1

vuurbronoktober 2019

Michel Thijssen:

‘Ik heb veel betrokkenheidervaren!’

Verhalen van opa

Collega’s aan het woord over Veilig Leven

Een dag met Harco Bergman

Incident uitgelicht:

Brand bij pluimveebedrijf in Dalfsen

2 3

10 INCIDENT UITGELICHT

ondertussen online

Van ervaring naar verbetering

COLOFONDe VuurbronOktober 2019 27e jaargang nummer 3Magazine van Veiligheidsregio IJssellandVerschijning: 4 x per jaar Hoofd- en eindredactie: Team Communicatie

Redactie:Rina BraakmanMarieke GoudbeekDiana InkelaarEllen KilianJan NieuwenhuisMarcel van SaltbommelMaurice van Zoelen

Foto-omslag: Robin Hofstede gefotografeerd door Marcel van Saltbommel. Je leest het artikel van Robin ‘aan de studie’ op pagina 12 en 13.

Contactpersonen:Dalfsengroep Dalfsen M.N. van Saltbommelgroep Lemelerveld R. Eilert en F. Overgoorgroep Nieuwleusen M.N. van SaltbommelDeventer groep Bathmen H. Fliermangroep Deventer E. Brinkhof en F. LeeftinkKampen J. Hafkamp en M. Kwakkel-Reijnders

Olst-Wijhe groep Olst J. van Dam groep Wijhe vacantgroep Welsum G. Huiskamp-Fliermangroep Wesepe E. Zandbelt groep Heeten R. Alferink groep Heino M. Kogelmangroep Luttenberg S. Maatmangroep Raalte D. WilminkOmmen-Hardenberg groep Balkbrug vacantgroep Bergentheim J. Weitkampgroep Dedemsvaart 1 G.T. de Haan groep Dedemsvaart 2 vacantgroep Gramsbergen E.J. Kwantgroep Hardenberg A H. Nijeboer groep Hardenberg B vacantgroep De Krim H.J. Mulder en I. Hamberg-Schonewillegroep Slagharen R. Sanders en H. Spijkersgroep Ommen E.J. DijkStaphorst vacantSteenwijkerland groep Giethoorn M. Smit en B. Tuingroep Kuinre vacantgroep Oldemarkt K. Boers en A. Meijerink-Molenboergroep Steenwijk vacantgroep Vollenhove P. SmitZwartewaterland groep Genemuiden A. Blok en L. van Dierengroep Hasselt D. Kroesgroep Zwartsluis vacantZwolle M.N. van Saltbommel

Adressencoördinatie:(Wijzigingen van adressen / nieuwe korpsleden e.d.)Rina BraakmanT. 088 - 1197433E. r.braakman@vrijsselland.nlvuurbron@vrijsselland.nl

De redactie behoudt zich het recht voor om artikelen in te korten of journalistiek aan te passen.

Uitgave door team communicatie van Veiligheidsregio IJsselland

Inhoud04 ACTUEEL

09 DE ONTMOETING

14 ORGANISATIEONTWIKKELING

16 COLLEGA’S AAN HET WOORD

18 IN BEELD

22 VIJF VRAGEN AAN

23 PARTNERS

24 DE POST VERTELT

28 HOBBY VAN...

20 FAMILIEPORTRET

06 EEN DAG MET HARCO BERGMAN

Kopij voor het volgende nummer kun je aanleveren bij je contact- persoon of mailen naar de redactie: vuurbron@vrijsselland.nlPostbus 1453, 8001 BL ZWOLLE

Vóór 13 november 2019

Het lijkt alsof het gisteren was dat de Vuurbron nieuwe stijl het licht zag. Eén keer met

de ogen knipperen en we zijn beland in oktober. Wat lijkt verder weg, de zomer of

de kerst?

Wat actueel blijft, dwars door de seizoenen heen, is het thema klimaat. Ook bij onze

veiligheidsregio. Wat zijn de gevolgen van klimaatverandering, wat betekent dat voor

onze organisatie en wat kunnen we zelf doen? Sander en Marjolein ontmoeten elkaar en

hebben een geanimeerd gesprek over dit onderwerp. Zeker het lezen waard!

In deze editie lees je ook over de brand bij het pluimveebedrijf in Dalfsen, het programma

Veilig Leven en het nieuwe crisisplan. Vanuit de inhoud én door goed luisteren naar de

ervaringen komen we tot verbeteringen.

In het laatste kwartaal toetsen velen van ons hun vakmanschap tijdens één of meerdere

oefeningen. Vakmanschap is ook: interesse voor wat er om je heen gebeurt. Daarom

bevelen we de Vuurbron van harte aan. Je hoeft er de deur niet voor uit. Veel leesplezier!

De redactie

Vertrek Arjen Schepers naar Lelystad

Arjen Schepers, directeur/commandant

brandweer van Veiligheidsregio IJsselland,

is per 1 oktober 2019 benoemd als

algemeen directeur/gemeentesecreta-

ris van de gemeente Lelystad. Met zijn

vertrek sluit Arjen een loopbaan af van

ruim 19 jaar bij de brandweer en veilig-

heidsregio.

Vrijsselland.nl

#Kuinre

Nog schrik in de benen van gister.

Mijn paard in de sloot en met geen

mogelijkheid er uit te krijgen. Brandweer

#Kuinre gebeld en het was zo gepiept!

Bedankt!! @Brandweer_NL

Twitter

Wat als…

We staan er niet iedere dag bij stil, maar

als het lang heet en droog weer is dan

kan dat grote gevolgen hebben. In onze

derde korte documentaire vertellen

onze collega’s en partners meer over de

maatregelen en samenwerkingen die we

allemaal nemen om een crisis te voorko-

men of snel als mogelijk op te lossen.

Veiligheidsregio IJsselland

4 5

De afgelopen maanden hebben we met elkaar

meerdere hittegolven doorstaan. Dat leidde op

de uitruk en tijdens oefeningen soms tot kleine

aanpassingen in de wijze waarop we gekleed

gingen. Ook bij diegenen die de hele dag op

kantoor zitten gingen de koffiegesprekken soms

over kleding. Het dragen van een nette korte

broek, kan dat? Campingkleding of de kleding

waarin je de belangen van de burger het beste

dient doordat je het hoofd koel houdt?

Dat riep, bij mij, ook de vraag op hoe het huidige

kledingreglement nu eigenlijk bevalt. De OR heeft

zich meer dan een jaar geleden hard gemaakt voor

een werkwijze waarbij het vertrouwen in en de pro-

fessionaliteit van de medewerker voorop zou staan.

Dus ook bij het bestellen van kleding. Geen regle-

ment meer waarbij je een standaard aantal t-shirts

krijgt terwijl je persoonlijk liever in een polo loopt.

Geen standaardbudget meer maar gewoon kunnen

actueel

van de OR

actueel

Krijg de kleren

Op donderdag 11 september werd de eerste openbare AED bij een

IJssellandse brandweerpost geplaatst. In Zwolle onthulden Jeroen

Altorf, ploegleider brandweer Zwolle, en Rinke Beverwijk, voorzitter

Ondernemersclub Marslanden, de openbare AED bij de brandweerpost

in Zwolle Zuid.

Het doel van de openbare AED’s is (lokale) veiligheid vergroten en zelfred-

zaamheid van inwoners, instellingen, bedrijven en hun directe omgeving te

stimuleren. Na Zwolle volgen, tot en met november, de brandweerposten

in Bergentheim, Deventer, De Krim, Giethoorn, Gramsbergen, Hardenberg,

Kampen, Luttenberg, Raalte, Slagharen, Welsum, Wesepe en Vollenhove.

