan kun je er wel vanuit gaan dat niet de halve stad erin loopt. Veel geld, ja, maar het is beslist niet duur voor iets wat je zomaar kunt kopen zonder na te denken over wat je nou eigenlijk wilt. Dat is toch prachtig? Want wat is mode nog, als iedereen zelf gaat bepalen wat hij wil dragen, zonder het geruststellende kader van de peer pressure? Precies: er blijft niets meer van over. Stel je voor, dan zou er op den duur geen mode meer bestaan. Ik moet er werkelijk niet aan denken.’ [email protected]

BRICKS AND CLICKS – ‘Ja, ook in de mode is het crisis. Dus wat zie je dan, het ‘do it yourself’ keert terug als levensstijl. Herge-bruik en ‘selfmade’ spelen in dit concept de hoofdrol. Mensen hebben weer behoefte aan duideljkheid, aan soberheid en aan degelijkheid. Je hebt het dan bijvoorbeeld over een rokje van oude nespresso-capsules. Heel basic: je ziet direct wat het is, waar het voor is en dat er spullen voor zijn gebruikt die anders waren weggegooid. Ik denk hier bijvoorbeeld ook aan de jonge ontwerpster Eefje Vanderzattecapellekens. Zij heeft een klein, zelfvoorzienend boerderijtje waar de relatie tussen mens en dier de hoofdrol speelt. Porducten die wij lang als afval hebben be-schouwd, verwerkt Vanderzattecapellekens tot ‘sustainable style’ mode volgens het princ-ipe ‘lokaal delen’: de varkens lopen op haar erf tussen de appelbomen, de dorpskinderen komen plukken, hun moeders verwerken de appels tot biologische moes en in de stal zit-ten de grootmoeders van appelschillen en varkenseelt een soort maliënkolders te

‘Nee, gewoon, op dat erfje, in dat vale namiddaglichttussen de klok-huizen en de varkensmest zo’n sustainable kledingstukje aanschaffen’

Page 16: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

16Volkskrant magazine

Page 17: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 17Designers (1) Lisa Megens

productie & tekst

Valentina Vosfotografie

VIJF DESIGNERS AAN HET WOORD OVER HUN LABEL, wat inspireert ze, hoe gaan ze te werk, wat wensen ze voor de toekomst en bovenal, wat maakt hun label of merk slow. Zie ook de pagina’s: 25, 33, 51 en 60.

by Sanne JansenDe basis voor ontwerpster Sanne Jansen is kwaliteit. Haar label is niet zozeer flamboyant maar gaat terug naar de essentie en is gebaseerd op een vrij klassieke snit. Va-nuit daar gaat ze op zoek naar vernieuwing en een vleugje humor. Dat levert tijdloze kleding op die langer mee gaat. De uitvoering hiervan is van groot belang, het materiaalgebruik is van grote kwaliteit en de afwerking moet tot in de puntjes perfect zijn.

Waarom slow? ‘De snelheid en hoeveelheid die ik zag in de modewereld stuitte mij tegen de borst. Zowel vanuit de producent als de consument. Ik merkte dat mijn collecties niet steeds 180 graden draaiden maar organisch in elkaar voort vloeiden. Ook wil ik dat wanneer je een jurk van mij koopt je deze langer dan één seizoen draagt. Om mijn label levensvatbaar te maken moest ik bovendien mijn manier van werken uitvergroten. Zo kwam ik op het idee om niet twee collecties per jaar te maken maar twee outfits per maand. Hierdoor kreeg ik meer ruimte en kon ik ook mannenmode gaan maken, iets wat ik al langere tijd wilde doen.’

Inspiratie? ‘Mijn inspiratie komt met name voort vanuit een technisch uitgangspunt en vormt vaak de basis van een outfit. Daarnaast heb ik een kast vol kunst, fotografie en lees boeken. ‘Maar eigenlijk zijn het toch vaak de krabbels in mijn schetsboek die zomaar tot een outfit kunnen leiden. Het is voor mij meer een grafisch spel dan een verhaal.’

Toekomst?‘De komende jaren zal ik moeten vechten, de winkels staan in deze tijd niet in de rij. Sinds kort ben ik aangesloten bij persbureau Ganbaroo PR PR en hopelijk resulteert dat in meer aandacht voor mijn label vanuit de consument. Zodat meer winkels mijn kleding inkopen. Daarnaast houd ik het buitenland goed in de gaten waar het meer lijkt te draaien om je werk dan om wie je bent.’

Verkooppunten: o.a. Options Amsterdam, Kontainer Store Milaan. www.sannejansen.com

‘Ik ontwerp twee outfits per maand’

Page 18: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

18Volkskrant magazine

Page 19: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 19Interview Lisa Megens

tekst

Philippe Vogelenzangfotografie Willa StoutenbeekVolkskrant magazine

willaHET GEZICHT VOOR SLOW FASHION & LIFESTYLE IN NEDERLAND HEET WILLA STOUTENBEEK (29). Opgegroeid in een modegezin kwam ze vanaf 17-jarige leeftijd in wereld terecht waar alles leek te draaien om uiterlijk, snelheid en massa consumptie. Willa zocht verdieping en besloot groene mode in Nederland op de kaart te zetten. ‘Juist doordat ik zo gulzig heb geleefd en alles deed wat God verboden heeft weet ik als geen ander dat je als consument niet wil inleveren.’

Page 20: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

20Volkskrant magazine

‘Ik keek altijd uit naar het weekend, dan kon ik werken’, zegt Willa Stoutenbeek, pr specialist op het gebied van groene mode en lifestyle (29). Stilzitten was én is niet aan Willa besteed. Op haar 17e was ze helemaal klaar met school en heeft ze samen met haar moeder de knoop doorgehakt. Ze besloot te gaan werken. Dat heeft haar zeker geen windeieren gelegd. Ze begon bij kledingwinkels als Laundry Industry en Shoebaloo. ‘Ik zocht wel de meer creatieve invalshoek op, ging bijvoorbeeld mee op inkoop en was verantwoordelijk voor de etalages.’ Op haar 19e ging ze in de winkel van haar vader werken met merken als Jean Paul Gaultier en Girbaud. Hier was ze op een gegeven moment samen met haar vader verantwoordelijk voor de inkoop. Op haar 21ste komt ze terecht bij Moshi Moshi, destijds opgericht als agentuur en uitgegroeid tot een internationaal opererende modegroep, onder leiding van Steve te Pas. Zo was het bedrijf distributeur van ‘new luxury’ modemerken en onder andere initiatiefnemer van Amsterdam Fashion Week. Willa begon als personal assistant van Steve. Vanuit hier rolt ze de pr wereld in. Op haar 23ste gaat ze voor Spice PR werken, een persbureau voor mode en lifestyle, waar ze merken als Glamour, Daryl van Wouw en Hugo Boss onder haar hoede heeft. Na twee jaar wordt ze gevraagd door Steve te Pas als marketing manager voor het luxe denim label Blue Blood. Na drie jaar vind hier een wisseling van de wacht plaats en besluit ze zelf op te stappen. ‘Toen ben ik goed gaan nadenken wat ik nou eigenlijk wilde. Tussen Moshi Moshi en Spice PR ben ik een jaar naar Brazilië geweest om Portugees te leren en met straatkinderen te werken. Daar besefte ik al dat mode an sich mij geen voldoening brengt. Ik miste een bepaalde verdieping, een extra laag. Omdat ik vanaf mijn 17e eigenlijk van de ene baan in de andere baan ben gerold had ik daar nooit echt bij stilgestaan. Pas na Blue Blood ben ik echt gaan kijken naar wat ik wilde en wat ik kon. Toen besloot ik dat ik wel iets met mode wilde blijven doen maar dan met duurzame mode en lifestyle.’‘Ik kwam tot de conclusie dat er eigenlijk twee eilanden waren. Een groot commercieël eiland en een heel klein duurzaam schiereilandje. Met mijn commerciële achtergrond maar duurzame instelling leek het mij een goed idee een brug te slaan tussen deze twee eilanden. Toen heb ik in november 2010 Spice PR benaderd met de vraag of ik een duurzame tak kon opzetten binnen hun bedrijf. Zij hebben aan de ene kant veel kennis van de grote modewereld maar staan ook heel erg open voor

CVWilla StoutenbeekGeboren: 1982, HaarlemOpleiding: ‘life’ Carrière: 2001 kledingwinkel vader2003 personal assistant Steve te Pass bij Moshi Moshi2005 account manager Spice pr 2007 marketing manager Blue Blood2010 - heden associate partner Spice pr2011 mede oprichter Mint Forward Fashion, duurzaam beursplatform op de Modefabriek2012 website: www.wgreen.org

Interview

innovatie. Zij waren eigenlijk meteen enthousiast en ik werd aangesteld als assiocate partner. Ik ben zelfstandig binnen het bedrijf maar kan wel gebruik kan maken van de faciliteiten, kennis en het netwerk van Spice. Dit doe ik voor mijn klanten zodat zij ‘best of boths worlds’ krijgen. De ervaring van Spice en mijn kennis en passie voor duurzaamheid. Ik kan wel ergens achteraf op een zolderkamer gaan zitten maar dan heb ik lang niet zo’n groot bereik en kan ik mijn klanten minder bieden. Ik zie duurzaamheid niet als een trend maar als een belangrijke factor die de toekomst gaat bepalen. Maar om daadwerkelijk een brug te slaan is het voor mijn klanten ook belangrijk om te weten hoe de commerciële modewereld in elkaar zit.’

Uit wat voor gezin kom je? ‘Ik kom uit een echt modenest. Mijn moeder had haar eigen modeagentschap en mijn vader had dus een eigen kledingzaak. Beide waren zelfstandig ondernemer en

in eerste instantie wilde ik dat zelf nooit omdat ik zag dat het werk dan nooit ophoudt. Mijn moeder was altijd op reis en ontzettend druk. Desondanks maakte ze altijd tijd voor mij en mijn broertje, ze is dan ook mijn grote inspiratiebron. Mijn broer werkt ook in de mode. Hij is verantwoordelijk voor Obey in de Benelux.

Ben je milieubewust opgevoed? ‘Ik ben opge-groeid bij mijn moeder. Zij komt uit een boerengezin in Noord-Brabant en stond dicht bij de natuur. Hoe druk ze het ook had, er stond altijd een verse maaltijd op tafel. Ze

probeerde ons mee te geven dat je niks moet verkwisten. In mijn puberteit moest ik hier niks van weten. Ik stond het liefst elke dag een uur onder de douche en joeg er flessen shampoos doorheen. Ik blondeerde elke zes weken mijn haar en kocht maandelijks de H&M leeg. Natuurlijk kreeg ik hier commentaar op van mijn moeder maar hier trok ik mij niks van aan.’‘Juist doordat ik zo gulzig heb geleefd weet ik als geen ander dat je niet wil inleveren. Ik begrijp de consument die zo leeft als ik toen deed en weet dat het niet helpt als je ze vertelt wat ze allemaal fout doen. Maar nu ik weet dat het anders kan wil ik juist meegeven dat je er veel voor terug kan krijgen.’

