Adem van het Absolute

Adem van het

Absolute

Dialogen met Mooji Het gemanifesteerde en

ongemanifesteerde zijn n

samsara

Amhony Moa Young 2010 Oorspronkelijke titel: Breath of the Absolute Oorspronkelijke uitgave: Yogi Impressions Books Pvr. Ltd. India 2010 Nederlandse uitgave: Samsara uitgeverij bv 2014 Vertaling: Edith van Bodegraven, Indira lneke van der Heijden, Joyce Schrijver-Vendrig Omslagontwerp: Erik Th: www.erikthedesign.com Tekeningen binnenin: Anthony Moo Young Lay-out: Studio 28, Hillegom

ISBN: 978-94-91411-00-7 I NUR 728

Niets uit deze uitgave mag gereproduceerd worden zonder schriftelijke toestemming van: Samsara Uitgeverij bv Herengracht 341, 1016 AZ Amsterdam www.samsarabooks.com

je hoeft niets te begrijpen. Er is iets dat dieper gaat

dan gewoon begrip.

Dit is de aanwezigheid van Grace zelf Niemand kan Grace begrijpen.

je kunt alleen zeggen: 'Dank. Dank. Dank dat u

me heeft opgepakt, en dat u me verbrandt!'

Als kamfer verbrandt blijft er niets van over. Dit verbranden zal ook niets achterlaten.

[Stilte]

Het gebed is: Laat niets onopgebrand blijven.

De ultieme staat van de totale Vrijheid is je eigen ware aard.

Deze is altijd al gerealiseerd.

Dit wetende, wees stil .

..- Sri Ramana Maharshi

Bhagavan Sri Ramana Maharshi

De wijze van Arunachala, guru van Sri Poonja

Jij bent Dat wat zich gewaar is van gewaarzijn

van objecten en ideen.

Jij bent Dat wat nog stiller is dan gewaarzijn.

Jij bent het Leven dat er eerder was

dan het concept leven.

Je ware aard is Stilte en die is niet te verwerven.

Het Is altijd.

--Papaji

Sri Hartlal Poonja

Geliefde 'Papaji'

Diepe buigingen aan de voeten van mijn Meester

de belichaming van mededogen, wijsheid en liefde het licht van wiens aanwezigheid

alle twijfel en begoocheling verdrijft, zodoende de mind in zijn oorspronkelijke staat verankert

- ongeboren Gewaarzijn.

Inhoud

Voorwoord 13 Inleiding 17 Advaita - het padloze pad 25 De tijdbom tikt 35 De hamvraag 39 Wanneer het Zelf wordt gezien 45 Je bent perfect zoals je bent 51 Dit moet je proeven! 55 Ambassadeur voor Vrijheid 63 De energietoevoer van het denken afsluiten 69 De waan van Bewustzijn 73 En toen... 79 Laat de cocon 'Ik' opengaan 85 Het zaad 'Ik Ben' 91 Subtieler dan ruimte 95 Een afspraak met de Boeddha 101

Honing zijn Wanneer pijn en vrede n zijn Kaviaar van het Zijn Het oorspronkelijke Zijn Je verbergen in het kussen van God De waas van 'Ik' verwijderen Waar ik ook ben, ik ben stil Wees Degene zonder geschiedenis Het jargon van En-zijn Het bedrijf opdoeken De 'Ik' wordt naar de getuigenbank geroepen Kijk eens goed naar de Waarnemer Onaantastbaar Geheugenverlies in het Zijn Dood bij aankomst Zwanger van je Zelf In slaap zijn terwijl je volkomen wakker bent Satsang is de spiegel van het Zelf Zien vanuit Vrijheid Mijn laatste vraag Adem van het Absolute Wie is Mooji?

Notitie over Arunachala

12

105 111 117 123 129 135 139 143 149 155 159 167 173 177 185 191 199 207 213 217 223 227

249

Voorwoord

De redacteuren buigen diep voor deze ongelooflijke Kracht die de Waarheid is,

die ze hebben mogen leren kennen middels Mooji, die zij beschouwen als diezelfde eeuwige Waarheid

die nooit komt en gaat, die immer betrouwbaar en toegankelijk straalt

in het hart van allen!

Zover de herinnering reikt, voordat we Mooji leerden kennen, werd het leven gezien als niets meer dan de som van ervaringen die op het denken en het lichaam gebaseerd waren. Het denken heeft het zelf gelijkgesteld aan de omvang van het fysieke lichaam. Ervaring na ervaring werd aaneengeregen om een uniek levensverhaal te creren. Sommige episodes van deze opgebouwde verhalen in ons leven waren prettig en

13

zetten ons aan om naar meer te vragen, terwijl andere zo onaangenaam waren dat ze naar de duisternis van het onbewuste werden verbannen, om nooit meer het daglicht te zien- alsof dat echt mogelijk zou zijn.

Deze instelling hadden niet alleen wij, zij is algemeen gangbaar en komt voort uit onschuldige onwetendheid. Een dergelijke benaderingswijze van het leven lijkt misschien wijs op een bepaald moment, maar, zoals Mooji aantoont, ze heeft een ingrijpende en ongunstige invloed op de kwaliteit van ons leven, zowel in het lichaam als op de manier waarop de uiterlijke wereld wordt ervaren. De menselijke gewoonte om op ervaringen uit te zijn en ze te willen controleren, staat in directe verhouding tot het lijden dat de mensheid ondergaat. Deze strategie om het gebied van de ervaringen door te lichten op goed versus kwaad, om zo het aangename eruit te kiezen of alles wat niet wenselijk is te manipuleren, heeft in de loop van de tijd tot gevolg gehad dat we een beeld geschapen hebben over ons als persoon. We begonnen te geloven in een idee van een 'ik' dat als individu in een fysiek lichaam gevangen zit, en hebben ons ermee gedentificeerd. We kunnen ons niet eens herinneren wanneer dit allemaal begonnen is. Deze lijst van wenselijke en niet-wenselijke ervaringen, samen met het idee deze lijst in handen te hebben, werkt als een filmrol waardoorheen de kracht en het licht van Bewustzijn zich projecteren en zo verschijnt onze wereld met ons als bewegend onderdeel erin. Net als een film of een droom, is deze wereld - zoals Shakespeare zo wijs uitdrukte-een toneel; een groots

14

en vertrouwd toneel, waarop we als onafhankelijke acteurs de levens spelen die ons bekend zijn en die we de onze noemen. Zo zichzelf steeds versterkend, blijft de manier waarop we onszelf ervaren, overtuigend echt lijken, totdat we er vraagtekens bij gaan zetten.

Het doel van dit boek, als dat er al is, is in jou het zaad te zaaien zodat je vragen begint te stellen bij je aannames over jezelf en het leven; en ook om wat er al van deze natuurlijke neiging in je aanwezig is aan te moedigen tot volle bloei te komen, met het ultieme gevolg: de realisatie dat je n bent met deze Waarheid waar Mooji naar verwijst.

Ieder hoofdstuk is gebaseerd op een dialoog die ontstond tijdens satsangs die Mooji de afgelopen jaren heeft gehouden aan de voet van de heilige berg Arunachala. Bhagavan Sri Ramana Maharsh, die Arunachala als zijn eigen sadguru beschouwde en ten diepste liefhad, is zelf de guru van Mooji's meester, de zeer vereerde Sri H.W.L. Poonja-liefdevol Papaji genoemd door zijn eigen leerlingen en door vele oprechte zoekers naar Waarheid die Papaji hebben ontmoet via Mooji's Zijn.

We dragen deze bladzijden op aan deze Waarheid die wij beminnen, in dank voor en vreugde over alle zegeningen die we hebben ontvangen. Alleen al door van de oorsprong van het Bron-Bewustzijn te drinken waaruit Mooji's woorden voortkomen, worden we voortdurend en consequent, met onmiskenbare kracht en precisie, weer verwezen naar onszelf als vormloze Werkelijkheid.

15

Onze dankbaarheid jegens Mooji kent geen grenzen, voor het ons roevertrouwen van zijn woorden, voor het ons schenken van het privilege te contempleren over zijn uitspraken, zodat wij de Waarheid, zoals door hem gesproken, geschikt konden maken voor publicatie. Dit werk voelt voor ons als het herreden van de Heilige Kamer van zijn Hart, en we doen dit vol liefde.

Geliefde lezer, moge dit boek vrucht in jou dragen, door je re inspireren tot reflectie over wat in ieder hoofdstuk wordt gedeeld, zonder na te denken, zodat deze Waarheid, die er altijd is, je van binnenuit mag kussen en zich mag openbaren als de immer stralende, vormloze Aanwezigheid, waarin en waardoor je gedaante en het hele universum dansen.

De redacteuren

16

Inleiding

A dem van het Absolute is een verzameling dialoI\..gen die de afgelopen winters plaatsvonden russen Mooji en oprechte zoekers naar Waarheid bij Arunachala, de heilige berg in de nabijheid van de Zuid-Indiase stad Tiruvannamalai.

Het onderwerp van elk van Mooji's gesprekken, en dit boek vormt daarop geen uitzondering, is je ware Zelf. Als een warme, liefdevolle ouder gebruikt hij woorden als een stuk zeep om onjuiste overruigingen en veronderstellingen, die ons gevangen hielden in een zelfgemaakte wereld, weg ce boenen. Voordat we Mooji op zijn woord geloven en onderzoeken wat we denken re weten, hebben we ons misschien niet eens gerealiseerd dat we ons eigen lijden gecreerd hebben. Daarmee is niet gezegd dar her zoeken naar Waarheid enig ander doel heeft dan haar eigen herkenning.

17

Mooji wijst op het volgende: wij bestaan. Daar is iedereen zeker van. Maar wat nieuw is en fris, is zijn uitnodiging om de volgende indringende vraag te overwegen: als wat bestaan we?

Zelfs wanneer we door deze vraag worden geprikkeld, laat onze neiging naar de mind te luisteren en erin te geloven, ons nog steeds denken dat het aan ons is om ons Zelf te creren en te bereiken.

Om te weten wie we in Waarheid zijn, hoeft ons niets geopenbaard te worden; de enige vereiste is onze bereidheid naar de vertrouwde suggesties van de mind te kijken en er vraagtekens bij te zetten. De ontdekking is onmiddellijk, en er is geen enkele vorm van voorkennis nodig. Juist door aangeleerde kennis en ons geloof daarin lijkt deze eenvoudige Waarheid van ons bestaan duister en ontoegankelijk.

Mooji raadt je af dit boek te lezen alsof het een studieboek is. Hij vertrouwt leren niet als een middel om de Waarheid te realiseren. De nadruk van zijn woorden van wijsheid, die je hier zwart op wit gedrukt ziet, zijn er helemaal op gericht vastbeslotenheid in je op te wekken en het zelfonderzoek dat hij voorstelt uit te voeren en door te zetten. Daarom is het niet de bedoeling dat je dit boek in n ruk uitleest of zelfs niet in de volgorde van de hoofdstukken. Ga naar elk hoofdstuk dat je aanspreekt en lees het alinea voor alinea. Houd je niet aan het gebruik om een heel hoofdstuk in n keer uit te lezen. Het voornaamste doel is, in je hart te verwerken en laten bezinken wat je leest, zonder ook maar ergens huiswerk van te maken. Deze benadering

18

wordt ondersteund door de beknopte hoofdstukken, die op zichzelf staan en niet volgens een bepaalde volgorde zijn gerangschikt. Door het materiaal zo te presenteren is er geen volgorde nodig.

Houd in gedachten dat Mooji's advies gericht is tot het Bewustzijn. Laat het dus aan het Bewustzijn over het werk te doen. Als de vragen en de gegeven instructies niet met vreugde in het hart omarmd worden, is dit een duidelijk teken dat het denken erbij betrokken is. Wanneer dit gebeurt, betekent het niet dat je faalt. Geloof geen enkele suggestie van succes of mislukking, die beide niets anders zijn dan ideen die oprijzen in en als de mind. Zoals Mooji zegt: je bent nog steeds hier, als de niet-betrokken en neutrale Waarnemer van het ogenschijnlijke succes of falen.

