Weet je, wie meneertje Dingus is? Meneertje Dingus is een klein mannetje met een hele dikke buik.Bovenop zijn hoofd is hij zo kaal als een knikker, maar aan de zijkanten heeft hij allemaal kleine zwarte krulletjes.Op zijn neus staat een grappig brilletje.Meneertje Dingus komt heel vaak in de problemen, omdat hij verschrikkelijk domme dingen doet.Ik zal je vertellen wat er gebeurde toen meneertje Dingus een keer brood ging kopen.

Op een ochtend wordt meneertje Dingus wakker. Hij rekt zich eens lekker uit.Brmmelebrmmelebrom “Hè, wat is dat voor een gek geluid? En wat voelt mijn buik raar.Zit er soms een brombeest in mijn buik?”BrmmelebrmmelebrombromMeneertje Dingus wrijft over zijn dikke buik.Ineens weet hij het.“Oh, ik snap het al. Ik heb natuurlijk honger.Ik zal maar gauw een lekkere boterham klaar gaan maken.”Meneertje Dingus springt zijn bed uit en rent naar de keuken.

Hij pakt een bordje en een mes uit de kast.Dan pakt hij de boter en de pot met pindakaas.Hij zet alles netjes op de tafel en wil het brood pakken.Maar wat is dat nou?De broodtrommel is helemaal leeg!Meneertje Dingus kijkt in de broodtrommel, op de broodtrommel, achter de broodtrommel.Maar nee hoor, er ligt nog geen kruimeltje brood.“Oh, wat vervelend” zegt hij teleurgesteld.“En ik heb nog wel zo’n honger. Wat moet ik nou doen?Hij denkt héél diep na. Hij krijgt er een rimpel van boven zijn neus.Het duurt heel lang, wel honderd tellen, maar dan roept hij blij:“Wat ben ik toch een sufneus. Ik moet gewoon brood gaan kopen natuurlijk.”

Meneertje Dingus pakt een boodschappentas en zijn portemonnee en loopt de deur uit.Maar wat is dat? Brrrrr, wat heeft hij het koud. En zijn voeten doen pijn.Hij kijkt naar beneden en ziet zijn blote tenen en … zijn pyjamabroek.O oh Hij is vergeten zich aan te kleden. Mopperend gaat hij weer naar binnen om zich aan te kleden.Dan staat hij weer buiten, nu met zijn kleren aan.Hé, hoe kan dat nou?Hij heeft het nog steeds koud.Ach, ach. Nu is hij weer vergeten om zijn jas aan te doen.Snel trekt hij zijn jas aan. Zo nu kan hij gaan.En nu snel naar de …… Ja waar koop je nu ook al weer brood?“Ik weet het” roept hij uit.“Brood koop je natuurlijk bij de slager.”

Blij stapt hij de winkel van de slager binnen.“Goedemorgen slager. Heeft u voor mij een halfje bruin?”De slager trekt zijn wenkbrauwen op. Dan schudt hij zijn hoofd en zegt met een zware stem: “Nee, meneer”“O”, zegt meneertje Dingus. “Hebt u dan een halfje wit?”De slager schudt zijn hoofd. “Nee, ook niet”.“Sjompie, heeft u dan krentenbollen? Of van die lekkere croissantjes? Offe Turks brood? Nee? Stokbrood dan? Pistoletjes?Maar bij alles wat hij opnoemt, zegt de slager “Nee meneer, dat verkoop ik niet.”“Maar wat heeft u dan wel?” vraagt meneertje Dingus ten slotte wanhopig.“Nou uh, ik heb runderlapjes, gehakt, worst, ham, speklapjes, lekkere vleessalade, rollade, biefstuk en nog veel meer.Maar geen brood. Dat verkoop ik niet.”“Nou dan ga ik maar weer.” zegt meneertje Dingus.Buiten wrijft hij nog eens over zijn dikke buik.“O, wat heb ik een honger.”Hij kijkt om zich heen. Waar moet hij nou toch brood gaan kopen?Schuin aan de overkant ziet hij een groentewinkel.Daar kan hij vast wel brood kopen.Hij kijkt naar links en naar rechts en steekt dan snel de straat over.

