op reis |

Fietsen op een vulkaan

Mountainbiken op La Réunion

La Réunion is een morzel Frankrijk in de Indische Oceaan. Het binnenland is een paradijs voor natuurliefhebbers en fietsers. Tropische fauna en flora, ingeslapen en actieve vulkanen, een vriendelijke bevolking en uitdagende pistes maken er een fietstocht tot een uitzonderlijke (en explosieve) ervaring.

› TeksT GunteR Hauspie

› FOTOgRaFIe DieteR teLemans

Afrika

Madagascar

La Réunion

< Onderweg in de onmetelijke krater van de Plaine des Sables. >

La Réunion

94 | Grinta!

>

94 | Grinta!

W anneer we op de berg Piton Maïdo over de rand van de rots kijken, herinnert niets ons

aan la Douce France. Duizend steile meters dieper ligt een bergland van groene terrassen en zwarte rotsen.

Wolken komen vanuit die onmetelijke diepte opgestegen. Dit is de Cirque de Mafate, een van de drie caldera’s of vulkaankraters in het onherbergzame binnenland van La Réunion. Vanuit de badplaats Saint-Gilles-les-Bains, aan de toeristische westkust, kropen

we met het busje langzaam langs de kronkelende asfaltweg omhoog. Tot we niet verder konden bij dit in-drukwekkende uitzichtpunt op ruim tweeduizend meter hoogte. Eerst Portugezen, daarna even Engelsen en Hollanders, en uiteindelijk Fransen hebben zich op La Réunion gevestigd. De suikerrietplantages en acaciabos-sen die we onderweg doorkruisten, zijn hun erfenis. Maar geen enkele Europeaan waagde het ooit om af te dalen in het gebied dat nu aan onze voeten ligt. Alleen planten en dieren, via de oceaan vanuit Madagaskar aan-gespoeld, koloniseerden het woeste kraterlandschap.Pas vierhonderd jaar geleden zette voor het eerst een mens voet aan wal op La Réunion. Sindsdien is de impact van de inwoners grotendeels beperkt gebleven tot de vruchtbare kustge-bieden. Lange tijd was La Réunion immers niet veel meer dan een winge-west en een strategische ankerplaats voor de lange omvaart.Vanuit Oost-Afrika en India werden slaven aangevoerd voor het zware werk op de plantages, voornamelijk

het verbouwen van suikerriet. Wan-neer een slaaf zich wist te bevrijden van het juk van zijn meester, vluchtte hij zo diep mogelijk het onherberg-zame binnenland in. Het waren deze marrons die zich als eerste in de cirques vestigden. Hun Europese meesters durfden hen er niet terug te halen. Vandaag leven de nakomelin-gen van deze slaven in een handvol dorpen in de Cirque de Mafate.

MarathonafdalingLe Maïdo (2.200 m) is ons startpunt voor een spectaculaire afdaling per fiets terug naar de kust. In 35 kilome-ter bereiken we terug het zeeniveau. We laden onze mountainbikes uit het busje. Volgeveerde exemplaren, want behalve de eerste drie kilometer gaat het enkel over offroad paden. Het parcours dat we zullen volgen, is in grote lijnen hetzelfde als dit van de Mégavalanche. Dat is een bekende marathonafdeling in La Réunion, ver-gelijkbaar met zijn gelijknamige grote broer in Alpe d’Huez (2.500 meter dalen in 30 km). Het panorama op de vulkaankrater verdwijnt wanneer we

> De weg wordt een steenpiste.

Op onze mountain-bikes verteren we die beter dan de

auto’s die we passeren.<

< Biken door gestolde lava is een evenwichtsoefening.

Grinta! | 95

En alles wordt mogelijkExperience

MICHELIN

Met het nieuwe MICHELIN WildRace’R, Grip’R en Rock’R gamma, kan u elk snelrijdend, gevarieerd of extreem terrein aan! Maximale grip EN rendement! Lekbestendig EN sensationeel.

Om uw ritten zo uniek en compromisloos te maken als u zelf, ongeacht het terrein en de weersomstandigheden, biedt Michelin u de Wild Experience.

R.C

.S.

352

321

285

- M

ICH

ELIN

- R

CS

855

200

507

- Fo

to’s

: Fo

toth

eek

MIC

HEL

IN -

iSt

ock

ph

oto

RIDERS Approved

het Bois des Tamarins induiken. De tamarin is een acaciasoort waarvan de eerste zaadjes ooit met een orkaan vanuit Australië naar het eiland waai-den. De boom heeft zich aangepast aan het ruige klimaat op deze hoogte. Het hout is hard en daardoor nuttig in de meubelindustrie. Gelukkig is dit bos beschermd. De paden in het bos zijn technisch: smal, rotsig en golvend. Het aanzicht is sprookjesachtig. De grillige stam en takken van de bomen zijn behangen met korst- en baardmossen, dat wijst op zuivere lucht.Nevelslierten dwarrelen tussen de kruinen. Buiten het geluid van tsjir-pende vogels horen we niets. Terug uit het bos hebben we voor de eerste keer uitzicht op de azuurblauwe Indische Oceaan, aan de diepe einder. We rijden door een weide langs tiental-len ongeïnteresseerde koeien en een eerste boerderij. Onze benen bruinen ondertussen snel; niet door de tropi-sche zon maar door het opvliegende stof van de rode aarde. Daarna wordt het zicht weer belemmerd door mans-hoge suikerrietplantages, de hoofdcul-tuur op La Réunion. Het landschap wordt steeds minder onherbergzaam. Tan-Rouge is het eerste dorp. De kerk-klokken luiden er. Het is immers zon-

