Spreidingsplan: de schande voorbij

Groen bakt het bruin

Een goed rapport voor Geert Bourgeois

Nieuw-Vlaams Magazine

M A G A Z I N E V A N D E

j a n u a r i 2 0 1 0

Spreidingsplan: de schande voorbij

Groen bakt het bruin

Een goed rapport voor Geert Bourgeois

Vlaanderen investeert verstandig

2

GEKNIPT

48Cijfer van de maand48 miljoen euro. Dat is het extra prijskaartje

dat de Vlaamse gemeenten en OCMW’s zul-

len mogen betalen voor het spreidingsplan

voor asielzoekers, een kunstwerk van PS-

staatssecretaris Courard. De Waalse gemeen-

ten zullen maar 6 miljoen moeten betalen. De

verdeling gebeurt volgens Belgische recht-

vaardigheid: 88 % te dragen door Vlaanderen,

11 % voor Wallonië en minder dan 1 % voor

Brussel.

Nou moe"Vlaamse politici en journalisten hebben

overgereageerd op de vervuiling van de

Zenne". Dat zei de covoorzitster van Ecolo,

Sarah Turine, op de Franstalige zender RTL.

Dagenlang ongezuiverde smurrie in Zenne en

Rupel, vissen dood, jarenlange inspanningen

teniet gedaan. Allemaal niet zo erg. De

Vlaamse reactie was hét probleem voor de

Ecolo-covoorzitster.

Goed bezigDe Franstalige ministers in de Belgische rege-

ring zijn zoals steeds “goed bezig”. Vice-

premier Didier Reynders (MR) krijgt het op de

heupen van de ‘zotte kuren’ van minister van

Pensioenen Michel Daerden (PS). Daerden is

de jongste tijd zeer ‘goed bezig’ met foto -

reportages in Paris Match en amusementspro-

gramma's op de RTBF. In Villa Politica (VRT)

zei Reynders: “Het zou misschien nuttiger zijn

voor de mensen mocht de minister van Pen -

sioenen iets doen aan het probleem van de

betaalbaarheid van de pensioenen”.

Geknipt“Vlaamse liberalen met enig zelfrespect

mogen niet onderhandelen over B-H-V, maar

moeten gewoon over de splitsing stemmen,

indien Franstalige partijen zich onredelijk en

ongrondwettelijk blijven gedragen.”

Joos Somers, oud-volksvertegenwoordiger VU en

vader van Bart, in een elektronisch bericht aan de

Mechelse liberalen

De spot op . . .

(Knack, 23/12/2009)

Zo hoort u het ook eens van een ander ...

In deze tijd van het jaar worden wensen en bood-

schappen uitgesproken. Alle leden en sympathisanten

van de N-VA en al hun dierbaren wens ik een voor-

spoedig en gezond 2010 toe. Daar wil de N-VA in

Vlaanderen aan meewerken door een sociaal herstelbeleid te

voeren. In Vlaanderen kan verder aan de welvaart worden

gebouwd, maar niet op een economisch en financieel kerkhof.

In België is dat een ander paar mouwen. We mochten genieten

van de fameuze ‘werven’ van de federale regering. De begro-

tingswerf is een absolute ramp met een tekort van 25 miljard.

De migratiewerf draaide uit op een collectieve regularisatie die

Vlaanderen niet wilde maar waarvoor het wel mag opdraaien.

De energiewerf werd een reusachtig cadeau voor Franse ener-

giebazen. Met werven van die kwaliteit zou elke aannemer snel

failliet gaan. De vierde werf, de splitsing van Brussel-Halle-

Vilvoorde, toevertrouwd aan een loodgieter, wekt al evenmin

vertrouwen.

Op de vooravond van Kerstmis was er ook de traditionele

boodschap van de koning. Veel vertellen Belgische vorsten niet,

Creatief met de grondwet

UITGESPROKEN

tenzij het belangrijk om weten is dat pater Damiaan en de nieu-

we voorzitter van de Europese Raad voorbeelden zijn van het

overstijgen van de “filosofische en communautaire tegen -

stellingen in België”.

“… We dienen, tot welzijn van onze medeburgers, creatief, ver-

trouwend en vastberaden de hinderpalen te overstijgen”, zei de

vorst nog. B-H-V werd in deze cryptische zin niet genoemd,

maar iedereen weet dat het daarover gaat. Met andere woor-

den: er mag best wat gemarchandeerd worden over de split-

sing van B-H-V. Laat ons maar wat ‘creatief’ doen met de grond-

wet en de arresten van het Grondwettelijk Hof.

Als een staatshoofd van een ontwikkelingsland zou zeggen dat

er creatief mag omgesprongen worden met de grondwet, we

zouden verontwaardigd zijn.

Bart De Wever

Algemeen voorzitter N-VA

Nieuwjaarsfeest 2009 Op zaterdag 30 januari is het weer zover: het N-VA-

Nieuwjaarsfeest! Op het programma: een toast op het

nieuwe jaar, nieuwjaarswen-

sen van N-VA-voorzitter Bart

De We ver, drankjes en hapjes,

een verrassende gast-DJ en

een iets rustiger praatcafé.

Hoe? Wat? Waar? Wanneer?

U leest het op bladzijde 15!

73ste Vlaams Nationaal ZangfeestHet Algemeen Nederlands Zangverbond gaat na het succesvolle

Zangfeest van vorig jaar op de ingeslagen weg verder. Onder het

motto “Vlaanderen aan zet” wordt het op zondag 28 februari 2010

ongetwijfeld weer een mooi en

strijdbaar feest in de Antwerpse

Lotto Arena (Schijn poortweg 199,

2170 Merskem). Vanaf 14.30 uur.

Informatie en tickets:

T. 03 237 93 92 - www.anz.be

MEDEDELINGEN

3

Het WIP steunt op twee peilers: werkgelegenheid en

investeren. Want de gevolgen van de economische crisis

op de werkgelegenheid zullen zich ook volgend jaar

zwaar laten voelen. Dat vraagt om concrete maatregelen

voor specifieke doelgroepen. Het is echter even belangrijk

dat Vlaanderen voor een gunstig investeringsklimaat

zorgt. We moeten het herstel van de economie niet

afwachten, we kunnen daar zelf voor zorgen.

Het Werkgelegenheidsplan richt zich vooral naar de meest

kwetsbare groepen op onze arbeidsmarkt. Daaronder

rekent men jongeren, ouderen, laaggeschoolden, lang -

durig werklozen en kwetsbare werknemers. Het plan mikt

op drie speerpunten: aangepaste initiatieven voor alle

werkzoekenden, een uitbreiding van de opleidingscapaci-

teit en het behoud en de creatie van jobs voor kansen-

groepen.

Een federaal ‘non’Mensen die tussen een en twee jaar werkloos zijn krijgen

in het plan bijzondere aandacht. Die groep is sterk toe -

genomen door de economische crisis en riskeert in een

4

De cijfers liegen er niet om: in 2009 kwamen er zo’n 40 000 werkzoeken-den bij, in 2010 zullen er dat nog eens 60 000 zijn. Er is dus geen tijd te ver-liezen voor specifieke, gerichte maatregelen. Met het WIP (Werk gelegen -heids- en Investeringsplan) pakt de Vlaamse regering samen met de socia-

le partners de crisis op de arbeidsmarkt aan en biedt het de Vlaamse economiede nodige zuurstof om te vernieuwen, te vergroenen en te verwitten. Al moetendaar soms een paar federale horden voor worden genomen.

Vlaanderen investeert in werk

BREEDBEELD

5

structurele, langdurige werkloosheid terecht te komen.

Het is van het allergrootste belang om te voorkomen dat

De N-VA heeft altijd geijverd voor specifieke maatrege-

len voor werkloze ongeschoolde jongeren, en die maat-

regelen komen er nu ook.

dit ook effectief gebeurt. Het WIP voorziet daarom speci-

fieke maatregelen voor deze groep mensen. Al moest daar

eerst alweer een federaal ‘non’ voor worden overwonnen.

