Gelderse geweldenaar

Om scherp te blijven en haar voortgang in de training objectief te laten bekijken, nodigt Adelinde Cornelissen af en toe een gerenom-meerde instructeur uit. Voor het KWPN Magazine volgde ze met de Gelderse hengst Henkie een masterclass bij Bert Rutten.

Gelderse geweldenaar

HenkieDOOR HET OOG VAN BERT RUTTEN

9KWPN Magazine 1 | 2017

Tekst: GEMMA JANSEN

Beeld: ARND BRONKHORST

Adelinde Cornelissen lest al langer niet meer bij een vast persoon. “Maar om scherp te blijven en mijn voortgang in de training objectief te laten bekijken, nodig ik af en toe een gerenommeerde instructeur uit. Het is heel fijn om met iemand te kunnen sparren of van gedachten te kunnen wisselen over het rijden. Ook om te voorkomen, dat ik in mijn eigen valkuil val. Iedere ruiter heeft zo’n valkuil en het is goed om daar steeds vanuit een verschillende optiek aan te werken. Bert is overigens al eerder hier geweest. Hij is een echte paardenman die zelf ook nog rijdt en traint en ik heb veel respect voor zijn kennis en kunde.”

A star is born!Speciaal voor de gelegenheid zadelt Adelinde Henkie. Hij wordt voor de bij dit verhaal

behorende fotoreportage ook nog even getoiletteerd, wat hij zich heel rustig laat welgevallen. Alsof hij weet dat zo meteen een hoofdrol voor hem is weggelegd. A star is born! En wie kent hem niet? Deze Gelderse hengst is een zoon van Alexandro P en komt uit de voorlopig keurmer-rie Beaujamanda (Upperville x Zep). Hij is in 2012 geboren bij de familie Hekkert in Wijhe. Ria en haar broer Henk staan nu aan het hoofd van deze fokkerij- familie, maar vader en groot- vader Hekkert waren destijds in Overijssel ook al bekend om hun fokkerij van goede gebruiks- paarden. Henkie is, niet zo moeilijk te raden, vernoemd naar Henk Hekkert. Degene waarvan Aris van Manen het slechts enkele dagen oude veulen kocht. Als veulen werd Henkie nationaal kampioen Gelders paard en kreeg de handen van alle aanwezigen in Ermelo enthousiast op elkaar. De jury liet zich toen in louter lyrische bewoordingen uit over de chique bruine: “Hij zweeft door de lucht, het lijkt alsof hij

de grond niet wil raken!” Onnodig te zeggen dat de verwachtingen dus hooggespan-nen waren toen Henkie werd aangemeld voor de hengsten-keuring in 2015. Jaap van den Berg en Joop van Uytert hadden ook alle vertrouwen in hem en werden net een dag voor de eerste bezichtiging mede- eigenaar. Henkie’s optreden in Den Bosch overtrof alle verwach-tingen en hij kreeg, als een van de weinige hengsten, al het publiek juichend op de banken. In de zomer van 2016 kwam hij in actie op het WK Jonge Dressuurpaarden in Ermelo. In de rubriek voor vierjarige hengsten werd hij tweede met maar liefst 91%, slechts één procent minder dan de winnaar Fürst William. Henkie is inmid-dels twee keer gestart in Ermelo tijdens de KWPN Hengstencom-petitie voor Gelderse paarden en won met overmacht van de concurrentie. Daarna maakte de zoon van Alexandro P op 17 december nogmaals zijn opwachting op de hengsten- competitie, ditmaal tussen de dressuurhengsten op het Equestrian Centre De Peelber-gen in Kronenberg. Ook hier bleek hij een maatje te groot voor de andere deelnemers en werd in de klasse L eerste met 93 punten, met een voorsprong van 8 punten op de nummer twee! Twee weken later werd hij, met slechts één punt achter-stand op de winnaar, met een hoge score tweede in Zuidbroek.