‘Als je uit een heel duurzaam milieu komt kan je je bijna niet inleven in ontzettende massaconsumptie. Terwijl ik dat echt van binnen en van buiten ken en heel bewust gekozen heb dat ik dat niet meer wil. Ik zie het als een uitdaging om toch een heel leuk leven te leiden maar dan met alternatieve, bewuste, keuzes. Vroeger kon ik bij wijze van spreken echt wakker liggen van een paar schoenen en omdat ik al op vrij jonge leeftijd redelijk veel geld verdiende kocht ik zo een Miu Miu jas van 1800 euro en een Dior tas van 2000 euro. Dat zou ik nu echt nooit meer doen. Er zijn zoveel leukere dingen waar je je geld aan uit kan geven.

Parti

mi,

één

van

Willa

’s lie

vein

gsm

erke

n

Page 21: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 21

Het is niet zo dat ik nu geen geld meer uitgeef aan tas. Zo heb ik een hele mooi vintage Chanel tas en die was ook niet goedkoop. Maar die kan ik dan een tweede leven geven in plaats van dat ik op de wachtlijst moet en zo nog meer vraag creëer.’

Waar moeten merken/labels volgens jou aan voldoen om duurzaam te zijn? ‘Voor mij is duurzaam niet alleen ecologisch, groen of niet milieubelastend. Ik kijk ook naar het productieproces. Iedereen moet er eerlijk voor betaald krijgen. Werknemers uitbuiten is zo scheef en ik geloof niet dat iets wat niet goed in elkaar zit, wat oneerlijk is, longlasting kan zijn. Mijn denkwijze is dat het creëren van een product zo min mogelijk impact moet hebben op onze leefomgeving en de op de leefomgeving waar het product wordt geproduceerd. Dit houdt bijvoorbeeld in dat merken proberen niet met giftige stoffen te werken die uiteindelijk achter blijven in het milieu.’ ‘Ook vind ik het heel belangrijk dat merken nadenken over een product dat langer mee gaat. Het verhaal, de identiteit achter een merk is cruciaal, om een plek op de markt te veroveren, moeten ze er toe doen. Het productieproces zelf moet ook goed in elkaar zitten, alle menselijke behoeften moeten aanwezig zijn en de werknemers moeten goed betaald krijgen. Zoals wij het ook zouden willen. Lage lonen worden in stand gehouden door de consumenten die niet te veel willen betalen. Zij zijn de directe aanleiding dat men te weinig betaalt krijgt. De normale marge op mode is 2.5 bij grote ketens is deze marge 5. Stel je koopt een t-shirt voor vijf euro bij een grote modeketen dan was de inkoopwaarde één euro. Dat is dan keer vijf over de kop gegaan voor de winkel. Die moet daar natuurlijk wel zijn huur, personeel etc. van betalen. Maar alles daar aan voorafgaand, dus het maken van de grondstoffen, het productieproces, het betalen van de arbeiders en het vervoer moet allemaal voor één euro plaatsvinden. Als je je dat bedenkt begrijp je eigenlijk meteen dat dat simpelweg niet kan.’ ‘Bij bikini’s denken mensen vaak, ik ga toch niet zoveel betalen voor zo’n klein beetje stof?! Maar ze vergeten dat ook een bikini in elkaar moet worden gezet door mensen handen en dat die bikini vervoerd moet worden enzovoort. Het komt niet kant en klaar de fabriek uit rollen zoals heel veel mensen denken. We zijn compleet het concept kwijt van het idee dat het ook in elkaar moet worden gezet.’

Bij Spice PR worden ook mooie, niet duurzame, merken vertegenwoordigd. Zwicht je daar nooit voor? ‘Nee, eigenlijk niet. Natuurlijk heb ik het soms wel moeilijk maar ik probeer verleidingen te vermijden. Ik heb nu bijvoorbeeld een jasje van de Zara aan maar die heb ik tweedehands gekocht. Natuurlijk ben ik nog weleens naar de H&M geweest maar nu al zeker een jaar niet. Ik vind het hartsikke leuke kleding, begrijp me niet verkeerd, maar de nadelen die het met zich meebrengt wegen voor mij zwaarder. Ik vind het inmiddels een uitdaging om er leuk uit te zien met alternatieven waar ik honderd procent achter sta.’

Los van kleding, in hoeverre is jou leven duurzaam ingericht? ‘Ik

‘Juist doordat ik zo gulzig heb geleefd weet ik als geen ander dat je als consument niet wil inleveren’

Page 22: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

22Volkskrant magazine

vermijd grote supermarkten. Ik koop alles biologisch of bij natuurwinkels en ik ben vegetarisch. De bio-industrie stoot meer CO2 uit dan al het vervoer bij elkaar. Ook dit wordt door de consument in stand gehouden. Als wij massaal niet meer naar grote supermarktketens gaan en stoppen met zoveel vlees eten komt er verandering.

Het ‘ik kies bewust’ logo van Unilever is bovendien misleidend. Dit houdt feitelijk in dat een product tien á twintig procent minder schadelijke ingrediënten bevat. Stel in een yoghurtdrankje zat honderd gram aspartaam en nu tachtig gram dan mag het ‘ik kies bewust’ logo er al op. Dat geldt ook voor een product dat van honderd gram suiker naar tachtig gram suiker daalt. Dat gaat natuurlijk helemaal nergens over. Daarom vermijd ik deze ketens. Daarnaast is mijn energieleverancier duurzaam. Ik ben overgestapt op Greenchoice, het is goedkoper dan alle andere leveranciers en je stapt in vijf minuten over. Ik kan het iedereen aanraden. Ik heb een besparende douchekop en probeer zo weinig mogelijk water te verspillen door kort te douchen en de kraan niet onnodig open te laten staan. Mijn verwarming staat zo min mogelijk aan en over alles wat ik nieuw aanschaf is nagedacht. Ik denk dat ik in acht van de tien keuzes een duurzame keuze maak en dan twee van de tien keer concessies doe. Zo wil ik heel graag een duurzaam bed maar dat kan ik nu simpelweg nog niet betalen. Verder rijd ik bijna nooit auto en als ik dat doe rijd ik in een elektrische. In een restaurant bestel ik eigenlijk altijd kraanwater. Heel veel mensen denken dat water uit een flesje beter is maar dat is onzin. Bovendien heeft zo’n flesje ook weer een hele reis af moeten leggen. Ik reken mensen echt niet af als ze een flesje spa blauw bestellen maar als we allemaal al iets bewustere keuzes maken zou dat zoveel schelen. Wij (Nederlanders) denken dat we allemaal heel goed weten wat voor keuzes wij maken maar in werkelijkheid zijn er allerlei grote coöperaties die ons misleiden met reclames. Dat is

natuurlijk ook onderdeel van mijn werk, dat mensen worden geprikkeld en bepaalde keuzes maken door een stuk wat ze lezen of reclame die ze zien. Alleen ik wil dat inzetten om de consument de goede alternatieven te laten zien die echt duurzaam zijn.’

Hoe staat je verloofde tegenover jou levensstijl? ‘Hij was er aanvankelijk niet echt mee bezig maar hij is inmiddels mijn geweten. Als ik nu een stukje papier in de prullenbak wil gooien tikt hij me op mijn vingers. Hij eet wel vlees maar zelden en altijd biologisch.’

Samen met Marieke Eyskoot, ethisch mode expert, heb je het beursplatform Mint opgezet. Wat houdt dit platform precies in? ‘Mint is een platform op de grootste modebeurs van de Benelux, de Modefabriek. Ik die van het grote (commerciële) eiland kom heb dit

opgericht met Marieke Eyskoot die van het kleine (duurzame) eiland komt. Omdat we merkten dat beide eilanden niet werkten wilden we hier verandering in brengen. We merkten vanuit de consument dat ze wel duurzame kleding willen kopen maar ze hebben geen idee waar ze terecht kunnen. Ook steeds meer merken gaan beseffen dat ze het belangrijk vin-den om duurzaam te zijn. Maar de retailer daarentegen is heel afwachtend. Zij zien het nog steeds als iets wat duur is, minder leuk en niet sexy. Iets wat in ieder geval niet bij hun hoort. Je hebt eigenlijk iemand aan het begin van de keten die het goed wil doen en iemand aan het einde van de keten maar daar tussen is er een gat. We hadden wel zelf ergens een beurs kunnen organiseren maar net zoals bij Spice PR ben ik er van overtuigd dat het geen zin heeft om je af te zonderen. Dan bereik je alleen de mensen die er al in geïnteresseerd zijn maar niet die hele grote groep, de winkeliers, die denkt dat het niks voor hun is. Daarom gaan wij juist naar hun toe en hebben we de Modefabriek benaderd met dit initiatief.

‘Samen zijn Marieke en ik een sterk team en verenigen we onze krachten. Marieke is een expert op het gebied van duurzame mode, ze weet alles over het productieproces en de arbeidsomstandigheden. Ik heb daarentegen veel kennis vanuit de reguliere, commerciële mode en ben een van de weinige mensen in deze hoek die nu zoveel kennis heeft over duurzaamheid. En Marieke is een van de weinige mensen uit die duurzame hoek die de meerwaarde ziet om een brug te slaan tussen deze twee eilanden. ‘We hebben bewust gekozen voor de naam Mint. Het roept een fris gevoel op en tegelijkertijd is het ook een modekleur. Bovendien staat het in het Engels voor puur wat terug slaat op duurzaam en eerlijkheid. Groen schrikt mensen al snel af omdat ze er een stoffig beeld van hebben. De ondertitel is Forward Fashion. Want waar wij mee bezig zijn is de mode van morgen. Met Mint laten we aan de winkelier zijn wat nu de mooiste merken zijn op duurzaam gebied en dat dit alles behalve stoffig is. We cureren niet alleen op duurzaamheid maar ook met name op hele mooie stukken. Mensen moeten in één oogopslag zien dat het mooi is. Zo doen wij het voorwerk voor de retailer. We begonnen met 28 merken maar we willen natuurlijk uitbreiden. We verwachten ook van merken dat ze willen investeren. Duurzame merken zijn een beetje verwend, ze

Stud

io Ju

x, é

én v

an d

e m

erke

n di

e W

illa v

erte

genw

oord

igd

Page 23: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 23

worden al gauw in een soort charity hoek gestopt omdat ze iets ‘goeds’ doen. Wij willen ze meegeven dat wanneer ze serieus willen meedraaien met de grote commerciële wereld ze over de gehele linie kwaliteit moeten uitstralen. Niet alleen qua productie en grondstoffen maar ook qua marketing, pr en de uitstraling van het merk. Het kneuterige moet er van af. Wanneer ze dat niet doen blijven ze in een duurzame hoek hangen en kunnen ze niet concurreren met de commerciële merken.’

