76

De Handelsbeurs heeft een nieuwe sterke man voor rock, pop en jazz. Na een kwarteeuw scherp programmeren in Vooruit slaat Wim Wabbes de handen in elkaar met Liesbeth De Voogdt. Samen willen ze nu het tussenschot tussen klassiek en rock, pop en jazz naar de prullen-mand verwijzen. “Mensen luisteren op een andere manier naar muziek dan vroeger.” | Wannes Gyselinck

een nieuwe programmator, een nieuw geluid?wim: “Het is niet de bedoeling om radicaal van koers te veranderen. Wel om leemtes te vullen, ook binnen het Gentse aanbod van concerten. Natuurlijk moet je de geschiedenis van een huis en zijn publiek respecteren. Maar als programmator heb je ook een individuele geschiedenis. Er is een pak muzikanten van wie ik de carrière van nabij heb gevolgd, soms heb ik die zelfs mee vorm-gegeven.”

Zoals?wim: “De eersten die in mijn hoofd opkomen: Bart Maris, Peter Vermeersch, Marc Ribot, An Pierlé, Louis Sclavis of Ernst Reijseger. Die laatste komt dit voorjaar al naar de Handelsbeurs.”liesbeth: “Dat is al een duidelijk signaal dat de programmatie van jazz, rock en pop een pak avon-tuurlijker wordt, zonder daarmee de grote namen en vaste waarden overboord te gooien.”wim: “De Beren Gieren zijn ook een mooi voorbeeld. Zij gaan op 2

maart de confrontatie aan met het Forellenkwintet van Schubert. Dat past in het Handelsbeurs-format Q&A (Question and Answer, nvdr). Het publiek kan eerst in de Handelsbeurs luisteren naar een uitvoering van het kwintet zelf, met topmusici rond de pianist

Jan Vermeulen. Daarna verhuist iedereen enkele honderden meters om te zien wat De Beren Gieren met dat materiaal hebben aangevangen. Ze zijn daarvoor naar de Auvergne getrokken. Daar loopt een riviertje waar de forellen letterlijk tegen de stroom in zwemmen, om er een nieuwe generatie voort te brengen. Een mooie metafoor.”liesbeth: “Een concertreeks als Q&A toont hoe evident het is dat Wim en ik nu onder hetzelfde dak samenwerken. We kennen elkaar al enkele jaren als buren. Alles begon met een wederzijdse

nieuwsgierigheid naar wat er in elkaars huis gebeurde. We be-stookten elkaar met muziek die we goed vonden, daagden elkaar uit. Dat resulteerde in een double bill verspreid over de twee huizen onder Q&A dus.

dus ook het publiek durft over de muren van de hokjes te loeren? wim: “Absoluut, mensen luiste-ren op een andere manier naar muziek dan vroeger. Met iTunes, Spotify en Deezer belanden mensen vanzelf buiten de netjes afgelijnde genres. ‘Shuffle’ wordt dan ook de naam van een nieuwe concertreeks. Daar gaan we gen-res tegen elkaar uitspelen die op het eerste gezicht niet zo makke-lijk samenkomen.”

Concreet?wim: “Ik denk bijvoorbeeld aan

double bills met topartiesten uit verschillende werelden die elk uitblinken in hun genre en van wie we denken dat ze samen een mooi programma vormen. De Handelsbeurs wil niet alleen con-certen presenteren, maar wil zich meer en meer ook profileren als een huis waar gecreëerd wordt.”liesbeth: “Daarom gaan we ook letterlijk muren slopen en repeti-tieruimtes bouwen. Muzikanten moeten niet alleen voor een con-cert over de vloer komen, maar ook een langere tijd bij ons kun-nen werken. We willen voortdu-rend muziek in huis, ook overdag.”

jaagt al dat mixen van genres niet een aantal mensen de gordijnen in? liesbeth: “De Handelsbeurs is gezegend met een fijnproevers-publiek, dat is waar. En je mag je publiek nooit onderschatten. Daarom blijven we streng waken over de kwaliteit van de muzikan-ten die we uitnodigen. Ons publiek pikt een zwakke uitvoering niet. We gaan genres dan ook niet zo-maar gratuit beginnen te mixen.”

We WiLLeNDe DeUReN opeNzWaaieN

NIEuWE TANDEM SLOOPT MuREN INDE HANDELSbEuRS

wim: “Een meer eigenzinnige programmatie kan prikkelen. Het zou fijn zijn als we bij mensen de nieuwsgierigheid voor de ‘over-kant’ kunnen aanwakkeren. Dat jazzers plots ook opduiken op een concert met strijkkwartetten van Bartók. Die werelden zijn trou-wens nooit echt gescheiden ge-weest. Charlie Parker wist precies waar Stravinsky mee bezig was, Coltrane en consoorten hebben heel scherp naar Ligeti geluisterd. En omgekeerd.” jazz wordt belangrijker in de handelsbeurs.wim: “Klopt. Gent had van alle Vlaamse steden al het grootste aanbod van jazzconcerten in clubs en cafés, maar er was nog een leemte te vullen op het niveau van concertzalen, zeker nu Voor-uit daarmee stopt. In de gekende Jazzlab Series bieden we plaats aan talent van eigen bodem, telkens gekoppeld aan internatio-nale groepen. Dat is een troef voor het publiek, maar ook voor de muzikanten. Daarnaast willen we ook elke maand een grote interna-

