Projectinformatie Cheetah Conservation Fund

Cheetah Conservation Fund (cheetah) 0

www.worldofwildlife.nl

Cheetah Conservation Fund

(Namibië)



In 1990 werd door Laurie Marker het Cheetah Conservation Fund

(CCF) in Namibië opgezet voor het behoud van de cheetah in het wild.

Het werk richt zich ook op andere landen waar de cheetah nog

voorkomt zoals Botswana, Zuid-Afrika, Zimbabwe en Iran. Het CCF ligt

in het Waterberg Conservancy vlakbij de stad Otjiwarongo op 3 uur

ten noorden van de hoofdstad Windhoek. Aangezien alleen in

Namibië, Botswana en Kenia nog populaties voorkomen van meer dan

1.500 cheetah’s, lijken deze landen een sleutelrol te spelen in het

voortbestaan van de cheetah.

Het CCF vangt cheetah’s

op die als weesjongen zijn

achtergebleven, gewond

zijn of die door boeren uit

hun leefgebied worden

verjaagd. Daarnaast

worden er gegevens

verzameld over het

leefgebied, gedrag,

genetica en ziekten van

de cheetah en wordt er

onderzocht welke rol

cheetah’s spelen in de

vee/roofdier

problematiek. Met name

dit laatste speelt een

belangrijke rol bij de

overlevingskansen van de

cheetah.

Laurie Marker is wereldwijd het gezicht als het gaat om de

bescherming van de cheetah. Naast projectleider en persoonlijk

verzorgster van jonge cheetah’s’, geeft Laurie overal ter wereld

lezingen en helpt ze wereldwijd de steun voor de cheetah te vergroten.

In 2003 heeft ze ook het Cheetah Conservation Botswana opgezet in

het naburige Botswana. Dit was het eerste project gericht op cheetah’s

in het land en speelt ook daar inmiddels een belangrijke rol op het

gebied van voorlichting en bescherming.



Locatie project

Cheetah Conservation Fund



De cheetah in het wild In de natuurreservaten ondervinden de cheetah’s vaak te veel

concurrentie van andere predatoren als de hyena, de leeuw en

luipaard. Het merendeel van de cheetah’s leeft daardoor buiten de

wildparken en komen daardoor veel op het land van de boeren, dat

vaak vele tientallen tot honderden hectares groot is. Roofdieren

vormen een bedreiging voor het vee. Helaas wordt de cheetah vaak

ten onrechte beschuldigd van het doden of de verdwijning van vee.

Boeren jagen daardoor actief op de cheetah. Bovendien staat er in de

wet dat wildlieven dat op jouw gebied komt, jouw eigendom is.

Het CCF bestudeerd de populatie in het wild levende cheetah’s, waarbij

gebruikt wordt gemaakt van telemetrie, sporenonderzoek en directe

observatie. Het CCF zet zich in om samen met de boeren naar een

oplossing te zoeken. Er is een programma opgezet waarbij boeren van

het CCF een hond krijgen die de kudde beschermt tegen een aanval

van een cheetah. Daarnaast is educatie van groot belang en worden

struiken die de landerijen overwoekeren gekapt en als brandblok

verkocht, waarvan de boer een deel van de opbrengst krijgt.



Educatie en voorlichting Educatie vormt een belangrijk aspect binnen het project. Verschillende

soorten dierhouderijen worden bezocht en er wordt ondersteuning

gegeven waar nodig. Scholen worden bezocht om kinderen te leren

waarom roofdieren onmisbaar zijn in een gezond ecosysteem. Het

verplaatsen van een cheetah die problemen veroorzaakt op

boerderijgrond zal pas gebruikt worden als laatste redmiddel; het zij

aan zij leven van mensen en cheetah’s is het ultieme streven van de

CCF.

De cheetah zelf speelt ook een belangrijke rol bij de voorlichting.

Cheetah’s zijn in principe niet agressief naar mensen. Een aantal

cheetah’s die zijn opgegroeid in de opvang en hebben het overleven in

het wild nooit van hun moeder hebben kunnen leren. Hierdoor kunnen

ze nooit in het wild kunnen worden uitgezet. Het CCF heeft een aantal

van deze cheetah’s getraind en deze worden nu meegenomen naar

scholen en lokale gemeenschappen. Deze mensen zien veelal voor het

eerst een cheetah in levende lijve. Zo maken ze kennis met de dier,

zien dat deze niet agressief zijn en leren het leven van deze dieren

hierdoor waarderen. Zo helpen deze cheetah’s bij het behoud van het

leven van hun soortgenoten in het wild.

Bezoek aan het CCF Het educatie- en bezoekerscentrum

van CCF ligt midden in het prachtige

Waterberg Conservancy, een

natuurbehoudprogramma dat is

opgezet door een groep

landeigenaren om dit magische

gebied te beschermen. Nabij dit

centrum kun je cheetah’s

bewonderen die door het CCF zijn

opgevangen. Bij het project zijn er

mogelijkheden om te overnachten.