ToevalligNa zijn goedkeuring als hengst brak nog een spannende periode aan, want al is een paard nog zo goed, alles staat en valt bij het management om hem heen en bij welke ruiter hij terechtkomt voor zijn opleiding

Bert Rutten, meervoudig Grand Prix-ruiter en tevens voorzitter

van de KWPN Hengstenkeuringscommissie dressuur volgde

op 17 december van vorig jaar nauwgezet het optreden van

Adelinde Cornelissen met Henkie tijdens de hengstencompe-

titie op het Equestrian Centre in Kronenberg. Een week later

stond deze bekende trainer op de thuisbasis van de Gelderse

hengst en zijn amazone, Landgoed Balkenschoten in Nijkerk,

in de baan om haar enkele aanwijzingen te geven.

10 KWPN Magazine 1 | 2017

tot sportpaard. De verrassing was groot toen dit tweevoudig olympisch amazone Adelinde Cornelissen bleek te zijn. Adelin-de vertelt: “Voor mij geldt: wat voor een naamkaartje er ook aanhangt, dat maakt niets uit: een goed paard is gewoon een goed paard of deze nu Gelders, dressuur- of springgefokt is! Aris heeft juist vanwege het manage-ment gekozen om Henkie bij mij neer te zetten. Ik ben hem gaan rijden voor het verrich-tingsonderzoek. Na mijn eerste

rit op hem was ik meteen verkocht, want wat een paard voelde ik onder me; zo stoer en met zo veel ‘go’ en afdruk! Ik heb nog steeds heel veel schik met hem. Hij beschikt over drie hele goede gangen, is super- intelligent en wil altijd mee-doen. Een Gelders paard wordt nog vaak geassocieerd met minder bloederig en ouderwets, maar deze bewoordingen passen niet bij Henkie. Alleen zijn nuchterheid zou je Gelders kunnen noemen. Arnd, die hier

vanmiddag foto’s maakte, ging midden in de baan liggen, gebruikte flitslicht, maar Henkie reageerde er amper op. Gewel-dig, want dat ben ik van Parzival wel heel anders gewend!”

KlokzuiverBert Rutten haakt erop in: “Toch dacht ik toen jullie onlangs meededen aan de hengstencompetitie in Kronen-berg bij zijn eerste rondje wel even: ‘Oei, als dat maar gaat lukken’, want hij wilde niet naar die lange jurytafel bij C toe.” “De Peelbergen is best een indrukwekkende accommodatie voor zo’n jong paard. Hij was inderdaad iets overdonderd, maar wordt dan niet heel zenuwachtig. Ik zeg dat hij er langs moet en als hij er dan een keer langs is gelopen, is het klaar ook. Dan kijkt hij er helemaal niet meer naar. Gelukkig heb ik wel wat ervaring met schrikkerige paarden”, antwoordt Adelinde. Bert vervolgt: “Je hebt helemaal gelijk en ze leren het alleen maar door van huis te gaan en niet door thuis te blijven. Henkie liep een hele fijne proef daar en scoorde daar terecht hoge punten voor. Ik heb daar zijn hele verrichting gezien en er zijn mij een paar dingetjes opgevallen die beter zouden kunnen. Terwijl wij aan het praten zijn, ben je al even in de baan aan het stappen met hem. Dat kan hij heel goed, klokzuiver, actief en ruim en hij kan daarin ook op de goede manier verkorten. Als je nu gaat aandraven, wil ik in het losrijden graag zien dat Henkie zijn hele hals vanuit zijn schoft laat dalen en jouw hand nog meer naar voren opzoekt. Zonder dat je daarbij de draf verliest zoals je die nu hebt; in een mooi ritme en balans met een fijne afdruk.

Henkie slooft zich graag uit voor het publiek, met als keerzijde dat hij zich soms wat makkelijk opdrukt. Bert vraagt Adelinde daarom om veel te schakelen, waardoor hij gehoorzamer en sterker wordt.