OPROEPSYSTEEM HARTSLAGNUDe vijftien AED’s worden allemaal aangesloten bij het burgerhulpverleningsnetwerk HartslagNu. Bij een melding van een moge-

lijke hartstilstand, worden de burgerhulpverleners die zich dichtbij het slachtoffer bevinden, binnen een straal van 750 meter,

automatisch gealarmeerd. Vrijwilligers wordt gevraagd rechtstreeks naar het slachtoffer te gaan of eerst een openbare,

aangemelde AED op te halen. Heb jij je al aangemeld?

TEKST: LAURA BURGMAN BEELD: HILDE BOS

TEKST: CEES-JAN BLOEMENDAAL

Een nieuwe stad, studie en kamer. Studenten doen veel

nieuwe indrukken op. De HOI-week in Deventer was

eind augustus daarom de ideale gelegenheid om hen

meer te vertellen over brandveiligheid.

Brandveilige jeugdTEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: HILDE BOS

Wisselingen in bestuur en management TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: ERIK FRANSSEN

Met de rookcontainer als publiekstrekker lieten studenten

zich meer vertellen over het nut van een rookmelder en veilige

vluchtroute. Jan Wittenberg: “De sfeer was gemoedelijk en we

kregen veel vragen. Het is belangrijk dat de studenten weten

hoe om te gaan met (brand)veiligheid. Zorg dat de rookmelders

in de studentenhuizen werken en blijven werken, de vlucht-

wegen vrij zijn van obstakels. Praat er samen over en wijs elkaar

op onveilige situaties. Samenwerken aan veiligheid en je hier

bewust van zijn.”

Per 1 oktober gaat directeur en commandant brandweer Arjen Schepers aan de slag als gemeentesecretaris van

Gemeente Lelystad. Peter Snijders verruilt zijn burgemeestersambt van Hardenberg in Zwolle en volgt daarmee

Henk Jan Meijer op.

Vanaf 1 oktober treedt Michel Thijssen (manager brandweer-

zorg) op als waarnemend directeur/commandant brandweer.

Voor de werving van de functie directeur veiligheidsregio /

commandant brandweer zijn de afgelopen weken gesprek-

ken gevoerd met de organisatie door bureau Castanho voor

het opstellen van het functieprofiel. Dit moet ervoor zorgen

dat de nieuwe persoon zo goed mogelijk aansluit bij onze

organisatie. Het bestuur hoopt uiterlijk eind november

iemand te benoemen die in het eerste kwartaal van 2020

kan starten.

Peter Snijders werd 16 september geïnstalleerd als

burgemeester van Zwolle en is daarmee ook voorzitter

van Veiligheidsregio IJsselland.

bestellen wat je nodig hebt

om je werk voor de maat-

schappij goed te vervullen en

waardoor je er altijd representatief

bij kunt lopen zonder gezeur.

Inmiddels is deze nieuwe werkwijze al een

tijdje in gebruik. Bij de OR zijn nog geen

klachten bekend van mensen die er voor hun

gevoel niet goed bij kunnen lopen, maar ook

niet vanuit de organisatie dat het werken

vanuit vertrouwen en professionaliteit niet

blijkt te werken.

Het is mooi om te merken dat je als OR

soms het verschil maakt. Dit keer tussen

een militair geschoold reglement en een

modern reglement dat daadwerkelijk

de professionaliteit van de medewerker

centraal stelt.

Onthulling eerste openbare AED bij IJssellandse brandweerpost

De campagne rond de Brandpreventieweken in oktober

‘Brandweer zoekt speurneuzen!’ richt zich dit jaar op

kinderen van 9 tot en met 12 jaar. In een interactieve game

gaan kinderen als ‘brandonderzoeker’ aan de slag, op zoek

naar de brandoorzaak van een huisbrand.

6 7

De rust van het groene, uit- gestrekte polderlandschap en een aangenaam zonnetje missen hun effect niet. Rijdend op de Schoterweg met aan de horizon het Kuinderbos word je zowaar een beetje zen. Ontstressen in het klein Zweden van de polder. Het kan!

Harco Bergman herkent het wel en moet

er stiekem weleens om glimlachen.

Om de eerste reactie van een camping-

bezoeker bijvoorbeeld die vlak na aan-

komst op natuurkampeerterrein Veen-

kuil ontdekt dat zijn mobiel hier niet of

nauwelijks werkt. “Je ziet even de stress

en wat lichte paniek. Toch zijn mensen

er in het algemeen snel aan gewend en

vinden ze het ook wel prettig. In het

Kuinderbos kom je helemaal tot rust.”

TWEE PASSIESHarco wist al vroeg wat hij zou worden:

boswachter én brandweerman. Naar

voorbeeld van zijn oom. Dat het de juiste

keuzes waren blijkt wel uit zijn lange

staat van dienst in beide functies. Bijna

twintig jaar brandweerervaring bij post

Kuinre, waarvan tien als ploegleider.

Zijn loopbaan als natuurbeheerder bij

Staatsbosbeheer startte hij na de bos-

bouwtechnische school in Apeldoorn,

bijna veertig jaar geleden. Twee passies

en elke dag - samen met de vogels -

fluitend naar het werk. En passant

vertelt Harco dat hij een van de laatste

boswachters is die nog woont in een

echte boswachterswoning.

Bij de boswachterij hangt deze ochtend

een serene rust. Ik vind Harco na een

korte speurtocht in zijn kantoor aan de

achterkant van de grote schuur. Meteen

is duidelijk dat ook boswachters, naast

het werk in de frisse buitenlucht, niet

ontkomen aan administratieve taken.

“Maar ik hoef het niet allemaal alleen te

doen hoor. We hebben zo’n zestig

vrijwilligers voor allerlei projectmatige

dingen, zoals ringslangen of roofvogels

monitoren. Dit gebeurt door mensen

van zorggroep ’s Heerenloo, mensen

met een taakstraf en stagiairs.

We krijgen het over een waarschuwings-

bord dat me opviel onderweg: ‘Let op:

zonnende ringslangen’, luidde de tekst.

Het blijkt een idee uit de koker van

Harco en het toeval wil dat er net van-

daag een artikel in de Stentor staat over

de ringslangen in het Kuinderbos. “Het

is een van de dingen die we doen om

te voorkomen dat ze omkomen in het

verkeer. We experimenteren ook met

ontsnappingsroutes voor jonge ring-

slangen op zoek naar voedsel. Helemaal

voorkomen kun je het niet, maar als

driehonderd slangen het loodje leggen,

waarvan honderdvijftig op de Schoter-

weg, dan moet je iets doen.”

ALTIJD IETS AAN DE HAND Het Kuinderbos is met 1200 hectare het

grootste en oudste bos van de Noord-

oostpolder op de bodem van de voor-

malige Zuiderzee. Het is een derde deel

van natuurgebied De Weerribben en

heeft een enorme biodiversiteit. Meer

dan 225.000 mensen recreëren jaarlijks

in het gebied.

Het is hard werken om het bos op peil

te houden. In 2007 knapten 15.000 fijn-

sparren als luciferhoutjes af tijdens een

storm. Dat vergeet ik nooit meer.

Bij stormen in latere jaren was er ook

wel werk aan de winkel, maar zo erg als

toen is het niet meer geweest.”

Als natuurbeheerder ziet hij wat klimaat-

verandering doet met het bos.

“Een paar graden kan al het verschil

maken. We zien veel dood hout bij de

lariks. Die heeft het heel zwaar. Ook

hebben we last van de eikenprocessie-

rups en nieuwe plantenziektes. Vooral

het valse essenvlieskelkje dat over-

gewaaid is uit Oost-Europa richt veel

schade aan. Sporen van het padden-

stoeltje landen op de bladeren van es en

doordringen de takken en stam via de

bladsteel. De schimmel vermenigvuldigt

zich daar in de houtvaten, die daardoor

verstopt raken. De boom kan steeds

minder water en voedingsstoffen naar

zijn takken en bladeren vervoeren. Lang-

zaam sterft de boom door verdroging.

