palet 14def

inhoud3 Van de reactie

4 Reizen

6 Zeeland excursie

7 Trauma

9 Onzeker

11 Mailen met Nico

14 Lakers

16 Papagaaienpraat

19 Wrakanalyse

20 Les

21 Voornamen

22 Veenhof /V.d. Big- helaar

24 Bighelaar /Veenhof

27 Col du Galibier

32 Ring van St. Maar- ten

34 Poëzie

36 School/voetbal

38 Jean en Wim

40 Afscheid

2

41 Welkom

47 Kietelpagina

46 Poëzie

45 Sarah

34 Poëzie

36 School/voetbal

38 Jean en Wim

40 Afscheid

3

redactie

Steffi e van den Akker

Thomas Caron

Merel Claessens

Aimée Hagenaars

Merel Hartog

Bas Heiligers

Thuur Hutjens

Jean Martens

Sansdra Muis

Romain Hendriks

Jeffrey Rongen

Vivianna Lustermans

Christianne Ong

Floortje Peerboom

Raoul Reintjens

Step Sarneel

Bert Stijns

Glen Thehu

Wim Veenhof

Hanneke de Witte

47 Kietelpagina

Geachte lezer,

Je hebt er even op moeten wachten maar uiteindelijk is het dan zo ver. Palet nummer 14 is uit. De redactie heeft fl ink haar best gedaan. Leden van de redactie kropen in de auto van een docent, kwamen via een omweg alsnog terecht op de persconferentie van MVV en spraken met De Grote Twee van het SMC. Een aantal Franse bergen werd beklommen om vervolgens af te reizen naar Zeeland. Bovendien wist een redactie-lid een goed bewaard geheim van het SMC boven water te halen! Ooit afgevraagd waar voornamen voor staan? Palet maakte een analyse. De NOS heeft Borst en Mulder, wij bieden Martens en Veenhof. Eén redactie-lid ontdekte zelfs een samenwerkingsverband in China! Naast deze verhalen nog veel meer in dit nummer.

Kortom, een extra dikke herfstuitgave.

Redactie: [email protected]

4

Zooow mensen. Daar is weer een nieuwe palet. Inclusief nieuwe klas en nieuwe vrienden. Maar goed, ik was dus eigenlijk van plan om voor de laatste palet van vorig jaar iets te schrijven, maar ik was weer es te laks en heb t toen dus niet gedaan. Daarom nu! Ben er meteen aan begonnen.

We kennen het allemaal wel. Eindelijk weer eens op vakantie of (school)uitstapje.Met frisse tegenzin je koffers en rugzakken en ik weet niet wat inpakken. En dan ’s morgens, heeeeel vroeg, als alle kindjes nog (horen te) slapen, stap je met je suffe kop in de auto, voor de school a.k.a. in de bus. Nou, daar gaat je vleugje vrolijkheid. Want ik ga het nu over een school-uitstapje hebben en daar horen leraren bij… Gelukkig heb je je vrienden nog die je een beetje opvrolijken nadat je koffer is omgepleurt en alles eruit is gevlogen. Maar nee, wees niet chagrijnig, want je moet wel laten zien dat je een voorbeeldige smc-leerling bent die vooral altijd plezier heeft omdat het op zo’n goede school zit. Ja. En dat is t ook wel hoor. Slijm.Nu is t ook nog zo dat je je op weg naar je topresort stierlijk

kan zitten te vervelen. Sja. En nu.Nou, normale mensen gaan dus wat kletsen, of muziek

luisteren, of spelletjes spelen of een boek lezen. Maar nee hoor, ik weer met m’n debiele ideeën, ik vind dat natuurlijk weer te saai. Ik ga naar alle voorbijkomende vrachtwagenchauffeurs zwaaien. Klinkt stom. Is leuk. Ik heb er zeg maar een soort, eh, onderzoekje van gemaakt. Hoeveel chauffeurs er nou eigenlijk wel terugzwaaien. En of ze je überhaupt zien zwaaien. (En of er wel knappe chauffeurs zijn. Hihi...)Uitslag weten?Hier komen de keiharde feiten!Ik heb naar meer dan 31 chauffeurs (tel kwijt) gezwaaid.Van die meer dan 31 hebben er 16 teruggewaaid.Terwijl er 30 me hebben zien zwaaien. Dat betekent: 14 chauffeurs kan t ze geen reet schelen dat er wordt gezwaaid. Dat is bijna de helft!Feit: de meeste chauffeurs zijn asociaal.Nou, van die 16 hè, daar waren er 8 bij die vrolijk terugzwaaiden.Feit: veel chauffeurs zijn depressief. En van de totale 31 chauffeurs, was er slechts één, er was er maar één, maar één, één ja… maar één die knap was. Niet zo gek natuurlijk want als chauffeur wordt je gewoon stinkend en vet en dik en overspelig en blablabla. Maar toch viel het me erg op dat er maar gewoon één was die er toch wel goed uitzag. Niet dat ik er op let ofzo. Maar ja. Het viel zo op dat je er wel op moest letten. Het is maar dat je het weet hè.

Zo, nou, dat was het dan. Doei hè!Wat kort?Wat nou kort?Vind je het weer te kort?Nou, dan heb je pech!Wat moet ik nog meer zeggen dan?Oooowja, het stukje ging ook nog over leed ja. Lief wordt het toch niet.Afgezien van het eerst gedeelte (lees: leraren en ompleurende koffers) zijn er vast wel meer, eh, leden? Leedden? Leed x meervoud in ieder geval. Toch maar ff Westerwoudt raadplegen. Of mn andere woordenboek. =PMaar goed, er zijn vast wel meer zaken die als lederig, * shit *, zaken waaronder je te lijden hebt. ZO!Zoals:Je moeder heeft je tas ingepakt. Er zitten dus je beer, 50 paar sokken, 20 paar ondergoed en teletubbiekoekjes in. Tip: pak zelf je tas in. Joh.Of je hebt een zak snoep meegenomen en, zo hongerig als iedereen is, die is binnen no time leeg. Tip: Koop 3 zakken.Nou, en de rest mag je zelf verzinnen. Ik zou zeggen, deel je eigen verzinsels met iedereen en schrijf een stukje voor in de Palet. Weg tekort aan schrijvers.Ik zou zeggen, veel plezier in de bus en tot ooit!

Doei! Sandra Muis

HET LIEF EN LEED DAT REIZEN HEET

5

Vertrek’s Morgens verzamelden alle brugklassen die nog niet in Zeeland zaten zich op plein noord. Alle klassen bij elkaar, met de loodzware tassen van sommige kinderen. De bussen stonden voor de hoofdingang van de school te wachten. De klassen werden om de beurt omgeroepen door de mentor en gingen naar de bus. Iedereen gooide de tassen onderin de bussen en zocht een plaats. Een paar ouders stonden buiten te kijken hoe we vertrokken.

Onderweg Onderweg was het in onze bus heel erg gezellig. We luisterden naar muziek, maakten foto’s en aten ons vol met snoep. Halverwege zijn we bij een tankstation gestopt. Daar konden we naar de wc en mochten in het winkeltje van alles kopen. Er kwamen kinderen met chips,

tijdschriften en drinken weer naar buiten. (Ondertussen waren alle brugklassers die zich ’s morgens hadden verzameld gesplitst. Die gingen naar een andere activiteit en een andere slaapplaats.) Bij dat tankstation stonden we een half uur voordat we weer vertrokken. Iedereen stapte in, en de buschauffeurs startten de motoren.

De 1e activiteitWij kwamen als eerste aan bij Neeltje Jans. Daar kregen we eerst een film te zien over de Delta werken. Nadat we die hadden gezien konden we door het gebouw lopen om onze speurtocht te maken. Toen de meeste kinderen die af hadden liepen we naar een pijler. Daar kwamen we dicht bij het water en konden zien hoe dat werkte. Daarna mochten we vrij in het park rondlopen of de speurtocht afmaken.

Buiten stond een glijbaan waar je met een bootje vanaf ging. In die glijbaan stroomde water, dus je kon er nat van worden (maar echt nat werd je niet). Je kon ook zien hoe een paar mensen de zeehonden voerden. Toen het tijd was om naar de bussen te gaan liepen we het park uit. In de bussen werden we weer geteld en vertrokken naar onze slaapplaatsen.

Burg HaamstedeOnze slaapplaats was in Burg Haamstede. Het heette: De Schouwse boer. De meisjes sliepen in een klein gebouwtje dat ernaast stond (de Schouwse Boerin) en de jongens sliepen in de Schouwse boer. Toen we daar waren aangekomen, mochten we de kamers inrichten en de bedden op maken.

8

De excursie naar Zeeland

6

Onze klas was de enige klas die bij elkaar kon slapen, omdat we maar met 11 meisjes zijn. We hadden alle stapelbedden tegen elkaar aangeschoven, zodat er een groot bed stond. Een paar meisjes hadden posters meegenomen en lampjes die we aan de muur hadden gehangen. Het was tijd om te eten. We kregen tomaten soep en daarna frieten met kippenpootjes. Nadat we allemaal hadden gegeten moesten we ons omkleden en gingen we een wandeling maken op het strand.

De wandeling op het strandNa een lange wandeling door de duinen (met al veel zand in de schoenen) kwamen we op het strand. Daar zijn veel kinderen gaan zwemmen. Niet lang, want het water was best koud en er zaten kwallen. Na ongeveer een uurtje daar te zijn geweest, liepen we verder over het strand. Dat was erg gezellig. Na een tijdje zo te lopen moesten we een weggetje in dat terug ging naar de Schouwse boer. Alles bij elkaar hebben we daar zo’n 4 uur over gedaan.

ToneelstukjesEindelijk terug van die wandeling moesten we nog toneelstukjes bekijken.

Bijna iedereen was best wel moe. De toneelstukjes werden

door de gymnasium klassen opgevoerd. Om ongeveer half een

konden we naar bed.

SlapenOp de slaapkamers hadden

we ons omgekleed (in onze vreselijke rommel) en gingen natuurlijk niet slapen. Onze klas (de meisjes) hebben het tot 3 uur volgehouden om wakker te blijven. Daarna kwam een leraar die ons in de gaten hield en als we niet gingen slapen konden we straf krijgen.

’s MorgensOpstaan was voor onze klas heel erg moeilijk. Om 8 uur moesten we ontbijten, maar niemand van ons die toen al aan tafel zat. We moesten alle chips nog opruimen die we die nacht hadden gegeten (die was op de vloerbedekking terecht gekomen dus we kregen het er niet goed af). Na het ontbijt moesten we de kamers opruimen en de tassen weer in de bussen leggen. Toen iedereen weer in de bus zat gingen we naar onze 2e activiteit.

De 2e activiteitDat was het beklimmen van de Dikke Toren in Zierikzee en een speurtocht door Zierikzee. Iedereen was moe en het was dus vermoeiend om de trappen op de klimmen. Het waren er ongeveer 280. Nadat we even naar het uitzicht hadden gekeken liepen we weer naar beneden. Daar kregen we blaadjes en mochten in groepjes de speurtocht lopen. Als je nog tijd over had kon je even gaan winkelen totdat we weer terug moesten naar de bus. Onderweg waren er veel kinderen die ijsjes hadden gekocht. In de bus gingen we via de Zeeland brug naar het Arsenaal in Vlissingen.

Het ArsenaalIn Vlissingen kwamen we bij het Arsenaal. Dat is een soort museum met veel activiteiten over piraten en de zee wereld. Je kon er een papegaaien show bekijken, roggen aaien, een uitzicht bekijken in het kraaiennest en nog veel meer. Als je het binnen had bekeken, mocht je nog door Vlissingen lopen en wat winkelen. Daarna gingen we naar huis.

De terug wegOp de terug weg aten we nog wat frietjes en een hamburger bij Mc Donalds. In de bus keken we naar een film, die best wel spannend was. Om ongeveer 9 uur kwamen we aan voor de school en stonden de ouders ons op te wachten. We hadden twee leuke dagen gehad.

Vivianna.

7Iedereen kent ze. Ieder meisje heeft ze. Ieder meisje kent de frustraties die ze met zich meebrengen. Wij kennen dan ook alle zorgen van dien en verkeren beiden al een paar maanden in crisis. Wetende dat er meerderen onder ons zijn, dachten wij; laten wij onze hartjes eens luchten en het in de groep (school) gooien zodat anderen ook weten; jullie zijn niet alleen! Wij hebben het hier uiteraard over de geliefde, de gehate, de te

kleine, de te grote,de obsessie veroorzakende voorgevel van ons vrouwen.

Hobbels, heuvels, tetters, bobbels, meloenen, bumpers, toeters, lampen, klompen, bergen, ballen, koplampen, stapelhout voor de deur, memmen, jetsers, prammen, boezem, decolleté, voorgevel, tieten of gewoon ‘borsten’. Klinkt allemaal heel leuk en aardig, maar, en wij spreken uit ervaring, ze zijn helemaal niet leuk. Oké, ze kunnen soms best handig van pas komen, maar grotendeels van de tijd zijn ze een last.

Trauma

8

8

Het begint allemaal al voordat je überhaupt kunt spreken van borsten. De decolleté ontstaan doordat je melkklieren gaan groeien, zodat jij later baby’s stil kunt houden. Das allemaal heel fi jn, maar die krengen doen echt enorm veel pijn als ze groeien. Eén enkele aanraking is al genoeg om degene die melkklieren heeft uitgevonden naar hele vervelende plekken te verwensen. En aangezien dit meestal begint in groep zeven of acht en de jongetjes van die leeftijd niet echt onder de term volwassen te plaatsen zijn, vonden zij het heel leuk om hun agressie daarop bot te vieren. Ze zien je dan al snel aan voor een alternatief voor een boxbal. Uiterst irritant. En als ze dan eindelijk uitgegroeid zijn, afgezien van het feit dat ze dan òf te klein òf te groot zijn, ze zijn ook nog eens nooit even groot. Altijd is er eentje die vindt dat hij groter moet zijn dan de andere.

