November Romeo juni

November romeoKorpsblad voor de NatioNale reserve | NUmmer 3 | jUNi 2011 | 17e jaarGaNG | issN 1384-6000

2 | NOVEMBER ROMEO NOVEMBER ROMEO | 3

iNhoUd | juni 2011 redaCtioNeel Foto | Cover

ColoFoN

Militairen van 20 Natresbataljon

helpen bij de natuurbranden in het

duingebied van Bergen en Schoorl.

(Foto: sm Edgard Redlich) Meer vanaf

pagina 4.

HoofdredactieKorpscommandantlkol Gerard van der Thiel

eindredactieSuzanne van Rijn

coMMunicatiegroep natreselnt Fred Warmer (Hoofd)aoo Joost Danvers (Korpsblad)sm Ezra Buys (Website)kpl1 Eric Nettekoven (Verslaggeving)kpl1 Michel Nauta (Fotobeheer)

Bataljonsvertegenwoordigers10 bat. sm Lubbe de Braak20 bat. sm Robert Witsen30 bat. sgt Myra Theunissen40 bat. sld1 Heidie Mulder50 bat. sgt1 Rosanno SambajonNATOPS maj Leo HarskampFKNR sm Bertrand VerbeekOVV elnt bd Peter de Leeuw

redactieadviseursm bd Erik Dirksen

redactie-adresKabinet CLASKorpsbureau NatresPostbus 900043509 AA UtrechtE-mail: [email protected]

lay-outGrafische Dienst | Audiovisuele Dienst Defensie | Den HaagdrukOBT b.v, Den Haag

November romeoKorpsblad voor de NatioNale reserve | NUmmer 3 | jUNi 2011 | 17e jaarGaNG | issN 1384-6000

4 MET SCHOPPEN DE VUURHAARDEN TE LiJF

6 KORPSGEEST GROEiT iN HET HART

8 ONTRUiMiNG MAASziEKENHUiS

10 PiONiEREN MET POTENTiëLE OFFiCiEREN

12 NATiONALE DODENHERDENKiNG 2011

14 GREBBEBERG ALS LAATSTE RUSTPLAATS

16 50 NATRESBATALJON BEWAAKT HET FORT

18 10 NATRESBATALJON TEST VAARDiGHEiD

20 WAARGENOMEN

De bezuiningen op Defensie en hun drastische gevolgen voor de krijgsmacht zijn pijnlijk zichtbaar geworden. Op bevrijdingsdag vlogen de Cougars van de Koninklijke Luchtmacht hun laatste vlucht. Na vier bulderende laatste schoten werden een paar weken later de Leopardtanks van de Cavalerie, ooit de boegbeelden van de Koninklijke Landmacht, buiten gebruik gesteld. Het waren ceremo-nies waarbij stoere militairen soms hun tranen de vrije loop lieten. ze kunnen begrip opbrengen voor de maat- regelen, maar de effecten ervan zijn keihard. Op papier besparen we geld, maar wat gooien we eigenlijk weg?

Welke toekomst hebben reservisten met militaire taken in een omgeving waar dergelijke paradepaardjes nu te duur blijken? Ruim 100 commandanten, kaderleden en leden van de Medezeggenschapscommissies van het Korps Nationale Reserve zochten eind mei het antwoord bij elkaar. De Afdeling Reservisten Aangelegenheden van het Commando Landstrijdkrachten had in Soesterberg diverse sprekers uitgenodigd, waaronder afdelingshoofd kolonel Maurice Bastin.

De sprekers benadrukten dat veel voorstellen nog ‘in de lijn zitten’ en op details nog kunnen veranderen. Het belang van het Korps Nationale Reserve in de afgeslankte krijgsmacht staat gelukkig als een paal boven water. Het aantal pelotons, met de ‘boots on the ground’, blijft gehandhaafd. Wel draagt het Korps bij aan de bezuini-gingen door scherpere sturing op budgetten en door het samenvoegen van vijf bataljons tot drie. 30 Natresbatal-jon blijft zoals het is en 10 en 40 gaan samen, evenals

adreswijzigingen

1. Actieve leden van het Korps Natres ontvangen November Romeo gratis op het postadres dat bekend is bij de directie personeel en

organisatie (DPO) van de KL. Adreswijzigingen uitsluitend via de administratie van uw compagnie of bataljon. 2. Leden van de OVV

KNATRES ontvangen. November Romeo gratis op het postadres dat bekend is bij de ledenadministratie. 3. Overige lezers kunnen

uitsluitend schriftelijk hun adreswijziging doorgeven aan de redactie van November Romeo.

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden artikelen in te korten of niet te plaatsen. De inhoud van November Romeo

weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de KL-leiding. Overname van artikelen of illustraties is alleen toegestaan na schriftelijke

toestemming van de redactie. Aan rechtspositionele informatie in dit blad kunnen geen rechten worden ontleend. Ingezonden brieven en

artikelen worden zeer gewaardeerd.

20 en 50. Voor de compagnieën maakt dat weinig verschil, maar door de opheffing van twee stafdetache-menten betekent dit per saldo een functiereductie die bijdraagt aan het streven om 30% te besparen op staf- functies.

Ook wordt er een nieuw wielvoertuig ingevoerd ter vervanging van de terreinwagens. De Natresbataljons moeten worden uitgerust met ‘pick ups’. in de cabine kunnen ongeveer vijf Natresmilitairen worden vervoerd. Uitrusting en materiaal gaan in de laadbak. Eenheden krijgen te maken met een halvering van hun voertuig-capaciteit. Voor een oefening of grote steunverlening moeten de aanvullende voertuigen straks komen uit een pool binnen de brigades waar de bataljons binnenkort onder komen te vallen. Ook de beroepseenheden gaan zo werken om effectiever met alle wagens om te gaan.

En het blad dat u in handen houdt zal ook de dans niet ontspringen. Er is geopperd dat deze jaargang weleens de laatste zou kunnen zijn die op papier wordt uitgebracht.Door de November Romeo voortaan als digitaal docu- ment te verspreiden zou een kostenbesparing worden bereikt die onvergelijkbaar is met het wegsnoeien van tanks en helikopters; maar alle kleine beetjes helpen. Hoe een digitaal korpsblad zijn duizenden lezers nog bereikt, terwijl we alleen over hun postadressen beschikken is een vraag die we zelf nog niet kunnen beantwoorden.

de redactie4 1014 16

op papier


De kazerne van de B-compagnie van 20 Natresbataljon, de “Bravo”, ligt laan de voet van het duinengebied van Schoorl en Bergen. in deze achtertuin van de eenheid zijn sinds enkele jaren brandstichters actief. Bij eerdere branden moesten zelfs vijfhonderd inwoners van Schoorl worden geëvacueerd.Ook dit jaar is het raak. Na Koninginnedag worden opnieuw stevige brandhaarden ontdekt. Omdat de wind naar zee waait, is de dreiging voor de lokale bevolking deze keer minder groot. Maar diezelfde wind is zo krachtig dat de vuurhaarden groter zijn dan ooit.