Een label als Stella McCartney is ook duurzaam maar heeft totaal geen last van een suf imago. Denk je niet dat veel duurzame merken ook achter lopen qua design ? ‘Ja zeker want op het moment dat je een Stella McCartney naast een Miu Miu legt zie je geen kwaliteitsverschil qua uitstraling. Ik geef merken ook vaak een schop onder hun kont. Je moet echt kwaliteit leveren, ook qua design, als je als duurzaam merk mee wil draaien en uit wil groeien tot een wereldwijd bekend merk. Ook daar cureren we heel sterk op bij Mint. Afgelopen keer was ik voor 75 procent tevreden en nu willen we niet persé meer merken maar wel voor 100 procent tevreden zijn over de merken die we vertegenwoordigen. Vaak is het zo wanneer de esthetiek heel goed is het duurzame aspect niet volledig klopt. Andersom wordt de esthetiek soms vergeten. Ons doel met Mint is om retailers in te laten zien dat duurzame mode zeker wel sexy en modieus kan zijn zodat het uiteindelijk voor de consument toegankelijker wordt gemaakt om te kopen.’

In de Randstad en grote steden zijn duurzame merken mak-kelijker verkrijgbaar en in een stad als Amsterdam leeft het ook meer door winkels als Sukha, Restored en Charlie en Mary maar wat doe je als in een klein dorpje buiten de Randstad woont? ‘Het kan absoluut, je kan heel veel merken online vinden. Daarnaast is het een omschakeling. Je moet je als consument gaan beseffen dat je meer moet betalen om duurzaam te leven. Goedkoop vlees bijvoorbeeld is niet alleen slecht voor het milieu maar ook boeren krijgen minder betaald. En je moet je gaan realiseren dat acht euro voor een t-shirt simpelweg niet reëel is. Voor zo’n 32 euro heb je al een mooi duurzaam shirt. De manier is minder te kopen maar uiteindelijk gaat het langer mee omdat het beter in elkaar zit en vaak zijn de stoffen ook veel fijner. Bovendien kan je tweedehands kleding kopen. Ook als je niet heel veel te besteden hebt is het mogelijk om duurzaam te leven. Je hoeft ook niet meteen alles duurzaam te doen. Als we vijf van de tien keer een betere keuze maken, ontstaat er al een grote verschuiving. En als er meer vraag komt naar duurzame kleding en andere duurzame producten gaan de prijzen ook iets naar beneden.’

Wat vind je van grote ketens en merken die nu ineens met een duurzame lijn komen? ‘Het heeft twee kanten. Enerzijds is het positief omdat deze merken een heel groot bereik hebben, zo meer aandacht creëren bij de massa en meer mensen met

‘Ik geef merken vaak een schop onder hun kont. Je moet echt over de gehele linie kwaliteit leveren als je als duurzaam merk mee wil draaien’

Twin

Cou

tre, d

uurz

aam

jean

smer

k on

der d

e ho

ede

van

Willa

Willa Stoutenbeek

Page 24: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

24Volkskrant magazine

het gegeven vertrouwd raken. Anderzijds is het maar een klein percentage van de totale productie die duurzaam is en willen merken vooral hun merk groen wassen. Eigenlijk ben je een van de grootste boosdoeners maar toch ga je er in mee. Dat is natuurlijk heel tegenstrijdig. Desondanks is het wel een begin en zijn deze grote merken en ketens over acht a tien jaar hopelijk helemaal duurzaam. Dat is een mooi streven. Het is met name belangrijk dat merken meer transparant worden zodat de consument weet waar hij/zij aan toe is. Niemand kan honderd procent perfect zijn maar in de toekomst zal het sowieso beter worden door nieuwe faciliteiten. Als grote ketens dit voorzetten zullen de kleine merken volgen. Wat ik heel erg vind is dat er ook merken zijn die alleen duurzaam claimen te zijn omdat ze mee willen varen op een trend. Terwijl ik weet dat zo’n merk al-les behalve duurzaam is. Hiervan raakt de consument in de war en voel je je bedrogen als het dan allemaal alleen een marketingtruc blijkt te zijn. Daarom is transparantie zo ontzettend belangrijk.’

Naast al je bezigheden komt binnenkort ook je website wgreen.com online. Wat kunnen we hierop zien? ‘W. Green is een soort blogazine. Hier laat ik niet alleen mode zien maar geef ik de beste en leukste tips op het gebied van duurzame restaurants, hotels en winkels. Ook zullen er interessante artikels en interviews te lezen zijn. Hier kan ik alles kwijt waar ik in mijn werk niet aan toe kom.’

Wat verwachten mensen niet van jou? ‘Ik ben een rebel, ga altijd tegen de stroom in en heb alles gedaan wat God verboden heeft. Omdat ik extremen heb opgezocht weet ik dat dat niet bijdraagt aan een betere wereld. Ik neem mezelf ook vooral niet te serieus maar neem alles met een knipoog, ik wil niemand de les lezen. Ik benader alles positief in plaats van belerend.

Wat doe jij als niet werkt? ‘Vroeger leefde ik echt een sex, drugs

en rock & roll leven. Ik vloog de hele wereld over, ging ontzettend veel uit en zat in een relatie en leefomgeving waarin alles draaide om uiterlijk vertoon. Op een gegeven moment gaf dit geen voldoening meer. Inmiddels weet ik het huisje, boompje, beestje leven erg te waarderen. Ik ben nog steeds gek op reizen maar ook hierin probeer ik duurzame keuzes te maken. Daarnaast heb ik een grote passie voor eten en vind ik het heerlijk om voor vrienden te koken.’

Hoe zie je de toekomst voor je? ‘Ik hoop samen met mijn verloofde, Samuel, waar ik volgend jaar mee ga trouwen een mooi leven op te bouwen waarin we kunnen groeien en onze ambities na kunnen streven. Ik hoop uiteindelijk een bijdrage te kunnen leveren aan de wereld. Ik heb lang getwijfeld over kinderen omdat dit natuurlijk ook niet heel duurzaam is maar als ik kijk naar de inspiratie die mijn moeder voor mij is geweest hoop ik dat ik dat ook weer aan iemand mee mag geven. Door middel van mijn werk bij Spice PR , Mint en W.Green hoop ik het duurzame proces te versnellen. Ik geloof namelijk echt dat er op een gegeven moment een punt komt van no return. We zijn de wereld zo ontzettend aan het uitputten dat het een keer ophoudt. Straks mogen bepaalde producten Europa niet eens meer in, de regels gaan steeds meer worden bijgesteld. Hoe eerder je als consument gaat veranderen hoe makkelijker het op de lange termijn wordt. Als je straks in één keer alles 180 graden om moet gooien is dat veel heftiger dan wanneer je dit langzaam afbouwt en dit op een leuke manier gaat onderzoeken.’

L’Her

be R

ouge

, een

mer

k da

t afg

elop

en k

eer d

eeln

aam

aan

MIN

T.

Page 25: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 25

Page 26: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

26Volkskrant magazine

SLOW VS FAST

ALS TEGENREACTIE OP FAST FASHION MODEKETENS ALS H&M EN ZARA EN DE ZES COLLECTIES die modehuizen als Chanel, Dior en Louis Vuitton jaarlijks lanceren, is er een nieuwe generatie modeontwerpers opgestaan. Met slow fashion zetten zij zich af tegen massaconsumptie en de wegwerpmaatschappij.

Discussie Stephanie Broektekst

“Karl Lagerfeld heeft nog nooit een schaar in zijn handen gehad”, met die woorden bekritiseerde de Tunesisch-Franse ontwerper Azzedine Alaïa onlangs openlijk Chanel’s hoofdontwerper. Het is waar. Knippen, maar ook patroon tekenen, draperen en naaien, alles wat bij het ontwerpproces van een collectie hoort, is niet meer aan Kaiser Karl besteed. De iconische ontwerper houdt zich alleen nog maar bezig met schetsen. Nadat hij zijn benodigde zeven uur slaap heeft gehad, zijn haar heeft laten doen en twee proteïneshakes naar binnen heeft gewerkt, begint hij met tekenen. De schetsen stuurt hij met zijn iPhone door naar het atelier van Chanel, waarna de naaisters en coupeuses ermee aan de slag gaan. Als hij in de studio is, hoogstens drie uur per dag en altijd ’s avonds, geeft hij wellicht wat aanwijzigingen, maar meer ook niet. “Ik ben niet in de studio om te draperen. Dat soort dingen doe ik niet, mijn werk is erg conceptueel”, aldus Lagerfeld. Geef de man eens ongelijk. Met een zomercollectie, een wintercollectie, een cruisecollectie, een resortcollectie en een prefallcollectie op zijn naam heeft hij nauwelijks tijd over. En dan te bedenken dat de bejaarde Lagerfeld ook nog vier collecties voor modehuis Fendi maakt en onlangs zijn eigen label Karl lanceerde. De Coca-Cola flesjes, St. Dupont pennen en helikopters die hij er terloops bij doet, zijn dan nog niet eens meegerekend. Ontwerpers als Karl Lagerfeld zijn een soort melkkoeien geworden die door modehuizen gebruikt worden alsonuitputtelijke bron van ideeën. Een gevolg van de fast fashion industrie, die de consument zo snel en vaak mogelijk wil voorzien van nieuwe collecties en trends.Door de opkomst van internet en de introductie van social media is de ontwikkeling van trends in een stroomversnelling gegaan. Tien jaar geleden moest men een halfjaar wachten tot modeblad-en de nieuwe collecties presenteerden, nu kan heel de wereld live meekijken met modeshows via internet. Na een show wil de con-sument het liefst direct beschikken over de meest begeerde mode-items van het seizoen. Daar weten fast fashion ketens als Zara, H&M en Primark wel raad mee. Het gerucht gaat dat ontwerpers

van de modebedrijven met het schetsboek op schoot naar de livestreams kijken en nog voordat de dienstdoende ontwerper zijn dankbuiging heeft gemaakt, hun schetsen al opgestuurd hebben naar de fabrieken. Maanden voordat de collecties van modehuizen in de winkels liggen, hangen de grote ketens al vol met namaakvarianten.Omdat er steeds meer en sneller nieuw aanbod is, is de consument ook eerder uitgekeken op kleding. Er is meer en meer behoefte aan nieuwe collecties, vandaar ook de opkomst van tussencollecties. Het staat haaks op een andere ontwikkeling van nu: de toegenomen behoefte onder consumenten aan duurzame goederen, milieuvriendelijke stoffen en authenticiteit. Voor die doelgroep is er een nieuwe generatie ontwerpers opgestaan die aan slow fashion doen: seizoensloze collecties waar ambacht en kwaliteit hoog in het vaandel staan. Een tegenreactie op de vergankelijkheid van het heersende modebeeld.