Dan heb je nog het probleem dat jongens er echt helemaal gefrustreerd door raken. Eerst hadden wij er nog niet zo’n last van tot wij besloten aan de anticonceptie pil te gaan. Toen besloten onze borsten dat ze het leuk vonden om opeens twee

cuppen te groeien. En toen opeens begonnen er bepaalde types in onze omgeving fl ink op tilt te slaan. Je vraagt het je af. Soms is het zelfs zo dat je

niet een fatsoenlijk gesprek met ze kan hebben zonder dat ze gewoon constant dertig centimeter lager kijken dan je waar je ogen zitten. Zelfs met hànden. Trouwens, de pil is een dure hobby; om de zoveel tijd konden we weer een nieuwe collectie bh’s in slaan, omdat onze oude echt te klein was. En dan willen wij ook nog wel eens iets aan sport doen, maar als je denkt dat die dingen zich rustig willen houden, nou, dacht het niet. En wij willen wel eens onze sportbeha vergeten, dan is het dus echt feest. Je bent drukker bezig met die lichaamsonderdelen in bedwang te houden dan iets anders. Lang leven de (onaangekondigde) coopertest. Verder hebben we nog niet gesproken over het bikini drama, want dan is minstens net zo erg als het sport dilemma. Om even een beeld te schetsen: De eerste winkel waar ze bikini’s verkopen stap je vol enthousiasme binnen. Je denkt dat wordt een makkie en neemt een paar leuke exemplaren mee het pashokje in. En dan begint het drama: als het bovenstuk past blijkt het broekje veel te groot te zijn en dan vind je eindelijk een passend broekje is het bovenstuk te krap. Als je dan eindelijk, na de hele stad af gestruind te hebben, een leuke passende bikini hebt gevonden, die dan waarschijnlijk heel duur is geweest, ga je vol goede moed naar het zwembad om je nieuwe aanwinst te showen. Het

is een algemeen bekend feit onder ons meisjes dat het absoluut af te raden is om heel enthousiast het water in te duiken. Wetende dat je bikini topje niet meer zal zitten op de plek zit waar het hoort tegen de tijd dat je boven water komt. Niet dat de mannelijke omstanders daar zoveel problemen mee hebben.. Maar goed, als je lekker op je handdoekjes op ligt te drogen moet je ook vooral niet denken dat ze van plan zijn netjes op hun plek blijven zitten, zeker als je geen geld had voor die perfect passende bikini, maar het moet doen met de bikini van vorig jaar en die toch net iets te klein is geworden. Al met al benijden wij dan ook ten zeerste de meisjes die ze in wat mindere proporties hebben gekregen, alhoewel die weer allemaal trauma’s hebben over gehouden van jongens die het nodig vinden daarover te zeuren. Dus meiden die dat betreffen; wees maar zeer blij en als er een jongen er weer een vervelende opmerking over maakt kijk je hem heel arrogant aan en zegt: Man, krijg zelf tieten! Dan praten we wel weer verder..!

Merel Claessens m.b.v Step Sarneel

9

Ik ben niet bang om over mezelf te schrijven. Natuurlijk krijg ik reacties. Ik lok ze uit door teveel over mezelf te vertellen. Is dat slim? Waarschijnlijk niet zo. Toch kan ik het absoluut niet laten. Sinds de brugklas zijn er altijd al mensen geweest die het leuk vinden om mij af te zeiken. Over vanalles. Als IK te laat kom bijvoorbeeld is het een ramp en als een van die zogenaamd leuke mensen te laat komt is er niks aan de hand. Maar een mens raakt er wel aan gewend, en ik heb toch niets met die mensen, dus wat maakt het mij uit.

Natuurlijk is het vervelend om achter je rug van dat gepraat over je te horen. Af en toe zeg ik dingen waardoor ik weer in een rare situatie beland. Ik herinner me een dag dat ik de mediatheek inliep, achter een computer ging zitten en de personen naast me begonnen te grijnzen en elkaar aan te stoten en ze fl uisterden naar elkaar “dat meisje doet het met haar neef!!” Verbaasd was ik, want ik kende die mensen helemaal niet. Waarschijnlijk heb ik aan de verkeerde

persoon verteld dat ik inderdaad verkering heb met mijn neef. Geen idee wie. Maar op school is dat natuurlijk een gevoelig onderwerp en leuk om iemand mee te pesten. Verkering met je neef... Stel je voor, hij is familie! Maar oeeeh, ik ben er trots

op. Ik heb eem fi jnere vriend dan dat ik geloof dat jullie hebben (dit is vast niet slim om te zeggen!). En dat hij nou toevallig mijn neef is... ach. Als je elkaar toch leuk vindt, wat maakt dat dan nog uit?

Ik wil graag dat mensen me aardig vinden. Dat wil ik echt best graag. Vroeger maakte me dat niet zo uit, maar nu wel. Natuurlijk kan nooit iedereen iemand aardig vinden. Daar heb ik geen problemen mee. Ik vind op school ook de meeste mensen niet aardig, of ze zijn niet mijn type. Maar ik

zie niet in waarom iedereen het nodig vindt om achter mijn rug allemaal domme dingen over mij te zeggen. Ik trek het me welliswaar niet aan, want ze kennen me niet eens, en voordat ze echt een mening kunnen vormen moeten ze eerst maar eens

weten wie ik ben. Maar daar ik niet de behoefte heb om iedereen mij te laten leren kennen gaat dat niet door. Lach maar over mij en praat maar over mij, maar je kent me niet, dus waar bemoei je je mee. Waar heb je het over!

Sommige van die domme opmerkingen over mij maken me soms enigszins sprakeloos. Wat moet je er op terug zeggen? De antwoorden komen meestal

pas als ik thuis een beetje een muziekje zit te luisteren ofzo. Op school ben ik nooit erg gevat dus kom ik daar meestal niet verder dan “fl ikker toch op.”

Van mijn lerares gym kreeg ik laatst te horen dat ik een heel onzeker meisje ben. Jaja! Ja, ze observeert me wel eens als ik door de school rondloop. Op een sollicitatiegesprek zou die

8

10

onzekerheid wel duidelijk zijn dus ik moest maar snel van die onzekerheid af. Ben ik zo onzeker? Ja, bij een vak zoals gym wel inderdaad. Ik kan er helemaal geen klap van, daar durf ik heus wel voor uit te komen. Tuurlijk zou ik het leuk vinden om er ook goed in te zijn. Maar ik schrik me altijd te pletter van die bal, en ik loop in de weg omdat ik niet weet wat ik moet doen, en met touwklimmen en dergelijke ben ik gewoon niet zo behendig. Ik hou me bij gym veel liever op de achtergrond, maarja dat is natuurlijk helemaal niet de bedoeling! Laatst moesten we hoogspringen. Dan staat de hele klas dus te kijken hoe ik over zo’n touwtje heen probeer te springen. Iedereen vind me sowieso al een vaag type, natuurlijk word je daar dan onzeker van! Zeker als je ziet dat iedereen er wel overheen komt. Dan weet je meteen al dat het mij niet gaat lukken. En als ik dan na een mislukte sprong ongeveer gedwongen word het nog een keer te doen, terwijl de hele klas half geergerd en half geamuseerd toe staat te kijken, dan weiger ik het gewoon. Ik doe het niet als ik het niet wil, klaar. Ik heb me toen natuurlijk weer heel dom gedragen en het levert me ook een onvoldoende op, maar ik wilde het gewoon niet. Ja, bij gym ben ik onzeker. Ik vind geen vak erger dan gym. En ik ben onzeker als ik te laat kom (wat nogal vaak gebeurd) en dan zo’n klas instap en weet dat iedereen dan weer zoiets heeft van “heb je háár weer.”

Maar zo werkelijk onzeker ben ik meestal niet. Mijn lerares zei dat het gewoon van me afstraalde, die onzekerheid. Misschien omdat ik het gewoon helemaal niet naar mijn zin heb op het SMC? Dat ligt niet

zozeer aan het SMC, het ligt meer aan mij. Het leren en maken

van dingen die me totaal niet interesseren bevalt me zacht gezegd helemáál niet.

Maar eindelijk heb ik meerdere goede vriendinnen zodat ik in de pauze’s niet meer alleen sta, zoals vroeger altijd. Er zijn heus wel mensen die me aardig vinden. Er zullen ook vast een boel mensen zijn die me niet aardig vinden. Nouja, so be it. Ik vind ook niet iedereen aardig. Mensen uitschelden omdat ze anders zijn dan wat zei normaal vinden zal ik nooit doen. Het anders zijn dan veel andere mensen heeft mij zoveel goede dingen opgeleverd. Vrienden bijvoorbeeld.

In de brugklas werd ik altijd uitgescholden omdat blauwe schoenen aan had (ik was de enige op het SMC toen). Een jaar later had ineens iedereen blauwe schoenen aan, waar ik toen voor een wedstrijd een collumn voor schreef. Van de 125 inzendingen hoorde ik bij de 5 besten en mijn collumn werd in Trouw afgedrukt (ja, ook even opscheppen hoor). Dat kwam toch maar weer omdat ik zo eigenwijs was geweest om blauwe schoenen aan te trekken ondanks dat ik het stempel “raar meisje” kreeg op school. Maar ik ben wie ik ben.

Toch voel ik me ook wel zeker over bepaalde dingen wel heel zeker. In sommige dingen ben ik vrij goed, en dat weet ik. Omdat ik allerlei vrienden in Amerika heb is mijn Engels best redelijk te noemen. Tekenen kan ik ook wel goed, dat is mijn hobbie, ik doe het graag en ik weet van mezelf en van anderen dat ik er goed in ben. En ook al viel mijn punt voor een abstract werk nogal tegen omdat het volgens de leraar “eff e snel gemaakt was” terwijl ik er uren aan gewerkt had, ik weet dat het heus niet zo slecht was. Mijn opvattingen, mijn werk, en ik vind niet dat slecht kan zijn. Enige verwaandheid is hier wel te bespeuren, ik ben dus zeker niet over alles wat ik doe onzeker! En dat mag duidelijk zijn!

Hoewel het leuk is als mensen laten merken dat ze je aardig vinden, zo erg zit ik er niet mee. Ik ga me echt niet aanpassen voor een stelletje idioten die vinden dat ik me volgens hun manieren moet gedragen.

Waarom zou ik?

Ik zal ongetwijfeld weer allerlei onprettige reacties op dit stuk krijgen, maar dan merk ik dus wel dat het gelezen is. In mijn vorige artikel in Palet stond dat het me niet uitmaakte om van die opmerkingen te horen dus een paar gasten begonnen meteen te neuzelen en zeiden tegen de rest “ja het maakt haar toch niet uit.” Naja, ik zie het nut er dan niet in om het nog te zeggen tegen mij, maargoed, als je er plezier in heb... Je moet toch wat he.

In ieder geval vind ik het zeer zwak om iemand die misschien een beetje anders is (hoewel ik mezelf nou niet zo héél erg vreemd vind) daarom uit te schelden. Ik ben liever mezelf. Zoveel mensen op het Sint Maartens College doen elkaar na, iedereen ziet er hetzelfde uit. Dat vind ik nou zwak. “Ik vind het eng om op te vallen.” Of nouja, zwak is misschien het juiste woord niet. Niet jezelf durven te zijn. Dat lijkt me onzeker. Maar ik durf gewoon mezelf te zijn, ondanks allerlei domme en irritante opmerkingen (en heel soms toch nog pijnlijk). En ik mag dan in sommige dingen onzeker zijn, dat doen jullie met me, omdat jullie me af en toe het idee geven dat ik een vaag wijf ben, terwijl ik weet dat ik helemaal niet zo’n slecht fi guur ben. Maar ik ben echt niet in alles onzeker. En aan mijn gymlerares: dat kun je niet afl ezen aan mij “observeren“ op school. Op school ben ik mezelf niet, want ik heb een hekel aan die hele sfeer aan. Zie mij buiten school en je heb een hele andere Steffi e, die over het algemeen vrij zeker is over wat ze doet en wat ze wil! En daar kan niemand iets aan veranderen!

Steffi e

mailen met nico“Hebben jullie nou nog geen mailtje gestuurd?” Ja hallo, alsof de jeugd tijd heeft om een onzinnig mailtje te stu-ren naar Derks,zodat hij de adressen kan opslaan. Maar wij,twee ijverige leerlin-gen van 4 VWO, waren wel bereid om er een meel uit te gooien. Graag zelfs!Lees mee met onze berichtjes aan onze weledelgeleerde leraar de heer Derks! 11

From: Hanneke de Witte <…@hotmail.com> To: [email protected] Subject: heee, ouwe gabber Sent: vrijdag 17 september 2004 12:59:51

Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeey Mr. Derks man!!!!!!!!!!!!!

Hoestie?! Ja, met mij goed he, lief dat u het vraagt. Nog leuke leerlingen in de klas gehad vandaag? Die Sandra Muis bijvoorbeeld, dat is me toch een leuk meisje zeg! En, nog grote plannen voor de rest van de dag? Ik wel, wilt u ze horen? Oke dan, omdat u er zo op aandringt:

Eerst ga ik (na dit tussenuur) naar Spaans, daarna ga ik naar M2 voor Parijs en dan ga ik naar huis. Eerst geef ik dan mn nieuwe zusje een kusje (haha, dat rijmt, wat toevallig) en dan ga ik strijken (want dat kan mn

8

12

stiefmoeder natuurlijk niet na zo’n keizersnede) en dan ga ik weer computeren ofzo en dan ga ik eten en dan ga ik tv kijken en dan ga ik een hele tijd later slapen (want het is tenslotte vrijdag).

Nou, dat waren mijn plannen voor vandaag. Interessant he? Maja, dat spreekt natuurlijk voor zich bij zo’n geweldige meid als ik (slijm, slijm). Maar waarschijnlijk heeft u nu wel genoeg van mijn gezeur, want tja, daar bent u nou eenmaal leraar voor he. Nou, dan ga ik maar eens stoppen en wat anders doen. En de moraal van dit verhaal: nu heeft u mn e-mail adres (whahahahaha, die was ongrappig).

Nou, de ballen,

Hanneke (de Witte weet u wel, die zo vaak moet plassen, daar herkent u me meteen wel aan).

From: N. Derks <[email protected]: Hanneke de Witte <…@hotmail.com> Subject: Re: heee, ouwe gabber Sent: Vrijdag 17 September 2004 13:41:52

Hallo Hanneke,

Ik lees dat je nog veel plannen hebt voor de rest van de dag! Ik heb nu het 6e uur ff vrij, omdat havo 4 in Parijs is, ik kan nu nog stencils maken voor de klassen 2 en 3 VWO zodat deze klassen volgende week zelfstandig kunnen doorwerken als wij in Paris zijn.Goed he! Daarna is van half 4 tot ongeveer half 5 videoclub en dan kan ik om een uur of kwart voor vijf naar huis. De rest vertel ik je niet! Prettig weekend en bedankt voor het sturen van je mail complet!

Vriendelijke groeten, N. Derks

From: Sandra Muis <…@hotmail.com>To: [email protected]: HeeeeeeeeeeeeeeejSent: vrijdag 17 september 2004 13:12:05

Heeeeeeeeeeeeej die Derks!

Hoe gaat het ermee?