MOTORZAAG Dat de posten Staphorst, Zwartsluis en

soms ook Rutten (Flevoland) hun

motorzaagtraining bij post Kuinre volgen

is vanuit deze achtergrond niet vreemd.

Hier zit de expertise. Harco: “Om veilig te

kunnen werken met de motorzaag moet

je echt goed getraind zijn. We krijgen er

allemaal steeds meer mee te maken.

een dag met

TEKST: JANNY NIJSINGH BEELD: HILDE BOS EN JELTE BERGWERFF

Boswachter en brandweerman in het klein Zweden van de polder

Harco Bergman

“Tweehonderd hectare bos is aangetast door de schimmel met het gevolg dat we ruim tachtig procent van de essen moeten omzagen. We zijn constant bezig met schouwen, markeren en herbebossen.”

8 9

STELLING 1: De veiligheidsregio kan veel actiever met duurzaamheid bezig zijn.

Marjolein: “Duurzaamheid leeft nog maar op kleine schaal in

onze organisatie. Terwijl het een bijzondere tijd is waarin we

leven: deze generatie merkt de klimaatverandering als eerste

en is de laatste die er wat aan kan doen. Sander: “Moeten we

het dan meer op de agenda zetten?” Marjolein: “We zetten al

stappen, zoals zonnecellen op de daken van verschillende pos-

ten, maar dat delen we niet met elkaar. Het zou bijvoorbeeld

mooi zijn om te weten wat de opbrengst is van die zonnecellen

per pand en dat te laten zien op narrowcasting.”

STELLING 2: Beheer & Techniek moet vooraan staan met innovatie.

Sander: “We doen de ‘kleine’ dingen, zoals het aanschaffen

van elektrische dienstvoertuigen en overstappen van diesel

naar benzine. Ook volgen we de ontwikkelingen en houden

rekening met dienstvoertuigen op elektrische- of waterstof-

aandrijving. Hoewel we nu tankautospuiten voor twintig jaar

aanschaffen, kan ik me voorstellen dat er eerder al een aan-

passing naar bijvoorbeeld waterstof- of elektrische aandrijving

wordt gedaan.”

STELLING 3: Collega’s kunnen niet individueel duurzaam bezig zijn, daar is een project voor nodig.

Marjolein: “Al lijkt het soms een druppel op een gloeiende

plaat, alles telt mee: je pc helemaal uitzetten na gebruik, pa-

pieren koffiebekers hergebruiken of de fiets pakken naar een

afspraak dichtbij.” Sander vult aan: “Carpoolen naar een over-

leg kunnen we ook wat vaker doen en ik Facetime regelmatig

als ik OvD-dienst heb in Deventer, maar toch aan een overleg

wil bijdragen.”

Een gezonde boom heeft wit zaagsel. Bij een ongezonde is dat

bruin. Zet je de zaag erin, dan heb je een ander soort spanning.

In een echte boom zagen is heel anders dan in een zaagcontai-

ner. Het is nuttig om dat verschil tussen theorie en praktijk te

delen met brandweercollega’s.”

In Kuinre gaat er al snel een extra zaag op de auto als er storm

op komst is en zorgt de ploeg ervoor dat er eventueel een

extra tractor beschikbaar is voor het opruimen van takhout.

De combinatie boswachter/brandweerman is, zeker ook door

de motorzaagtraining, opvallend. “Het blijft blijkbaar goed

hangen. In juli werden we gealarmeerd voor de brand bij de

papierfabriek in Staphorst en daar hoorde ik meteen ‘Hey

boswachter!’. Dat vind ik dan wel weer leuk”, grinnikt Harco.

PRIO 1 MET ZES KM/U Post Kuinre bedient een groot agrarisch gebied en een deel

van de Weerribben en door de geografische ligging kan de

post ook gealarmeerd worden voor incidenten in Flevoland en

Friesland. Soms moet worden uitgerukt met de blusboot.

“We doen samen met de blusboot van Oldemarkt. Die boot

haalt 60/70 kilometer per uur. Ook Giethoorn heeft één boot.

Als je met Prio 1 uitrukt met de gemeenteboot ga je niet snel-

ler dan zes kilometer per uur. Dat gaat niet zo hard, maar die

boot kan wel veel spullen vervoeren.”

Gemiddeld rukt Kuinre veertig keer per jaar uit. “De pieper

gaat niet wekelijks, maar als ie gaat is er wel echt wat aan de

knikker”, stelt de ploegleider. “In ons gebied moet je rekening

houden met andere risico’s, bijvoorbeeld explosiegevaar in

kassen met chemische meststoffen en transformatorhuisjes,

wietplantages in de polder, grote mestvergisters en brand

op moeilijk bereikbare plekken in het waterrijk gebied door

vliegvuur van riet dat wordt verbrand of door stoken.

“De woningen in de Weerribben worden verwarmd met

houtkachels en hebben meestal een rieten dak. Als er brand

ontstaat, duurt het even voordat we er zijn. Daarom zijn rook-

melders en voorlichting zo belangrijk.”

TROTS OP POSTHarco is trots op zijn post. “We werken al jaren met elkaar.

Het zijn zestien mensen die tot op het bot gemotiveerd zijn

en ervan balen als Kuinre de tweede of derde auto had kunnen

zijn maar door wat voor reden dan ook niet is gealarmeerd.

Ik zeg altijd: vrijwillige brandweer bestaat niet, alleen tot het

moment dat je je aanstelling ondertekent. Daarna doe je niet

onder voor de beroepscollega’s. Als we werven geven we daar

onze eigen invulling aan en behouden zo de ‘ideale cultuur’ in

onze groep. We hebben ook geen tv in onze kazerne. Daardoor

praat je veel meer met elkaar na een oefening. Kassie kijken

kan thuis wel weer.”

een dag met

De ontmoeting…

In de serie ‘de ontmoeting’ leggen we twee collega’s stellingen voor, gekoppeld aan het thema van dat kwartaal. We kijken naar het klimaat en wat we zelf kunnen doen. Hoe duurzaam is onze organisatie? Sander Brons, adviseur Beheer & Techniek en Marjolein Fransen, beleidsadviseur Staf & Beleid, gaan met elkaar in gesprek.

TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: HILDE BOS

de ontmoeting

Bij VR Duurzaam is iedereen welkom die iets met het

onderwerp ‘duurzaamheid’ heeft. Suggesties aandragen

mag ook. Marjolein Fransen is één van de contactpersonen.

VR Duurzaam merkt dat de verantwoordelijke personen in

de organisatie het prettig en inspirerend vinden dat collega’s

met hen meedenken.

rubriek

10 11

incident uitgelichtincident uitgelicht

“Het was een zonnige zaterdagmiddag

en ik had mijn tuin vol gasten”, vertelt

bevelvoerder Wilko Jan. “We vierden

de verjaardagen van twee kinderen, dus

toen de pieper ging baalde ik wel even.

Toen ik zag dat het om het adres van een

oud-collega ging, kwamen er gelijk veel

vragen in mijn hoofd: Zijn hun kinderen

veilig? Wat ga ik aantreffen? Onze ploeg

kwam als eerste aan en daar trof ik de

bewoonster en haar kinderen. Met hen

ging het goed, al was er veel emotie. De

vlammen kwamen aan alle kanten uit de

loods. Toen we zeker wisten dat er nie-

mand binnen was, begonnen we met de

buitenaanval. Ondertussen ondervroeg

ik de bewoonster of er grote gevaren

waren vanwege de biogasinstallatie en

opgeslagen gevaarlijke stoffen.

