www.aap.nl

Onlangs bereikte ons voor de zoveelste keer een bericht dat iemand illegaal en onder zeer slechte omstandigheden, al heel lang een chimpansee hield. Plaats van handeling was dit-maal het Canarische eiland Gran Canaria. Dankzij een nauwe samenwerking tussen de Spaanse CITES-autoriteiten, onze Primadomuscoördinator Pilar Jornet en een aantal Spaanse dierenbeschermingsorganisaties kon de eigenaar ervan overtuigd worden dat hij het dier beter kon afstaan. Tijd voor actie.

Van oudsher zijn de Canarische eilanden een

belangrijke plek voor de ille-gale handel in dieren. Grote en kleine schepen maken dagelijks de oversteek naar Afrika en ook vanuit Zuid-Amerika wordt de eilandengroep steevast aangedaan. Daarnaast maakt het grote aantal locaties waar je je handel ongezien aan land kunt zetten, een efficiën-te controle erg lastig. Gelukkig zijn de autoriteiten de laatste jaren zeer actief ten aanzien van deze vorm van criminaliteit, en daarom bieden we in voorkomende geval-len graag onze hulp aan om de handhaving soepel te laten verlo-pen.

Vervallen

De dag voorafgaand aan de red-ding konden we al even kennis-maken met Macario. De eigenaar, die met zijn vrouw op vijftien kilo-meter afstand woont, stond voor ons klaar bij de verlaten boerderij waar hij Macario opgesloten hield. Hij nam ons mee naar een soort binnenplaats waar zich een col-lectie vervallen kooien met allerlei diersoorten bevond. In één van

deze kooien zat Macario, een jongvolwassen mannetje. Eenmaal per dag kwam de eigenaar langs op de boerderij om Macario en zijn lotgenoten wat eten en drin-ken te brengen. Als dan op een dag ineens vijf vreemden binnen-stappen… Da’s griezelig!

Vriendjes

Toen Macario van de eerste schrik bekomen was, kon ik wat dich-terbij komen. Ik ontmoette een heel onzeker en mager jongetje dat maar al te graag vriendjes wilde worden, wat dan ook snel lukte. Volgens de papieren was hij drieëntwintig jaar oud, maar zelf had ik hem eerder vijftien geschat. Toen hij vier maanden oud was, werd hij in Senegal verkocht aan de huidige eigenaar. Die hem persoonlijk bij zijn moeder weg-haalde…

Transportkist

Op de boerderij kreeg Macario zijn voedselrantsoen, een doos met eten die hij achter elkaar leeg-schrokte. Wij moesten aan de slag

met de transportkist. De vlucht terug, de volgende dag, naar Nederland, werd gesponsord door reisorganisatie ArkeFly, waar we al langer mee samenwerken, alleen moesten we de kist nog aanpassen aan de maten van hun vliegtuig: acht centimeter lager.

Dikke tranen

De volgende dag waren we alweer vroeg terug en begonnen we met de voorbereidingen voor de ver-doving. Een bevriend dierenarts wist op kundige wijze het dier in een lichte slaap te brengen. De eigenaar en zijn zoon huilden dikke tranen, maar eerlijk gezegd kon ik weinig medelijden voor hen opbrengen. Als je een dier drieëntwintig jaar tot eenzaamheid veroordeelt, in de brandende zon onder een plaatstalen dakje, kan de liefde nooit heel diep gezeten hebben. Macario werd naar zijn transport-kist gebracht, waar hij langzaam bijkwam. Wij grepen de gelegen-heid aan om een kijkje in zijn kooi te nemen en te ervaren hoe zijn leven er tot dan toe had uitgezien. Drieëntwintig jaar uitzicht op een collectie dieren die net of bijna net zo eenzaam als hij waren. Gelukkig begint voor Macario na de quarantaineperiode een geheel nieuw leven, samen met soortge-noten.

David van GennepDirecteur Stichting AAP

Filmpjes over de redding van Macario staan op onze website.