Hij gaat de groentewinkel in.“Goedemorgen meneer. Zegt u het maar.” zegt de groenteman.“Ik wou graag een halfje bruin, meneer.”De groenteman kijkt meneertje Dingus verbaasd aan.“Sorry hoor, maar dat heb ik niet.”“Doet u dan maar een half wit brood, gesneden graag.”De groenteman kijkt nog verbaasder. Wat een rare klant is dat. “Nee, meneer, dat heb ik ook niet!”“Croissantjes? Kadetjes, Pistoletjes? “, probeert meneertje Dingus.De groenteman wordt een beetje boos. Houdt dat mannetje hem voor de gek?Hij zegt hard: “Dat heb ik niet!”“Ook geen stokbrood? Of Turks brood? Of krentenbolletjes?“Nee” schreeuwt de groenteman met een knalrood hoofd van kwaadheid.“Nou zeg, u hoeft niet zo lelijk tegen me te doen. Wat heeft u dan eigenlijk wel?”“Sla, andijvie, bloemkool, spinazie, bonen, bietjes, komkommers, appels, mandarijnen, sinaasappels en nog veel meer. Maar geen brood, ik verkoop geen brood!”“Nou, dan ga ik wel ergens anders heen” zucht meneertje Dingus en hij gaat de winkel uit.

Buitengekomen wrijft hij nog maar eens over zijn rommelende buik en kreunt: “Wat heb ik een honger, o ik heb zo’n honger.Waar moet ik nou toch brood kopen? Ik weet het niet meer hoor.”Hij kijkt naar links. Nee, daar is geen winkel.Hij kijkt naar rechts. Hé, wat ziet hij daar een eindje verder op? Dat lijkt wel een melkwinkel. Dáár kan hij natuurlijk brood kopen.Meneertje Dingus is zo blij, dat hij naar de winkel toe huppelt.Hij zingt erbij: “Ik zag twee beren broodjes smeren. O het was een wonder.Het was een wonder, boven wonder.Dat die beren smeren konden.Hi hi hiHa ha haIk eet strakjes brood, ja ja.”

Meneertje Dingus stapt de melkwinkel in en zegt vrolijk: “Goedemorgen mevrouw.”“Ook goedemorgen meneer. Wat kan ik voor u doen?”“Ik wou graag een halfje wit en een halfje bruin, want ik heb een reuzenhonger”.“Het spijt me meneer, maar daar kan ik u niet aan helpen.”‘Oeps’, denkt meneertje Dingus, ‘Dat gaat weer mis, geloof ik.’“Dan heeft u zeker ook geen stokbrood hè?”De mevrouw schudt haar hoofd. “En ook geen croissantjes of pistoletjes of kadetjes zeker?”“Nee meneer, dit is een melkwinkel. Ik verkoop alleen dingen, die van melk zijn gemaakt.Ik heb kaas en yoghurt. En karnemelk en chocoladevla. En lekkere roomboter natuurlijk.Maar geen brood. Daarvoor moet u naar de ba…”Maar meneertje Dingus hoort haar niet meer. Hij is al verdrietig de winkel uitgelopen.Wéér mislukt. Zijn lege buik rommelt nu zo hard, dat het wel lijkt of het onweert daar binnen.Hij sloft langzaam door de straat, tot hij bij de speelgoedwinkel komt.Misschien kan hij daar wel brood kopen.

Klingelingeling, doet de deur, als meneertje Dingus naar binnenstapt.Er komt onmiddellijk een keurige meneer naar hem toe lopen.“Kan ik meneer misschien van dienst zijn?” zegt hij met een deftige stem.“Ik wou graag een wit broodje”, zegt meneertje Dingus zachtjes.“Een wit bootje?” dat heb ik wel hoor. Ogenblikje.”Meneertje Dingus slaakt een zucht van opluchting. Zou het nu dan toch eindelijk gaan lukken?De verkoper loopt de winkel door en pakt van een plank aan de muur een wit plastic zeilbootje.“Kijkt u eens meneer. Een prachtig wit bootje. Het kost maar 2 euro. Is het een cadeautje? Zal ik het voor u inpakken?”Meneertje Dingus kijkt naar het bootje.“Ik wil geen bootje, ik wil een pistoletje.”“O, u wilt een pistooltje. Moet het een waterpistooltje zijn of een klapperpistooltje? Ik heb hier een heel mooie groene.”Hij pakt een waterpistool van een andere plank.Het geduld van meneertje Dingus is op. Hij schreeuwt tegen de keurige meneer: “Ik wil geen pistooltje en ik wil geen bootje. Ik wil brood. Wit brood, bruin brood, stokbrood, krentenbrood, kadetjes, krentenbollen of croissantjes.”De verkoper wordt nu ook boos. Hij prikt met zijn vinger in de buik van meneertje Dingus en zegt kwaad:“Meneer, dit is een speelgoedwinkel. Ik verkoop speelgoed. Poppen, ballen, spelcomputers, lego, puzzels, spelletjes. Maar geen brood. Ik verkoop geen brood. Mijn winkel uit en snel.” Hij duwt meneertje Dingus hardhandig de deur uit.

