Moat van het jaar 2009

By Steve Oosterkamp ©

Inhoud:

1. Genomineerde nr. 1; 3

Nico Boerdijk

2. Genomineerde nr. 2; 4

Hultank Jr.

3. Genomineerde nr. 3; 5

Niek van der Vegt

4. Genomineerde nr. 4; 6

Dennis Zwienenberg

5. Genomineerde nr. 5; 7

Ard Busscher

Nico Boerdijk genomineerd voor Moat van het jaar 2009

Eindelijk is het zover. Maandag 30 november 2009, de week van de moat is begonnen. Vandaag de

feestelijke aftrap van een week waarin op iedere dag één genomineerde voor de Professionele Moat

van het jaar 2009 bekendgemaakt wordt. Vandaag de eerste genomineerde voor dit jaar: Nico

Boerdijk.

Nico Boerdijk is één van de clubiconen van SV Dalfsen. Hoewel hij nog niet zo heel lang de functie als

‘gastheer’ bekleedt is hij al lang niet meer weg te denken uit de kantine van de roodgele trots van

Dalfsen. Iedere zaterdag arriveert hij ’s ochtends vroeg op het sportpark om de bezoekende teams de

kleedkamer aan te wijzen, op deze manier heeft hij

onder andere Rohda Raalte E12 en Wijhe F9 al

uitstekend ontvangen. Nico Boerdijk laat op deze

manier zien dat hij de gemeenschap een warm hart

toedraagt, en dat hij een ware vriend van de

bevolking is bewijst hij ook later op de

zaterdagmiddag (lees: avond). Wanneer de selectie

van A1 en haar supporters in de kantine weer eens

een overwinning vieren is Nico trouw aanwezig, en

op geheel eigen wijze voorkomt hij ieder weekend

dat het bij de Snackcorner bestelde voedsel voor het

grootste gedeelte in de prullenbak verdwijnt. Onder

het motto ‘Zonde om weg te gooien’ heeft Nico

inmiddels een seizoenskaart aan de stamtafel. Het is

de hoogste tijd om Nico te eren voor zijn

aanwezigheid en zijn gedrag op en rondom

Sportpark Gerner. Nico Boerdijk is genomineerd!

Tekst: Steve Oosterkamp

De genomineerde vandaag is Hultank Jr. Tom Hultink is geen onbekende meer in de SV Dalfsen kantine. Van heinde en ver komen mensen de kunsten van H. junior aanschouwen. Onder het volk wordt hier en daar gesproken over enkele prestaties die H. Junior getoond heeft in en buiten het veld. Het is de gemeenschap niet ontgaan dat hij de routiniers van A1 af en toe eens ondersteunt, of zelfs voorbijstreeft, ook weer zowel binnen als buiten het veld. Meer dan eens was de situatie zelfs zo dat het overgrote merendeel van de routiniers al was afgehaakt, maar dan toonde H. Junior zich onvermoeibaar. Hij bleef strijden tot het bittere eind en leverde bij vlagen ongekende prestaties voor iemand van zijn leeftijd. H. Junior heeft bij de routiniers aan kunnen sluiten door te presteren in de 3e helft. ‘Ik hoorde de geruchten gaan dat H. junior zich ontwikkelde, zijn aandeel vergrootte en meer inhoud kreeg in het nachtleven te Takens. Het heeft mij aan het denken gezet waardoor ik actie heb ondernomen. De ‘Security’ wist gelijk over wie ik het had en heeft dan ook de camerabeelden getoond. Hij is een echte aanvulling en we hopen dat Junior de komende tijd zijn ontwikkeling voort zet.’ aldus Joop Tichelaar, trainer van Dalfsen A1. Joop tichelaar is niet de enige die de ontwikkelende H. junior op het oog heeft. Stamkroeg ‘De afgrond’ gaat zich over enkele ogenblikken in de strijd gooien om H. junior meldt Gert (voorzitter van stamkroeg De Afgrond). ‘H. junior heeft extreme ervaringen opgedaan de afgelopen tijd. We zagen het niet aankomen, anders hadden we al veel eerder een bod gedaan op deze jongeling. Weldra de transferperiode een opening maakt zullen we een topaanbod doen waar geen nee op geantwoord kan worden. We zien mogelijkheden in H. Junior voor de toekomst, hij wordt in De Afgrond al benoemd tot de Eric Cantona van het pils.’ H. Junior is onlangs pas zestien geworden, maar ziet voor de toekomst enkel nog pils voor zijn ogen. Door alle veranderingen in het leven van de ‘Eric Cantona van het Pils’ is het voor de hand liggend dat enkel Heineken, en anders Hertog- Jan zich de komende tijd zal melden. ‘Ik heb H. Junior de afgelopen tijd begeleid in het proces om zich op zijn best te ontwikkelen. Hiernaast is H. Junior in cursus geweest N & P Investments™ om tot het uiterste te kunnen gaan voor een maximale