Met mij gaat ie super!!!Nog leuke leerlingen gehad vandaag in de klas? Hanneke de Witte bijvoorbeeld? Das me toch zooooooo’n leuk meisje!! En, nog wat van plan vandaag? Ja nouwe, ikke wel hoor, ik ga langs Roovers om te zingen. Best heavy hoor! Ennne misschien iets van msn-nen ofzow... Heeft u msn? Das echt leuk he/hoor!Enne naar mn vader, eten, en dan oppassen bij de buren van mn buren en daar weer de buren van de buren. Zeg maar. Twee jongetjes. Echt lief. Heel soms. Maarja, daar zijn t jongetjes voor he. Ennnnnnnuh... Als ze in bed liggen, eindelijk, dan ga ik maar wat tv kijken, doe ik ook nooit, en snoep eten en drinken drinken. En misschien fi lms kijken. Ja, ik weet niet hoe laat de ouders terug komen, dus dat fi lm kijken zal niet zo lukken. Er zal vast wel wat op de tv zijn. Toch? Ja vast wel.Nouwe, ja, ehm, sja, ja, dat is zo, want eh, sja weenie. Ik zal maar stoppen.

Of niet? Neeeeeee doe maar niet. U vind het vast veel te leuk hier. En u zit vast en zeker heel relaxt op een supergloedjenieuwe bureaustoel van de Ikea, als u dat kan betalen van uw hongerloontje tenminste, want volgens Francort enzo verdienen leraren dus echt veeel te

13

weinig. Behalve Troquet, want die heeft een Golden Wing.Maaaaaaaaarja, weet u, ik weet verder ook niet zoveel. Alles hangt van die leraren af en als die gewoon te weinig geld hebben zitten ze het thuis natuurlijk zo koud te hebben (kunnen de energie niet betalen he) dat ze de les niet kunnen voorbereiden. Maar u heeft wel geld he. Want uw lessen zijn altijd wel goed voorbereid. Slijm.

Uuuuuhm... Ik zit trouwens nu in de mediatheek. Ja van school. Lekker warm hier trouwens. Heeeeeeee, idee!! Ik stuur al die arme leraren voortaan naar de mediatheek!Ik wordt nog eens slim van mijn gezever!

Nouw, u heeft in ieder geval mijn e-mailadres he.

En? Krijgt u er al genoeg van?Dan zal ik maar eens verder-gaan met praten, hahahahaha!Nee, ik stop nu echt. Ik heb namelijk zo het voorgevoel dat u nog een paar, één paar om precies te zijn, lange mailtjes in uw mailbox zal vinden. En das natuurlijk wel erg veel voor uw tere oogjes die al dat stomme huiswerk en die proefwerken van over een paar weken moeten lezen.Dusse, hiermee sluit ik de mail af.Goed?Ja ik weet het dat het gezellig is.Jaja, het spijt me, maar ik

moet toch echt gaan.Niet zeuren meer, ja, nu ga ik echt.Echt.ECHT.Nouw doei he!Dag!Tot ziens!Groetjes!Dag he!Doegies!Doei he!De mazzel!Baai baai!

Zo. Klaar. Af. Einde. Finito. Basta.Laatste doei nog.

DOEI!

Sammooftewel SandraSandra Muis jaJa MUIS, hoe je t zegt.En schrijft.

PS.: Dag he!

From: N. Derks <[email protected]: Sandra Muis <…@hotmail.com> Subject: Re: HeeeeeeeeeeeeeeejSent: Vrijdag 17 September 2004 13:47:38

Hoi Sandra,Bedankt voor je mail, als je mijn programma wil weten moet je Hanneke vragenmijn mail door te sturen, best spectaculair hoor. Bedankt voor je mail enprettig weekend.

Vriendelijke groeten,N. Derks

Hanneke de Witte en Sandra Muis (En dhr. Derks natuurlijk! Dank u wel!)

14

Vlak voor de zomervakantie schreef Tuur een artikel over de NBA. -de Amerikaanse basketbal competitie. Hierin maakte hij een voorbeschouwing op de play-offs die nog gespeeld moesten worden. Terwijl Europa gekluisterd zat aan de buis voor het Europees Kam-pioen- schap voetbal in Europa, was

Amerika in de ban van de play-

offs.

Zoals jullie hopelijk allemaal al weten zijn in de NBA de play-offs begon-nen.

De play-offs, voor

degene dit het niet

weet, is een afvalronde om te bepalen wie er

de kampioen wordt van de NBA. Amerika is dan

verdeeld in 2 delen, Oost en

West. Aan het einde van het seizoen, gaan de 1e acht van de West en de 1e acht van de East door naar de Play-offs in een race om het kampioens-schap. Je speelt in de Playoffs altijd West-West of East-East. Het team dat als 1e in de com-petitie is geëin-digd, speelt tegen de ploeg op de 8e plaats. Nummer twee speelt tegen zeven etc. Wanneer er nog maar 2 teams overblijven in elke confe-rence, is er sprake van de fi nale van het westen of oosten. Daarna wordt DE fi nale van de NBA gespeeld: Beste van West – Beste van East. Je speelt in de eerste ronde ‘best of fi ve games’ en in de rest van het afvalsysteem ‘best of seven games’. Het thuisvoordeel wordt bepaald door de stand in de voorafgaande competitie en heeft

altijd de vorm: 2-3-2. Daarbij speel je bij het nummer twee bijvoorbeeld uit en bij drie thuis. Wanneer er bijvoorbeeld 4 winsten achter elkaar worden binnengehaald, hoeven de laatste drie wedstrijden natuurlijk niet meer gespeeld te worden.

De laatste jaren zijn de LA Lakers vaak kampioen geworden. Van de laatste 4 jaar, hebben de Lakers 3 kampioenschappen achter elkaar binnengehaald. Vorig jaar was de eer aan de San Antonio Spurs, nadat ze de Lakers in de halve fi nale van de Western Conference hadden verslagen met 4-2.

Het niet binnenhalen van het kampioenschap door de Lakers vorig jaar, was een fl inke domper voor de mannen uit Los Angeles. Ook werd de MVP(Meest waardevolle speler)-Award, net als het jaar daarvoor uitgereikt aan Tim Duncan van de Spurs. Kobe Bryant of Shaquille O’Neal hoopte deze prijs te winnen.

Aan het begin van het seizoen werd voorgenomen de titel opnieuw binnen te halen. Power Forward Mark Madsen en topschutter Robert Horry werden verkocht en Gary Payton en voormalig MVP Karl Malone werden binnengehaald. Ook ex-Buller Horace Grant en Bryon

Lakers zijn hun kampioensvorm kwijt!

15

Russel werden ingeschreven bij de Lakers. Malone en Payton doen het niet voor het geld, maar hopen zo eindelijk een titel binnen te halen. Ze hebben er nog geen gehaald in hun basketballcarrière en gaan binnenkort met pensioen.

Alles leek klaar voor nog een jaar feest in Los Angeles, echter het tegendeel is waar. Kobe Bryant wordt in de zomer aangeklaagd voor verkrachting en tergt met rechtszaken, terwijl de wedstrijden gewoon doorgaan. Als hij schuldig wordt bevonden, zit hij jaren achter de tralies. Na enige wedstrijden krijgen Bryant en O’Neal forse ruzie. Het duo dat alles en iedereen in de NBA aankan, is niet meer wat het was. Oordelen vliegen over en weer en Bryant heeft aangekondigd de Lakers waarschijnlijk, na dit seizoen te verlaten. O’Neal denkt er ook over om weg te gaan, wanneer Coach Phil Jackson zegt volgend jaar te stoppen met coachen. Karl Malone is ook niet tevreden. Sinds Payton geblesseerd is, krijg ik weinig ballen en wordt er niet meer gebasketballd, legt de 40er uit. Blessures van Kobe en Shaq maken het er ook niet makkelijker op en de Timberwolves streven de Lakers voorbij om de 1e plaats in de competitie.

Inmiddels zijn Kobe en Shaq weer terug van hun blessures. Phil Jackson heeft hun nadrukkelijk gevraagd, zich te concentreren op het spel en niet

op elkaar. De Lakers staan nu 3-1 voor tegen de Houston Rockets. De Rockets hebben superster Ming Yao van 2m30 en spelverdeler Steve Francis. Ze kunnen nog altijd terug komen als Kobe en Shaq kinderachtig blijven doen. Of ze kunnen zich concentreren om hun spel en het kampioenschap weer binnenhalen. Wie zal het zeggen?

Thuur HutjensLakers zijn hun kampioensvorm kwijt!

Natekst:

Ondertussen zijn we een aantal maanden verder en kunnen we concluderen dat Tuur een heldere kijk heeft op de populaire Amerikaanse sport. Het waren niet de Lakers –zoals voorspeld door Tuur- maar de Detroit Pistons die de titel grepen. Op 15 juni – de dag dat Nederland de eerste wedstrijd op het EK tegen Duitsland speelde- werden de play-offs gewonnen door de Detroit Pistons. Zij versloegen de LA Lakers uiteindelijk met 4-1.

Kobe Bryant is momenteel verwikkeld in de rechtszaak “The People of Colorado vs. Kobe Bryant”. Hierdoor zal hij weinig aan spelen toekomen. Een rechter in Colorado heeft ook bekend gemaakt dat Bryant niet voor verkrachting wordt achtervolgd. De aanklager heeft de zaak laten vallen omdat het slachtoffer niet in staat is het proces voort te zetten. Wél wordt de civiele zaak tegen Bryant voortgezet. De vrouw eist een schadevergoeding. De eerste ronde van het nieuwe seizoen in de NBA start op 2 november.

16

Papegaaienpraatdhr. Vaessen: “Okee dan. Sander, lees jij die vraag even voor?”“...”Vaessen: “Hallo, Sander?”Sandra: “Bedoelt u nu Sander of Sandra?”Vaessen (kijkt op de namenlijst): “Sander”(Er zit geen Sander in de klas, dus iedereen lachen)Sandra: “Die is er niet”.Vaessen (kijkt weer in de namenlijst): “Oja. Sandra. Ik ben geloof ik nog niet echt wakker.”Ruben: “Geeft niet hoor, meneer Klaassen, daar heeft iedereen weleens last van!”

dhr. Peters: “... en die zeggen dan: ‘Kom maar op, ik lust je groen!’. Ofzo.”

Leerling (jongen) tegen mw. Thissen: “Meneer, hoe doe je dat?”Thissen: “Hoe doe je wat, meisje”?

Leerling tegen dhr. Francort: “Dat woord in die vraag begreep ik niet”.dhr. Francort tegen leerling: “Heb je geen woordenboek, of woon je nog in de Rimboe?”

Leerling tegen dhr. Francort: “Het schijnt dat Chinezen geregeld hun slijm op de grond spugen”. Dhr. Francort: “Oh, dan is mijn zoontje dus eigenlijk ook een klein Chineesje.”

Dhr. Francort: “In Turkije moet de vrouw lekker kunnen koken voor haar man enkinderen. In Nederland niet. Dat merk ik al aan het eten van mijn vrouw”.

Leerling tegen Dhr. Francort: “Wat als er te weinig plaatsen zijn in de bus naar Berlijn?” Francort tegen leerling: “Als, als, als, als, als, als!!! Wat ALS MVVkampioen wordt? GEBEURD TOCH NOOIT!!”

Kerry (dhr. Derks) VS Bush (dhr.Francort)

Dhr.Derks: “Kerry, Kerry, Kerry!!” Dhr.Francort: “Kurry, kurry, kurry!!”Dhr.Derks: “Bush haalt het niet.” Dhr.Francort: “Jij haalt het niet!”Dhr.Derks (na het nachtelijke debat tussen Bush & Kerry): Kerry heeft vannacht gewon-nen!” Dhr.Francort: “Hoezo? Hebben ze vannacht gebokst, of zo?!”

Dhr.Robben tegen leerling op het einde v.d gymles: “Weet jij veel van elektriciteit af?”Leerling tegen Robben: “Nee, daar heb ik geen verstand van”.Dhr.Robben tegen andere leerling: “Weet jij veel van elektriciteit af?”Leerling tegen Robben: “Nee, daar weet ik niks van af”.Dhr.Robben tegen weer een andere leerling: “Weet jij dan wel veel van elektriciteit af?”Leerling: “Ja, meneer! Ik weet echt superveel van elektriciteit af!”Dhr. Robben tegen leerling: “Geweldig! Dan mag jij het licht uitdoen!!!!”

Thomas Caron

RELAXPapegaaienpraat

17

Jl. woensdag 22 september werd ik aan gesproken onder ons allen bekende mr. Stijns. Of ik deze Palet nog een bijdrage zou leveren of niet. Ik heb toen ‘nee’ moeten zeggen wegens een veel te druk leventje. Toen was ik afgelopen weekend ziek en aangezien er dan meestal niets anders erop zit dan maar eindeloos te slapen en piekeren in bed, ik dan tenminste, was ik geschokt! Hoe kon het zijn dat ik niet eens tijd had om een stukje te schrijven voor ons allen geliefde eigen Paletje? Is het zelfs zo ver gekomen dat ik dààr niet eens meer tijd voor heb?

Dat de ‘jongeren van tegenwoordig’ een druk leventje hebben weet iedereen. Volgens mij meen ik me nog een reclame te herinneren die de ouders daarvan de schuld gaf. Daar geef ik maar even geen mening over. Maar ik moet dus toegeven dat ik zeker één van die jongeren ben. Om je een beeld te geven; Aangezien ik nog een laatste jaar af te maken heb op de middelbare school zal ik sowieso lessen moeten volgen. Dat betekent maandag tot en met het achtste uur op school. Daarna huiswerk. Dan de dinsdag tot en met het zesde op school gevolgd door zangles om half vier. Daarna huiswerk. Woensdag: tot en met het zevende op school met daarna om kwart over zes tacoyo. En als ik daarna doodop thuis kom

raad je het al; huiswerk. Verder met donderdag; zeer fi jne dag; tot en met het vierde uur les. ’s Avonds om half acht naar Partout, toneelles, dus zal ik tussen school en toneel mijn huiswerk al gedaan moeten hebben. En dan vrijdag tot en met het vijfde les en dan hiep hoi toeter weekend. Ik heb dan ook minstens twee dagen nodig om bij te komen. Maar ja, dan eigenlijk zou ik ook wel een baantje willen. Want nadat ik een keertje uiteten ben geweest met mijn vriendje, een winterjas in heb geslagen (Want wat is het alweer koud) en de vorige maand iets te veel heb gebeld betekent dat, dat oktober een lange, lange maand gaat worden. Totale blutheid. Maar ja, wanneer zou ik dat dan moeten doen? En misschien vind ik nog wel de tijd, maar waar de energie? Plus, ik heb ook nog iets wat men ‘sociale leven’ noemt. Dat kost ook tijd, energie en geld. (Zie telefoonrekening) En mijn weekenden zijn vaak ook zeer gevuld. Bijvoorbeeld besloten mijn ouders dat de keuken geverfd moest worden, Parcours, wat ik absoluut niet wou missen, een fi ets die heel graag roze geverfd wou worden of af en toe een feestje. (Dat laatste betekent dat ik de rest van het weekend

mijn bed niet meer uit kan komen.) Dan heb je ook nog langere termijn huiswerkopdrachten die je eigenlijk het beste in het weekend kunt doen. En waar ook nog voorbereidingen aan zitten zoals boeken lezen. Met mijn geliefde vriend dyslectie gaat daar ook enige tijd in zitten. En met de naderende pww in zicht. Gezien het gemiddeld aantal van zes hoofdstukken per vak is het ook verstandig daar niet mee te wachten tot de avond van te voren. (Toch jammer) En dan hebben we ook nog Jazz Maastricht in vooruitzicht (Het weekend vòòr de pww, boehoehoeh) En dan heb je ook nog leraren die achten dat je bepaalde oefeningen iedere dag herhaalt. En dan zijn er ook nog zangoefeningen die je iedere dag moet doen. Etc, etc, etc.. En dan denk ik; moet ik dan iets laten vallen? Want eigenlijk heb ik ook nog gewoon af en toe tijd voor mezelf nodig, gewoon niets doen, relaxen. Maar ik heb niet voor niets zo’n druk schema. Ik heb er allemaal zelf voor gekozen, ik vind het ook allemaal ontzettend leuk. Toneel is gewoon een ‘must’, zangles wil ik al zó lang, zó graag en tacoyo; ik moet toch iets aan lichaamsbeweging doen? Als je de kans hebt om het allemaal te doen, dan moet je die toch grijpen? Hm, ik denk dat ik school voor een tijdje maar links laat liggen, dat zullen de leraren vast wel begrijpen, toch?