In de plannen van federaal minister Joelle Milquet (PS)

was initieel immers geen sprake van de extra maandelijk-

se activeringspremie van 1 000 euro voor mensen die een

tot twee jaar werkloos zijn. Pas toen Vlaams minister van

Werk Philippe Muyters (N-VA) dreigde met een belangen-

conflict, paste Milquet haar plannen aan.

Ongeschoolde jongeren activerenMinister Milquet gaf meteen ook toe aan de eis van

Philippe Muyters om een onderscheid te maken tussen

geschoolde en ongeschoolde jonge werklozen. In de initië-

le plannen van minister Milquet werd er een activerings-

premie voorzien van 1 000 euro gedurende twee jaar voor

alle werklozen jonger dan 26 jaar.

Minister Muyters: “De kans dat een Vlaamse werkzoeken-

de werk vindt, neemt in Vlaanderen duidelijk af naarma-

te men ouder wordt of lager geschoold is. Dat blijkt uit

Maddens in de praktijk: belangenconflict ≠ bevoegdheidsconflictVolledig in lijn met de Maddens-strategie vermeldt het Vlaamse regeerakkoord dat Vlaanderen deinstrumenten zal hanteren die in de wetgeving voorzien zijn wanneer andere overheden op onsbevoegdheidsdomein ageren. Een van die wettelijke instrumenten is het belangenconflict, dat nietverward mag worden met het bevoegdheidsconflict.

Belangenconflicten zijn conflicten tussen de verschil-

lende entiteiten in ons land (federale overheid,

gemeenschappen en gewesten) die kunnen ontstaan

doordat de ene entiteit - binnen de grenzen van haar

bevoegdheden - een maatregel treft die schade kantoebrengen aan de belangen van een andere entiteit.

Wanneer Vlaanderen dus ernstig wordt benadeeld

door een wet, decreet of ordonnantie van een andere

parlementaire vergadering, dan kan het Vlaamse par-

lement een belangenconflict inroepen wanneer drie

vierde van de parlementsleden daarom vraagt.

Daardoor wordt de behandeling van het wetsont-

werp of -voorstel in dat andere parlement stilgelegd

nog voordat het finaal gestemd wordt. Het dossier

belandt dan op de tafel van het Overlegcomité, dat

binnen de zestig dagen een oplossing moet aan -

brengen. Ook elke regering, en dus ook de Vlaamse

regering, kan een belangenconflict op de agenda van

het Overlegcomité plaatsen.

Een bevoegdheidsconflict daarentegen kan enkel

worden ingeroepen wanneer de andere overheid een

maatregel wil treffen die in feite haar eigenbevoegdheid te buiten gaat. Dit instrument is min-

der efficiënt dan een belangenconflict omdat het pas

ingeroepen kan worden wanneer een wet al is goed-

gekeurd en gepubliceerd in het Staatsblad.

6

BREEDBEELD

onderzoek van het Departement Werk en Sociale

Economie en het Steunpunt Werk en Sociale Economie.

Wanneer we de leeftijd en het onderwijsniveau combi-

neren, blijken de verschillen nog duidelijker: in de eer-

ste zes maanden van 2009 vond bijna één op drie hoog-

geschoolde jongeren een job, terwijl dat cijfer bij laagge-

schoolde jongeren twee tot drie maal lager ligt. Dat

onderscheid tussen geschoold en ongeschoold is dus

cruciaal in de activeringsaanpak.”

Gewest evalueert federale maatregelen“Dit is een overwinning voor de Vlaamse regering”, zegt

Vlaams parlementslid Matthias Diependaele. “De N-VA

heeft altijd geijverd voor een verschillende aanpak voor

werkloze geschoolde jongeren enerzijds en ongeschool-

de jongeren anderzijds. We eisten specifieke maatrege-

len voor deze specifieke doelgroep, en die komen er nu

ook”.

De maatregelen zullen na zes maanden geëvalueerd

worden om te voorkomen dat de meest kwetsbare groep

toch nog de dupe zou zijn. Die evaluatie zal ook kijken

naar de effecten per gewest. Blijken die voor een bepaal-

de regio nefast te zijn, dan worden de maatregelen bij-

gestuurd. Het zal de eerste keer zijn dat een federale

N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers: “Minister Muyters heeft

bewezen dat als de Vlaamse regering assertief is wanneer

ze moet, ze ook bereikt wat ze moet bereiken: een beter afge-

stemd beleid voor Vlaanderen.”

7

maatregel geëvalueerd wordt op het niveau van de

gewesten. Ook dat was voor Muyters essentieel.

Vorming is Vlaamse bevoegdheid“Minister Muyters heeft bewezen dat als de Vlaamse rege-

ring assertief is wanneer ze moet, ze ook bereikt wat ze

moet bereiken: een beter afgestemd beleid voor

Vlaanderen”, zegt ook N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers,

“maar daarmee zijn de problemen nog niet van de baan.”

Zo wil Milquet nog steeds een federaal vormingsfonds

oprichten, terwijl vorming een exclusieve bevoegdheid is

van de gemeenschappen.

Via een amendement heeft de N-VA het fonds in het fede-

raal parlement proberen tegenhouden. Maar de andere

partijen wilden niet mee. Tenzij Milquet haar plannen als-

nog opbergt, zal de Vlaamse regering hier actie moeten

ondernemen door een bevoegdheidsconflict in te dienen.

Eén op dertigBovendien is Milquet nog steeds van plan om de doel-

groeppremie voor 50-plussers af te schaffen. “En ook dat

mogen we niet laten passeren”, zegt Vlaams parlements-

lid Matthias Diependaele. “Wat voor zin heeft het immers

om bedrijven nu een premie te geven als ze 50-plussers in

dienst nemen, om vervolgens de doelgroepkorting voor

50-plussers af te schaffen? Deze premie maakt het van-

daag voor bedrijven financieel aantrekkelijker om oudere

werknemers in dienst te nemen of te houden. Hem

afschaffen zou in Vlaanderen onvermijdelijk tot schrijnen-

de toestanden leiden.”

Slim investeren is ook heroriënteren Investeren in de automobielindustrie blijft zinvol en noodzakelijk. In tegenstelling tot wat partijen alsLDD beweren, heeft de sector ook in Vlaanderen een belangrijke toekomst. Al zal de auto-industrie erde komende jaren wel anders gaan uitzien.

De Vlaamse regering heeft de afgelopen maanden al het mogelijke gedaan om de autobedrijven in nood te

behouden. Dat was nodig, want op de federale rege-

ring hoefde men niet te rekenen. Volgens Vlaamsparlementslid Matthias Diependaele moet

Vlaanderen blijven investeren in deze sector, maar

dan wel op een verstandige manier. Diependaele:

“Het mag niet de bedoeling zijn dat wij bodemloze

putten vullen en een sector zonder perspectief kunst-

matig in leven houden. We zullen niet toestaan dat

onze Vlaamse auto-industrie dezelfde weg opgaat als

de Waalse staalnijverheid enkele decennia geleden.”

De automobielsector kent vandaag een enorme ont-

wikkeling op technologisch en innovatief vlak.

Hybride en elektrische voertuigen zijn ontegenspreke-

lijk de tendens. Die trein mogen we niet missen,

aldus Diependaele. “Voor de N-VA is het duidelijk.

We moeten slim investeren om de auto-industrie in

Vlaanderen, en daarmee ook de duizenden banen in

de sector, een duurzame toekomst te geven. Dat bete-

kent ook dat we strategische keuzes durven maken.

Vlaanderen moet haar economie zo heroriënteren dat

we onze sterktes optimaal kunnen benutten en ons

innovatiepotentieel maximaliseren. Dat geldt trou-

wens niet alleen voor de automobielsector.”

Matthias Diependaele: “De Vlaamse auto-industrie mag

niet dezelfde weg opgaan als de Waalse staalnijverheid

indertijd.”

