2

Het Adviescentrum voor Studentenhoudt al enkele jaren cijfers bij over de par-ticipatiegraad aan de examens en de slaag-percentages van de eerstejaars generatiestu-denten (dit zijn studenten die zich voor deéérste keer inschrijven aan de RUG). Allehiernavolgende cijfers slaan op de som vande academiejaren 1995-’96, 1996-’97 en1997-’98.

De cijfers zijn niet bepaald opbeurend. Omte beginnen valt 4,5% van de generatiestu-denten al af nog vòòr ze zich moeten in-schrijven voor de examens (in januari). Vandiegenen die zich wel inschrijven voor deexamens, slaagt slechts 46,8% in haar eerstejaar, waarvan zo’n 28% in eerste zittijd. Maarliefst 24,5% van degenen die niet slaagden ineerste zit geeft er tussen de twee zittijden debrui aan. Let wel, bissers zijn in deze cijfersniet opgenomen.

Over de twee zittijden gezien blijken de Bur-gies de beste resultaten te behalen (71,8%),gevolgd door de Classici (69,1%) en deChemici (68,8%). Voor de Criminologie(29,1%), de Moraalwetenschappen (31,5%)en de Kunstwetenschappen (32,1%) liep hethet vaakst slecht af. In de Moraal bleken ook11,9% van de studenten al opgegeven tehebben vòòr de inschrijving voor de exa-mens en gaf 34,3% op tussen eerste entweede zit. Alleen in de Afrikanistiek was deuitval vòòr de inschrijving voor de examensnog groter: 13,1%. De uitval tussen eerste entweede zit is het grootst bij de Informatica-studenten (37,8%), gevolgd door de Oosteu-

ropese Talen (37,1%), de Romaanse (35,2%)en de Moraal. Het minst uitval tussen detwee zittijden was er bij de Scheikunde(7,8%) en de Burgies (11,2%). Bij de Burgiesblijken ook het minst mensen op te gevenvòòr de inschrijving voor de examens(0,7%).

DDoonn’’tt ppaanniicc!!Maar u moet niet in paniek wegrennen!Rudy De Potter, coördinator van het Ad-viescentrum, wil u gerust stellen: “Slaagci-jfers zijn niet hetzelfde als slaagkansen. Hetis niet omdat slechts één student op drieslaagt in een bepaalde richting, dat deslaagkansen voor ieder student één op driebedragen. Elke student heeft een kans vanéén op één om te slagen.” De slaagkansenvan een individu worden door vele factorenbeïnvloed: motivatie, sociale druk, reedsgenoten opleiding,…

De Potter: “De cijfers zijn een gevolg van eenpolitieke keuze die in ons land gemaakt is:de toegang tot het onderwijs is volledig vrij,en ook de keuze van richting is volledig vrij.Iedereen krijgt de kans om in eender welkerichting binnen te stappen, of hij nu uit hetASO, BSO of TSO komt. Iemand die in hetmiddelbaar maar twee uur wiskunde perweek kreeg, kan toch Wiskunde aan de uniefbeginnen. Er zijn, op enkele richtingen na,geen selecties op voorhand, zoals in anderelanden wel vaak het geval is. Dat is positief,want in ons land kan niemand zeggen: ‘Ikwou en ik kon wel, maar ik mocht niet’.”

Een probleem bij zo’n systeem van vrijekeuze is dat velen een opleiding onderschat-ten of overschatten. De Potter: “Om tebeginnen is de hoeveelheid stof in het hogeronderwijs ongeveer vijf maal zo groot als inhet middelbaar. Bovendien mispakken velenzich aan de algemeenheid van de stof aan deunief. Daarnaast hebben studenten eenbepaalde studiecapaciteit nodig, en ook hetzelfstandige karakter van studeren aan deunief wordt vaak onderschat.” Ook deinhoud van een opleiding wordt vaak foutingeschat. De Potter: “Zo zitten in de rich-ting Informatica vele mensen die graag aaneen PC zitten. Maar de universitaire oplei-ding Informatica is eigenlijk toegepastewiskunde, en blijkbaar weten vele studentendat niet.”

Studenten moeten hun buizen echter nietalleen aan zichzelf wijten, ook de docentenspelen hierin een belangrijke rol. VolgensDe Potter moeten professoren ook naarzichzelf durven kijken. “Neem nu de richtingInformatica: het hele curriculum veronder-stelt dat de studenten een behoorlijkevooropleiding wiskunde hebben gekregen,maar dat is niet altijd het geval. De proffenzouden daar meer aandacht aan moetenbesteden.”

Ten slotte hebben verscheidene richtingente kampen met het imago een gemakkelijkerichting te zijn. “De Criminologie is daar eenvoorbeeld van,” aldus De Potter. “Bovendienzijn ook daar weer veel mensen niet goedgeïnformeerd over de inhoud van de richt-ing. Velen kiezen Criminologie omdat zebuurtwerker willen worden of zo, maar datleer je daar helemaal niet, daarvoor moet jeMaatschappelijk Assistent studeren.”

AAll vviijjffttiigg jjaaaarrWie denkt dat het vroeger allemaal veelbeter was, komt bedrogen uit. De Potter:“Ook vijftig jaar geleden bleek slechts dehelft van de studenten meteen te slagen. Deenorme stijging van het aantal studenten devoorbije decennia heeft dus volstrekt geeninvloed op de cijfers. Volgens mij is hetalleen maar positief dat steeds meer mensenkunnen studeren.”

(ingekorte versie - 3/4/2000)

BBeesstteell aallvvaasstt uuww bbuuiiss!!OOnnttnnuucchhtteerreennddee ssllaaaaggcciijjffeerrss iinn eeeerrssttee kkaann

UUbent weer met zo’n vijf- à zesduizend nieuw ingeschreven studenten,en we willen u nu al verklappen dat de helft van u dit jaar niet zal sla-

gen. Eek!

Burgerlijk ingenieur 71,8% (414/577)Latijn & Grieks 69,1% (67/97)Scheikunde 68,8% (117/170)Oosteurop. talen & cult. 65,5% (76/116)Farmacie 61,2% (208/340)Geneeskunde 59,5% (334/561)Oosterse talen & cult. 58,4% (101/173)Pedagogie 58,3% (232/398)Afrikaanse talen & cult. 58,1% (54/93)Landmeetkunde 57,6% (38/66)Geschiedenis 57,5% (316/550)Geografie 55,3% (73/132)Bio-ingenieur 52,1% (403/774)Psychologie 51,7% (614/1187)Wis- & natuurkunde 49% (127/259)Geologie 48,2% (27/56)Rechten 47,5% (640/1348)

RUG-gemiddelde 46,8% (6292/13435)Motor. reval. & kine 45,1% (115/255)Logopedie & audiologie 44,3% (43/97)Biologie 43,5% (165/379)Burgerl. ing. architect 43,5% (90/207)Politieke & sociale wet. 40,3% (398/987)Tandheelkunde 40% (30/75)Romaanse 39,6% (84/212)Germaanse 39,2% (296/755)Toeg. economische wet. 39,2% (327/835)Wijsbegeerte 37,6% (65/173)Voedings- & dieetleer 36,5% (19/52)Diergeneeskunde 35,5% (209/589)Informatica 34,5% (113/328)Lichamelijke opvoeding 33,7% (106/315)Kunstwet. & archeologie 32,1% (182/567)Moraalwetenschappen 31,5% (28/89) MM DD GG

SS ll aa aa gg cc ii jj ff ee rr ss oo vv ee rr bb ee ii dd ee zz ii tt tt ii jj dd ee nnAA cc aa dd ee mm ii ee jj aa rr ee nn 11 99 99 55 -- 99 66 ,, 11 99 99 66 -- 99 77 ,, 11 99 99 77 -- 99 88

Let op: deze cijfers gelden slechts voor de eerstejaars generatiestudenten. Bissers e.a. zijn niet meegerekend.

