Panamericana RoadtripSapa Pana TravelFotografie/photography Thijs Heslenfeld

Argentinië |

Panamericana Roadtrip

3

Nederlanders in den vreemdeIn Tres Arroyos - ruim 500 km zuidelijk van Buenos Aires - worden we enthousiast ontvangen door de lokale bevolking in Nederlandse kleder-dracht. Tres Arroyos is de enige Nederlandse kolonie in Argentinië.

Far away from HollandIn Tres Arroyos – over 500 km south of Buenos Aires – we are enthusi-astically received by the local population in Dutch traditional dress. Tres Arroyos is the only Dutch community in Argentina.

| Argentinië

Panamericana Roadtrip

10

Argentinië |

Panamericana Roadtrip

11

Peninsula Valdes Een klein gedenk-

teken aan de Atlantische kust

in Argentinië.

Peninsula Valdes A small memorial

on Argentina’s Atlantic coast.

DierenleedHelaas heeft de monstertocht ook een paar onschuldige slachtoffers geëist.

Road killUnfortunately the mammoth journey also claimed a few innocent victims.

Panamericana Roadtrip

15

Chili |

Puerto NatalesIn december gaat de zon in het Chileense plaatsje Puerto Natales pas na elf uur onder. Puerto Natales is een klein plaatsje aan het Laatste Hoop-fjord en geldt als dé uitvalsbasis voor bezoeken aan Torres del Paine.

Puerto NatalesIn December the sun doesn’t set in the Chilean town of Puerto Natales until after eleven o’clock. Puerto Natales is a small town at the Last Hope Fjord and it is the base for visits to Torres del Paine.

Een controle bij een politiepost net buiten Rio Grande, een Argentijnse

stad op Vuurland.

A control at a police post just outside Rio Grande, an Argentinean town on

Terra del Fuego.

Dag 13 » El Calafate - Perito Moreno

Zo’n kleine 700 km vandaag en grotendeels over keien. Omdat er onderweg geen ben-zine was heeft Sapa Pana Travel een tank geregeld die op 300 km stond. Wij hebben dat niet nodig want we hebben een grote tank en twee 20 liter tanks aan boord en onze auto rijdt 1 op 10. Maar iedereen moest 15 liter afnemen dus hebben we een uur staan wachten in de leegte met veel andere Volvo’s. Vandaag veel pechgeval-len. Wij hebben een tweede ster in de voorruit dankzij een passerende auto. Veel lekke banden, kapotte rubbers en gebroken remleidingen.Op 130 km voor Perito Moreno wilde ik toch naar La Cueva de las Manos (grot van de handen: Unesco-erfgoed). Ik voelde me net mijn moeder, leuk doen en ‘even omrijden’. Het was eigenlijk niet echt een weg, het was meer een spoor. Leendert baalde al... Na 15 km werd het ineens een goed begaanbare leemweg en werd de omgeving adembenemend. We zagen rode bergen en ineens een groene rivier erdoorheen. Veel dieren ook ineens, zoals guancos en emoes. We waren net op tijd voor de rondleiding. Prachtig die handen die op de rotsen staan.» Team 61, Leendert en Inez

Dag 14 » Perito Moreno - San Carlos de Bariloche

We moesten 795 km rijden en ik kwam al een paar hele bleke koppies tegen bij de auto’s. Gelukkig slechts 50 km grindweg, maar wel een van de hoogste categorie. Verstijfd van de angst hoorde ik stenen tegen de bodemplaat van het tankje slaan. Mel bleef redelijk stoïcijns. “Ze schie-ten op ons Gijsje”, glom hij naar me. Na een paar uur veranderde iets. Er versche-nen bomen in het landschap, het duurde nog een paar honderd km maar toen. Stel je een meer voor in Noord-Italie. Verruil de bougainville voor brem en lupines en stel je daar tientallen kilometers dikke bossen van voor. We reden door frisgroene bossen, zagen meren links en rechts. Als een ouwe tulp die water kreeg veerde ik op. Wat een feest. En al die tijd reisden de besneeuwde uitlopers van de Andes met ons mee.» Team 68, Mel en Gijs