Bambi-bucketsHet getroffen gebied omvat al snel 300 hectare, ofwel zo’n 450 voetbalvelden. De gemeente Bergen kondigt een noodverorde-ning af. De veiligheidsregio komt in actie en vraagt assistentie van diverse brandweer-korpsen. Ook Defensie wordt te hulp geroe- pen. Militairen leveren allereerst helikopters met waterzakken, de zogeheten bambi-buckets. Op maandag 2 mei laat RMC West ook grondtroepen aanrukken. Die dag helpen 160 beroepsmilitairen de autoriteiten.

in de loop van de dag krijgt ook 20 Natres-bataljon het verzoek om ’s avonds 35 manschappen te leveren voor het bestrijden van de brandhaarden. Dat is niet aan dovemans-oren gericht. Binnen enkele uren zijn er voldoende Natresmilitairen beschikbaar. intussen verloopt de vuurbestrijding succes- vol en wordt de aangevraagde steun-verlening alsnog even in de wacht gezet. Na een periode van ‘wel of niet’ wordt besloten om op dinsdag toch 35 Bravomilitairen in te zetten.

MaanlandschapMaandagnacht geven de autoriteiten het sein ‘brand meester’. Dat wil echter allerminst zeggen dat het vuur gedoofd is. Bij aanvang van hun dienst op dinsdag krijgen de Natres- militairen te horen dat zij voor nabluswerk-zaamheden worden ingezet. Grote delen van het duingebied zien eruit als een zwart-geblakerd maanlandschap met smeulende kraters. “Aan de oppervlakte lijkt de brand bezworen,” zegt sergeant-majoor Peter Staats. “Maar onder de grond woekert het vuur verder. De toplaag is door de brandweer nat gemaakt, maar dat is onvoldoende voor de hitte onder de grond. Het vuur laait bij het minste of geringste weer op. Wij hebben sectoren toegewezen gekregen voor controle op latente brandhaarden. ”

Zwarte gezichtenHet is dat de manschappen een uniform dragen, want verder doet hun uiterlijk denken aan de vroegere kompels uit de steenkolenmijnen: zwarte gezichten, stof- kapjes op, een stofdeken over de kleding en gewapend met grote scheppen. Ondanks de surrealistische omgeving is de stemming onder de manschappen uitstekend.

Sergeant-1 Henco Bouwmeester: “De troep gaat op linie door het gebied, op zoek naar rookpluimen. En dat is niet moeilijk, want het zijn er veel.” “Op zo’n rokende plaats graven we een gat om bij de bron te komen,” vult korporaal-1 Jaap Kuipers aan. “Dan schep-pen we er weer vers zand overheen om de haard te doven.”

duinbewakingin de loop van de dag krijgt 20 Natresbatal-jon een nieuw verzoek: lever 50 manschap-pen voor het bewaken van het rampgebied gedurende de nacht. Ook deze troepen weet de eenheid onmiddellijk in de eigen gelede-ren te vinden. in groepen van zes worden acht posten op belangrijke toegangswegen weggezet.Sergeant-majoor Marco Molenaar: “Per locatie heeft het zestal een wachtschema opgesteld en onderling hun roulatiesysteem afgestemd. Voor hun rustperioden maken de meesten een soort schuilbivak en leggen daar hun slaapzakken neer.”Woensdagmorgen om 08.00 uur zit de duin- bewaking erop. “Het waren rustige wacht-perioden,” zegt Molenaar en voegt met enige spijt toe: “We hebben helaas geen pyromaan in de kraag kunnen vatten.”met sChoppeN de

vUUrhaardeN te lijF

Natresbataljon ingezet bij brandbestrijding duinen

Brandstichting leidde in mei tot een natuurramp in de noord-Hollandse duinen. defensie werd om hulp

gevraagd en ook 20 natresbataljon kwam in actie. Majoor wanno vink van de B-compagnie: “dit is ons

op het lijf geschreven. we kregen van rMc west een verzoek om steunverlening en binnen een paar uur

hadden zich meer dan voldoende manschappen gemeld. Het was een mooi voorbeeld van de snelle

reactietijd van het korps nationale reserve wanneer de nood aan de man is.”

Tekst: sm Robert Witsen, Foto’s: sm Edgard Redlich

Bravokazerne uitvalsbasis defensieVan het begin tot het einde van de militaire inzet op is het thuishonk van de B-compagnie van 20 Natresbataljon de uitvalbasis voor Defensie geweest. Gedurende vier drukke dagen biedt de operatie daar logistieke steun, sanitaire voorzieningen en gelegenheid voor rustperioden aan de ingezette militairen. Stafleden van Bravo vervullen bij toer- beurt de rol van Officier Van Dienst.

NOVEMBER ROMEO | 7

Nationale Reserve bouwt aan ‘esprit de corps’

KorpsGeest Groeit iN het hartlegerleiders weten het al eeuwen: militaire eenheden zijn tot grotere prestaties in staat als ze een sterke korpsgeest kennen. ook voor het korps nationale reserve is ‘esprit de corps’ belangrijk voor zijn functioneren en voortbestaan. alle reden om het onderwerp gericht aandacht te geven.

Tekst: sm Robert Witsen, Foto’s: kpl1 Michel Nauta, sld1 Heidie Mulder, sm Robert WitsenKorpscommandant luitenant-kolonel Gerard van der Thiel merkt dat rond het begrip korpsgeest nog wel eens misverstanden ontstaan: “Het gaat om een gevoel te behoren tot een bijzonder korps, onderschei-dend en saamhorig onder elkaar. Sommige collega’s vragen zich wel eens af wat onze korpsgeest is. zij spiegelen zich dan aan commando’s of andere beroepseenheden. Dat is niet helemaal een goede vergelijking. inhoudelijk kunnen wij hun niveau nooit halen, omdat wij daar nu eenmaal als reservisten te weinig tijd voor kunnen vrijmaken. Onze kracht is onze vrijwilligheid en concen- tratie op een beperkt militair vakgebied. Wij hebben wel degelijk korpsgeest en het kan groeien.”

wapenfeitenKorpsgeest wordt versterkt door identiteit, tradities, aandacht vanuit de leiding voor de manschappen, symbolen, ceremonieel, krijgsverrichtingen en helden. Met eigen onderscheidingstekens, een korpsvaandel, een fanfare en lange tradities zijn er voor ons korps voldoende aanknopingspunten. Maar er zijn ook belemmerende factoren, vindt Van der Thiel. “Reservisten worden meestal samengesteld ingezet, of individueel bij een ander onderdeel. Korpsleden dragen hun steentje aan Defensie bij, ook in uitzend-gebieden. Dat komt niet als wapenfeiten op ons vaandel te staan. Bij dreiging en calami- teiten worden we frequent ingezet. Het zijn geen veldslagen, maar wel verrichtingen om trots op te zijn.”

Homogeen karakterDe taken van het Korps Nationale Reserve zijn helder binnen Defensie. Ook zijn de structuren en opleidingen gelijkgeschakeld met die van de beroepseenheden. Korps-adjudant Frans van de Grift: “Daardoor krijgt het korps een steeds homogener karakter en dat helpt bij het bouwen aan korpsgeest. Een mooi voorbeeld is het opleidingstraject voor de onderofficieren. Het domein van de onderofficier als vakman, leider en instruc-teur is bij ons nu ook gemeengoed. De insteek was om het opleidingsniveau in de pas te laten lopen, maar het blijkt ook goed voor de korpsgeest van onze onderofficieren. Dat is een mooi bijeffect.”Ook de eerste indrukken van nieuwe militairen zijn belangrijk voor het ontwikkelen van korpsgeest. Van der Thiel: “De opleiding, het instromen in een compagnie, de beëdiging en de vervolgopleiding vinden allemaal in het eerste jaar plaats. Juist in die bakermat-periode ontstaat het basisgevoel van ‘Hier hoor ik bij, dit zijn mijn roots en ik ben er trots op.’ Daar moeten we gericht gebruik van maken. Het is ook mooi om te zien dat er steeds meer beroepscollegas zijn die op ons vaandel zijn beëdigd.”