Monique van Heist is één van hen. Uit onvrede met haar eigen manier van werken van elk seizoen opnieuw vanuit nul te moeten beginnen, op zoek te moeten gaan naar een nieuw thema en gejaagd te werk gaan om een col-lectie op tijd af te krijgen, heeft ze in 2009 Hellofashion opgericht: eenseizoensoverschrijdende modecollectie. Op twee A4’tjes heeft ze honderd kledingstukken en accessoires vastgelegd. Elk halfjaar bekijkt Van Heist welke ontwerpen ze aan de collectie wil toevoegen. De vaste samples krijgen een andere kleur en andere stof en worden aan de alsmaar groeiende en permanente

Honest By & Robert Kotfotografie

Page 27: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 27

Calla voor Honest By

‘Slow fashion is een tegen-reactie op de vergankelijk-heid van het heersende modebeeld.’

Page 28: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

28Volkskrant magazine

collectie toegevoegd.De Belg Bruno Pieters gaat nog een stap verder. Er woedde een golf van schok door de modewereld toen hij in januari zijn nieuwe label Honest By presenteerde, dat volledig transparant is over het productieproces. Zelfs over de kostprijs. Op zijn website kun je van A tot Z lezen wat het kost om een ontwerp van Honest By te produceren. Zo komt de totale kostprijs van een linnen kokerrok uit op 78,82 euro. Door de winstmarge die daar bovenkomt, belastingen en overige kosten ligt het kledingstuk uiteindelijk voor 318,46 euro in de winkel.Pieters, die voorheen werkte als hoofdontwerper van Hugo by Hugo Boss, kwam op het idee voor Honest By tijdens een sabbatical in Zuid-India. Mijlenver van huis in Zuid-India zag hij naar eigen zeggen het licht. De ontwerper werd overvallen met het schuldgevoel van zijn impact als ontwerper op de mensheid, dieren en het milieu. Bij Hugo Boss gebruikte hij bont, leer, hoorn en schelp, iets waar hij zich nu diep voor schaamt. Toen hij in India op een billboard de beroemde quote van Ghandi ‘wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien’ zag staan, wist hij wat hem te doen stond: een label oprichten dat volledig biologisch, ecologisch, transparant en tijd-loos is.  Ook kiest hij ervoor om niet volgens seizoenen te werken. Zomer- en winterkleding biedt hij heel het jaar door aan, aangezien de mens steeds vaker internationale vluchten maakt en zich daardoor regelmatig moet aanpassen aan verschillende klimaten en temperaturen. Door tijdloze en seizoenloze kleding te ontwerpen, hoopt hij dat de consument ook in dat opzicht langer met zijn ontwerpen omgaat. Ook gaat steevast twintig procent van de opbrengst naar een goed doel. Om een zo veelzijdig mogelijk publiek aan te spreken met Honest By en nieuw talent te steunen, gaat Pieters elk kwartaal de samenwerking aan met een jonge ontwerper. De Canadese styliste Calla Haynes trapte in april af en ontwierp een pak voor mannen en een jurk van vrouwen in een romantische bloemenprint.  Naast Pieters kwam ook de Nederlandse ontwerpster Jitska Lundgren in India op het idee voor een groen

Discussie

Bruno Pieters voor Honest By

‘Honest By is volledig transparant,zelfs over de kostprijs’

Page 29: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 29

modelabel. Als modestudent bezocht ze een fabriek waar ze in een aanraking kwam met een paarse man. Hij was verantwoordelijk voor het verven van de kleren. Doordat de arbeider dag in, dag uit in een bak paarse verf stond, had zijn lichaam zelf ook de kleur aangenomen. Het plezier dat zij zelf uit ontwerpen haalde, bleek ver te zoeken bij de mensen die het werk produceerden. En dus besloot ze na haar studie haar eigen label op te richten: Studio Jux, Duits voor plezier. Nu woont Lundgren in Nepal waar ze samen met een Nepalese vrouw een fabriek runt, om ervoor te zorgen dat mode iedereen in het productieproces een plezier is. Azzedine Alaïa, de eerdergenoemde ontwerper die Karl Lagerfeld bekritiseerde, doet al langer aan slow fashion. Integenstelling tot Lagerfeld staat hij nog dagelijks met naald, draad en schaar in handen. Aan parfums en tussencollecties doet hij niet: hij heeft zichzelf puur de taak gegeven om de vrouw zo mooi mogelijk te maken. Showen doet hij pas als zijn collectie af is, al duurt het net als afgelopen zomer acht jaar. Toch is hij geliefder en zijn zijn ontwerpen gewilder dan ooit. Het Groninger Museum eerde hem eerder dit jaar met een tweede retroperspectief van zijn werk en hij rekent Carla Bruni-Sarkozy, Michelle Obama en Madonna tot zijn vaste klanten. Alaïa is tot noch toe een eenzame uitzondering die zich als slow fashion ontwerper staande weet te houden in het fast fashion klimaat.

Hoewel de slow fashion-beweging steeds meer aanhang krijgt, groeit ook het aantal fast fashion ketens in Nederland. Weekday en Abercrombie & Fitch openen deze zomer in Amsterdam en Forever 21 is onderweg. Uit recent onderzoek van Schuttelaar & Partners en Marketresponse blijkt tevens dat duurzaamheid slechts bij 10 procent van de consumenten een rol speelt. Willen slow fashion labels levensvatbaar zijn, dan dient er ook een mentaliteitsverandering plaats te vinden bij de consument.

Azzedine Alaïa

‘De mentaliteits-verandering moet plaatsvinden bij de consument’

Discussie

Page 30: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

30Volkskrant magazine

De JongColumn Wim de Jong

tekst

Lukas Göbelfotografie

slibben met ‘bijna gratis’ buitenkansjes die een normaal mens niet mag laten liggen. Vooral Groupon.nl is de spreekwoordelijke pain in the ass voor de luie flikker die het liefst hele zondagen met een biertje in de ene en de afstandsbediening in de andere hand op de bank bij ligt te komen. Alle bonnenvrouwtjes en –mannetjes in mijn directe omgeving hebben door toedoen van Groupon in-eens volop ideeen over wat je in een weekend nog méér kunt doen dan alleen maar je welverdiende rust –of tenhoogste een terrasje – pakken.

Leuke dingen ondernemen! Met megakorting bovendien! Niet profiteren? Je zou in deze nare economische tijden wel gek wezen, toch?! En je kunt een lieve vriendin één keer weigeren mee te gaan naar ‘drie maanden onbeperkt yoga-lessen volgen’ tegen een reductie van 50 procent. Maar je wordt wel een heel erg grote dief van je eigen portemonnee als je vervolgens ook keihard nee blijft zeggen tegen Groupon-superdeals als een ‘massagecursus voor hem én haar’ (zes keer voor 45 euro), ‘onbeperkt spareribs eten’ bij het eet-café ’t Holland Huys (bespaar 15,90 euro), een professionele voorjaarsschoonmaak bij je thuis voor de helft van de gewone prijs of een mid-weekje ‘Bourgondisch Brabant’ in het Chaletpark De Vondst. En als Groupon het even niet voor je weet, kun je bijvoorbeeld ook voor bioscoopbon-nen dan wel een Amsterdams Triviant-kaartspel sparen bij Het Parool. Net zo leuk voor als je zelf even met je handen in het haar zit over wat je nou weer met je vrije tijd aan moet. Ik wil maar zeggen: hoe heb ik ooit kunnen denken dat er alleen nog maar sleur en naarbin-nengekeerdheid is in het leven na je 50ste, nu ik de hele maand april voor een schijntje van het

GROEPSKORTING – De afgelopen weken kon ik bij de supermarkt onder meer zegels en bonnen sparen voor Muppetpoppen, Fey-enoordballen en nu Eftelingpunten. Zogeheten brand-loyaltie-acties die de nimmer om tijd en zin verlegen zittende vaders en moeders ertoe moeten aanzetten onze ijverige mee likkende en plakkende kinderen mee te nemen naar respectievelijk de Disneyfilm, de Kuip en dat pretpark in Kaatsheuvel. Tot dusver was er niks aan de hand, want spaarkaarten zijn geduldig of ze belanden op onverklaarbare wijze bij het oud papier – als kinderen zelf al niet ter geruststelling zeggen dat zo’n Fey-enoordbal toch heus een ‘droomwens van gisteren’ was. Maar nu ook menig volwas-sen door het spaar- en kortingsbonnenvirus is bevangen, begint mijn agenda dicht te

Toegegeven, mijn allereersteGroupon-belevenis was onvergetelijk

reguliere entreebedrag mee mag voor een exclusieve, bijna-gratis scrub-en wasbeurt naar een hamam voor echt-paren, naar een dagje outdoor-adventure met de ‘hele bups’ in Zwolle en naar een tennis-clinic voor beginners (‘aan rackets en ballen is gedacht’) ergens in de con-treien van Apeldoorn? Toegegeven, mijn allereerste Groupon-belevenis was on-vergetelijk. Ik was op een verjaardagspartijtje die vooraf werd gegaan door een via kortingsbonnen geregelde

‘gezellige en informele’ wijnproeverij, zulks voor het ongelooflijke ‘koop-nu’-bedrag van 3 euro per persoon. Die middag kwam een zwetende man binnen. Doodongelukkig, strak in het refo-grijs gestoken en met twee zware monsterkoffers slepend. Een zestiger op wie Arthur millers Dood van een Handelsreiziger geïnspireerd had kunnen zijn als wij hier in Nederland geen UWV hadden gehad om voor die dood nog een stokje te steken. In elk nipje wijn dat hij ons inschonk, was een stukje van die ongelooflijke korting verdisconteerd, dat proefde je. En nooit eerder leken wijn drinken en de eigentijdse ‘belevenis’ daarvan verder van elkaar verwijderd. Maar wat een man, en wat een act! Bij elke zucht die hem aan een schenkbeurt ontsnapte, mochten we wat hem betreft kiezen: uitspuwen of slikken. En net als hij bleven we maar vooral slikken. [email protected]

Page 31: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 31

StillsStills is een merk met een voorliefde voor vakmanschap en kwaliteit. Het ontwerp team in Amsterdam werkt nauw samen met het eigen atelier met coupeuses en een patronen-maker. De ontwerpen kenmerken zich door de gelaagdheid in ontwerp en kwaliteit. Hierdoor ontstaat een duurzaam ontworpen collectie met een informele elegantie. Aldus hoofdontwerpster Korrie Vulkers en master patroonmaker Frans Droomers.