3

Het blad dat je nu in handen hebt, is het kritische en onafhankelijke stu-dentenblad van de Gentse Universiteit. Iedere twee weken verschijnt er

een editie voor en door studenten gemaakt. In bijna elk universiteitsgebouwkan je een gratis exemplaar vinden. Zo houdt Schamper al 25 jaar de studen-ten op de hoogte van het reilen en zeilen aan de RUG.

Je zal je misschien afvragen waar de naam Schamper vandaan komt. Wel, Hen-drik Conscience schreef in De Leeuw van Vlaanderen bij de komst van hetFranse koningspaar gehuld in armoedige kleding: “Schamper lachten deBrugse vrouwen”. Volgens oprichter-professor Koen Raes staat Schampervoor een Vlaamse houding waarbij men anarchiserend de macht bespot van-uit een machteloze positie.

Een normaal nummer is ongeveer 24 pagina’s dik en bestaat uit een aantalvaste rubrieken. Iedereen die zijn sporen heeft verdiend aan de RUG ofaanspraak kan maken op de titel ‘Bekende Gentenaar’, komt in aanmerkingvoor het interview. Onder de rubriek ‘Wetenschap’ verschijnen de, jawel hoor,wetenschappelijke artikels over het gevoerde onderzoek aan onze universiteiten allerhande wetenswaardigheden. ‘Digitaal’ wordt dan weer gevuld met alleswat ‘hot’ is op het Internet. Onze culturele verslaggevers pennen in hunrubriek schrijfsels neer over aankomende tentoonstellingen, verwachte optre-dens en films die in première gaan in het Gentse. Een overzicht van cultureleevenementen die op stapel staan in de Arteveldestad kan je terugvinden oponze achterflap.

Naast deze vaste deelrubrieken publiceren we een aanzienlijk aantal algemeneartikels. Deze handelen over de actualiteit en kunnen gaan van een reportageover studenten en topsport tot een diepgravend dossier over mistoestandenbij de jobdienst. Tevens wordt er ruimte vrijgehouden voor reacties en opiniesvan lezers. Je kan immers maar beter een mening hebben!

Om dit alles te verwezenlijken, heeft Schamper een heuse redactie uitge-bouwd. Als alle redacteurs hun hersenspinsels ingeput hebben, start het werkvan de eindredactie. Na een grondige ‘taalzuivering’ schiet de lay-outploeg inactie om alles in een mooie vorm te gieten. In de drukkerij worden 4500 exem-plaren gemaakt, die verdeeld worden over de universiteit. Aarzel ook zekerniet om onze internetversie te bezoeken, waar je o.a. oude nummers kan con-sulteren.

Met dit ingekorte nummer willen we je een eerste idee geven van Schamper.We maakten een selectie van representatieve artikels uit de voorbije jaargang.

Voel je jezelf geroepen om aan de komende uitgaven mee te werken, springdan eens binnen in het redactielokaal. Schamper is steeds op zoek naar ent-housiaste medewerkers met een vlotte pen, een hart voor fotografie, een zwakvoor vormgeving, een tien voor taal of een passie voor het Internet.

Een succesvol academiejaar toegewenst en hopelijk kan Schamper u bekoren!

SCHAMPER SPECIAAL ZOMERVAKANTIE 2000WWaatt iiss SScchhaammppeerr??

Bart Aerts, Hoofdredacteur

Schamper het kritische en onafhankelijkestudentenblad van de Universteit Gent. DeRedactie bestaat uit vrijwilligers en komt

elke dinsdag samen om 19u op het volgen-de adres:

Schamperredactie - Studentenhuis De Brug

St-Pietersnieuwstraat 459000 Gent

tel/fax: 09/264.70.87schamper@student.rug.ac.be

Rek.nr.: 890-0144049-35

Lezersbrieven zijn welkom, liefst op dis-kette. Naamloos is prullenmand. Vermeldook studierichting, jaar en contactadres.

Op grondig gemotiveerd verzoek laten wijuw naam weg. Lezersbrieven dienen

betrekking te hebben op de studentenpro-blematiek en de RUG in het algemeen ofartikels in Schamper in het bijzonder. Deredactie behoudt zich het recht voor om

ingezonden stukken verkort weer te geven,of om technische reden niet te plaatsen.

Oplage:4500 exemplaren,

gratis verspreid in alle faculteiten, resto’sen homes van de RUG

Verantwoordelijke uitgever:Bart Aerts

St-Pietersnieuwstraat 45, 9000 GentDrukkerij:

Druk in de Weer c.v., Forelstraat 35, 9000 Gent

Schamper Medewerkers:Hoofdredacteur

Bart AertsCoördinatoren

Tim Van der Mensbrugghe, Tom De PaepeAdvertenties

Niels De DeckerEindredactie

Nelleke De GendtRedactie

Bart Aerts, Meyrem Almaçi, Jurgen Boel,Andy Cobbaut, Bart Cosyns, Bart De Bac-ker, Niels De Decker, Maarten De Gendt,

Nelleke De Gendt, Tom De Paepe, Bert DeVuyst, David De Wolf, Barbara Debussche-

re, Bart Haeck, Vincent Janssens, ManuKeuleers, David Logie, Vicky Vanhoutte,

Samuel Slap, Jarno Van De Walle, KristelVan Audenaeren, Tim Van der Mensbrugg-

he, Jan Vermeulen, Sofie Willems, BartZoete

Ontwerp Lay-outMong Cocquyt

VormgevingPapieren versie: Jan Vermeulen

Internet versie: Jan Vermeulen, Bert deVuyst

Cover: Thomas VerbekeCartoons

Maarten De GendtFoto’s

Vincent JanssensSchamper op internet

www.schamper.rug.ac.be

CC oo ll oo ff oo nn

4

Vele proffen steken hun politieke voorkeurniet onder stoelen of banken. Toen de SP in1994 tot over de oren in de Agusta-affairezat, lanceerde voorzitter Louis Tobbackeen wanhoopscampagne getiteld ‘De SP isnodig’. Vele professoren ondersteunden hetinitiatief openlijk en bekenden zo politiekekleur. Anderen draaien dan weer volop meein de politieke molen en combineren hunonderwijsopdracht met een ministerspost.Johan Vande Lanotte (SP) doceertgrondwettelijk recht aan de RUG en istevens minister van Begroting in de huidigefederale regering.