Band voor het levenBataljonsadjudant Joan Stam van 40 Natres- bataljon geeft lessen aan de Koninklijke Militaire School over het onderwerp korpsgeest. “Korpsgeest moet groeien,” zegt hij. “Het is niet vanzelfsprekend, je moet eraan werken. Het begint bij de groep.

Als de groepscommandant er aandacht aan besteedt kan het sterker worden. Trouw, loyaliteit, flexibiliteit, samen het einddoel bereiken. in de groep buddyparen vormen die er voor elkaar gaan, onafscheidelijk verbonden. Dit kun je overdragen naar een peloton, compagnie, bataljon. Als deze band er eenmaal is, dan is die er ook voor het leven.”

MouwembleemMet het invoegen van de Natresbataljons in de brigades verdwijnt het mouwembleem van het Nationaal Commando. Het rode zwaard op het wit en blauw wordt vervangen door het mouwembleem van de brigade waaronder een bataljon valt. Hiermee verdwijnt een herkenbaar korpssymbool. Van der Thiel: “Om toch herkenbaar te blijven, werken we aan een nieuwe borsthanger voor het DT en een borstembleem voor het GVT. De ‘steek onder water’ uit ons oude embleem dient daarvoor als inspiratie. Hoe dan ook, we behouden onze symbolen en dat is terecht.”

Van de Grift: ”Mensen komen en gaan, maar de idealen blijven bestaan. Daarom blijft korpsgeest in beweging en past het zich aan de tijdgeest aan. Besef dat het niet is op te leggen. Het moet vanuit het hart komen. Maar we kunnen met elkaar wel de rand-voorwaarden scheppen om dat hart sterker te laten kloppen.”

6 | NOVEMBER ROMEO

werken aan korpsgeestVanuit het Korpsbureau en de bataljons van het Korps Nationale Reserve worden de elementen die bijdragen aan korpsgeest verder uitgewerkt. Het kader krijgt al lessen over korpsgeest en deze worden straks ook aan de nieuw op te leiden militairen doorgegeven. Bij officiële gelegenheden als beëdigingen wordt meer aandacht geschonken aan de korpstradities. Naast de jaardiners voor het kader wordt nagedacht over een korpsfeest voor alle manschappen. Bij schietoefeningen op De Harskamp wordt mogelijk gelegenheid geboden om na afloop het Natresmuseum te bezoeken.


leGer oeFeNt terwijlzieKeNhUis verhUist

Civiel-militaire samenwerking in optima forma

Het scenario voor de KL-oefening is dat de Maas overstroomt en patiënten daarom naar een andere locatie gebracht moeten worden. Maar de werkelijkheid is dat er in het echt tientallen mensen worden overgebracht. De nieuwe locatie van het Maasziekenhuis in Boxmeer is namelijk klaar om in gebruik te worden genomen.Een dag voor de echte verhuizing wordt een medische evacuatie met twee Chinook helikopters geoefend. Daarbij krijgt het militair medisch personeel van de heli’s de zorg over oefengewonden die zogenaamd in het ziekenhuis lagen.Maar op Goede Vrijdag lopen het scenario en de werkelijkheid pas echt door elkaar. Militaire verpleegkundigen van de Genees-kundige Compagnie van 13 Gemechaniseer-de Brigade assisteren bij het begeleiden van 40 patiënten naar hun nieuwe onderkomen. Meer dan honderd militairen van de D-compagnie van 30 Natresbataljon regelen het verkeer op de route van het oude naar het nieuwe ziekenhuis. Militairen uit andere Natrescompagnieën springen bij als daarna het leegstaande gebouw nog enkele dagen moet worden bewaakt.

snelle reactietijdHoewel de 50-uursoefening al maanden van tevoren was aangekondigd wist geen van de deelnemers precies wat er zou gebeuren, zegt eerste-luitenant Marcel Menger. De plaatsvervangend commandant van de D-compagnie, is trots op de snelle reactietijd van zijn militairen. “We kregen op donderdag een alarmoproep, vanavond om 19.00 uur opkomen op de Nassau Dietz Kazerne in Budel. Daar kregen we de opdracht om om 23.00 uur operationeel te zijn in Boxmeer. En dat is gewoon gelukt.”De echte verhuizing verloopt vlekkeloos en tot volle tevredenheid van de ziekenhuis-directie. Voor de D-compagnie wordt de militaire oefening bovendien nog verleven-digd door een aantal onverwachte gebeur-tenissen, die door de oefenleiding in scene zijn gezet.zo komt een groepje ‘dronken’ jongelui herrie schoppen in het oude ziekenhuis. ze worden snel opgepakt en aan de Koninklijke Marechaussee overgedragen. Ook meldt een ‘zwangere’ vrouw zich in paniek bij het oude ziekenhuis. zij moet met spoed naar het nieuwe ziekenhuis gebracht worden. Tot slot wordt er plotseling een patiënt ‘vermist’, maar die wordt gelukkig snel teruggevonden.

complimentenBij een complexe oefening als deze zijn er altijd leerpunten. Luitenant Menger ziet in de communicatie de belangrijkste kansen om te verbeteren. “Dat is eigenlijk de conclusie die je altijd wel kunt trekken. De verbindings-middelen kunnen eerder ter beschikking zijn en er is meer tijd nodig voor goede bevels-uitgiften.”

“Maar,” vervolgt hij, “over het algemeen verliep alles tot tevredenheid. We kregen complimenten van de directeur van het ziekenhuis en van toezichthouders vanuit Nationale Operaties.”

ZiekenhuiskonijnHoe enerverend de gebeurtenissen in het oefenscenario ook zijn, de werkelijkheid maakt toch altijd meer indruk op de deelnemers aan de operatie in Boxmeer. Veel Natresmilitairen vinden bijvoorbeeld de verhuizing van het ziekenhuiskonijn Jopie een fantastische belevenis.

Er is een prijsvraag uitgeschreven wat de zieke kinderen graag zouden willen tijdens de verhuizing. Daar kwam uit dat ze hun lievelingskonijn graag op een bijzondere manier willen meenemen naar het nieuwe ziekenhuis. Jopie krijgt een echte ViP-behandeling en wordt opgehaald in een Hummer-limousine.Samen met een aantal kinderen wordt Jopie naar het centrum gereden en krijgen de kinderen een lekker ijsje. Daarna gaat de stoet verder naar het nieuwe onderkomen. Jopie en de kinderen worden daar ontvangen op een rode loper en met een echte fanfare.

in een feestelijke optocht wordt het konijn naar zijn nieuwe verzorgingsplekje gebracht. De kinderen hebben de dag van hun leven en vergeten even waarom ze in het ziekenhuis moeten blijven.

Het zijn dit soort unieke momenten die inzet bij civiel-militaire samenwerking bijzonder maken voor de militairen van het Korps Nationale Reserve. De deelnemers van de D-compagnie hopen dan ook dat ze zich nog bij veel van deze oefeningen echt dienstbaar kunnen maken.

wat is voor het korps nationale reserve nou mooier dan een oefening te

koppelen aan een echte civiel-militaire samenwerking? in het paasweekeinde

worden de patiënten van het Maasziekenhuis in Boxmeer verhuisd naar een

nieuw gebouw aan de andere kant van het dorp. de civiele overheid kan daarbij

wel wat hulp gebruiken en de koninklijke landmacht maakt er daarom een

prachtige 50-uursoefening van.