WATERTEKORTAl snel liepen we tegen onze eerste

leerpunten aan. Doordat we meteen

met lagedruk gingen blussen, liep de wa-

terhoeveelheid in rap tempo terug. Op

dat moment waren de WTS 500 en een

tankwagen gealarmeerd. Ik wist dat de

WTS500 reed, maar ik zag ze nog niet.

We hebben toen de 2040 op een

geboorde put gezet en die voedde de

wagens 2030 en 2031. Achteraf gezien

hadden we dit meteen moeten doen.

Vanwege de mogelijke gevaarlijke stof-

fen, moest al het brandweerpersoneel

met ademlucht gaan werken en grotere

afstand houden. De naastgelegen

kippenschuur met 40.000 kippen en het

woonhuis werden niet bedreigd, omdat

de wind gunstig stond.”

BESTUUR EN MILIEUJos Nijenhuis kwam naar Dalfsen als

Officier van Dienst Bevolkingszorg (OvD-

Bz). “In het eerste CoPI-overleg hoorden

wij dat er in 2015 dierenactivisten bij het

bedrijf waren geweest om te demon-

streren, dus daar hield ik vervolgens

rekening mee. Er waren wat zorgen dat

er veel kijkers zouden komen, dus wer-

den een paar toegangswegen afgeslo-

ten. Achteraf bleek dat niet nodig. Wat

wel nodig was, was de overdracht naar

de gemeente vanwege een milieudelict:

er was een grote uitstroom van mest.

De piketmedewerker van Omgevings-

dienst IJsselland was redelijk snel

aanwezig.”

OEFENEN EN ELKAAR KENNENHoewel Jos al meerdere jaren piket

heeft als OvD-Bz, was dit zijn eerste

grote inzet: “Ik zat heel natuurlijk in het

CoPI-overleg, doordat we regelmatig

met elkaar oefenen. Voor de hulpdien-

sten zijn dit soort incidenten dagelijks

werk, maar een OvD-Bz doet het naast

zijn werk bij de gemeente. Je moet

elkaar toch weten te vinden om snel

afspraken te kunnen maken en te weten

wat er speelt.”

KENNIS OVER GEVAARLIJKE STOFFENWilko Jan en zijn mede-bevelvoerders

zijn later nog bij elkaar gekomen om

meer te weten te komen over biogas:

“We hebben als vrijwillige brandweer-

ploeg kennis over gevaarlijke stoffen,

maar niet heel diep. Daarnaast ontbrak

ook specifieke kennis over het bedrijf

zelf, waardoor we mogelijk meer gevaar

liepen dan we in eerste instantie dach-

ten. Kennis delen blijft belangrijk, want

eigenlijk was het een brand in een kleine

chemische fabriek op een boerenerf...”

TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

Brand bij pluimveebedrijf Dalfsen

Brand – Industrie – Veldhoeveweg – Dalfsen…Wilko Jan van Niejenhuis en Jos Nijenhuis komen net als 150 andere collega’s in actie op zaterdag- middag 1 juni. Er wordt volop ingezet op het blussen van de brand, maar onder andere van-wege de biogasinstallatie wordt het een GRIP- incident.

MEER LEZEN OVER DIT INCIDENT?In het Kennisportaal op intranet

staan infographics over evaluaties

van incidenten. Zoek op multi-

disciplinair evalueren. Werk je

buiten Citrix, log dan eerst in.

12 13

aan de studie aan de studie

Ik ben dankbaar dit werk te mogen doen!

Op aanraden van Jan Beltman kwam Robin Hofstede een aantal jaren geleden als vrijwilliger bij de brandweer in Wijhe. Toen bij brandweer Deventer een vacature voor manschap/duiker vrijkwam, stuurde hij een sollicitatie voor deze beroepsfunctie. Het sollicitatietraject verliep succesvol voor hem.

Eduard Agterkamp,

leerwerkplekbegeleider

“Als leerwerkplekbegeleider van

Robin was het ook mijn eerste werk-

ervaring met ELO. Ik vond het digita-

le werken een hele vooruitgang”.

John van den Burg,

leidinggevende

“Door Robin allerlei opleidingen,

waarvan een aantal via ELO, te laten

volgen is hij zo snel mogelijk allround

en breed inzetbaar. Voor de organisa-

tie is dit van groot belang.”

Robin heeft de laatste twee jaar voor de

brandweer al een flink aantal opleidingen

en cursussen gevolgd: manschap, pomp-

bediende, brandweerduiker, gaspakdrager,

brandweerchauffeur, bediener hoog-

werker, groot rijbewijs C en ademlucht

werkplaats. Opleidingen die hij allemaal

moest volgen voor zijn vaste aanstelling in

de 24-uursdienst. Daar waar de meeste

opleidingen vooral ‘old school’ uit het

boek leren betrof, heeft hij de opleiding

tot brandweerchauffeur via de ELO

(Elektronische Leer Omgeving) doorlopen.

“Dit was best wennen. Als je gewend bent

om met behulp van boeken te leren, en

daarin teksten te kunnen arceren, is het

een hele zoektocht om leren via de ELO

je goed en snel eigen te maken”, vertelt

Robin. “Ik vond de video’s in de ELO wel

fijn. Ik ben namelijk nogal visueel inge-

steld.” Op de planning qua opleidingen

staat nog het halen van het vaarbewijs én

rijbewijs ‘E achter C’.

WERK, STUDIE EN PRIVÉDe studiebelasting was erg hoog en heeft

Robin de nodige tijd en energie gekost.

Voor de opleiding brandweerduiker moest

hij één week intern in Den Helder zijn én

elke vrijdag en zaterdag naar Mijdrecht.

Het laatste deel van de opleiding man-

schap was intern bij Falck: week op, week

af. Om voor de dienst zo snel mogelijk

inzetbaar te kunnen zijn heeft hij de laat-

ste drie weken van de opleiding intern in

Rotterdam gevolgd. “En vervolgens reed

ik dus op vrijdagmiddag van Rotterdam

naar Mijdrecht voor de opleiding brand-

weerduiker.” Voor zijn jonge gezin een

pittige periode.

GEEN DAG IS HETZELFDERobin is, met recht, trots op zichzelf en

wat hij bereikt heeft. “Alles is gelopen

zoals ik het wilde. Mijn sollicitatie destijds

is de beste keus geweest. Ik ben dankbaar

dit werk te mogen doen. Geen dag is het-

zelfde. Je maakt samen lastige en moei-

lijke momenten mee, maar gelukkig heb

je ook leuke dagen en ben je trots op

wat je (samen) hebt kunnen betekenen.

Mijn plannen voor de toekomst? Vrijwillig

bevelvoerder wellicht!”, zegt Robin met

een glimlach.

TEKST: DIANA INKELAAR BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

14 15

Als onderdeel daarvan zijn met de teamleiders, ploegleiders

en enkele brandweerposten in de tweede helft van 2018 open

gesprekken gevoerd over de materieelspreiding. Vanuit het

regionale perspectief van samenwerking werd besproken wel-

ke voertuigen een post echt nodig heeft om snel en effectief

uit te rukken. Samen met de teamleiders begeleidde Michel

Thijssen het proces.

VEEL BETROKKENHEID“Ik heb heel veel betrokkenheid ervaren. We hebben mooie,

open gesprekken gevoerd waarin ruimte was voor emotie

maar waarbij de inhoud uiteindelijk altijd centraal stond.