8

BREEDBEELD

Het onderzoek van het Departement Werk en Sociale

Economie en het Steunpunt Werk en Sociale Economie is

ook hier duidelijk: de situatie van oudere werklozen is

hachelijk. Dat was al zo vóórdat de economische crisis

uitbrak. De kans dat een oudere werkloze een baan

vindt is een schamele één op dertig.

Philippe Muyters: “De cijfers bevestigen onze stelling dat

de Vlaamse arbeidsmarkt ook in tijden van crisis voor-

al nood heeft aan een activerend beleid voor oudere

werkzoekenden, laaggeschoolden en langdurig werk-

zoekenden. Dat is ook altijd het standpunt geweest dat

we de voorbije maanden hebben ingenomen in onze

gesprekken met minister Milquet.”

Vlaanderen zegt ‘ja’Met het WIP kijkt Vlaanderen ook vooruit. De Vlaamse

regering gaf in haar regeerakkoord reeds aan dat het een

duurzaam investeringsplan zal realiseren. De prioriteiten

daarin zijn een hernieuwbare energievoorziening, een

innovatieve economie en mobiliteits-, zorg-, educatieve

en toeristische infrastructuur. Zo versterkt Vlaan deren de

industrie. Daarenboven zegt Vlaanderen dus duidelijk

‘ja’ aan de vergroening en verwitting van de Vlaamse

economie. Via speciaal uitgekozen projecten wil de

Vlaamse regering samen met de sociale partners tot een

‘win-win-winsituatie’ komen: economische, sociale en

ecologische winst. En daar vaart iedereen wel bij.

Vlaams diversiteitsbeleid werktIn 2009 heeft een recordaantal van 780 ondernemingen, lokale besturen en organisaties in Vlaanderen en

Brussel een diversiteitsplan opgestart. Daarmee hebben sinds 2000 reeds 4 000 bedrijven en organisaties

werk gemaakt van een diversiteitsbeleid.

Zo’n diversiteitsbeleid is er op gericht om kansen te bieden aan allochtonen, 50-plussers en personen met

een handicap. Bedrijven kunnen voor hun diversiteitsplan een premie ontvangen van maximaal 10 000 euro.

Omdat de plannen vaak een looptijd

van twee jaar hebben, is het momen-

teel wel nog wat vroeg om de uiteinde-

lijke resultaten te kennen.

Vlaams minister van Werk Philippe

Muyters: “Bedrijven en organisaties

hebben zich in 2009 geëngageerd om

te zorgen voor de aanwerving en

instroom van meer dan 1 500 mensen

van allochtone herkomst, meer dan

800 50-plussers en meer dan 500 per-

sonen met een arbeidshandicap.” De

minister wijst er ook op dat bedrijven

met een heterogeen personeelsbestand

het vaak beter doen: “Zij benaderen

problemen en uitdagingen vanuit ver-

schillende perspectieven en vinden

daardoor vaak betere oplossingen.”

Om de indiening van diversiteits -

plannen in de toekomst nog vlotter te

doen lopen, zal dat vanaf 2010 elektro-

nisch kunnen gebeuren.

Diversiteitsplannen zorgden voor de aanwerving van meer dan 1 500

mensen van allochtone herkomst, meer dan 800 50-plussers en meer

dan 500 personen met een arbeidshandicap.

GEMANDATEERD

De heisa rond de whereabouts van twee Vlaamse tennisiconen beroert aleen hele tijd de publieke opinie. Voor Wickmayer en Malisse scheen ereindelijk licht aan het einde van de tunnel toen in december de rechterin kort geding hun straf opschortte. Vlaams minister van Sport Philippe

Muyters ging echter meteen in beroep. Hoezo?

Met andere woorden: er is niets mis met het huidigeantidopingbeleid?Philippe Muyters: “Ik sta volledig achter het Vlaamse

dopingdecreet én de correcte uitvoering ervan. Net daarom

ga ik in beroep tegen de uitspraak van de rechter. Ook van

het principe van de whereabouts wijk ik geen millimeter.

Het vormt de hoeksteen van een doelmatig antidoping -

beleid. Maar de voorbije gebeurtenissen hebben aange-

toond dat verbeteringen en verfijningen nodig zijn. Waar ik

echter voor pas zijn reparatiedecreten die erop gericht zijn

makkelijk te scoren door de emoties te bespelen. We moe-

ten wel kort op de bal kunnen spelen, want het doping -

verhaal evolueert snel. Daarom stel ik in mijn beleidsnota

voor om van het hele dopinghoofdstuk een apart decreet te

maken.”

U geeft de sporters ook zelf inspraak.Philippe Muyters: “Klopt. Elitesporters, begeleiders en

sportfederaties kunnen op twee infosessies hun stem laten

horen en opmerkingen meegeven over het systeem van de

whereabouts. Het is mijn bedoeling hun suggesties mee te

geven aan het WADA, dat in januari start met een evaluatie

van de praktische toepassing van hun code. Begin decem-

ber heb ik daarover reeds een informele ontmoeting gehad

met vertegenwoordigers van het WADA. Die inspraak is

belangrijk, want een goed dopingbeleid is uiteindelijk

voordelig voor alle sporters in Vlaanderen.”

Een tijdje terug liet u weten al het mogelijke te zullendoen om onze twee atleten te helpen. Dit beroep lijktop z’n minst wel een zeer merkwaardige beslissing.Philippe Muyters: “Voor alle duidelijkheid: dit beroep heft

de opschorting van de straf van Wickmayer en Malisse

niet op. Ze kunnen dus spelen. Het was ook geenszins de

bedoeling deze twee atleten te viseren. Maar de uitspraak

van de rechter in kort geding zette het voortbestaan van het

Vlaamse sportdecreet op de helling en daarmee onze hele

strijd tegen doping.”

Uw boodschap was alleszins geen gemakkelijke om teverkopen. “Regelneverij ten nadele van twee atleten”,reageerde de oppositie.Philippe Muyters: “De rechter viseerde met zijn uitspraak

enkele algemene principes van het Vlaamse sportbeleid.

Dat aanvaarden zou

betekenen dat ik

niet meer achter het

anti dopingbeleid

van onze Vlaamse

regering stond. Dan zou het hek helemaal van de dam zijn.

Het Vlaamse dopingdecreet, dat overigens unaniem door

meerderheid en oppositie werd goedgekeurd, past gewoon

de regels van het WADA toe. Indien we ons daaraan zou-

den onttrekken, kunnen we evengoed uit alle internationa-

le sportcompetities stappen.”

Philippe Muytersverdedigt dopingbeleid

Met dit beroep geef ik aan dat ik volledig achter hetVlaamse sportdecreet sta.

9

antwoordelijkheid weigert te erkennen. Dat ze blijft

vastklampen aan een ministerpost maakt meteen dui-

delijk dat zowel het milieu als de principes van goed

bestuur voor Ecolo van onderge-

schikt belang zijn aan regerings-

deelname.” De uitleg van de

minister staat alleszins in schril

contrast met de uitspraken van

Aquiris. De N-VA zal het dossier

tot op het bot uitzoeken zodat de waarheid boven water

komt.

Ook Groen! houdt vast aan postjesOok Groen!, dat in de Brusselse regering vertegenwoor-

digd wordt door staatssecretaris Bruno De Lille en in het

federaal parlement één fractie vormt met Ecolo, gaat in

deze zaak niet vrijuit. Op geen enkel moment oefende

Groen! enige druk uit op de Franstalige collega’s.

In het Vlaams parlement hekelde parlementslid MarkDemesmaeker (N-VA) het gebrek aan daadkracht van

Groen!. Hij verwees naar hun verkiezingsbeloften om

van Brussel de ecologische hoofdstad van Europa te

maken. "De slogan Brussel, ecologische hoofdstad is

een leugen van het zuiverste water", klonk het met een

woordspeling. “Blijkbaar is voor Groen! de alliantie met

Ecolo en de posten in de regering belangrijker dan het

milieu. Als zelfs het milieu voor de groene partijen in

ons land geen regeringscrisis waard is, wat dan nog

wel?”