Tekst: kpl1 Lex Faesen, bewerkt door aoo Joost Danvers, Foto’s: Maasziekenhuis Pantein Boxmeer


pioNiereN met poteNtiële oFFiCiereN

20 Natresbataljon selecteert eigen leiders

lang heeft het korps nationale reserve kunnen profiteren van reserveofficieren uit de dienstplicht-

tijd. die stroom droogt op, terwijl de behoefte aan officieren gelijk blijft. er wordt weliswaar ook

geworven onder voormalige beroepsofficieren, maar omdat de krijgsmacht inkrimpt nemen die

aantallen eveneens af. 20 natresbataljon ontwikkelde daarom zelf een alternatieve bron.

Tekst en foto’s: sm Robert Witsen

De dienstplicht mag dan misschien geen opgeleide officieren meer opleveren, de ideeën uit die periode zijn volgens 20 Natres- bataljon soms nog goed bruikbaar. Bataljons-commandant John Gödecke: “Onder dienst- plichtigen werd altijd gekeken naar hun vooropleiding. Mensen met de juiste bagage kregen de mogelijkheid om officier te worden. Dat bracht ons op het idee om in ons bataljon ook uit te kijken naar mensen met het juiste profiel. We wilden een programma ontwikkelen dat is gericht op het selecteren van geschikte kandidaten voor de Advies- en Aanname Commissie van de Koninklijke Militaire Academie. Het doel is om die militairen aan te melden voor de officiersopleiding Natres aan de KMA.”

officierenklasjeAan de compagnieën werd begin 2010 gevraagd welke manschappen voor het ‘officierenklasje’ in aanmerking kwamen. Dat leverde tien mensen op met achtergronden als interim-manager, teamleider, project-leider en student economie.

Majoor John Kleiweg van het stafdetache-ment werd als projectofficier aangesteld: “Mijn taak is het samenstellen van het programma en het vinden van de juiste instructeurs. ik stel de meetmomenten vast en ik bewaak de voortgang en de resultaten. Daarnaast fungeer ik als vraagbaak voor de deelnemers.”

Soldaat-1 Niels Been van de C-compagnie in Amsterdam kreeg vorig jaar een bericht van zijn commandant: “Of ik sterren en balken wilde dragen in de toekomst. ik reageerde met ja, waarna een gesprek volgde over de

bedoelingen. Er werd duidelijk gemaakt dat het om een extra tijdsinvestering van zo’n 100 uur zou gaan. Die uren komen bovenop je reguliere opkomstverplichtingen.”

commandovoeringVoor de onderwerpen zijn tien instructeurs gevonden in het bataljon. Eén van de hoofd- onderwerpen is commandovoering in theorie en praktijk. Majoor Wanno Vink van de B-compagnie in Bergen signaleert dat de groep bestaat uit snelle leerlingen. “COVO draait om drie elementen: analyseren van de opdracht, een doordachte besluitvorming en de opdracht goed kunnen overdragen. Het is prachtig om te zien dat je met deze mannen in korte tijd zoveel resultaat kunt boeken. ik zie het zitten, er zit absoluut nieuw officieren-materiaal tussen.”

Ook korporaal-1 Niek Kouwenhoven van de D-compagnie in Den Haag, één van de tien leerlingen, is enthousiast: “COVO krijgt inder- daad veel aandacht en je bent er diverse malen langer mee bezig. zo ontstaat meer inzicht en dat ervaar ik als sterke leer-momenten.”

Majoor Kleiweg ziet dat de deelnemers prima schakelen tussen de functie in hun organieke groep en in de klas: “Primair zijn ze groepslid

en draaien ze ongewijzigd in die rol. Maar in ons programma handelen ze zo nu en dan ook als pelotonscommandant. Om verwar-ring te voorkomen draaien ze die stage bewust bij een ander peloton dan de eigen eenheid.”

afvalraceDat het om een selectieprogramma gaat bewijst het feit dat van de tien deelnemers ongeveer de helft overbleef om in de rol van pelotonscommandant praktische opdrachten uit te voeren. Eén ervan is soldaat-1 Martijn Terlouw. Wil hij straks officier worden? Terlouw: “Ja, het afgelopen jaar heeft me nog enthousiaster gemaakt. Wat de vervolg-stappen nu worden is even afwachten, maar hopelijk mag ik binnenkort naar de AAC”. Gödecke: “Het is onze intentie om uit deze groep officieren te kweken, maar deelname aan de selectie geeft hen geen rechten. Na de KMA is het voor hen mogelijk om te solliciteren als pelotonscommandant. Pas bij toewijzing van de functie volgt bevordering tot tweede-luitenant. De signalen tot nu toe stemmen echter positief en de andere bataljons volgen deze ontwikkeling belang-stellend.”

lessen uit het selectieprogramma voor potentiële officieren:Leiderschap, COVO, LTV, instructiebekwaamheid, presentatietechniek, functionerings-gesprekken, kaart en kompas, mediabewustzijn, verbindingen, radiotelefonieprocedure, schietbaanorganisatie, militair tuchtrecht, 48-maandenmodel Natres, NATOPS en bedrijfs- voering, vaste order en personeel. Naast theorielessen zijn er ook praktische oefeningen in kaartlezen, verbindingen en commandovoering.


nationale dodenHerdenking 2011Het Korps Nationale Reserve was op 4 mei in het hele land betrokken bij de Nationale Dodenherdenking. Bij de drukbezochte militaire begraafplaats op de Grebbeberg in Rhenen woonden prinses Margriet en prof. mr. Pieter van Vollenhoven de herdenking bij. Een detachement van 50 Natresbataljon liet de plechtigheid ordelijk verlopen door onder meer genodigden te begeleiden en het verkeer te regelen. Luitenant-kolonel Herman Steendam en sergeant-majoor Peter van der Wens, beiden reservist, vormen het projectteam dat de herdenking op de historische locatie voorbereidde en in juni evalueert.

Foto’s: kpl1 Michel Nauta

14 | NOVEMBER ROMEO

Militaire herbegrafenissen

GrebbeberG als laatste rUstplaats voor strijdersde laatste onbekende soldaat op het militaire ereveld van de grebbeberg heeft zijn naam terug gekregen. soldaat wim Brummelhuis uit Bornebroek sneuvelde in de meidagen van 1940 en kwam in een naamloos graf terecht. de Bergings- en identificatiedienst van de koninklijke landmacht onderzocht de stoffelijke resten en ontdekte om wie het ging. Brummelhuis is na 71 jaar met militaire eer herbegraven. Muzikanten van het korps nationale reserve verzorgen vaker het militair ceremonieel bij herbegrafenissen als deze.