Merel Claessens

18

Hectiek

Dingen van alledag,daarnaast nog een boel.

Rennend van de ene hoek,springend naar een ander doel.

Fris in’t begin,kapot op ’t end.Toch doorgaan,

soms met tegenzin.Energie wordt gepompt,

uit vriendschap en ideaal.“Vervelen”mag dan in’t woordenboek staan,daar wordt door mij echter niet aan gedaan.

Aiméepoëzie

19

WrakanalyseDeze keer kreeg de Toyota Corolla van mevrouw Lommers de twijfelachtige eer van een grondige check-up.

Tot onze verrassing bleek mevrouw Lommers ń wegpiraat: de voor-bumper was “ram in tweeën gespleten”. ń Wasbeurt leek ons bovendien geen overbodige luxe gezien de grote hoeveelheden vogel-poep. En de uitlaat hing van roest en ellende zielig ergens onderin te bungelen. Maar het stoer aandoend getinte folie op de achterruit enhet woord Comfort op de kont beloofden toch nog het nodige voor wat het interieur betrof. Dat ging in ieder geval op voor de CD-speler die op ´t eerste oog meer waard leek dan de auto zelf. Maar daar hield het comfort dan ook op. Jeffrey stootte zich lelijk tegen de volledig kromgetrokken schakelpook, het dashboardkastje bleek met geen mogelijkheid open te krijgen en toen we het eindelijk open hadden tuimelde de helft van de inhoud er uit en kregen we het met geen mogelijkheid meer dicht. De kabels van de handsfree-set hingen in ń gevaarlijke wurggreep rond de stuurkolom en de radio.

We kregen verder ń behoorlijke indruk van de hobby´s van

mevrouw Lommers die iets schijnt te hebben met Daffy Duck, Tweety, Bugs Bunny en snoep (dat we uiteraard ook getest hebben, evenals de aangevreten Lu-koekjes). In de bergruimte van de linkerdeur troffen we ń paraplu aan, ń gebruikte zakdoek en “unne echte sjotelsplak” (waarmee de goeie wil van de eige-naresse om haar autootje proper te houden toch maar even werd bewezen). In de rechterdeur lag ń wegenkaart van de Aldi, dus daar worden de boodschappen gedaan. Mevrouw is geen rookster want er lag geen enkele peuk in de asbak. Wel ń paar ventieldopjes en wat die daar deden was ń raadsel dat zelfs ondergetekenden niet kondenoplossen. Tenslotte ontdekten we ook nog ń parkeerbon uit Heerlen. Geen goed voorbeeld mevrouw Lommers, als wij ons aan de regels moeten houden, dan u ook! Wat ons trouwens ook nog opviel was ń raar luchtje......

Tijdens de volgende inspectie onder de motorkap zochten we enige tijd naar de motor. Uiteindelijk vonden we het miezerig

ding verstopt onder de roest. Maar je weet het maar nooit dus we begonnen vol goede moed aan de startproef. Op onze zoektocht naar vermogen drukten we wanhopig het gaspedaal in het-geen helaas niets opleverde. Toen we allebei ń proefritje hadden gemaakt rond het schoolgebouw was er nog maarnauwelijks ń halve tank over. Over zuinig gesproken. Onze laatste daad vond plaats in de kofferbak waar we ń Ikea-zak vol vuile was ontdekten (wat meteen het mysterie oploste van het rare luchtje).

Eindoordeel: r(h)oestbak op vier wielen. Mocht u toch nog interesse hebben dan raden we u een start-bod aan van 10 euro. ROMAIN & JEFFREY, H3D

20

Zit je ook in de stress als een proefwerkweek nadert? Heb jij ook het gevoel dat je veel te veel moet doen? Die stress ligt niet geheel aan jezelf, die wordt ook veroorzaakt door de leraren/ leraressen op dit instituut.

Het valt mij op dat wanneer je in de 2e fase in de klas zit, je aanlopend naar het einde van de les meer stress op je geworpen krijgt: ”Als je nu niets doet, is dat niet meer op te halen, vraag maar aan……..” Veel leerlingen denken ”stik” en gaan verder met hun relaxte leventje, niet leren dus. Anderen voelen zich aangesproken en vol spanning over wat in dat jaar allemaal moet gebeuren. Zo bereikt de leraar of lerares een doel: hopelijk schrikt de kudde in het lokaal hiervan en houdt zich de rest van het jaar rustig. Natuurlijk behoedt de docent(e) je ook op de 2e fase. Bij enkelen heeft dit een positief effect.

Maar zo wordt huiswerk voor velen ook een berg die steeds groter wordt, met elke les en elke proefwerkweek: “Ik kan dit niet, zóveel krijg ik nooit af.” Dat willen de leraren toch niet? Ik begrijp best dat je als leraar, de leerling wilt behoeden voor de “ondergang van het blijven zitten”. Maar dan lijkt me dit niet de juiste

methode. Er blijven nog steeds mensen zitten, sterker nog, er blijven

meer mensen zitten als je ze op die manier behoedt voor het komend jaar. Deze methode vind ik dus slecht. Beter vind ik de zinnen ”Het lijkt allemaal heel veel, maar als je het bijhoudt is het te doen.” of “veel mensen zijn vorig jaar blijven zitten zijn blijven zitten omdat ze de zaak niet hebben bijgehouden. Als je dat wel doet is het te doen. Het is eigenlijk dit jaar, niet anders dan andere jaren.” Bij deze methode heb je als leraar, misschien een drukke klas, maar ontvang je wel respect van alle soorten leerlingen in de klas: de relaxte, zelfstandigen en de angstige. Bovendien prop je de leerling geen onbedoelde spanning op. Die 1e geciteerde zin, heb ik bijvoorbeeld nog maar van 2 leraren gehoord dit jaar! 2 van de 15! De andere 13 zorgen dus voor spanning. Natuurlijk moet het leren van jezelf komen, maar je zult merken dat de druk minder wordt en je dus beter in staat bent betere punten te halen. Leraren, beschouw dit als een trucje om de berg van huiswerk voor leerlingen lager te maken. U wilt toch niet dat de faalangstlessen hier op school uitgebreid moeten worden?

Thuur Hutjens

Een les voor leerling en leraar.

21

• Antoine Rabbeljée: Van “Anthonius” = “de onschatbare”.

• Bas Heiligers: Van “Sebastianus” met de betekenis “de eerbiedwaardige”.

• Ik wil een uitzondering maken op de lijst met leraren en leraressen, omdat ik iets interessants heb ontdekt: Bennie van Est. Komt van “Bernardus” . “Bern” (Germaans) = Beer en “Hard” = sterk, dapper, hard. Tsjah.

• Bert Scheffers, Bert Stijns en Huub Francort: Komt van “Hubertus”. “Hug” (Germaans) = geest, verstand. “Bert” (Germaans) = glanzend, schitterend, stralend. Kortom: “De wilskrachtige”!

• Constance Coenegracht- de Haan: Komt van “Constant”. Afgeleid van het Latijns “Constance” wat standvastig betekent.

• Daniëlle Pekelharing: Komt van de naam “Daniël” en betekent van oorsprong “God is mijn rechter”.

• Debbie Ceiler: Komt van “Deborah” = “honingbij”. Wat schattig!

• Femke Peeters: Afgeleid van het Germaans “fred” en “mar” wat vrede en beroemd betekent.Kortom “de beroemde beschermster”.

• Ferdinand Paulissen: “waaghals”. Wat wil je als je in een oude rode eend rijdt!

• Frans Roovers en Frans van den Bighelaar: Komen van “Fransiscus” met de betekenis “de vrije”.

• Fred van Riet: “Fredericus” = “Machtige beschermer”.

• Gerard Beunis en Gerard Klingenstijn: “Ger” (Germaans) = lans, speer. “Hard” (Germaans)= dapper, hard, sterk.

• Harry Oomen en Henk Janssen: Komt van “Henricus”. “Heim (Germaans) = woonplaats, erf. “Ric” (Germaans) = koning, machtig, rijk. Kortom: “Van goeden huize”.

• Jack Steinbusch: Komt van “Jacobus” met

de betekenis “de foppende”. Haha, dit zegt genoeg.

• Jan Janssen: Komt van “Johannes” = “God is genadig”.

• Jean Martens en John Aussems: Komt van “Johannes” en is afgeleid van het Hebreeuws met de betekenis “Jahweh is genadig”.

• Joep Pierik: Komt van “Jozef” = “de toegevoegde”.

• Lambert Jacobs: Komt van “Lambertus”. “Land” (Germaans) = land. “Bert” (Germaans) = glanzend, schitterend, stralend. Samengevoegd “Bekend in het land”. Onze eigen “idol” bij wijze van spreken. En… idols hebben fans!

• Luc Wiertz: Komt van “Lucas” = “de lichtende”.

• Maartje van ‘t Land en ook Maarten Grond: Komen van “Martinus” met de betekenis “de krijgshaftige”.

• Manon in de Braek en Marijke Wehrens: Komen van “Maria” met de betekenis: “de weerspannige”.

• Marian Roosen: Afgeleid van het Latijns “mare” = “zee”. De naam betekent “zeeman”.

• Margje de Boer en Margot Rings: Van “Margaretha” = “Parel”.

• Martin Crol: Komt van “Martinus” met de betekenis “de krijgshaftige”.

• Nathalie Hugen: Komt van “Natalia”. Afgeleid van het Latijnse “dies natalis” met de betekenis “geboortedag”. Deze naam betekent “de op kerstdag geborene”.

• Nico Derks: Van “Nicolaas” = “de zegevierende”.

• Pascal Breuls: Komt van “Paschalis” = “de op paasdag geborene”.

• Paul Macco: Komt van “Paulus” met de betekenis “de geringe”.

• René Corten: “wedergeboorte”.

• Romain Bardoul: Komt van “Romanus” (Latijns) wat betekent Romein. Mogelijk ook verlatijnsing van het Germaanse “rod” = roem, en “man” = man. Kortom: “De beroemde man”.

• Susan Paulissen: Afgeleid van het Hebreeuws “Sjoesjanah” met de betekenis “lelies”.

• Vera Boumans: Van “Veronica” = “de zege brengende”.

• Vincent Westerwoudt: Deze naam komt van “Vincentius” = “de overwinnende”.

• Wim Veenhof en Willie Arets: komen van “Wilhelm”. “Wil” (Germaans) = wil, streven. “Helm” = helm, beschermend. Samengevat: “Wilskrachtige beschermer”.

Aimée Hagenaars: Deze naam is afgeleid van het Latijns “Amatus” met de betekenis “de beminde”.

De voornamen van leraren en leraressen en de oorspronkelijke betekenis daarvan..

22

James Bond en Clint Eastwood ‘The Cowboy’, Veenhof en Bighelaar. Beiden strijden voor het handhaven van de wet.Van de 5 coördinatoren zullen zij wellicht de bekendste zijn. Deze twee zullen waarschijnlijk de eersten zijn die je tegen zult komen in de brugklas als je voor het eerst de wet overtreedt in ons studiehuisje, waar rust en orde heersen. Hieronder het interview van dhr. Veenhof, de ene helft van De Grote Twee. Zijn grote, dreigende gestalte doet me denken aan James Bond, alleen richt Veenhof geen geweer op je kop als je weer eens een misdaad hebt gepleegd. Maar niet alles is wat het lijkt; hij is een zeer aardig figuur en ook zeer gezellig. Misschien zul je het wel niet geloven, maar Veenhof is

eigenlijk megacool.

We beginnen natuurlijk met de standaardvragen; welke namen heeft dhr. van den Bighelaar alle-maal?“Ik weet alleen dat zijn voornaam Frans en zijn achternaam Van den Bighelaar is. Geboortenamen? Even denken hoor …Franciscus of iets dergelijks. Oh ja, nu komt het weer boven; volgens mij was het Franciscus en Petronella.”

Hoe oud is hij?“Hij is volgens mij even oud als ik. Hij is 52 jaar.”

Licht zijn goede kanten eens toe.“Hij is erg plichtsgetrouw, nauwkeurig, loyaal, betrouwbaar en je kunt ook een goed gesprek met hem voeren.”

Zijn er ook duistere kanten die u kunt onthullen?“Ik kan het eigenlijk heel goed met hem vinden, dus of er een bad guy in hem schuilt weet ik niet. Wat ik wel minder vind aan hem is dat hij zich saai kleedt.(Red.: kleedt dhr. Veenhof zich eigenlijk niet on-geveer hetzelfde?)”

Wat is echt een no-Bighelaar actie, met andere woorden wat zou Bighelaar nooit doen/zeggen.

“Hij zal nooit onrechtvaardig handelen, dat is echt niet iets voor hem.”(Red.: een echte man van de wet!)

Als u een vrouw was, wat zou u dan echt aantrekkelijk vinden aan Mr. B?“Als ik een vrouw was …”

Of gewoon als man“Ja, ja, als een homo bedoel je zeker. Ik vind hem uiterlijk eigenlijk helemaal niet knap. Maar zijn karakter is wel aangenaam.”

Haal het moment van uw eerste ontmoeting met onze kandidaat in gedachten. Wat dacht u toen?“Ik vond hem een onopvallende man; waarschijnlijk had dat met het feit te maken dat hij techniek gaf. Het technieklokaal ligt nogal afgelegen om het zo maar te noemen en hij werkte ook nog ergens anders volgens mij. Maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat ik hem vaak over het hoofd zag omdat hij zo klein is weet je wel.”