Waarom slow? ‘Onze kleding moet zowel qua ontwerp als kwaliteit voor een langere periode houdbaar zijn. Wij vervaardigen onze producten in de landen (80% in Europa) waar de materialen vandaan komen en proberen zo verantwoord mogelijke leveranciers te selecteren en te motiveren. Wij geloven in een toekomst waarin we ons veel meer concentreren op producten uit de eigen regio.’

Inspiratie? ‘Wij laten ons inspireren door zelfstandige vrouwen. Zij heeft een sterk sociaal, maatschappelijk bewustzijn. Ze heeft diepgang door haar eigen levenservaring, volwassenheid door het maken van existentiële keuzes.

Toekomst?‘Duurzaamheid zien wij ook in de wijze waarop wij een relatie aangaan met onze consument, retailpartners als ateliers. Wij richten ons hier op de mens en het gezamen-lijk succes. Dit succes wordt gecreëerd door gelijkwaardigheid, passie en kennis. De wereld ontwikkelt zich enorm snel. Schaarste is op dit moment een gegeven. Wij geloven in een toekomst waar men, wellicht gedwongen, kiest voor minder en beter. De groei die wij ambiëren is een kwalitatieve groei. Wij streven naar langdurige relaties en bouwen aan een betrouwbare en inspirerende omgeving om het merk zichtbaar en beschikbaar te maken voor de vrouw van nu.’

Verkooppunten: www.stills.com

Designers (2) Lisa Megensproductie & tekst

Valentina Vosfotografie

‘Wij geloven in een toekomst waar men, wellicht gedwongen, kiest voor minder en

beter’

Page 32: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

32Volkskrant magazine

schatzoekersEVA BARTELS (25) actrice, kunstenares en presentatriceDraagt een broek van de Noordermarkt, blouse gekocht of gekregen op een festival, gilet van een markt in Londen die ze in een theebadje heeft gelegd, ketting van Lyppens, hanger van een sieradenwinkeltje op de Zeedijk, arm-band Noordermarkt, ring om middelvinger van een sieradenmarkt in de Duif (kerk Amsterdam), ring om ringvinger kreeg ik van mijn vriend en is van zijn oma geweest, de gouden oorbellen komen van Marktplaats en moesten de deur uit vanwege een gebroken relatie. Waarom vintage? ‘Ik vind het fijn als er een verhaal achter zit, dat brengt een bepaalde charme met zich mee. Ook vind ik het vaak mooier afgewerkt.’ Mooiste vondst? ‘Sieraden, mijn ringen doe ik nooit meer af. En natuurlijk Klaas, mijn kat, die is aan komen lopen en niet meer weggegaan.’Miskoop? ‘Ja zeker, met colberts heb ik een haat, nee, denkt even na, geen eens een liefde, verhouding. Elk colbert dat ik heb gekocht heb ik maar één keer gedragen.’Waar koop je je kleding? ‘Overal en nergens, The Time Machine en de Noordermarkt zijn favoriet. Bij The Time Machine vond ik laatst een prachtige witte jurk, helemaal geborduurd met kraaltjes voor een paar tientjes. Ik droeg hem tijdens de Elle Style Awards afgelopen jaar.’ Reacties? ‘Nu ik voor tv presenteer moet ik mijn stijl aanpassen. Als kunstenares kan ik dragen wat ik wil. Eigenlijk reageren mensen altijd enthousiast, ze vinden het leuk dat ik draag wat ik wil.’Welke (stijl) periode is favoriet? ‘Dat ligt heel ver uit elkaar, zowel de jaren ’20 als ’80. Qua nieuwe merken vind ik Gestuz te gek, dat kan dan weer wel op tv.’

In Beeld Lisa Megensproductie & tekst

Florine van Reesfotografie

Page 33: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 33

schatzoekers ZE GAAN TE WERK ALS WARE JAGERS; MARKTEN, INTERNET, KRINGLOOP- EN TWEEDEHANDSWINKELS WORDEN AFGESTRUIND OP ZOEK NAAR DE MOOISTE ITEMS. ZES VINTAGE LIEFHEBBERS IN WOORD EN BEELD.

HEATH ROBERTS (37) mede-eigenaar en kapper Oh You Pretty Things, kapsalon gespecialiseerd in vintage haarstijlen. Draagt een vintage Akrubra hoed, blouse van de Zipper, broek van Cheap Monday, vintage schoenen uit London waar hij de hak vanaf heeft laten halen, zijn ring heeft hij gekregen van zijn vriendin. Vanaf wanneer en waarom vintage? ‘Ik draag sinds mijn 14e vintage kleding, het was goedkoop en cool. Bovendien vond ik de jaren ‘60 en ‘70 tof. Er waren toen nog geen vintage winkels dus ik haalde alles bij de kringloopwinkel.’ Waar koop je je kleding? ‘Ik ga nog steeds graag naar kringloopwinkels. Een hele goede kringloop in Amsterdam is de Winkel van de Volksbond. De eigenaar, crazy John, heeft geweldige spullen. Een vriend kocht daar Gucci brogues voor 6 euro.’ Miskoop? ‘Toch ook weleens bij crazy John.’Reacties? ‘Zegt in het Nederlands met zwaar Engels accent; “mooi hoedje hoor”.Favoriete tijdsperiode? ‘ De jaren ’60 en ’70 maar niet de flares. Ik houd van de prints en de patronen, de mod en hippie stijl met een beetje punk. Al ben ik voor punk inmiddels te oud.’

Page 34: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

In beeld

EMMI OJALA (23) schrijft een boek over haar Free Fashion Challenge ervaringen. Een jaar lang kocht ze geen kleding. Draagt een tweedehands vest en t-shirt van H&M, vintage Levi’s broek, een broche van haar overgrootmoeder en schoenen van de kringloop in Alkmaar. Vanaf wanneer en waarom draag je vintage? ‘Sinds de middelbare schoo. Ik vind het saai om naar winkels te gaan waar iedereen heen gaat. Tweedehands kleding is specialer. Bovendien domineren winkels als Zara en H&M de markt en vind ik het leuk om kleine boetiekjes die unieke items verkopen te supporten’ Grootste vondst? ‘Ik heb ze niet gevonden maar dat zijn de tassen die ik van mijn oma heb geërfd. Deze zijn me heel dierbaar. Bovendien zijn ze super handig.’ Miskoop? ‘Ik kocht eens een goudkleurige jurk in een soort Japanse kimonostijl. Ik droeg hem tijdens een feestje maar toen ik later de foto’s terug keek schrok ik me dood. Door mijn lichte huid en haar in combinatie met het reflecterende goud leek ik wel een geest.’Waar koop je je kleding? ‘Bij Miniprix in Alkmaar, Episode, Zipper, kringloopwinkels en in elke stad waar ik kom ga ik op zoek naar vintage winkels.’Reacties? ‘Nauwelijks omdat ik voor-namelijk kleding draag waarvan je niet ziet dat het tweedehands is.’Welke periode is favoriet? ‘De jaren ’20 vanwege de elegante pasvorm en je kan het nog steeds dragen want het lijkt niet oud. Ook de haar stijlen uit die tijd vind ik prachtig. In de jaren ’60 had je zoveel stijlen, ik haal er altijd weer nieuwe inspiratie uit.’ Waarom deed je mee aan de Free Fashion Challenge? ‘Ik wilde de tendens van het continu consumeren doorbreken. Ook wilde ik weten wat ik zou missen en of ik het kon volhouden, sommige mensen twijfelde daaraan, dat gaf mij extra motivatie. Ondanks dat ik niet winkelde leerde ik veel over mijn eigen stijl. Mijn vrienden introduceerde me soms als, Emmi, het meisje dat niet winkelt.’

Page 35: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 35

JOSTA ANCHES (48), eigenaresse van PS-Salon, een winkel met designer vintage in de negen straatjes. Draagt een colbert en sweater van Acne, vintage shorts, netpanty van Papillon, schoenen van Pedro Garcia en een broche van Chanel, het zijn de lippen van Lara Stone. Vanaf wanneer en waarom vintage? ‘Ik draag al sinds mijn 11e vin-tage vanwege de materialen, de ambacht en vanwege mijn liefde voor de jaren ’70. Bovendien maakt het je individueler.’Mooiste vondst? ‘Die heb ik verkocht! Het was een cremekleurige lakleren riem bezaaid met diamantjes en een slangen-kop als sluiting, ooit gedragen door Sophia Loren. Ik kon er makkelijk afstand van doen omdat ik het leuk vind om mensen blij te maken. Ook heb ik een tas van apenhaar gekocht voor maar 25 euro maar deze zal ik nooit wegdoen.’Miskoop? ‘Heb ik nooit, ik weet goed wat ik mooi vind.’ Waarom ben je deze winkel begon-nen? ‘Door mijn man. Ik had thuis een soort archief hangen met vintage kleding. De meeste stukken deed ik zelf niet aan, maar ik dacht, ooit komt het van pas. Mijn man zei toen op een gegeven moment dat ik er wat mee moest doen. Ik ben toen in een heel klein winkeltje begonnen wat ik vernoemde naar een postzegel, ps. Inmiddels is het uitgegroeid naar deze winkel en heb ik zo’n 375 vaste klanten. Ik vind het belangrijk dat je er mooier van wordt, ik verkoop geen troep.’Reacties? ‘Soms lachwekkend maar ook positief. Wat? Dat vind ik raar om te zeggen, ik houd niet van complimenten.’Welke periode is qua stijl favoriet? ‘Ik heb geen voorkeur. Ik wil nog wel kwijt dat vintage steeds meer als mar-ketingtool wordt gebruikt. Voor de duidelijkheid, tweedehands H&M is geen vintage.’

schatzoekers

Page 36: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

36Volkskrant magazine

ORPHEO JUNGST (31) instructeur praktijkonderwijs AMFI, eigenaar orpheojungst.nl; concept & styling voor interieur en exposities. Draagt, broek van Levi’s, blouse vintage Levi’s van Waterlooplein, muts van Saint James en All Stars. Vanaf wanneer en waarom vintage? ‘Ik draag al vanaf kinds af aan tweede-hands kleding. Van mijn moeder heb ik de liefde voor de zoektocht naar vintage stukken meegekregen. Mijn ouders gingen altijd naar de kringloop winkel. Wel kreeg ik één keer per jaar een nieuwe Levi’s spijkerbroek. Omdat je zoekt heb je veel meer met het product.’Grootste vondst? ‘Dat is geen kleding-stuk maar een stoel van Finn Juhl eind ‘50er jaren. Hij was in nieuwe staat en ik kocht hem voor maar tien euro. Maar ik heb ‘m ook weer doorverkocht. Qua kleding een Levi’s spijkerbroek die ik in Bangkok heb gevonden. Hij is helemaal stuk gedragen en elke keer laat ik ‘m opnieuw maken.