Tekst: sm Bertrand Verbeek, aoo Joost Danvers, Foto’s: Rob Gieling

De met zwart doek omfloerste trom geeft zacht het tempo aan. Op de kist ligt een kleine Nederlandse vlag en daarop een kussen met de onderscheidingen van de gesneuvelde. De trompettist staat al bij het pas gedolven graf wanneer de stoet aankomt en de dragers hun last voorzichtig boven het gat in de grond plaatsen.Herbegrafenissen vinden met enige regel-maat plaats op de Nederlandse erevelden in Rhenen en Loenen. Het gaat daarbij niet alleen om onbekende strijders die pas later zijn geïdentificeerd.

stoffelijke overschottenMilitairen van de BiDKL voeren twee keer per jaar een operatie uit, waarbij vijftien tot twintig stoffelijke overschotten van oorlogs-slachtoffers worden opgegraven om ergens anders ter aarde te worden besteld. Het gaat om verzetsmensen en militairen in particu-liere graven verspreid over het land. Omdat deze graven na een bepaalde periode worden geruimd, zorgen Defensie en de Oorlogsgravenstichting ervoor dat zij hun laatste rustplaats krijgen op een van de erevelden.Hoewel het bij een herbegrafenis om mensen gaat die al lang geleden zijn omgekomen, is de gebeurtenis vaak toch zeer emotioneel voor de nabestaanden. Een enkele keer komt het voor dat deze niet meer kunnen worden opgespoord, of dat ze niet bij de militaire ceremonie aanwezig kunnen of willen zijn. De Koninklijke Landmacht zorgt echter in alle gevallen voor een waardige plechtigheid.

sober protocolMilitairen van de Fanfare van het Korps Nationale Reserve zijn het afgelopen jaar diverse keren ingezet om de muzikale eerbewijzen te verzorgen. Het protocol is doorgaans sober. De stoet vertrekt vanaf het informatiecentrum. Aan het hoofd gaan een tamboer, de vier dragers van de kist met de stoffelijke resten en hun commandant. Daarachter volgen de nabestaanden, vooraf- gegaan door militairen van de BiDKL, vertegenwoordigers van de Nederlandse Oorlogsgravenstichting en een geestelijk verzorger.Eenmaal rond het graf nemen de militairen hun posities in. De geestelijk verzorger memoreert kort de oorlog die niet voor iedereen in 1945 is geëindigd en gaat voor in een gebed. Dan speelt de trompettist het signaal Taptoe, gevolgd door een minuut stilte. Als het signaal Voorwaarts klinkt, haalt een militair de onderscheidingen van de kist

Na de Duitse inval op 10 mei 1940 vocht de 21-jarige Wim Brummelhuis met zijn eenheid, de 16e Mitrailleurcompagnie van de iV Divisie, in de Grebbelinie. Volgens oog- getuigen verliet hij op de derde dag onder zwaar Duits artillerievuur zijn stelling even ten oosten van Ouwehands Dierenpark. Brummelhuis verdween spoorloos. Naar nu blijkt, werd hij al in 1940 na de gevechten in een naamloos graf op het Ereveld Grebbeberg begraven.De Bergings- en identificatiedienst van de Koninklijke Landmacht heeft 71 jaar na de verdwijning van Brummelhuis zijn stoffelijke resten geïdentificeerd. Dat was mogelijk met een DNA-monster van zijn neef. Het Neder- lands Forensisch instituut deed het verwant-schapsonderzoek, dat tot zijn identificatie leidde. Het onderzoek is op verzoek van de Oorlogsgravenstichting uitgevoerd. Aan Brummelhuis werd posthuum het Mobilisatie-Oorlogskruis toegekend.Met de identificatie van Brummelhuis is het laatste naamloze graf van het Militair Ereveld Grebbeberg verdwenen. Vier andere Neder- landse soldaten van de gevechten in de Grebbelinie zijn nog altijd vermist. Hun stoffelijke resten zijn nooit gevonden.

Bekijk op tinyurl.com/herbegrafenis de reportage die RTV Utrecht van de herbegrafenis maakte.

en wordt die met de ceremonieel gevouwen vlag aan een van de nabestaanden overhan-digd. De kist zakt langzaam de grond in. De militairen brengen hun saluut en geven de familie de gelegenheid om als laatste afscheid te nemen.

loepzuiverzo werd ook Wim Brummelhuis op 8 april ten grave gedragen. De majoor die verant-woordelijk is voor het ceremonieel spreekt achteraf zijn hoge waardering uit voor de trompettist van de Fanfare van het Korps Nationale Reserve. “Loepzuiver en echt strak, die signalen. Die kerel willen we de volgende keer weer!”

NOVEMBER ROMEO | 15

wim Brummelhuis, laatste onbekende soldaat

NOVEMBER ROMEO | 1716 | NOVEMBER ROMEO

Oefening Strike

50 Natres-bataljoN bewaaKt het Fortde bezuinigingen bij defensie hebben

de afgelopen maanden de media

beheerst. Half april namen defensie-

medewerkers van de integrale veilig-

heidszorg deel aan een landelijke

actiedag. de a-compagnie van 50

natresbataljon vervulde tijdelijk hun

taken en beleefde daarmee meteen de

eerste meerdaagse oefening van dit

jaar.

Tekst: sergeant-majoor Henri Emond, bewerkt door aoo Joost Danvers

Als medewerkers van integrale Veiligheids-zorg (iVz) hun werk neerleggen heeft Defensie een probleem. De eenheid zorgt onder meer voor de bewaking en beveiliging van militaire complexen als de Bernhard-kazerne in Amersfoort, Museumkwartier Soesterberg, Kamp Soesterberg en de nabij- gelegen Soldaat Ketting Olivier Kazerne.Dat de Amersfoortse A-compagnie van 50 Natresbataljon die taken bij wijze van oefening zou overnemen was enkele maanden eerder al bedacht. Maar toen de landelijke actie zich aankondigde bleek het scenario ineens ongelofelijk actueel. zo actueel zelfs dat de echte persberichten konden worden gebruikt bij de start van de oefening.

verrassingHet werd een meerdaagse oefening waar de militairen van de A-compagnie van 50 Natres-bataljon nog lang aan terug zullen denken. Niet in het minst omdat de oefenleiding voor een extra verrassing had gezorgd. Voor het scenario van start ging werden de ruim honderd Natresmilitairen nog onderworpen aan de Fysieke inzetbaarheids Test. Het gaf in eerste instantie wat beteuterde gezichten, maar toen een paar uur later iedereen de test met succes had afgelegd was de positieve energie in de compagnie op afstand te voelen. Het doel van de FiT is dan ook dat de militair na het afleggen van alle proeven nog in staat is om zijn taken naar behoren te verrichten.

peloton opdelenDe officieren en onderofficieren staken vooraf veel tijd in het onderwerp comman-dovoering. Vooral de pelotonscommandan-

ten kregen een grote uitdaging. Waar iVz twee man aan de poort zet en een patrouille over het terrein stuurt, hield de Natres-compagnie vast aan de werkwijze die is vast- gelegd in de specifieke aanwijzingen voor de Natresopleiding en -training. Met de huidige bezetting zou de oefenende compagnie niet in staat zijn om vier omvangrijke objecten te bewaken, en bovendien nog de bijbehorende vitale delen te beveiligen.De commandanten kozen ervoor om het eerste peloton op te delen en aan de andere pelotons toe te voegen. De Bernhardkazerne werd overgedragen aan de collega’s van de B-compagnie. Daardoor waren er bovendien genoeg leidinggevenden en konden alle pelotons profiteren van de kruisbestuiving die uit de herindeling volgde. Back to basicsDe oefendoelen die de staf had opgesteld waren eenvoudig: back-to-basics en alles volgens het boekje. Er waren geen fantas-tische, terrorisme-achtige scenario’s, geen vuurbanketten en zeker geen veldslagen. Uitgangspunt was het verzorgen van een perfect functionerende organisatie, waarbij iedereen van hoog tot laag op elk moment weet wat hij moet doen en waarom.Met een verdwaalde wandelaar, wat kwa- jongens en hier en daar een nieuwsgierige journalist waren de scenario’s zo opgezet dat de lessen van het eerste half jaar konden worden gemeten. Naast bewaken en beveiligen, visiteren en geweldsinstructie waren dat onder meer ook brandpreventie, zHKH en patrouilles.Als oefenvijand waren deze keer veel onbekende gezichten uitgenodigd, wat nogal eens

tot twijfel leidde bij de oefenende militairen. Hebben we hier nu te maken met een roleplayer of is dit nonex (non-exercise, werkelijkheid – red.)? Een dame die zwaargewond langs het zeisterspoor werd aangetroffen, bracht nogal wat beroering te weeg. Nonex of roleplayer: er moest adequaat gehandeld worden.

