PJOTR artikelen/Pjotr.pdf · PJOTR Pjotr is een heel lieve hond. Mevrouw Bakkes gaf dat al aan toen...
Transcript of PJOTR artikelen/Pjotr.pdf · PJOTR Pjotr is een heel lieve hond. Mevrouw Bakkes gaf dat al aan toen...
PJOTR
Pjotr is een heel lieve hond.
Mevrouw Bakkes gaf dat al
aan toen we de hond kwamen
halen. 'Hij is de liefste uit het nest' zei ze. Hoe de rest is,
weet ik dus niet, maar dat hij
lief is klopt zeker. Moet ook,
want met onze gehandicapte dochter zochten we een
geschikte hond.
Hij is nu ongeveer een half
jaar, heeft de puppy-cursus
met goed succes afgerond.
Het is een groot verschil of je een herder wat wilt leren of een cairn terriër
(onze andere hond, Rakker). Pjotr pakt het snel op en is ook nog bereid
om het op commando uit te voeren. Met hulp van
vele brokjes is hij tot alles in staat. Hiermee kom ik gelijk op eten. Daar is
hij gek op.
Marjolein (onze dochter) knoeit nogal en waar de hond voorheen netjes onder de stoel bleef wachten tot ze opstond en de zooi op de grond rolde,
weet Pjotr waar het vandaan komt en is zeer bereid om het lot een handje
te helpen. Gisteren heb ik hem tijdens het eten uit de keuken verbannen.
De keuken en de kamer zijn gescheiden door een traphekje (voor Marjolein). In
het begin kon Pjotr er met gemak onderdoor, maar die tijd is geweest. Hij
probeerde het nog wel, kwam iets verder dan zijn nek. Met zijn kop tussen
zijn voorpoten op de grond, lag hij met de meest trouwe treurwilgenogen
omhoog kijkend, zeer zielig te zijn. Aandoenlijk.
Verder is hij af en toe ondeugend. Heeft hij de gekte en neemt daarbij de bank mee. Kan er op gaan liggen met een blik, van 'Zie mij nou toch eens
lekker liggen', na een 'Foei!!' springt hij er vlotjes af. Samen met Rakker
heeft hij ook veel lol. We wonen vlak bij een waterplas met
uitloper in een beekje. Hier lopen we dagelijks een aantal keren. Nu is het
gras inmiddels lekker hoog en daar kunnen ze keihard doorheen rennen.
Hierbij wordt de waterkant ook meegenomen, dwars door het riet. Af en
toe valt hij om, waardoor hij in het water belandt. Lekker rollebollen met
z'n tweeën. Heel leuk. 's Morgens lopen daar ook nog een aantal andere
honden, oa een beagle, een boxer, een Drentse patrijs en tervuerense
herders, labradors, engelse buldogs en een flatcoated retriever. Al deze honden rennen dan als zotten
achter elkaar aan. Gelukkig vindt Pjotr het inmiddels ook leuk. In het
begin was hij bang, als je ook zo klein bent en er landt een enthousiaste
boxer-poot op je, dan is dat niet zo verwonderlijk.
Helaas ging Pjotr van zich af bijten en deed uit zijn angst lelijk. Lastig,
want een angstbijter is niet lekker. Na een hondengedragsdeskundige
geraadpleegd te hebben, heb
ik de situatie een tijdje vermeden en rustige honden opgezocht om te
wennen. Dit werkte gelukkig en inmiddels is hij niet meer angstig en groot
genoeg om niet meer onder voet gelopen te worden. Wat wel een nadeel
is van twee honden, is dat Pjotr naadloos de slechte
eigenschappen van Rakker overneemt. Rakker is achterlijk met herrieauto’s en brommers. Daar wil hij achteraan. Pjotr inmiddels ook, en
dat is toch wel een ander gewicht wat dan aan het uiteinde van de riem
hangt.....Hier moet ik erg alert op zijn.Verder is Pjotr waaks, daar hadden
we ook en waakhond voor aangeschaft, is hij in huis erg rustig. Kan ook haast niet anders, want hij loopt tussendoor heel veel buiten te rennen. Ik
werk 4 uur per dag en ben dus ongeveer 5 uur van huis. In deze tijd ligt
hij sinds kort in de hal of in de garage (afhankelijk hoe nat hij thuiskomt
van het uitlaten). De garage heeft ramen, dus echt zielig is het niet. Tot
voor kort lag hij in de bench, maar dat zijn we aan het afbouwen. Aan een
waakhond in een doosje heb je niet zoveel....'s Nachts probeert hij af en
toe naar boven te komen, maar daar is
hij gelukkig niet handig in. We willen het ook niet, maar Rakker maakt het
hem wel moeilijk. Rakker mag nl. wel naar boven en is niet te beroerd om
het botje wat Pjotr voor de nacht krijgt in de loop van de nacht even naar
boven te halen..... Ze hebben 1 keer ruzie gemaakt om een botje, maar
voorlopig is Rakker nog echt de baas.