VVrriijjee vvooggeell Lang niet iedereen is een politieke carrièregenegen. Professor Brice De Ruyver,voorzitter van de vakgroep Strafrecht enCriminologie, trad al meerdere malen op alsexpert in parlementaire onderzoekscom-missies. Zo was hij het brein achter de com-missie-Dutroux, het geweten van mediageilevoorzitter Marc Verwilghen. Zijn rol alsdeskundige werd danig gesmaakt en menbood De Ruyver een actievere rol in het poli-tieke leven aan. De Ruyver liet dit aanbodechter aan hem voorbijgaan. “Ik heb diebeslissing hoofdzakelijk genomen om per-soonlijke redenen Je moet je capaciteiten,maar ook je gebreken kennen. Ik vind dat ikniet de persoonlijkheid heb om in de poli-tiek te gaan.” Ook zijn onafhankelijkheid alsprofessor wilde De Ruyver niet op het spelzetten. “Als wetenschapper is vrijheid mijontzettend dierbaar,” legt hij uit. “Ik wil nietin een situatie belanden waarin ik mijn doen

en laten niet meer zelf kan bepalen. Hetvoordeel is dat ik weet hoe het politiekebedrijf functioneert. Mijn rol als vrije vogelwil ik in ieder geval niet opgeven.”

GGeekklleeuurrddee wweetteennsscchhaappEen universiteit kan zich natuurlijk niet afs-luiten van de politieke besluitvorming. Maarhet academisch personeel dient toch eenzekere onafhankelijkheid te bewaren tegen-over de politiek. Volgens professor HelmutGaus, voorzitter van de vakgroep PolitiekeWetenschappen, is het niet alleen door hetpolitieke engagement dat de wetenschap-pelijke onafhankelijkheid afneemt. “Je kan jeafvragen of iemand die beleidsonder-steunend onderzoek verricht nog wel objec-tief is. Daarnaast heb je nog het onderzoekdat gesteund wordt door het bedrijfsleven.”Gaus benadrukt dat er een duidelijk onder-scheid bestaat tussen engagement en onder-zoek. “Engagement kan het wetenschap-pelijk onderzoek in een bepaalde richtingduwen. Als de resultaten bekend zijn kan jedie in je engagement gaan gebruiken. Daaris geen bezwaar tegen. Maar het is niet zodat je de methodologieën blauw, groen,rood of geel gaat verven. Ik geloof niet datpolitiek engagement objectieve wetenschapin het gedrang brengt.” Professor HerwigReynaert van de vakgroep Politieke Weten-schappen is dezelfde mening toegedaan. Hijziet geen graten in het cumuleren van eenpolitiek mandaat en het hoogleraarschap.“In bepaalde gevallen kan zo’n combinatiepositief zijn,” vertelt hij. “Studenten kunnenvia een professor, die het reilen en zeilenvanuit de praktijk kent, kennis maken metde andere kant van de medaille.” Een sprek-end voorbeeld hiervan is professor RobertVan Hooland die in het dagelijkse leven deburgemeestersjerp van Sint-Maartens-Latemomgordt. Vanuit die ervaring geeft hij zijnstudenten de geheimen mee uit de be- stuurskunde en de beleidsvoering.

PPoolliitt iieekk bbeennooeemmddVolgens de tradities van de oude politiekecultuur speelt bij benoemingen de par-

tijkaart wel eens een grotere rol dan dekwaliteiten van de kandidaten. In de aca-demische wereld distantieert men zich blijk-baar van deze gebruiken. “De politieke over-tuiging speelt absoluut geen rol bij hetbenoemen van professoren,” legt Gaus uit,“De procedure is de laatste twintig jaarenorm geacademiseerd. Dat komt omdat deverzuiling in de maatschappij grotendeelsverdwenen is. Een goede wetenschapperkan een benoeming niet geweigerd wordenomdat hij socialist of liberaal is.”

UUnniivveerrssiitteeiitt bbeeddrreeiiggddDe universiteit hangt in grote mate af van depolitiek omdat ze maar kan functioneren alsze geld krijgt. Die geldstroom is afkomstigvan twee belangrijke kanalen: de overheiden het bedrijfsleven. Gaus is er van over-tuigd dat de industrie steeds meer invloeduitoefent op de universiteit. “Er zijn nu aluniversiteiten die stellen dat meer dan vijftigprocent van hun middelen uit de privé-sec-tor afkomstig zijn. Bedrijven geven onder-zoeksopdrachten aan universiteiten enbetalen daar veel geld voor. Veel van datonderzoek biedt echter geen meerwaarde.Dat is een grote bedreiging.” In de weekendeditie van De Morgen pleitKUL-hoogleraar Luc Huyse voor eendrastische verhoging van het inschrijvings-geld als remedie tegen de invloed van hetbedrijfsleven op de universitaire wereld. Ofhoe de greep van de commercie op het uni-versitair onderwijs een flagrante bedreigingvoor het democratisch gehalte ervan zoukunnen betekenen. Andere waarnemersoordelen dat de universiteiten maar zelf demiddelen moeten zoeken om hunonafhankelijkheid te bewaren.

(herwerkte versie - 3/4/2000)

HHooee oonnaaffhhaannkkeelliijjkk iiss ddee RRUUGG??

SStaat de Gentse universiteit los van het politieke leven of hangt ze onlos-makelijk vast aan de besluitvorming? Heeft een prof de geschikte par-

tijkaart nodig als hij benoemd wil worden? Hoe onafhankelijk is eenwetenschapper nog als hij politiek actief is? We staken ons licht op bijenkele hoogleraars die gezellig een boompje opzetten over het samengaanvan de universiteit met het politieke bedrijf.

BB aa rr tt AA ee rr tt ss

CC oo mm mm ee rr cc ii ee gg rr oo tt ee rr ee bb ee dd rr ee ii gg ii nn gg dd aa nn pp oo ll ii tt ii ee kk

foto: Archief

foto: Archief

Johan Van de Lanotte: minister is men blijkbaar niet voltijds.

Brice de Ruyver:“Ik wil een vrije vogel zijn.”

5

We vallen meteen met de voordeur in huis.De zes gebouwen tellen zeven hoofdingan-gen, en zes daarvan zijn slechts bereikbaarvia treden, waardoor de rolstoeltoeganke-lijkheid meteen al bemoeilijkt wordt. Elkgebouw beschikt wel over een alternatieveingang die aangepast is voor rolstoelge-bruikers. Soms moet het via de parking,soms via de fietsenstalling.

De Universiteitstraat is zo’n gebouw waarhet via de parking moet. Mensen van derechten of de criminologie nemen er best deingang van de Universiteitstraat zes. Op diemanier vermijd je de meeste deuren en tre-den. De collega’s van de Pol & Soc hebbenminder geluk. Eenmaal de parking aan denummer acht opgereden, kom je tot de vast-stelling dat geen enkel gebouw echt bereik-baar is. Nochtans vind je er de kantoren enbibliotheken van de faculteit Pol & Soc. Hoeeen rolstoelgebruiker zijn proffen en zijnboeken moet vinden, blijft een goedbewaard mysterie.

Bij de ingang van de Dunant wordt het pro-bleem van de treden opgelost door eenzigzag aangelegd hellend vlak. Grootvoordeel daarvan is dat de hellingsgraadbeperkt blijft. Bij de ingang voor de Kunst-geschiedenis aan de Blandijn werd dezelfdeoplossing gebruikt: de drie treden in de Sint-Hubertusstraat worden bedekt door een ij-zeren plaat.

En ja, een mens moet er soms al iets voorover hebben om in de les te geraken. Neemnu de Rozier. Om de benedenverdieping tebereiken moet het eerst via de ingang van desterrenwacht in de Gezusters Lovelingstraat.Vervolgens moet je een eindje door dekelder en uiteindelijk bereik je via een

traplift het gelijkvloers. Vanaf hier is geenenkele lift meer te bespeuren en moet allesvia de trappen.