Munitie gevondenEn zo was er in elke shift wel iemand die het bewaken en beveiligen van de complexen kwam ontregelen: iemand die even wilde plassen, koperdieven, militairen die een Defensieprinter mee naar huis wilden nemen. Toen wandelaars gevonden munitie kwamen afgeven moesten de dienstdoende militairen onmiddellijk het protocol volgens de ammunition awareness uitvoeren.Een majeur leerpunt was dat alles, maar dan ook alles voor te bereiden is. Het vinden en binden van een indringer blijkt in het algemeen niet het grootste probleem. Maar wat als je de schurk eenmaal te pakken hebt? Wat doen we met een pakketje dat door de (echte?) postbesteller wordt afgegeven? Hoe vertel je een journalist met trots over je werk voor Defensie, zonder je te mengen in de maatschappelijke discussie over de bezuini-gingen?

Mentor adjudant Jerry de Roode prees de oefening bij het eindappèl en deelde hem in bij de top-3 van zijn Natresloopbaan. En dat is een hele lange...


de B-compagnie van 10 natresbataljon kreeg bij een oefening in april het vuur

na aan de schenen gelegd. doel was het opleidingsniveau van de eenheid te

testen. de onderdelen objectbewaking, verkeerssluis, ZHkH en patrouillegang

boden volop gelegenheid de vaardigheden in praktijk te brengen. enkele

soldaten van het vierde peloton vertellen over hun ervaringen.

Tekst en foto’s: sld1 Arjen van der Belt, sld1 Erik Stevens, sld1 Anja Hegie-van der Stam, sm Lubbe de Braak, Bewerking: sm Robert Witsen, aoo Joost Danvers

Op vrijdagavond krijgt de A-groep de opdracht een bunker in te nemen en te bewaken. Na briefing door de groepscom-mandant verplaatst de groep zich naar de bunker. Vlakbij aangekomen, wordt het laatste deel van de route eerst door twee verkenners onderzocht. De invallende duisternis maakt het lastig om boobytraps en andere obstakels te ontdekken. Hierdoor stapt één van de verkenners op een oefen-explosief, maar raakt daarbij – zogenaamd – slechts lichtgewond. Meteen wordt zHKH toegepast en de situatie veiliggesteld. Na de hulpverlening neemt de rest van de groep de bunker in. Daar wordt een kapitein aange-troffen die volgens het oefenscenario vermist werd. De officier blijkt bij nader onderzoek geen hartslag meer te hebben. Direct wordt een poging tot reanimeren ingezet, maar het mag niet meer baten.

ZHkH in vuurcontactPlotseling wordt de bunker kortstondig beschoten door een onzichtbare schutter. Na een aantal minuten worden de manschappen bij de bunker opnieuw beschoten, waarna gericht tegenvuur wordt uitgebracht. Tijdens het vuurgevecht komt iemand recht op de bunker aangelopen. Hoewel de Natresmili-tairen hem herhaald aanroepen te stoppen en dekking te zoeken, blijft de man door-lopen naar de als vitaal object bestempelde bunker.Het wordt onvermijdelijk om de indringer in de benen te schieten. Dat levert echter onmiddellijk een gecompliceerde situatie op. Omdat het slachtoffer nu gewond in de vuurlinie ligt kan niemand hem noodzakelijke hulp bieden.Na koortsachtig overleg met de pelotons-commandant wordt de man toch uit de

vuurlinie gehaald en krijgt hij medische hulp. Soldaat-1 Arjen van der Belt: “Bij zHKH moet je je hoofd er altijd goed bijhouden. Maar onder gevechtsomstandigheden is het wel extra lastig om eerstehulp toe te passen.” Kort daarna is het vuurcontact afgelopen en verdwijnt de onzichtbaar gebleven tegen-stander. De groep houdt zijn positie rond de bunker tot de aflossing hun taak overneemt. gestolen videorecorderDe B-groep krijgt die avond opdracht om een verkeerssluis in te richten. De militairen onderzoeken de omgeving en stellen de obstakels op. ze richten ook een ruimte in om voorbijgangers te kunnen visiteren. Met ten slotte nog een post voor de groeps-commandant en de nodige verbindingen is de verkeerssluis klaar.Al snel meldt zich een vrouw met een videorecorder onder de arm bij de sluis. Soldaat-1 Erik Stevens: “Dat zijn de voorvallen die het realistisch maken, want wat moet je doen?” De militairen volgen de procedure die in de

verkeerssluis geldt. Uit de visitatie en onder- vraging blijkt dat ze de videorecorder heeft gestolen. Dat geeft alle aanleiding om haar direct over te dragen aan de Koninklijke Marechaussee. veldtekens en drillsNa een briefing gaat de B-groep op zaterdag-middag op patrouille. Al snel is duidelijk dat veldtekens niet voor iedereen even duidelijk zijn. De patrouille loopt langs een wachtpost op een heuvel. Deze wordt opgemerkt, maar de reactie komt pas later. De groepscom-mandant besluit alsnog met enkele man-schappen te gaan kijken en het blijkt een verlaten wachtpost te zijn. De patrouille gaat verder. Juist weer in beweging krijgt de patrouille plotseling vuur van rechtsvoor. Alle aangeleerde drills worden onmiddellijk in praktijk gebracht, maar door de spanning van het actiemoment valt een correcte uitvoering toch nog tegen. Uiteindelijk druipt de vijand af en kan de patrouille zijn weg vervolgen.

Verderop krijgt de patrouille opnieuw vuur, maar nu van opzij. Daarbij wordt de sergeant uitgeschakeld en raakt de eerste verkenner gewond. Terugtrekken is noodzakelijk. De taken en de spullen worden herverdeeld, waarna de opdracht alsnog wordt uitge-voerd. Onverwacht krijgt de patrouille dan ineens vuur van voren. Tegenvuur verandert de situatie niet, zodat besloten wordt terug te trekken en naar de verzamelplaats te gaan.Voor soldaat-1 Anja Hegie-van der Stam was dit haar eerste veldoefening met de eenheid: “Natuurlijk is voor mij nog alles nieuw. Maar deze oefening maakt je wel enthousiast voor het militaire werk. Hier doe ik het voor!”

Soldaten over hun oefenervaringen

10 NatresbataljoN test de vaardiGhedeN


waarGeNomeN | juni 2011

Twee officieren en 37 soldaten van

10 Natresbataljon hebben op de

Johan Willem Frisokazerne in Assen

de belofte of de eed afgelegd. ze

deden dat ten overstaan van de twee

compagniën en de overige, niet

ingedeelde militairen, de korps-

fanfare en een publiek van familie,

vrienden en andere belangstel-

lenden.

Een opvallend gezicht onder de te

beëdigen militairen was majoor

Roland Kortenhorst. Het voormalig

CDA-Kamerlid meldde zich al tijdens

zijn politieke loopbaan aan bij het

Korps Nationale Reserve om zo

Defensie van binnenuit beter te leren

kennen. inmiddels heeft Kortenhorst

de Tweede Kamer verlaten en werkt

hij onder meer als stafofficier

Employer Support bij de Afdeling

Reservisten Aangelegenheden van

het Commando Landstrijdkrachten.