Geborgenheid in PrimadomusIn Primadomus is de derde modulo (dierengebouw) opge-leverd. Een uiterst duurzaam gebouwde unit die – en dat klinkt misschien vreemd – bestemd is voor aapjes die nog niet eens geboren zijn. Zoals u weet geeft AAP bij de Spaans-Marokkaanse grens al jarenlang voorlichting aan toeristen teneinde de smok-kel van jonge berberapen terug te dringen. Hoewel er signalen zijn dat het publiek zich steeds sterker bewust wordt van deze problematiek, betekent dat helaas niet dat er geen berberaapjes meer verhandeld worden.Met de nieuwe modulo hebben we de mogelijkheid om deze dieren, die vaak nog maar een paar maanden oud zijn, direct in Spanje op te vangen. Dit bespaart ze de lange en voor hen soms stressvolle reis naar Nederland. Binnen afzienbare tijd verhuist een aantal berberapen uit Almere naar Primadomus om als pleegouders te fungeren. Zo krijgen de jonge berbertjes snel weer de geborgenheid van een familie.Natuurlijk blijft AAP zich op allerlei fronten inzetten tegen de illegale handel in berberapen. Want het mooiste leven voor een dier is toch wanneer het opgroeit te midden van soortgenoten in een natuurlijke omgeving, zonder contact met mensen.

Nummer 81winter 2013 Een onzeker jongetje

van 23

Meer dan een half miljoen mensen in Nederland heeft last van astma, een chronische luchtwegaandoening. De symptomen treden aanvalsgewijs op in de vorm van ophoesten van slijm, benauwdheid, hoesten, piepende adem-haling en kortademigheid. De diagnose astma wordt gesteld door het longvolume te meten met o.a. een spirometer. Vervolgens krijgt de patiënt een inhalator met een onstekings-remmer en/of luchtwegverwijder, om een aanval direct te kunnen opheffen.Bij dieren wordt astma zelden gezien. Diag-nos tiek met behulp van een spirometer is bij dieren natuurlijk heel lastig, laat staan het toedienen van medicatie via een inhalator bij een aanval! Maar wat kun je wel doen als een dier benauwd is?

Biko, een twaalf jaar oude Tantalusmeerkat, werd als jong dier door een Duits echtpaar in Mozambique gekocht en in 2007 bij AAP binnen gebracht. Een jaar later begon hij ’s ochtends slijm op te hoesten en te braken. Hij kreeg maagbeschermers, die effect leken te hebben, tot hij een jaar later weer begon te braken en daarbij ook benauwd was. Aangezien astma onwaarschijnlijk was en je een benauwd dier liever niet verdooft, schreven we antibio-tica en ontstekingsremmers voor. Toen deze niet aansloegen vermoedden we een hartprobleem. We planden een hartecho door een veterinair echoschopist. En natuurlijk: net deze dag was Biko honds benauwd. De echoscopist kon onver-richter zake naar huis.

Toen Biko drie dagen later een ‘goede’ dag had, heb ik hem verdoofd en röntgenfoto’s gemaakt. Wat bleek… zijn longen waren enorm vergroot, vol lucht, en de luchtpijp en hoofdbronchiën stonden wijd open: een beeld passend bij astma! Met deze vermoedelijke diagnose hebben we hem op het geneesmiddel salbutamol gezet; niet per inhalator maar verstopt in een stuk banaan. Dit krijgt hij driemaal daags op vaste tijden. Het gaat nu veel beter met Biko. Alleen als hij zijn medicatie niet wil nemen heeft hij nog wel eens een benauwdheidsaanvalletje, maar echte adem-nood – die heeft hij gelukkig niet meer.

Hester van Bolhuisdierenarts

Ademnood!

Daar zit een luchtje aan…

Op 24 oktober 2012 verruilden achttien vrouwelijke Java-apen hun verblijf in Almere voor een prachtig onderkomen op het Spaanse eiland Menorca. Op AAP’s website heeft u al over deze herplaatsing kunnen lezen. Maar… Wat vonden de ex-proef-dieren er zelf van?