Meer dan tien dagen stroomde het afvalwater van een

miljoen Brusselaars ongezuiverd de Zenne in. Twee jaar

moeizame ecologische opbouw werden in één klap

teniet gedaan, geen enkele leven-

de vis was nog te bespeuren in de

Zenne. Het vuilnis dook binnen

de kortste keren op in de Rupel en

bereikte via de monding van de

Schelde de Noordzee.

Terwijl deze milieucatastrofe zich doorzette, trok de

Brusselse minister voor Milieu Evelyne Huytebroeck

(Ecolo) doodleuk naar de klimaattop in Kopenhagen. Het

Brusselse parlement riep haar terug voor ondervraging.

Brussels parlementslid Paul De Ridder (N-VA) eiste

haar ontslag. Maar Huytebroeck was niet onder de

indruk en schoof elke verantwoordelijkheid af op de

privémaatschappij Aquiris.

Milieu van ondergeschikt belang voor EcoloNochtans wist Huytebroeck al sedert juni 2008 dat er

een probleem was bij het waterzuiveringsstation Brussel

Noord, maar al die tijd zweeg ze als vermoord. Het

publiek vertelde ze niets, haar collega-ministers lichtte

ze niet in en ook de Vlaamse regering werd niet op de

hoogte gebracht. Dat een minister van groene signatuur

zich er in dergelijke dramatische ecologische omstandig-

heden van afmaakt met “het was maar een communica-

tiefout”, slaat Paul De Ridder met verstomming. “Het is

onbegrijpelijk dat Ecolo-minister Huytebroeck haar ver-

Omdat Ecolo-minister Evelyne Huytebroeck en de waterzuiverings-maatschappij Aquiris het maar niet eens konden raken over de be taling van een kapotte filter, besloot Aquiris op 8 december om dezuiveringsinstallaties stil te leggen. Brussels parlementslid Paul De

Ridder (N-VA) eiste het ontslag van Huytebroeck.

Groenen bakken het nogal bruin

10

GEMANDATEERD

Het is verbijsterend dat een ministervan groene signatuur zich er in

dergelijke dramatische ecologischeomstandigheden van afmaakt met

“het was maar een communicatiefout”.

de staatssecretaris van plan was om 88 % van de asiel-

zoekers naar de Vlaamse gemeenten te sturen. Het gaat

daarbij niet alleen om de dossiers die tijdens de re cente

regularisatieronde ingediend werden, maar ook om die

asielzoekers die door het aanzuigeffect van de nieuwe

regularisatieronde ons land bereiken. Courard trok het

quotum van 5 000 asielzoekers reeds op naar 15 000.

Dat bewijst dat de federale regering, hoewel ze het in

alle toonaarden ontkent, zeer goed beseft dat haar

regularisatieoperatie een gigantisch aanzuigeffect zal

creëren.

“De federale regering heeft het hele asiel- en migratie -

dossier zodanig mismeesterd dat alles in het honderd

loopt”, bevestigt Sarah Smeyers. Ze vraagt de federale

regering dan ook uitdrukkelijk te stoppen met alle leu-

gens in dit dossier.

N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers bracht de buitensporige

cijfers aan het licht en ondervroeg hierover meermaals

staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie

Philippe Courard (PS). Na veel bochtenwerk in de media

gaf Courard toe dat de cijfers klopten en hij kaderde ze

in een “wettelijke en harmonieuze” spreiding. Er is vol-

gens hem dus niets aan de hand. “De schande voorbij”,

reageert Smeyers. “Dat deze mensen opgevangen moe-

ten worden, staat buiten kijf. Maar het kan niet zijn dat

alleen Vlaanderen daar financieel voor moet opdraaien,

terwijl de Vlaamse partijen dit beleid nooit gewild heb-

ben.”

Premier Yves Leterme moet zowat van zijn stoel gevallen

zijn toen hij de cijfers van Courard onder ogen kreeg,

want hij probeerde ze in de media krampachtig te weer-

leggen. Een uitleg of een nieuw plan had hij echter niet.

Ondanks alle manoeuvres blijkt ontegensprekelijk dat

Van de 7 500 asielzoekers die de federale regering via het intussen beruch-te ‘Spreidingsplan 42’ naar de gemeenten wilde doorsturen, zouden ermaar liefst 6 500 of 88 % aan de Vlaamse gemeenten en slechts 11 % bijWaalse gemeenten toegewezen zijn. De N-VA stak daar een stokje voor.

De schande voorbij

Misbruik nulticketsDat er iets schort met het uitwijzingsbeleid in dit land wordt nog maar eens bewezen door de forse groei van

het aantal nultickets dat aan uitgewezen asielzoekers wordt uitgereikt. Met het systeem van de nultickets krij-

gen asielzoekers van de NMBS een gratis vervoerbewijs op voorwaarde dat ze een uitwijzingsbevel kunnen

voorleggen dat niet ouder is dan twee maanden. “De forse stijging komt onder meer omdat niemand controleert

hoe vaak eenzelfde asielzoeker zo’n nulticket gebruikt”, zegt N-VA’er Kurt Himpe, die dit dossier al jaren

opvolgt. “De NMBS houdt alleen bij hoeveel nultickets worden uitgeschreven, maar registreert vreemd genoeg

niet aan wie de tickets worden uitgereikt. Een uitgewezen asielzoeker kan dus meermaals een nulticket vragen

zonder effectief de intentie te hebben om hiermee zijn uitwijzingsbevel op te volgen.”

N-VA-Kamerlid Patrick De Groote heeft een voorstel uitgewerkt om dergelijk misbruik te voorkomen en zal

minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven Inge Vervotte (CD&V) hierover opnieuw interpelleren.

11

VINGER AAN DE POLS

12

belangrijke succesfactor. Ook de plan- en rapportering-

verplichtingen van lokale besturen moeten fors vermin-

deren. Eén meerjarenbeleidsplan per bestuursperiode

vervangt vanaf 2013 de vele verschillende beleidsplan-

nen en -rapporten die de gemeenten nu elk jaar moeten

opmaken (onder meer voor cultuur, jeugd, sport, milieu

en mobiliteit).

Niet-benoeming balorige burgemeestersTijdens het gesprek met de rapporteurs van de Raad van

Europa kwam ook de problematiek van de drie niet-

benoemde burgemeesters in de faciliteitengemeenten

Kraainem, Linkebeek en Wezembeek-Oppem aan bod.

Minister Bourgeois zette de Vlaamse argumenten voor de

niet-benoeming nog eens op een

rijtje. Hij herhaalde dat de burge-

meesters zeker niet benoemd zul-

len worden, om geen andere

reden dan dat zij weigeren de wet

na te leven. Hij gaf de rapporteurs daarbij ook een

omstandige uitleg over onze taalwetgeving. Vorig jaar, tij-

dens een specifieke missie naar aanleiding van

Franstalige klachten tegen de niet-benoeming door de

Vlaamse regering, hadden de rapporteurs nog scherpe

kritiek. De rapporteurs van de Raad van Europa en de

aanwezige Schotse expert toonden deze keer alvast veel

interesse voor de uiteenzetting van de minister.

Afwachten wat ze zullen neerschrijven in hun rapport,

dat pas in maart 2011 verwacht wordt.

Vlaanderen blijkt een goede Europese leerling te zijn. Het

overgrote deel van de aanbevelingen van het Europees

Handvest Lokale Democratie is immers opgenomen in het

Gemeente-, Provincie- en OCMW-decreet. Op het vlak

van grensoverschrijdende samenwerking is Vlaanderen

zelfs een voorloper in Europa. De Eurometropool

Kortrijk/Rijsel/Doornik en het samenwerkingsverband

West-Vlaanderen/Flandre-Dunkerque-Côte d’Opale zijn

daar mooie voorbeelden van. Vlaanderen maakt ook in

de toekomst verder werk van een sterke lokale democra-

tie, met draagkrachtige gemeenten en efficiënt bestuur.