De cheetah De cheetah (jachtluipaard) is het snelste landzoogdier op aarde en kan

snelheden tot wel 120 km/uur bereiken! Om deze hoge snelheden te

behalen, is de cheetah zeer atletisch gebouwd; het dier is slank,

soepel en gespierd en heeft lange poten en een relatief lange staart,

wat hem zeer wendbaar maakt. Om een goede grip op de grond te

houden tijdens deze hoge snelheden, heeft de cheetah geen intrekbare

nagels.

Cheetah’s gedijen het best in uitgestrekte, open gebieden waar ze een

goed uitzicht hebben over de vlaktes. Ze hebben een voorkeur voor

open graslanden, halfwoestijnen en gebieden met laag struikgewas en

jagen meestal op middelgrote antiloopsoorten als bijvoorbeeld

springbokken en impala’s. Tussen de hoge begroeiing kan een cheetah

eerst de prooi besluipen, alvorens hij het dier met een korte, extreem

snelle sprint probeert te vangen. De cheetah zal proberen de prooi te

tackelen door met zijn voorpoot de achterpoot van een prooidier ‘weg

te slaan’, vervolgens verstikt hij de prooi door het dier in de keel vast

te bijten.

Cheetah’s worden 1,7 tot 2,36 meter lang, zijn tot 94 cm hoog en

wegen 21 tot 65 kilo. In gevangenschap kunnen ze wel 21 jaar

worden, maar in het wild worden ze waarschijnlijk niet ouder dan 12

jaar.

De cheetah leeft nog maar in een beperkt aantal landen in Afrika.

Vooral in Kenia, Tanzania, Namibië en Botswana leven nog grotere

cheeta populaties. De cheetah is een bedreigde diersoort waarvan er

nog maar 12.000 en 15.000 in het wild

voorkomen. Boeren doden cheetah's als deze op hun land komen,

omdat deze mogelijk hun vee doden. Gelukkig bestaan er organisaties

die gericht werken aan oplossingen om boeren en cheetah’s samen,

naast elkaar te kunnen laten leven. Wanneer een cheeta zich

daadwerkelijk vergrijpt aan vee, kunnen veehouders samen met deze

organisaties naar een oplossing zoeken, zoals een ‘probleem’ cheetah

vangen en in een ander gebied weer vrijlaten.



Factfile cheetah (Acinonyx jubatus)

Leefgebied Relatieve grootte

Indeling

Klasse: Zoogdieren (Mammalia)

Familie: Katachtigen (felidae)

Kenmerken

Uiterlijk: Slank, atletisch gebouwd, soepel, gespierd, lange poten

Voedsel: Antilopen, vogels en kleine zoogdieren zoals hazen

Leeftijd: 10 tot 12 jaar

Lengte: 110 tot 150 centimeter

Gewicht: 35 tot 65 kilo

Mobiliteit: van 0 tot 96 km per uur in 3 seconden

Leefgebied

Verspreiding: Oost- en zuidelijk Afrika

Leefomgeving: Uitgestrekte graslanden, halfwoestijn en gebieden met laag

struikgewas

Leefwijze: Vrouwtjes solitair of met jongen, mannen in groepen

Voortplanting

Volwassen: Circa 2 jaar

Nakomelingen: Elke 2 jaar 3 tot 5 welpen

Draagtijd: 90 tot 98 dagen

Zoogtijd: 4 tot 6 maanden

IUCN status: Kwetsbaar



Hoe ziet de cheetah eruit De vacht van de Cheetah heeft een geelbruine kleur die bedekt is met

ronde, zwarte vlekken. De vacht zorgt voor een goede camouflage. De

onderzijde van de cheetah is wit en heeft geen vlekpatroon. De

cheetah heeft in verhouding een kleine kop, met kleine oren en grote

oranje/gele ogen die voor in de kop zitten om zodoende goed afstand

in te kunnen schatten. Verder hebben ze een lange staart van wel 83

cm, belangrijk voor een goede wendbaarheid en evenwicht met

rennen.

Beschrijving van de cheetah Cheetah’s zijn met name te vinden op open vlaktes, waar ze

voldoende ruimte hebben om tijdens het jagen hard te rennen. Grote

katachtigen zijn voornamelijk ‘s nachts actief, echter, de cheetah

vormt hierop een uitzondering, zij jagen meestal tijdens koelere

tijdstippen overdag.

Het sociale gedrag van de cheetah is uniek onder de katachtigen. De

meeste katachtigen leven solitair en hebben een eigen

jachtterritorium. Bij de cheetah’s vormen mannetjes samen een

coalitie voor het leven. Vrouwtjes cheetah’s leven wel solitair, maar

hebben geen jachtterritorium.

Cheetah’s hebben verschillende methoden om met elkaar te

communiceren. Ze kunnen niet brullen zoals andere katachtigen.

Enkele voorbeelden van geluiden zijn tsjilpen als een vogel of spinnen

als een huiskat.

Korte feiten − cheetah’s zijn de snelste landdieren op aarde

− bij het jagen slaat de cheetah een achterpoot van een prooi weg

zodat deze struikelt

− na de jacht moet de cheetah 40 minuten uitrusten om op adem te

komen

− een groot gedeelte van de vangst van de prooien van de cheetah

wordt afgepakt door grote roofdieren zoals de leeuw en de hyena

Projectinformatie Cheetah Conservation Fund

Documents

Transcript of Projectinformatie Cheetah Conservation Fund