Ook de Plateau is slechts toegankelijk via dezij-ingang, maar die ligt vlakbij de hoofdin-gang. Ook de neveningangen van de Lede-ganck en de Blandijn scoren goed. Die vande Blandijn kan zelfs zonder meer voor eenvolwaardige hoofdingang doorgaan en erzijn dan ook geen noemenswaardige omwe-gen noodzakelijk.

TT rr aa pp ll ii ff tt ee nn :: vv ee rr gg ee ee tt jj eeGGSSMM nniieett..Als je in de Dunant de zij-ingang neemt,merk je dat auditorium A er slechts bereik-baar is via een trap. Oorspronkelijk was ereen traplift, maar omdat ze te vaak defectwas, werd ze maar verwijderd. De traplift dieer in de Rozier moet voor zorgen dat je vanverdiep kunt verwisselen, werkt wel. Jam-mer genoeg is het ding veel te klein voor demodale rolstoel. Bovendien kun je de rol-stoel nergens aan vastmaken.

De traplift in de Kunstgeschiedenis heeftdan weer een ander gebrek: je kan het toes-tel niet zelf bedienen. Boven de lift heeft eengoede ziel een briefje gehangen met deboodschap dat sleutel en begeleidingsappa-raat kunnen afgehaald worden op het secre-tariaat. Hier kan de rolstoel wel vastgemaaktworden. Zó vast, dat een studente ooit vastzat op de lift en geen enkele verantwo-ordelijke erin slaagde om rolstoel en lift vanelkaar te scheiden. De studente belde danmaar naar de firma die de traplift geïn-stalleerd had, en zo kwamen de verantwo-ordelijken uiteindelijk toch nog te weten opwelke twee knopjes ze moesten duwen.

In alle gebouwen, behalve in de Rozier enDunant 1, is er minstens één bruikbare lift.Sommige, zoals die van de Ledeganck, zijnechter te klein voor een elektrische rolstoel.

SScchheeiiddiinngg ddeerr sseekksseennIn de meeste auditoria is er slechts eenenkele plaats voorzien voor rolstoelgebruik-ers. De Blandijn en Dunant 2 zijn de enigetwee gebouwen van de zeven waar alle groteen middelgrote auditoria minstens éénaangepaste plaats tellen. Auditorium E vande Blandijn spant de kroon met drie exem-plaartjes.

De meeste auditoria zijn vlot toegankelijk viaeen hellend vlak. Soms moet echter ook hiereen omweg gemaakt worden. In de Dunant2 bijvoorbeeld, moet je via de oude ‘meis-jesingang’ het auditorium binnen. De ingangdateert uit de tijd dat meisjes vooraan in hetauditorium moesten zitten, en de jongensbovenaan. Om een efficiënte scheiding derseksen te garanderen moesten de meisjesdaarom ook vooraan, via het professoren-zaaltje, het auditorium binnen.

KKlleeiinnee kkaammeerrttjjeessEn u had het misschien niet gedacht, maarook mensen in een rolstoel moeten somsnaar het toilet. Opnieuw begint de lij-densweg: slechts vier van de zevengebouwen beschikken over een aangepasttoilet. Sommige van die aangepaste kleinekamertjes zijn zo klein dat een elektrischerolstoel er niet in kan. Dit is onder anderehet geval in de Universiteitstraat. Het toiletvan de Blandijn is dan weer bijzonder ruim.In de Plateau is er slechts één ruim toilet inheel het gebouw, maar die is ironischgenoeg enkel bereikbaar via een trap. Wegeven u gelijk als u denkt dat dit een echtestrontsituatie is, maar we blijven beleefdgenoeg om het zelf niet te zeggen.

(herwerkte versie - 8/3/2000)

TTooeeggaannkkeelliijjkkhheeiidd vvoooorr rroollssttooeellggeebbrruuiikkeerrss

DDe laatste tien jaar zijn steeds meer mensen met een handicap komenstuderen aan de RUG. De unief doet ook meer en meer moeite om

haar vaak oude gebouwen beter toegankelijk te maken voor de students onwheels. Vraag is of ze daar ook in slaagt. Schamper onderzocht de Dunant(Psychologie en Pedagogie), Ledeganck (Wetenschappen), Blandijn (Let-teren en Wijsbegeerte), Rozier (Letteren en Wijsbegeerte), Plateau (Burg-erlijk Ingenieurs en Wiskunde) en de Universiteitstraat (Rechten, Pol & Socen Criminologie).

BB aa rr tt HH aa ee cc kk

DD rr ee mm pp ee ll pp ee cc hh aa aa nn dd ee RR UU GG

6

SCHAMPER: De huidige Belgischeregering heeft een nieuw engagementgetoond in Centraal-Afrika. Heeft hetnog zin te investeren in een regio dieverscheurd wordt door conflicten?Doom: “Ik denk dat er een dubbel ant-woord is op die vraag. Ten eerste zie jedat kleine landen kunnen meespelen inhet internationale debat. Ik denk danaan Ne-derland, of de Scandinavischelanden. Zij hebben een groot stuk vanhun credibiliteit te danken aan het feitdat ze zich niet uitsluitend bezighoudenmet hun ex-kolonies, of dat ze geenkolonies hadden. Het nadeel voor Belgiëis dat het in Afrika, of het dat nu wil ofniet, steeds zal bekeken worden alsbetrokken partij. Ten tweede, moetenwe in ieder geval vergeten dat we hetverschil kunnen maken. Er is een peri-ode geweest dat we die illusie hadden.In de Koude Oorlog opereerden wesamen met de Amerikanen en daaruitconcludeerden dat we een enormeinvloed hadden. Maar nu gaat elk meerzijn eigen koers.Je kan natuurlijk zeggen dat we een his-torische verantwoordelijkheid hebben.De vraag is maar hoe ver je diemeesleept. Heb je niet evenveel verant-woordelijkheid tegenover armen inAngola of Indië als armen in Congo?”

DDeemmooccrraattiieeSCHAMPER: Is er in Afrika sprake vaneen democratiseringsproces?Doom: “Democratie is nog veraf in Afri-ka. Enkele jaren geleden legde mensterk de nadruk op parlementarisme.Die hoge woorden zijn grotendeelsingeslikt. Als je kijkt naar detroetelkinderen in de regio van GroteMeren, Uganda, mag je het vergeten, enje kan zo het lijstje afgaan. Er blijft nietveel democratie over op het gebied vanstaat en natie.”

SCHAMPER: Zijn de mensen dan welklaar voor democratie?Doom: “Ik vrees dat zolang de middelenschaars zijn, er een natuurlijke drangbestaat die leidt tot een situatie van ‘thewinner takes it all’. Het is makkelijkerom een compromis te vinden als beideer iets uithalen, en dat heeft niets met

Afrikaanse, Aziatische of Europese cultu-ur te maken. Als er niet veel is, zal de zinom toch nog te delen bijzonder kleinzijn. Armoede lijkt mij een slechte voed-ingsbodem voor formele afsprakentussen formele gelijken en wat er aanvasthangt, namelijk een min of meergelijke verdeling van inkomsten.”