Geef niet op! In het begin heb je misschien het gevoel dat je midden in een worstelwedstrijd zit. Maar uiteindelijk zal de vastbeslotenheid om vol te houden ervoor zorgen dat de mind het opgeeft, en de Waarheid die er altijd al was zal zich zeer zeker weer aan jou openbaren als wat jij bent. Hoe zou het ook anders kunnen? Mooji's belangrijkste boodschap is dat jij het Zelf bent en altijd bent geweest, ook al wacht het nog op herkenning in jou!

Hoewel we zeiden dat er geen voorkennis is vereist, gebruikt Mooji natuurlijk wel begrippen om je naar je Zelf te leiden, voorbij elk begrip. Misschien lijkt dit in tegenspraak met elkaar. Termen als het Absolute, Gewaarzijn, Bewustzijn, Bestaan, Zelf en Waarheid worden vaak gebruikt om je de weg naar Huis te wijzen. De

19

ervaring van de redacteuren is dat geen van deze woorden een definitie nodig hebben om begrepen te worden. We hebben het vermogen in ons dat weet hoe Mooji's begrippen te gebruiken. Het Bewustzijn zal in de loop van de tijd meer en meer de ware betekenis invullen door middel van je eigen Zelf-ontdekking, ook al moeten we nog eens benadrukken dat dit geen voorwaarde is voor het realiseren van volledige Zelf-kennis.

Deze aanwijzingen zijn geen rigide kaders die de waarheid bevatten. Waarheid heeft geen structuur en kan door geen enkel idee worden beperkt. Zij is vormloos, gaat voorbij elk begrip en er tegelijkertijd aan vooraf. Woorden die rechtstreeks uit deze Bron komen - middels iemand die bevrijd is van het ego - hebben leven en kracht van zichzelf. Er is eerder sprake van een energetische overdracht van de Waarheid dan van een mentaal begrijpen. Luister dus q.iet naar de voor jou vertrouwde en vooropgezette betekenissen van de woorden, maar luister naar waar deze woorden vandaan komen en waar ze in je worden ontvangen, want dat is waarnaar ze verwijzen.

Evenzo benadrukt Mooji keer op keer dat hij spreekt als zuiver Bewustzijn tot zuiver Bewustzijn. Dit is zelfs zo wanneer er verwijzingen worden gegeven naar het relatieve niveau van het bestaan, zoals 'inspanning' en 'verantwoordelijkheid'. Het bewustzijn 'Ik Ben' is als een schuiflat, met aan het ene eind 'Ik Ben', het zuivere, onaangeraakte, ongerepte bewustzijn, niet-gedentificeerd met waargenomen objecten in de manifestatie, en aan het andere eind hetzelfde Bewustzijn, verloren

20

in de identificatie van zijn eigen projecties - het ego (zie het hoofdstuk 'In slaap zijn, terwijl je volkomen wakker bent'). Op elk willekeurig punt langs deze lat kan het 'Ik Ben' worden aangesproken. Omdat dit het oorzakelijke non-duale substratum van de manifestatie is, is alles erin vervat en komt alles hieruit voort; daarom is degene die wordt aangesproken altijd Bewustzijn zelf.

Een aantekening van de redacteuren over variaties in spelling van bepaalde begrippen: de betekenis van een gegeven term is dezelfde, met of zonder hoofdletter geschreven. Voor meer onderscheid gebruiken we hoofdletters wanneer een term direct verwijst naar het hoogste inzicht in onze non-duale aard of eenheid van zijn, terwijl de variant met kleine letters verwijst naar het conventionele gebruik ervan. Deze differentiatie zou je echter niet moeten afleiden van de belangrijkste boodschap. Wanneer Mooji spreekt hoor je geen verschil en heb je er toch evenveel profijt van.

Het woord 'mind' wordt in het Nederlands vaak vertaald met 'geest', 'verstand' of 'het denken'. Mooji gebruikt deze term in een veelomvattender betekenis, waaronder ook het geheel aan gedachten, overtuigingen, meningen, herinneringen en gevoelens. De Engelse term 'mind' wordt in het Nederlands al vaak gebruikt; wij hebben dan ook besloten het woord 'mind' op de meeste plaatsen in de tekst over te nemen, en alleen op plaatsen waar heel duidelijk alleen 'het denken' of 'het verstand' wordt bedoeld, hebben wij het woord 'mind' met een Nederlands woord vertaald.

21

Verder hebben wij ervoor gekozen ook het Engelse woord 'Grace' in de Nederlandse tekst over te nemen en niet te vertalen met een Nederlands woord. Voor ons omvat het woord Grace meer dan een Nederlands woord kan uitdrukken. In een van de satsangs legt Mooji uit wat hij met 'Grace' bedoelt:

"Grace is alles. Grace is een andere naam voor wat wij zijn. Grace is ondefinieerbaar, de eeuwige perfectie, tijdloos. Het is Dat waarin het schijnbare tijdgebondene speelt als namen en vormen, in hun korte dans als het leven. Wij zijn zowel de ervaring als de waarnemer van deze ervaring, tegelijkertijd. Grace is Dat wat jou wegroept uit de chaos, uit het lawaai van de wereld. Grace is hetzelfde als vrede, maar er is niemand die de vrede handhaaft, noch is er iemand die stil is. Grace is de adem van het Zelf"

We nodigen je nu uit al je aandacht te geven aan Mooji en aan je ware Zelf!

De redacteuren

22

Advaita- het padloze pad

Uw eigen meester, Papaji, wordt vaak een Advaitameester genoemd. Veel mensen vinden dat Sri Ramana Maharshi, die Papaji's guru is, deze aloude nonduale filosofie weer heeft doen opleven in deze tijd. Mag ik u vragen waar Advaita eigenlijk over gaat?

Advaha gaat over jou; over wie of wat je bent. Het aantrekkelijke van Advaita is dat je geen enkele religieuze achtergrond hoeft te hebben. Je hoeft in helemaal niets te geloven. Mensen van elke achtergrond kunnen zich vinden in Advaita en zijn welkom.

Om deze Waarheid, of datgene waar deze eeuwenoude en praktische filosofie naar verwijst te realiseren, is er een verlangen in het hart nodig om jezelf te kennen of om vrij te zijn van lijden.

25

Advaita is direct in de zin dat her rechtstreeks naar de Waarheid wijst, vanaf het allereerste moment. Eerst laat het je zien dat je compleet bent, zoals je bent; dan begint het je de weg te wijzen uit het lijden.

Er is geen pad. Dit is de ultieme Waarheid. Naarmate dit inzicht zich verdiept, ontstaat er een groot gevoel van opluchting. Hier wordt je niet verteld dat je geschikt moet zijn voor deze reis, dat je dagelijks moet mediteren, dat je toegewijd of sterk moet zijn. Dergelijke adviezen leggen je alleen maar taken op voordat je zelfs nog maar aan je onderzoek begonnen bent. Het ontbreken van enige spirituele beoefening in Advaita is het voornaamste verschil vergeleken met vele andere richtingen, die uitgaan van de veronderstelling dat jij je mind bent, dat je gebonden bent en dat je iets moet doen om vrij te worden. Advaita laat je meteen vanaf het begin zien dat wie je werkelijk bent, altijd vrij is. Je wordt direct gewezen op de immer volmaakte en onveranderlijke werkelijkheid van Zijn- je eigen ware Zelf. Allereerst: ontdek de Waarheid en doe dan waar je hart blij van wordt.

Dan is er dus veel vrijheid in Advaita.

Er is niet alleen veel vrijheid, er is totale vrijheid. Waarom? Omdat Advaita erop wijst dat vrijheid niet iets is dat je kunt verdienen. Vrijheid is wat je bent.

Hoe wordt er in die vrijheid naar emoties gekeken en hoe wordt ermee omgegaan?

26

Emoties zijn slechts de uitdrukking van het universele Zijn. Deze wonderbaarlijke uiting van het Zijn omvat alles, niet alleen emoties, maar elke handeling, elke gedachte, elke beweging. Advaita focust niet op het interpreteren van enige afzonderlijke beweging. Weinig aandacht wordt besteed en weinig belang wordt gehecht aan dit 'spel van golven'. Emoties krijgen de ruimte om zich te uiten, totdat ze helemaal doorleefd zijn, om vervolgens weer tot rust te komen in het Zijn.

De aanwezigheid en het spel van emoties zijn geen maatstaf voor het zuivere Gewaarzijn dar je bent. Degenen die Zelf-gerealiseerd zijn, zijn niet langer gedentificeerd met enig object, enige gedachte, persoon of emotie. Er is geen enkel gevoel van teleurstelling want er zijn geen verwachtingen. Zij zijn n met de natuurlijke stroom van manifestatie, met de natuurlijke dans van de kosmische energie zoals ze in dit lichaam verschijnt. Hoewel conditioneringen zich nog steeds kunnen manifesteren, verbinden zij zich daar innerlijk niet mee. Op die manier blijven zij vanzelf vrij. Zonder identificatie met persoonlijke herinneringen lost al het lawaai van de conditionering op. Zelfs het begrip conditionering, dat herkend wordt als louter denken, vervaagt op den duur.

Mijn achtergrond is yoga en meditatie. Het verwart me op de een of andere manier om in satsang te zijn en over Advaita te lezen.

27

Dat is natuurlijk. De mind is in verwarring, omdat hij altijd probeert iets te snappen, te begrijpen, het gevoel te hebben dat hij het weet, dat hij het begrijpt, dat hij weet waar hij heen gaat. De mind denkt heel erg lineair en ziet dingen als in ontwikkeling. Daarom zal de geconditioneerde mind aanvankelijk, wanneer hij wordt getroffen door zoiets eenvoudigs als non-dualiteit, zeer verward raken, echt heel verward, omdat hij nergens 'naartoe' kan, er niets te 'bevatten' is.

Het is dus eigenlijk heel simpel.

Het is zelfs simpeler dan simpel. Simpel houdt in dat je iets moet doen dat niet moeilijk is, maar Dit bestaat zelfs voordat het idee opkomt dat het simpel is. Het wordt als moeilijk ervaren omdat je het denkbeeld dat. je gebonden bent, niet kunt loslaten.

Talloze concepten worden door de mind opgepikt, en doordat we ons vastklampen aan die onwaarheden verstikken we onze spontaniteit, de herkenning van ons ware Zelf. Het is dus de mind die zegt: 'Ik begrijp het niet!' Hoe kan de mind totale eenvoud begrijpen wanneer het zijn aard is om ingewikkeld te maken wat al natuurlijk is?

Wt is zelfonderzoek?

Zelfonderzoek is de spiegel waarin het Eeuwige zichzelf herkent. Door in deze spiegel te kijken, weet je ogenblikkelijk wie je werkelijk bent; niet wie je lichaam is,

28

niet wie je denkt te zijn of wie anderen zeggen dat je bent; nee, door dit kijken wordt een directe non-duale waarneming van jouw Zelf geopenbaard.

Jouw Zelf is geen object; hoe kan de mind datgene vinden of bereiken wat geen object is? Ik bedoel niet alleen fysieke objecten. Een gedachte is evenzeer een object van waarneming als elk materieel ding, zoals ook gevoelens, beelden, herinneringen en gewaarwordingen dat zijn. Kortom: alle verschijnselen zijn objecten. De mind is gewend om verschijnselen te interpreteren en te meten. Hoe kan de mind dan datgene ontdekken wat zich van verschijnselen gewaar is, namelijk je eigen Zelf- de enige Werkelijkheid?

Jij .. bem je gewaar van alles wat er voor je op het sherm van Bewustzijn verschijnt. Waar is de wereld zonder jou? Waar en wat zijn gedachten zonder jou, de waarnemer ervan? Waar zijn ervaringen zonder jou, degene die ze waarneemt? Jij bent de oorzaak en bron van elke ervaring. Er kan geen enkele ervaring bestaan zonder jou.

Er is mij verteld dat Advaita Vedanta de hoogste spirituele leer is.

Echt waar: Advaita is geen leer. Ik zou het geen leer noemen. Voor een leer is iemand nodig die wil studeren en leren. Advaita gaat direct naar binnen en vraagt: 'Wie is het die gaat leren? Kun je leren jezelf te zijn?'

Steeds meer mensen zoeken vrijheid, denk ik.