dagmorgen. Dorpelingen haasten zich op hun paasbest naar de hoogmis. Zo bereiken we, twee uur na de start, het zandstrand van Saint-Gilles-les-Bains. Le Maïdo is achter ons ondertussen in nevelen gehuld. Zo gaat het hier vaak. ’s Morgens is de hemel klaar. ’s Middags komen wolken vanuit de oce-aan aangewaaid. Die blijven rond de hoogste bergpieken in het binnenland hangen. Er zijn minder aangename

manieren om zo’n déscente marathon af te sluiten dan met een cocktail in de hand en met de voeten in het warme zand op het strand.

Onder de vulkaanrookIn het oosten van het eiland ligt één van de meest actieve vulkanen van de wereld: de Piton de la Fournaise (2.631 m). Zijn laatste grote uitbraak was in 2007, maar sindsdien zijn er

< Zicht op de Cirque de Cilaos.

< Afdalen door acaciabossen.

>

nog vier kleinere geweest. In het Mai-son du Volcan, in Bourg Murat, horen we dat er eigenlijk nog heel weinig geweten is over het vulkanisme op La Réunion. Pas sinds dertig jaar is men het intens aan het onderzoeken. “Het rommelt hier voortdurend onder de bodem. Maar normaal weten we pas twee uur op voorhand wanneer er een uitbarsting zal plaats vinden.

Dan komt het erop aan om het gebied zo snel mogelijk te evacueren.” Die waarschuwing lezen we ook op een bord wanneer we om 7 uur ’s ochtends aan de klim naar de vulkaan vertrek-ken.Dit gebied betreed je op eigen risico. Onze vroege start bespaart ons fietsen op de hete middaguren. Langs een prima asfaltweg klimmen we door een groen landschap van weiden en oude

kraters naar de Pas des Sables. Daar, op 2.427 m hoogte, verandert het landschap dramatisch. We staan er op een hoge richel. Voor ons strekt zich een immens hoogplateau van gestolde lava uit: de Plaine des Sables. Vanaf ons talud dalen we via enkele scherpe haarspeldbochten naar de vlakte af. Het asfalt verdwijnt. De weg wordt een steenpiste. Op onze mountainbikes verteren we de piste beter dan de enkele auto’s die we passeren. Na vier kilometer door het maanlandschap be-reiken we de Pas de Bellecombe. Daar stopt ook de piste en kijken we uit over de Piton de la Fournaise. De aanblik is indrukwekkend. Als een bijna perfecte kegel ligt de vulkaan er te smeulen. Sinds enkele dagen ontsnapt er een rookpluim uit de krater. Het voorspel van een nieuwe uitbarsting? Niemand weet het. Van hieruit kunnen wande-laars de vulkaankegel beklimmen in een dagtocht. Wij fietsen verder over een mountainbikepad dat de boogvor-mige kraterwand volgt. We biken er moederziel alleen over gestolde lava.Zo bereiken we na tien kilometer de Pi-ton Hubert. Die plek lijkt wel een oase: plots bevinden we ons in het groen, er groeit gras en een bosje acacia’s. Vanaf dit uitzichtpunt hebben we een

panorama tot aan de Indische Oceaan. Tussen ons en de kust strekt zich een landschap van honderden vierkante kilometer lava uit: le Grand Brûlé.

VTT in de kraterDe vulkaankrater van de Cirque de Cilaos kun je met de auto bereiken. Al is dat best een hachelijke onderneming. Vanuit Saint-Louis, aan de zuidkust, voeren vierhonderd (!) bochten je naar het stadje Cilaos op het hoogplateau. Als je hoofd al niet begint te duizelen van al dat draai- en keerwerk, dan zul-len de afgronden links en rechts van de weg dat wel doen.

Borrelend laboratorium La Réunion is één van de jongste eilanden op aarde. Amper drie miljoen jaar geleden richtte het zich op vanuit een diepte van 2.400 kilometer. Sinds-dien hebben vulkaanuitbarstingen en erosie het landschap voortdurend bijgeschaafd. De Piton de la Four-naise is één van de actiefste vulkanen van onze planeet. De oudste vulkaan en het hoogste punt van de Indische Oceaan (3.071 m) is de Piton des Neiges. Rond deze bergtop hebben er zich drie diepe en komvormige cirques of vulkaankraters als natuur-lijke amfitheaters gevormd (Mafate, Cilaos, Salazie). Ze ontstonden nadat oude vulkanen er inklapten. Rotswan-den tot duizend meter hoog maken dat gebied moeilijk toegankelijk. Dat binnenland werd in 2007 het negende Parc National van Frankrijk (42% van de oppervlakte van La Réunion). In augustus 2010 werden de pitons (vulkanen), cirques (kraters) en remp-arts (verticale rotswanden) door de UNESCO toegevoegd aan haar lijst van Werelderfgoed.