SCHAMPER: Hoe kan dat patroon dandoorbroken worden?Doom: “Een deel van het antwoordklinkt cynisch, Che Guevara bijvoor-beeld, schreef tijdens zijn verblijf inOost-Congo: “Je kunt een volk nietbevrijden tegen zijn zin.” Je gaat daar dusde factor tijd moeten laten meespelen.Je verandert dat niet op een decennium.Ze zijn binnen de wereldorde zo diep

gezonken, tot een periferie van een per-iferie. Dan kun je niet verwachten dat alspaddestoelen na regenvlagen overaldemo-cratieën zullen opduiken. Vergeetniet, er zijn enkele generaties opge-groeid onder de meest verschrikkelijkeregimes. Die mensen hebben nietsanders gekend dan onderdrukking, uit-buiting en corruptie. Die mensen kun-nen gewoonweg niet onmiddellijk eendemocratische ingesteldheid hebben. Jezou misschien toch een overgangsperi-ode moeten hebben van geleide democ-ratie, waarbij eerst geprobeerd wordt ophet lokale vlak, en pas nadien op hetniveau van de staat.”

SCHAMPER: De Belgische regeringenhebben als budgettair streefcijfer voorde ontwikkelingssamenwerking 0.7%van het BBP vooropgesteld. Daar is nogmaar weinig van in huis gekomen.Doom: “Volgens mij is die 0.7 op zichgeen probleem. Je moet eerst eenontwikkelingsbeleid hebben, alvorens jeop een constructieve manier kan gaansamenwerken. Als je morgen die 0.7haalt, maar terzelfdertijd geen inspan-ning doet om hun producten toe te latenop onze markt en onze producten daarblijft dumpen, als er geen andere relatiesworden opgestart binnen de wereldhan-delsorganisatie, dan helpt dat niets. Dieontwikkelingssamenwerking an sichverandert de grote regels van het spelniet.”

SCHAMPER: Afrika komt overwegendmet slechte berichten in het nieuws.Wordt u daar niet ongelooflijk cynischvan?Doom: “Ik denk dat cynisme de enigeoplossing is om jezelf niet op te hangen.Je wordt daar niet blijmoedig van, maarik heb nog zoiets van “misschien helpthet niet veel, maar je moet blijven voort-doen”.”

(herwerkte versie - 6/12/1999)

DDee ccyynniisscchhee nnookkkkoo

DDe Derde Wereld is in. Afrikaanse groepen en vedetten veroverenmenig festivalpodium, en zelfs Helmut Lotti haalde zijn nieuwste mos-

terd in Afrika. Maar wat is de realiteit die achter deze idylle schuilt?Schamper ging het vragen aan professor Ruddy Doom, voorzitter (ofstamhoofd, zo u wil) van de vakgroep Derde Wereld.

TToomm ddee PPaaeeppee

IInntteerrvviieeww mmeett PPrrooffeessssoorr DDoooomm

”cynisme is de enige oplossingom jezelf niet op te hangen”

foto: archief

7

Laten we beginnen bij het begin. Verledenjaar werden de kosten van de renovatie vande homes op een goeie twee miljard frankgeraamd. Dat is veel geld en omdat de RUGdat ook vond , werd beslist om eerst eenvoorbereidende destructieve studie tevoeren. Een aantal kamers werden daartoeafgebroken om het prijskaartje van de her-stellingen te kunnen schatten en omonverwachte problemen te voorkomen. Hetis bij deze werken dat er op asbest gestotenwerd. Het gaat om een tiende van de wettelijktoegelaten hoeveelheid, en het asbest be-vindt zich in een gesloten circulatiecircuit(waarschijnlijk buizen) zodat er geen gevaarbestaat dat iemand de ongewenstestofvezels inadement. Er is dus een serieusverschil met de hoeveelheden die een aantaljaar geleden in de Brug ontdekt werden.

Toen waren er drie kritieke plaatsen waar dewettelijke norm overschreden werd. Inhome Fabiola daarentegen is er zelfs geenwettelijke verplichting om het asbest te ver-wijderen. De bewoners van de homes wer-den al ingelicht.

Een van de concrete gevolgen van deze ont-dekking is dat het arbeidsreglement voor dewerken strenger wordt. Een ander en ern-stiger gevolg is dat de renovatiewerken uit-gesteld worden. Omdat er ook asbest zoukunnen zitten in andere gebouwen moet devoorbereidende fase worden overgedaan.Omdat de regie der gebouwen nogal watprojecten om handen heeft, werd beslist omde voorbereidende studie uit te besteden.Het is moeilijk om hiervoor een termijn vastte leggen, maar het zal snel een half tot eenheel jaar worden. De studie zal ook moeten

uitwijzen of het huidige doel haalbaar is,namelijk de renovatie van alle homes.

De studenten die in home Fabiola wonen,werden van de situatie op de hoogtegebracht via een papier dat het rectoraat lietophangen aan de ingang van het home. Eenkorte rondvraag toonde aan dat de studen-ten de informatie een beetje magertjes von-den. De meesten leken niet echt bezorgdom de hele kwestie en gaven reacties zoals‘in welk gebouw zit tegenwoordig geenasbest?’

Het asbest gooit ook roet in andere plannen.Het was namelijk de bedoeling de werkenaan de homes te beginnen in oktober2OOO, zodat de oude homes af zouden zijnsamen met de nieuwe home aan de Sterre.De Sociale Raad stelde daarom voor om metde werken te wachten tot het nieuwe homeaan de Sterre een feit is.

(oorspronkelijke versie - 6/12/1999)

BB aa rr tt HH aa ee cc kk

AAssbbeesstt iinn FFaabbiioollaaGGeeeenn pprroobblleeeemm vvoooorr ggeezzoonnddhheeiidd,,

wweell vvoooorr rreennoovvaattiiee

Als er iets is wat ons Vlamingen nog meerbindt dan onze drang naar bouwgrond,dan is het ongetwijfeld onze afkeer vanfamiliefeesten. Niemand wil er naar toe,maar iedereen gaat. Ik ken er bij wie deparochiezaal wordt afgehuurd en de bestedeejay uit de omtrek wordt ingeschakeld.(Die gast die op het laatste trouwfeest vannicht Karen en haar kersverse wederhelft -“’t is ne goeie jongen”- de voltallige aan-wezigen de vogeltjesdans, het summumvan zijn muziekcollectie, had laten uit-voeren.) Uiteraard gebeurt dit niet zonderdat de meesten zich eerst een serieus stukin hun voeten drinken. Net zoalstrouwfeesten zijn familiefeesten de idealegelegenheid om eens goed het varken uitte hangen. Een heel jaar ligt nonkel Gerardonder de sloef van tante Simonne. Zij staatbij de familie bekend om haar diep-filosofische voltreffer: “Hoezo, ge hebtgeen lief? En ge zijt gij nochtans proper opuw eigen.” Maar op familiefeesten wordende rollen omgedraaid. Na een paar glazenwijn en daarna een Duvel of vijf achterovergekapt te hebben, is geen enkel vrouwelijk