prestatie. Hierbij wil ik nog eens benadrukken dat het natuurlijk niet vanzelf is gegaan en dat je er zelf ook 100% als individu voor moet knokken. H. Junior weet dan ook dat zijn doel nog lang niet bereikt is, maar de eerste stappen zijn gezet’, aldus H. Senior. H. Junior heeft zijn moed laten zien, waardoor hij voor menig succes heeft gezorgd in de omgeving. We weten dat we in de toekomst nog veel gaan horen. N & P Investments™ heeft de redactie ook laten horen dat niet iedereen wordt aangenomen bij het bedrijf. Je moet kwaliteiten bezitten om gescout te worden door het wereldwijd bekendstaande bedrijf. Vind jij het een prestatie van H. Junior die beloond moet worden met prijs? Is H. Junior, ook wel genoemd ‘Eric Cantona van het Pils’, jou moat van de gemeenschap? Laat dan je stem gelden in de stembussen die in dorpen en steden in de omtrek te vinden zijn. Vergeet niet, je kunt maar 1x stemmen! Tekst: Leo Pessink & Nick Roetert Steenbruggen

De volgende nominatie gaat naar Niek van der Vegt!

Iedereen in Dalfsen kent hem. Niet alleen vanwege zijn geweldige reputatie, ook vanwege de vlag. We hebben het hier natuurlijk over genomineerde Niek van der Vegt. Hij draagt de Dalfser gemeenschap een warm hart toe en naar wij denken voelt hij zich gewaardeerd. Tijd om een kroon op zijn werk te zetten met een tastbare prijs! Zijn zangtalent is wel uiterst discutabel, maar ook hieruit spreekt zijn liefde voor SV Dalfsen: “HIEEEER ZIJN WE WEEEEEER, DALFSER MALOOOOTEN!” Ook kan ik me een foto herinneren dat hij zijn geliefde vlag (met stok) zeer vakkundig en met gevoel naar de aardbodem werpt na een laat tegendoelpunt uit bij het lastige VV Zeewolde. De finesse en de rancune waarmee het voorwerp van adel naar de grond wordt geworpen is van onvoorstelbaar hoog niveau en ook hieruit spreekt toch weer de symbolische liefde voor de Dalfer gemeenschap... Ook zijn zijn avonturen in Zaal Dijk en zijn prestaties in de kantine natuurlijk goud waard! Chef draagt iedere rood-geler een warm hart toe. Hij vlagt bij Dalfsen 1 en A1. Maar als hij de tegenstanders van onze F-jeugd een oor aan kan naaien doet deze held dat ook zonder schaamte. Zelfs op de halve veldjes staat "VDV" af en toe te vlaggen als een 6-jarige alleen het Dalfser doel afloopt. En neemt de scheids zijn vlagsignaal niet over, heeft hij het één keer gepresteerd om met een 'flying tackle' de onwetende 6-jarige van de bal te beroven en een gebroken kuitbeen te bezorgen! Het moge duidelijk zijn, het gaat hier om een ware clubman, die zijn vereniging in goede en minder goede tijden een warm hart toe draag. Deze warmte moet worden beloond! Kortom: iedereen kent en houdt van Niek van der Vegt / Chef! Een kandidaat om zeker rekening mee te houden gezien zijn grote achterban. Vind jij Niek van der Vegt de meest professionele moat van 2009? Stem dan vanaf zondag op www.moatvanhetjaar.hyves.nl VIVA LA CHEF!

Tekst: Koen Sloot

Moat Dennis eindelijk aan de haal met nominatie, dag 4

Schwein, Zwientie, Zwienenberg allemaal bijnamen die deze legende de afgelopen jaren in Dalfsen

en omstreken heeft vergaard. Het gaat hier natuurlijk om de enige, de echte: Dennis Zwienenberg.

Na een sterk jaar te hebben gedraaid en definitief het label ‘eeuwig talent’ van zich af te hebben

geschud is Dennis dit jaar een van de genomineerden voor de prestigieuze ‘Moat van het jaar’-

award.

Dennis, een gevestigde naam in de Dalfser dorpskroeg ’t Olde waar hij altijd comfortabel doch stevig

aan de bar zit. Men spot Dennis de laatste tijd steeds vaker een sluitje draaien in ’t Olde en vroeg aan

mij: ‘Voetbalt Dennis niet ook op hoog niveau en gaat de prestatie op de vrijdagavond niet ten koste

van zijn prestatie op de zaterdagmiddag?’ Ik kon deze mensen stuk voor stuk geruststellen met de

mededeling dat Dennis geblesseerd is en dat er zaterdagmiddag weinig meer te presteren viel voor

hem. Ik ben dan ook erg content dat ik kan melden dat sinds zijn blessure Dennis dubbel zo hard

presteert op de vrijdag ter compensatie van de zaterdagmiddag. Een man met een waar clubhart,

mensen die niet in een dozijn komen jammer genoeg.