Interne staatshervormingMet de geplande interne staatshervorming komt het

bestuurlijk zwaartepunt in de

nabije toekomst meer dan ooit bij

Vlaanderen en bij de gemeenten te

liggen. De lokale besturen krijgen

meer bevoegdheden, middelen en

mensen. De provincies krijgen een sluitende lijst van

grondgebonden bevoegdheden. De bestuurlijke “ver -

rommeling” - de honderden bestuursvormen tussen het

niveau van de gemeenten en Vlaanderen - wordt vereen-

voudigd, transparanter en democratischer.

Elektronische overheidTijdens deze regeerperiode maakt minister Bourgeois ook

sterk werk van een vermindering van de administratieve

lasten voor de gemeenten. E-government is daartoe een

Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Geert Bourgeois kreeg mid-den december een delegatie van de Raad van Europa over de vloer. Heteerste bezoek van de Raad van Europa in 2003 en dit opvolgingsbezoekpassen in een algemene rapportering over de lokale democratie in de

lidstaten van de Raad van Europa.

Raad van Europa op bezoek bij Geert Bourgeois

VINGER AAN DE POLS

Vlaanderen is een goede Europeseleerling en op het vlak van

grensoverschrijdende samenwerkingzijn we zelfs een voorloper.

13

Ambtenarenlonen2009 was een gemist

jaar voor de afslan-

king van de federale

overheid. N-VA-Kamer -

lid Ben Weyts bere-

kende dat de beloofde

besparing op loon -

kredieten met 2,9 %

uiteindelijk resulteerde in een stijging met bijna 1 %.

Ondanks alle liberale retoriek werden de 2 000 ambtena-

ren die in 2009 met pensioen gingen bijna allemaal ver-

vangen. In euro uitgedrukt bedraagt de kloof tussen de

beloofde daling (-2,9 %) en de werkelijkheid (+0,9 %)

maar liefst 234 miljoen euro. Weyts roept de regering nog-

maals op om het overheidsapparaat af te slanken op basis

van een visie op de overheidstaken. Via maatregelen moe-

ten de opgelegde doelstellingen ook effectief afgedwongen

kunnen worden. “Het regeringsbeleid inzake overheidseffi-

ciëntie is het verhaal van de dikkerd die iedereen op dieet

zet”, verduidelijkt Weyts. “Zelf beweert hij zwaar te gaan

diëten, maar hij wordt alsmaar dikker omdat hij heimelijk

in de snoepkast zit. Als de federale overheid niet écht gaat

afslanken en zich blijft volproppen met belastinggeld, dan

dreigt ze te bezwijken aan zwaarlijvigheid.”

Ritueel slachtenN-VA-Kamerlid Flor

Van Noppen heeft

een wetsvoorstel in -

gediend dat onver-

doofd ritueel slachten

in de toekomst moet

verbieden. Met zijn

wetsvoorstel wil hij

de uitzondering voor

rituele slachtingen uit

de Dierenwelzijnswet laten schrappen. “We kunnen als

maatschappij niet langer aanvaarden dat dieren op der-

gelijke dieronvriendelijke manier aan hun einde komen.

Hiervoor bestaat geen enkel excuus of uitzondering",

zegt Flor Van Noppen. Onze vleesproductie vraagt uiter-

aard dat dieren worden gekweekt, getransporteerd en

uiteindelijk gedood. Heel dit proces wordt terecht aan

zeer strenge regels onderworpen om het zo diervriende-

lijk mogelijk te laten verlopen. Dat er uitzonderingen

bestaan voor het onverdoofd slachten van dieren, om

welke reden dan ook, is in strijd met alle inspanningen

op dit vlak. Bovendien is het in verschillende Europese

lidstaten al lang verboden. “Uit een dossier van GAIA

blijkt ook duidelijk dat slachthuizen om economische

redenen soepel omspringen met het begrip ‘rituele

slachting’. Bijna elk schaap en één op vijf van alle kal-

veren in ons land worden blijkbaar ritueel geslacht. Dit

misbruik moet stoppen”, aldus Van Noppen.

waarschijnlijk ook ten vroegste) tegen 2014. Ondanks tal

van parlementaire initiatieven van N-VA-Kamerlid Sarah

Smeyers en N-VA-Senator Louis Ide kiest de federale

regering er dus opnieuw voor om de aanbevelingen van

Europa naast zich neer te leggen en een beleid te voeren

dat niemand ten goede komt. “Deze meerderheid bewijst

keer op keer dat ze niet in staat is knopen door te hakken

in het belang van onze burgers. Deze regering is niet alleen

slecht voor onze portemonnee, maar ook voor onze

gezondheid”, besluit Louis Ide, die in een laatste poging

nog een amendement indiende om het algemeen rook -

verbod te laten ingaan op 1 januari 2012. Hoewel de

Senatoren deze termijn slechts een maand voordien zelf

hadden vooropgesteld, was de moed hen ondertussen in de

schoenen gezonken. Ides’ amendement haalde het nipt niet.

HET HALFROND

RookverbodDe vaudeville over

het algemeen rook-

verbod loopt voorlo-

pig op zijn einde.

Maar het resultaat is

allesbehalve om trots

op te zijn. Vooral de

PS krijgt wat ze wil:

een halfslachtig rookverbod voor horecazaken die meer

eetbaars serveren dan een verpakt bifiworstje, en een

algemeen rookverbod voor de hele horeca ten laatste (en

VERREKIJKER

De N-VA steunt elke

natie die op vreedzame

wijze ijvert voor haar

vrijheid: de Westelijke

Sahara is daar een mooi

voorbeeld van. De voor-

malige Spaanse kolonie

werd na de dekolonisa-

tie brutaal bezet door

buurland Marokko, te -

gen de wil in van de

inwoners, de Sahrawi’s. Reeds vijfendertig jaar houdt

Marokko dit volk bezet. Het saboteert niet alleen elke

poging tot bemiddeling of VN-resolutie. Het treedt ook

meedogenloos op tegen elke binnenlandse oppositie en

exploiteert schaamteloos de natuurlijke rijkdommen

van de Westelijke Sahara. Marokko bouwde zelfs een

‘veiligheidsmuur’ rond de grote steden en bevolkt de

regio met Marokkaanse kolonisten. Een beproefd scena-

rio dat ook in andere ‘bezette gebieden’ wordt gebruikt.

Het Polisario vertegenwoordigt sinds 1973 de binnen-

landse oppositie en strijdt voor zelfbestuur van de

Westelijke Sahara.

In december vorig jaar

ontvingen de VlaamseN-VA-parlementsledenMarc Hendrickx enMatthias Diependaele,beiden lid van de com-

missie Buitenlandse Za -

ken, een parlementaire

commissie van het Po li -

sa rio. Marc Hen drickx:

“De N-VA is solidair met

het vreedzaam internationaal volksnationalisme. Het

Polisario heeft de wapens neergelegd en steunt de inter-

nationale plannen voor een referendum over de on -

afhankelijkheid van de Westelijke Sahara. Marokko

blijft dat echter uitstellen. Vanuit het Vlaams parlement

blijven wij aandacht vragen voor dit vergeten conflict.”

Ook Europees zit de N-VA niet stil voor de Westelijke

Sahara. Zo drong Europarlementslid Frieda Brepoelsaan op een herziening van het visserijakkoord met

Marokko. Door dat akkoord neemt de EU immers deel

aan de exploitatie van het bezette gebied.

Een vergeten conflict in de Westelijke Sahara

Op 1 januari 2010 startte niet alleen Herman Van

Rompuy als eerste Europese president maar ook de

Trojka van de Europese Unie (Spanje eerste helft

2010, België tweede helft 2010, Hongarije eerste helft

2011). Die moet meer stabiliteit brengen in de uitvoering van

het Europese werkprogramma. Ook het verdrag van

Lissabon treedt in uitvoering en de nieuwe Europese

Commissie schiet uit de startblokken om de echt grote uitda-

gingen aan te pakken.