29

Eerlijk gezegd, ooit geloofde ik dat ook, maar toen zag ik dat de meeste mensen zoeken naar vervulling van hun projecties. Dat ze in werkelijkheid in hun hoofd zitten en de mind alleen maar doet alsof hij vrijheid wil. Maar feitelijk wil hij helemaal geen Vrijheid. Dat is het laatste dat hij wil, want Vrijheid brengt het geconditioneerde denken om zeep. Maar inderdaad, er is een groeiende interesse voor spirituele ontdekkingen. Dat is goed, zelfs als men er met omtrekkende bewegingen aan begint. Je bent tenminste aan boord. Misschien stap je van een vlot over op een hovercraft en vervolgens op een schip, maar het is nog steeds goed - hoewel je je niet in het water bevindt, zit je in ieder geval op het water. Maar ik geef niets om al de opwinding over deze zogenaamde grote verschuiving in universeel bewustzijn die onderweg zou zijn, want er is veel onbegrip over wat Waarheid werkelijk betekent en Is. Voor Waarheid moet je je ontdoen van al je projecties, conditioneringen en concepten en ze terzijde schuiven, en dan, wanneer je volledig bent uitgekleed, verzamel je geen nieuwe, je blijft naakt.

Kan Advaita bijdragen tot een betere wereld?

Wanneer je verlost bent van de hypnotiserende invloed van je concepten, je mentale conditionering en nutteloze projecties, pas dan ben je echt beschikbaar voor je ware Zelf. Er is dan geen enkele innerlijke, belemmerende energie meer of enige behoefte om anderen te manipuleren om aan jouw projecties te voldoen. Op de

30

een of andere manier wordt je omgeving automatisch door jouw aanwezigheid opgetild. Zoals bomen ons zuurstof leveren om te ademen, waar niemand ze voor bedankt, stralen mensen die zich bewust zijn geworden van de Waarheid een diepe vrede, n-zijn en liefde uit zonder daar bewust moeite voor te doen. Vrede is nu eenmaal hun aard. Er is een gezegde dat luidt: 'Als ik een brood heb en jou de helft geef, heb ik een helft over, maar als ik je al mijn kennis en liefde geef, heb ik nog steeds al mijn kennis en al mijn liefde over.' En zo gaat het ook met het delen van Waarheid. Je deelt geen objecten, het is een delen van het Subject, en het Subject kan niet opgedeeld worden. Jij bent Dat.

Om dus je vraag te beantwoorden, kan Advaita, dat het ware inzicht in en ervaren van Waarheid betekent, de wereld helpen? Natuurlijk kan het dat! Zelfs met jouw zoeken naar de Waarheid help je niet alleen jezelf, maar worden andere mensen automatisch ook geholpen. Wanneer je mind is gericht op deugdzaamheid, op vrede, zal er tegelijkertijd een zoeken zijn om haat, angst en verlangen, wat allemaal vormen van onwetendheid zijn, te verwijderen. Jouw zoektocht is heilig omdat je je blik naar de Waarheid richt en mensen worden aangetrokken tot deze Waarheid, wat een andere naam is voor wie wij zijn.

31

Iemand die honger lijdt is niet genteresseerd' in eten, noch is iemand die verdrinkt

genteresseerd' in lucht.

Voor wie naar Bevrijding verlangt is Zelfkennis geen interesse.

Zij is van levensbelang.

De tijdbom tikt

Wat je bent is zo simpel, simpeler dan simpel. Bevestig dit voor jezelf en laat het goed tot je doordringen. Dit zal een eind maken aan al het lijden en alle onzin. Je kunt het! Ik weet dit uit eigen ervaring. Het is mijn eigen ontdekking die ik met jullie deel. Daarom kan ik je niet via een lange weg naar Huis sturen. De ontdekking van je Zelf is direct en onmiddellijk, en dat laat ik je zien. Verspil geen tijd. Kom erachter wat de essentie is van dat wat je jezelf noemt. Wanneer je het kort samenvat, waar kijk je naar?

Wat mezelf betreft: ik merkte dat op die manier kijken niet alleen helemaal geen grote discipline vereist, maar het belangrijkste dat aan het licht kwam, is dat er geen afstand te overbruggen is om het Zelf te zijn en te kennen.

35

Er moet alleen een vuur in je branden om hier achter te komen. Zelfs daar ben je niet verantwoordelijk voor. Het is als een tikkende tijdbom. Deze tijdbom is afgesteld met je blootstelling aan de Waarheid die hier met je gedeeld wordt. Niet iedereen is in staat of bereid direct te kijken naar wie hij is door de meest gekoesterde van alle aannames te onderzoeken: het 'ik'.

Hoe paradoxaal, dat erachter komen wie je werkelijk bent zo moeilijk lijkt. Het denken kan zo'n ongelooflijke begoocheling verzinnen - niet te geloven, wat een illusie. Hoe kan men anders verklaren waarom Dat, wat zo overduidelijk is, kennelijk zo over het hoofd wordt gezien.

36

De hamvraag

Ik voel gewoon dat er iets diepers moet zijn dat onaf hankelijk is van alle stemmingen en onafhankelijk van alles wat er gebeurt!

Er is een tevredenheid die totaal niet wordt benvloed door het oppervlakkige spel van het denken, de emoties of welke gewaarwording dan ook, hoe grof of subtiel ook. Deze tevredenheid heeft niet met 'iets' te maken en daarom is er niets dat er enige macht over kan uitoefenen. Deze tevredenheid is Zelf-tevreden, Zelf-stralend, Zelf-compleet. Verzonken in de gelukzaligheid van haar eigen bestaan, reikt zij niet naar 'iets anders' om zichzelf te vervullen.

Het hele universum ontstaat en speelt vanuit deze Tevredenheid. Onderdeel van dat spel is de ontevredenheid die je ervaart met de vluchtigheid van ego-

39

centrisch genot, het voortdurend fluctueren van emotionele hoogte- en dieptepunten, en met zowel deze onstabiele wereld van onderling verbonden tegenstellingen als de verschijnselen zelf.

ledereen heeft ooit wel eens vrede ervaren, maar die bleef nooit. Zolang men als een identiteit gedentificeerd is die aan deze voorbijgaande toestanden onderhevig is, heeft men een duidelijke voorkeur voor toestanden die als vrede en geluk worden ervaren en vermijdt men situaties die niet zo prettig zijn, begrijp je?

We steken er zo veel energie in om het wiel van positief denken, van vooruitgang, van zelflnzicht, van zelfverbetering draaiende te houden, ervan overtuigd dat we met al deze inspanningen op de een of andere manier een stabiele toestand van vreugde kunnen bereiken en in stand houden. Het kost enorm veel van lichaam en geest om het wiel draaiende te houden. En als je ook maar eventjes rust neemt, begint het wiel de andere kant op te lopen en ben je gedwongen er weer aan te gaan draaien. Het gaat maar rond. Met je blik voortdurend gericht op een denkbeeldig moment in de toekomst of met een ideaal in je hoofd waar het zal eindigen, die beide onmogelijk te bereiken zijn.

Degene die aan het wiel draait, die oefent en verbetert, die soms enthousiast is en soms niet, soms heel gelukkig en positief over het leven, zich soms down voelt, sucidaal zelfs, diegene wil ik graag ontmoeten. Diegene die verlangt naar een dieper niveau van tevre-

40

denheid, de zoeker naar geluk dat onberoerd is door verdriet, laten we deze ontmoeten, vandaag! Degene die zegt: "Ondanks zo veel jaren van beoefening heb ik de staat van moeiteloze balans niet bereikt." Kun je diegene vinden?

Deze vraag is de hamvraag!

41

Ik geloof dat er kracht schuilt in Rarnans grot ...

Er schuilt kracht in je eigen grot. Ga in de grot van je eigen Hart zitten.

Ramana is daar ook.

Wanneer het Zelf wordt gezien

S ri Ramana Maharshi zegt dat wanneer je in het Zelf verblijft, het Zelf gezien wordt en de wereld niet. Wnneer de wereld wordt gezien, wordt het Zelf niet gezien. Ik zie de wereld zeer zeker, dus hoe kunt u dan volhouden dat het Zelf er altijd is?

Dit is een prachtige en uitstekende vraag omdat, zolang dit voor jou onopgelost blijft, er een zekere angst op de achtergrond op de loer zal liggen die je zal bestoken met twijfels als: 'Wie wil het Zelf zijn, hoe mooi het ook is, als er geen wereld is?' of: 'Als ik mijn Zelf volledig realiseer, zal mijn familie niet meer bestaan. Wil ik dit risico nemen?'

Laten we, om deze vraag aan te pakken, als volgt beginnen. Om de wereld te kunnen waarnemen, moet er een belangstellende waarnemer zijn. Jij gelooft dat

45

ieder van ons dezelfde wereld waarneemt. Maar dit is niet waar. In feite ziet ieder van ons een wereld die uniek is. In elk body-mind mechanisme vindt een uniek dromen plaats. Wat bedoel ik met dromen? Daar bedoel ik mee dat je de wereld niet echt waarneemt zoals zij is. Je ziet de wereld zoals jouw conditionering haar laat zien. Laat ik je een simpel voorbeeld geven uit het gewone leven.

Als je een Volkswagen Kever hebt, en je houdt van die auto, dan merk je een eventuele andere Kever in de stad meteen op. Die gaat je opvallen. Hij komt in je bewustzijn vanwege je belangstelling. Voordat deze interesse zich bij je ontwikkeld had, schonk je helemaal geen aandacht aan dit type auto. Je zou hem niet gezien hebben ook al was hij duizend keer langs je heen gereden. Ik weet zeker dat je dit herkent. Dit illustreert je neiging te zien wat je graag wilt zien. Je ziet dat waar je conditionering en aandacht je naartoe leiden.

Wanneer je degene onderzoekt die genteresseerd is in een leven in de wereld en je komt erachter dat diegene evenzeer een waargenomen verschijnsel is als de 'wereld' is, wordt het Zelf op de een of andere manier door deze ontdekking geopenbaard. Waar zijn je gehechtheden op dat moment van herkenning? Waar is je verlangen? Waar zijn je angsten? Waar is je eigenbelang? Alles is weggeblazen.

De zintuigen functioneren nog steeds, de beelden van de wereld zijn er nog steeds; maar de gehechtheden en de angsten zijn weg, omdat degene die ze zou

46

ervaren verdwenen is. Je bent nu in het Zelf. Dit is wat Bhagavan bedoelt wanneer hij zegt: "Wanneer jij het Zelf bent, wordt de wereld niet gezien."

Sri Ramana is ook bekend om deze prachtige uitspraak:

Het Zelf alleen is echt. De wereld is niet echt. Het Zelf is de wereld.

Dit vat het prachtig samen, want hiermee bevestigt Sri Ramana dat de materile manifestatie, die op zich onschuldig is, niet verdwijnt; alleen degene die een persoonlijke relatie heeft gevormd met wat er wordt waargenomen, valt weg. Wanneer dit gebeurt, wordt de wereld gezien zoals zij is.

Er is een gezegde:

Ik zie de wereld niet zoals zij is, ik zie de wereld zoals ik ben.

Dat wil zeggen dat de wereld, zoals jij hem waarneemt, weerspiegelt wie je denkt dat je bent. Want zolang jij gelooft dat je conditionering iets met jou te maken heeft, droom je een droom van afgescheiden zijn, waarin je jezelf ervaart als een autonome speler in de wereld waarvan je houdt, en die je niet los wilt laten. Wanneer herkend wordt dat zowel de conditionering als degene die ogenschijnlijk geconditioneerd is een idee is dat opkomt in ongeconditioneerd Zijn - het Zelf- stopt

47

deze droom, en Stilte, Schoonheid en Vrede openbaren zich. Dit is je onmiddellijke ervaring. Dit ervaar je direct. Het kost geen tijd!

[Stilte]

48

Essentieel is helder te zijn over wat je bent, door helder te zijn over wat je niet bent.

nneer deze deur van herkenning opengaat, treedt Grace binnen.

Je bent perfect zoals je bent

Ik had de ervaring dat mijn hart openging en het denken ophield. Is dat wat u bedoelt met 'stil zijn'?

Het is, zo stil zijn dat je niet eens weet wie er stil is! Alleen stilte is overgebleven, geen 'jij' die stil is. Wanneer alleen stilte is overgebleven, dan is 'ik ben stil' er niet meer. Alles komt tot stilte.