Vanaf het eerste moment in het nieuwe binnenverblijf,

waren de dames erg nieuwsgie-

rig. De inrichting werd minutieus onderzocht en de tuinslangen die overal waren opgehangen, moes-ten overwonnen worden. Na tien-tallen mislukte pogingen liepen de apen er, wiebelend maar triom-fantelijk, overheen. Het uitzicht door de grote ramen werd bewon-derd tot de twee honden van het park, die rustig langs liepen, grote paniek veroorzaakten! Die ech-ter al snel overging in bravoure,

waarbij de apen even hun tanden lieten zien. Alleen Gemuk, nog doodmoe van de reis, sliep door alles heen.

Moeiteloos

Op dag twee mochten de Java-apen het grote buitenverblijf gaan verkennen. Eng! Candra en Yentle, die het laagst in rang zijn, bleken de dappersten. De anderen volgden en niet veel later klommen ze moeiteloos overal in. Sumin zwierde van het ene touw naar het andere, Nakal bereikte het hoogste punt – negen meter! – en bleef daar minstens een uur zitten. Er was zoveel te zien! Aan het einde van de dag kwamen de apen weer binnen en aten zoals ze nog nooit hadden gegeten.

Samen genieten

De dierentuin op Menorca laat weten dat lekker hoog klimmen nog steeds de favoriete bezigheid is van de Java-apen. Tegen de avond zoeken ze een plek bovenin het verblijf om samen van de zonsondergang te genieten.

Patricia González en Carolien Hoogenhout

rijkste verdedigingsmechanisme van een stinkdier. De geur is zo penetrant dat zelfs de grootste beer ervoor op de vlucht slaat! Stinkdieren die als huisdier worden gehouden, worden dan ook vaak van hun stinkklier ontdaan. Dit lijkt misschien een kleine ingreep, maar het berooft het dier van zijn voornaamste wapen, wat hem weerloos en hulpbehoevend maakt.

Stinkbommetje

Gelukkig was Maidu niet op deze manier verminkt. Al stelde

Hoe gaat het met…

Na een succesvolle actie tegen de handel in exotische dieren op Marktplaats in april 2012, zijn de advertenties voor poolvossen, wasberen en aapjes vrijwel ver-dwenen van deze site. Toch zijn er nog steeds manieren waarop particulieren dieren kunnen aan-schaffen die ongeschikt zijn als huisdier.

In het afgelopen jaar kwamen er kort na elkaar twee stinkdie-

ren bij AAP binnen: Yurok werd afgestaan door zijn Nederlandse eigenaren, terwijl Maidu van parti-culieren in België kwam. Met hun dikke, zwartwit gestreepte vacht zijn stinkdieren bijzonder mooi om te zien en door hun weinig agressie-ve natuur lijken ze bovendien een leuke huisgenoot. Niets is echter minder waar. Het stinkdier is een schemerdier en laat zich pas zien als de zon ondergaat. Daarnaast blijkt hij nogal vernielzuchtig doordat hij van nature graag overal holen graaft. Maar het grootste nadeel van een stinkdier als huisdier is natuurlijk zijn geur. Weerloos

Een effectief gerichte sproeibeurt van zijn stinkklier is het belang-

dat AAP wel voor een probleem. Zagreb Zoo in Kroatië is bereid beide dieren een mooi nieuw thuis te bieden. De eenvoudigste manier om de stinkdieren naar Zagreb te transporteren is met het vliegtuig, maar de luchtvaartmaatschappij weigerde om een potentieel stink-bommetje tussen de bagage van de passagiers te plaatsen. Maidu en Yurok gaan nu met AAP’s eigen transportbus naar Kroatië. Hulde aan de vrijwilligers die de bus heen en terug zullen rijden!

Karen Jansen

De Java-apen op Menorca

Jarenlang heeft de Nederlandse dierenbeschermingscoalitie Wilde Dieren de Tent Uit zich, net als medeoprichter Stichting AAP, ingezet voor een verbod op het gebruik van wilde dieren in circussen. We zijn dan ook heel blij dat dit verbod is opgenomen in het regeerakkoord van onze nieuwe regering.

Groene baviaan Marta, berber aap Mausi, rhesusaap

Mayki en de chimpansees Regina, Peggy en Babsie. Zomaar een greep uit de vele dieren die AAP uit circussen gered heeft. Het zijn dieren die vaak getraumatiseerd binnenkomen doordat ze bijvoor-beeld zonder soortgenoten hebben geleefd, in ongeschikte verblijven gewoond en gereisd hebben en gedwongen waren kunstjes te vertonen.