Ook voor wie de loop der volkeren aandachtig volgt, eindig-

de 2009 groots. In niet minder dan 167 Catalaanse gemeen-

ten werd op 12 december een (weliswaar niet bindend) refe-

rendum gehouden waarbij ruim 200 000 Catalanen vol-

mondig ‘ja’ stemden op de vraag of Catalonië een soeverei-

ne, sociale en democratische staat moet worden, geïnte-

greerd in de Europese Unie. In het voorjaar is de rest van

Catalonië aan de beurt.

Waarnemers Frieda Brepoelsen Jan Jambon waren in de wol-

ken met dit burgerinitiatief waar-

uit blijkt dat het streven naar zelf -

beschikking echt leeft bij de Catalanen. De

toekomst is aan de sterke regio’s die niet op zichzelf terug-

plooien maar die solidariteit betuigen in het Europese ver-

band en die in volle autonomie met elkaar samenwerken.

De Schotse regering zal dit jaar eveneens een volksraad pleging

organiseren over de toekomst van Schotland. Ook Wales speelt

met die gedachte. Waar wacht Vlaanderen nog op?

2010 kondigt zich dus aan als een boeiend en interessant

jaar. Al zal dat niet de verdienste zijn van de Belgische pre-

mier … Die stopt de noodzakelijke én beloofde staatshervor-

ming weerom in de diepvries. Uitdagingen verzekerd voor

een regionalistische stem in het Europees parlement!

INMIDDELS IN EUROPA

www.friedabrepoels.eu

14

2009, topjaar voor de Europese regio’s

De voormalige Spaanse kolonie Westelijke Sahara werd brutaalbezet door buurland Marokko.

OP DE BARRICADEN

15

2009 was een succesjaarvoor de N-VA. In juni heeft

de Vlaamse kiezer onze standvas-tigheid en rechtlijnigheid beloonden zijn we een middel grote partijgeworden. Bovendien staan al de kernpunten

van ons verkiezings programma in

het Vlaams regeer akkoord.

Tegelijkertijd slagen we erin om ste-

vig oppositie te voeren op het fede-

rale niveau. De N-VA wil in 2010 de

ingeslagen weg verder volgen en zet

daarom het nieuwe jaar samen met

u goed in op haar jaarlijkse Nieuw -

jaars feest. Alle leden zijn welkomop zaterdag 30 januari in zaalStuurboord in Antwerpen!

Pieter LeysOp 8 december overleed gewezen VU-volksvertegenwoordiger Pieter Leys op 84-jarige leeftijd. Hij was een belang -

rijke man in de Vlaamse beweging en de politiek. Pieter Leys, advocaat van beroep, was van

1952 tot 1970 de laatste burgemeester van Sint-Andries voor de fusie met Brugge. Daarna

werd hij gemeenteraadslid en VU-fractieleider in Groot-Brugge en in 1976 schepen. Van 1965

tot 1980 was hij Kamerlid voor de Volksunie. Pieter Leys wordt omschreven als een zachte

flamingant, maar ook een man die van Sint-Andries-Brugge een aangename woongemeente

maakte en veel deed voor het openbaar groen in Brugge.

In memoriam

N-VA-Kamerfractie groeitEind vorig jaar breidde de N-VA-fractie in de Kamer van Volksvertegenwoordigers uit

van zeven naar acht leden. Onafhankelijk Kamerlid Luc Sevenhans sloot zich op 11 decem-

ber 2009 aan bij de N-VA.

Luc is 55 jaar en woont in Brasschaat. Hij begon zijn politieke carrière op 21-jarige leeftijd

bij de Volksunie en zetelt sinds 1997 in de Kamer. Voorheen werkte hij in de haven van

Antwerpen. Meer informatie over Luc leest u in ons februarinummer.

Nieuwe voorzitter N-VA West-VlaanderenOp 8 december werd Bart Dewitte in West-

Vlaanderen verkozen tot nieuwe provincia-

le voorzitter. Graag feliciteren we Bart met

zijn verkiezing. We wensen hem veel succes in zijn nieuwe

functie!

Jong N-VA zoekt olijftakDe Israëlisch-Palestijnse kwestie beroert de gemoederen van velen. Vaak hoor je dan ook heel uitge-

sproken meningen over de zaak en lijkt een standpunt vóór de ene partij onvermijdelijk te leiden tot een positie tégen de andere.

Wat wil jij horen op de Nieuwjaarsfuif?Eerder in dit magazine kon je al lezen dat het beruchte N-VA-Nieuwjaarsfeest er weer aankomt.

Jong N-VA biedt jou de kans zelf de muziek te kiezen!

Stuur je vijf favoriete nummers naar jong@n-va.be en misschien wordt jouw lijstje wel gespeeld!

De winnaar, uitgeloot door een onschuldige hand, krijgt bovendien een CD-bon van ons.

16

Bij Jong N-VA zijn we echter niet bang ons verstand te

laten werken. We bogen ons het afgelopen jaar zeer

diep over de kwestie om tot een gefundeerd standpunt

te komen. We hoorden deskundigen van Palestijnse én

Israëlische kant. In de loop van 2010 moet al die opge-

dane kennis uitmonden in een duidelijk maar even-

wichtig standpunt. We schetsen alvast een kort en

onvolledig overzicht van de gebeurtenissen die tot de

situatie van vandaag hebben geleid.

Een verdeelplan voor PalestinaNa WOII en de Holocaust werd het idee van een Joods

thuisland, dat al langer leefde, ook internationaal aan-

vaard. De VN stelde een verdeelplan van het Brits man-

daatgebied Palestina voor. Er zou een Joodse staat

komen op 55 % van

het grondgebied en

een Palestijnse staat

op 42 %. Jeruzalem en

Bethlehem zouden een

internationaal statuut

krijgen.

De Arabische staten

waren het daar echter

niet mee eens. Het

Israël in wording voel-

de zich daardoor

bedreigd. In april 1948, een maand vóór het Britse man-

daat verviel, gingen Israëlische troepen in het offensief,

bezetten of vernielden ze Palestijnse dorpen en joegen

ze honderdduizenden Palestijnen op de vlucht. Dat

offensief ligt aan de oorsprong van het Palestijnse

vluchtelingenprobleem dat nog steeds bestaat. Twee

jaar later werd een wapenstilstand gesloten en werd de

‘groene lijn’ getrokken. Israël controleert nu 78 % van

het grondgebied.

Schrijnende omstandighedenIn 1967 startte Israël de Zesdaagse Oorlog waarbij onder

meer Gaza, de Westelijke Jordaanoever en de

Golanhoogte bezet werden. In november van dat jaar

nam de VN resolutie 242 aan, die Israël aanmaande de

bezette gebieden te verlaten. Het land heeft dit tot op

vandaag, met uitzondering van de Sinaï en Gaza, niet

gedaan. Het zou duren tot de Oslo-akkoorden (1993 en

1995) vooraleer Israël enkele stukjes bezet gebied over-

droeg aan de Palestijnse autoriteit. Het gros blijft echter

ook vandaag nog

onder militair bestuur.

Het dagelijks leven

van de Palestijnen in

de bezette gebieden is

erbarmelijk. Israël be -

houdt de controle over

het water, neemt land-

bouwgrond in beslag,

vestigt neder zettingen

en stelt reisbeperkin-

gen in. Een deel van

de Palestijnse bevol-

king radicaliseert. Dat heeft aanslagen tot gevolg die op

hun beurt leiden tot Israëlische vergelding. Nochtans

liggen de elementen om tot een oplossing te komen op

tafel. De vraag is enkel wie aan beide zijden zijn nek

durft uit te steken.