Is van den Bighelaar een true hero of een held op sokken?“Een held op sokken is hij zeker niet. Of hij nou een echte held is weet ik nou ook weer niet zo zeker. Hij is wel een standvastige man.”

Veenhof over Van den Bighelaar

23

Issie moedig?“Ja, moedig is hij zeker.”

Als u een dag in het leven van Bighelaar kon zijn, wat zou u dan doen?“Ik zou naar een goede mode-zaak gaan en een leuke, sportieve outfi t uitzoeken, ik zou m’n prikkelbaard afscheren, lenzen dragen, en een stekelenkopje nemen. Dat is ongeveer de haarstijl die dhr. Steinbusch toepast.”

Lijkt een groene, hippe hanenkam u ook iets?“Nee, dat is echt buiten de grenzen van Frans. Dat is meer iets voor carnaval. Het zou wel leuk om te zien zijn natuurlijk. Volgens mij zal er dan wel een hele commotie ontstaan op school.”

Stel dat reïncarnatie bestond, wat zou onze hero dan zijn geweest?“Hij zou een sfi nx in het oude Egypte zijn geweest.”

Uhm, ik weet niet of u het weet, maar een sfi nx leeft niet.“Nou ja, ik bedoel gewoon iets Egyptisch, iemand die alles rustig kan overzien als een sfi nx.”

Wat zal hij in een volgend leven zijn?“Iets speels, iets dat geheel in contrast is met wat hij nu is. Misschien een jonge leeuw of zo.” (Red.: cute!)

Hoe drinkt onze cowboy zijn koffi e?“Met melk …volgens mij.”

Christianne Ong

Van den Bighelaar

Mr. B. Het tweede deel van De Grote Twee of het eerste, wat jij wil. Zoals dhr. Veenhof zijn coole James Bond-blik gebruikt om de orde te handhaven, zo gebruikt Mr. B. zijn dodelijke blik. De blik die trouwens wel iets weg heeft van Clint Eastwood, de legendarische cowboy. Ja, die Bighelaar toch, een echte prairiewolf. Aaoeoeoeh! Ik durf erom te wedden dat hij met carnaval als cowboy gekleed gaat, een echte Rodeo Rider met zo’n gigantische revolver en ’n elektrisch geschoren stoppelbaardje. Maar net als Veenhof is hij hard van buiten, maar zacht van binnen!

Christianne- zoals gewoonlijk vrolijk- loopt het mooie kamertje van dhr. Van den Bighelaar binnen. Even die vrolijke meneer wat vragen stellen

over zijn collega dhr. Veenhof. Lekker roddelen over leraren met leraren houdt onze Chris wel van, en je weet

maar nooit of ze nog iets grappigs uit Biggie weet te krijgen!

“Goedenochtend meneer Bighe-laar” begroet ze hem. “Alles ok?” Meneer Van den Bighelaar knikt eens vriendelijk naar haar. “Jij komt hier dus om meer te weten te komen over mijn goede collega?” Christianne bevestigt dat en stelt de eerste vraag:Heeft dhr. van den Bighelaar enig idee wat de volledige naam is van onze James Bond dubbelganger? Nou, Biggie denkt het antwoord wel te weten. Trots zegt hij: “De volledige naam van dhr.

Veenhof is W.M.M. Veenhof; waarschijnlijk staan de voorletters

voor Wilhelmonikus Monulphus Marionelis.” Christianne grinnikt. Wat heeft die goede man een vrolijke bui vandaag!

Dan een moeilijkere vraag: “Hoe oud schat u hem?”

Biggie denkt

Bighelaar over Veenhof

24

diep na. “Ik weet het eigenlijk niet zeker. Mijnheer Veenhof ziet er nog erg jong uit, hij kan toch zeker niet ouder zijn dan 36 of 37 jaar. Iemand met zo’n moderne kledingstijl kan de veertig niet gepasseerd zijn.” Hij mompelt een beetje, en Christianne begrijpt eruit dat hij een klein beetje jaloers is op de mooie haardos van meneer Veenhof. Er waren tijden, dat hij ook zo’n mooie krullenbol had!

“Beschrijf zijn goede kanten” gebiedt Christianne. Meneer van den Bighelaar fronst zijn wenkbrauwen. Bij zichzelf denkt hij ‘het lijkt wel een mondelinge overhoring!’ Maar gelukkig wel een gezellige overhoring, in dat geval! “Hij is een zeer geduldig man, altijd vrolijk, opgewekt.” Grinnekend: “Soms loopt hij zefs fl uitend door de gangen.” Op een meer serieuze toon besluit hij er nog aan toe te voegen: “Meneer Veenhof is geordend, netjes. Volgens mij heeft hij een klapper voor elk probleempje. En vele subklappers natuurlijk.”

Op de vraag of meneer Veenhof ook een ‘dark side’ heeft verschijnt er een diepe rimpel op het voorhoofd van dhr. Van de Bighelaar. Hier moet hij toch echt wel even diep over nadenken hoor! Chris maakt van de gelegenheid gebruik een slokje water te drinken. Uiteindelijk komt het antwoord: “Tja… Het feit dat hij voetbal leuk vindt is een slechte eigenschap. Hij is zo’n voetbal-, nee, MVV- hooligan. Dat dat nog bestaat!” en Biggie grijnst een klein beetje gemeen.

Chris weet natuurlijk dat de meeste mannen niet naar elkaar staan te staren om te zien wie er nou wel knap en wie er niet knap is. Maar ze kan het niet laten. Wat maakt de heer Veenhof nou een echte HUNK vraagt ze zich af! Ze weet het zelf natuurlijk wel, maar de vraag is, weet onze Biggie het ook? “Tja” mompelt van de Bighelaar vertwijfeld.. “wat is er uiterlijk knap aan hem…” Hij denkt even na (red: ja we hebben hier met een echte denker te maken!) “Nou vooral dat voorkomende uiterlijk, die mooie golvende, grijzende, gewaxte, goed verzorgde bos met haren (red: jaja, hij is écht jaloers!” en die aantrekkelijke, charmante, vriendelijke glimlach met die guitige lachoogjes doen wonderen.”“Wat was hij in een vorig leven?” “Iets Egyptisch. Cleopatra-achtig, of zo’n echte harde en moedige Spartaan” fantaseert onze leraar er lustig op los. Kan geen kwaad, dat is heel gezond. Hij beslist dat Meneer Veenhof in zijn volgende leven zoiets als staatssecretaris van onderwijs, of misschien zelfs wel minister zal zijn..

Er valt een stilte. Zonder een vraag te beantwoorden begint meneer Van den Bighelaar ineens zelf te kwekken over zijn trouwe collega. “Hij heeft een onvermoeide aandacht voor voetbal. Kun jíj je dát voorstellen!? Dat er mensen bestaan die interesse hebben in dat spelletje. Vorig jaar, tijdens de voetbalkampioenschappen, had hij zijn hele huis versierd met oranje slingers. Zelfs zijn nieuwe Mondeo

had oranje sierstrippen!” en hij schudt afkeurend zijn hoofd. Ohjee, maar nu moet Biggie toch echt gaan oppassen, want misschien kwetst hij hiermee wel allemaal collega’s mee. Maar misschien zit hij daar niet zo mee. “Ook hoorde ik dat hij helemaal in is in modelbouw, je weet wel, van die kleine prutseltjes in elkaar plakken en beschilderen. Hij heeft enkele van die dingen op zijn kamer staan hier op school (ga maar eens kijken). Hij is ook een echte keyboardspecialist. Met de juiste achtergrondmuziek kan hij met 2 handen van die leuke melodietjes maken.” Hij moet een beetje lachen, maar volgens mij is hij er niet op tegen. Toch leuk, van die hippe hobbies. Echt iets voor zo’n hippe knul he. Je ziet het hem denken.

Dan wil Chris ook eens wat sappige verhalen horen. Is Veenhof stoer of net een watje? Nou, en toen kwamen de emoties los hoor! “Hij is zo’n stoere vent! Zo ruig gekleed, zeker in vergelijking met mij! Hij gaat op een geweldige manier met de leerlingen om, ze hebben ontzag voor heb, veel meer dan voor mij. (red: dat verschilt wellicht per leerling hoor, meneer Van den Bighelaar! Geen minderwaardigheids complex krijgen hoor!) “Moet je maar eens opletten; als hij door de gang komt aanlopen dan gaan de leerlingen voor hem aan de

als hij door de gang komt

258

2626

kant. Ik moet dat dan weer met mijn dodelijke blik voor elkaar krijgen.” “Misschien komt het omdat hij langer is dan u?” is een suggestie van Chris. “Tja, dat kan natuurlijk ook wel. Volgens mij is hij zo’n 3 koppen groter dan ik” zegt meneer van den Bighelaar klaaglijk.

“Wat is nou een typische Veenhof actie?” Alsof Christianne dat zelf nog niet weet! “Nou dat weet je wel; bij de trap staan ’s ochtends en opletten. Zijn standaardzinnen als ‘geen kauwgom’ of ‘oordopjes uit je oren’ zullen vast niet onbekend in de oren klinken!”

Biggie slaat weer aan het fantaseren: “Hij moet eens een T-shirt en zo’n spijkerbroek met gympies aandoen. Zijn haar laten groeien en zo’n baardje laten groeien. Zo’n jaren zestig typetje.” Chris lacht. Ja voor de verandering zou dat best wel eens grappig zijn, denkt ze. “Hij doet mij wel een beetje aan James Bond denken, of Sherlock Holmes. Zo’n strakke, dappere vent die de wereld redt”, voegt Biggie er nog aan toe.

“Is hij uw grote voorbeeld?” vraagt Chris.

“Hier op school wel, ik loop in zijn lange

schaduw.” (Red.: letterlijk)

En tot slot: “Wat maakt Veenhof nou een echte Veenhof?” “Zijn vastberadenheid en z’n charme” zegt meneer van den Bighelaar meteen. “Hij zal als sterrenbeeld wel zoiets als stier, ram of steenbok hebben, denk ik. Hij is zo rustig, maar toch cool. (Red.: een echte James Bond) Hij moet niet te cool worden.Oppassen voor afkoeling!”

Christianne Ong (interview)Steffi e van den Akker (bewerking)

2727

Bas Heiligers besloot deze zomer eindelijk eens te doen wat hij al vanaf 1988 wilde doen. Het beklimmen van enkele befaamde cols uit de Tour de France. En dus gooide de docent Engels van het SMC zijn Concorde Columbo in zijn Opel Astra en reed hij een etappe van zo’n 900 kilometer in ruim 11 uur naar Venosc waar hij 5 dagen ging fi etsen. Speciaal voor Palet schreef hij zijn bevindingen na iedere etappe op in zijn dagboek. Lees het volgende verslag van zijn beklimming van de col du Lautaret en de col du Galibier.

29 juli,

GIT OUT OF ZE KAAR, PLIES

2004

1988

8

28

donderdag

Vandaag de Koninginnerit. Totale afstand geklommen: 43,39 km. in 3:15:40 (start op splitsing Bourg d’Oisons en Les deux Alpes) Totale afstand gedaald: 43,39 km. in 1:20:10 Gemiddelde snelheid beklimming 13,5 km per uur. Totale afstand: 102 km. (86=43x2/klimmen,dalen + 16=8x2 km van en naar hotel).

Ik zal vandaag via de Col de Lauteret de Col du Galibier gaan doen. Kaart bestudeerd en kom tot de conclusie dat ik alleen via Freney d’Oisans er kom. Ik bereken het aantal km’s, ongeveer 95 km. Tot Freney ken ik al. Bekend terrein maar de rest tot de Lauteret is onzeker. Geen parcoursverkenning ge-daan gisteravond omdat de marechaussee me aanhield. Ik had een pizza en een halve liter genuttigd in Bourg d’Oisans toen de drie - twee mannen en een forse madame- me gebaarden te stoppen. (Opel met Nederlands kenteken, bestuurd door een onge-schoren dertiger die in een euforische bui meeschreeuwt op Bloody Kisses van Type 0 Negative en geen medepassagiers. Dat is vragen om problemen in Frankrijk) Waar ik naar toe ging. Hoewel

ik me voorgenomen had te zeggen: “Non of your

f u c k i n g

business!”, draaide ik mijn raampje op een kier en zei koeltjes: “Bon soir”. Routine klusje. Alle verdachte personen in verdachte voertuigen aanhouden en intimideren. Hoewel mijn Frans ronduit belabberd is, kon ik uit het verhaaltje begrijpen dat ik uit mijn auto moest komen. Dus zei ik: “Papieren? Maar natuurlijk, hier zijn ze”. Vervolgens frommelde ik mijn autopapieren door het raampje dat ik op een kiertje had gedraaid. De vrouw in uniform begon nu haar geduld te verliezen en begon te foeteren. Nu begreep ik het echt niet meer. “En Anglais, svp”, zei ik. Eén van de heren met mitrailleur zei met een enorm ‘Allo, Allo’ accent: “Git out of ze kaar plies’. Ik stapte uit. Vervolgens moest ik met de handen op de motorkap! Ik weigerde en maakte duidelijk dat ik geen crimineel was. Helaas, onder lichte dwang moest ik mijn handen op de motorkap leggen en mijn benen spreiden. Ik werd gefouilleerd. “Are you carrying drugs”? “No”. “Is this your car”? “I wanted to show you my papers but you refused to look in them, but to answer your question: yes it is”. “Do you mind if I look in your car”? “No”. Mevrouw nam een kijkje in mijn handschoenenvakje. Geen drugs. “I’m a cyclist, I don’t do drugs”, zei ik. Op het moment dat ik die zin uitsprak, realiseerde ik me dat deze zin heel dubbelzinnig overkwam terwijl ik dat helemaal niet zo bedoelde. Ik doelde op het feit dat ik sportief en gezond ben, terwijl veel renners in het peloton allerlei troep slikken om te presteren. Vreemd genoeg brak deze opmerking toch het

ijs. Ik vertelde dat ik Alpe d’Huez zo zwaar vond en toonde mijn gebruinde onderarmen en de witte, ongebruinde bovenarmen die wielrenners zo kenmerkt.Ondertussen verscheen er zelfs een brede glimlach op het gezicht van de dikke dame. Ze had de cd-hoes van Type O Negative gevonden in mijn handschoenenvakje. Degene die het hoesje kent van Bloody Kisses begrijpt ook waarom die lach verscheen. Ik mocht doorrijden. Met een fl inke trap op mijn gaspedaal reed ik weg. In mijn achteruitkijkspiegel zag ik de dienaars van de Franse bureaucratie de volgende Neder-lander aanhouden. Ik besloot een andere cd op te zetten. Bij terugkomst in mijn hotelkamer na mijn hachelijke avontuur opnieuw de kaarten van Garry bekeken. Geaccidenteerd terrein met uit-schieters tot 7% tot aan de top van de Lauteret. ‘Ok, moet te doen zijn’. Daarna nog 8 km klimmen naar de Galibier met een eindpiek van 9%. ‘Do or die!’, besloot ik.