Dierenwelzijnseisen

Nadat Nederland eerder helemaal geen dierenwelzijnseisen stelde aan het gebruik van circusdieren, zijn we nu het derde Europese land dat wilde dieren in circussen verbiedt, na Oostenrijk en Griekenland. Griekenland maakte zelfs een einde aan het gebruik van álle dieren in het circus, vanwege het dierenleed dat ermee gepaard gaat.

Circusartiesten

Op dit moment zijn we druk in overleg met de overheid om te bepalen hoe de invoering van het verbod er in de praktijk uit gaat zien. Zoals altijd willen we graag helpen de dieren te plaatsen in een omgeving waar hun welzijn wél verzekerd is. AAP kan daarbij gebruik maken van haar uitgebrei-de netwerk van opvangadressen

NIEUW BIJ AAP◆◆ Mangabey Atys werd door

onbekenden in een piepkleine kist achtergelaten bij een dieren-arts. Euthanasie dreigde en AAP besloot haar een kans te geven. Of dit stokoude apenvrouwtje hiermee daadwerkelijk gered is, is nog afwachten. Ze is namelijk blind en ernstig vergroeid.

◆◆ Berberaap Farayi werd tijdelijk opgevangen door het Spaanse FAADA. Over haar achtergrond is niets bekend, maar het tweejarige aapje ver-keerde in slechte conditie. Ze heeft onder meer last van een hardnekkige ontsteking.

◆◆ Na klachten van buurt-bewoners over een Duitse vrouw die een jonge berberaap in haar bezit zou hebben, werd Saïda in beslag genomen.

◆◆ Berberaap Mausi is 20 jaar en komt uit een circus dat werd gedwongen om haar af te staan. Mausi kan het goed vinden met Saïda, die wel een moederfiguur kan gebruiken!

Geen wilde dieren meer in circussen

apen is hij erg spraakzaam, met talloze kwettergeluidjes. Geluiden van soortgenoten herkent hij ech-ter niet en ook is het gebruik van verrijking, waar juist kapucijn-apen zo slim in zijn, hem onbe-kend. Als hij een walnoot krijgt geeft hij die weer terug aan de verzorgers, die dan moeten voor-doen hoe een aap een noot kraakt. Maar bij een brokkenbal komt er een oud instinct in hem op. Hij

TetéDe zesjarige Teté (spreek uit Tettee) komt uit Bolivia, waar hij waarschijnlijk wildvang was. Zijn eigenaar nam hem mee naar Spanje. Helaas mocht Teté het transportkooitje waarin hij de overtocht maakte, niet meer verlaten.

Jarenlang moest Teté leven in dit kooitje, waarin hij bewe-

gingsruimte noch een terugtrek-plaatsje had. De buurman van de eigenaar had medelijden met het dier en besloot het te kopen. In zijn vakantiehuis had hij plaats genoeg om Teté een beter leven te geven.

Uitlaten

De economische crisis liet de eige-naar niet ongemoeid. Hij moest zijn vakantiehuis verkopen en de kapucijnaap meenemen naar zijn flat in Barcelona. Opnieuw kwam Teté in een kleine kooi, met dit verschil dat zijn eigenaar hem elke dag uitliet. Tijdens één van die wandelingen beet Teté een kind. Inbeslagname was een kwestie van tijd, dus belde Teté’s eigenaar direct naar de Spaanse dieren-beschermingsorganisatie FAADA. Wilden zij Teté opnemen en een fijn thuis voor hem zoeken?

Instinct

Op 2 november 2012 arriveerde Teté in Almere; hongerig maar goedgemutst. De honger ging over na een stevige maaltijd, het goede humeur bleef, want Teté is een vrolijk dier. Zoals alle kapucijn-

en herplaatspartners, waardoor hopelijk vele van deze ‘circus-artiesten’ binnenkort van een mooie oude dag mogen genieten.

Karen Jansen

slaat hem tegen de grond alsof hij een kokosnoot wil splijten!

Teté houdt van fruit en zoetige groenten zoals paprika. Spruitjes – die schuif je gewoon onder de deur terug. Een dier dat zijn wensen zo vriendelijk maar beslist kenbaar maakt, zal het in een groep best kunnen redden.