Hoewel veel brandweermensen in het algemeen graag willen

houden wat ze hebben, snapt iedereen wel dat er ook een

andere kant aan het verhaal zit, namelijk dat de burger recht

heeft op kwalitatief goede brandweerzorg tegen zo laag mo-

gelijke kosten. De inmiddels vastgestelde materieelspreiding

is het resultaat van eenheid in denken bij teamleiders, met

betrokkenheid van ploegleiders en zo nodig in samenspraak

met de brandweerposten.”

Het spreidingsplan komt in de komende jaren tot uitvoering.

“We nemen de tijd en proberen zoveel mogelijk aan te sluiten

bij de natuurlijke vervangingsmomenten van ons materieel.”

ONTWIKKELINGEN VERTALENMaterieelspreiding is onderdeel van het programma Toe-

komstbestendige Brandweerzorg. Ontwikkelingen binnen de

samenleving vragen om een vertaling in de ontwikkeling van

de brandweer op gebied van kwaliteit, veiligheid, gezondheid

en beschikbaarheid van personeel. “Onze opdracht - die door

het bestuur wordt onderschreven - is om de brandweerzorg in

de eerste plaats organiseerbaar en daarnaast ook betaalbaar

te houden.”

Michel is tevreden over het verloop van het proces. “In het

begin voelde je bij een aantal ploegleiders en posten wat

weerstand en er werd ook weleens stevig gediscussieerd,

maar uiteindelijk kwam het inhoudelijke gesprek altijd op

gang en was er ook veel begrip. Een extra opbrengst is dat

door dit proces de verbinding tussen teamleiders en

ploegleiders steviger is geworden; de gesprekken over de

materieelspreiding deden het besef groeien, dat we in

IJsselland een brandweer hebben met 35 brandweerposten

die ‘samen de klus klaren’. Ook voor de ondersteunende

teams, zoals Beheer & Techniek, geeft de duidelijkheid over

de materieelspreiding mooi houvast om hun rol makkelijker

te kunnen nemen. We hebben samen goede stappen gezet.”

Inwoners moeten erop kunnen vertrouwen dat onze brandweer snel hulp biedt als het nodig is. Die kwaliteit wordt al tijdenlang goed ervaren. Om dat ook voor de toekomst te garanderen, moeten we nu voorsorteren.

ONZE BRANDWEER OP INTERNETOp internet presenteren we onze brandweerorgani-

satie met algemene informatie over de organisatie,

medewerkers en de toekomst. Je kunt ook zien welke

voertuigen er in de kazernes staan en hoeveel brand-

weermensen er maximaal nodig zijn om goed uit te

kunnen rukken. De pagina wordt verder gevuld met

een link naar het huidige dekkingsplan, een postcode-

tool waarop bezoekers op basis van hun (IJssellandse)

postcode kunnen zien hoe snel de brandweer bij hun

huisadres kan zijn in geval van nood en een link naar

veelgestelde vragen over de brandweer.

Nieuwsgierig? Ga naar brandweer.nl/ijsselland/

brandweer-ijsselland/onze-brandweer

organisatieontwikkeling

Kwaliteit voorop, nu en in de toekomst

Uitrukorganisatie Brandweer IJsselland

TEKST: JANNY NIJSINGH BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

16 17

collega’s aan het woord

...over Veilig Leven

We willen allemaal ambassadeur zijn van veilig leven, omdat we daar vanuit ons werk dagelijks mee bezig zijn. Maar wat betekent veilig leven? En wat is er

voor nodig om ambassadeur van veilig leven te zijn?Stel de vraag tien keer en je krijgt tien unieke antwoorden. We zijn het

project ‘de medewerker als ambassadeur’ gestart om antwoord te geven op deze vragen. Of je nu werkt op de salarisadministratie of je bent commandant

brandweer, iedereen is professional en ambassadeur. Samen geven we het goede voorbeeld.

TEKST: MARIEKE GOUDBEEK BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL EN HILDE BOS

HOE VERBONDEN BEN JIJ?EVELIEN BAAS, ADVISEUR HRMVanuit de vraag ‘de medewerker als ambassadeur’ heb ik me

verdiept in het thema sociale betrokkenheid. Wat is sociale betrokkenheid?

Hoe kunnen we het inzetten om onze boodschap over veilig leven daar

verder te brengen? Ik ben geboren en getogen op het platteland en woon

daar inmiddels ook weer enige jaren. Ik sta er niet dagelijks bij stil maar

dit is mijn basis. Hier kan ik altijd terecht. Thuis maar ook buiten ons gezin

hebben we contacten. In de buurt waar ‘noaberschap’ nog springlevend is,

binnen de familie, vrienden, sport, werk en het verenigingsleven. Sociale

verbondenheid is de mate van verbondenheid en solidariteit van de groepen

waar je deel van uit maakt. Hoe verbonden ben jij? En hoe kunnen we ieders

verbondenheid inzetten in het veiliger maken van ons dagelijkse leven?

PRACTISE WHAT YOU PREACHJANNY NIJSINGH, COMMUNICATIEADVISEURMag je benzine bewaren in de berging en zo ja, hoeveel? Die vraag kreeg ik

laatst van mijn buren. Een antwoord had ik niet paraat, maar met hulp van

de collega’s van Risicobeheersing kon ik hen een dag later alsnog informe-

ren. Zij blij en ik ook, omdat ik de verwachting - al was het met een tussen-

stapje - waar kon maken. Waarom ze die vraag aan mij stelden? Omdat ik bij

de veiligheidsregio werk en aangenomen wordt dat je alles weet van brand

en brandrisico’s. Dat is natuurlijk niet zo, maar ik zit ‘dicht bij het vuur’.

Als ik iets niet weet, kan ik een beroep doen op vakkundige collega’s en zo

toch een ambassadeur zijn voor mijn organisatie. Die rol kunnen we verster-

ken door ervoor te zorgen dat iedere medewerker basiskennis en -vaardig-

heden heeft om anderen te helpen en zelfredzamer te worden. Veilig(er)

leven begint bij jezelf: practise what you preach.

WANNEER IS IEMAND RISICOBEWUST?ROB RORIJE, SPECIALIST RISICOBEHEERSINGVanuit Risicobeheersing ben ik betrokken bij de vraag ‘de medewerker als

ambassadeur’. We streven er als Risicobeheersing naar om minder op de

regeltjes te zitten en veel meer het risicobewustzijn te vergroten bij de

inwoners en de bedrijven in onze regio. Maar wat verstaan we onder risico-

bewustzijn? Wanneer is iemand risicobewust en zijn we dat als medewerkers

van deze organisatie eigenlijk zelf wel? In hoeverre realiseren we ons zelf

welke risico’s er eigenlijk in onze eigen omgeving zijn en hebben we wel

eens nagedacht over hoe we deze risico’s zoveel mogelijk kunnen beperken?

En ook niet onbelangrijk; wat te doen als er dan toch iets fout gaat. Allemaal

vragen waar we in dit project mee aan de slag gaan. Een veiligere wereld

begint tenslotte bij jezelf.

Van links naar rechts: Janny Nijsingh, Bart Goldsteen, Diederik Markvoort, Marieke Goudbeek, Evelien Baas en Gerrit Euverman

18 19

in beeld in beeld

Duikoefening in de Wijthmenerplas door de Zwolse beroepsploeg. Brand in een washok bij De Koperen Hoogte (Lichtmis). Brandweerlieden uit Staphorst, Hasselt en Zwolle hadden de brand op hoogte snel onder controle. Een uitgebreide PPMO-traptest.

Brandweerduiker Frank Snijder van de beroepsploeg Deventer in de oefentank tijdens de open dag in Deventer. Lees meer op pagina 24.

Blikseminslag in centrum Dedemsvaart. Lees meer op pagina 26. Op 4 en 5 juni zijn tientallen brandweermensen in touw geweest vanwege een zomerstorm. De uitschieters waren goed te merken in Vollenhove, Zwartsluis en Ommen.