Zoals al bleek is Dennis niet vies van een feestje, zijn verjaring moest en zou dit jaar dan ook stevig

worden gevierd. Er stroomden liters bier en ook culinair werden we verwend met enkele

hoogstandjes uit de vetpan. Nadat de late uurtjes waren aangebroken was het zelfs mogelijk dat

sommige gasten, inclusief ondergetekende, even een tukje hielden op een comfortabele bank naar

keuze. Een gastheer pur sang blijkt wel weer.

Al deze focus op het tevreden stellen van anderen gaat dan wel eens ten koste van Dennis zelf. Zo

vergat hij eens op een zaterdag om met speelgerechtigde voetbalschoenen aan te komen op het

sportcomplex van de plaatselijke SV. Dennis had in de weken ervoor zoveel kilometers gemaakt dat

de voetbalschoenen al veel eerder dan verwacht compleet versleten waren. Dennis had hier totaal

niet op gerekend en kwam tijdens de wedstrijd erachter dat de onderkant van zijn op maat gemaakte

schoen zich binnen nu en enkele minuten zou gaan scheiden van zijn voet. Bang om een eventueel

goed resultaat te verpesten speelde Dennis door maar ook Joop Tichelaar zag dat Dennis minder liep

dan de wedstrijden ervoor. Joop zag geen andere mogelijkheid

dan Dennis te wisselen. Met tranen in zijn ogen omdat hij zijn

team zo in de steek liet verliet Dennis het veld. Gelukkig was de

basis al gelegd door Dennis en kon A1 toch nog de overwinning

over de streep trekken. De weken erop stoof Dennis weer

menig kilometer langs de kalklijnen van de heilige groene mat,

dit deed hij totdat het altijd onverwachte blessure-spook aan

zijn deur klopte. Het blessure-spook had na Ruud van

Nistelrooy, Arjen Robben en Niels Kokmeijer nu zijn volgende

vedette tot slachtoffer gemaakt. Gelukkig stond er een team

van specialisten klaar om Dennis meteen te operen en ervoor

te zorgen dat hij binnen de kortste keren de kar van A1 weer

kon gaan trekken. Een slaak van opluchting gonsde door de

vereniging want vooraf werd het ergste gevreesd.

Graag wil ik U hierbij oproepen om op Dennis te stemmen als Moat van het jaar. Een waar fenomeen

in de Dalfser gemeenschap en ik geloof dat hij de loodzware verantwoording die komt kijken bij Moat

van het jaar meer dan aankan.

Hoezee voor een ware legende!

Tekst: Jan Willem Bremmer

Jury maakt wederom kanshebber bekend: Ard Busscher

Vandaag stellen wij u voor aan een ware moat van de vereniging, al valt er bij deze persoon ook een

grote kanttekening te plaatsen. Naast zijn lidmaatschap bij de roodgele trots van Dalfsen is Ard

Busscher (43) namelijk ook regelmatig te bekennen in de zeer nabijgelegen blauwwitte kantine van

de rivalen van ASC ’62. Onlangs heeft Ard echter aangegeven de laatste stap te gaan maken en alle

banden met de zaterdagclub te verbreken. Reden genoeg voor de organisatie om deze grote

vriendelijke reus te nomineren als kandidaat voor Professionele Moat van het Jaar 2009.

Waar Ard Busscher tot voor kort nog de functie van grensrechter bij Dalfsen C2 invulde, is hij sinds dit

seizoen officieel in dienst bij Dalfsen A1. Hij bekleedt daar de

rol van assistent-trainer, leider, penningmeester, en

materiaalman, maar bovenal draagt hij zijn steentje bij als

vriend van de selectie. Hij is aanwezig bij iedere training en

wedstrijd van de Hoofdklassers, en zeker ná de wedstrijden

laat hij zich duidelijk gelden. In de roemruchte, maar altijd

vermakelijke, kantinetijd is Ard steeds vaker, en steeds

langer, aanwezig. Dit heeft zijn reputatie het afgelopen jaar

aanzienlijk verbeterd, en in de Moatklassementen maakte

Ard grote sprongen. Verder was hij nadrukkelijk aanwezig op

het gisteren beschreven stevig gevierde verjaringsfeest van

tevens genomineerde Dennis Zwienenberg.

Moaten zoals Ard Busscher zijn in sommige gevallen

werkelijk onmisbaar voor de gemeenschap. Zo bleek maar

weer eens op het teamfeest van Dalfsen A1 in het Oude

Station, waar de situatie in de latere uurtjes uit de hand dreigde te lopen. Ard stond op en wist

escalatie op geheel eigen wijze te voorkomen, waardoor de selectie zich weer vrolijk in het

feestgedruis kon mengen. Het moge duidelijk zijn, Ard Busscher heeft het afgelopen jaar flink aan de

weg getimmerd en zijn prestaties zijn niet onopgemerkt gebleven. Hij heeft zich weten te

onderscheidden door zijn unieke levensstijl, en meer dan regelmatig toonde hij zich een ware moat

van het volk.

Vind jij dat Ard Busscher beloond moet worden met de enige echte Dalfserse onderscheiding? Stem

dan op Ard Busscher als Professionele Moat van het Jaar 2009!

Tekst: Steve Oosterkamp