CHRISTELIJK LIFESTYLE MAGAZINE VOOR DE ZEEUWSE VROUW

NUMMER 34 ~ MAART 2018 ~ PRIJS € 4,70

“ Mam, God bestaat echt!” Natasja maakte een nieuwe start

na het verlies van haar zoon

“ We voelen ons meer compleet” alsnog in de kerk getrouwd

‘Altijd vergeten en vergeven en

zand erover?’

NieuweSTART

WELKOM

Corina & Margriet

Nieuwe startSoms heb je gewoon zin om opnieuw te beginnen, een frisse start! Januari is zo’n moment, je gaat vol goede moed nu toch eindelijk die vijf kilo afvallen. Maar het voorjaar kan ook zo’n moment zijn, die donkere muur in je woonkamer verf je lekker in een lichte kleur.

De portretten in dit nummer geven dit ook heel mooi weer. Ongeboren leven, met liefde verwacht. Een pasgeboren lammetje of een schattig lief baby’tje. Het roept vertedering op, ja dit is een nieuw begin.

Wat hebben we genoten van de verhalen van de twee stellen die al lang (één stel zelfs al 33 jaar) voor de wet zijn getrouwd, maar die van lieverlee Gods zegen over hun huwelijk misten, ze zijn alsnog in hun eigen kerk getrouwd!Maar soms kom je op een punt in je leven waarin je niet verder kunt. Natasja heeft een nieuwe start gemaakt met haar leven, doordat haar zoon is overleden. Hoe hartverscheurend is dit! Maar het is ook heel hoopvol want het leven van haar en haar gezin vroeg om een radicale omkeer. Zij hebben elkaar én God vergeving gevraagd en Hij vergaf!

‘Ik voel me schuldig, want ik ben (nog) niet aan vergeven toe’, zegt Eefje ergens in dit nummer.

‘Het geeft rust dat God weet hoe we ons voelen. We hopen dat er een tijd komt dat wij het helemaal in Gods handen kunnen leggen.’ Dan geeft de belofte in het Bijbelboek Openbaring troost: ‘Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn. Want wat er eerst was, is voorbij’ (Openb. 21:4). Dat is pas echt een nieuw begin!

Veel leesplezier!

Het kostte ons wel wat ‘hoofdbrekens’

om dit jaar weer een frisse start te

maken… genoeg te doen, zullen we

maar zeggen ;-).

inhoud

nieuw leven

Columns17 Willem

25 Léonie

43 Rebekka

53 Gert

Rubrieken14 Mijnplekje...Terneuzen

40 Psyche

44 Watmoetikeigenlijk?

47 Op orde

54 Bijbelstudie

66 Zijverdient‘t

69 Willyschrijft

Interviews10 Mam, God bestaat echt!

18 Ik kan het nog niet...

26 Portretten: nieuw leven

36 Alsnog in de kerk getrouwd

50 Hij&Zijoversorryzeggen

Ideeën opdoen22 Voor jou gespot!

33 Inspiratie

35 Zeeuwse Vrouwenloop

48 DIY

59 Zeeuws recept

60 Blijmetmijnhuis

65 Woontrends

En ook6 Achterdeschermen&colofon

7 Uitknip-tip

9 @zijenzeeuws

46 Zeeuwse Vrouwendag 2018

70 Word ook abonnee

71 In het volgende nummer

#3433

Onze nieuwe columnist: Gert Hutten, directeur van

Tot Heil des Volks

10

26

53

60

36

Natasja vertelt over een nieuwe start na het verlies van een kind

Wat een heerlijke plek! Welkom op Camping Val d’Or.

Alsnog in de kerk getrouwd

“JUIST VAN HET plannen maken

KAN IK AL ZO genieten”

Corina & Margriet

inhoud

INTERVIEW

“Mam God bestaat echt!”