familielid onder de vijfentwintig nog veiligvoor de kontknijperij van nonkel Gerard.En niet alleen van nonkel Gerard. TanteSimonne wou eigenlijk al niet komenomdat het eten van traiteur Francis kwam,terwijl zij toch ook godverdomme eenbeenhouwerij hebben. Tante Elza zei hethaar vlakaf: “Simonne,” zei ze, “uw vleestrekt op niks. Wij kopen ons vlees bij u,omdat we compassie met u hebben.” Maarnonkel Gerard, die zich één keer in het jaarkan uitleven -als hij geluk heeft soms meer,afhankelijk van het aantal begrafenissen-en zo de kans krijgt om zich te mani-festeren als volwaardig familielid, had tanteSimonne weten te overtuigen dat ze eenszouden laten zien dat ze voor niemandmoesten onderdoen, ook niet voor zijnbroer François, die niet moet denken dathij beter is dan een ander omdat hij meteen dikke Mercedes rijdt en nonkel Gerardmaar met een Opel Vectra. Als nonkel Ger-ard aan zijn tweede koffie met cognac toeis, komen de opgekropte frustraties naarboven en laat hij zijn verwoede pogingenom met elk nichtje te slowen voor wat ze

zijn. François wordt zijn volgende slachtof-fer. “Ik was den oudsten. Ik ben gaanwerken toen ons vader hem doodgezopenhad. Gij hebt nooit iets moeten doen, gijzijt mogen gaan studeren. En wie heeftdaar voor gezorgd, zoudt ge peinzen? Ik,ja, ik. Zo is ‘t niet moeilijk om met eenBMW rond te rijden.” “Een Mercedes, Ger-ard, we rijden met een Mercedes,” ver-betert tante Elza, zijn schoonzuster, hem.Tante Simonne, die het allemaal niet meerkan verdragen, krijgt Gerard na veelsleuren en trekken dan toch mee naarhuis.Behalve het principe ‘ik moet een groterhuis hebben dan mijn gebuur’ , draagt deVlaming nog een andere waarde hoog inhet vaandel: ‘houd uw familie in ere, wantge weet maar nooit wanneer ze nog eensvan pas kan komen.’Twee dagen later staat tante Elza bijSimonne in de beenhouwerij. “Twee bief-stukskes, Simonne, maar malse, wantvorige keer heeft onze François zijn valsetanden bijna kapot gebeten.” “Komt inorde, Elza. A propos, een schoon fami-liefeest hé.”

(oorspronkelijke versie - 20/12/1999)

VVllaaaammssee ffaammiilliieeffeeeesstteenn

CCOO

LLU UM M

N N - - b b

y y( (e e) ) V Vi ie ew w

i ie e

BBij een voorbereidende studie voor de renovatie van de homes werd eenkleine hoeveelheid asbest gevonden in home Fabiola. Het goede

nieuws is dat het om een wettelijk toegelaten kleine hoeveelheid gaat ineen voor studenten afgesloten ruimte. Het slechte nieuws is dat hierdoorde werken aan de homes opnieuw vertraging oplopen.

8

De centrale dienst waarrond alles draait ishet Academisch Rekencentrum (ARC),dat je terugvindt in gebouw S9 op de Cam-pus Sterre, Krijgslaan 281 in Gent. In hetgebouw vind je onder meer een computer-klas (gebruikerszaal) die tot 9 uur ‘s avondsgeopend is, een kleine shop (waar jediskettes, CD’s, toners, ethernetkaarten,…kan kopen), en een onthaal.

II nn tteerrnn eettOm een (kosteloze) toegang te verkrijgentot het Internet, moet je je wenden tot ditonthaal. Het onthaal is elke werkdag openvan 8.30 tot 12 en van 13.30 tot 16.30. Aanhet loket aldaar moet je enkel je studen-tenkaart en je paspoort laten zien, vergezeldvan de mededeling dat je een account (d.i.een toegangsnaam en een paswoord) wenstop eduserv. Eduserv is de server (d.i. eenzeer krachtige computer die voor een grotegroep mensen Internetfaciliteiten kan aan-bieden) die de Internettoegang voor studen-ten verzorgt. Nuja, in feite zijn er tweeservers: eduserv1 voor kandidatuurstuden-ten, eduserv2 voor de licentiejaren.

Let trouwens op: wie niet enkel vanop dePC’s in de gewone computerklassen wilinternetten, maar bijvoorbeeld ook vanopPC’s in de gebruikerszaal van het ARC, vanopzijn eigen computer thuis of vanop de ter-minals in Home Vermeylen, moet dit expli-ciet vermelden, want dan heb je nog eentweede paswoord nodig.

KKnnooooppppuunntteennOm de wondere wereld der informaticadaadwerkelijk te benutten, moet je een PCzien te vinden. Verspreid over de universi-taire gebouwen vind je verschillende com-puterklassen, ook wel knooppuntengenaamd. In al deze knooppunten vind jeInternetaansluiting, maar ook aansluiting opandere netwerken en databanken, zoals deCD-ROM-catalogi van de Centrale Biblio-theek. Daarnaast kan je op de PC’s van de

computerklassen terecht voor tekstverwer-kingsprogramma’s, databases, statistischeprogramma’s, enz... Ook printen is meestalmogelijk, maar dan wel tegen betaling.

Iedere faculteit heeft zijn eigen knooppunt,en zodoende willen de interne reglementenwel eens verschillen. Ook de openingsurenvariëren sterk; volgens onze nerd ter plaatseis de computerklas van de faculteittoegepaste Wetenschappen (Plateaustraat22) het langst open, namelijk tot 22u. Daar-na kan men enkel nog terecht in de hal vanHome Vermeylen, waar een handvol oudetekstterminals een prehistorische Internet-toegang verlenen.

SS uu rr ff ee nnDe hamvraag voor velen blijft natuurlijk: hoewerkt het internet eigenlijk? In de Scham-pers van vorige jaren werden de meesteInternet-toepassingen reeds uiteengezet, endeze artikels kan je nog steeds raadplegenop de homepage van Schamper. Op de pag-ina de helpdesk van het ARC vind je nogmeer informatie over het gebruik van Inter-net. Maar ik hoor er reeds roepen: “Gij zijtne goeien, gij! Wij weten niet hoe wijmoeten Internetten, en gij zegt dat we pre-cies dat moeten opzoeken op het Internet!”Speciaal voor jullie, beste schreeuwers, zetik hier nog éénmaal uiteen hoe het surfen inzijn werk gaat.

Het WWW ofte World Wide Web is een verza-meling van documenten (pagina’s) waaropteksten, tekeningen, geluid,… kunnenstaan. Op dit moment zijn er miljoenen do-cumenten op het Web te bezichtigen. Om aldeze documenten te kunnen bekijken hebje een programma nodig dat doorheen hetWWW kan bladeren. Een browser heet dat.In de computerklassen van de RUG is debrowser Netscape terug te vinden (voor demeelopertjes die liever Bill Gates achternalopen is er soms ook Internet Explorer). Alsje de browser niet meteen op je scherm

terugvindt, kan je dat natuurlijk even vragenaan de persoon naast je: nerds bijten niet.

KKll iikk kkee nnEr zijn twee manieren om webpagina’s op teroepen. De eerste is het adres ofte de URL(Uniform Resource Locator) van het docu-ment zelf in te typen. Maar als je de URL nietkent, dan kan je er nog steeds geraken doorte klikken. Je zal merken dat bepaaldegedeelten van het document een anderekleur hebben en onderlijnd zijn. Dit zijnlinks. Door op deze links te klikken kan jeeen document bekijken dat in verband staatmet het onderlijnde tekstgedeelte. Klikken,klikken en nog eens klikken, dat is waar sur-fen op neer komt. Probeer het gewoon eensuit, het is simpeler dan het klinkt.