Gelukkig, windje in de rug. Tot aan Freney geen problemen. Ik laat Les deux Alpes rechts liggen en steek de brug over. Mooi gebied! Al slingerend fi ets ik langs het groene Alpenmeer Lac du Chambon. Enkele rafters proberen droog te blijven. Zo gaat het lekker. In La Grave stop ik. Een blikje cola, een perzik en water gekocht. Ik eet en drink in 3 minuten alles op en ga verder met mijn beklimming. Op naar de Lauteret. Het is een rustige, lange en brede beklimming.Onderweg passeert een groepje Belgen me. “Allez Armstrong”, zeggen ze. Ik

29

draag vandaag mijn US Postal outfi t. “Armstrong is vanochtend in Venosc begonnen”, zeg ik. “Ik heb dus al ruim 30 km geklommen vandaag”, mompel ik nog. Het groepje fokt elkaar op en rijdt er vandoor. Ik neem het verstandige besluit mijn eigen ritme te rijden. Ik heb genoeg voorbeelden gezien van renners die boven hun vermogen gaan meefi etsen in de bergen. Die vallen stil. Wellicht nog erger dan de hongerklop. Opeens is het licht uit en dan sta je geparkeerd. De man met de hamer ontziet niemand. Ooit gebeurde dat met Ullrich die dacht dat hij de tempoversnelling van Armstrong kon bijhouden. Sindsdien rijdt der Jan zijn eigen tempo omhoog. Ik ook. Ik verlies de Belgen echter niet uit het oog en dat is best lekker. Je trekt je in feite aan hun omhoog. De verzorgers in het busje dat achter de Belgen aanrijdt, bieden mij zelfs nog drinken aan. Ik wimpel het aanbod vriendelijk af. Ik heb net mijn bidon nog vol. Eenmaal boven op de Lauteret vul ik mijn bidon opnieuw met fris water en eet een mueslireep van Isostar.Ik was mijn gezicht en voel me enigszins vermoeid. Ik ben best aangeslagen na de lange klim van 35 km. De zon brand lekker op mijn nek Een paar honderd meter verder op zie ik het bordje Col du Galibier 8 km. Dat ga ik halen, denk ik. Ik begin aan de beklimming. Na de tweede haarspeldbocht waait een steenkoude wind me tegenmoet. Shit! Dat valt tegen. Mijn gedachten dwalen af naar de rijke Tour geschiedenis. In de tour van 1948 wordt de etappe Briancon-

Aix–les–Bains onder Siberische omstandigheden gereden. In de afdaling van de Galibier moet Apo Lazarides een ijspegel van zijn kin afrukken. Gino Bartali wint dat jaar 3 etappes onder druk van de Italiaanse premier

die zegt dat het land dringend behoefte heeft aan een Italiaans toursucces: in het thuisland dreigt een communistische opstand. Overigens wint Bartali in 1948 ook de tour. Eén voor één stuiven er renners naar beneden met de bekende grijns op hun gezicht. Aardig wielervolk hier trouwens. De meeste renners groeten met een beleefd “Bonjour”. Het is alsof we een pact hebben gesloten om elkaar te groeten uit respect. Iedere renner weet hoe zwaar het

is. En ik heb het zwaar. Ik zou het liefst nog kleiner willen trappen maar ik trap al het lichtste verzet: 39-26. Mijn God, ik ga kapot. Maar ik moet door. Het afzien geeft ook een kick. Ik ben helemaal alleen. Achter me rijdt een renner op 300

meter afstand. Zijn achterstand wordt steeds groter. Ik kijk naar mijn benen. Ze zien er sterk engesoigneerd uit. Die moeten dat toch aan kunnen? 15 jaar fi etservaring moeten mij hier

8

30

doorheen slepen. De Galibier trakteert me op variatie. Een bocht wind in de rug en een bocht wind in het gezicht. Zo gaat het door. Nog 5 km. Dit duurt een eeuwigheid. Opnieuw dwalen mijn gedachten af. Ik denk aan de eenzame helden die hier als eersten doorkwamen. 1911: de eerste doorkomst op de Galibier. Emile Georget (fr) was de eerste held die op een grind-

pad naar boven fi etste. Enkele bekende namen: Gino Bartali (ita), 1937. Fausto Coppi (ita), 1952. Federico Bahamontes (spa) 1954 en 1964. Eddy Mercxk (bel) 1969. Joop Zoetemelk (ned) 1972. Luis Ocana (spa), 1973. Luis Herrera (col), 1986. Gert-Jan Theunisse (ned), 1989. Marco Pantani (ita), 1998. Bas Heiligers (ned), 2004. Ik besluit dat Bahamontes mijn held is voor vandaag. Als eerste hier doorkomen dwingt respect af. Zeker als je dat kunstje 10 jaar later nogmaals fl ikt. Federico you’re my man!

Ik kijk naar boven. De top. Hoger gaat niet hier. Eeuwige sneeuw op de toppen achter me, een koude wind snijdt in mijn gezicht en blaast door mijn drijfnatte onderhemd. Ik passeer het Henri Desgrange (de oprichter van de Tour de France) monument (onthuld in 1949 door André Leducq). Hier zou ik mogen stoppen. Er staat een bordje Col du Galibier. Mijn lichaam smeekt me te stoppen. Mijn geest dwingt me door te gaan en de echte top te halen. Ik ga nog een keer heel erg diep. Op de top klappen mensen voor hun vrienden of partners. Twee kilometer naar de top. Balen! En 9% stijgingspercentage! Dit zijn de twee moeilijkste kilometers tot nu toe deze week. Maar ik ben ontkentend! (Ik hoor Jean Nelissen verslag geven van mijn laatste kilometers. “Tsjonge, jonge Bas Heiligers is ontketend” De Heerlenaar levert hier nog een mooi stukje wielergeschiedenis in de herfst van zijn carrière. Gisteren nog last van enkele oprispingen tijdens de lange etappe naar

Venosc maar vandaag gaat hij diep hoor. Tsjonge, jonge wat een kracht-inspanning. Als hij dit maar kan volhouden. De achterliggende groep rijdt op 25 seconden maar lijken het opgegeven te hebben.”) De laatste 200 meter stoemp ik omhoog. Ik trek aan mijn stuur en sta op de pedalen. En dan schreeuw ik het uit: “Godverdomme! Ik heb het gehaald!”. De top is kaal. Het waait verschrikkelijk hard. Een klein grindveld biedt parkeergelegenheid voor 10auto’s. Er is hier verder niets. Op een bord staat: Col du Galibier, 2624 meter. Ik probeer wat te eten en loop een aantal minuten verdwaasd rond. Ene Rudi worstelt zich over de denkbeeldige meet en wordt opgevangen door zijn vrouw en krijgt een warme deken toegereikt. Ik niet. Ik heb nog één Isostarreep over en koester hem. Ik moet nog afdalen en een klimmetje van 8 km maken naar mijn hotel. Met deze gedachte besluit ik op mijn fi ets te springen en te gaan afdalen.

De afdaling naar Lauteret is gevaarlijk. Veel haarspeldbochten en wind. Op de Lauteret vul ik opnieuw mijn bidon. Een minuut later daal ik alweer verder naar La Grave. Opnieuw oppassen geblazen. Het wegdek is bijzonder slecht. Veel scheuren en bobbels. Niet remmen dus op de lange stukken. Dat kan fataal zijn. Deze afdaling is overzichtelijk. Mijn km-teller schiet naar 70 km per uur. Toch maar remmen dan. De bochten neem ik bijna stilstaand. Ik schiet door enkele tunnels en de temperatuur wordt hoger. Lekker.

Federico Bahamontes

31Mijn shirt is alweer droog. 43 km dalen is echter ook vermoeiend! Opperste concentratie. Onder-tussen geniet ik toch van het landschap. Fantastisch weer vandaag. De bergen steken scherp

af bij de azuurblauwe hemel. De druk op mijn pedalen is irritant. Ik heb mijn schoenen te vast aangetrokken. Ik stop even in La Grave om opnieuw wat te eten. Ik maak mijn schoenen wat losser

en daal verder af naar het dal. Uiteindelijk bereik ik de kruising naar Bourg d’Oisans. Vanaf hier is het nog 8 km licht klimmen naar Venosc, waar mijn hotel ligt. Vraag me niet hoe ik er uiteindelijk gekomen ben maar ik heb het gehaald. De laatste 2 kilometer naar mijn hotel zijn 10%! Na een etappe van 102 km en ruim 6 uur later val ik kapot op bed. ‘Dit pakt niemand me meer af’, denk ik. Ik trek mijn kleren uit en was de massageolie van mijn benen. Ik besluit morgen een rustdag te nemen. Dat mag wel na deze koninginnerit. Ik slenter naar het zwembad en zie het terras. 20.00 uur dineren. Mmmm! Ik heb nu al honger.

Bas Heiligers

32

Bobby Bolleboos heeft het ontdekt. Deze bezige brugklasser heeft er een hobby aan om de archieven van het SMC door te spitten. Op een donderdagmiddag na school was hij er weer mee bezig. “Eureka!” riep hij ineens. Al een tijdje vermoedde Bobby dat er in de korte historie van school een geheim verborgen lag, waarover niemand ooit sprak. Zelfs Bennie weet er niet van. Nu had hij het gevonden. Ik zal het verhaal maar van voor af aan vertellen.

Er was eens….Een coole conciërge. 50 jaar geleden, net voor de opening van het SMC praatte hij met de toenmalige rector erover dat er eigenlijk wel een

openingsstunt nodig was. Hij had gehoord over een relikwie van

de oude heilige Sint Maarten. Maar

dan niet daad-werkelijk

een li-

chaams-deel,

nee. Nog veel

mooier, een ring!

Geen gewone ring, maar

een zilveren ring die aan zijn

mantel genaaid was. Waarschijnlijk

gewoon voor de sier. Maar met het delen van

zijn mantel, was de zilveren ring eraf gevallen. Deze ring

was al eeuwen goed bewaard. “Als we deze ring nu eens naar

De verdwenen ring van Sint Maarten

33

het SMC konden halen, dat zou pas prachtig zijn” zei de conciërge. En zo gebeurde. Het museum waar de ring lag opgeslagen wilde alle medewerking verlenen, op voorwaarde dat de school er voorzichtig mee om ging en de ring na 3 maanden weer ongeschonden terugbracht. Bij de opening van de school lag de ring te pronken in een vitrine. Zelfs de krant schreef er een artikeltje over. Na de feestelijkheden begon het gewone schoolleventje op het SMC. Twee maanden later waren er twee leerlingen, Geniepige Gerrit en Stiekeme Steven. Zij hadden het snode plan opgevat om de ring te ontvreemden. Niet met de bedoeling om hem te stelen, maar om de ring ergens in school te verstoppen en te kijken hoe lang het duurde voordat iemand hem gevonden had. Toen de conciërge zag dat de ring weg was, schrok hij zich een ongeluk. Hij rende de kamer van de rector in, zelfs zonder te kloppen. Zeker in die tijd was dat op z’n minst hoogst ongebruikelijk. De rector schrok ook van het nieuws. Samen besloten ze dat niemand anders ervan mocht weten. Ze vertelden iedereen dat de ring weer terug naar het

museum was, en met het museum sloten ze een geheime deal. Ze geloofden namelijk dat iemand de ring echt gestolen had, en verkocht. Maar niemand kon vermoeden dat de ring nog ergens op het SMC verborgen lag. Dit was het verhaal dat zo’n 50 jaar geleden plaatsvond. Bobby meent zich te herinneren dat hij ooit een zilveren ring was tegengekomen, maar kan zich absoluut niet meer herinneren waar dat was. Zijn theorie was dat bij de verbouwing van school, enkele jaren geleden, de ring boven water gekomen moet zijn, en nu ergens in school gebruikt wordt. Niemand weet immers dat de ring van Sint Maarten ooit verdwenen was. De rector en de conciërge namen het geheim na hun pensionering mee. En Gerrit en Steven? Zij werden na een paar weken van school verwijderd wegens ‘onregelmatigheden’. Ze hadden geen tijd meer om het geheim te onthullen.

Misschien gebruikt meneer Derks de ring tijdens wiskundelessen. “Dit, jongens en meisjes, is een cirkel!” Of meneer Klingenstijn gebruikt de ring in de keuken,

om taartjes mee uit te steken. Of de ring wordt gebruikt tijdens een natuurkundepracticum. “De lichtstraal laten we nu door deze ring schijnen…” Alles is mogelijk.

Daarom een oproep aan alle leerlingen van het SMC. Ga op zoek naar de ring. Hij bevindt zich ergens binnen het SMC. Voor de eerlijke vinder ligt er vindersloon klaar. Het zou fantastisch zijn als we op de reünie in 2005 de ring weer kunnen tentoonstellen…

Drs. K.

poez

ie

34

Al sprak ik de talen van mensen en engelen:Als ik geen liefde had, was ik niet meer dan een schetterende trompet, een galmend bekken. Al had ik de gave om te profeterenen doorgronde ik alle geheimenen wist ik alles wat er te weten is,ja, al had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen:als ik geen liefde had,was ik niets. Al gaf ik mijn hele bezit weg voor eten voor de armen,al gaf ik mijn lichaam en kon ik me daarop beroemen:als ik geen liefde had,zou het me niets baten. Liefde is geduldig en vriendelijk.Liefde is niet jaloers, vervalt niet in grootspraak,in eigendunk. Ze gedraagt zich niet grof,ze is niet uit op het eigenbelang. Ze raakt niet beledigd,ze rekent het kwaad niet aan. Ze verheugt zich niet in onrecht,ze vindt vreugde in de waarheid.Ze kan alles verdragen,ze blijft geloven, blijft hopen,nooit geeft ze het op.

De Liefde

35

Aan de liefde komt nooit een einde.Het profeteren zal verdwijnen,het spreken in klanken zal verstommen,alles wat wij weten, zal afgedaan hebben.Want beperkt is ons kennenen beperkt ons profeteren. Wanneer het volmaakte komt,zal wat beperkt is, verdwijnen.Toen ik een kind was,sprak ik als een kind,dacht ik als een kind,redeneerde ik als een kind. Toen ik volwassen werd,legde ik af wat kinderlijk was. Nu kijken we nog door een spiegel, we zien niet rechtstreeks, maar dan staan we oog in oog.Nu is mijn kennis nog beperkt , maar dan zal ik volledig kennen.Zoals ikzelf door God gekend wordt. Zo resten ons dan geloof, hoop en liefde.Deze drie.Maar de liefde is de grootste.