Ploeg Vollenhove wint voor de derde keer op rij de IJssellandse Brandweerrally. De organisatie voor 2020 ligt in hun handen.

Erehaag bij het stadhuis van Zwolle tijdens de afscheidsreceptie van burgemeester en regiovoorzitter Henk-Jan Meijer.

Post Nieuwleusen in actie bij een tractorbrand in de buurtschap Vinkenbuurt. Ploegchef Bart Tuin uit Giethoorn volop in actie tijdens een buitenbrand in veengebied die de brandweer niet met de gewone voertuigen kon bereiken.

Brandweerman Niels Martens temt een wilde kat nadat deze uit een brandende woning in Zwolle is gehaald.

20 21

familieportret

Opa Joop kwam in 1974 op een reünie

van de handbal Tonny Milani tegen die al

bij de brandweer zat. Tonny haalde Joop

over om ook bij de brandweer te komen.

Een paar weken later kon hij al zijn spullen

ophalen. Die bewaarde je toen nog thuis,

ook al vond zijn vrouw dat pak maar stin-

ken. Weer een paar weken later stond hij

bij zijn eerste brand. Nog voordat hij aan

zijn opleiding was begonnen, ook dat kon

toen nog.

JEUGDBRANDWEERJustin is in 2011 begonnen bij de jeugd-

brandweer in Dalfsen. Daar was hij pomp-

bediende. Ian is ruim een jaar later bij de

jeugdbrandweer in Zwolle begonnen, hij is

nu bevelvoerder. Omdat Justin dit jaar is

verhuisd naar Zwolle, zit hij nu bij zijn neef

in de ploeg. Of hij in Zwolle ook pomp-

bediende wordt, is nog even afwachten.

Hij moet in ieder geval wat meer z’n best

doen want de leiding in Zwolle vindt hij

strenger dan in Dalfsen. Maar ze hebben

samen in ieder geval ook veel lol.

WAT KUNNEN ZE VAN ELKAAR LEREN?Joop was al gestopt bij de brandweer

voordat Ian en Justin geboren werden.

Maar de jongens horen wel veel verhalen

van opa over grote branden. Ze steken

er ook wat van op, bijvoorbeeld over het

redden van mensen. Maar ze horen ook

dingen die ze niet hopen mee te maken.

Zoals de brand in de Diezerstraat waarbij

Joop twee collega’s verloor.

WAT IS JULLIE BIJ GEBLEVEN?Die brand in de Diezerstraat heeft veel

indruk gemaakt op Joop. Hij werkte toen

in het Sophia ziekenhuis en ging net als

iedereen zo naar het brandadres. Je deed

je brandweerpak aan, perslucht en masker

op en ging aan het werk. Daardoor wist je

eigenlijk niet goed wie er ingezet was.

Na die brand is dat wel veranderd; ieder-

een moest voortaan eerst naar de kazerne

komen. Een van de vele stappen naar een

professionelere brandweer in de 25 jaar

dat hij er bij zat.

Wat Ian en Justin is bijgebleven is een

wedstrijd van de jeugdbrandweer op Texel.

De hele boot stond vol met brandweer-

auto’s en toen ze op Texel aankwamen

gingen alle zwaailichten en sirenes natuur-

lijk even aan. Dat vonden ze mooi.

Op de kazerne van Zwolle heb ik een afspraak met Ian van der Veen, Justin van Mourik en Joop de Groot. Drie verschillende achternamen maar wel degelijk familie: Joop is de opa van Ian en Justin. De eerste zat 25 jaar bij Brandweer Zwolle, de andere twee zitten bij de jeugd-brandweer. En ook al blussen ze geen branden (meer), ze zijn niet minder enthousiast.

familieportretfamilieportret

Joop hoopt dat zijn kleinzoons lang bij de brandweer blijven, met veel plezier en minder gekkigheid uithalen en beter opletten dan opa.

Verhalen van opa Joop

TEKST: ELLEN KILIAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

22 23

vijf vragen aan partners

Kees Schoon werkt als adviseur calamiteiten- organisatie bij Vitens. Ook is hij bij calamiteiten inzetbaar als informatiemanager. Daarnaast wordt er landelijk overlegd met de verschillende veiligheids-regio’s over het gebruik van LCMS en ook over het inzetten van NL-Alert door drinkwaterbedrijven bij incidenten.

Dit is mede naar aanleiding van een incident in Geldermalsen

in 2018 waarbij het drinkwater besmet raakte. Zo’n 8.000

huishoudens kregen toen het advies om het drinkwater eerst

te koken voor gebruik. Zo’n besmetting is één van de mogelijke

scenario’s voor verstoring van de levering van drinkwater waar

Vitens rekening mee houdt. Een ander scenario is een leiding-

breuk, al dan niet opzettelijk, waardoor waterlevering niet

mogelijk is. De droogte waar we deze zomer en ook vorig jaar

mee te maken kregen is, in tegenstelling tot wat veel mensen

denken, niet direct een probleem voor Vitens. Het grondwater

voor de productie van drinkwater wordt op grotere diepte

gewonnen. Wel kan tijdens een langere periode van droogte

de vraag naar drinkwater groter worden dan het aanbod. Dat

proberen te voorkomen is natuurlijk wel een taak voor Vitens.

VOLDOEN AAN DE VRAAG Wanneer er meer gevraagd wordt, kan het water met een lage-

re druk uit de leiding komen. Vitens wil ook in de toekomst aan

de vraag naar drinkwater voldoen. Door een grotere vraag van

Het beste drinkwater van de wereldTEKST: ELLEN KILIAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

1 WAAROM KRIJGEN WE EEN NIEUW CRISISPLAN?“De samenleving verandert, met nieuwe risico’s. Cyber-

aanvallen, maar ook de droogte brengen meer risico’s

met zich mee. Evaluaties laten daarnaast verbeterpunten

zien zoals de snelheid van besluitvorming, de samen-

werking tussen het regionaal operationeel team (ROT)

en het gemeentelijk beleidsteam (GBT) en het versterken

van informatiemanagement en crisiscommunicatie.”

2 WAT WORDEN DE GROOTSTE VERANDERINGEN?“We veranderen niet eens zo veel, we ontwikkelen ons

door, scherpen aan en brengen meer focus aan. De

rol van het ROT en de Operationeel Leider (OL) wordt

bijvoorbeeld aangescherpt; de OL wordt meer onder-

steund door het verbeteren van informatiemanagement;

het bestuur krijgt gerichter advies en we versterken de

crisiscommunicatie. Het aanpakken van nieuwe risico’s

betekent ook dat we in een voorbereidende fase al

actiever worden als crisisorganisatie; bijvoorbeeld in de

zomer bij droogte. Ook kunnen we in de nafase onder-

steuning bieden als dit nodig is.”

3 WIE WERKEN MEE IN DIT PROJECT?“De hele crisisorganisatie participeert en heeft samen

met partners input kunnen leveren. In de projectgroep

zitten collega’s van de veiligheidsregio en van directe

partners zoals de politie.”

4 HOE PAK JE ALS PROJECTLEIDER ZO’N TRAJECT OP? “Mijn rol als projectleider bestaat vooral uit het creëren

van draagvlak, zorgen dat we vasthouden aan de plan-

ning en doelstellingen. En vooral ook faciliterend zijn aan

een fantastisch projectteam zodat zij hun werk goed en

met energie kunnen doen.“

5 WAT VIND JE VAN HET LEIDEN VAN ZO’N PROJECT?“De interactie, de energie, een focus met een heel team

is echt heel leuk. Voor mij ook een manier om nader

kennis te maken met al die enthousiaste crisisfunctio-

narissen. Maar de crisisorganisatie is ook erg groot en

divers en dat maakt het doorontwikkelen nog best lastig.