Vooral de herinnering die de broek met zich mee brengt maakt hem speciaal.’Miskoop? ‘Veel! Zojuist nog een zwart leren jack gekocht, heel mooi, maar eigenlijk te klein. Dan denk ik, leuk voor de zomer over een t-shirt. Maar ja dat gebeurt natuurlijk niet.Veel te warm.’Reacties? ‘Mensen vragen vaak waar ik mijn kleding gekocht heb. Vrienden

weten dat ik altijd op zoek ben naar mooie stukken die ook qua prijs aantrek-kelijk zijn. Ze vragen eigenlijk altijd of ik weer maar vijf euro heb uitgegeven.’Favoriete tijds periode? ‘Ik kijk niet echt naar tijd. De eenvoud in een kled-ingstuk spreekt mij het meeste aan. Qua meubels heb ik wel een voorkeur voor de jaren ’50.’

In beeld

Page 37: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 37

SUE JUNGST (2), gaat 3 dagen per week naar de crèche. Draagt een rompertje van American Apparel, vintage Levi’s gilet, een Adidas broek van de weekend market in Bang-kok (al gekocht voordat ze geboren was), petje van h&m, sjaaltje en cowboylaarsjes van de Noordermarkt. Vanaf wanneer en waarom? ‘Al vanaf mijn geboorte. Ik draag alles maar heel kort dus het heeft geen zin om steeds nieuwe dingen te kopen. Bovendi-en vinden mijn ouders het heel leuk om naar mooie kleren voor mij te zoeken.’ Mooiste vondst? ‘Mijn cowboy laarsjes die ik ook op de foto draag.Waar koop je je kleding? ‘Op de Noordermarkt, marktplaats, kringloop-winkels en markten op vakanties.’Reacties? ‘Verrassend, mensen worden vaak vrolijk van mij!’Welke periode is favoriet? ‘Dat loopt door elkaar heen maar qua kleding de jaren 70 en voor denim de jaren 80.’

schatzoekers

Page 38: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

38Volkskrant magazine

Page 39: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 39Designers (3) Lisa Megens

productie & tekst

Valentina Vosfotografie

Land

Land is opgebouwd uit 11 archetype kledingstukken zoals ze in de modegeschiedenis ontwikkeld zijn. Ontwerpster Linda Erkens laat zich zo min mogelijk beïnvloeden door de tijd waardoor ze hoopt een product te creëren dat jaren mee kan. Hierdoor vervallen collecties en seizoenen, alles komt voort uit de basispa-tronen oftewel Land 000. Momenteel werkt ze aan een systeem om dit ontwerpproces te tonen en de producten te verkopen over de hele wereld. 

Waarom slow? ‘Waar de meeste labels of merken voor elke collectie opnieuw onderzoek doen borduurt Land voort op de basis ontwerpen, de archetypes. Hierdoor vind minder verspilling plaats vindt omdat je niet steeds opnieuw moodboards, papier, stalen, samples etc. hoeft te gebruiken. Een blouse is goed zoals een blouse is. Ieder ontwerp is uniek maar ontstaan vanuit één bepaald archetype. Daar binnen gaat Land op zoek naar vernieuwing. Land bestaat uit series die samen één geheel vormen. Pas je een blouse uit de eerste serie, dan pas je die ook uit de volgende serie. Alle producten zijn bovendien blijvend verkrijgbaar. Ook het productieproces is duurzaam en eerlijk. Onze ambitie is om ook de grondstoffen duurzamer in te kopen.’

Toekomst? ‘Mijn ambitie is om de series blijvend te onderzoeken en dat de eerste serie straks nog steeds zo relevant is als bijvoorbeeld serie 56.  Daarnaast wil ik een Land winkel openen en zijn we volop bezig om een interactief platform te creëren waarvan de webshop een belangrijk onderdeel wordt om zo ook een internationaal publiek te bereiken.’‘Mijn droom is dat Land letterlijk een tastbare ruimte wordt, open voor het publiek waar ook ter wereld, zodat alle Land producten gezien en gekocht kunnen worden.’

Verkooppunten: o.a. Sketch Den Haag, Nen Xavier Rotterdam. www.landwebsite.nl

‘Een blouse is goed zoals een blouse is’

Page 40: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

40Volkskrant magazine

here to stayAcht looks om slow het najaar in te gaan en die je straks gemakkelijk omtovert in een frisse lentelook. Want dit is mode die hier is om te blijven.

Jas €399 (Land), blouse €299 (Anne de Grijff), broek €390 (Mélangetrois), schoenen (Humanoid).

Renee de Grootfotografie

Lisa Megensproductie & styling

EditorialVolkskant magazine

Page 41: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 41

Jumpsuit €1125 (Conny Groenewegen).

Page 42: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

42Volkskrant magazine

Grijze top €135 (Humanoid), groene top €525 (Mélangetrois).

Page 43: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 43

Leren jurk €670 (Stills), rok €164 (Humanoid).

Page 44: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

44Volkskrant magazine

Blouse €149,95 (Twin Couture), rok €89,95 (Kuyichi), vest €220,50 (Marloes Blaas),

sokken (American Apparel), loafers (Noordermarkt).

Page 45: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 45

Blouse €130 (Kuyichi), pantalon €289 (Sober), laarzen (Humanoid).

Page 46: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

46Volkskrant magazine

Blouse €285 (Monique van Heist).

Page 47: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 47

Gebreide jurk €469 (Youasme Measyou), top €73 (Humanoid), sokjes

(American Apparel), schoenen (Noordermarkt).

Foto

grafi

e: R

enee

de

Gro

ot. S

tylin

g: Li

sa M

egen

s. H

aar &

mak

e-up:

Elle

n Ro

mei

jn. M

odel

: Mar

ijn v

an In

gen@

De

Boek

ers.

Page 48: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

48Volkskrant magazine

the girlfriend experience

EditorialFotografie

Malou KranenProductie & Styling

Lisa Megens

Page 49: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 49

DE ONLINE WERELD SPEELT EEN STEEDS GROTERE ROL IN ONS LEVEN. Het is handig, snel en maakt veel ervaringen toegankelijk. Fotografe Malou Kranen vraagt zichzelf af of het de ervaring van het fysieke kan evenaren en wellicht kan vervangen. Wordt onze wereld er groter of wellicht kleiner door? Met slow fashion van de Amsterdamse (online) winkel Charlie & Mary. Kijk voor meer informatie op www.charliemary.com.

Linkerpagina: trui €119,95 (l’Herbe Rouge), blouse €70 (Komodo), broek €89,95 (Monkee Genes), sneakers (Veja).

Deze pagina: zwarte top €64,95 (Underprotection). Blouse €149,95 (Knowledge Cotton Apparel), trui €54,95 (Alternative)

Page 50: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

50Volkskrant magazine

Page 51: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 51

Rob: shirt €119,95 (American Cotton Knowledge), broek €159,95 (Norrback)Lonneke: top €139 (MLY), broekje €33 (Underprotection)

Page 52: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

52Volkskrant magazine

Top €79,95 (Studio Jux), jeans €79,95 (Monkee Genes), oorbellen (Studio Jux)

Page 53: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 53

Rob: gestreept shirt €69,95 (Studio Jux), trui €109,85 (L’Herbe Rouge), broek €79,95 (Monkee Genes). Lonneke: jurk €190 (Camilla Norrback).

Page 54: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

54Volkskrant magazine

Page 55: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 55

Foto

grafi

e: M

alou

Kra

nen.

Sty

ling:

Lisa

Meg

ens.

Mod

elle

n: Lo

nnek

e &

Rob

@77

mod

els

Rob: ribbroek €85,95 (Norrback). Lonneke: onderjurk €99,95 (Alchemist), ketting (Gemma Marissa)

Page 56: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

56Volkskrant magazine

Restored is all about beauty, balance and originality. We believe in an

honest approach and a sincere interest in people and products.

Haarlemmerdijk 391013 ka Amsterdam

020-3376473www.restored.nl

Page 57: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 57Designers (4) Lisa Megens

productie & tekst

Valentina Vosfotografie

SoberCissy Noordeloos, verantwoordelijk voor de manage-ment en productie, omschrijft Sober als een vrouwen-label in het midden- hoog segment dat oog heeft voor detail en uitgaat van een modern en minimalistisch silhouet. Hierdoor kan je de kleding naar meerdere gelegenheden dragen. Ontwerpen moeten een luxe uitstraling hebben en daarnaast is kleur erg belangrijk voor ontwerper Robbert Wefers Bettink. Het kleurenpalet vormt als het ware een uitspraak voor het seizoen. Het is daarnaast een spel tussen een herken-baar kledingstuk en de kleur, detaillering en snit.

Waarom slow? ‘Ik ontwerp eigenlijk niet met de gedachte een duur-zaam label te creëren maar ik krijg dit soms van buiten af opgedrukt. Wij streven er vooral naar om een hele sterke garderobe neer te zetten zowel in pasvorm als in ontwerp. Waardoor de levensverwachting per definitie langer is. Wij hopen dat een jas de komende tien jaar gedragen kan worden vanwege het tijdloze silhouet niet zozeer vanuit een duurzaam oogpunt.’

Inspiratie?‘Per seizoen kijk ik meestal naar één of twee, met name minimalistische, kunstenaars die mij op dat moment intrigeren. Hier haal ik vooral een sfeer uit waar ik vervolgens kleur, beeld en vorm uit interpreteer. De rest vloeit vooral voort uit wat ik al gedaan heb en de manier waarop ik wil groeien. Niet door te kopiëren maar door ontwerpen verder te ontwikkelen.’ ‘Voor de huidige collectie hebben we goed gekeken naar wat goed en minder goed was aan de vorige collectie. Deze was heel sterk in visueel oogpunt maar minder draagbaar. We zijn nu gaan kijken wat de essentie is van Sober en hebben ons meer aan de klassieke vormen gehouden. Voor de herfst/winter collectie 12/13 werd ik geïnspireerd door kunstenaar Arjan Janssen.’