Omdat een eerder geplande

beëdiging van 10 Natresbataljon

afgelopen najaar niet door kon gaan,

stonden er deze keer meer nieuwe

collega’s dan anders aangetreden

voor de plechtigheid bij het

korpsvaandel.

voorMalig kaMerlid Beëdigd Bij natres

grote Beëdiging in groesBeek

eedaflegging Bij lange jan

Zestig Militairen ingeZworen in aMsterdaM

Ruim 60 militairen van 20 Natres-

bataljon legden op zaterdag 28 mei

op de Marinekazerne in Amsterdam

hun eed of belofte af op het korps-

vaandel. Na afloop van de beëdiging-

ceremonie sprak korpscommandant

Gerard van der Thiel de beëdigde

militairen toe en overhandigde hen

het Natresboek ‘November Romeo,

treed nader’ als welkomstgeschenk.

Tijdens de bataljonsbeëdiging

ontvingen vier militairen van 20

Natresbataljon het ereteken voor 30

jaar eerlijke en trouwe dienst. De

onderscheiding werd uitgereikt aan

eerste-luitenant Jan Hoek, adjudant

Jan van de Wilt, korporaal-1 Ad

Bakker en korporaal-1 Leonard

Boonstoppel.

Onder het oog van de commandant

RMC Noord, de Korpscommandant

en burgemeester Gerd Prick hebben

49 nieuwe Natresmilitairen midden

in Groesbeek hun eed of belofte

afgelegd. ze zullen worden ingedeeld

bij de eenheden van 40 Natres-

bataljon.

Groesbeek is een gemeente met een

militaire historie, zoals de burge-

meester in een toespraak memoreer-

de. Op 17 september 1944 landden

daar duizenden geallieerde parachu-

tisten van de operatie Market

Garden, waardoor het gebied

maandenlang in de frontlinie kwam

te liggen.

De inwoners van Groesbeek en

andere belangstellenden konden na

de beëdiging bij de wervingsstand

nader kennismaken met het Korps

Nationale Reserve. De fanfare van

het korps gaf een gratis concert.

in Amersfoort heeft 50 Natresbatal-

jon 44 militairen van het Korps

Nationale Reserve beëdigd. Aan de

voet van de Onze Lieve Vrouwetoren,

bijgenaamd de Lange Jan, legden ze

plechtig de eed of de belofte af op

het korpsvaandel.

Voor de militaire ceremonie begon

marcheerden de compagnieën achter

de Fanfare van het Korps Nationale

Reserve door de straten van de

Keistad naar de beëdiginglocatie. Bij

de openbare ceremonie waren onder

meer generaal-majoor Mart de Kruif

Plaatsvervangend Commandant

Landstrijdkrachten), burgemeester

Lucas Bolsius, kolonel Bas van Hoof

(commandant Regionaal Militair

Commando West) en Korps-

commandant luitenant-kolonel

Gerard van der Thiel aanwezig.

Voorafgaand aan de plechtigheid

reikte kolonel Van Hoof de herinne-

ringsmedaille voor vredesoperaties

met de gesp iSAF uit aan majoor

Dorris Witjes, de plaatsvervangend

bataljonscommandant.

Sterke benen, dikke banden, onver-

harde wegen en paden: voor de

negende keer werd in mei het

Nationaal Militair Kampioenschap

Mountainbike gehouden. Dat

gebeurde bij het Air Operations and

Control Station (AOCS) in Nieuw

Milligen. De omgeving leent zich

uitermate voor een mooi en uit-

dagend parcours.

Kapitein iwan Bos, compagnies-

commandant van de A-compagnie

van 40 Natresbataljon bleek de beste

Korporaal-1 Gerrit Folkerts is onder-

scheiden met het rode erekoord. De

militair van 10 Natresbataljon heeft

eind 2009 kordaat opgetreden toen

een jogger ver buiten de bewoonde

wereld onwel werd.

Folkerts zag het en belde direct 112.

Omdat het slachtoffer niet meer bij

kennis was paste hij eerste-hulp toe.

Om de hartslag en ademhaling weer

op gang te brengen was reanimatie

nodig. Hij slaagde er in de man weer

bij te brengen.

militair bij de 36-plus categorie van

het Nationaal Militair Kampioen-

schap mountainbiken. Hij liet daabij

slechts één niet-militaire biker eerder

finishen.

De prijsuitreiking van het Nationaal

Militair Kampioenschap vond plaats

tijdens de maaltijd in het restaurant

van het AOCS in Nieuw Milligen.

De ambulancebroeders namen het

slachtoffer met spoed mee naar het

ziekenhuis. Daar is de jogger later

alsnog overleden.

Bataljonscommandant Rick van der

Sluis en zijn toenmalige compagnies-

commandant Ernst de Widt reikten

Folkerts het erekoord uit, omdat hij

doortastend en volgens het protocol

levensreddende handelingen heeft

verricht. Dat het slachtoffer later

alsnog is overleden doet daar niets

aan af.

MountainBiker iwan Bos in de prijZen rood erekoord voor kpl1 gerrit folkerts

Adjudant Fred van der zwan van 40

Natresbataljon heeft 43 jaar na de

start van zijn eerste dienstverband bij

Defensie zijn laatste schot als militair

gelost. De compagniesadjudant van

de A-compagnie is met functioneel

leeftijdsontslag.

Van der zwan kwam in 1968 als Kort

Verband Vrijwilliger bij de Koninklijke

Landmacht en meldde zich daarna in

1973 bij de Nationale Reserve. Na de

schietserie van zijn A-compagnie op

28 mei kwam er een eind aan zijn Onze Vrijwilligers Vereniging Korps

Nationale Reserve gaat zich presen-

teren op oefenavonden van de

Natres. Dat is besloten op de jaarlijk-

se algemene ledenvergadering.

De OVV wil op die manier nog meer

actieve Natresmilitairen aan zich

binden. Voorzitter Ron Roos gaf aan

dat de vereniging op de medewer-

king van de bataljonscommandanten

kan rekenen. Luitenant-kolonel bd

Hans Schoenmaker zal de presen-

tatie ontwikkelen.

lange loopbaan. in een korte cere-

monie droeg hij zijn adjudantenstok

over aan bataljonsadjudant Joan

Stam.

Sergeant-majoor Henk Meijer, tot

voor kort opvolgend pelotonscom-

mandant, nam daarna de stok over.

De functie is recent gewijzigd naar

compagniessergeant-majoor,

waarvoor Meijer ook de bijbehoren-

de rangonderscheidingstekens

ontving. Vroeger gold de OVV als een ver-

eniging van oud-militairen van het

Korps Nationale Reserve. Sinds

enkele jaren willen het bestuur en de

leden nadrukkelijk ook actieve

Natresmilitairen uitnodigen om lid te

worden. Daarvoor werd onder meer

de vorige naam Oud-Vrijwilligers

Verband gewijzigd naar Onze

Vrijwilligers Vereniging. Sindsdien

stijgt het ledental gestaag.

afscHeid adjudant fred van der Zwan ovv presenteert ZicH op oefenavonden


Bij een grote medailleuitreiking door

Defensie hebben twee Natresmilitai-

ren de herinneringsmedaille vredes-

operaties ontvangen. Kapitein Jurgen

Scheenstra van 30 Natresbataljon

heeft van augustus 2010 tot februari

2011 deelgenomen aan de African

Union / United Nations Hybrid

operation in Darfur (UNAMiD), een

gezamenlijke missie van de

Afrikaanse Unie en de Verenigde

Naties in Darfur.