Christine Kraft

Wij stellen aan u voor

BRUINE KAPUCIJNAAPWetenschappelijke naam Cebus apellaUiterlijk Grijs- tot lichtbruine vacht met zwarte aftekening op het hoofd. De haren boven de ogen en oren zijn stug en kunnen rechtop worden gezetLengte Vrouwtjes: ca. 39 cm, mannetjes: ca. 45 cm, de (grijp)staart is ongeveer even lang als het lichaam Gewicht Vrouwtjes: gem. 2,5 kg, mannetjes: gem. 3,6 kgLeeftijd In gevangenschap tot 45 jaarLeefgebied Voornamelijk de binnenlanden van Zuid-Amerika. Tropisch regenwoud maar ook(moeras)bossenLeefwijze Boombewoners. Troepen tot 20 dieren, strikte rangorde. Groepsleden geven elkaar informatie door een scala aan geluiden Voedsel Fruit, jonge bladeren, plantenscheuten, noten, insecten en kleine zoogdierenBijzonderheden Kapucijnapen gebruiken stenen om mee of op te slaan en zo hun voedsel toegankelijk te maken. Ze markeren zichzelf en hun omgeving met sterke geurstoffen (urine, sinaasappels, knoflook)

❏ Ik word adoptieouder van Chatzi voor € 11,50 per maand

❏ Stuur mij een informatiebrochure over het adoptieprogramma van AAP

❏ Ik word donateur van AAP voor minimaal € 15,- per jaar en ontvang het kwartaalblad Apenote

Opsturen naar: Stichting AAPAntwoordnummer 14411300 VE Almere

naam DHR/mevr

adres

pC/plaats

geboortedatum

telefoon

e-mailadres

❏ Ik wil op dit e-mailadres geïnformeerd worden over activiteiten en acties van AAP

ik help aAp✂

AAP is een opvangcentrum voor apen

en andere kleine uitheemse

z oogdieren. Ons doel is om de dieren

te herplaatsen in een zo natuurlijk

mogelijke omgeving. De stichting

ontvangt hiervoor geen subsidie en

is afhankelijk van donaties. U kunt

donateur worden vanaf €15,- per

jaar. Als begunstiger kunt u zelf de

hoogte van uw gift bepalen. Uw

bijdrage is van harte welkom op giro-

nummer 2777530.

Het is ook mogelijk Stichting AAP

te steunen door het sparen van

Air Miles of inzamelen

van cartridges en mobiele

telefoons.

Als adoptieouder steunt u, samen met anderen, met een symbolisch bedrag de verzorging van een dier bij AAP. Als dank ontvangt u een adoptie certificaat, een mooie foto en een biografie van uw adoptiedier. Ook krijgt u tweemaal per jaar nieuws over het wel en wee van uw dier. Er zijn dieren te adopteren vanaf € 4,50 per maand.

Adoptieouders: pas op voor rondvliegend deep litter!

Sinds 2001 is AAP beneficiënt van de Nationale Postcode Loterij. Van de prijs van elk lot gaat 50% naar een goed doel. Elk jaar ontvangt AAP een bijdrage van € 500.000 van de Nationale Postcode Loterij. Van de bijdrage die wij in 2012 heb-ben ontvangen is onder meer een deel van onze voorlichtings-campagne over berberapen gefinancierd.

Om nog meer aandacht te vragen voor het leed van

de berberaap, heeft de Nationale Postcode Loterij een advertentie in NRC Handelsblad geplaatst met in de hoofdrol Joug, Quart en

Chatzi is als baby gedumpt op de stoep van een dierenarts.

Hij verblijft sinds het voorjaar van 2012 bij AAP en heeft de eerste apenregels geleerd van de strenge doch rechtvaardige Chiviruca. Daarna verhuisde hij naar een nieuwe groep waar een kameraadje van zijn eigen leeftijd voor hem was; Meimond. Chatzi en Meimond zijn dikke maatjes geworden. Hun lievelingsspelletje is gillend achter elkaar aan rennen.