Nee, we zijn heel gelukkig met onze Pjotr. Hij voldoet geheel aan de
verwachtingen, is zelfs makkelijker dan ik had gedacht (niet te vroeg
juichen, want de pubertijd moet nog losbarsten). Het opvoeden gaat
redelijk vanzelf, hij sloopt weinig (behalve de rand van de salontafel, daar wil hij zijn tanden wel eens in zetten, gelukkig waren we al van plan deze
te vervangen en hebben speciaal gewacht, en schoenen als hij de kans
krijgt). Buiten kan hij goed los, komt als ik roep en is vriendelijk voor de cavia. De kippen die hij gisteren onderweg tegenkwam, vond hij echter
geweldig, die fladderden zo raar en maakten zulke bizarre geluiden,
gelukkig konden we Pjotr vlot in zijn nekvel grijpen en waren de kippen
niet echt stressgevoelig. Hier moet ik vandaag of morgen nog maar even
gaan oefenen.
Voor zover onze Pjotr, Volgens mij is het een mooi exemplaar, zijn vacht
wordt prachtig, hij heeft een echte herderkop en een heerlijke lieve
uitstraling.
Bovenstaande was nog niet geschreven of het volgende gebeurde:
• Pjotr geeft zijn mand aan heel kleine snippers veranderd
• Hij heeft alle ondeugende dingen gedaan die ik kon bedenken
(binnen 1 uur)
• En tenslotte heeft hij zijn voet / teen gebroken
Afijn, laat ik bij het begin beginnen. We zijn dus de bench aan het
afbouwen en dat ging goed, totdat ik hem op een ochtend weer in de
garage deed, met mand. Een uurtje later vertok mijn man en trof een
feestje aan. Pjotr had het duidelijk naar zijn zin gehad. Helaas voorhem, is
hij de bench in gebonjourd….de mand is inmiddels met een slaapzak
opgevuld en opgelapt. Voorlopig koop ik nog maar geen nieuwe…..
Op dezelfde dag had ik niet veel tijd om hem echt lekker te laten rennen.
Hierdoor kreeg ik wel de bevestiging dat het feit dat hij zo lekker rustig is,
inderdaad te maken heeft met het feit dat hij doorgaans genoeg beweging krijgt en zijn energie duidelijk op een voor mij plezieriger manier kwijt
kan. In de vooravond was hij zo enorm ondeugend, dat ik hem van
ellende maar even heb laten ravotten. Dat hiep overigens wel.
Een dag later had hij ’s ochtends nog lekker met zijn hondenvrienden lopen rennen en dartelen, heb hem daarna in de garage gelegd (zonder
mand, alleen met een deken). Toen ik terug kwam liep hij op 3 poten.
Zijn linke voorpoot gebruikte hij niet.
Nou is dat heel lastig lopen, en dat
deed hij dan ook niet. Ik hem op het
veld getild, waar hij nog wel een plas
heeft gedaan. De rest van de middag
was hij erg zielig. In de voormiddag
heb ik nog tussen zijn tenen mogen
voelen en heb niets kunnen
ontdekken, later mocht ik er niet
eens maar naar wijzen. Uiteindelijk in de avond toch maar naar de
dierenarts gegaan. Daar bleek hij 40
graden koorts te hebben. Ik wist niet
dat je van een gebroken poot koorts kon krijgen, maar volgens de
dierenarts wel. Injectie tegen de pijn,
poot ingepakt en een pot met pillen mee.
Vannacht heb ik in de gang naast
hem gelegen om te voorkomen dat
Pjotr met poot in verband hij het verband (met nog extra sok)
eraf zou halen. Gelukkig laat hij het
goed zitten en is vandaag een stuk beter. Gisteren lag hij alleen maar de
kreunen en de liggen, vandaag loopt hij een beetje rond. Met uitlaten til ik
hem, hij weegt inmiddels 21 kilo.