Dag 15 » San Carlos de Bariloche - Temuco

We rijden recht op het Andes-gebergte af. Via houten bruggetjes en slingerwegen rijden we naar de Chileense grens. Het is hier prachtig. Inmiddels zijn we in Chili, ook al ging dat niet al te makkelijk. Toen we aantal dagen gele-den Chili verlieten hebben we een andere route/grenspost genomen dan de groep. Bij het Chileense hokje zat toen niemand en we zijn doorgereden. We hebben daardoor een exit-stempel gemist. Daarom kunnen ze ons nu geen entry-stempel geven. Kortom, een toestand. We zagen onszelf al in de cel zitten met water en brood. Uitein-delijk kon het met formaliteiten en nog meer stempels worden opgelost. We zien al dagenlang het Andes-gebergte maar we komen nu echt dichterbij. Het is alsof je in Noorwegen rijdt. De Andes is anders. Onze reservewiel is nog niet ge-bruikt maar zoals eerder gemeld: ze gaan bij bosjes en de bandenmaat van Duett, Katterug en Amazone (165/80 R15) is zeldzaam en dus zeer slecht verkrijgbaar.» Team 41, Jelle en Egbert

Day 7 » Comodoro Rivadavia - Rio Gallegos

Every single day the trucks here sur-prise me. The roads here are dual car-riageways and these giant things race back and forth over them. Sometimes you can see kilometres of road stretched out in front of you, mirages making it hard to see and then somewhere in the dis-tance something immense rises up from the boiling asphalt. We slowly see something appear that looks most like an apartment building on wheels and it is thundering towards us. Our type of car – which has been nicknamed ‘the tank’ – turns into a Dinky Toy and I’m sweating, my hands clenched around the steering wheel waiting for the blow even though I looked so cool this morning in my overalls (hair all neat, fabulous sun glasses). After a massive air current and a lot of noise the beast has passed. Pffff.» Team 68, Mel and Gijs

Day 8 » Rio Gallegos - Ushuaia

Today was an exciting day: we went to Ushuaia, the most Southern city in the world. A journey during which we crossed 2 borders, took a ferry and drove 100 km on a gravel road. Tonight we did some maintenance on the car: filled up the oil (wasn’t too bad), lubricated some parts (wasn’t too bad), but we also cleaned up our mess (not that great). Oh yes, we also cleaned the radiator, which was pretty clogged with bugs and that af-fected the cooling. By the way, cooling is a ‘hot’ item. Everyone wants to know what others have done to give the engine some extra cooling. When we tell them about our high tech modification (a block of wood under the hood) they raise their eyebrows. » Team 41, Jelle and Egbert

Day 9 » Ushuaia

Finally a day off. No excursions, no 800 km drive. We had a bit of a lie in and then hung around the cars a little. This place is breathtaking. On our way here we drove past forests with trees that were covered in some sort of stringy moss, very surreal! In the afternoon Henry and I took a drive on a little road that brought us even further down south. We saw foxes on the road. We also passed a few villages and not much later the road really stopped: the end of the world indeed! It’s a really odd feeling when you stop to think about it. The feeling that you really are at the southernmost point of the habitable world, a long way from home and not even all that far away from the South Pole. We talked to another Dutchman who had gone to Antarctica from Ushuaia in 2 days!» Team 60, Henry and Ahrend

Panamericana Roadtrip

18 Panamericana Roadtrip

19

| Chili Chili |

No man’s landA bit of unpaved

road in the No man’s land between Chile

and Argentina, on the way from the Chilean town of

Puerto Natales to the Argentinean city

El Calafate.

Niemandsland Een stukje onver-harde weg in het

niemandsland tussen Chili en Argentinië, op de route van de

Chileense plaats Puerto Natales naar de Argentijnse stad

El Calafate.

Panamericana Roadtrip

20 Panamericana Roadtrip

21

| Chili Chili |

| Argentinië

Panamericana Roadtrip

22 23Panamericana Roadtrip

Panamericana RoadtripDe Panamericana is een netwerk van wegen dat de uitein-den van de continenten Noord-Amerika en Zuid-Amerika met elkaar verbindt. De snelweg loopt van Fairbanks in Alaska tot in Vuurland. Het idee hiervoor werd geopperd in 1923 op de 5e ‘Internationale conferentie van Amerikaanse Staten’. Van het oorspronkelijke plan om een doorlopende snelweg aan te leggen is niet veel terechtgekomen. In Zuid-Amerika is deze weg nog het best van de grond gekomen. Van Vuurland tot Colombia loopt een ononderbroken weg - de Panamericana Pacifico Longitudinal - met vele zijwegen.