Er stelt zich wel een probleem: 90% van depagina’s op het WWW bevatten bullshit. Omde interessante pagina’s te zoeken, staan erop het Web enkele schitterende,gebruiksvriendelijke zoeksystemen (searchengines), die je helpen informatie over eenwelbepaald onderwerp te vinden. Er zijn erduizenden, maar je kan best beginnen bijéén van de meest gebruikte, zoals Yahoo ofAlta Vista.

HH ee ll pp !!Kan je er niet meer aan uit, of ben je gewoonop zoek naar nog meer informatie, zoek dande helpdesk van het ARC eens op. Op hunhomepage vind je alles wat je nog wil wetenover een account aanvragen of verlengen,aansluiting van een computer in de homes,software die je kan gebruiken,…

Homepage van het ARC:http://www.rug.ac.be/arc/ De helpdesk van het ARC:http://allserv.rug.ac.be/helpdesk/Schamper on line:http://www.schamper.rug.ac.be/Yahoo:http://www.yahoo.com/Alta Vista:http://www.altavista.digital.com/

HHeett vviirrttuueellee ggeebbeeuurreennCCoommppuutteerrss eenn IInntteerrnneett aaaann ddee RRUUGG

BBen jij ook één van die velen die bang is van computernerds, gewoonomdat je nog nooit met Internet gewerkt hebt? Vrees niet langer: de

RUG biedt aan elke student de gelegenheid zich ongegeneerd op de cyber-wereld te werpen. En wat meer is: het kost je geen enkele stuiver!

MM DD GG

9

De reactor zelf kan niet zomaar bezocht wor-den. Nochtans maakte prof. De Corte eenuitzondering voor ons. Vooraleer we aan dereactor zelf staan, moeten we door een con-trolekamer. In de kamer ernaast zien we eencilindrische constructie een meter boven degrond uitsteken. Als onze gids even later dedeur opent van de kamer en ons meeneemtnaar de rand van de ‘cilinder’ hangen wezonder het te beseffen boven de reactor zelf,ervan gescheiden door een waterkolom van7 meter. Thetis heet de reac-tor, naar een mythologischezeenimf.

De Corte: “Klassiek bestaateen kernreactor uit debrandstof, dat is het hart vande reactor: uranium. Wan-neer uranium-235 een neu-tron absorbeert, dan zal deuraniumkern splijten(=fissie) en worden er neu-tronen geproduceerd. Brengje verschillende uraniumker-nen in een neutronenrijkeomgeving, dan krijg je eenkettingreactie. Rond debrandstof zitten er grafiet-blokken. Zij reflecteren neu-tronen die zouden ontsnap-pen uit het hart van de reac-tor en die dan zouden ver-loren gaan voor de kettingreac-tie. Dit geheel zit ondergedompeld in eenkuip met water. Dat water heeft 3 functies:ten eerste schermt het ons af van de stralingdie van de reactor komt. Ten tweede dienthet als koelmiddel. Bij de fissie komt erwarmte vrij die door een gesloten watercir-cuit afgevoerd wordt naar een warmtewisse-laar. Ten derde vertraagt het de neutronendie vrijkomen bij splijting. Voor de rest zijner nog verschillende mechanismen ter cont-role van het vermogen. Bij ‘nood’ worden erplaten, die sterke neutronenabsorberendeeigenschappen hebben in de reactorgeschoven. In de grafietblokken zijn plaat-sen voorzien voor de monsters van het tetesten of het te bestralen materiaal.”

KKeerrnnaaffvvaallUranium, de grondstof voor alle kernreac-

toren, is samen met plutonium het meestgegeerde en gevreesde handelsmateriaal.De Corte: “We hebben onze uraniumgekocht bij de Amerikanen in de jaren ‘60,en dat is het. We hebben nu zo’n 24 jaargewerkt en we hebben nog een reserve omzo’n 8 of 9 jaar verder te werken en dan ishet gedaan met die brandstof. Voorlopig iser nog geen oplossing maar waarschijnlijkzal de reactor gesloten worden.” Na gebruik wil iedereen snel af van het

gegeerde uranium: het probleem van hetkernafval. De Corte: “Een reactor die 2 keerper week gedurende 7 uur op 250.000 Wattwerkt, heeft niet veel afval. De nodige afval-behandeling wordt gedaan door gespe-cialiseerde diensten van Mol.”

De reactor is men beginnen te bouwen in1960 en hij werd operationeel in 1966. Wevroegen Prof. De Corte naar de noodzaakvoor een kernreactor in jaren ‘60.De Corte: “De jaren ‘50-’60 waren het beginvan het wetenschappelijk onderzoek metkernreactoren. Ze werden toen gebruiktvoor reactorneutronen-activeringsanalyse.Dit is een analytische techniek om zeerkleine concentraties spoorelementen inmaterialen te bepalen. Vandaag wordenreactoren vooral gebruikt voor de productie

van radio-tracers. Deze worden gebruiktvoor een volledig pijnloze scanning van hetlichaam. Verder gebruiken wij de reactorvoor het onderzoek van geologische materi-alen.”

De veiligheid van een kernreactor wordt dik-wijls in vraag gesteld. Hoe veilig is de Gentsereactor? De Corte: “Je moet een onder-scheid maken tussen hoog- en laagvermo-genreactoren. De reactoren die gebruiktworden in elektriciteitscentrales hebben eenvermogen van zo’n 109 Watt. Onze reactorheeft een vermogen van 250.000 Watt. Invergelijking hebben wij hier dus een gewonekachel, een heel onschuldig ding. Ons typekernreactor is inherent veilig, d.w.z.: er is

een ingebouwd nucleairmechanisme.”

NN uu cc ll ee aa ii rr eedd rreeiiggiinn ggDe angst voor de nucleairesector zit diep. Is er nogeen toekomst voor nucle-air onderzoek, in bijzonderaan de RUG?De Corte: “De toekomstvan alle reactoren terwereld is in het gedranggekomen door de fobie dieer bestaat vanuit de poli-tieke wereld tegen denucleaire sector. Nochtansis het reactoronderzoekeen unieke methode voorhet opsporen vanspoorelementen en geldthet nog steeds als een ref-

erentietechniek in de analytis-che scheikunde.”

En tot slot de hamvraag : is kernenergiemaatschappelijk verantwoord?De Corte: “Laat ik het zo formuleren: metwat ik heb aan kennis over die zaken zou ikveel liever wonen in de schaduw van eennucleaire centrale dan in de schaduw vaneen centrale met fossiele brandstof. Ik her-haal het: elke kernreactor op zich is veilig.Het is de taak van de wetenschappers deangst bij de bevolking weg te nemen, in deeerste plaats door niet zo geheimzinnig tedoen over wat men aan het uitspoken is meteen reactor.”

(ingekorte versie - 20/12/1999)

KKeerrnnrreeaaccttoorr aaaann ddee RRUUGGBBij velen roept het woord ‘kernreactor’ beelden op van paddestoel-

wolken en nucleaire winters. Dat beeld hing ons ook voor ogen toenwe vernamen dat de RUG een kernreactor herbergde in de Proeftuinstraat(afdeling Analytische Chemie). Geïntrigeerd door dit nucleaire gevaartemaakten we een afspraak met Prof. Frans de Corte.