11KWPN Magazine 1 | 2017

In Kronenberg zag ik dat Henkie nogal eens probeert om uit de verbinding weg te komen. Dat is normaal voor een paard van zijn leeftijd, maar in plaats van weg te willen, moet je hem zover krijgen dat hij die verbin-ding steeds zelf blijft zoeken. Uiteindelijk als hij druk durft te

pakken tegen de hand aan, dan valt zijn onderhals weg, dat komt het ruggebruik en het algehele beeld ten goede. Als hij te loperig wordt naar jouw zin, dan maak je een kleine ophouding. Voor een driejarig paard geldt overigens hetzelfde als voor een tienjarige: als je een ophouding maakt, mag hij terugkomen in tempo maar nooit korter in de hals worden. En steeds in de draf diezelfde takt proberen vast te houden, dat ziet er heel mooi en constant uit vanaf de zijlijn.”

EvenementenpaardAdelinde: “Hij briest en is lekker ontspannen. Henkie is een echt evenementenpaard. Hij vindt het geweldig om in de schijnwer-pers te staan en slooft zich graag

uit voor het publiek. De keer- zijde daarvan is dat hij zich makkelijk opdrukt en zich groot maakt. Dat mag er spectaculair uit zien, maar uiteindelijk ga ik daarmee natuurlijk vastlopen.” “Inderdaad, zich opdrukken gaat ten koste van zijn achter-beengebruik, ruggebruik en dus de lossigheid. Als je hem terugvraagt, mag hij zich niet opdrukken, want dat kan ook maar zo een gewoonte worden. Alles moet op basis van gehoor-zaamheid. Henkie mag niet wegrennen, waarbij hij zich tegelijkertijd kan opdrukken. Hij moet steeds bij jou blijven en wachten. Dit oefen je onder-meer door nog meer te schake-len, naar voren en weer terug, steeds opnieuw. Hierdoor wordt

PERSOONLIJKE FAVORIETAdelinde: “Aris en ik hebben inmiddels bijna alle

Henkie’s gezien en een aantal van zijn nakomelin-

gen gekocht. In allerlei kleurschakeringen,

waaronder ook een aantal zwarten met vier witte

voetjes. Mijn persoonlijke favoriet is Lars, een

vos met vier witte benen en een witte vlek op zijn

billen. Hij heeft weliswaar een andere kleur, maar

doet me sterk aan zijn vader denken, in ieder

geval is hij net zo vriendelijk en vrolijk!”

Henkie scoorde in de hengstencompe-titie maar liefst een 9,5 voor zijn stap: klokzuiver, actief en ruim en hij kan daarin ook op de goede manier verkorten.

12 KWPN Magazine 1 | 2017

hij én gehoorzamer én sterker. Je kunt hem in de training af en toe net iets meer op het achter-been vragen. Opdrukken is namelijk vaak ook een reactie om onder iets uit te komen, wat nog moeilijk is voor een paard. Op het achterbeen komen is best een zware oefening. Uiteindelijk is hij daarin zo getraind, dat hij het niet meer als zwaar ervaart, maar dat duurt gezien zijn leeftijd nog wel even. Zich opdrukken betekent een ophouding en weer terug op het achterbeen.” Adelinde volgt de aanwijzingen van Bert nauw- gezet op en inderdaad drukt Henkie zich minder op. “Hier thuis is dat wel makkelij-ker dan elders, maar het voelt heel goed zo.”

