ondzendbrief

Even tot rust komen ...Deze rondzendbrief schrijven we niet vanuit Lima, maar vanuit Ayacucho, waar we twee weken op vakantie zijn. In Peru is het nu namelijk hartje zomer, met een temperatuur van meestal 25°C of meer! Joas, Hanna en Rachel hebben hun eerste schooljaar op San Andrés goed afgerond en genieten van een lange zomervakantie (wel 10 weken!). Even niet elke dag om 6.00 uur opstaan en even geen huiswerk … althans niet van San Andrés … Want zoveel vakantie betekent dat je wel wat extra aan Nederlands kunt doen. Hier in Ayacucho genieten we van de natuur, de zon, maar ook van de regen, want in Lima regent het eigenlijk nooit. Het is heel apart om het na maanden weer eens hard te horen regenen! Als we straks thuiskomen, is voor mij de vakantie weer helemaal over. In februari hoop ik namelijk iedere dag les te geven.

SeladisIn de maand februari van elk jaar wordt op het seminarie de (vakantie)cursus ‘Seladis’ gegeven. Dit programma bestaat uit twaalf cursussen en duurt in totaal vier jaar; elke februari dus drie cursussen. De studenten die dit programma goed afronden, krijgen een ‘Diploma en Teología’.

In deze rondzendbrIef • even tot rust komen …

• Seladis

• nieuw schooljaar

• Manchay: Virgen del Carmen

• Manchay: Torres de Santa rosa

• Kaartenproject

• Groet

onze e-mailadressen: p.kleinbloesem@kliksafe.nlpchkleinbloesem@gmail.com

ons adres: familia P.C.H. KleinbloesemSeminario evangélico de LimaAv. La Molina 585Urb. Santa felicia, La MolinaLima 12 – PerúTel. 0051-13482301 (vast) en 0051-972867962 (mobiel)

Thuisfrontcommissie: p/a C. J. barendregtnieuwstraat 183267 Ar Goudswaardceesjanjacoby@yahoo.com

Nr. 3 | januari 2013Fam. Kleinbloesem in Peru

am. bloesemin

ru

Fam oe

Ik hoop de cursus ‘teología sistemática’ te geven. De voorbereidingen hiervoor heb ik zo goed als afgerond. Het is de bedoeling dat ik een overzicht geef van de christelijke geloofsleer. Onderwerpen die ter sprake komen zijn bijvoorbeeld: de Drie-eenheid, de voorzienigheid van God en de zin van het gebed, de zonde, de betekenis van het sterven en de opstanding van Christus, het Heilig Avondmaal, enz. Waarschijnlijk zullen er ongeveer dertig studenten komen. Helemaal zeker is dat pas als de lessen daadwerkelijk beginnen, want voorlopig kunnen studenten zich nog aanmelden. Lastig zal zijn dat de beginsituatie van de studenten zo verschillend is. Er zijn er die in de praktijk al preken en/of kerkleider zijn, maar er zijn er ook die totaal geen theologische achtergrond hebben.

nieuw schooljaarIn maart begint hier vervolgens het nieuwe schooljaar. Elk schooljaar bestaat uit twee semesters. In het eerste semester geef ik les in het derde jaar van de opleiding ‘Profesional en Teología’. De meeste studenten die deze opleiding volgen, willen in de toekomst ‘pastor’ worden (pastor is hier het woord voor dominee of predikant). De cursus die ik hoop te geven gaat over bijbelse antropologie en christologie. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar eigenlijk zal het dus om twee belangrijke vragen gaan: 1) wie is de mens en 2) wie is Christus? Momenteel ben ik hard bezig met de voorbereiding. Er is wat overlapping met de cursus die ik geef in februari, maar niet veel.