(1 Corinthiërs 13)

36

Je school was dat te combineren met MVV

(trainingen in de jeugd), leden je school-resultaten daar niet

onder? Het was lastig, want we moesten 4 keer per

week trainen en overdag school, maar dat werd een ritme waar je in zat.

Welke opleiding heb je gedaan? VWO op het Stella Maris college daarna de HEAO en ik ben nu bezig met mana-gement economie en recht.

Ging je niet liever voetballen dan school, en wat vonden je ouders ervan dat je zoveel moest voetballen? Ik kom uit een echte voetbalfamilie dus dat was geen probleem, ze brachten me overal naar toe. Ze hadden zelf ook plezier erin. En ik kon voetballen omdat ik makkelijk leerde.

Hoe lang speel je al voor “Us MVV-ke”? Negende seizoen, met de jeugd erbij en vier seizoenen in het eerste van MVV.

Wat is je hoogtepunt en dieptepunt in je carrière? Mijn hoogtepunt is toen ik mijn contract kreeg aangeboden bij MVV, het dieptepunt is een wedstrijd apart bijvoorbeeld het 7-0 verlies tege Top Oss.

Wat zijn je ambities, wil je hogerop, het bui-tenland in? Ik vind dat je altijd ambities moet hebben, MVV zelf was voor mij al een ambitie om dat contract te krijgen. Maar naar het buitenland is een droom voor iedere voetballer.

Hoe bereid je voor op een wedstrijd, heb je voor een wedstrijd nog speciale rituelen, een soort bijgeloof? Ik heb een vast patroon: ik sta altijd vroeg op, dan ga ik wat computeren een beetje relaxen dus, dan kook ik zelf pasta daarna ga ik douchen, dan trek ik mijn pak van de club aan en ga naar het stadion. Ik heb niet echt rituelen maar ik ga als eerste bij MVV naar de WC en trek mijn linker been eerst aan.

Hoe en wanneer kreeg je te horen dat je bij het eerste van MVV mee mocht doen, voor de eerste keer? Dat weet ik nog goed: ik was 17 jaar, rond carnaval, het was een bekerwedstrijd tegen FC Utrecht en ik zat op de bank. Maar mijn debuut was uit tegen Haarlem.

Hoe is de sfeer in de kleedkamer voor de wedstrijd? In het begin rustig en relaxt, maar als de wedstrijd dichterbij komt dan worden we allemaal wat serieuzer, na de warming-up is iedereen geconcentreerd.

Als je op de bank zit leef je dan mee met je teamgenoten en geef je zelf ook aanwij-zingen aan je ploeggenoten, of doet (en mag) alleen de trainer dat met zijn assistent? Je moet de trainer zijn werk laten doen en aan hem het coachen overlaten, maar je mag wel je medespelers aanmoedigen bijvoorbeeld: mooie actie en goeie pass, nette goal.

Wat heeft dhr. Jonker te zeggen na de wedstrijd (bij winst en verlies)? Na de wedstrijd zegt de trainer niet veel, meestal de dag erna bij het uitlopen op de training, dan geeft hij aanwijzingen over wat er goed en fout ging.

Verbaast het je niet dat er ondanks dat jullie in de laatste jaren in de onderste regionen staan, toch zoveel supporters komen en jullie aanmoedigen? Het verbaast me wel eigenlijk, als je bij andere clubs van ons kaliber komt dan zitten er maar 1000 of minder fans op de tribunes, maar dat er bij ons zoveel supporters op de tribunes zitten vind ik gewoon schitterend.

Interview door Raoul Reintjens

combinatie school/voetbalSjoerd Winkens uit Geleen

Glen Tehu en Raoul Reintjens zijn fanatieke MVV-supporters. De twee leerlingen van H3D gingen zoals gebruikelijk naar De Geusselt en zagen de ploeg uit Maastricht winnen van FC Eindhoven met 3-1. Na afl oop van de gewonnen wedstrijd spraken zij met twee spelers.

37

combinatie school/voetbalHoe lang speel je nu al voor ‘Us MVV-ke?’Dit wordt mijn elfde seizoen bij MVV.

Hoe is het allemaal begonnen? Ik ben begonnen bij amateurclub De Heeg, toen moest ik een wedstrijd bij het regio-elftal meedoen, maar langs de lijn stonden scouts van MVV te kijken en die hebben mij toen van de 30 jongens uitgekozen. Zo ben ik bij de jeugd van MVV gekomen.

Op welke school heb je gezeten? En welke opleiding heb je gedaan?Ik heb op het Jeanne D’arc Maas-tricht gezeten, en ben daarna naar het Jeanne D’arc Gronsveld gegaan en daar heb ik mijn Mavo-diploma gehaald. Daarna ben ik naar het CIOS gegaan, maar deze opleiding heb ik helaas niet afgemaakt.

Hoe combineerde je het voetbal met je school? Ik ging eerst naar school, dan werd ik opgehaald door een busje van MVV, en dan ging ik trainen. Het was zwaar, maar ik heb mijn diploma en nu voet-bal ik in het eerste elftal van MVV.

Hoe en wanneer kreeg je te horen dat je bij het eerste van MVV mee mocht doen? Dat kreeg ik 2 seizoenen geleden te horen, omdat er veel blessures waren mocht ik op de bank zitten, daarna speelde ik mijn eerste wedstrijd, en dat zijn er vooralsnog 27 geworden.

Hoe bereid jij je voor op een wedstrijd? Ik zorg altijd dat ik goed uitgerust ben en dat ik goed van te voren heb gegeten.

Heb je voor een wedstrijd nog rituelen? Nee, ik heb niet echt rituelen voor een

wedstrijd, want het is niet zou dat ik bijvoorbeeld eerst de linkerschoen en daarna de rechterschoen aantrek, nee ik heb geen rituelen voor een wedstrijd, maar wel zorg ik ervoor dat ik goed geconcentreerd ben.

Hoe is de sfeer in het kleedlokaal? De sfeer is echt prima, voor het omkleden maken we wat lol, maar daarna peppen we elkaar op en focust iedereen zich op de wedstrijd.

Wat vind je van de nieuwe trainer Andries Jonker?Het is een goede trainer, je merkt ook aan hem dat hij op een hoger niveau heeft getraind. Bovendien geeft hij je ook vertrouwen en dat heeft een speler altijd nodig. Hij gaat gewoon goed om met de groep.

Verbaast het je niet dat er toch nog steeds zoveel supporters naar MVV komen kijken, terwijl jullie in de onderste regionen staan, en hoe kijk jij daar tegen aan? Nee absoluut niet, want ik weet al heel lang dat MVV binnen Maastricht iets heel belangrijks is voor de mensen. De mensen staan altijd achter hun club, in mindere periodes en in goede periodes.

Wat vind je ervan dat er maar weinig Maastrichtenaren in het elftal zijn?Dat maakt mij niet zoveel uit, want het gaat om het presteren, en het gaat om de 3 punten iedere wedstrijd.

Merk je onder de wedstrijd of de supporters zingen en jullie aanmoedigen, en hoe ga je daar mee om? Ikzelf merk het eigelijk alleen bij een dood-spel-moment, want tijdens de wedstrijd ben ik zeer geconcentreerd aan het voetballen. Soms moedigt

het je wel aan als het publiek zingt.

Het een of het ander:Verliezen en zelf goed spelen of winnen en zelf slecht spelen?Winnen en zelf slecht spelen.Winnen van Fortuna of winnen van VVV?Winnen van Fortuna.Regen en een harde wedstrijd of zon en een rustige wedstrijd?Regen en een harde wedstrijd.

Interview door Glen Thehu.

Joas Siahaija uit Maastricht

38

Beste Wim,

Het voetbalseizoen is dik ander-halve maand bezig en ik denk dat we ons zorgen moeten maken over het niveau van het Nederlands voetbal, of niet Wim?Ajax is al kansloos in de Champions League, vooral na de drie treffers van Roy Makaay in de match FC Bayern München – Ajax (4-0).Oranje was zeer slecht in de match tegen Macedonië op zaterdag 9 okto-ber 2004. De passing was miserabel Wim en ook de bezieling was weer niet aanwezig, die absolute wil om te winnen.Wim, gaan we naar het WK in Duits-land in 2006 ?De herinneringen aan toernooien in Duitsland zijn mooi Wim. Denk nog eens aan het schitterende Oranje-elf-tal van 1974 Wim, met in het doel Jan Jongbloed, in de achterste vier Wim Suurbier, Wim Rijsbergen, Arie Haan en Ruud Krol, op het middenveld Wim Jansen, Johan Neeskens en Wim van Hanegem en voorin Johnny Rep, Johan Cruijff en Rob Rensenbrink.

Vanuit het niets haalde deze ploeg de WK fi nale.Denk ook aan 1988 Wim, toen Oranje Europees kampioen werd met fi guren als Gullit, Wouters, Ronald en Erwin Koeman, Rijkaard en Van Basten, de huidige bondscoach.Is de magie van Marco Van Basten als bondscoach al uitgewerkt Wim?Is hij als coach niet te onervaren Wim?VV Eijsden draait ook niet Wim. Ze hebben maar een paar schamele punten gepakt in de 1e klasse en zullen waarschijnlijk moeten vechten tegen degradatie. Zou ik daar niet eens trainer moeten worden Wim?Als rasechte Eijsdenaar ken ik de verhoudingen in het dorp en als docent kan ik zaken perfect uitleggen. Nadeel is natuurlijk dat ik alleen maar op pleintjes en veldjes vroeger mijn kunsten vertoond heb en nooit op

topniveau. Dit gaan ze natuurlijk tegen mij gebruiken.Met Fortuna gaat het wel weer beter Wim. Hoe schat jij de situatie bij MVV in Wim. Wanneer gaan we weer eens naar de Ere-divisie Wim?Zou coach Andries Jonker, die toch met Louis Van Gaal bij het grote FC Barcelona gewerkt heeft, dit voor elkaar krijgen de komende jaren? Krijgt hij de tijd van het MVV bestuur om een goede ploeg op te bouwen Wim?Zo, ik heb weer genoeg vragen gesteld Wim, die jij maar weer eens moet beantwoorden.Tot de volgende keer en “you’ll never walk alone”.

uitleggen.

natuurlijk

en veldjes

voetbal: vraag en antwoord

39

Dag Jean,

Tja, Jean, wat moet ik met al die vragen van jou.

Wie kan zeggen of we ons kwalifi ceren voor het

WK, of van Basten te onervaren is, of jij trainer

moet worden van VV Eijsden en of MVV weer

naar de eredivisie gaat. Ik ben verdorie geen

profeet!

Wat ik wel weet is dat MVV de zaak organi-

satorisch momenteel aardig voor elkaar heeft.

Ze hebben een topcoach aangetrokken (zijn

kinderen zitten hier op school, snap je!) en de

resultaten beginnen zo langzamerhand ook wat

verbetering te tonen.

Wat ik verder weet is dat het met Eijs-den niks

wordt, Jean. Eerst was daar de plaatselijke

postbode wethouder en nu gaat diezelfde

brievenbesteller ook nog eens een gooi doen

zag vond ik hem al net zo benauwd kijken

als George Bush tijdens zijn laatste debat met

John Kerry. Die kreeg het, net als Davids af

en toe zichtbaar te kwaad terwijl Kerry met

veel gevoel voor pathos en recht in de camera

kijkend probeerde zijn kansen te laten keren.

We wachten af. Op 2 november zullen we weten

wie de minst slechte is.

Maar goed, ik dwaal weer af. Wanneer zullen

we weer eens een wedstrijd tegen de leerlingen

gaan spelen, Jean. Dan kun jij meteen eens laten

zien of het terecht is dat je nooit op topniveau

gevoetbald hebt. Ik verheug me echt op een

hernieuwde confrontatie met leerlingen op

het voetbalveld. De laatste keer hebben we

ze met maar liefst 7 – 1 van het veld gevaagd.

Afgedroogd, zogezegd. Dat waren weliswaar

tweede klassers maar toch. Bij die leerlingen

speelde toen een zekere Boudewijn Zenden

mee en zelfs die kon het tij niet keren tegen

ons ontketend lerarenteam. Daarbij komt dat

we sinds die tijd enkele absolute topspelers in

ons docententeam erbij gekregen hebben (Bart

Janssen, Wouter Robben). We zijn er dus klaar

voor!

Ik ben benieuwd of onze leerlingen de uitdaging

aandurven. We zien het wel. Ze kunnen zich

melden bij:

Wim

voetbal: vraag en antwoordnaar het burgemeesterschap, als tenminste de

plannen van minister De Graaf over de gekozen

burgemeester niet alsnog doorkruist gaan

worden. Tja, Jean, need I say more over Eijsden

(en heb je nog meer argumenten nodig tegen

de rechtstreeks gekozen burgemeester!)

Maar we zouden het over voetbal hebben. Wat

mij opvalt bij het Nederlands elftal is niet zozeer

het voetbal maar vooral de veranderde opstelling

van de spelers naar de pers. Werd onder vorige

bondscoaches nog vrijwel uitsluitend gesnauwd

tegen de pers, nu zien we dat zelfs pershater

Edgar Davids zijn best doet om vriendelijk over

te komen. Niet dat hij veel zegt, meer dan een

handvol afgezaagde zinnen komen er niet uit

zijn mond, maar hij blaft de pers in elk geval niet

meer af. De heren krijgen kennelijk in de gaten

dat ze hun

s t a t u s

h o o f d -

zakelijk te

d a n k e n

h e b b e n

aan pers

en publiek.

Toen ik

Davids na

de wed-

strijd tij-

dens zijn

in terv iew

40

Afscheid van Pierre (mijnheer) Kerkhoffs.

Je kent dat wel, blaadjes van een bloem trekken: “hij houdt van mij, hij houdt niet van mij...” (en maar hopen). Voor ons medewerkers van de sectie natuurkunde, ging het de laatste jaren ongeveer ook zo als we ons bezig hielden met de vraag: “Wat doet Pierre, gaat hij wel, gaat hij niet...?”Afgelopen zomer was het hier-mee afgelopen. Pierre zei dat hij ‘ermee’ zou stoppen. Nu is hij echt weg.Vreemd, zo zonder Pierre, vreemd en zeker stil. Hij heeft zijn sporen op het SMC achtergelaten. Talloze, met name mavo- en tl-leerlingen hebben een prettige herinnering aan

Afscheid Beb Willems en Trees Serpenti

Samen met enkele lesgevende collega’s hebben we afgelopen schooljaar ook afscheid genomen van twee dames van ons huis-houdelijk personeel. Nadat wij onze rommel achter-lieten in de kantine werd alles weer netjes gepoetst en geboend voor de volgende pauze. Vaak waren de dames op de achtergrond aanwezig, maar voor de uitstraling van de

school speelden ze een hoofd-rol. Meermaals kregen wij complimenten over het keurige gebouw. Vooral het feit dat de beide dames tot ons eigen personeel behoorden, maakte de betrokkenheid met de school en met het team zo groot.Bep en Trees nogmaals heel hartelijk dank voor al jullie werk van de afgelopen jaren en onze welgemeende excuses voor de troep die wij achterlieten.