> Ik hou één oog op het pad en het

andere op de fraaie vergezichten.<

< Zicht op de Cirque de Cilaos. < Bananen kunnen fietsers altijd diensten bewijzen.

< Hindoetempel aan de zuidkust.

< Afdalen door acaciabossen.

>>

Bezoek ons van 14 tot en met 16 oktober op Bike Motion!

U kan ons vinden in hal 12, stand F103.

Web: www.nichelson.be Mail: info@nichelson.be

N CHELSONBICYCLES

grintareclame.indd 1 10-8-2011 18:38:18

Grinta! | 99

>

De frisse lucht is een verademing wanneer we eindelijk uit de auto kunnen stappen in Cilaos. Om nog meer verkoelende wind te voelen, zet Christophe Payet ons meteen op een mountainbike. Cilaos is immers hetparadijs voor wie houdt van bui-tensport. Christophe was ooit een verdienstelijke vététiste, die ook in la Métropole – zo noemen de Réunionnais het Franse moederland – mooie resul-taten boekte in het mountainbiken. Nu baat hij hier een fietsshop uit. “Op La Réunion kun je prachtig mountainbi-ken. Alleen is het voor een professio-neel rijder te veel van hetzelfde. Maar daar heb je als toerist natuurlijk geen last van.” Christophe neemt ons mee in de richting van Bras-Sec. Niet langs de enige doodlopende weg, maar dwars door het woud. We klimmen en dalen. Wanneer het bos verdwijnt, staan we

aan de voet van de steile rotswand die de cirque zijn boogvorm gaf. Duizend loodrechte meters hoger ligt de top van de Piton des Neiges, de hoogste berg van het eiland. We klimmen verder tot we een prachtig uitzicht krijgen over de Cirque de Cilaos. Het pad gaat verder langs dorpjes die enkel nog langs voetpaden bereikbaar zijn. De boeren verbouwen er linzen die tot in het moederland bekendstaan als de beste van heel Frankrijk. Dan dalen we terug af naar Cilaos langs een technisch parcours met gevaarlijke boomwor-tels. Christophe lijkt te vliegen. Wij proberen zo goed mogelijk overeind te blijven. Ondertussen hou ik één oog op het pad en het andere op de fraaie vergezichten. De roofvogels, die boven ons hoofd cirkelen, zijn echter een waarschuwing. Een stuurfout maak je hier beter niet.

> We staan er op een hoge richel. Voor ons strekt zich een immens hoogplateau

van gestolde lava uit. <

< Een mens wordt stil bij de aanblik van het maandlandschap van de Piton de la Fournaise.

< Een glimp van de Indische Oceaan.< Eeuwenoude lagen lava onder de banden.

100 | Grinta!

La Réunion PRAKTISCH

100 | Grinta!

La Réunion is een Frans over-zees eiland (2.500 km2, 800.000 inwoners) en departement in de Indische Oceaan. Het ligt zeven-honderd kilometer ten oosten van Madagaskar. De bevolking leeft voornamelijk in steden langs de kust. Het binnenland is bergach-tig en vulkaanachtig. Als Frans grondgebied maakt La Réunion integraal deel uit van de Europese Unie. Naast de dagelijkse om-gangstaal Creools spreekt bijna iedereen ook het officiële Frans. De euro is het betaalmiddel.

ernaartoe

Vanuit Paris-Orly vliegt Air France dagelijks meerdere keren recht-streeks naar de hoofdstad Saint-Denis. De vluchttijd bedraagt ca. tien uur. Voor inwoners van de EU volstaat een identiteitskaart om naar het eiland te reizen. Meer info via www.airfrance.com.

Klimaat

La Réunion telt vele tropische mi-croklimaten, die extreem kunnen verschillen. In grote lijnen is de oostkust winderig en regenachtig. De westkust is beter beschut, zonniger en droger. In het bin-nenland is het in de voormid-dag meestal zonnig, terwijl in de namiddag de kans op bewolking en regen toeneemt.

Onze zomermaanden -hun wintermaanden- zijn de droogste en koelste, al is er weinig onder-scheid tussen de seizoenen.

info

Atout France, via tel. 02 505 38 28, info.be@franceguide.com of http://be.franceguide.com.

Ile de la Réunion Tourisme, via tel. +262 2 62 21 00 41, crt@la-reunion-tourisme.com of www.la-reunion-tourisme.com. Check ook www.vttreunion.com.

> Le Maïdo op 2.200 meter is onsstartpunt voor een spectaculaire afdaling

naar de kust.<

< De eenzame weg door het lavaveld van Le Grande Brûlé.