Het denken heeft veel moeite met deze vorm van onderzoek, dit soort onrdekken, omdat het er niet trots op kan zijn. Jij keert terug naar huis, naar je eigen Boeddha-natuur, je eigen Christusbewustzijn- in totale stilte. Deze Stilte kan niet worden verworven en is niet te bevatten, omdat er niets bestaat wat van Haar afgescheiden is, dat Haar zou kunnen bereiken. Jij bent Dat!

51

Soms voelt het alsof het kleine 'ik' wordt aangevallen.

De gedachte over jezelf wordt aangevallen door andere gedachten, die allemaal voortkomen uit het denken. Het denken kan niets tegen of aan die Stilte doen, omdat aan Haar niets kan worden toegevoegd of van Haar kan worden weggenomen. De Stilte is voorbij de mogelijkheid en het concept van aanval en hoeft niet verdedigd te worden, noch hoef je je ertegen te beschermen. Zij is perfect zoals ze Is. Jij bent perfect zoals je Bent. Alleen wanneer je jezelf hebt gezuiverd van alles wat je niet bent, raak je de angst voor het bestaan kwijt. Dan zul je dansen als het bestaan zelf.

Er bestaat het beeld van Atlas, die voorovergebogen man die de wereld op zijn schouders draagt. Een andere figuur danst boven op de wereld, Nataraj! Twee kanten van n uitdrukking. Of je kunt de last van de wereld op je schouders dragen of je danst.

Je bent Nataraj of Atlas. Jij kiest. Sommigen van jullie zijn hier voor de laatste keer.

Je hebt geen interesse in vrijheid in gedeeltes; je gaat voor het geheel. Er is een bereidheid om eenvoudigweg met je hele wezen te ontdekken wat je denken probeert te vermijden. Je bent niet bezig een manier te creren hoe te zijn. Je bent wat je bent en dat ben je nu! Maar je moet oppassen voor de gedachte die je het gevoel geeft dat je nog iets moet doen, ergens naartoe moet. Omdat je dit soort gedachten zonder vragen te stellen accepteert, zal het je ervaring zijn dat je afgescheiden bent. Dan volgt een subtiel wachten, maar waarop?

52

Komt Werkelijkheid ergens vandaan? Het gevoel van wachten houdt het waandenkbeeld afgescheiden te zijn langer in stand.

Stop met een beeld van jezelf te creren of een beeld van jezelf te hebben. Een beeld van jou is niet hetzelfde als jij. Het is een subtiel maar krachtig idee in het denken. Niet iedereen kan deze woorden op dit moment horen, of zien waarnaar ze verwijzen.

Ze verwijzen allemaal naar jou! Er is niets dat je hoeft te doen om te Zijn.

53

Dit moet je proeven!

Er moet ergens een verlangen in je zijn waardoor je aan zelfonderzoek begint en het uitvoert. Ik vraag je, waarom wil je berhaupt iets weten?

Omdat er nog een spoor aanwezig is van 'ik: en een leven als een 'ik' veroorzaakt ontevredenheid.

Ben je daar zelf achter gekomen of heb je het gehoord?

Dit is wat ik voel

Ok, dus wat je voelt is: zolang er 'ik' is, is er ontevredenheid. Voor wie bestaat de ontevredenheid?

55

Het 'ik' zelf vertegenwoordigt ontevredenheid, het is een beperking.

Wat neemt waar dat het 'ik' zelf ontevredenheid vertegenwoordigt? Dit zijn jouw woorden. Zeg me voor wie het onbevredigend is.

Nu hebben we het over feiten. Dus, w zeg je, er wordt waargenomen dat overal

waar 'ik' is, ontevredenheid bestaat. Wat klaagt er? Is het het 'ik' of is het iets anders?

Dat moet het 'ik' zijn.

Dat moet het 'ik' zijn. Als het 'ik' ontevreden is, tegen wie is het 'ik' dan aan het klagen? Is dat wat nu naar deze ontevreden 'ik' kijkt, zelf ontevreden? Of er nu tevredenheid of ontevredenheid is, voor wie bestaan ze en wat observeert dit?

[Stilte]

Volgens mij is erachter komen bij wie alle ervaringen zich melden, iets waarover helderheid moet worden verkregen. Anders kan het niet anders dan dat je heel veel geld en energie investeert in minder belangrijke vragen, ronder je te realiseren dat het enige wat je doet, is je goeie geld weggooien. Zoek dus uit waarin je investeert en zie of het dat waard is.

56

Wimneer je vraagt: wie is er zich van bewust dat het 'ik' ontevredenheid is, komt onmiddellijk het antwoord: ik ben. Met deze vraag verschuift mijn aandacht naar de plaats waar alleen bewustzijn is en daar is alles goed.

Ho, ho, niet zo snel! Wat kijkt er zelfs naar Bewustzijn? Ga ik te ver als ik je dit vraag?

Laten we het even samenvatten: jij hebt de vraag opgepakt: 'Wie is die 'ik' die lijdt aan ontevredenheid?' Je hebt verteld wat je bevindingen zijn: de aandacht verplaatst zich van het onderwerp van de vraag- 'ik' -en komt terecht in dat natuurlijke, intutieve gevoel 'Ik Ben'. Terwijl dit gebeurt, verliest de ontevreden 'ik' zijn grenzen en lost op in het niets. Alle ervaringen die het 'ik' kent, treffen hetzelfde lot.

Zelfs wanneer het persoonlijke 'ik' is opgelost, blijft er nog een gevoel van 'ik' over. Dit 'Ik' dat overblijft, is onpersoonlijk. Voor alle duidelijkheid noemen we dit het intutieve gevoel van 'Ik Beg'. In de aanwezigheid van 'Ik Ben' wordt de verwarde 'ik', de persoonlijke 'ik', gezien als niets meer dan een gedachte.

Mijn volgende vraag is: kan dit 'Ik Ben' worden waargenomen?

In mijn oren klinkt het alsof u wilt dat we zelfs nog een stap verder gaan, wanneer u vraagt wie zich gewaar is van 'Ik Ben

Waar ik je naar verwijs, is iets dat je zelf al hebt aangegeven met de woorden: 'Ik weet dat ik ben.' Je weet

57

dat je bewust bent en dat je ervaart door middel van Bewustzijn. Bewustzijn en het functioneren van Bewustzijn zijn waarneembaar en worden waargenomen. Wie is de waarnemer van deze grootse subtiliteit?

[Stilte]

Ieder mens zou hier de smaak van te pakken moeten hebben! Laat alles buiten beschouwing. Ga niet op zoek naar iets met behulp van wat je denkt te weten. Je opleiding kan je hierbij niet helpen. Laat alles wat je ooit gelezen of bestudeerd hebt voor wat het is. Laat alles met rust en wees alleen maar. Laat alles buiten beschouwing tot er iets is dat niet buiten beschouwing gelaten kan worden, en spreek dan vanuit deze plaats. Zeg het maar als je enige disharmonie kunt ontdekken, of gemis. Ken deze plaats, deze plaatsloze plaats. Veranker je daar; dan kun je je overal in het bestaan begeven en zul je nergens in verwarring raken. Ontdoe je van alle concepten die je hebt opgepikt. Wees moedig genoeg om helemaal alleen te staan en kijk dan of er nog vragen overblijven die gesteld moeten worden.

Kun je zien dat alles het denken is? Alles is gedachte! Zelfs het meest grootse is gedachte. Gedachten kunnen niet bestaan zonder jou. Jij bent de getuige ervan; jij gelooft ze. Jij bent hun werkgever. Ze rapporteren aan jou. Wie ben jij? Je moet Dit proeven!

Een menselijk lichaam hebben is een groot voorrecht, want het stelt ons in staat deze vragen te stellen. Geen andere soort heeft het vermogen om te onder-

58

zoeken en om iets met zekerheid vast te stellen, maar jij wel. Omdat je ontevreden bent, verlang je naar blijvende voldoening. Ontdek dat wat jou nooit zal verlaten. Al het andere zul je verlaten. Met dit lichaam als geschenk heb je de geweldige gelegenheid om de Waarheid van je Bestaan te ontdekken, maar je verspeelt die als je je alleen maar richt op het lichaam en de verlangens van de mind najaagt. Ja, we besteden heel veel energie aan het vervullen van lichamelijke verlangens! Maar ditzelfde lichaam, dat je nodig hebt om te kunnen genieten, kun je niet behouden. Alles waar je zo voor zwoegt, om er vijf of tien minuten van te genieten, spoelt weg. Wat is dat wat niet kan worden weggespoeld?

Op deze plaats kan ik niet eens de vraag stellen: Wie ben ik?' of'Wie neemt dit waar?'

Dank je! Dank je! Zelfs deze vragen zullen niet meer resoneren, maar ze kunnen komen.

Uiteindelijk, in het ultieme zien, weet je dat alles wat waarneembaar is ook veranderlijk is. Het verschijnt voor je en kan niet met ononderbroken aandacht worden vastgehouden; het komt en gaat. Maar dat wat dit waarneemt, wat is dat? Dit is niet louter een mentale vraag, dus aan vluchtige antwoorden hebben we niets. Alleen die antwoorden die voortkomen uit zuiver inzicht zullen die blijvende bevrediging brengen. Je staat oog in oog met je ware Zelf; hoe zie je eruit?

59

Dat wat wordt geopenbaard wanneer er geen gedachten zijn

is ook hier wanneer er wel gedachten zijn.

Ambassadeur voor Vrijheid

Het Gewaarzijn-Zelf dat je bent, wordt niet benvloed door activiteiten van her denken of van her lichaam. Ogen open of ogen dicht, het Gewaarzijn wordt er niet door benvloed. 'Spiritueel' gezelschap versterkt het Gewaarzijn niet, evenmin als 'wereldlijk' gezelschap het verzwakt. Gewaarzijn is geen gevoel en daarom gaat Het voorbij gevoelens van goed en slecht. Gewaarzijn is persoonlijk noch onpersoonlijk, buitengewoon noch gewoon. Gewaarzijn heeft geen locatie; het maakt geen verschil of je op de berg Arunachala bent of in welke andere plaats op de wereld dan ook. Gewaarzijn is geen gevolg van enig streven of beoefening. Het kan niet gescheiden worden door tijd of ruimte. Je intutieve gevoel van 'ik' staat niet los van Gewaarzijn.

Je bent n met het Gewaarzijn, wanneer jouw 'ik' oprijst zonder geschiedenis of psychologische kracht.

63

Je bent n met het Gewaarzijn wanneer je door 'ik' te zeggen verwijst naar dat intutieve weten, dat synoniem is met het Zijn. Als dit je positie is, ben je niet de 'ik' die spreekt of de 'ik' die luistert, noch de 'ik' die twijfelt of de 'ik' die gelooft. Je behoort tot geen enkele religie. De rollen die je in het leven speelt worden spontaan en natuurlijk vervuld, maar je investeert er niet meer in zoals je gewend was te doen. Je bent niet iemands moeder. Je bent niet iemands vader. Je bent niet iemands kind of vriend. Goed en slecht zijn slechts woorden voor je. Geen enkel oordeel heeft enige betekenis. Je begrijpt dat alles wat komt en gaat, onderdeel is van het geheel. Het is niets meer dan de menselijke expressie. Elke gewaarwording, elke stemming, ieder spel van het denken is slechts een golf aan de oppervlakte van de oceaan. Hoelang ga je erover doen om deze waarheid te realiseren?

[Lange stilte]

Veel mensen verdragen dit soort gesprekken niet. Slechts een enkeling laat zich niet afschrikken door deze uitnodiging en wordt erdoor genspireerd.

Ik zeg: neem alle twijfels weg en dan kun je op jouw beurt een ambassadeur zijn voor je eigen Vrijheid. Je neemt die Vrijheid mee, waar je ook gaat, en je bent je eigen licht.

Ieder mens spreekt vanuit twijfel, crisis, narigheid en zorgen. Wat niet wordt gezien is dat dit alles wordt veroorzaakt door een verkeerde identificatie. Jij bent

64

degene, het Zijn-het Absolute in manifestatie-die in verwarring lijkt te zijn geraakt. Deze verwarring is het product van je eigen may. Je bent onder de betovering, de hypnose van je eigen projecties geraakt en lijdt hieronder. Het enige dat nodig is, is een klap om jou

-het Zijn -wakker te schudden uit deze verdoving. Dat is waar satsang voor is.