Beschermend

De leider van de groep is Bère. Deze stoere berberman houdt graag de touwtjes in handen en laat dat goed merken. Het kan dus zijn dat je bij de kleine Chatzi gaat kijken en opeens bedolven wordt onder een lading deep litter, oftewel houtsnippers die gebruikt worden als bodemmateriaal. Op die manier maakt Bère duidelijk: ‘Prima dat je komt kijken, maar denk maar niet dat je het voor het zeggen hebt!’ Wij zijn erg blij met

Kristijn. Alle drie zijn ze slacht-offer van de illegale handel; nu hebben ze een fijn leven op de Apeneilanden in Almere.

Strijd tegen smokkel

De populatie berberapen in het wild daalt erg snel, AAP is dan ook van plan om komend jaar opnieuw met man en macht te strijden tegen de smokkel van babyberbers naar Europa. Zodat de neefjes en nichtjes van de kleine Kristijn gewoon in het wild en met hun familie kunnen opgroeien!

Marilou Phielix

het beschermende gedrag van Bère; hij gedraagt zich als een echte leider. Wilt u ook een apetrotse adoptie-ouder van Chatzi of een van de andere dieren worden? Kijk op www.aap.nl of vul de bon in.

AN.81

AAP is een van de goede doelen van de

colofon uitgave Stichting AAP, Postbus 50313, 1305 AH Almere, telefoon 036 – 523 87 87, fax 036 – 538 42 40, e-mail info@aap.nl, internet www.aap.nl eindredactie Karen Jansen, Christine Kraft aan dit nummer werkten mee Hester van Bolhuis, David van Gennep, Patricia González, Carolien Hoogenhout, Karen Jansen, Christine Kraft, Marilou Phielix foto’s Sabine Joosten, Stichting AAP, Petra Sonius vormgeving Sandra van der Putten drukwerk Mailtraffic, Zwolle. De Apenote verschijnt 4 x per jaar.

colofon

Bedankt!◆◆ De Franse dierenbeschermings-

organisatie 30 Millions d’Amis doneerde aan AAP de opbrengst van de wensfontijn in Eurodisney. We zijn niet alleen blij met de donatie maar ook met alle mooie wensen!

◆◆ Dierenvrienden die bij jubilea, feestjes en markten geld inzamelen, onder andere: dhr. Buma en dhr. Coppoolse, mw. Hoyer, dhr. en mw. Pauwels-Teerds, mw. de Vries, dhr. van Eldik en mw. Pompe.

◆◆ Pon Equipment BV heeft de dierverzorgers voorzien van dozen vol kleding, van fleece jassen tot laarzen. De koude winter wordt zo heel wat aangenamer!

◆◆ Jaarclub Sheherazade, Key West, Copyshop Nieuwstad en kunstatelier Till en Pleun dragen onze dieren ook een warm hart toe.

◆◆ The Kong Company uit Dorset heeft weer tientallen kongs gedo-neerd. Dat houdt de dieren wel even bezig!

◆◆ Voor groene meerkat Benji kwam er een donatie binnen van dhr. en mw. Kriele, opgehaald met orgeldraaien in een verzorgings-huis.

◆◆ Van Shipdock Harlingen ontvingen wij twee pallets met scheepstouwen, die kosteloos naar AAP vervoerd zijn door firma D-Trans.

◆◆ Een sportieve prestatie met sponsoring voor de dieren door dhr. Kootstra en dhr. Lindekit.

◆◆ Mika Tsolakidis heeft in alle 24 klassen van haar school een spreekbeurt over AAP gehouden.

Helaas kunnen we lang niet ieder-een bedanken in deze Apenote maar we zijn blij met elke gift, hoe klein ook. Zonder onze donateurs is er geen AAP. ® Air Miles is een geregistreerd handelsmerk.

De adoptieouders van Chatzi hebben niet alleen een foto van deze kleine berberaap op hun nachtkastje staan, ze mogen ook na afloop van een rondleiding bij AAP een kijkje bij hem nemen. Nu moeten we wel waarschuwen dat die ervaring niet altijd geschikt is voor mooi geföhnde kapsels. Dit heeft alles te maken met de verhuizing van Chatzi naar zijn nieuwe groep.

Kristijn in de krant