Toekomst?‘We willen graag een meer volwaardige collectie creëren en een sieraden- en accessoirelijn toevoegen.’‘Daarnaast willen we met Sober een label creëren dat naast het ontwerpen van kleding ook anderen grenzen verkent. Zo zou de toevoeging van een meubellijn heel erg bij ons kunnen passen.’

Verkooppunten: o.a. Margreeth Olsthoorn Rotterdam, Kleis & Boon Utrecht, Magda Eindhoven. www.studiosober.nl

‘Ik ontwerp niet met de gedachte een duurzaam label te creëren’

Page 58: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

58Volkskrant magazine

Shopping Lisa Megensproductie & tekst

ecoIN VEEL BEAUTY PRODUCTEN zitten chemicaliën en toxische stoffen die zowel ons lichaam als de natuur niet ten goede komen. Op deze pagina’s een selectie van producten gemaakt van natuurlijke ingrediënten. Niks stoffig en suf want deze merken zien er ook nog eens heel fijn uit.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

1 Eyeliner, Neal’s Yard Remedies, €11,00. 2 Mineraal oogschaduw verkrijgbaar in diverse kleuren, Inika €25,00. 3 Anti-rimpel creme voor de ogen, Pure Altitude,

€50,00. 4 Oog make-up remover, Inika, €42,00. 5 Mascara, NVEY, €25,00. 6 Oogschaduw verkrijgbaar in diverse kleuren, NVEY, €24,00. 7 Lippenstift ‘red

shimmer’, Karen Murrell, €30,00. 8 Blush borstel, NVEY, €55,00. 9 Lip moisturizer ‘blood orange’, Pacifica, €11,00. 10 Lipgloss ‘damask rose’, Neal’s Yard Rem-

edies, €11,00. 11 Nagellak remover, Scotch Naturals, €14,00. 12 Balsem voor lippen,handen, gezicht en lijf, Figs & Rouge, €5,00. 13 Nagellak ‘classic red’, Scotch

Naturals, €16,00. 14 Lippenbalsem ‘black cherry’, Hurraw, €5,00. 15 Handcreme ‘vanilla orange’, Grown, €16,00

24 Nachtcrème, Mario Badescu, €20,00. 25 Foundation, NVEY, €40,00. 26 Reinigingsmelk, Madara, €16,50. 27 Gezichtsscrub, Spieza, €26,00. 28 Bronzing poeder, Neal’s

Yard Remedies, €18,00. 29 Gezichtsreiniger voor dagelijks gebruik, Yes To Carrots, €12,00. 30 Stoom gezichtscrème, Steamcream, €14,00. 31 Gezichtsreiniger ‘grapefruit’,

Malin + Goetz, €28,00. 32 Voedende huidolie, Suki Face, €35,50. 33 Nagellak ‘navy’, Scotch Natural, €16,00. 34 Face wash ‘power berry’, Neal’s Yard Remedies, €17,00.

Page 59: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 59

eco beautyessentials

16

17

18

19

20

21

22

23

35

36

37

38

39

40

41

42

16 Handcreme, Pure Altitude, €18,00. 17 Haarbalsem, 100 Percent Pure, €18,00. 18 Intensief haarmasker, Malin + Goetz, €22,00. 19 Haar moisturizer, Mario Badescu,

€6,00. 20 Volume shampoo, Sachajuan, €18,00. 21Shampoo droog haar, Cake, €13,50. 22 Glans shampoo, Less is More €25,00. 23 Shampoo en conditioner voor

gekleurd haar, Yes To Cucumbers, €7,00 p.s.

35 Voedende body olie, Pure Altitude, €18,00. 36 Dagcrème, Living Nature, €49,00. 37 Badolie ‘sweet orange’, Spieza, €21,50. 38 Bodybutter, Pacifica, €20,00. 39

Hydraterende bodylotion, Cowshed, €16,00. 40 Eau de parfum, Pure Essence, €36,00. 41 Body scrub ‘anti cellulite’, Cowshed, €32,00.

42 Bodylotion ‘seaweed’, Voya, €14,00.

Page 60: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

60Volkskrant magazine

DIY Lisa Megenstekst

Ivania Carpiofotografie

Do-It-Yourself

WAAROM ZOU JE IETS KOPEN ALS JE HET OOK ZELF KAN MAKEN?! Daarvoor hoef je echt niet superhandig te zijn. Ook met twee linkerhanden maak je van die skai leren rok een kekke tas of blaas je die spijkerblouse nieuw leven in. Op blogs als www.loveaesthetics.com, www.psimadethis.com en www.ispydiy.com zijn frequent do-it-yourself ’s te zien. Toch teveel moeite? Op de site www.etsy.com vindt je unieke zelfgemaakte items en een groot vintage aanbod. Op deze pagina’s drie diy’s van Ivania Carpio (loveaesthetics.com).

Nodig: stuk leer of ander soort stof (bi-jvoorbeeld van oude rok), scherp (stan-ley) mesje, naaigerei, liniaal en pen.

1. Knip twee vierkanten uit je stuk leer(of stof) en knip vervolgens de onderkanten rond af.

2. Teken op de achterkant van het leer met een liniaal strepen van 5cm.

3. Leg de twee stukken leer op elkaar en snijd langs de lijntjes met je scherp mes-je. Op deze manier snijd je ze tegelijk

en worden beide kanten gelijk.

4. Maak een lange snede aan de boven-kant van ongeveer 12 cm, dit wordt het handvat.

5. Leg de twee leren stukken tegen elkaar en naai ze aan elkaar vast. Keer om en klaar is je boodschappennetje.

Leren boodschappennetje

Page 61: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 61

Nodig: strapless bh, stuk elastiek van ongeveer 2,5 centimeter breed en 1 meter lang, naaigerei

1. Knip ongeveer 50 cm van het elast-iek afhangend van de lengte van je rug. Vouw dubbel en maak uiteinden vast aan de achterkant van de bh met naaigerei.

2. Knip nu ongeveer 30 cm van het elastiek en maak één van de uiteindes vast bij het midden van een van de twee bh cups.

3. Haal het elastiek door het elastiek van de achterkant en maak ook dit uiteinde vast in het midden van de bh cup.

Nodig: stevige, dikke tak, muurverf (latex), metaaldraad, haken voor in plafond.

1. Zorg dat de tak stevig en dik genoeg is maar dat er wel hangers aan kunnen hangen. Verf de tak wit of in iedere andere kleur met muurverf op waterbasis.

2. Bevestig haken in het plafond, let hierbij op de breedte van de tak.

3. Hang de tak op aan de metalen draden en maak deze vast aan de haken in het plafond.

T strap bh voor onder doorzichtige tops/blouses.

Tak als kledingrek

Page 62: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

62Volkskrant magazine

LEKKER VERANTWOORD

Uit eten Lisa Megensproductie en tekst

OOK OP CULINAIR GEBIED IS DUURZAAM ETEN AL LANG NIET MEER VOOR HET GEITENWOLLENSOK-KEN TYPE. Steeds meer restaurants en eetcafés proberen zo duurzaam mogelijk te zijn. Dit houdt in dat er onder andere duurzame vis en diervriendelijk vlees wordt geserveerd, de keuken biologische producten van het seizoen, uit de streek en fair trade gebruikt, er wordt kraanwater geschonken en op de wc hangt recycled wc-papier. Dit alles mag natuurlijk niet ten koste gaan aan de smaak beleving en het plezier van buiten de deur eten.

De Kas, AmsterdamDe Kas wierf als één van de eerste biologische restaurants bekendheid en faam bij een breed publiek. Het restaurant doet zijn naam eer aan want het beschikt over eigen kweekkassen en een tuin. In de winter worden er verschillende slasoorten, witlof en rabarber geteeld, in de zomer mediterrane groenten en kruiden. Daar-naast beschikt De Kas over een stuk land in de Beemster. Aanvullend op de eigen oogst kopen ze ingrediënten bij milieu bewuste boeren rondom Amsterdam. De kookstijl van De Kas is geïnspireerd op de keukens van het mediterrane platteland.Lunch: ma t/m vr 12:00 -14:00 uur. Diner: ma t/m za 18:30 -

22:00 uur. Kamerlingh Onneslaan 3, Amsterdam.

www.restaurantdekas.nl

Foto: Hotze Eisma

Foto: Roanld Hoeben

Page 63: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 63De Culinaire Werkplaats AmsterdamIn de Amsterdamse Staatsliederenbuurt vind je een eigenzinnig eet-iniatief van het ontwerpersduo Marjolijn Wintjes en Eric Meursing. In hun studio en restaurant maken ze aan de hand van uiteenlopende inspiratiebronnen verrassende gerechten en bedenken zelfs nieuwe manieren van eten. Zo is er twee keer per jaar tijdens Fashion Week Downtown een mode eet-ispiratie. Hiervoor heeft Marjolijn eens een eetbare trouwjurk ontworpen zodat je ‘m op kan eten in plaats van na één keer dragen in de kast te laten hangen. Een oproep voor sustain-able fashion, aldus Marjolijn. Daarnaast kan je aanschuiven in de werkplaats voor een lunch, diner, high-tea, borrel of gewoon een kop koffie. Tot slot organiseren ze ook workshops en kan je eten afhalen of thuis laten bezorgen. Wel even reserveren van te voren. Vrijdag van 17 – 22 uur en zaterdag van 12 – 22 uur, buiten openingstijden geopend op

afspraak voor groepen van min. 15 personen. Fannius Scholtenstraat 10, Amsterdam.

www.deculinairewerkplaats.nl

Restaurant Groenland, DriebergenDe maandelijks wisselende kaart

bestaat uit drie voorgerechten en drie hoofdgerechten met daarbij altijd de

keuze uit vis, vlees of vegetarisch. Chefkok André combineert zoet, zuur,

bitter en heeft een voorliefde voor gem-ber, sereh en koriander. Groenland kiest niet alleen voor seizoensgebonden pro-

ducten van biologische kwaliteit maar denkt ook aan het gebruik van duur-

zame materialen in het restaurant. Zo zijn de muren opgetrokken uit leem en

gekleurd met natuurlijke kleurpigmenten. De houtkachel is behalve een sfeermaker ook functioneel, boven de haard bevindt zich een rvs-tank gevuld met water. Het

verwarmde water stroomt door de lemen muren en zo heeft Groenland zijn eigen

warmtebron gecreëerd. De vloeren en tafels zijn gemaakt van bamboe.

Ma t/m vrij open vanaf 12.00 voor lunch en diner.

