Door Anne Koeleman

De Amsterdamse Studenten Ruitervereniging Blok rijdt elke

woensdagavond in de Hollandsche Manege, aan de Overtoom.

Vier leden vertellen over de club, hun liefde voor deze sport

en die geheimzinnige band tussen vrouwen en paarden.

Vrouw en paard

paardensport

Anne Dijkema, 23, vierdejaars psychologie: ‘Een paard is net zo duur als een auto’

‘Ik had al heel lang niet meer paardgereden voor ik bij Blok kwam. Ik reed tussen mijn zesde en twaalfde, maar verhuisde van Amsterdam naar Amersfoort en daar kon ik mijn draai niet vinden. Op die leeftijd kom je tussen bestaande kliekjes terecht, en op de nieuwe manege voelde ik me niet meer thuis. Tien jaar later werd ik lid van Blok om toch maar weer eens iets met paarden te doen. Voor het geld van een eigen paard kan je een auto kopen, dus een paard onderhouden gaat als student niet lukken. Ik heb ook geen auto trouwens. Dit is een prima alternatief, het studententarief is lekker laag. Nu rijd ik hier alweer een jaar, en zit ik ook in het bestuur van Blok.Ik vind het vooral leuk dat wanneer hier op woensdag komt je altijd iedereen kent. Het is elke week een gezellige avond met gelijkgezinde mensen. We doen ook redelijk wat dingen samen naast het paardrijden, zoals picknicken en borrelen. En we vieren ons jubileum met een gala aan het eind van het jaar. We hopen dat er ook zo veel mogelijk oud-leden komen. Helaas gaat de administratie niet zo ver terug, en mensen van 40 jaar en ouder hebben meestal geen Hyves, dus het kan nog wel eens heel moeilijk worden! Ik heb heel wat vriendinnen binnen Blok gemaakt. Vrienden maak je hier dan weer niet veel. Ik geloof dat maar vijf van de vijfentachtig leden man zijn. Binnen de topsport van de paarden zie je wel weer meer mannen. Dat komt omdat ze daar wat kunnen winnen dus dan is het veel ‘cooler’. Nog steeds zijn er weinig jongens bij bijvoorbeeld dressuur: een beetje mooi fi guren draaien is blijkbaar niet mannelijk genoeg. Maar bij cross zijn er man-nen genoeg. Dan is het ineens stoer, als je over een boomstam heen kunt springen.’ l

Sofi eke van der Velde, 26, vierdejaars archeologie: ‘Blok is de beste’

‘Ik reed tussen mijn zesde en mijn achttiende pony, maar toen ik op mijn achttiende naar Amsterdam verhuisde stopte ik met paardrijden. Ik wist niet waar ik een goede instructeur kon vinden op een plek waar ik de paarden ook leuk vond. Na twee jaar vond ik Blok. Ik ben nu al vier of vijf jaar lid, en dit jaar ben ik de voorzitter. We zijn een heel gezellige vereniging, behalve de lessen in dressuur, carrousel en de springlessen organiseert Blok ook strandritjes, buitenritten en weekendjes weg. En daarnaast zijn we ook nog eens heel succesvol. Blok is de beste studen-ten ruitervereniging van Nederland geworden vorig jaar. En met Carrousel doen we elk jaar mee met het Nederlands kampioenschap. Twee jaar geleden begonnen we in de E-poule, de laagste poule, en wonnen het kampioenschap dik. Daarna wonnen we de D-poule en dit jaar zitten we dus al in de C-poule. Ik ben voorzitter, maar echt niet een enorme paardengek. Ik denk wel dat je een sterke band met een paard kan krijgen; wanneer je vast rijdt op een paard dan leert hij je voet-stappen kennen, hij weet precies waar je heen wilt en je hebt het gevoel dat hij voor je wíl werken. Maar ik denk dat je ook een sterke band kan hebben met een hond. Een tijd geleden stond er in het Volkskrant Magazine een discussie: wat is dat toch met paarden en vrouwen? Een van de theo-rieën was dat het seksueel zou zijn. Mijn oude instructeur vond de discussie zo belachelijk dat hij gereageerd heeft met de opmerking: ‘Een vrouw leert gewoon graag een groot beest onder controle te houden en hem precies te laten doen wat ze wil. Zo kan ze later beter haar man in bedwang houden.’ Allemaal onzin natuurlijk. Maar wat het nou precies is tussen vrouwen en paarden, dat is voor mij ook een mysterie. l

14 | Folia 27

Door Anne Koeleman

De Amsterdamse Studenten Ruitervereniging Blok rijdt elke

woensdagavond in de Hollandsche Manege, aan de Overtoom.