Jong N-VA Liefdadigheidsstraat 39 - 1210 Brussel jong@n-va.be - Tel. 02 219 49 30 www.jongnva.be

JONGE LEEUWEN

17

MEERWAARDE

De Israëlisch-Palestijnsekwestie is ongetwijfeldhet meest diepgeworteldeconflict van de twintigsteén de eenentwintigsteeeuw. Het conflict beroertwereldwijd de gemoede-ren, ook in Vlaanderen.Ludo Abicht en AndréGantman staan, ondankshun gemeenschappelijkeJoodse achtergrond, lijn-recht tegenover elkaar inhun opvattingen over ditconflict: pro Israël versuspro Palestina. Toch willenze allebei een vreedzame, menselijke en haalbare oplossing. Het boek ‘Israël-Palestina, tweespraak over oorzaken en oplos-

singen’ is een unieke weerslag van urenlange gesprekken tus-sen Abicht en Gantman over oorzaak, verloop en mogelijkeoplossingen voor het Israëlisch-Palestijns conflict.

Ludo Abicht & André Gantman, Israël-Palestina, tweespraakover oorzaken en oplossingen

Pelckmans, 2009, 176 blz., 17,50 euro

Pro vreedzame oplossing

5 x gratisVan Uitgeverij Pelckmans mogen wij vijf lezers gelukkig

maken met een exemplaar van ‘Israël-Palestina, twee-

spraak over oorzaken en oplossingen’. Om kans te maken,

stuur je het antwoord op de volgende vraag voor 1 februari

naar magazine@n-va.be of naar N-VM, Lief da dig heids -

straat 39, 1210 Brussel: “Hoe heet het Israëlische parle-ment?”

ONVERGETELIJK

15 jaar geleden, op 1 januari 1995, werd de pro-

vincie Vlaams-Brabant opgericht. Dat was een

gevolg van de grondwetsherziening van 1993.

De tweetalige provincie Brabant werd gesplitst in de

eentalige provincies Vlaams-

Brabant (hoofdplaats Leuven)

en Waals-Brabant (Nijvel). Het

tweetalige gebied Brussel-

Hoofdstad, het derde gewest

van het federale België, be hoort

niet meer tot de provincie.

Van Vlaamse zijde werd sterk

op die splitsing aange -

drongen. De Vlamingen waren

van mening dat de toenemende concentratie van

meestal gefortuneerde niet-Nederlandstalige buitenlan-

ders en Belgische Frans taligen in de randgemeenten

rond Brussel (en als gevolg daarvan de verfransing)

een halt zou worden toegeroepen. Het werd een bitte-

re ontgoocheling.

Terwijl de provincie werd gesplitst, bleef het twee -

talige kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde wel

bestaan, een anomalie met de feitelijke ontwikkeling

van het land. De politici slaagden er niet in het meest

logische te doen, namelijk Halle-Vilvoorde van Brussel

te splitsen. De invloed van de Brusselse francofonie op

de Vlaamse rand verminderde niet. Rijkere Franco -

fonen bleven vluchten naar de groene Rand. De

Franstalige politici in Brussel bleven ook de belangen

van deze ‘vluchtelingen’ verdedigen.

Winnen het fotoboek “Tienduizend voor zelfbestuur”: Marc Cuffez (Oostende), Staf Renckens (Genk), Willy Van Walleghem(Brugge), Robert Verstraete (Oostkamp), Leo Wouters (Mortsel).

De ontgoocheling van een nieuwe provincie

(bron: GIS Vlaanderen)

18

OP STAP MET . . .

Maandag 4 januari was ook voor JoachimPohlmann de eerste werkdag na hetkerstreces. Zijn dag stond in het tekenvan de voorbereiding van de twee -wekelijkse column van Bart De Wever in

De Standaard.

Ondertussen stromen de aanvragen voor afspraken metBart binnen. Telefoons worden even afgewimpeld, devoorbereiding voor de column is nu prioriteit nummeréén en moet klaar zijn na het partijbestuur.

12.30 uur: Ik ga snel eten in het Vlaams parlement.Daar zie ik Bart aanschuiven bij de zelfbediening. Hetpartijbestuur zit er dus op, en mijn deadline nadert.

14.00 uur: ‘Joachim!’, buldert het door de trappenhalvan de Barricade. Bart is gearriveerd en ik weet wat dat

betekent. Samen overlopen we mijn voorbereiding;ondertussen bouwt hij zijn eigen gedachtegang

al op. Daarna zet hij mij buiten. ‘Niet storen.Et silentium!’, plakt er op de deur.

17.15 uur: Ik beantwoord mijn elektro-nische berichten en bel de mensen die meeerder op de dag hadden gecontacteerd.Ik lees nog snel Barts column na en ver-trek dan naar Antwerpen.

18.30 uur: Ik kom thuis, eet snel, en bereidde vergadering van het dagelijks bestuur van

N-VA Antwerpen voor. Ik kijk nog snel mijn berich-ten na en sms ondertussen met Bart over een aantalafspraken.

20.30 uur: Het dagelijks bestuur van N-VA Antwerpen,waarvan ik secretaris ben, begint. Bart combineert per-fect de Antwerpse en de nationale politiek: asielzoekers,de Lange Wapper, het Antwerpse voetbalstadion, deproblematiek van Antwerpen Noord, …

23.30 uur: Terug thuis kan ik het niet laten om nogeven naar mijn elektronische post te kijken. De dag ein-digt zoals hij begon: een berichtje van Bart, met een aan-tal aandachtspunten voor de gemeenteraad.

6.00 uur: Net als de wekker afloopt ontvang ik de eer-ste sms van Bart. Hij zoekt een onderwerp voor zijncolumn in De Standaard en suggesties zijn dringend wel-kom.

7.25 uur: Op de trein speur ik de kranten afnaar mogelijke invalshoeken, maar de oogstis mager na de medialuwte van de kerst -vakantie.

8.50 uur: Ik arriveer met slechts 20minuten vertraging op de Barricade.Tijdens de vakantie bekeek ik dagelijksmijn elektronische berichten en handeldeik de belangrijkste zaken reeds af. Ik weetdus hoe groot de schade is als ik Outlookopen. Toch zal het een paar dagen in beslagnemen om de opgebouwde achterstand in te halen.

9.30 uur: Bart aan de lijn. Hij is op weg naar het partij-bestuur en nog steeds op zoek naar een onderwerp. Weoverlopen allerlei thema’s. Tenminste: hij laat zijngedachten de vrije loop en ik reageer af en toe met ‘datlijkt me niks’ of ‘daar zit iets in’. Ik begin alvast achter-grondinformatie te verzamelen voor een paar ideetjesdie Bart opwierp.

10.30 uur: Na wat sms-verkeer kiest Bart een onder-werp en stuurt hij me ‘OK’ door, het signaal dat ik aande voorbereiding kan beginnen. Ik maak Barts agendain de namiddag vrij, zodat hij ongestoord kan schrijven.

Joachim Pohlmann, persoonlijk medewerkervan Bart De Wever

“Is dit nu het vechtfederalisme?” vroeg deVRT-journaliste aan de Vlaamse minister-president Kris Peeters, toen de Vlaamseregering dreigde met een belangenconflictals het fameuze banenplan van de federa-le vicepremier Joelle Milquet niet zou wor-den aangepast.

Vechtfederalisme. Het grote woord was gevallen. Dedaarop volgende dagen werd die toon aangehouden doorvrijwel heel de Vlaamse pers. Het was een “oorlog om 100euro”, het kwam neer op “ruzie tussen twee ministers”,“zoveel mogelijk boel maken met de federale regering”,een discussie over de “kleine lettertjes”, enz. Met anderewoorden, het was helemaal niet belangrijk, het was ruzieen niets meer dan dat. Een verstoring van onze warmesamenleving. Die Vlaamse separatisten toch met hun pes-terijen en hun Maddens-doctrine! Dat was de nauwe-lijks verholen teneur van decommentaren.

Het was ontstellend hoeslecht onze Vlaamse pers hetconflict kaderde en teruggreep naar het hele simpele modelvan een ruzie. En opmerkelijk hoe het voor die oplettendewaarnemers nu ineens belangenconflicten ‘regende’. Hetregende helemaal nog niet toen de Franstaligen vier maalna elkaar een belangenconflict indienden om de splitsingvan Brussel-Halle-Vilvoorde tegen te houden en drie belan-genconflicten om de Vlaamse inspectie in faciliteiten -scholen te verhinderen. Toen was dat normaal. Maar ééneenvoudige dreiging van Vlaamse kant om hetzelfde mid-del te gebruiken was ineens een “regen”.