JJ VV DD WW

foto: V. Janssens

Arca (theater)Sint-Widostraat 309/225.18.60

Backstage (theatercafé)Sint-Pietersnieuwstraat 12809/233.35.35backstage@mol.be

Bijlokemuseum(Stedelijk Oudheidkundig Museum)Godshuizenlaan 209/225.11.06museum.bijloke@gent.be

Decascoop (cinema)Ter Platen 1209/225.48.38

Film Plateau (Filmzaal van de RUG)Paddenhoek 3 (Corresp.: Rozier 9)09/264.70.85

Gele Zaal (wereldmuziek, jazz, hedendaagsklassiek)Nonnemeersstraat 2609/235.37.03gele.zaal@ping.be

Gravensteen (Museum voorGerechtsvoorwerpen)Sint-Veerleplein 1109/225.93.06

Huis van Alijn (Museum voor Volkskunde)Kraanlei 6509/223.13.36huis.alijn@gent.be

KopergieteryBlekeriijstraat 5009/233.70.00

MIAT (Museum voor Industriële Archeologie en Textiel)Minnemeers 909/223.59.69museum.miat@gent.be

MinardschouwburgWalpoortstraat 1609/233.09.70

Museum Arnold Vander Haeghen &Dienst Kunsten van de stad Gent

Veldstraat 8209/269.84.60directie.cultuur@gent.be

Museum Dr. GuislainJ. Guislainstraat 4309/216.35.95museum.dr.guislain@fracarita.org

Museum voor de geschiedenis vande WetenschappenKrijgslaan 281, gebouw S3009/264.49.30Maurice.Dorikens@rug.ac.be

Museum voor Sierkunst en Vor-mgevingJan Breydelstraat 509/267.99.99museum.design@gent.be

Museum voor Schone KunstenNicolaas de Leimaeckereplein (Citadelpark)09/222.17.03museum.msk@gent.be

Musicon (Muziekconservatorium)Poel 109/225.15.15

NieuwpoorttheaterNieuwpoort 31-3509/223.00.00nieuwpoorttheater@club.innet.be

NTG (theater)Sint-Baafsplein 1709/225.32.08ntg@ntg.be

Oude Sint-Baafsabdij(Museum voor Stenen Voorwerpen)Gandastraat 709/223.99.77 of 09/223.99.22monumentenzorg@gent.be

Rode Pomp (concert: klassiek, kamermuziek)zaal: Nieuwpoort 5909/223.82.89

Schoolmuseum Michel ThierySint-Pietersplein 1409/244.73.73schoolmuseum.mt@gent.be

SMAK(Stedelijk Museum voor Actuele Kunst)Citadelpark09/221.17.03museum.smak@gent.be

Sphinx (cinema)Sint-Michielshelling 309/225.60.86

Stichting Logos (concert: experimentele muziek)Bomastraat 2609/223.80.89stichting.logos@ping.be

Studioskoop (cinema)Sint-Annaplein 6309/265.06.00studio.scoop@net7.be

Teater TaptoeForelstraat 91 c09/223.67.58

Teater Tinnenpot (verbonden met Arca)Tinnenpotstraat 2109/225.18.60

Trefpunt (muziekcafé)Bij Sint-Jacobs 1809/233.58.48

Vlaamse Opera - GentSchouwburgstraat 309/225.24.25

Victoria (theater)Fratersplein 709/225.37.32victoriatheatre@compuserv.com

Vooruit (kunstencentrum, concert- enfuifzaal, theaterzaal)Sint-Pietersnieuwstraat 2309/267.28.30

De Witte Zaal (tentoonstellingsruimte bij Sint-Lucas)Zaal: PosteernestraatCorrespondentieadres: Zwartezuster-straat 3409/225.42.90info@kunst.sintlucas.vonk.be

CCuullttuuuurraaddrreesssseenn

10

Van Cauwenberge begon zijn zangcarrièrein de woelige zestiger jaren, toen kleinkunstde norm was en legenden als Dylan enDonovan toonden hoe het moest.

”Ik was zestien toen ik deelnam aan het pro-gramma Tienerklanken op de BRT, deopenbare en toen nog enige omroep. Diewedstrijd won ik. Maar toen de studies naenkele jaren begonnen door te wegen, werdhet zingen beperkt tot onder de douche.”

Nadat Van Cauwenberge afstudeerde alsneus-, keel- en oorarts, kwam het zingenweer op gang. Hij zong regelmatig opfeestjes, soms ook op congressen. Verledenjaar gaf hij op een congres zijn cd alsgeschenk weg.

”Ik was voorzitter van het congres, waarop4000 man aanwezig was en het is degewoonte dat de voorzitter een cadeau ofaandenken schenkt aan de deelnemers. Iktrad toen ook op en daar reageerden de aan-

wezigen heel lovend op.”

Gesterkt door die positieve respons, brachtVan Cauwenberge de cd nu uit onder denaam PvC. De opbrengst van de cd gaat naareen goed doel: de v.z.w. Clemenswerk.

Van Cauwenberge is van plan om ieder jaar‘iets muzikaals’ te doen ten voordele van hetgoede doel. Het siert hem dat hij er beschei-den bij blijft, alhoewel hij bijna uitsluitendlovende kritiek ontvangt. Ook de studentenreageren vol lof en Van Cauwenberge merktdat dat drempelverlagend werkt.

”Alleen de zoon van de rector vond me watouderwets klinken en een Britse collega zeidat de cd nogal nefast voor zijn ramen was.”(lacht)

DDee KKeerrssttmmaann kkoommttZelf merkt Van Cauwenberge nog tal vanfoutjes in zijn muziek en kijkt hij zeker nietmet volle graagte naar zichzelf op tv.

”Als ik mezelf bezig zie, heb ik altijd deindruk dat ik te houterig beweeg maar ikbeleef nog steeds enorm veel plezier aan hetzingen zelf. Toch vind ik het, ook nu nog,raar om mezelf bezig te horen.”

Tekst en muziek komen van de Gentse rock-er Peter Boone. Boone stond ook in voorde geslaagde productie en bespeelde zowatalle instrumenten. En het moet gezegd, demuziek is bij momenten van bijzonder hoogallooi. De stijl varieert van folk tot blues.Ook de mooie arrangementen komen bijmomenten heel overtuigend over.

De cd roept herinneringen op aan KurtWeill en het Duitsland van de jaren dertig.De decaan heeft met zijn hele lage stemsoms wat van een gezellig hohoho-ende ker-stman. Wel komt de uitspraak van het Engelssoms wat krom over en PvC lijkt nog iets tebedeesd te zingen. Maar daar kan altijd aangewerkt worden. Voor de rest niets dan lofvoor de prof.

(ingekorte versie - 20/3/2000)

DDe decaan van de Faculteit Geneeskunde, Paul Van Cauwenberge, heefteen cd uitgebracht, getiteld The Beaten Track. Onhip, denkt u? Miss-

chien wel. Alleszins is het luisteren naar deze zingende prof heel wat aan-genamer dan het aversieve gemompel dat menig mummificerend hoogler-aar pleegt te produceren.

TT éé VV éé DD MM

PPrrooff bbrreennggtt aammaatteeuurr--ccdd uuiitt

advertentie

advertentie