tionale naam, ik denk aan mensen als Vijay Iyer, Henri Texier, Stefa-no Bollani, Chris Potter. Of neem nu Jason Moran: hij wil iets doen met de muziek van Fats Waller, maar dan voor een dansend pu-bliek. Dat is op maat gemaakt voor de Handelsbeurs, precies omdat de zaal zo flexibel is.”

is er in dat alles nog plaats voor hedendaagse klassieke muziek?liesbeth:“Ja, maar ik geloof niet meer in de geijkte concertvorm met een rijtje repertoirestukken en een pauze in het midden. We willen hedendaagse muziek meer vrijheid geven, toelaten dat je er op een spontanere manier naar kan luisteren. Daarnaast blijven we trouw aan onze eigenheid: de grote namen van de toekomst to-nen. Soms word ik door muzikan-ten omvergeblazen die niemand kent. Maar ik weet: mijn publiek heeft oren. En de mensen weten

intussen waaraan ze zich mogen verwachten: niet alleen onbekend talent, maar ook minder voor de hand liggende werken. Mijn avond is geslaagd als mensen tegen me komen zeggen: ‘Tiens, ik kende dat werk niet, prachtig!’ ”

die avontuurlijke sfeer ken-nen we al van de kraakpand-avonden.wim: “Klopt, we gaan Kraakpand dan ook nieuw leven inblazen. Het concept blijft hetzelfde: een gezellige opstelling aan tafeltjes, de bar blijft open, vier of vijf podia met verschillende groepen of en-sembles, die afwisselend spelen. Maar we willen de contrasten iets scherper maken. Niet louter rock of pop, maar evengoed jazz, klas-siek of improvisatie. Een beetje in de sfeer van de laatavondpro-grammatie van Klara.”liesbeth: “Waarom na een singer-songwriter geen cellosuite van Bach? Of een minimalistisch stuk van Cage op Fender Rhodes en viool? We gaan trouwens ook van start met maandelijkse zondag-middagconcerten tijdens de bloe-menmarkt. Korte concerten, niet veel langer dan drie kwartier, met nu eens klassiek dan weer jazz op het programma. Met koffie of champagne in de foyer, exclusief en toch voor iedereen, ook voor ouders met kinderen. De muzi-kant zal centraal staan, met het publiek errond. Die meer infor-mele opstelling kan de muzikant

toelaten direct met het publiek te communiceren.”wim: “En natuurlijk is er nog het Handelsbeurs Festival in mei, een twee- of driedaags event waarin de Handelsbeurs al haar troeven nog eens op tafel gooit. Net als tij-dens de zondagconcerten willen we ook dan de deuren openzwaai-en, samenwerken met de buren, en duidelijk onze aanwezigheid op de Kouter kenbaar maken. We willen als tandem erop aansturen dat de programmatie van de mu-ziekhuizen op elkaar wordt afge-stemd. Samen kunnen we boven het eigenbelang uitstijgen.”

“Mijn avond is geslaagd als mensen tegenme komen zeggen: ‘tiens, ik kende dat werk niet, prachtig!’ ”

“Charlie Parker wist precies waar Stravinsky mee bezig was”

© v

ale

rie

de

ba

er

de

ma

eK

er

rESEtDe eerste sneeuw, de eerste kus, de eerste aardbei van het seizoen. Het wordt nooit meer zoals de eerste keer. Welke mu-ziek zou je graag nog eens voor een eerste keer beluisteren?

LIESbETH DE VOOGDT, programmator klassiek —Louis Armstrong Black and BlueRichard Wagner Tristan & IsoldeCharles Ives The Unanswered QuestionLudwig van Beethoven Strijkkwartet nr. 11 opus 95 ‘Serioso’Claudio Monteverdi MariavespersMaurice Ravel Pianotrio

WIM WAbbES, muziekprogrammator —Pink Floyd The Piper at the Gates of Dawn“Ik heb pas aangepikt met Pink Floyd toen The Dark Side of The Moon werd uitgebracht, midden jaren 70. Nadien ben ik bij The Piper at The Gates of Dawn be-land, hun eersteling. Vooral korte songs met bizarre teksten, fan-tastische samenzang, schitterend gecomponeerd. Geen nummer dat je verveelt, ook niet de collec-tieve improvisatie op ‘Instellar Overdrive’. Ondenkbaar dat een groot platenlabel vandaag de dag zo een plaat zou uitbrengen. Pink Floyd was de tijd ver vooruit en de muziek heeft nog niets aan impact verloren.”