The Pan-American Highway is a network of roads that con-nects the farthest points in Northern and Southern America. The highway runs all the way from Fairbanks, Alaska to Terra del Fuego, Argentina. The idea was proposed in 1923 on the 5th International Conference of American States. The original plan to construct an uninterrupted highway hasn’t been completely realised but in Latin America things have panned out quite well. There is an uninterrupted high-way with many side-roads from Terra del Fuego to Colom-bia - the Panamericana Pacifico Longitudinal.

Panamericana Roadtrip

24 Panamericana Roadtrip

25

This is itEveryone has arrived

safely in Cartagena de Indias, a magnificent city on the Caribbean coast. Here Sapa Pana Travel’s

car is parked at the Torre de Reloj: the characteristic

entrance gate to the old, colonial centre of town.

Nawoord“Niemand keert terug van een lange reis, zoals hij vertrokken is.” Graham Greene, schrijver (1904-1991).

Het citaat geldt zeker voor alle deelnemers aan de Volvo Classics-Panamericana. Het grote avontuur door Zuid- Amerika, 16000 kilometer in je eigen klassieke Volvo. Een reis door de Andes, het mysterieuze hoogland van de Inca’s. Vanaf onbereikbare bergtoppen gadegeslagen door het spiedend oog van de grootste roofvogel van het Zuid- Amerikaanse continent, de Condor.Een reis langs de wereldberoemde steden Buenos Aires, Ushuaia, Santiago, La Paz, Cuzco, Lima, Quito, Cali, Medel-lin en Cartagena de Indias. Langs de meest uiteenlopende klimaatzones: van het kille landklimaat in het zuiden tot het tropische oerwoud in het noorden. Langs de uitgestrekte pampa’s van Argentinië. Dwars door de Atacama - de droogste woestijn ter wereld - en over de Altiplano: het hooggebergte van Chili en de passage van het hoogste punt op bijna 4800 meter. Langs de besneeuwde bergtoppen van de vulkanen in Bolivia en Peru en door het prachtige berglandschap, en de tropische oerwouden in Ecuador en Colombia.Een fantastische reis vol met natuur, cultuur en avontuur. Een uniek avontuur van de categorie ‘once in a lifetime’. We zijn verheugd dat wij dit geweldige reisavontuur mede mogelijk hebben kunnen maken. Met dank aan alle deel-nemers en iedereen die heeft meegewerkt aan de voorbe-reiding en de organisatie van deze unieke reis. Op verre reizen ontmoet je bijzondere mensen. En dat waren ze, alle deelnemers aan de Panamericana.

Klaas en Fred Postma

Afterword“No one returns from a long journey the same as when they left.” Graham Greene, writer (1904-1991)

This quote is definitely appropriate for all those who participated in the Volvo Classics – Panamericana. The big adventure through South America, 16,000 kilometres in your own classic Volvo. A journey through the Andes, the mysterious plateau of the Incas, watched from unreachable mountain tops by the spying eye of the biggest bird of prey of the South American continent: the Condor.A journey that passed world famous cities such as Buenos Aires, Ushuaia, Santiago, La Paz, Cuzco, Lima, Quito, Cali, Medellin and Cartagena de Indias. Through the most di-verse climate zones: from the cold continental climate of the south to the tropical jungle of the north. Along the vast pam-pas of Argentina. Straight through the Atacama – the driest desert in the world – and over the Altiplano: Chile’s high mountains, and passing the highest point at almost 4800 metres altitude. Passing the snow capped mountain tops of the volcanoes of Bolivia and Peru and through the stunning mountain landscapes and tropical jungles of Ecuador and Colombia.A fantastic journey filled with nature, culture and adventure. A unique adventure that is a once in a lifetime opportu-nity. We are delighted we could contribute to making this fantastic travelling adventure possible. Thanks to all the participants and everyone that helped in the preparation and organisation of this unique journey. You meet special people on far journeys, and the Panamericana participants were very special.

Klaas and Fred Postma

Het zit er op Iedereen goed aange-

komen in Cartagena de Indias, een prachtige stad

aan de Caribische kust. Hier staat de auto van

Sapa Pana Travel bij de Torre de Reloj: de karak-teristieke toegangspoort

tot het oude, koloniale centrum van de stad.

Foto/photo: Johan van Rijswijck