De kranten hadden nochtans al twee maanden eerderalarmkreten gepubliceerd omdat Milquets banenplannenniet deugden. Op 8 oktober al verscheen in alle kranten hetbericht dat er in het Vlaams parlement grote ongerustheidwas ontstaan over de plannen van de Belgische ministerJoelle Milquet. “Wat is de relatie met de Vlaamse banen-plannen?” vroeg Vlaams parlementslid Bart Van Malderen.Is die man een separatist? Hij is lid van de sp.a.Parlementsleden wilden dat er een interministeriële confe-

rentie over de kwestie zou komen. De N-VA was daar voor-stander van, maar ook CD&V en … Groen! En een weekjelater, op 16 oktober, stond in De Morgen een stuk met alstitel “Sp.a dreigt met belangenconflict tegen federaalbanenplan”. Het doelgroepenbeleid viel slecht. Federaalsp.a-parlementslid Hans Bonte zei toen letterlijk: “Dit is eendwaas plan. De regering doet net het tegenovergestelde vanwat de Vlaamse arbeidsmarkt nodig heeft. Dit plan dreigtveel vijftigplussers de werkloosheid in te jagen. Alleen eennieuw belangenconflict kan deze maatregel tegenhouden.”Socialistische vecht federalisten dus.

Als twee maanden later concreet met een Vlaams be -langen conflict wordt gedreigd, weten de kranten dat nietmeer. De politieke commentator van dezelfde krant DeMorgen schrijft dan: “… in de kleine lettertjes van de voor-waarden voor die steun had de Vlaamse minister van WerkPhilippe Muyters (N-VA) een onaanvaardbare discriminatievan Vlaanderen menen te ontwaren en dus wou hij een

belangenconflict inroepen.Waar mee het spel op dewagen zat”. Die ruziestokertoch. En de commentatorbesluit zijn stuk nog met eenregelrecht pleidooi voor hetherfederaliseren van het

milieubeleid, want de Zenne werd weer bevuild. De bood-schap is wel zeer duidelijk.

Ik zou andere voorbeelden van destijds kunnen geven.Zoals volle pagina’s met de titel “Milquet doof voor kritiekop jongerenplan” (De Tijd, 8 oktober 2009) of “Geen diplo-ma betekent: geen werk” (Het Nieuwsblad van dezelfdedatum). Twee maanden later waren de journalisten hetallemaal vergeten. Het was volgens hen maar een ordinai-re ruzie. Leve het herstel van het simpele België, waar zelfsde domste journalisten een belangenconflict en eenbevoegdheidsconflict niet meer kunnen verwarren.

Roger Van Houtte was vele jaren dagbladjournalist. Hij han-teert nu de pen als tekstschrijver voor de N-VA. In deze rubriekgeeft hij om de maand zijn eigen kijk op de actualiteit.

Het vechtfederalisme

VAN HOUTTE

Het regende helemaal nog niet toen deFranstaligen vier maal na elkaar een belangen-conflict indienden om de splitsing van Brussel-

Halle-Vilvoorde tegen te houden en drie belangen-conflicten om de Vlaamse inspectie in faciliteiten-

scholen te verhinderen. Toen was dat normaal.

20

Machteld werkt als opvoedster in het onthaal

van BuSO Binnenhof in Gent, een school voor

buitengewoon secundair onderwijs. Ze is daar-

naast heel nauw betrokken bij het jeugdwerk in

Meulebeke. Deze zomer nam ze afscheid van

het leidsterschap van de Chiro, maar als voor-

malige hoofd- en kampleidster voelt ze zich nog

steeds nauw betrokken bij de werking ervan.

“Ik zetel bovendien nog steeds als onafhankelij-

ke in de jeugdraad van Meulebeke. Ik hou

ervan om jeugdverenigingen te laten samen-

werken, hen advies te geven en samen activitei-

ten te organiseren”.

Sociale betrokkenheid zat er bij Machteld al

lang in, maar de stap naar de politiek had ze

nog niet gezet. “Vroeger volgde ik de politiek

niet zo fel. Wel had ik voor mezelf al uitgemaakt

dat de N-VA de partij voor mij was. Ik bewon-

der de standvastigheid en het complexloos dur-

LIDMAAT

Nieuw-Vlaams Magazine

Erkenningsnummer P2A9064Toelating gesloten verpakking - 9099 Gent - X BC 4238

V.u. & afzendadres:Bart De Wever, VPRTI vzw,Liefdadigheidsstraat 39,1210 Brussel

Maandelijks behalve in juli en augustus.

Afgiftekantoor Gent XJanuari 2010

ColofonNieuw-Vlaams Magazine wordt uitgege-ven door vzw Vlaams Pers-, Radio en TV-instituut en is het partijblad van deNieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA). Hetwordt verzonden onder een folie op basisvan zetmeel die 100 % biologisch af -breek baar is.

Eindredactie:Nele Hiers, Xavier Lesenne.

Medewerkers: Hans Govaerts, Bert Maertens, Wouter Patho, Joachim Pohlmann, Roger Van Houtte, Valerie Van Peel, Erwin Verbeken.

Coördinatie:Piet De Zaeger.

Vormgeving en druk:JM-Grafische vormgeving, Spiegel 1, 9860 Oosterzele, T. 09 362 74 33.

Foto's:VPRTI, Jong N-VA, Frank Abbeloos,Studio Dann, Guido Vloeberghs

Jaarabonnement:€ 12,50 op rekeningnummer435-0259701-15 van VPRTI vzw.

Contact:T. 02 219 49 30Fax 02 217 35 10E-post: magazine@n-va.be

Dit nummer werd afgesloten op maandag 11 januari 2010.

België-BelgiqueP.B. - P.P.

Gent XBC 4238

Als jongste West-Vlaam sekandidaat stondMachteld (23) in juni2009 op de N-VA-lijst.

De verkiezingsdeelname betekende voor haar de startvan een sterk engagementbinnen de N-VA.

MachteldVan Hee

ven kiezen voor meer Vlaanderen. Maar ook de

standpunten rond kinderbijslag en migratie

sterken mij in die overtuiging. Mijn vader

Herman is ook actief bij de N-VA en hij zetelt

voor VRIJ in de gemeenteraad.”

In het voorjaar van 2009 kreeg Machteld plots

een telefoontje. “Ik was enorm verrast dat Geert

Bourgeois mij belde met de vraag om in juni op

de lijst te staan. Na erover nagedacht te hebben

besloot ik deze uitdaging aan te gaan en mij

volop in te zetten voor de kiescampagne.

Wanneer je wil dat dingen veranderen kan je

best zelf je steentje bijdragen. Dat kan al door

gewoon lid te zijn van de N-VA, maar wanneer

je de mogelijkheid krijgt om meer te doen, bij-

voorbeeld door kandidaat te zijn, dan mag je

die kans zeker niet laten liggen.”

Dat Machteld haar kandidatuur serieus nam

mocht blijken uit haar resultaat: ze behaalde

maar liefst 4 445 voorkeurstemmen. “Een mooi

resultaat waarmee ik zeer tevreden ben. Ik

denk dat ik het vooral te danken heb aan het

persoonlijke contact en de vele huisbezoeken.

Mijn uitslag moedigde mij aan om mij verder

voor de N-VA in te zetten. Momenteel maak ik

als ledenverantwoordelijke deel uit van het

afdelingsbestuur en probeer ik zo samen met

anderen de afdeling Meulebeke verder te laten

groeien.”

Gezin: woont samenmet Jurie Callens

Lid van de N-VAsinds: sinds haar18de

Houdt van: koken, zumba

Levensmotto:Wie niet waagt, niet wint

Laatste boek:Spoorloos, van Luc Deflo

Favoriete TV-programma:Allo Allo

Favoriete reisbestemming:Alle plaatsen waar zon en een aangenaam temperatuurtje aanwezig zijn