Ad Janssen

Afscheidhem overgehouden ; hij was een echte vak-man, een man van ruwe bolster,...Ja, zeker een man met pit, een man met hart voor zijn leerlingen.Pierre is nu van school “verschwun-den”; het is wel even wennen, verdammt noch mal.Het ga je goed, Pierre.

Namens de sectie natuurkundeJo Kluten, sectieleider

De samenwerking met Lex de Vrede heeft 25 jaar geduurd. Ontelbare keren loop ik langs zijn litho’s in de lerarenkamer, soms achteloos of in gedachten. Zoals ik weet dat een spiegel een kamer niet echt groter maakt, ben ik gewend geraakt aan zijn overschrijdingen van het geijkte stillevenidioom. Gelukkig zijn er dagelijks collega’s die, als ik even niet kijk, voorzichtig met hun ogen zijn produkten ‘betasten’. Hun verbaasde ogen doen me steeds weer beseffen dat hier

een bijzonder mens aan het werk geweest is. De illusie van het trompe-l’oeil maar ook de serieze speelsheid waarmee hij zekerheden als compositie en vlakverdeling en zwaartekracht overhoop haalt. Die vervolgens ondergeschikt zijn aan de manier waarop betoverd licht zijn schilderijen tot leven wekt.Geïnteresseerd in zijn werken:Galerie Lieve Hemel, www.lievehemel.nl. Tentoonstelling van 30, oktober tot en met 27 november.

Sectie Beeldende Vorming

41

Welkom

Naam:: Elly Maria Johanna Elisabeth PostmaLeeftijd: 52 jaarHuwelijke staat: getrouwd met een lieve man en in het bezit van 3 kinderen. Woonplaats: SchimmertHobby’s: wandelen, tui-nieren en musea bezoek in België en Amsterdam. Idool: impressionistische en expressionistische schilders. Eerste indruk van het smc: “Het is gezellig. En ik geef les aan leuke kinderen. Mijn vakcollega’s helpen me veel en ze zijn leuk, totnogtoe.”Tot slot: “Ik wil hier noggraag lang blijven werken.“

Naam: Johanna Anna Marie Petronella RosenhoutLeeftijd: 50 jaarHuwelijke staat: getrouwdVak: verzorgingMuzieksmaak: klassiek en klassieke popliedjes zoals de Dire Straits en Eric Clapton. Hobbies: speelt altviool en houdt van reizen. Waarom bent u lerares geworden? : “Ik heb altijd met de jeugd willen werken. Het overdragen van kennis trekt me aan, en dan niet alleen uit het boek, maar ook eigen ervaringen.”Hoe is omgang met uw collega dhr. Klingenstijn? : “Het klikte meteen.“Waar denkt u aan als u in een lauwe warme kroket denkt? : “Soms denk ik: wat lekker”en soms denk ik: bah, jakkes. Het ligt er maar aan.”

Naam: Nicol Helena HendrikaHoedemakersLeeftijd: 37 jaarHuwelijke staat: getrouwd, 2 kinderen. Woonplaats: AmbyVervoermiddel: de fi ets (in de zomer en in de winter)Opleiding: Academie lichamelijke opvoeding voor VWO in Tilburg.Idool: “Iedereen die mij iets kan leren. Ik heb respect voor mensen die heel makkelijk iets kunnen en vind het leuk om nieuwe dingen te leren.”Leukste sport: tennissen, fi tnessen, aerobics, hardlopen. Wat moet er eigenlijk anders op deze school? : “De rommel. Leerlingen die gewoon afval neergooien. Op het Euro wordt er heel streng op toegezien. Misschien is het handig om er nog een prullenbak bij te zetten.” Tot slot: “Het is heel leuk om hier te werken. Er is leuk contact tussen de leerlingen.”Hoe smaakt de koffi e: “Net als op het Euro: vies.”

Interviews met de nieuwen

8

42

Naam: Diana KöstersLeeftijd: 32 jaarBurgerlijke staat: samenwonendFunctie op ons instituut: TOA natuurkundeOpleiding: Laboratorium schoolHobby’s: reizen, saxofoon spelen en fi lms kijken.Hoe smaakt de koffi e: “Ik lust eerlijk gezegd geen koffi e. Ik drink water en thee.”Superman is overleden, wat vindt u daarvan? : “Daar kan ik mee leven.”Zwart of wit: “Wit.”Bush of Kerry? : “Ik ben tegen Bush.”Wat is uw grootste wens? : “Gelukkig te blijven.”

Naam: W. GrootenLeeftijd: 56 jaarWoonplaats: LanakenOpleiding: De katholieke sportacademie in Tilburg. Hobby’s : “Handballen. Vroeger heb ik ook heel hoog gespeeld. In de ere-divisie van Nederland, de Duitse Bundeslige. En de laatste 25 jaar tennis ik alleen nog maar. Ik geef ook lessen en speel competities.”Muziek: ik hou van heimat muziek. Ik ga 30 jaar lang 3 keer per jaar naar Oostenrijk. Daar in die buurt, dat wil zeggen Zuid-Duitsland, Duitsland en Oostenrijk, is dat bekende muziek. Daar hou ik wel van.”Zwart of wit: “ Zwart is droevenis, dus kies ik dan voor wit.”Hoe bevalt het u hier? : “Ik vind het hier heel leuk. Ik werk hier 1 dag, daarnaast werk ik ook nog in een school in Hoensbroek. Van tevoren heb ik 31 jaar op het Trajectumcollege gewerkt.”

Hoe heet U en hoe oud bent U? Ik heet mevrouw Bartolomivis en ik ben 25 jaar.Waar woont U?Ik woon in Houthalen, dat ligt in België.Bent U getrouwd of heeft U een vriend?Ik woon samen met mijn vriend.Wat zijn uw hobby’s?Naar vrienden gaan en soms ook zwemmen.Waarom bent U leraar geworden?Omdat ik graag iets met mensen wilde doen en ik ging altijd graag naar school.

43

Hoe heet U en hoe oud bent U?Ik ben Gonnie Berende en ik ben 33 jaar.Waar woont U?Ik woon in Gangelt, dat is in Duitsland.Hoe drinkt U de koffi e?Ik drink geen koffi e.Wat zijn uw hobby’s?Mijn hobby’s zijn wandelen, lezen en met mijn kinderen bezig zijn natuurlijk.Hoe oud zijn uw kinderen?De jongste is 4 en de oudste wordt bijna 6.Waarom hebt U besloten lerares te worden?Ik wilde graag iets doen met kinderen en ik heb goede herinneringen aan mijn mid-delbare school tijd.

Wat is uw naam en hoe oud bent U?Ik heet Erwin Ensinck en ik ben 36 jaar oud.Wat is uw eerste indruk van deze school?Er hangt hier een gezellige sfeer.Wat zijn uw hobby’s?Muziek maken, ik ben de dirigent van Segura!En speelt U ook een instrument of bent U alleen dirigent?Ik speel de repinique, dat is een soort trommel.Wat voor opleiding heeft U gedaan?Eerst mavo toen havo en daarna nog atheneum. Daar-na ben ik aan de docenten-opleiding begonnen en ik heb mijn 2e graads gehaald en ben nu bezig met mijn 1e graads.Heeft U huisdieren? Zo ja wat voor?Ik heb huisdieren, 1 konijn, 1 hamster en 7 gerbels.

Hoe heet U en hoe oud bent U?Ik heet John Miesen en ik ben 56.Waar woont U?Ik woon in Maastricht-West.Heeft U al eens iets raars meegemaakt hier op school?Nee, maar wel iets leuks.Wilt U dat vertellen?Ik heb iets leuks meegemaakt hier op school toen ik leerling was. Ik had vroeger rechten hier op school en mijn leraar was de directeur en toen had ik altijd achten en negens op mijn lijst, maar bij de eindexamenuitreiking stond er een 6 op mijn lijst en toen de directeur mijn lijst zag, keek hij me verbaasd aan, waarop ik naar mijn leraar rechten van dat jaar keek en daarna weer naar de directeur. Dat was voor hem genoeg.Welke chocolade vindt U het lekkerst?Geen, want ik houd niet van chocolade, toen ik een kind was vond ik het ook al niet lekker.

Floortje PeereboomChristianne Ong

word

t vervolg

d in

num

mer 1

5

44

Sommigen van ons herinneren het zich waarschijnlijk nog wel. In de laatste lessen voor Kerstmis van het vorig schooljaar heeft Sarah Esterman met haar vriendin alle onderbouwklassen van onze school bezocht om te vertellen dat zij met haar ouders en haar twee broers na Nieuwjaar naar La Paz in Bolivia zou verhuizen. Sarah heeft alle klassen kort iets verteld over het leven in Bolivia en over de armoede die zij daar tegen zou komen. Ze wist wat ze in Bolivia tegen zou komen wat ze heeft al eerder een paar jaar in een Latijns-Amerikaans land gewoond. Sarah heeft in alle klassen geld gevraagd om iets te kunnen doen voor de kinderen op de school waar ze naar toe zou gaan. De leerlingen van het Sint Maartenscollege heb-ben toen een behoorlijk bedrag bij elkaar gebracht, en de school heeft daar nog wat bij gedaan, zodat we haar uiteindelijk € 1250 hebben gestuurd. Sarah heeft dat geld gebruik om een bibliotheek in te richten voor de kinderen van haar school.Zelf beschrijft Sarah in een mail de opening van de bibliotheek:

Dag mensen van het Sint Maartens-college,

nou, gisteren is de nieuwe biblitheek geopend op Panticirca, dus ik zal jullie vertellen hoe dat gegaan is....Toen we op Panticirca aankwamen, was de hele school er, alle leerlingen met uniform en al...(op een zaterdag!). Nadat we even gewacht hebben (mijn moeder en ik) gingen we de vlag hijsen. dat moest ik doen...Verder kregen mijn moeder en ik een bloemenkrans om onze nek, en werd het schoollied

gezongen en zo... Er werd ons ook bedankt door de directeur en zo, wat ik vreselijk overdreven vond.... Ze noemden ik-weet-niet-hoevaak mijn naam en ze deden net alsof ik een godin was, heel overdreven, vond ik... En mijn moeder en ik kregen ieder een cadeau: een hele mooie (warme) sjaal. Daarna gingen we naar de bibliotheek, het was echt heel mooi, vond ik. Er waren best wat boeken, niet echt VEEL, maar toch wel een redelijk aantal, mooie boeken. Er stond ook een bord en enkele stoelen en tafeltjes.

nieuws van Sarah

45

Ik denk echt dat ze het goed kunnen gebruiken.... Daarna gingen we eten, in een klaslokaal (van groep een, daar zitten 54 leerlingen in één klas!!!!). We gingen niet aan tafel zitten met bord en al, maar met zijn alleen aan één tafel waar alles lag uitgestald. Niet op schalen of zo, maar op doeken. Dingen als aardappels, bananen, chuño, en nog andere dingen die ze niet in Nl hebben... Het was door de moeders klaargemaakt, best lekker. Wij mochten dus pakken wat we wilden. En toen mocht iedereen iets zeggen. Een man barstte helemaal in tranen uit.... Ze zeiden dat ze heel erg blij waren, vooral omdat het zo’n afgelegen school is, dat er toch nog iemand is die aan hen denkt.... Ze wilden ook heel graag contact houden met het SMC, brieven schrijven en zo... Ik denk dat dat heel belangrijk is voor ze, en meneer, ik zou het geweldig vinden als de leerlingen op het SMC contact hebben met Panticirca. Zo leren ze een andere wereld kennen... Nou ja, daarna zijn we weer naar de nieuwe bieb gegaan en hebben we het bordje dat boven de deur hangt, ‘ontbloot’ (het doek dat er voor hing, afgetrokken). Op het bordje stond:BibliotecaSan MartínPanticircaGestión 2004Sarah EstermannLic. Colette Jansen-Estermann(San Martín betekent Sint Maarten, de bieb heeft die naam...)Nou ja, toen dat was afgelopen, zijn we weer naar huis gegaan.... Mijn moeder heeft nog foto’s gemaakt, die stuurt ze u later op... Ik hoop dat dit duidelijk is..... Het geld is in ieder geval goed terecht, en daar ben ik heel blij om....Heel veel groetjes, Sarah

Indezepaletstaaneenpaarvandefoto’svandeopeningvandebibliotheek.Overeentijdjezullenallefoto’senverdereinfor-matieoverSarahopdewebsitevandeschooltezienzijn…

46

Een schoolprobleem. De wereld zit soms rot in elkaar,

Doe dit probleem dus ook nog maar: Je krijgt van je ouders te horen,

dat als je nu niet hoger gaat scoren... Je niet zal gaan naar waar ZIJ je willen,

Je moet dus je punten op gaan tillen.Je krijgt geen vrije tijd meer, en moet studeren elke keer.

Kom niet achter msn ! Anders krijg je straf van hen

doe ook geen spelletje ! want het schooljaar duurt nog maar één telletje.

dan moet je goed overgaan, maar jij vliegt het liefst naar de maan!

Die rot ouders ook, Je denkt alleen nog aan een beetje rook.

Omdat niemand ziet hoe goed je je best probeert te doen, Ze zien je gewoon als een vreselijke oen.

Vivianna

47“Wijwareninmeiopbezoekbijonzedochter,dienuietsmeerdantweejaarinNanjingwoont.Methaar(ensomsmethaarman)bezochtenwevijfsteden.Eencompletecultuurshock:verkeerlijkteenchaos,werkenvan6uur‘smorgenstot12uur‘snachts,chineesetenlijktmaarweinigophetetenvan“onze”chineesmaariswelheelerglekker,jemaaktnaeenpaardagengemakkelijkdeovergangvaneenverkeersdruktediewijhiernauwelijkskennennaardeabsoluterustvaneentempelofdebetrekkelijkerustvaneentuin.Kortom,vanhetene

uiterstenaarhetandere.InShanghaiwarenweindezaken-buurt(zo’nrijkdomkennenwehierniet)omgeldtepinnen.Vandaaruitwarenopwegnaardestoffenmarkt:3Vrijthovenofmeerallemaalkraampjesmetalleenmaarstoffen...Entoenzagikineens,middeninShanghai,tussenderijkeendearmebuurt,vanuitdetaxihetSMCgrootsopeengevelprijken…Eenverredependancevanonzeschool?

GerardPeters

kietelpagina

palet 14def

Documents

Transcript of palet 14def