1

3

PythiaPriesteres van het Orakel

Dean Amory

5

7

13

15

16

PYTHIA

Pythia, Pythia,

Je mondt braakt alsmaar duisterer taal.

Is dit roes of trance?

Hoor ik jou in deze schemergrot?

Hoor ik jou? Hoor ik een god,

Of slechts de echo

Van mijn gedachten?

Je frêle lichaam verdwijnt, verschijnt,

Lost weer op in rook,

Wedijvert met de nevelslierten.

Je voeten Roffelen de paveien.

Tussen de rotsen weergalmen

Beloftevol de Schalmeien.

Eos zal nu niet lang meer wachten,

Hij zal ons bevrijden.

17

18

Snel kleurt Helios' gloed oranje Wat

Selene de ganse nacht

Hulde in haar zachte mantel

Van wit-en-gele toverpracht.

Ik voel nieuw leven dagen.

Parels van zweet vallen neer

Uit je ravenzwarte haren.

Ze kleven je lokkenkrans

Als godenkroon

Tegen je voorhoofd en slapen aan;

Glinsteren in honderd beekjes

Die kronkelend, oliënd, zalvend,

Je lichaam tot sierraad maken.

Als gekruisigd sta je nu.

Zachtjes schommel je heen en weer.

Hoor je nu de goden praten?

19

20

Nereïde, Hesperide, Najada of

Echidna, Zie ik jou of zie ik Aphrodite?

Aphrodite! Aphrodite!

Ben jij dit, of is dit Pythia?

Momus zet me weer voor aap.

Hier is Dionysos koning

En met Morpheus lacht hij

Om mijn slaap.

Athene, Apollo, willen jullie

Mij dan weg van hier?

Of komen jullie door Pythia

Met mij praten?

21

22

Pythia, Pythia,

Hoe vlam en glans je

In het ochtengloren!

Voor jou heeft Prometheus

Het hemels vuur gestolen,

Heeft Zeus zelf eens wellicht

Zijn hart en hoofd verloren.

Ganymaedes, kom op man, Vul mijn nap!

Ganymaedes, vul mijn nap opnieuw!

Of neen, laat liever Hebe komen!

Nereïde, Hesperide, Najade of Echidna,

Zie ik jou of zie ik Aphrodite?

Aphrodite! Aphrodite!

Ben jij dit, of is dit Pythia?

23

24

Door mijn betraande ogen

Zie ik hoe de rook verdwijnt.

In de grot verstart Pythia,

Haar longen zwoegen.

Dan is 't of plots

De goden in haar varen:

Ze schrikt, ze schokt, ze beeft,

Haar donkere ogen

Draaien wild in 't rond.

Verkrampt graaien haar handen

In haar vlees.

Ik voel de pijn in mijn eigen huid.

Koude rillingen lopen over mijn rug.

Mijn palmen zweten.

In de grot is alles nu verstomd.

Zwak hoor ik hoe buiten

Aeolus opgewonden fluit.

Ook ik voel de aanwezigheid

Van de goden hier: Hermes, Iris, ...

Wie fluistert de versteende Pythia toe?

25

26

Clotho, Lachesis, Atropos,

Welke Moire koos mijn lot?

Welke dochter van de nacht

Is't die stiekem lacht?

Zal ik ooit dit geheim doorgronden?

Nereïde, Hesperide, Najade of Echidna,

Zie ik jou of zie ik Aphrodite?

Aphrodite! Aphrodite!

Ben jij dit, of is dit Pythia?

27

28

Pythia knielt ter aarde,

Leunt vervolgens langzaam achterover.

Traag zwaait ze met haar lange haren,

Rekt zich uit - de handen in de nek,

Buigt dan weer voorover en kust de grond,

Staat recht, de handen in de zij

En wiegt rythmisch heen en weer.

In haar grote ogen blinken tranen,

Over haar verheerlijkte gezicht

Hangt een waas van onbestemde droefenis.

Haar lippen bibberen, haar leden beven

Maar wanneer zij eindelijk spreekt,

Klinkt haar stem wonderlijk diep,

Melodieus en zacht:

“ 't Was Eris die voor jou een boodschap bracht! Ze zei:

Waarom heb je niet geluisterd deze nacht?

Zij, naar wie nooit iemand luistert,

Heeft je zoveel wonderlijks te vertellen! “

29

30

Ik hoor echter amper nog wat Pythia zegt.

Eurynome baarde Euphrosyne, Thalia en

Aglaia, Maar ik sta hier, en voor mij glanst

Pythia.

Ze overtreft in schoonheid

Al wat ik ooit droomde,

Al wie ik ooit vernoemde.

Zij is mysterie, gratie, donkere drift,

En evenzeer heldere bevalligheid.

Nereïde, Hesperide, Najade of

Echidna, Zie ik jou of zie ik Aphrodite?

Aphrodite! Aphrodite!

Ben jij dit, of is dit Pythia?

31

32

Mnemosyne werd door Zeus bemind. Pegasus

draaft sinds voor negen muzen.

Eros omarmt Psyche.

Selene houdt van Endymion.

Maar vandaag, toen de rook optrok,

Was't Eris die mij een boodschap zond.

Gelukkig is dat een zorg voor later,

Want hier sta ik - en voor mij Pythia.

Is zij Artemis - Diana?

Ben ik jager, prooi of sater?

Pythia, mooie Pythia,

Te laat herken ik je slangenhaar.

Te laat weet ik: jij bent Medusa!

Hera, Hymen Hestia, sta mij bij!

Persephone - jij: weg van mij!

33

34

Hier, neem mijn gewaad en dat van Pythia!

Laat Hephaistus voorzichtig stoken,

Want reeds verschroeit de gloed

Het berenvel waarop ik Pythia,

Of zij mij, zal nemen.

Pythia, Oh Pythia,

Het landschap dat ik in je ogen las,

Vertel mij wat het was:

Olympus? Parnasus misschien?

Of was het wellicht Tartaros?

Varen wij naar d'Elyseese Velden?

Is dit Lethe of drijven wij op d'Acheron?

Kus me, Pythia, want het leven is een labyrinth

Waarin ik geen uitweg vind,

Tenzij jij voor mij Ariadne wil wezen!

35

36

Pythia, Pythia,

Ik lust geen Belladonna,

Ik eet niet uit een bekkeneel!

Kom, stop nu toch die orakeltaal!

Wanneer verlaat je deze akelige grot met mij?

Wanneer gaan wij bij de mensen wonen?

Neen, dansen hoeft niet meer voor mij

En sip alsjeblief wat minder wijn!

Oh, Pythia, Pythia!

Wie ben je toch?

Tisiphone? Alecto? Magaera? Io soms?

Hecate? of echt toch Ate ?

Nereïde, Hesperide, Nejade of Echidna,

Voel ik jou, of voel ik Aphrodite?

Aphrodite! Aphrodite?

Ben jij dit, of is dit Pythia?

37

38

Momus, zet me niet voor aap.

Nog is Dionysos koning,

Maar bij Zeus, ik ken geen slaap.

Athene, Apollo, willen jullie mij weg van hier?

Waarom streelt Pythia dan mijn ijdelheid?

Waarom groeit mijn trots

En verstevigt haar omfloerste blik mijn mannelijkheid?

Achhh, laat me - laat me nu:

Reeds leef ik in Pythia

En slechts in haar warmte

Hoor ik jullie nog praten!

39

40

... Maar, Pythia!

Waarom ween je nu?

Heb ik dan teveel in jou

Naar de godin getracht?

Teveel aan het genot gedacht

En te weinig

De lieve, tedere vrouw geacht?

41

43

44