Za open vanaf 17.30 voor diner, zo vanaf 17.00. Hoo

straat 155, Driebergen. www.restaurantgroenland.nl

Restaurant Verheyden, ArnhemGevestigd in een voormalig pakhuis in het hart van Arnhem ligt café / restaurant Verheyden. Een sfeervolle locatie met een stads-tuin en een karakteristieke tweede verdieping met ruimte voor o.a. een receptie, vergadering of diner. De lunchkaart omvat oesters, hartige soepen en pastagerechten. De dinerkaart wijzigt iedere maand en wordt samengesteld met uitsluitend dagverse en seizoensgebonden producten. Tevens zijn er wisselende exposities van kunstenaars.Di t/m za: 11:30 - 22:00 uur, alle koopzondagen: 11:30 - 22:00 uur. Wezenstraat

6,Arnhem. www.cafe-verheyden.nl

Zinc, RotterdamBij Zinc wordt gekookt met verse seizoensproducten in verrassende com-binaties. Aan een kaart doen ze niet, het menu wordt aan tafel persoonlijk gepresenteerd. Eten wat de pot schaft dus, maar dan met een keuze uit twee voor- drie hoofd en vier nagerechten. De soep en puree worden aan tafel opgeschept. De amuse is van het huis. Zinc is gehuisvest in een pijpenla in het Scheepvaartkwartier van Rotterdam. Voor het restaurant is een klein groen-testalletje te vinden. Di t/m zo vanaf 18:00 uur. Op vrijdag en zaterdag

werken ze met twee rondes. De eerste ronde is van

18:00 uur tot 20:30 uur. De tweede ronde begint om

20:45 uur.Calandstraat 12 a, Rotterdam.

www.restaurantzinc.nl

Foto

: Rob

in d

e Pu

y

Page 64: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

64Volkskrant magazine

Volgende week in het magazine INTERVIEW MET PETER BLOK, over zijn rol in de film De Verbouwing. Een reportage over STRAND-VERKOPERS aan de Middelandse Zee, WIE zijn ze en WAAR komen ze vandaan? En verder zijn ALLE VASTE RUBRIEKEN weer terug.

Volkskrant Magazine

Uitgave de Volkskrant

Zaterdag 8 september 2012

Jaargang 13, nummer 616

ISSN 15666026

Redactie

Lisa Megens

Medewerkers aan dit nummer

Hanna Bervoets, Stephanie Broek, Ivania

Carpio, Lukas Göbel, Renee de Groot ,

Wim de Jong, Malou Kranen, Florine van

Rees, Ellen Romeijn, Philippe Vogelen

zang, Valentina Vos, Sylvia Witteman

Coverfoto

Florine van Rees

Drukwerk

Janssen Repro

ColofonVolkskrant magazine

Volkskrant Magazine

Jacob Bontiusplaats 9,

1018 LL Amsterdam

020 562 2533/2545

[email protected]

Informatie over adverteren

Budi Goudsmit, 06 1134 7825

[email protected] ,

www.persgroepadvertising.nl

de Volkskrant

Hoofdredacteur

Philippe Remarque

Uitgever

Frits Campagne

Copyright

Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien

van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk

voorbehouden. Deze rechten berusten bij de Volkskrant

bv c.q. de betreffende auteur

Page 65: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 65

BervoetsColumn Hanna Bervoets

tekstLukas Göbel

fotografie

meisje da top blote voeten andere klanten omstoot geen goede reclame. En oké, soms willen uw medewerkers overtollige kled-ingstukken wel ‘even apart hangen’. Alleen, tegen de tijd dat ik door mijn eerste lading heen ben, zijn die apart gehangen jurkjes vaak verdwenen. ‘Ja sorry hoor,’ zegt uw winkelmeisje dan, ‘mijn collega heeft ze weggehaald.’ Waarna ze me aankijkt of ik zojuist om een cocktailglaasje van haar lymfevloeistof heb gevraagd. 2) Hang die witte anti-diefstalnoppen niet midden op de rits. Met een beetje pech ontdek ik die nop pas wanneer ik mijn hoofd of rechterarm al in uw jurk heb gestoken. Blokkeert het ding de rits, krijg ik die jurk niet aan. Laat staan uit. Dat is slecht voor mijn humeur en funest voor uw koopwaar. Want zo nodig zal ik de jurk met geweld van mijn lijf afstropen. Of scheuren. Of volledig verknippen met mijn nagelschaar.

3) Stofzuig ook in de pashokjes. De vloer van uw pashokjes is immer bedekt met stofresten. Dit heeft ongetwijfeld iets met de Algemene Natuurwetten Der Luchtcirculatie In Grote Ruimten Met Airconditioning te maken, maar dat maakt het niet minder onpret-tig. Want raakt een kledingstuk de grond, hangt er bij het oprap-en altijd een grijze dot stof aan. Ofwel: haren, nagels, huidschil-fers, dingen uit neuzen en het witte spul uit navels. Zo verlaat ik uw winkel dus steevast met stukjes andere klant aan mijn jas.

4) Laat mij uw producten niet zelf terughangen. Ik wil dit wel, maar het lukt niet. Want in elke stapel terug te hangen kleding zit altijd wel één rokje waarvan het oorspronkelijke rek is ver-dwenen. Gewoon, opgeslokt door de kosmos en waarschijnlijk

uitgespuugd naast de stapel sokken en haarelastiekjes die de afgelopen jaren ook op onverklaarbare wijze kwijtraakten. Dit maak het terughangen van kleding een eindeloze queeste, waarbij ik de lat met iedere stap een stukje lager leg. Hang ik het shirtje-met-opvallende-Bambi-print nog netjes bij de andere shirtjes-met-opvallende-Bambi-print, de rode jurk moffel ik stiekem tussen de rode truien (‘als de kleur maar klopt’) en de paarse doorki-jkblouse hang ik uiteindelijk maar naast een winterjas, want hé, ze zijn allebei van stof. Daarbij ben ik overigens wel altijd bang te worden betrapt. Dus stijgt mijn cortisol-niveau onevenredig hard, om even later weer een vrije val te maken waardoor ik, ergens halverwege de kassarij, van labiliteit in elkaar klap.

5. Google eens op ‘belichting+flattues’. Daarover worden al jaren columns, blogs en uitgebreide artikelen ge-schreven. Maar u luistert niet, dus ik het nog één keer: doe iets gezelligs met uw belichting. Onder uw karige spaarlampspotjes oog ik namelijk nogal grauw, alsof ik al jaren op een eenzijdig dieet van witte kadetjes en Skittles leef. Dat ik er in het daglicht soms ook zo bij loop, doet er niet toe. Zie ik mezelf zo in uw spiegel, wil ik dood. Dat is niet gunstig voor u. Want wie dood is, koopt niks. [email protected]

LIEVE MANAGER VANKLEDINGWINKELS – hoe gaat het met u?Ik vermoed niet zo goed. Ik heb namelijk vernomen dat steeds meer mensen kleding online kopen. Zelf behoor ik niet tot deze groep. Maten schat ik doorgaans slecht in er retourneren vind ik gedoe: een funeste combinatie wanneer het op webwinkelen aankomt. Toch begrijp ik wel waarom mensen zich hiertoe berken: in uw old-school, ananloge winkels is het al jaren behelpen. Daarom een lijstje vriendeli-jke tips, om de winkelbeleving van uw laatste klaten nét wat aangenamer te maken.

1) Sta toe dat men meer dan vier kledingstukken mee het pashokje inneemt. Van de tien kledingstukken is er door-gaans één ding dat me past én staat. Wilt u dat ik iets koop, moet u dus minimaal tien stuks in het hokje toestaan. Maar nog liever twintig. Dan kan ik van alles twee maten meene-men. Dat is nodig, want waar maat M volgens sommigen van u Medium betekent, staat het bij anderen voor Maatje Vanessa Paradis. In dat geval moet ik tijdens het passen op zoek naar een andere maat. Dan sta ik voor het dilemma: doe ik eerst m’n eigen kleren weer aan of doorkruis ik uw winkel in het te kleine kledingstuk? Om tijd te besparen, ga ik meestal voor het laatste. Maar voor u is zo’n oververhit

Zo verlaat ik uw winkel dus steevast met stukjes andere klant aan m’n jas.

Page 66: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

66Volkskrant magazine

Designers (5) Lisa Megensproductie & tekst

Valentina Vosfotografie

Elsien GringhuisOntwerpster Elsien Gringhuis streven is om met zo min mogelijk middelen zoveel mogelijk te doen. Haar label staat voor eenvoud, duurzaamheid, kwaliteit en vakmanschap.

Waarom slow? ‘Voor mij is het vanzelfsprekend om op een duurzame manier te werk te gaan en met de beste materialen te werken. De productie moet op een goede manier gebeuren en ik vind het een uitdaging om met zo min mogelijk patronen te werken. Om met één a twee delen zo geconstrueerd mogelijke kledingstukken te maken die tegelijkertijd ook heel functioneel zijn. Zo heb ik minder handelingen en produceer ik minder afval. Door vakmanschap, kwaliteit en functionaliteit probeer ik een ontwerp te creëren dat langer mee gaat.’

Inspiratie? ‘Met de huidige collect, ‘Urge’, wil ik meegeven dat je in deze tijd van de econo-mische crisis er zelf wat van moet maken. De velen riemen in deze collectie zijn een letterlijke vertaling dat we allemaal de riem aan moeten snoeren maar heeft met name een positieve uitstraling.’‘Over het algemeen ontstaat er vooral een beeld door bezig te zijn. Wel laat ik mij graag inspireren door landschappen en architectuur.’

Toekomst?‘Binnenkort ga ik oldskool met mijn collectie op pad door Europa. Hierdoor hoop ik meer verkooppunten hoopt te realiseren. Zolang het in deze stijgende door gaat, gaat het goed.’

Verkooppunten: o.a. Coming Soon Arnhem, Sukha Amsterdam, Haleluja Brussel. www.elsiengringhuis.com

‘Het is een uitdaging om met zo min mogelijk patronen te werken’

Page 67: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

Volkskrant magazine 67

SUKHA

Haarlemmerstraat 1101013 EW Amsterdam

tel 020-3304001www.sukha-amsterdam.nl

De producten van Sukha komen onder andere uit India, Nepal, Marokko, Peru, Indonesië en Nederland. Ze zijn hergebruikt, vintage of worden op een verantwoorde manier geproduceerd met aandacht voor de arbeidsomstandigheden in de fabrieken en respect voor de mensen uit het land van herkomst.

Naast producten onder het eigen label, verkoopt Sukha ook bekende en minder bekende merken met handgemaakte en unieke producten.

Sukha is naast een modern warenhuis ook een rustpunt in de drukke stad, want je kunt er even rustig zitten, een boek lezen en koffie of thee drinken.

Page 68: Slow Fashion Special |Volkskrant Magazine

68Volkskrant magazine