65

Je vraagt: Veel uw kennis met ons.' Ik heb geen kennis te delen. Ik spreek niet vanuit kennis; ik spreek alleen vanuit Zijn.

Ik ben M.t Zijn en ook voorbij dat Zijn als Gewaarzijn dat niet te kennen is.

De energietoevoer van het denken afsluiten

Vergeet alle strategien van je mind om kennis en inzicht te vergaren. Gewoon alles vergeten! Ja, vergeet gewoon alles! Waarom kunnen we niet gewoon alles vergeten?

Je vraagt wat je moet doen om n te zijn met Waarheid? Ik zal je zeggen wat je het beste kunt doen: neem de kortste weg! Vergeet alles gewoon! Sluit de energietoevoer naar het denken af. Lichten uit! Dit is de enige strategie, als je al een strategie nodig zou hebben, om je onmiddellijk te laten zien dat de eeuwige en tijdloze Vrijheid er al is in de vorm van jou!

Het advies 'Vergeet alles gewoon!', lijkt volslagen onverantwoordelijk, zelfs naef, te simplistisch, maar het werkt altijd. Vergeet alles gewoon!

Soms zet datgene wat we in satsang delen het denken aan het werk om houvast te krijgen op het on-

69

derwerp. Ik zeg: Gooi het eruit! Vergeet het! En toch ben je nog steeds hier, helemaal hier, leeg, zonder strategien. Wees zonder strategie en zonder intentie. Zo ontvouwen de gebeurtenissen zich op een prachtige manier.

Het leven -zoals je het kent-leert je met krukken te lopen en toch ben je volkomen gezond. Gooi je krukken weg en dans! Wat zijn de krukken waarop je leunt? Denkbeelden als: 'Ik ben niet vrij' of: 'Ik word beperkt door mijn omstandigheden en conditionering.'

Gebruik je Hart, niet je hoofd! Toon me je Hart wanneer je een vraag stelt! We willen niet je gezicht, je handen of je hoofd zien. Ja, zelfs je hoofd wil ik niet. Spreek en handel vanuit de plaats van je Hart!

Kom en laat me je Hart zien!

70

De waan van het Bewustzijn

Controle is een obsessie van het Bewustzijn wanneer het gedentificeerd is. Door identificatie met het lichaam voelt het Bewustzijn zich kwetsbaar. Het weet dat het lichaam vergankelijk is, dat het gewond kan zijn en onderhevig aan pijn, ziekte en veroudering. Daarom heeft het Bewustzijn, door zijn identificatie met het lichaam, ook het gevoel dat het beschadigd kan worden of kan sterven. Bovendien lijkt er een overdracht van verantwoordelijkheid plaats te vinden wanneer het Bewustzijn zich met de mind identificeert. Waar van nature het Bewustzijn zorgdraagt voor bijvoorbeeld lichamelijk welzijn, comfort, handelingen en omstandigheden, wordt dit nu als de plicht van de beperkte mind gevoeld om hier helemaal zelf voor te zorgen, wat er uiteindelijk toe leidt dat het Bewustzijn schuldgevoel, schaamte, wroeging en angst

73

ervaart. Het maakt zich zorgen dat her iets verkeerd doet, vreest dat het een 'slechte' keuze maakt of iets verliest dat deze voortdurend aanwezige angst voor kwetsbaarheid vermindert, of fantaseert over iets dat het wat zal verlichten. Voor de mind draait het leven om het bevechten van deze lichamelijke factoren, en zolang het Bewusrzijn gedentificeerd is, lijkt het ook geabsorbeerd door deze strijd.

Jij, her Bewustzijn, hebt dit lichaam nodig om te blijven ervaren, maar het is niet nodig je ermee te identificeren. Zonder identificatie zal het lichaam er nog steeds zijn, en die obsessie met controle zal minder worden.

Her lichaam zelf is volkomen onschuldig in dit alles. Bij goddelijk besluit is het er en doet het zijn werk. Het lichaam weer niet dat het jou is. Iets vanbinnen beschouwt het lichaam steevast als 'ik' en geeft het een naam.

De mind moet iets hebben om mee te dreigen en je zo te gijzelen. Er moet iets zijn dat je wilt of nier wilt om de mind zover te krijgen dat je luistert naar zijn leugenachtige waarschuwingen, zoals: 1\.ls je dit niet doet, zal er iets vervelends gebeuren.' Vaker wel dan niet is er de angst voor verandering, omdat de mind zich inbeeldt dar alles wat hij niet weer, of niet verwacht heeft, negatief zal zijn. Er zal een of ander verlies worden geleden, er zal van iets afstand moeten worden gedaan of er zal een achteruitgang plaatsvinden. En dat zal allemaal leiden tor vernietiging, iets dat de mind te allen tijde probeert te vermijden.

74

Durf te leven, en zeg: 'Ok, maak dan maar een bedelaar van me, als dat is wat je wilt, maar ik ben dan wel een vrije bedelaar.' En dan zul je zien waar angst en beven vandaan komen. Kun je dit? Anderen hebben het gedaan en zij hebben gemerkt dat hun angst, wanneer die onder ogen wordt gezien, slechts een spook is dat oplost in het licht van hun moed en bereidheid om echt te zien.

De angst is altijd groter dan de werkelijkheid. Angst komt door gebrek aan vertrouwen. Je hebt het gevoel dat je beter voor jezelf kunt zorgen dan God dat kan. Je vreest dat wat God met je van plan is, misschien wel niet is wat jij wenst. Dat is waarschijnlijk waar, want de dromen die we hebben, zijn beperkt tot wat we van het leven en onszelf weten, en dat is oneindig weinig vergeleken met de weidsheid die Is. Wanneer we laten varen wat we denken dat ons gelukkig zal maken, staan we Grace toe te ademen, en grootse en mooie dingen waar we ons niet eens een voorstelling van hebben kunnen maken, krijgen ruimte om te gebeuren.

Toch is deze kennelijke behoefte aan controle, de angst voor verlies ervan en de veronderstelling eraan te ontkomen ook het spel van het Bewusrzijn, want er is geen individu dat losstaat van dit Bewustzijn en dat beslist of handelt in tegenspraak met de tolerante wil van het Bewustzijn. Alles is Bewusrzijn. Mensen en hun activiteit zijn het gevolg en niet de oorzaak van Bewustzijn. Neem dit eens in overweging. Kunnen de karakters in het eerste hoofdstuk van een boek bepalen hoe het tweede hoofdstuk moet zijn? Kunnen ze de

75

auteur bevelen situaties en karakters die ze niet leuk vinden te veranderen, of kunnen ze voorkomen dat het volgende hoofdstuk er komt?

Voor sommigen is het doorzien van de illusie van controle een intens bedreigend idee, terwijl het voor anderen zeer bevrijdend is. Het Bewustzijn forceert je tot niets. Je wordt uitgenodigd om te zien.

76

Wie is zich gewaar van het zoeken, van de zoeker en van wat er wordt gezocht?

Ben jij dat niet? Als dat wat gezocht wordt, is gevonden,

ben jij er dan niet? Als het verloren is, ben jij er dan niet?

We ben je?

'En toen ... '

Ik zie bij velen van jullie dat al jullie lagen zijn afgepeld tot Leegte. Er leeft niemand achter die ogen. Dat is mooi. Er is ruimte buiten en ruimte binnen, n geheel, geen enkel verschil. Is dat niet genoeg? Hoe is het mogelijk dat velen die hun eigen bestaan hebben ervaren als die constante gelukzaligheid, alsnog bij me komen met de mededeling dat ze die herkenning hebben verloren? Hun eerste woorden zijn meestal 'en toen .. .' Ik ben benieuwd naar wat dat is, dit 'en

' N . ' ' toen ... -moment. eem me mee naar Je en toen ... -moment, en laat me zien wat er dan gebeurt.

De identificatie met de body-mindis het probleem.

Dit bestaat uit drie factoren: body, mind en de identificatie met beide. Alle drie factoren zijn waarneembaar,

79

en je neemt ze ook waar. Wat jij identificatie noemt is een activiteit - een wezenlijke eigenschap van Bewustzijn, zoals aandacht of geloof- die voortkomt uit Gewaarzijn. Jij zegt: 'Identificatie van mijzelf met de body-mind.' Mijn vraag aan jou is: de identificatie van wat met wat? En wie ben jij in deze kwestie?

Als je je zelfonderzoek doet, moet je daar duidelijk over zijn. Ben jij niet diegene die waarneemt? Duidelijk is dat wat zich identificeert met de body-rnind niet de body-rnind is, toch? Dus als het niet de body-rnind is, wat is het dan wel? Wanneer je dit onderzoekt, zul je erachter komen dat zowel lichaam als geest in dit opzicht onschuldig is. Er is een andere factor verantwoordelijk.

Zoals we in het begin al zeiden ben jij je gewaar van body, mind en identificatie met beide. Laten we eens kijken naar de rnind. Mind is het denken. Jij bent je gewaar van je gedachten. Gedachten komen en gaan. Geen enkele gedachte is eeuwig. Er is iets dat deze gedachten waarneemt. Geen enkele gedachte kun je voor altijd vasthouden. Een stern zegt: 'Pap, en de gedachte is meteen weer weg. Gedachten zijn kennelijk niet blijvend.

W iens gedachte is het? Je zegt: 'Het is mijn gedachte.' Je zegt niet: 'Het is jouw gedachte.' In dit 'mijn' moet het verschil zitten. Kijk eens goed of dit wel zo is. Verschil kan alleen bestaan uit een eigenschap. Een eigenschap heeft geen bewustzijn. Eigenschappen zijn verschijnselen, en een verschijnsel kan zichzelf niet herkennen. Een verschijnsel is in feite een object. Er

80

is iets dat het object waarneemt. Wat is het dat waarneemt? Kan dit iets anders zijn dan jouw intutieve gevoel van jezelf?

Wanneer je op zoek gaat naar dat wat het object waarneemt, moet je wel concluderen: 'Ik moet het zijn, ik ben degene die dit alles waarneemt. Ik ben het die eigenschappen waarneemt.' Heeft dat wat de eigenschappen waarneemt zelf eigenschappen? Als je ancwoord bevestigend is, betekent dit alleen maar dat het zelf kan worden waargenomen. Als het kan worden waargenomen, ben jij, de zuivere Waarnemer, het niet. Het is de waarnemer vermengd met een eigenschap, deze vormen een cocktail. Wat is het dat het onderscheid maakt? Wanneer je je met deze vraag bezighoudt, wordt er iets leeggemaakt tot Oneindigheid overblijft. Het is een leegmaken tot jij overblijft. Jij bent de Oneindigheid. Jij bent degene die kijkt. Wat ervaar je uiteindelijk in die laatste fase van het waarnemen? Wat is weggelaten uit je onderzoek? Wat is het restant? Dit zelfonderzoek is als het aansteken van een stuk kamfer. Het brandt op en er blijft niets van over. Als je klaar ben met zelfonderzoek, wat blijft er dan over? Wie overleeft het zelfonderzoek?

81

]ij bent het Onsterfelijke, waarom denk je aan de dood? Laat sterven wat sterfelijk is

en laat het Eeuwige zijn.

laat de cocon 'Ik' opengaan

In reactie op de doordringende kracht van je eigen satsang wordt er soms een overgang van kracht ervaren. Een verschuiving van handmatig naar automatisch vindt plaats. De cocon 'ik' wordt geopend; het Zijn kruipt er uit, het slaat zijn vleugels uit als het zijn natuurlijke staat weer ontdekt. Gevangen energien wals je conditionering, gewoontes, angsten, gehechtheden en verlangens, die ooit het weefSel vormden die je een gevoel van een onafhankelijk en autonoom bestaan gaven, ontrafelen zich. Sluimerende herinneringen en neigingen flakkeren weer even op. Je ervaart de dingen op een voor jou nieuwe manier. Daarom is het niet ongebruikelijk dat er enige tijd nogal wat beroering is. Laat alles gebeuren. Trek geen conclusies uit alles wat je waarneemt. Blijf gewoon stil. Laat het gebeuren. Weersta de neiging de gebeurtenissen te interpreteren. Oordeel nergens over.