Manchay: Virgen del CarmenManchay is een jonge sloppenwijk aan de rand van Lima. Inmiddels wonen er meer dan 70.000 mensen. Er is veel armoede. Veel mensen wonen in krotjes met een golfplaten dak, hebben geen waterleiding, geen riolering en dikwijls ook geen elektriciteit. Sinds augustus ben ik bijna elke vrijdag in de wijk ‘Virgen del Carmen’ (van Manchay) om te

evangeliseren en om de mensen waar mogelijk wat te helpen met bijvoorbeeld water of medicijnen. Dat doe ik vanuit de kleine presbyteriaanse gemeente van La Molina (aangrenzend aan Manchay). Af en toe gaan er een paar mensen van deze gemeente met mij mee. Het valt op dat de mensen het hier helemaal niet vreemd vinden als je over de boodschap van de Bijbel praat. De meesten zijn zich bewust van het bestaan van God. Alleen lang niet iedereen doet daar (nog) wat mee. Bijna standaard nodigen we de mensen uit voor het dienstje dat we organiseren in Virgen del Carmen. Veel mensen zeggen dan toe te

komen, maar komen in de praktijk niet opdagen. Ze zeggen ‘ja’ uit een soort van beleefdheid, maar hebben het te druk met overleven. Als ze zondags een karweitje kunnen doen waarmee ze wat geld kunnen verdienen, grijpen ze die kans dikwijls gretig aan. Maar er zijn ook veel mensen die wél de daad bij het woord voegen en soms van ver komen lopen om bij het dienstje aanwezig te zijn. Wat een paar maanden geleden nog maar een groepje van vijftien personen was, is inmiddels al een groep van dikwijls meer dan veertig personen.

Lopend naar het dienstje in Virgen del Carmen

Het docententeam van het Sel

Manchay: Torres de Santa rosaSinds ongeveer een maand ben ik ook op een andere plek in Manchay bezig, zo’n tien kilometer verderop. Die wijk heet: ‘Torres de Santa Rosa’. Deze wijk ligt behoorlijk afgezonderd van de andere wijken. Er wonen hier zo’n 120 families. Hun krotjes zijn gebouwd tegen een steile berghelling. Ze hebben geen waterleiding en ook geen elektriciteit. Het viel aan het begin niet mee om in contact te komen met iemand uit deze buurt. De mensen die ik aansprak waren aardig, maar leken weinig tijd of zin te hebben in een gesprekje. Een paar weken geleden leek het er weer op dat ik naar huis zou gaan zonder iets bereikt te hebben. Omdat ik het toch op m’n hart had om met de mensen hier nader in contact te komen, heb ik gebeden of de Heere iemand op mijn pad wilde brengen die mij verder kon helpen of voor wie ik wat zou kunnen betekenen. Bij het wegrijden zag ik dat een vrouw langs de kant van de weg mij wat wilde vragen. Toen ik bij haar stopte, vroeg ze me of ik haar wilde helpen om boven op de berg bij haar ‘huisje’ te komen. Met de zware zak die ze bij zich had kon ze daar te voet onmogelijk komen. Even later reed ik met haar de berg op richting haar huisje. Ik stelde mij voor en legde uit wat ik aan het doen was. Al snel bleek

dat deze vrouw, Silvia, een christin was. Ze vertelde dat ze gebeden had dat er iemand langs zou komen om haar te helpen. Ook vertelde ze dat ze een deel van haar huisje had afgezonderd om samen met een paar vrouwen uit een andere wijk te bidden en uit de Bijbel te lezen. Ze hoopte dat daar ook mensen uit Torres de Santa Rosa bij zouden komen. Silvia had veel vragen over de Bijbel en wilde graag een volgende keer verder praten. We spraken af dat ik een week later terug zou komen om samen met haar en de andere vrouwen wat na te denken over een gedeelte uit de Bijbel. Toen ik een week later daar aankwam, waren de andere vrouwen niet aanwezig. Silvia zat samen met haar dochtertje en zoontje te lezen in de Bijbel. Al snel kwam ze met allerlei vragen. Ze had bijvoorbeeld van iemand gehoord dat je geen