Lengte pakkenBert wil ook nog even werken aan de galop: “In Kronenberg verloor Henkie af en toe sprong in de galop. Dat moet je zelf aanvoelen. Super, laat hem maar lengte pakken, niet bang zijn om echt uit te rekken van middengalop naar uitgestrekte galop en dan weer terug. Als hij teveel inhoudt, mag je duidelij-ker om die verruiming vragen. Hij moet reageren op je been-hulpen. Voel je het verschil tussen deze galop en die in Kronenberg. Hier zat op het

laatst een dikke punt verschil in. Henkie heeft van nature een goede galop, maar ook die kun je nog verbeteren. En nu heeft hij eigenlijk wel genoeg gedaan, want hij is pas vier jaar.” “Normaal rijd ik hem ook nooit zo lang. Ik zit er vier of vijf keer per week tussen de twintig minuten en een half uur op en probeer zoveel mogelijk afwisse-ling in de training te brengen. Ik ga met hem het bos in of over de galoppeerbaan. Soms wordt hij gelongeerd. Ik ben in ieder geval heel zuinig op hem. In mijn ogen heeft hij alles in zich! Hij beschikt over heel veel uitstraling, hij kan echt dansen en heeft enorm veel talent en aanleg voor het zware werk.

Samen met zijn bijzonder leergierige en werkwillige karakter kan dit hem heel ver brengen en als hij gezond blijft, droom ik al stiekem van een Grand Prix-carrière met hem!”, zo besluit Adelinde.

Mega-expressiefBert deelt na afloop nog even zijn ervaring met Henkie: “Hij is nu vier jaar oud. De basis is in principe voor alle jonge paarden gelijk. Als ruiter moet je blijven werken aan rek en lengte en zorgen dat het paard loslaat in het lijf. Henkie beweegt mega- expressief van de grond en loopt met heel veel power. Mijn opdracht voor Adelinde is, dat hij niet alleen op die power mag

Adelinde geeft Henkie zoveel mogelijk afwisseling in de training en rijdt hem regelmatig in het bos of over de galoppeerbaan. “Ik ben in ieder geval heel zuinig op hem. In mijn ogen heeft hij alles in zich!”

Bert Rutten heeft zelf al meerdere merries gedekt bij Alexandro P, de vader van Henkie. “Ik ga hier geen pleidooi houden om populatiebreed met Gelderse hengsten te fokken, maar als het de individuele fokkerij kan verbeteren, dan moet je er je ogen ook zeker niet voor sluiten!”

13KWPN Magazine 1 | 2017

lopen, maar ook vanuit een bepaalde gemakkelijkheid. Onnodig te zeggen dat Henkie een bijzonder getalenteerd paard is. Braaf en bewerkbaar en met drie hele goede basis- gangen. Hij is overigens een echte zoon van zijn vader,

Alexandro P. Die beweegt ook met heel veel afdruk en royaal zweefmoment. Daarom heb ik Alexandro P ook verschillende malen gebruikt in mijn fokkerij. Dit was toevallig een Gelderse hengst, maar het had net zo makkelijk een springhengst

kunnen zijn. Op verschillende van mijn merries heb ik de springhengst Van Gogh ge-bruikt. Dat is tevens de vader van Cosmo, die het op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro zo goed heeft gedaan met Sönke Rothenberger. Een bewuste keuze van zijn fokker om zijn dressuurpaard te dekken met een springpaard, teneinde een betere galop te krijgen. Die opzet is geslaagd. Ik ga hier dan ook geen pleidooi houden om populatiebreed met Gelderse hengsten te fokken, maar als het de individuele fokkerij kan verbeteren, dan moet je er je ogen ook zeker niet voor sluiten! Als ruiter maakt het immers niet uit of je nu op een dressuurpaard, springpaard of Gelders paard zit. Het gaat erom wat ze kunnen!”

Henkie heeft van nature een goede galop, maar ook die kun je nog verbeteren. Adelinde laat hem meer lengte pakken door echt uit te rekken van middengalop naar uitgestrekte galop en dan weer terug.

Adelinde: “Wat voor een naamkaartje eraan hangt, maakt mij niets uit: een goed paard is

gewoon een goed paard.”

14 KWPN Magazine 1 | 2017