OVER EEN NIEUWE START NA

HET VERLIES VAN EEN KIND

HAAR LEVEN WERD GETEKEND DOOR ANGST, AFWIJZING,

SCHULDGEVOELENS, TRAUMATISCHE ERVARINGEN EN

ROUW. TOTDAT HAAR ZOONTJE JIMMY OP TWAALFJARIGE

LEEFTIJD OVERLEED. WANT – HOE TEGENSTRIJDIG HET

OOK KLINKT – DIT BETEKENDE EEN NIEUWE START VOOR

NATASJA VERHAGEN (44). VLAK VOOR ZIJN OVERLIJDEN

ZEI JIMMY: ‘MAM, GOD BESTAAT ECHT!’. DAT ZETTE HET

LEVEN VAN HET HELE GEZIN OP Z’N KOP.

“Toenikeenkleinmeisjewas,maaktenmijnoudersvaakruzie. Ze schreeuwden en gooiden met dingen. Op een gegeven moment ging mijn vader ervandoor. Hij beloofde terug te komen, maar kwam die belofte niet na. Ik bleef achter bij mijn alcoholverslaafde moeder. Zij kleineerde me en wreef me bijna dagelijks in dat ik nooit geboren hadmoetenworden.Somsscholdikterug.Tegelijkertijddeed ik er alles aan om zo lief mogelijk te zijn, in de hoop dat ze toch van me zou houden. Maar ik merkte er nooit iets van. Regelmatig werd ik ’s nachts uit bed gebeld door de kroegbaas met de vraag of ik mijn moeder wilde komenhalen.Danmoestikalsveertienjarigeopm’nfietsje

door het donkere Rilland richting het café. Ook had mijn moeder met regelmaat last van nare bijwerkingen van haar alcoholverslaving. Ze had bijvoorbeeld wel eens een delirium, waarbij ik moest helpen en vaak de dokter of ambulance moest bellen. Zo zorgde ik voor haar.

Op mijn zestiende raakte ik zwanger van Jimmy en ging ik op mezelf wonen. Ik weet nog goed dat hij tweeënhalf was en in de tuin speelde. IJverig ging ik in huis aan de slag. Na een poosje hoorde ik niets meer en keek ik in de tuin. Jimmy lag voorover in de vijver. Zijn hele gezicht was blauw. Ik riep de buren en een buurman reanimeerde Jimmy.

Yvonne: “BINNEN EEN

UUR STAAT HET LAMMETJE AL OP

DE POOTJES”

Marieke: “DE BABY’S HALEN HET

RUSTIGSTE IN MIJ NAAR BOVEN.”

Van vleugellam, naar vogelvrijALSIKZWAKBEN,BENIKSTERK.METDATTHEMAALSHUISWERKOPDRACHTWASDEEERSTE

DAGVANMIJNSCHRIJFCURSUSEENFEIT.KRACHTWORDTZICHTBAARINZWAKHEID,WORDT

ERVAAKGEZEGD.MAARWATISEIGENLIJKZWAK?WANNEERSTAJEINJEKRACHT?ISHET

ZWAKOFJUISTSTERKOMINTEZIENDATMIJNVLUCHTSCHEMA

MISSCHIENGEWIJZIGDMOETWORDEN?

Nogtweeminuten.MetmijnStarbuckskoffieindehandstart ik een snelle sprint. Op naar perron acht. Om de intercity te halen. Net op het nippertje eindigt mijn sprint in een bomvolle trein. Ik maak me klein op het laatste plekje in de coupé. Ik staar naar buiten maar zie in werkelijkheid niets. Een explosie van vragen barst los in mijn brein. Vond ikditnuechtleuk?Dachtikwerkelijkdatdieschrijverijenvanmijietswaren?Dathetmisschienzouruikennaariets

vantalent?Dieanderenwarenstukkenbeter.Beduidendmeer getalenteerd dan ik. Pijlsnel met de pen. Meer bespraakt. En dan die schrijfopdracht. “Dat wist je van te voren”, preek ik tegen mezelf, ‘’alleen het thema niet”. ‘Als ik zwak ben, ben ik sterk’. Hoe krijgen ze het in vredesnaam bedacht?Wetendiemensensomsdatikmedelaatstetijdzwakkervoeldanzwak?Hetsteedsvakerechtnietmeerweet?Mijnto-dolijstjesgroeienmetdeweek.Omnogiets

WAT MOET IK EIGENLIJK?

teks

t Elle

n Le

euw

este

in ~

illu

stra

tie M

arlin

da d

en H

aan

van overzicht te houden heb ik ze onderverdeeld. Korte termijn.Langetermijn.To-dodingendezedag.Mijndagenlijken gedicteerd te worden door maar één woord. Moeten. Moeten. En nog eens moeten.