We kunnen niet iedereen tevreden stellen. We brengen

verbeteringen aan vanuit de inhoud en door goed te

luisteren naar de adviezen en input die we krijgen.“

Een crisisorganisatie die flexibel, slagvaardig en efficiënt is. Die toegerust is op haar taak en die inwoners centraal stelt. Met een nieuw crisisplan zetten we weer stappen om deze doelen te halen. Ik spreek met Lizette Tijink, projectleider van dit traject.

TEKST: BIANCA DE GREEF BEELD: LAURA BURGMAN

bedrijven en de groei van het aantal eenpersoonshuishouden

neemt de vraag naar drinkwater toe en moet de productie ook

toenemen. Gebeurt dat niet dan komt er mogelijk op bepaalde

locaties even geen water uit de kraan. Om dit te voorkomen

zoekt Vitens nieuwe productielocaties en kijkt ze naar het

uitbreiden van de winning op bestaande locaties. Hierbij hoort

overleg met de provincie over de hoeveelheid grondwater die

ze mogen winnen. Toch blijkt vaak dat we het in Nederland

best goed voor elkaar hebben: we hebben zo’n beetje het

beste drinkwater ter wereld. En er wordt hard aan gewerkt om

dat zo te houden. Ook in al die warme, droge zomers die nog

gaan komen.

WATERWEETJES:

• de omzet van Vitens is ongeveer 400 miljoen m³

water per jaar

• 1 m³ drinkwater kost ongeveer €1,00

• 1m³flessenwateris1.000keerduurder

• een noodrantsoen drinkwater is 3 liter per persoon,

per dag

PROJECT IN DE SPOTLIGHT NIEUW CRISISPLAN VANAF 2020

Lizette TijinkTeamleider Veiligheidsbureau en Hoofd Bevolkingszorg

24 25

de post verteltde post vertelt

Deventer - De georganiseerde brandweer in Deven-

ter bestaat dit jaar 125 jaar. Op zaterdag 29 juni werd

daarom weer een open dag georganiseerd om de deuren

open te gooien voor het publiek. Op deze stralende dag

kwamen naar schatting zo’n 3.000 bezoekers richting de

brandweerkazerne; een ontzettend mooie opkomst.

Er waren veel verschillende activiteiten georganiseerd.

Zo waren er duikdemonstraties, historisch materieel en

stonden ook de nieuwe IJssellandse tankautospuit en

WTS500 opgesteld. Bijzonder succesvol waren op deze

hete dag natuurlijk de wateractiviteiten voor de kinderen

en ook de spectaculaire demonstraties van autobrand en

vlam in de pan trokken veel bekijks. Veel bezoekers maak-

ten ook gebruik van de mogelijkheid om zich voor te laten

lichten op het gebied van brandveiligheid waarbij onder

meer gebruik werd gemaakt van virtual reality-brillen.

De sportieve bezoekers hebben zich gewaagd aan enkele

onderdelen van de PPMO-baan om zo te ervaren hoe onze

keuring er aan toegaat.

We kijken terug op een geslaagde dag waarin we onze

organisatie van haar beste kant hebben kunnen laten zien.

Ondanks temperaturen van boven de dertig graden wisten

veel bezoekers de weg naar de kazerne te vinden.

We ontvingen dan ook veel positieve reacties van het

publiek. Vanaf deze plek nogmaals dank aan alle collega’s

die deze succesvolle dag mogelijk hebben gemaakt.

TEKST: ERWIN BRINKHOF BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

Open dag brandweer Deventer

Nieuwleusen - Bij woningbrand aan het Zwartewaterland op 14 juli overleed de oudste zoon (22) van het gezin.

Hij lag tijdens de brand te slapen op zolder. De brand werd rond kwart over vijf ontdekt door buren die rook uit

het dak zagen komen.

Die hebben op de ramen gebonsd, grind tegen het huis

gegooid en de ouders wakker geschreeuwd. De ouders

wisten dankzij de buren op tijd uit huis te komen. Het vuur

was na aankomst van de brandweer snel onder controle.

Bevelvoerder Bert Boon vertelt: “Toen we de straat inreden

zagen we de rook uit de woning kolken. De buurtbewoners

staan in paniek te gebaren en te wijzen. We zetten direct

in op de redding: met twee stralen hogedruk de woning

binnen en zoeken naar slachtoffers. Zelf vroeg ik omstan-

ders naar meer informatie en kreeg in paniek te horen dat

er vier mensen wonen en niet naar buiten zijn gekomen.

In de rondom verkenning zag ik dat de gehele zolder in

brand stond. Bij de voordeur troffen we de ouders aan,

ontredderd stonden ze naar de trap te staren! “De kinderen

zijn nog boven”, is het enige wat ze riepen.”

Boven was de aanvalsploeg op zolder bezig de brand te

blussen. Daar zouden de kinderen zich bevinden. De brand

was erg heet en moeilijk te bedwingen. Toch slaagden de

aanvalsploegen er erg snel in de brand onder controle te

krijgen.

Daarna werd het lichaam ontdekt door brandweerlieden

die naar binnen gingen. Er werd gezocht naar beide kinde-

ren, maar de jongste zoon bleek niet thuis te zijn. Hij was

een tijd vermist, maar kwam later aanwandelen.

De impact van het incident was groot op de betrokken

hulpverleners. Wilko Jan, tweede bevelvoerder, vult aan:

“De collega’s die het lichaam vonden, hebben we meteen

apart gezet. Je weet dat je het ooit kan meemaken, maar

die beelden vergeet je nooit meer. De gesprekken die we

in de dagen erna als ploeg voerden, waren fijn. We houden

elkaar toch extra in de gaten dan.”

De impact van een fatale woningbrandTEKST: BERT BOON BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

Uitruk brand industrie Ardagh groupTEKST: ERWIN BRINKHOF BEELD: ERWIN BRINKHOF

Deventer - Op 21 juni werden wij gealarmeerd voor een

industriebrand bij Ardagh Group in Deventer. Er was brand

ontstaan in één van de grote ovens die gebruikt worden

bij de productie van blikjes. Ter plaatse bleek de aanvals-

weg naar de oven zeer groot te zijn en van buitenaf niet

haalbaar. Na een risico-inschatting is daarom gekozen om

het voertuig op te laten rijden tot in de productiehal waar

de oven stond. De brand is gelukkig beperkt gebleven tot

het isolatiemateriaal rondom de oven. Wel een bijzonder

plaatje!

Deventer - We krijgen in Nederland steeds vaker te maken

met extreem weer, dus ook in onze regio. Als de meld-

kamer in Apeldoorn meer dan 50 stormmeldingen per uur

te verwerken krijgt dan wordt de procedure ‘Extreem Weer’

gestart.

Storm en dan?!TEKST: FERRY LEEFTINK

Binnen Veiligheidspaspoort (VP) is een module DeCentrale

Uitgifte (DCU) beschikbaar. De meldingen worden vanuit de

meldkamer via een speciale capcode verzonden naar de DCU

module. Het ‘DCU-team’ wordt dan ook gealarmeerd en zij

zorgen ervoor dat de crisisruimte wordt klaargemaakt.

Medewerkers van het Groenbedrijf sluiten ook aan voor

overleg, omdat deze partij veel dezelfde meldingen krijgt.