Vier leden vertellen over de club, hun liefde voor deze sport

en die geheimzinnige band tussen vrouwen en paarden.

De Amsterdamse Studenten Ruitervereniging Blok bestaat 50 jaar. Elke woensdagavond rijden de leden in de Hollandsche Manege in het hart van de stad. Als Bloklid kun je deelnemen aan de gesubsidieerde lessen dressuur en carrousel. Dressuur is het onderdeel dat je het eerste voor je ziet wanneer je denkt aan paardrijden; het gehoorzaam maken van het paard door de ruiter. Carrousel is een teamsport: door 12 of 16 mensen wordt op de maat van muziek twee aan twee in colonne gere-den, waarbij diverse fi guren en formaties worden gemaakt. Blok organiseert verder activiteiten zoals buitenritten, stedenontmoetingen (wedstrijden), weekenden en borrels.

Annemarie Loos, 23, afgestudeerd in Business Logistics (HvA): ‘Vroeger had ik een pony’‘Ik rijd nu ongeveer tien jaar paard en ik heb nooit behoefte gehad om te stoppen. Vroeger had ik een eigen pony, maar in Amsterdam is daar de ruimte niet voor, dus moest ik toch terug naar de manege. Op zich was dat voor mij ook een stap vooruit. Met je eigen paard beoefen je altijd een individuele sport en ik doe nu carrousel, een echte teamsport. Je bouwt samen wat op, je maakt er met je groep een mooie show van. En de gezelligheid van deze groep is voor mij heel belangrijk.In mijn studietijd reed ik vaak langs de manege, dus ik ben gewoon een keer op woensdagavond naar binnen gegaan voor een proefl es en om wat rond te kijken. Sindsdien rijd ik hier.Er zijn minder studentes dan kleine meisjes die paardrijden. De meeste vrouwen ontgroeien de sport in de puberteit. Ik ken mensen die vroeger ook een eigen pony hadden, maar die nu echt helemaal niets meer met paarden hebben. Van de ene op de andere dag ver-kochten ze hun paard en was het klaar. Ze rijden nu nooit meer. Ik denk niet dat het een specifi eke reden heeft, volgens mij komt het gewoon omdat je tijdens het studeren geen tijd meer voor paardrij-den hebt. En het is ook niet zo’n goedkope sport, al doet Blok het relatief goed met de prijs. Dit is echt een vrouwenvereniging ja, al zijn mannen meer dan wel-kom. Ik heb ook geen idee wat het is tussen vrouwen en paarden. We hebben hier wel mannen, maar ze zijn in de minderheid. Vaak zijn ze dan ook nog eens “de man van;”. Loslopende mannen zijn zeldzaam.’ l

Tajana Bersma, 25, afgestudeerd in tandheelkunde: ‘Ik doe heel veel op de manege’

‘Ik rijd nu tweeënhalfjaar paard, niet zo lang dus. Als klein meisje heb ik maar één keer op een paard gezeten en ik werd er niet heel enthousiast van. Maar een paar jaar geleden wilde mijn moeder graag paardrijden, en ik ging mee.In het begin volgde ik de reguliere lessen aan de Hollandsche Manege, pas later hoorde ik dat hier ook een studentenvereniging was. Toen ben ik lid geworden van Blok. Daar ben ik blij mee, want hier zijn allemaal mensen van mijn eigen leeftijd. In mijn andere lessen zat ik voornamelijk met oudere vrouwen. Natuurlijk kan je paardrijden zien als individuele sport, maar het is toch een stuk gezelliger met leeftijdsgenoten! Ik zou graag nog meer doen bij Blok, zoals carrousel, paardrijden in groepsverband. Met verschil-lende manoeuvres wordt er dan samen rondgereden op ritmische muziek. Het is echt een heel mooi gezicht. Maar de carrouselgroep zit op dit moment vol, er zijn al twaalf ruiters. Misschien dat ze volgend jaar een groep van zestien instellen, of er komt een plaatsje vrij. Dan ga ik proberen bij die lessen te komen.Ik doe wel veel nu op de manege. Ook al was paardrijden geen meisjesdroom, inmiddels ben ik er gek op. Ik zou wel een eigen paard willen hebben, maar dat is heel veel werk en heel duur. Een paard moet elke dag verzorgd worden, hij moet een uur lopen, en je moet vaak wel 400 euro stalgeld per maand betalen. Verder moet je ook rekening houden met onvoorziene kosten, zoals de dierenarts. Dan kan je beter op de manege zitten. Ik ben hier zo’n drie keer per week en vind dit het leukste wat er is!’ l

Folia 27 | 15

Foto

’s: J

an-M

aart

en H

upke

s