85

Voor een tijdje merk je misschien dat de gewone dagelijkse routine geen routine meer is. Je vergeet misschien je sleutels, je telefoonnummer, welke bus je naar huis moet nemen, enzovoort. Je rnind kan in paniek raken. Wat een geluk dat je je in sarsang bevindt, een omgeving waarin je eraan herinnerd wordt dat dit allemaal ok is. Je bent in God's handen, dus maak je geen zorgen dat je voor jezelf zou moeten zorgen. Dat heb je al lang genoeg gedaan. Nu leer je langzamerhand hoe het universurn voor jou zorgt.

Geleidelijk ga je een diepe vrede voelen in jezelf die niet gemakkelijk wordt verstoord. Je stemmingen komen in een natuurlijk evenwicht. Je merkt dat acties en reacties, waarbij je je eerder zeer betrokken voelde, worden waargenomen in dit Gewaarzijn waarmee je n bent, maar dat ze je niet raken. Er is een bepaalde stabiliteit, een zekere diepte in deze erkenning, en grote vreugde komt op zonder reden.

De aanvankelijke onstabiliteit op het gebied van ervaringen staat symbool voor de geboorteween, omdat je opnieuw wordt geboren in Leegte. Laat die openbaring plaatsvinden tot ze verstilt. Het is niets meer dan het geluid dat een lege fles maakt wanneer je hem in zee gooit: 'blub, blub'. Als alle lucht eruit is, wordt hij volkomen stil en zakt naar de bodem. Jouw mind lijkt op deze fles. Eerst maakt hij een 'blub, blub' -geluid voordat hij volkomen stil wordt. Laat je door deze dingen dus niet in de war brengen. Ze zullen gebeuren. Zelfs als je denkt, dat je gek wordt. Ook dit gaat voorbij. Her zijn alleen maar luchtbelletjes die zachtjes

86

uiteen spatten. Weersta de verleiding hier enige conclusies uit te trekken. Het is de mind die vecht om zijn greep te behouden. Je hebt je leven geleid alsof je het van bladmuziek speelde. Nu al het papier is verbrand, moer je je levenslied spontaan spelen. Het is niet aan jou de gang van zaken te regelen. Er zijn maar heel weinig mensen die hier tegen kunnen. Sommigen keren misschien terug en de mind wacht je gretig op, om je terugkeer te verwelkomen. Maar in satsang word je aangemoedigd deze druk en dit ongemak te verdragen. Dit duurt maar korte tijd, slechts zolang het Zijn enkele oude, opgesloten energien moet oprispen. Er is een soort innerlijke voorjaarsschoonmaak aan de gang. Dit is een goed teken.

87

Als je zuiver water wilt drinken, ga dan naar de Bron.

Het zaad 'Ik Ben'

In de kristallen bol van het Bewustzijn bevindt zich het gevoel van de Ziener die waarneemt. Deze maakt melding van - en houdt zich bezig met - het ervaren van diversiteit, zowel buiten als binnen de vorm, waarmee Hij zich ook uitdrukt. Het gevoel 'Ik Ben' is het zaad waaruit dit alles ontspruit en wordt waargenomen door het intutieve gevoel 'Ik Ben'. Het 'Ik Ben' kan zich niet uiten zonder het lichaam. Zonder het lichaam kan Het niets ervaren.

De Ziener 'Ik Ben', kan door niemand worden gezien. Je intellect kan je niet verder brengen dan 'Ik Ben'. Dus, wat is dan datgene dat zelfs weet heeft van het intellect zelf? Gebruik niet je verbeelding, de verbeelding wordt waargenomen! Wie denkt er nog? Zelfs je neiging tot denken, samen met het denken zelf, wordt gezien door Dat wat het denken over-

91

stijgt. Dus wat is dan het nut van het denken? Het is overbodig.

Velen van jullie zijn bang om onderzoek te doen voorbij het intellectuele vermogen van het verstand. Er bestaat het idee dat 'no mind' hetzelfde is als krankzinnigheid: als ik mijn verstand verlies word ik gek! Probeer erachter te komen wat het is dat vasthoudt aan het denken of het denken opgeeft. Want dit alles is de mind! Je bent Dat wat de mind, met al zijn noties en ideen, zelfs waanzin, bevat. Hoe kun je door te ontdekken wie je bent gek worden?

Er is niets mis met denken. Er is niets mis met welk object ook. Slechts onjuiste identificatie is de oorzaak van deze misvattingen en je bent hier om deze misleiding van jezelf te ontdekken. Bij het onderzoeken van de 'ik' kom je erachter dat 'ik' bij niemand hoort.

'Ik Ben' is vrijheid, 'Ik Ben' is Zijn. 'Ik Ben' is autonoom, zuiver; zonder 'Ik Ben' bestaat niets. Het is de nooit vervagende geur van het Goddelijke dat straalt in ieder lichaam. Die Goddelijkheid in mijn lichaam spreekt tot diezelfde Goddelijkheid in jouw lichaam. Dat wat door mijn ogen kijkt is hetzelfde als dat wat door jouw ogen kijkt. Jij zult deze Waarheid ontdekken, zij zal zich onthullen. En jij die Haar ontdekt en aan wie Ze wordt geopenbaard, jij bent Dat zelf.

Daar hoef je je hoofd niet over te breken. Dat openbaart zich aan zichzelf, niet aan een ander.

92

".

. .

. .

Subtieler dan ruimte

Zelfonderzoek werkt niet voor mij omdat ik dat als zeer mentaal ervaar. Ik verleg mijn aandacht naar ruimte in plaats van naar de objecten die in de ruimte verschijnen.

Fantastisch! Eerst verdeelde je het geheel in onderdelen, en dat creert een zekere claustrofobie in je Zijn. Nu focus je op de ruimte waarin dit spel verschijnt, en zo wordt je blik alomvattend, panoramisch. Het is helder dat wanneer zien en ruimte n worden, de wereld stil wordt.

Wordt de kwaliteit van leven slechter of bloeit je leven op?

Ik ben heel gelukkig.

95

Nu al is er een natuurlijk gevoel van vreugde en ontspanning in je Zijn. Alles wat verschijnt in ruimte, verdwijnt ook in ruimte, en toch zit de ruimte niet te wachten of het weggaat. Ook als een manifestatie ruimte opvult, wordt ruimte niet verstoord. Op den duur gaat ze voorbij. Zover ben je al gekomen, heel goed!

Nu nog n stap. In de uitspraak 'Ik focus meer op ruimte dan op het object' zit een gevoel van keuze: 'Ik kan kiezen voor het object of voor ruimte. Als ik kies voor het object: onrust ontstaat! Wanneer ik kies voor ruimte, is er stilte. Ik houd van de stilte; ik denk dat ik bij de stilte blij(' Wat is de natuur van degene die focust op ruimte en daarvoor kiest?

Het weet dat het nog altijd kijkt naar ruimte.

Dan moet het subtieler zijn, omdat het zelfs naar ruimte kan kijken.

Soms is er het gevoel dat ik datgene ben waarin deze beoefening plaatsvindt - een ogenblik maar - en dan verschuift het weer naar een soort doener die bezig is te focussen.

Gewaarzijn kan nooit een object zijn. Het kan niet zintuiglijk worden waargenomen. Je bewust van Gewaarzijn bewust zijn is een actie die je niet kunt uitvoeren! Het vindt gewoonweg plaats. Dat waar je naar zoekt heeft al plaatsgevonden; in feite heeft er niets plaatsgevonden. Het is er al vrdar er iets plaatsvond. Het is

96

al zo, maar je hebt de neiging te zeggen: "Ik snap het nog steeds niet", en daarin te geloven. Je zult inzien dat de 'ik' die het wilde 'snappen' zelf het schijnbare struikelblok was, omdat die een tweedeling creerde.

Ik gebruik concepten om jouw concepten weg re nemen. En wanneer deze concepten weggenomen zijn - die van mij en die van jou - dan is wat overblijft al hier, nu! Dichterbij dan aanraking! Dichterbij dan intimiteit! Je zoekt met de mind, en mind kan alleen maar naar een object zoeken. Kan mind het subject vinden, waarin mind zelf als een object verschijnt?

Als je het niet begrijpt, is dat ok. Het hoeft niet begrepen te worden. Alleen het volgende moet worden herkend: je zoekt naar iets, maar je kijkt al daar vandaan. Blijf bij die herkenning. Je bent op een mooi punt gekomen waar je niets oppikt of vasthoudt. Je hebt duidelijk gezien dat wat op het scherm verschijnt ook tot het scherm behoort. Het komt en gaat. Soms is er ruimte, stilte, verstilling. Dit is de vreugde van niet-gedentificeerd zijn. Laat de objecten komen, je houdt ze niet vast en duwt ze niet weg, ze verschijnen simpelweg op eigen houtje volgens hun eigen wetten.

Wanneer je je niet met objecten identificeert, is er onmiddellijk een spontaan gevoel van blijdschap en vrede. Dan zal Liefde antwoorden: 'Nu word je niet meer in beslag genomen door 'het andere', je bent beschikbaar voor mij. Ik zal er zijn.'

97

Ik ben de Grote Wteren. Op Mijn gezicht schrijft de oorspronkelijke pen

van Mahamaya onophoudelijk het leven en lot van alle levende wezens.

Elke golf, iedere rimpeling, de subtielste beweging- is Mijn dansen.

Toch blijf Ik - de zuivere Werkelijkheidaltijd onberoerd, onaangedaan.

Schitterend en voorbij alle concepten, Ik alleen

- het Onvoorstelbare, het Vormloze Absolute,

Ben

Een afspraak met de Boeddha

Niets overkomt jou. Dit is slechts jouw spel, jouw toneelstuk. Er is niets om over naar huis te schrijven; er is niets aan de hand waar je zelfs ook maar een briefkaart mee vol zou kunnen schrijven!

Hoe kun je bang zijn voor je Shiva-wezen, dat zonder enige intentie is, zonder tijd, zonder oorzaak en gevolg, zonder morgen, zonder leven en dood? Alles is leeggemaakt. Kijk maar, het is slechts een droom die oprijst in Dit en die droom maakt deel uit van Dit! De droom is onderdeel van Zijn spel, van Zijn pracht! Je zult ook je tumult hebben verwijderd. Wat dan overblijft is roerloos, onveranderlijk en zuiver- ondeelbaar Bestaan. Nataraj!

Het lichaam is bang voor dat alles!

101

Het lichaam is niet bang voor Dit, het lichaam verlangt naar Dit! Verlangt dat de mind zich ontspant in Dit!

Dan is het de mind die bang is.

Maar waar is de mind? Mind is zelf een gedachte! Er is Gewaarzijn en het Gewaarzijn wordt leeg. Alle zintuigen functioneren, maar ze worden stil. En wat is er achter dit alles? Het Oneindige. Het Oneindige bevindt zich achter, voor, boven, onder en voorbij dat alles!

Er is een verraderlijk virus van ongeloof, en dit virus zuigt de aandacht naar zich toe. Maar ook dat wordt waargenomen. Het wordt waargenomen als de stem die het dichtstbij is, de geestverschijning 'ik'.

Het is als een vasthouden aan ...

Identificeer je niet met iets dat zich vasthoudt. 'Zich vasthouden' is niets anders dan een gedachte - een gedachte die zich vasthoudt aan een gedachte.

Dit zijn allemaal maar ideen! Dit is niet wie jij bent! Waarom verstop je je voor de volheid van wat je bent? Waarom ben je bang? Je bent dit niet! Ik accepteer het niet als je zo praat, ik geloof je niet! En ik heb geen belangstelling voor wat je zegt! Iedere keer dat ik je ontmoet ben je God Zelf. Maar je poseere als God die Zichzelf ontkent - is dat mogelijk?

Je blijft van alles opwerpen: 'Dit houdt me tegen!' Onzin! Niets houdt je tegen! Wie heeft je dat verteld?

102

Jij als 'jij' bestaat niet, alleen maar als een gedachte. Je bent het ontmoeten alleen waard wanneer 'jij' er niet bent.

[Stilte]

Ik heb een afspraak om de Boeddha te ontmoeten in Tiruvannamalai. En daar wacht ik op.