Altijd moet ik wel iets of wordt er wat van mij verlangd. Werkelijk iedereen heeft verwachtingen. Allereerst moet ikwerken.Fulltimeenonregelmatiginmijngeval.Ikmoet dat perfect en tot in de puntjes doen. Het liefst met een overdosis aan liefde, geduld, bevlogenheid en bewogenheid. Vind ik. Anders kan ik beter gaan. Ik moet trouwenloyaalzijnaandebaas.Steedsflexibelerook,wantdatscoortpasechtpunten.Ikmoetpresteren,profilerenenportfolio’s opbouwen. Ik moet actief zijn in werkgroepen en een luisterend oor plus troostende arm bieden aan collega’s die bij mij hun verhaal droppen. Ik moet geen fouten maken en vooral niet ziek worden. Ik moet niet moeilijk doen als ik ongevraagd word toegevoegd aan de zoveelste WhatsApp-groep. Ik moet immers nog sneller reageren en niet meer doen alsof ik de app niet heb gezien. Ik moet een lieve, sterke dochter en zus zijn. Op afroep beschikbaar. Ik moet een betrokken familielid zijn met alle tijd van de wereld. Ik moet mantelzorgen, luisteren en geven. Ik moet mijn vrienden niet verwaarlozen. Maar vooral op tijd attent zijn. En sociaal doen. Ik moet mijn vaak ontplofte mailboxen beterbijhouden.PlusopFacebooklikenhoeleukikallesvind. Ik moet ook huis en haard managen. Boodschappen doen. Ik moet hardlopen. Gezond eten. En graag nog een beetje afvallen ook. Ik moet werken aan mijn persoonlijke traject. Groei tonen. Stappen zetten. Mijn coach moet maximale inzet zien. Ik moet het echt snel zelf kunnen en geheimen moeten geheimen blijven. Ik moet meer bidden. Stille tijd houden. Vaker een kerkdienst bezoeken. Meer vertrouwen hebben. Ik moet meer loslaten. Vergeten. Vergeven. Ik moet gewoon veel meer leuke dingen gaan doen. Meer gaan genieten. Vaker ontspannen. Ik moet, ik moet, ik moet…

Al dat drukke doen jaagt mijn moeten op tot een adembenemendhoogflyingflowlevel.Metmijnhollendehoofd haast ik me van hot naar her. Meedogenloze meters moeten leg ik af. Hoe moe en leeggezogen ik me soms ook voel. Gewoon doorgaan. Verstand op nul. Dit moet nu. Dit kan je, prent ik mezelf dan in. Waarom heb ik dan steeds sterkerdatfulltimefalendegevoelvantekortschieten?

Waaromvergeetikbelangrijkedingensteedsfrequenter?Waaromvoelikhaastletterlijkgeenademruimtemeer?Hoelangnogtippelikopdetoppenvanmijntenendoor?Hoelang nog zeg ik op het zoveelste verzoek ‘ja’ in plaats van‘nee’?Hoelangnogblijvendoorzettingsvermogenenwilskrachtdebaas?

Diep, heel diep van binnen verlangt mijn zwakke ziel naar simpel zitten en zijn. Naar een vlucht zonder turbulentie. Eenno-flyzone.Waargeademdkanworden.Waarlevenecht leven wordt. Waar moeten mogen wordt. Waar vliegen fladderenwordt.Somsmaakthetmebangenklein.Ikvoeldatikvlieghoogteverlies.Wiedenkikeigenlijkdatikben?Datikditallemaalmoet?Hoeveelvliegurenmoetiknogmaken,voordat?Komtdezeopdrachtmisschienophetjuistemoment?Niptophetnippertje?Ommetelatenvoelenhoemoegevlogenikben?Vanalmijnmoetenenmijnvragen?Ommetelatenbeseffenhoezwakmijnvleugelsnogfladderen?Ommewakkerteschudden?Datikvleugellam gevangen zit in die kooi van het meedogenloze moeten?Voordatikmewerkelijkteplettervlieg?