Avondmaal kunt houden als je een zondaar bent. We hebben het er vervolgens over gehad dat we als we Avondmaal houden juist belijden dat we zondaren zijn, en dat we het leven buiten onszelf zoeken in de Heere Jezus. Ze was heel blij om dat te horen. Daarna stelde zij zelf voor om met elkaar te bidden. Ze vroeg mij te knielen richting een vaas met drie bloemen. Haar kinderen deden dat automatisch. Ik was zichtbaar verbaasd. Silvia vertelde toen dat ik bij die drie bloemen moest denken aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Voor mij voelde dat als een stuk bijgeloof, hoewel haar bedoelingen goed waren. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat de Heere Jezus zelf duidelijk heeft gemaakt dat de plaats waar wij bidden (en dus ook de richting waarnaartoe wij bidden) niet belangrijk is, maar dat het erom gaat

dat we bidden met ons hart. Binnenkort hoop ik andere mensen uit Torres de Santa Rosa uit te gaan nodigen om in het huisje van Silvia op een doordeweekse ochtend na te denken over het Woord van God. Wilt u meebidden om Gods zegen hierover? De Heere Jezus zei: ‘Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren.’ Voor de mensen hier mag zo’n tekst wel extra betekenis krijgen.

Silvia met twee van haar kinderen in haar ‘huisje’

dat ze bestemd heeft voor gebed en bijbelstudie

Huisje van Silvia

KaartenprojectGerdine is één ochtend per week met een groepje vrouwen bezig om kaarten te maken. Deze vrouwen zijn daar erg blij mee omdat ze voor elke kaart een klein bedrag krijgen, maar ook omdat ze op deze manier ‘er even tussenuit zijn’. Eén van hen voelt zich bijvoorbeeld erg eenzaam. Het is mooi om zo iets voor hen te kunnen betekenen. Veel van de kaarten die ze gemaakt hebben zijn inmiddels al in Nederland verkocht! De (netto) opbrengst is bestemd voor ‘eerste hulp’ in Manchay. Vaak kom ik mensen tegen die bijvoorbeeld geen schoon drinkwater hebben. Hun kinderen zijn daardoor vaak ziek. Verder ontmoet ik dikwijls mensen die dringend medicijnen nodig hebben, maar geen geld hebben om ze te kopen. Op deze manier kunnen ze wat geholpen worden. De kaarten die ze nu aan het maken zijn, worden verkocht op het seminarie. De opbrengst van deze kaarten is

bestemd voor de ‘pot’ waaruit studenten een studiebeurs kunnen krijgen, zodat ze in staat zijn hun studie te betalen.

GroetInmiddels zijn we al bijna negen maanden in Peru. Dat betekent dat we al een heel poosje ‘uit beeld zijn´. Dankbaar zijn we dat we desondanks telkens merken dat u ons en ons werk niet vergeten bent. Hartelijk dank daarvoor. Soms heb je dat echt nodig. Zo was het voor ons allemaal, maar zeker voor Gerdine erg jammer dat we niet bij de bruiloft van haar broer aanwezig konden zijn. En binnenkort trouwt alweer een andere broer van haar … We zijn er een beetje laat mee, maar graag wensen wij u Gods zegen voor het nieuwe jaar! Niemand van ons weet wat het nieuwe jaar ons zal brengen … Graag wensen we elkaar voorspoed toe. Maar er kan ook tegenspoed in ons leven komen. Gods belofte blijft echter vast en zeker: alle dingen (positieve én negatieve dingen) werken mede ten goede, dengenen die naar Zijn voornemen geroepen zijn. Dat ‘goede’ is dat God ervoor wil zorgen dat al die dingen eraan bijdragen dat de Heere Jezus steeds belangrijker voor ons wordt, en meer in ons leven gaat schitteren. Aan die belofte mag elke gelovige zich vastklampen, in voor- en tegenspoed!

Familie Kleinbloesem werd in april 2012 door de GZB van-uit de Hervormde gemeente te Montfoort uitgezonden naar Lima, de hoofdstad van Peru. De GZB werkt graag mee aan de verspreiding van deze rondzendbrief. Harte-lijk dank voor uw meeleven en gebed! U kunt uw betrok-kenheid óók tot uitdrukking brengen door een gift over te maken op bankrekening 28016 van de GZB o.v.v. familie Kleinbloesem. We zijn dankbaar voor uw onmisbare steun, zodat het werk kan voortgaan en zelfs kan groeien. Voor adreswijzigingen en overige informatie:

Gzb | Postbus 28, 3970 AA | driebergen T 0343-512444 | e info@gzb.nl | W www.gzb.nl

CoLofon