103

Honing zijn

Wanneer zo'n directe ervaring zich voordoet, heeft iets het gevoel dat er meer nodig is. Onderzoek deze behoefte aan meer! Zie of het iets anders is dan een uitnodiging van het denken. De ideen die we hebben over verlichting houden ons voortdurend in het ongewisse. We blijven wachten. Het is alsof we een checklist voor verlichting met ons meedragen, ervan overtuigd dat onze beelden en ideen van de Waarheid de juiste zijn. Een checklist van onze favoriete ideen over ontwaken tot Waarheid ziet er ongeveer als volgt uit: al mijn problemen zullen eindelijk verdwijnen zodra ik ontwaakt ben; ik zal geen pijn meer hebben wanneer ik weet wie ik ben; vrijheid betekent dat ik voortdurend in een staat van gelukzaligheid verkeer. Hieruit concluderen we dat, als er zich

105

problemen voordoen in het leven, we er nog nier zijn. Als her vermogen pijn te voelen nog steeds aanwezig is, kunnen we onmogelijk weren wie we zijn, en zolang gelukzaligheid zich niet aandient, zijn we zeker niet vrij. Deze fantasien houden ons gevangen in een continue spiraal van afgescheiden zijn. Maar het is juist deze checklist van hoe her zou moeren zijn om vrij te zijn, die je Vrijheid ondermijnt.

Er dwarrelen veel van dergelijke gedachten door de mind van de zoeker! Maar de gedachten op zich hebben geen macht. Het is alleen je geloof in een gedachte die hem levensecht maakt. Als gevolg daarvan worden deze obstakels door je gedachten werkelijkheid. Vervolgens worden ze je ervaring, en versterken op hun beurt de illusie die de mind dan bestrijdt alsof deze nooit zelfopgelegd was. Iets schijnt gewend te zijn het gevoel van een onafhankelijk zelf in stand te houden en re continueren.

Ik zie wel in dat ik de gedachte niet nodig heb, maar hij is er nog steeds.

Laat de gedachte er dan maar zijn! Probeer hem zelfs niet weg te duwen. Negeer hem! Dat is wat de wijzen hebben gedaan. Zij negeerden de suggesties van het denken, totdat ze helemaal uit het bestaan verdwenen waren. Door deze geconditioneerde en telkens terugkerende gedachten geen enkele aandacht re geven, zal er helderheid zijn wanneer er een zuivere gedachte oprijst uit Leegte. Deze gaar niet gepaard met angst of

106

behoefte. Zuiver denken is gewichtloos in de zin dar het geen verborgen agenda heeft; het is levendig en komt spontaan in actie. En er is geen beoefening nodig om die twee van elkaar te onderscheiden. Je enige opdracht is: wanneer er gedachten verschijnen die zeggen: 'Volg ons', gebruik je het vermogen te herkennen dat je alleen maar het waarnemen bent. De uitnodiging verliest dan zijn aantrekkingskracht en in de stilte die overblijft komt vanzelf een natuurlijk onderscheidingsvermogen op.

Is het echt zo eenvoudig? Ja, het is echt zo eenvoudig. Dat is de reden dat je mind dit verwerpt met het besluit: 'Het is niet genoeg!'

Door de eeuwen heen hebben de wijzen op hun eigen unieke manier gewezen op deze voortdurende oorzaak van menselijk lijden: je wilt honing proeven; je wilt geen honing zijn.

Honing kan geen honing proeven! Dat is onmogelijk. Omdat je wilt blijven proeven, komt er nooit een einde aan het pad naar de Waarheid. Daarom voel je je zo aangetrokken toe 'Zeven stappen naar Vrijheid!' En na de zevende stap haal je er nog meer bij; alle boeken en verschillende spirituele wegen en beoefeningen bieden aan je re helpen. Je gebruikt ze om de ontdekking van je Zelf, die onmiddellijk is, uit re stellen. Je interesse ligt bij al die verschillende smaken en zo ontgaat je de Waarheid. Je zegt dat je Vrijheid wilt, maar je wenst vrijheid in gedeeltes. Vrijheid Is. Ze kan niet in handige pakketjes of stappen worden verdeeld.

107

Je vraagt: 'Wat is het doel van vrij zijn als er geen smaken zijn? Alle levende wezens zijn verslaafd aan het proeven van ervaringen: het contrast, de frictie, de spanning, de onvoorspelbaarheid, het drama, de belofte. Je houdt zelfs van de mislukking.

De wijzen genieten op een zuiverder manier: zonder gehechtheid, zonder verslaafd te zijn, zonder hunkering, zonder behoefte, zonder vergelijking. Hun genieten is fris, op dezelfde manier als waarop je als klein kind altijd genoot. W ijzen genieten van de wereld, maar ze lijden er niet onder. Een ervaring is slechts het aroma dat vloeit door het lichaam van vreugde dat zij zijn. Er is geen 'zelf' in de ervaring genvesteerd. Dus valt er niets bij te winnen en niets te verliezen. Er is een gelukzaligheid die het proeven van honing overstijgt. Honing Zijn, dat is het hoogste!

108

Dat wat zegt: 'Mijn mind is te sterk:

is de mind zelf

Een illusie, versterkt door erin te geloven.

Wanneer pijn en vrede I I een ZIJn

Ik wil terug naar die ervaring 1k ben Dat. 'Er was alleen maar vrede en nu voel ik zoveel spanning! Spanning betekent slechts dat er spanning aanwezig is, meer niet. Welke etiketten plak je op spanning waardoor het zo'n belangrijk en onaangenaam verschijnsel wordt? Het hoeft je niet te storen. Het is heel goed mogelijk zeer gespannen te zijn en tegelijkertijd voor honderd procent vol vrede.

Maar vanmorgen tijdens de meditatie was er zoveel pijn dat ik niet op de vraag 'Wie ben ik?' kon focussen.

Misschien was deze vraag niet wat er op dat moment nodig was. Soms is het een kwestie van toelaten van wat er ook maar gebeurt; zonder oordeel, zonder het

111

weg te duwen, zonder het vast te houden en er een drama van te maken. Je hebt pijn, nou n?

Ik zou het graag willen stoppen en me goed voelen!

Die wens het te willen stoppen, is juist datgene wat de ellende veroorzaakt! Laat de pijn er zijn, kijk ernaar! Dat is pas echt zelfonderzoek. Wanneer pijn, of die zich nu op het emotionele of fysieke vlak uit, wordt versterkt tot uiterste intensiteit, heb je de meeste kans te zien wat je niet bent! Dit betekent niet dat je ervoor kiest een martelaar van jezelf te maken of je lichamelijke gezondheid te verwaarlozen. Als er een arts moet worden geroepen, prima, dan doe je wat je moet doen, maar tegelijkertijd maak je volledig gebruik van de mogelijkheid te kijken en waar te nemen. En als er niets te doen valt, is je overgeven aan de pijn essentieel. Ertegen vechten verergert alleen maar het ongemak. Het is duidelijk dat je aan deze ervaring een of andere interpretatie geeft die haar luidruchtiger, ellendiger en onaangenamer maakt.

Door de gewijde energie van bijvoorbeeld de heilige berg Arunachala, of door het vuur van satsang, treden fysieke en emotionele reacties op met verhoogde kracht. Lichamelijke klachten zijn vervelender en afmattender, terwijl emoties duidelijker van zich laten horen. Deze verergering maakt het de mind moeilijk zich aan het ongemak te onttrekken. Hij is gedwongen onder ogen te zien wat hij liever zou onderdrukken of waarvan hij zou willen weglopen. Je krijgt de volmaak-

112

te, op het lijf geschreven kans kalm te blijven en waar te nemen dat deze symptomen, zoals alle verschijnselen, voorbijgaan. Wat een Grace!

Laat de reacties gebeuren. Geef je bestaan over aan het Bestaan. Ik zeg je: kom Thuis. Alles wat je vreest te verliezen houdt je juist vast in deze pijn.

113

Er wordt gezegd dat vissen niet kunnen leven in water dat te schoon is.

Evenzo kunnen gedachten niet gedijen wanneer de aandacht verzonken is in het Zelf

Kaviaar van het Zijn

Uw opmerking daarstraks over de geboorteween die komen wanneer we geboren worden in Leegte, die klonk alsof we eerst door de hel moeten gaan om in de hemel te komen, irriteerde me bijzonder. Ik vraag me af hoeveel jaar dat gaat duren.

Wanneer je gaat leven naar eigen ervaring, afhankelijk van je eigen Zelf, zijn dat fantastische jaren. Al die tijd heb je geleefd op een manier die leek te werken in het leven, maar dat was niet genoeg. Er bleef altijd iets dat hunkerde naar blijvende bevrediging. Als dat niet w was, wu je dan hierheen gekomen zijn? Ondanks alle weerstanden en angsten van je mind, heb je je weg hier naartoe gevonden. Je kunt erop vertrouwen dat deze Kracht, die je hier heeft gebracht, zichzelf nu tevreden stelt. Hij neemt die dromende mind weg. Natuurlijk

117

komt er irritatie op, omdat je niet meet op je eigen kracht kunt rekenen. Alles waarop je altijd rekende, is je aan het verlaten. Je grenzen, je houvast, je wandelstokken en je levensonderhoudsysteem, alles wordt je ontnomen. Iets dat hier heel boos over is, schreeuwt: 'Ik wil vrijheid, maar niet als het pijnlijk is en ongemak geeft!' Je wilt het in pil-vorm, zodat je het allemaal vandaag voor elkaar krijgt!

De angst voor verlies van identiteit, de angst voor controleverlies, verlatingsangst, de angst voor het opgeven van je dromen, de angst voor het verlies van je gehechtheden komen op als angstaanjagende slangen. Ze ontlenen kracht aan je aandacht. Je ondersteunt ze omdat ze iets voor je betekenen. Aldus voorzien van energie beginnen ze je gemoedsrust te verstoren.

Dat Wat Is, is niet moeilijk te vinden - nee, Het is hier, zelfs nu! Alleen lijkt het ontdekken van deze Waarheid je wereldse gehechtheden te bedreigen. Je realiseert je niet dat alles dat je niet durft los te laten helemaal niets is! Het neemt alleen reuzenvormen aan in je mind! De ogenschijnlijke kloof tussen jouzelf en Werkelijkheid is slechts de afstand van een idee.

Als het je teveel pijn doet om los te laten doe het dan niet, probeer iets dat gemakkelijker is: kijk waarom je vasthoudt. Als zelfs dit te zwaar is voor je, probeer er dan achter te komen wie het is die opgeeft en wie het is die vasthoudt.

Wil je zelfs dit niet doen? Voel je je zelfs door deze vraag bedreigd?

118

Alleen dat wat moeiteloos gaat kan 'natuurlijk' worden genoemd. Je houdt van moeiteloosheid. Er is inspanning nodig voor alles wat je najaagt, behalve voor Wat Is. Je kunt niet streven naar Wat Is, omdat je al bent Wat Is.

Misschien is je aarzeling gebaseerd op ideen over wat Zelfontdekking je zal brengen. Als je hebt gehoord dat vrijheid hetzelfde is als leegte, vraag je je misschien af wat daar vrij aan is. Er gebeurt niets in leegte. Dat spreekt de mind niet erg aan, want voor de mind betekent dit de dood. Maar we nodigen je niet uit je te begeven in de versie van leegte die je mind erop nahoudt. We leiden je naar de directe ervaring van dynamische Leegte, binnen je ware Zelf. Op het moment dat je Dit ontdekt, zul je Het nooit meer ontkennen, omdat je in je oorspronkelijke Zijn, je oorspronkelijke Vreugde treedt; na al die tijd wordt eindelijk de dorst naar blijvende bevrediging ook gelest.

Vanuit welke kant van bewustwording luister je? Ik spreek rechtstreeks tot dat Wat Is. Ik spreek vanuit Dat tot Dat zelf.

Het Zelf hoeft geen pelgrimstocht te ondernemen om zichzelf te ontmoeten. Het hoeft geen spirituele gymnastiek te doen om zichzelf te zijn. Waarom zou het frustrerend moeten zijn? Voor wie is het frustrerend? Daar moet je achter komen! 'Jij' kunt niet gefrustreerd zijn! Jij bent je gewaar van frustratie die opkomt als een vorm van energie. Dat waarbinnen de

119

frustratie-energie wordt waargenomen, is niet en kan nooit worden gefrustreerd! Ik laat je de kaviaar van het Zijn zien, maar jij maakt er kattenvoer van!

[Gelach, gevolgd door een lange stilte]

120

,

- >.\

.\ \

\

!