Scheenstra was stafofficier bij de

Joint Logistics Operations in El Fasher

in de Soedanese regio Darfur.

in de bataljons van het Korps

Nationale Reserve zijn 17 sportieve

vrouwen gevonden die in de

competitie om de CLAS-bokaal een

gooi naar de landstitel willen wagen.

Sergeant Carla Broers van 20

Natresbataljon is aangetrokken om

sportcoördinatoren majoor Winnie

Schepers en adjudant Ben daarbij te

helpen. Voor de vrouwen zijn er acht

onderdelen: volleybal, zaalvoetbal,

oriëntering, speedmars, Glock- en

geweerschieten, klein terrein voetbal

en cross-estafette.

Mannelijke Natresmilitairen doen al

langer mee aan de strijd om de

sportprijs van het Commando

Korporaal-1 Eric Nettekoven van het

Korpsbureau Natres heeft van eind

juni 2010 tot begin januari 2011

deelgenomen aan de missie EUFOR

Althea in Bosnië-Herzegovina. Deze

missie onder de vlag van de Europese

Unie controleert het opvolgen van

het Dayton-akkoord. Nettekoven

was sergeant distributie / post /

facteur op Camp Butmir in Sarajevo.

Korpscommandant luitenant-kolonel

Gerard van der Thiel was in het

Omnicentrum in Apeldoorn aanwezig

om zijn gedecoreerde militairen te

feliciteren.

Landstrijdkrachten en nu vaardigt

het Korps voor het eerst ook een

dames-équipe af. En de inzet is direct

hoog.

“We strijden met tenminste één

team mee in alle CLAS-wedstrijden,

volleybal uitgezonderd,” zegt Broers.

“De kans om hoog te scoren neemt

sterk toe als je aan meerdere onder-

delen meedoet. Wij hebben een

positie in de top-3 in het vizier.”

Aan de motivatie zal het niet liggen,

want er wordt fanatiek getraind.

Deelname aan de sportwedstrijden

en de voorbereidingen daarop zijn

overigens onbezoldigd.

waarGeNomeN | juni 2011HerinneringsMedailles vredesoperaties

annelies terra exaMencoördinator ruiterkaMpioenscHap

natresvrouwen gaan voor top-3 kruisBestuiving Bij reservisten

nederlandse kaMpioensscHutters Breken records

erik dirksen ridder in de orde van oranje nassau

Korporaal-1 Annelies Terra van het

Korps Nationale Reserve wordt de

nieuwe examencoördinator van de

Stichting Militair Ruiterbewijs. zij

wordt geïnstalleerd tijdens het

Nationaal Militair Ruiterkampioen-

schap Samengestelde Wedstrijd op

25 juni op Landgoed Maarsbergen.

Terra volgt eerste-luitenant Otto

Klaver op, die de functie twee

bestuurstermijnen vervulde. Als

actieve wedstrijdruiter ontving zij het

Militair Ruiterbewijs in zilver en later

werd zij nationaal jurylid voor de

stichting.

De Stichting Militair Ruiterbewijs is

opgericht met steun van de drie

Bereden Wapens: Artillerie, Cavalerie

en Koninklijke Marechaussee. De

examens staan open voor actief

dienende en voormalige beroeps-

militairen en reservisten uit alle

krijgsmachtdelen.

Meer informatie op

www.militairruiterbewijs.nl.

Er was meer succes voor de Natres-

militairen in het schietteam. Valery

Sessink schoot in Australische

schietwedstrijden goud op het

onderdeel 400 meter ogenblik-

doelen. in het overall klassement

pakte hij de bronzen plak. Brons was

er ook voor Frank Bakker op het

onderdeel battlesight (enkel nood-

vizier). Erik Rossou van 1 CiMiC

Bataljon werd derde bij de 300 meter

snelvuur.

Tussen de Olympische deelnemers

uit indonesië en Maleisië misstonden

die prestaties absoluut niet.

Nederland eindigde op een mooie

vijfde plaats in het landenklassement

en het waren vooral de reservisten

die hadden gezorgd voor het edel-

metaal.

De Marinekazerne in Amsterdam

bood half mei plaats aan een

ontmoeting tussen reservisten van

alle krijgsmachtdelen. Op de infor-

matiemiddag bij DienstenCentrum

PersoneelsVoorziening gaven ver-

tegenwoordigers van het Korps

Nationale Reserve, 1 CiMiC Bataljon

en de Groep Luchtmacht Reserve

uitleg over hun onderdeel. Ook de

Koninkelijke Marine Reserve en

Employer Support Reservisten gaven

presentaties.

De onderlinge verschillen bleken

groot. Behalve de taken en de

grootte van de eenheden verschilde

ook de manier van het werven en

voorlichten van belangstellenden

nogal. Bij het Korps Nationale

Reserve, veruit de grootste reservis-

teneenheid, ligt de nadruk met name

op de externe werving. De lucht-

macht en de marine zoeken hun

reservisten vooral in eigen huis,

zodat beroepsmilitairen die de dienst

verlaten op die manier toch aan

Defensie verbonden blijven.

Vooralsnog komen de wervingsorga-

nisaties van de diverse reservisten

elkaar alleen nog jaarlijks tegen op

de open dagen van de krijgsmacht-

delen. Voor een nauwere samen-

werking leken alle partijen wel open

te staan.

Schutters van het landmachtschiet-

team zijn als ploeg Nederlands

Kampioen geworden op het NK

Groot Kaliber Geweer 100 meter. ze

wonnen in Ede in zowel de liggende

als knielende schiethouding. Het

team bestaat onder meer uit, John

de Jongh, Frank Bakker en Gerard

Badenbroek, allen militair bij 50

Natresbataljon.

Tijdens de jaarlijkse ‘lintjesregen’ op

29 april is Erik Dirksen benoemd tot

Ridder in de Orde van Oranje Nassau.

De sergeant-majoor buiten dienst

kreeg de onderscheiding in

Amsterdam uit handen van burge-

meester Eberhard van der Laan.

Van der Laan memoreerde onder

meer dat Dirksen als Natresmilitair

aan de wieg heeft gestaan van de

communicatiegroep van het Korps

Nationale Reserve. Hij was indertijd

redacteur van November Hotel, het

toenmalige blad van de Natres in

Noord-Holland dat later uitgroeide

tot Korpsblad November Romeo.

Dirksen is inmiddels met functioneel

leeftijdsontslag, maar laat het Korps

Nationale Reserve na dertig jaar niet

los. Hij is inmiddels tien jaar onbezol-

digd aan het korpsblad verbonden

als redactieadviseur en verslaggever.

Bij de lintjesuitreiking in de Beurs van

Berlage deelde Dirksen het podium

met prominente Amsterdammers als

Noraly Beyer, Willem Nijholt en

André van Duin.

in de liggende schiethouding

brachten De Jongh (297 punten) en

Bakker met teamgenoot Richard den

Boer (beiden 296 punten) het oude

Nederlands record omhoog van 885

naar 889 punten.

in het eindklassement behaalden zij

de derde, vierde en vijfde plaats.

in de knielende schiethouding bezet-

ten de landmachtschutters zelfs de

hoogste vier plaatsen. De Jongh werd

Nederlands Kampioen met een score

van 284 punten. Gerard Badenbroek

behaalde de derde plaats met 278

punten. Als korps zetten zij ook hier

met 845 punten een nieuw Neder-

lands record neer. ze verbeterden het

oude record met 33 punten.

eN wat heb jij dit weeKeNd GedaaN?Korps Nationale Reserve | Bel 0800-0124

November Romeo juni

Documents

Transcript of November Romeo juni