Alslaatstestapikuit.Opperronvijf.Traagismijntred.Ik voel tranen prikken. Ik sta stil. Ik kijk omhoog. Moet ik misschien?Magik?Ikmagtochhopen?Hopenophemelsevleugelsdieopvangenalsikval?Ikhaaldiepadem.Ikmoet,ikmoet,ikmoet.Tweedingen.Hemelsehoophouden.Plusmijn vluchtschema wijzigen.

“MET MIJN HOLLENDE HOOFD HAAST IK ME VAN hot NAAR her. MEEDOGENLOZE METERS moeten

LEG IK AF”

“IK MAG TOCH HOPEN? OP hemelse vleugels

DIE OPVANGEN ALS IK val?”

teks

t Elle

n Le

euw

este

in ~

illu

stra

tie M

arlin

da d

en H

aan

IN ONS

ZITTEN WE HEERLIJK VRIJ

In tegenstelling tot de weersvoorspelling, is het zonnetje niet zichtbaar als ik aanbel bij de twee-onder-een-kapwoning aan de rand van Kapelle die Heleen met haar man en dochter bewoont. Binnen is het op deze grijze zaterdag in januari des te aangenamer door de brandende houtkachel, die bij binnenkomst als eerste in je blikveld komt.

Heleen Pieper (25)

Getrouwd met Maurits (26)

Kinderen: Anna Lynn (10 maanden)

Woonplaats: Kapelle

Zodra ik een behaaglijk plekje gevonden heb in een stoel bij de kachel valt me de prachtige oude kast op, die Heleen na haar trouwdag uit het ouderlijk huis meegenomen heeft. “Een erfstuk van mijn oma. Hij stond in de schuur en werd gebruikt als gereedschapskast.” Een zus van Heleen ontdekte hoe fraai de kast eigenlijk was, schilderde hem bruin en nam hem in gebruik. Het had nog heel wat voeten in de aarde voordat Heleen de kast meekreeg en haar eigendom durft ze het ook nog niet te noemen. “Het zou kunnen dat het een doorgeefkast wordt, zodat we er om beurten van kunnen genieten.” Mauritsvoorzagdekastvaneennieuweverflaag,deze

keer een zachte, grijsgroene tint.

Ons gesprek wordt onderbroken door de binnenkomst van Maurits met zijn goedlachse dochter Anna Lynn. Zij komen terug van een bezoekje aan een tweedehandswinkel, waar voor vijf euro twee nieuwe eetkamerstoelenopdekop getiktzijn.Aanderobuustelandelijke tafel, waaromheen nu vier stoelen en de kinderstoel van Anna Lynn geschikt staan, is hiervoor nog ruimte genoeg en extra zitplaatsen zijn altijd makkelijk met hun beider grote familie.

prieeltje

10 ~ zij en zeeuws

Compromis Het heeft nog wel het nodige overleg gekost, voordat het stel tot een gezamenlijke stijlkonkomen.ToenHeleenvanwegehaarstudiein Ede ging wonen, richtte ze haar kamer in met brocante in landelijke stijl. Maurits, daarentegen, houdt van strak en wit. Hun inrichting is nu een moderne landelijke mix met Scandinavische accenten geworden.

Ook wat betreft het kiezen van hun woonplaats bleek ieder een eigen voorkeur te hebben. Maurits, zoon van een groenteboer in Oosterland, bleef het liefst wonen in het dorp waar hij is opgegroeid. Heleen, afkomstig uit Kapelle, dacht niet dat ze zich daar thuis zou kunnen voelen. Omdat ze op dat moment geen van tweeën een vaste baan hadden, keken ze uit naar een huurhuis. Ze vonden een mooi te koop staand pandje in de binnenstad van Zierikzee, wat ze tijdelijkkondenhuren.Toendithuisverkochtwerd,gingen ze op zoek naar een koopwoning. Eerst op Schouwen-Duiveland, maar toen dat niet lukte, opperde Heleen voor de grap: “Zullen we eensinKapellerondkijken?”Daarbleek,omdehoekvan haar ouderlijk huis, inderdaad een woning te koop te staan die aan hun wensen voldeed.

BLIJ MET MIJN HUIS

zij en zeeuws ~ 11