Het DCU-team bestaat uit zes mensen. Deze mensen zitten

allemaal in verschillende ploegen zodat bij een alarm altijd

minimaal twee mensen op komen. De zomerstorm begin

juni leverde 66 meldingen voor het team. Sander Brons:

“We ontzorgen de meldkamer met dit extra team en kunnen

voertuigen een slimmere route laten rijden in plaats van kris

kras door de stad. We zijn een soort mini-meldkamer: we

zetten de brandweer in voor de acute klussen en het Groen-

bedrijf voor de meer technische zaken. In juni waren er tot

3 uur ’s nachts vijf tankautospuiten, twee busjes en een

hoogwerker op pad van de posten Deventer, Diepenveen en

Bathmen om de meldingen te verwerken. Het Groenbedrijf is

vervolgens nog een kleine week bezig geweest met de minder

acute meldingen.”

26 27

Dedemsvaart - Terwijl meerdere ploegen nog druk zijn met

het opruimen van omgewaaide bomen en het verwijderen

van gevaarlijk hangende takken barst in juni het volgende

onweer alweer los. Hoewel deze weersomstandigheden

aangekondigd zijn, is het altijd maar weer afwachten wat er

daadwerkelijk van komt.

De eerste berichtgeving uit het midden van het land geeft

aan dat het toch wel serieus is. Dreigende donkere wolken en

bliksemschichten gevolgd door hagel en regen. Rond het

middaguur bereikt het noodweer het Reestdal en hoewel het

maar één klap is, is het ook direct raak. De bliksem is ingesla-

gen in het centrum van Dedemsvaart. De eerste rookpluimen

verraden de locatie en bij aankomst blijkt dat het gaat om een

opslag van een winkelpand met sportartikelen. Over het volle-

dige dakvlak van de aanbouw komt de rook naar buiten.

Voor zover nu te zien schatten wij in dat de kap in zijn geheel

in brand staat. Via de eerste etage/woonverdieping boven de

winkel komen wij bij een aangrenzende zolder en blijkt het

boven het plafond te branden. Door het wegbreken van een

gedeelte van het houten plafond was de rode gloed goed waar

te nemen en brand het inderdaad onder de kap.

HERNIEUWDE KIJK OP BRANDBESTRIJDING IN DE PRAKTIJKMet de hernieuwde kijk op brand nog vers in het geheugen

wordt er een plan gemaakt. We weten inmiddels waar de brand

zich bevindt. Ook is bekend dat wij er niet bij kunnen en ter

plaatse onvoldoende capaciteit hebben. De ruimte wordt ge-

schat op 100 m² en om deze klus goed te kunnen doen, hebben

wij meerdere stralen lage druk nodig en wordt er flink opge-

schaald. In allerijl wordt de lage druk opgebouwd en neemt

iedereen zijn positie in rondom het object. Voorzichtig wordt er

nu van buitenaf een gat in het dak gemaakt waarbij er eigenlijk

een gecontroleerde uitslaande brand ontstaat. Deze uitslaande

brand kan dan met de nodige stralen aangepakt worden. Het

tegenoverstelde was echter het geval. Doordat er langere tijd

geen extra openingen zijn gemaakt kon er geen extra zuurstof

naar de brandhaard stromen. Door een tekort aan zuurstof is de

brand in dit geval uit zichzelf gesmoord. Tijdens het wegbreken

van het kleine stukje plafond dachten wij een kleine vlizotrap

te zien met een opening naar boven. Dit bleek onjuist. Wel was

de constructie van hout inclusief het isolatiemateriaal in zijn

geheel verbrand.

Met deze andere manier van benaderen voorkom je niet alleen

veel waterschade. Waren wij gelijk het pand te lijf te gaan door

zoveel mogelijk ruimte maken om bij de brand te komen, dan

was waarschijnlijk het gehele pand en naast gelegen winkel en

woning verloren gegaan.

Hoewel elke brand zijn eigen verloop heeft is in dit geval, door

het toepassen van de hernieuwde kijk op brand, de schade tot

het minimum beperkt.

de post vertelt

In de nacht van woensdag 17 juli op donderdag 18 juli

werd in Staphorst een papierrecyclingbedrijf door brand

verwoest. Het vuur brak rond middernacht uit en al snel

wordt er fors opgeschaald. Diverse posten uit zowel regio

Drenthe en IJsselland bundelen de krachten. Omliggende

panden waarin hout verwerkt wordt en woningen aan de

overzijde van de Industrieweg blijven bespaard. Bij deze

brand is er een hevige rook ontwikkeling en wordt er een

NL-alert verstuurd waarin mensen wordt opgeroepen uit

de rook te blijven.

Ook de Waarschuwings- en Verkenningsdienstteams (WVD)

worden gealarmeerd. Oldemarkt en Dedemsvaart proberen

gedurende de nacht een beeld te vormen in welke richting

de rook zich verplaatst en waar de rook eventueel neerslaat.

Na een eerste verkenning blijkt de rook zicht te verplaatsen

richting Meppel. Nu dit bekend is wordt er gevraagd om met

de multimeter op diverse plaatse de lucht te gaan meten om

te zien of er verhoogde concentratie aan gevaarlijke stoffen

aanwezig is. Uit meerdere meting blijkt dat er nauwelijks een

verhoogde concentratie is. Wel wordt duidelijk dat kleine

deeltjes verbrand papier met de lucht worden mee gevoerd en

enkele honderden meters op de Gemeenteweg neerkomen.

LUCHTBEMONSTERINGNieuw bij deze inzet is het nemen van een luchtmonster met

een canister bemonstering van organische stoffen. In overleg

met de adviseur gevaarlijke stoffen wordt de locatie bepaald

en aan de hand van de instructiekaart wordt het apparaat

operationeel gemaakt. Dit manier van luchtbemonstering ver-

vangt de ‘oude luchtpomp’ waarmee aangezogen lucht in een

plastic zak wordt geblazen en vervolgens luchtdicht afgesloten

afgeleverd bij het RIVM. Deze canistermeting heeft het grote

voordeel dat het zichzelf vult met lucht. Deze meting duurt

minimaal één uur. Voor de meetploeg betekend dit een uur

alert zijn en voorkomen dat dit kostbare apparaat niet ont-

vreemd wordt.

STEENTJE BIJDRAGEN ALS MEETPLOEGLangzamerhand begint de dag en gaan diverse medewerkers

van de bedrijven weer aan de slag. Dit geeft ons de gelegen-

heid om in de bedrijven te controleren op blauwe rook of vieze

lucht die via het luchtsysteem of op een andere wijze in de

fabriekshallen en kantoren is binnengekomen. Op basis van de

gemeten waarden wordt bij twee locaties het advies gegeven

om de deuren te sluiten en het personeel niet aan het werk te

laten gaan. Zo is een grote brand meer dan alleen maar een

hoop toeters en bellen. Als meetploeg draag je een steentje

bij en leer je direct omgaan met nieuwe apparatuur.

Inzet WvD brand papierrecyclingbedrijf StaphorstTEKST: GERARD DE HAAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

Blikseminslag in centrum DedemsvaartTEKST: GERARD DE HAAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

de post vertelt

28

De hobby van... Margareth Schreursadviseur hrm

Echt vakantie!“Ga je mee een vogelcursus volgen bij het IVN?”, zo begon

mijn liefde voor vogels toen ik mijn man Karl vroeg om mee

te doen aan de cursus ‘vogels herkennen’. We waren nieuws-

gierig: we hoorden vogels fluiten maar wisten nooit wat voor

vogel het was. Sindsdien zijn we in de weekenden en in de

vakanties zoveel mogelijk buiten om vogels te spotten.

Eén van mijn favorieten is het baardmannetje, dat de zaden

uit rietpluimen eet. Ook gaan we regelmatig een weekend

naar Duitsland om daar zwarte en rode wouwen te zien of

naar andere gebieden waar bijzondere vogels te zien zijn.

Dan is het voor ons écht vakantie!”

Veilig in IJsselland Vrijsselland Veiligheidsregio IJsselland@VRIJssellandwww.vrijsselland.nl

Rebus