Houd alleen vast aan het eenvoudige gevoel van bestaan -1kBen'-

die zachte en vormloze intutie vanbinnen. \%es stil tot degene die dat doet. . . verdwijnt.

Het oorspronkelijke Zijn

Ik ben leraar van beroep, maar de structuren in scholen zijn academisch van aard en gebaseerd op de mind. Ik ben op een dieper niveau terechtgekomen. Mijn dilemma is: zal ik blijven of zal ik datgene wat er in me omgaat volgen, of is er iets tussenin mogelijk?

Het antwoord is voor mij heel duidelijk. Je moet de roeping van je Hart serieus nemen en je moet dat volledig doen, en niet proberen te zwemmen en tegelijkertijd op het strand te lopen. Dat is niet mogelijk. Soms wordt het dilemma groter wanneer je het gevoel hebt dat je de uitdaging niet uit de weg zou moeten gaan: het moet toch mogelijk zijn om meer hartkwaliteit in deze omgeving te brengen. Maar dat hoeft niet datgene te zijn wat er van je gevraagd wordt. Laat los, zoveel als de roeping je toestaat en ga naar een

123

dieper niveau van begrip en inzicht. Geef je echt over aan die Kracht, die de roeping en aantrekkingskracht ernaartoe al in gang heeft gezet. Onze beperkte menselijke waarneming kan de diepte van Haar wijsheid nooit peilen.

Deze Kracht verschilt niet van jouw Zelf. Wat het ook doet, je zult inzien dat het in volmaakte harmonie gebeurt. Hoe meer je dit tot je neemt en Thuiskomt, zelfs zonder enige moeite of intentie, hoe meer anderen op de een of andere manier zullen welvaren bij jouw bestaan; en op manieren waarvan je je niet eens bewust bent! Dit is de kracht van Stilte. In de aanwezigheid van diegenen die verankerd zijn in hun oorspronkelijke staat van Zijn -die vrij zijn van beperkende gedachten en beperkende identificatie - vindt zo'n uitwerking, zo'n invloed, zo'n schoonheid plaats.

Jij bent niet anders dan het oorspronkelijke Zijn. Je kwam om dit te ontdekken, laat je door niets ophouden. Niets in deze verschijningsvorm is het ontdekken meer waard dan te weten wie je bent. Je pleegt geen verraad aan je beroep, en je zult alle mogelijke steun krijgen.

Vertrouw erop dat het leven je ondersteunt wanneer je een dergelijke stap zet. Het is niet louter theorie -het is mogelijk te ontwaken, helemaal vrij te zijn van lijden, zonder twijfel en zonder angst. Op jouw beurt geef je de mensen vrede die jou eerst van je tocht proberen af te houden. Wat kan er in de weg staan wanneer je zoektocht zich

124

richt op totale bevrijding van je eigen conditionering? Breng jezelf in harmonie met Waarheid en het leven is in harmonie met jou. Grace is je welwillende en constante bondgenoot.

125

Het leven is zo vriendelijk niet toe te staan

dat al je dromen in vervulling gaan.

Je verbergen in het kussen van God

Ik wil er komen. Onderzoek dit 'Ik wil er komen' alsjeblieft. Op het eerste gezicht lijkt het een veelbelovende gedachte, maar die gaat gepaard met de niet-zichtbare andere kant van de munt, zijn zwijgende tegenhanger: 'Ik ben niet daar, ik ben afgescheiden.' De twee kanten bestaan naast elkaar, en voeden je gedachtengang van ingebeelde afgescheidenheid. Raak dus geen van beide kanten aan. Raak deze munt helemaal niet aan. Gooi hem weg. Wat blijft over?

En het gaat me niet om het antwoord! Het is de vraag die van belang is. Het is een volmaakte spiegel. Laat de vraag zich ontvouwen en weerspiegelen in je wezen. Denk er niet over na! We zijn zo goed in het oprapen van nog meer munten waar 'ik' in gestanst staat,

129

in de poging ergens te komen of iets te krijgen. Zet geen enkele beweging in gang, hoe subtiel ook. Waar moet je heen? De Waarheid was altijd al hier. Eerder dan iedere gedachte, dichterbij zelfs dan je adem.

Identificeer je niet met welk gevoel dan ook dat voortkomt uit deze introspectie. Alle emoties, net als gedachten, zijn toeristen, geen bewoners. Besta alleen via je ogen. Opnieuw vraag ik je, wat blijft over?

Als het er niet al is, laat het vallen! Wachten is geen optie. Verwachtingen evenmin; want dat wat verwacht is ook een gedachte. Dat wat kijkt naar de verwachtingen van de mind overstijgt verwachtingen. Er kan niets tussen jou en Het komen. Niets kan Het verbergen .

Er is vrede en stilte nu.

Ik geloof je niet! Je energie laat dat niet zien. Jij bent Dat waarin vrede en stilte ontstaan. Vrede en stilte zijn de geur van die geurloze Bloem die je bent. Creer niet, beeld je niets in.

Ik weet echt niet wat ik moet doen.

Zelfs hier, in de slaapkamer van het Goddelijke zelf, is 'ik' er nog. Zich verbergend in het kussen van God!

Ik wil vluchten.

Laat dit 'ik' dat wil vluchten ontsnappen en blijf zelf hier! Waarom zou je je verbinden aan deze slang die

130

al jaren in je hoofd aan het fluisteren is? Ontmasker degene die zegt: 'Ik wil vluchten'. Ben jij dat?

Ik wil blijven.

Die stem is ook niet van jou, want zolang hij gevoeld wordt als de jouwe zul je voelen dat je moet vertrekken. Het is alleen maar nog een andere 'Ik wil'-munt om weg te gooien. Laat die oordelen met rust en stel vast: 'Deze stem is niet mijn stem. Iets in mij wil gaan, maar ik blijf.' Als wat blijf je? En gaat dit blijven gepaard met enige moeite? Een persoon kan niet blijven, alleen wat overblijft, blijft. En jij bent Dat.

Geef het idee van een reis naar Waarheid op en Waarheid wordt onmiddellijk onthuld. Geef dit idee op dat je er dichtbij bent. Dit idee brengt je namelijk alleen maar naar een nieuwe geboorte, een nieuwe gebeurtenis. Je vermijdt juist alles daardoor. En wat betreft dit onzinnige 'Ik snap het nog steeds niet': schenk geen enkele aandacht aan de stem van deze slang.

Wees stil; we zullen zien of je in staat bent gewoon stil te blijven. Je kwalijke relatie met de mind als meester is voorbij. De mind kan voor normale taken worden gebruikt, maar kan je nooit helpen te zijn wie je bent.

Er is geen hoofdbrekende filosofie nodig om je Zelf te kennen, alleen spiegelen is nodig. Heb je de moed om in je eigen spiegel te kijken? Er was een tijd dat je niet klaar was om te zien wat de spiegel je voorhield. Nu brengt iets je hier; kijk maar.

Kijk of vertrek.

131

Als je doet wat recht uit je Hart komt, kan het voor een ander niet verkeerd uitpakken.

De waas van 'Ik' verwijderen

Er is geen vraag meer. Wanneer er geen vragen meer zijn, blijft vrede over.

ja, er is vrede, maar ik kan die niet beschrijven.

Niemand kan deze vrede beschrijven! Niemand is in staat geweest Dit met woorden over te brengen, want weet je, Het is er al voordat er woorden ontstaan. Als je je mind gebruikt, zal hij vervolgens dit ruwe materiaal van de manifestatie gaan versieren. Hij zal interpretaties toevoegen, vol van ego, wals sentiment, verlangen en weerstand. Deze vervormingen worden laag op laag aangebracht op je oorspronkelijke waarneming. Altijd gebaseerd op het 'ik', creren deze interpretaties de wereld van dualiteit, van 'het andere', en vervolgens

135

worden angst en onvolledigheid uitgenodigd zich als schijnbare werkelijkheid te manifesteren.

Vrij van de behoefte te oordelen en zich te identificeren, lekt er geen energie weg uit de zintuigen; ze komen tot rust. Alleen zuiver waarnemen blijft over. Wanneer deze Staat aanwezig is, slaap je niet heel veel, maar je bent nooit moe. Er is niets dat je wilt; en wanneer je niets te wensen hebt, ben je vrij! Geen verwachting, nergens naar uit te kijken, niets af te wijzen. Een natuurlijke stilte en vrede zijn dan aanwezig. Ik richt me tot die Staat waarin de mind verschijnt en er iets aan wil doen: 'Wat moet ik nog meer doen?', 'Zou ik meer moeten mediteren?' Jij bent Dat al! Je kunt Het niet verbeteren! Het wacht alleen op herkenning. En wat is eigenlijk datgene wat het gaat herkennen? De herkenning zelf komt eruit voort. Dus moeiteloos, zonder de vragen op te geven, glijden ze van je af.

Je intutieve gevoel van het Zelf komt op uit het Niets.

Het is er gewoon, het ontstaat uit zichzelf Het is geluk en bedroefdheid.

En toch overstijgt het deze beide ook. Het speelt via beide in de manifestatie. Zelfs deze Stilte overstijgt stilte, zie je. Het is jouw Zelf. Het is je woonplaats, maar niets, niet-iets, woont er. Het wordt je Boeddhanatuur genoemd, maar er is daar geen Boeddha. Ik ben 'jij' en Ik ben 'ik', en Ik ga zelfs deze te boven.

136

We hebben laagjes afgepeld om Dat te kunnen vinden wat niet als verschijnsel herkend kan worden en spontaan, zonder woorden, ervaren wordt, omdat het woordeloze Ruimte is. Dit woud van conceptuele identificatie heeft de intutieve herkenning overschaduwd, die zowel stil is als Stilte zelf. Het is de bedoeling dat wij door dit woud trekken en er op de een of andere manier aan de andere kant weer uit komen. Nu en dan loopt er een Christus uit, of een Boeddha. Soms struikelt een van ons eruit en gaat er weer in. Maar sommigen komen eruit, en eruit komen betekent realiseren dat ik niet degene ben die het zo moeilijk had tussen de bomen. Ik ben niet de bosbewoner. Op de een of andere manier droomde ik het en toch is het ook met mij verbonden. Het is niet de definitie van wat ik ben, maar op de een of andere manier is het de expressie zoals die opkomt uit mijn Zelf. Nu is duidelijk dat het niet het Absolute is, het is slechts een spel waarin geloofd wordt.

137

Waar ik ook ben, ik ben stil

Ik heb geen standaardantwoord op vragen. Er is geen standaardantwoord. Het gaat niet alleen maar over het beantwoorden van de vraag, maar ook over antwoord geven aan de vraagsteller, en dat maakt het grote verschil.

Je kunt in God geloven, maar je kunt niet 'geloven' in het Zelf; je kunt het Zelf alleen 'zijn'. Je Zijn is geheel en al stil. Het maakt zich niet druk om ideen en problemen. Alleen de mind maakt zich zorgen, niet het hart. Als je in het domein van de mind verblijft, zul je nooit volledig in het domein van je Zijn aankomen.

De belangrijkste ontdekking is deze: waar ik ook ga, ik bevind me nooit buiten het Zelf.

Niets wat ik doe, of niet doe, kan dat GewaarzijnZelf aantasten.

En ik ben Dat.

139

A/4;,.; id- efo--

lk r f tfd

I eer mens toont een kfeine afsyiegeang van het ene Zelf.

Jvlaar een wijze is afs een reusachtige syiegeC .

.

in wiens aefevo{{e aanweztgeuf het onevenwichtige wort gezten.

l!e{en vermijen dit syiege{en, maar zij die 6{ijven kijken, zien ... het ge{aat van (jo.

Wees Degene zonder geschiedenis

D e vorige keer toen ik voor u kwam zitten om een vraag te stellen, begon mijn hart zo te keer te gaan dat ik vandaag niet weer een vraag durf te stellen. Ik wilde alleen maar hier terugkomen, om gewoon twee of drie minuten te zitten.

Waarom niet eeuwig blijven?

Ik wil hier eeuwig blijven, maar dat hangt heel erg van u af

Nee, dat hangt niet af van mij. Daar ga ik niet over. Je kunt niet eeuwig op dit fysieke vlak blijven. Waarom wil je ergens een bepaalde tijd blijven? Waarom niet ergens eeuwig blijven? Zelfs de term 'blijven' is niet juist. Je kunt niet blijv