Beteuterd staat meneertje Dingus op straat.Hij wrijft wanhopig over zijn lege hongerige buik.Hij weet het echt niet meer. Waar moet hij nou toch brood kopen?“Hé, meneertje Dingus. Bent u aan de wandel? Maar wat kijkt u sip. Is er iets aan de hand?Meneertje Dingus kijkt op. Hij ziet de politieagent, die bij hem in de straat woont.“Ik heb honger.” zegt hij. Ik heb geen brood meer in huis.“Nou dan koopt u toch gewoon brood. Of heeft u geen geld meer?“Jawel.” Meneertje Dingus laat zijn dikke portemonnee zien. “Maar ik kan nergens brood kopen.Ik ben al bij de slager geweest, bij de groenteman, bij de melkwinkel en zelfs bij de speelgoedwinkel. Maar nergens hebben ze brood.” De agent begint bulderend te lachen.“Nou zeg”, zegt meneertje Dingus nijdig, “U hoeft me niet uit te lachen." Het is heel erg hoor.”“Meneertje Dingus, meneertje Dingus, wat bent u toch een ontzettende domme oliebol.” De agent veegt de tranen uit zijn ogen van het lachen.“En nou scheldt u me nog uit ook” zet meneertje Dingus verontwaardigd.“Sorry, sorry” zegt de agent. “Maar meneertje Dingus, brood koop je toch niet bij de slager of bij de groenteman? Haha, of bij de melkwinkel of de speelgoedwinkel?” Hij rolt over de grond van het lachen. ”Brood koop je bij de bakker, koekenbakker”“O ja, dat is waar ook. Dank u wel hoor. Ik ga er gelijk heen.” En meneertje Dingus holt weg. Op naar de bakker!

Bij de bakker is het erg druk. Meneertje Dingus wiebelt ongeduldig van zijn ene voet op zijn andere.Hè hè, eindelijk is hij aan de beurt.“Wat zal het zijn?” vraagt de winkeljuffrouw vriendelijk.Ja, wat moet hij nu ook al weer hebben? Hij is helemaal in de war geraakt van al die verkeerde winkels waar hij is geweest.“Doet u mij maar een biefstukje.” zegt hij.De winkeljuffrouw zet grote ogen op. “Dat hebben we niet, meneer.”“O nee, ik bedoel eigenlijk een komkommer.”“Het spijt me, maar die verkopen we ook niet.”“Nee, ik bedoelde eigenlijk een pak vla. O nee, een gameboy. O help, ik weet het niet meer.” zucht meneertje Dingus.“Meneer, dit is een bakker. We verkopen wit brood, bruin brood, stokbrood, Turks brood, krentenbollen, kadetjes, croissantjes, pistoletjes, maanzaadbolletjes en…”“Ik weet het weer.” roept meneertje Dingus blij. “Brood, dat was het. Ik wil graag heel veel brood. Doet u maar een heel wit brood en een heel bruin brood en een stokbrood en 7 croissantjes en 10 krentenbollen.De winkeljuffrouw pakt twee grote tassen en doet al het brood erin.Meneertje Dingus loopt zo vlug als hij kan naar huis. Eindelijk zal hij zijn hongerige buikje kunnen vol eten.

Met zijn jas nog aan besmeert hij 5 witte boterhammen met pindakaas.Daarna belegt hij 5 bruine boterhammen met kaas.Op de 7 croissantjes smeert hij lekkere aardbeienjam en chocolade pasta en op de krentenbollen een dikke laag boter.Dan trekt hij zijn jas uit en gaat heerlijk zitten smullen.Als alles op is, is zijn buik nog veel dikker dan anders.“Hèhè, dat was lekker.”Hij gaapt eens flink “Hoewah, ik wist niet dat je zo moe kon worden van brood halen en ontbijten. Ik denk dat ik maar weer naar bed ga, lekker slapen.”En dat doet meneertje Dingus.Ook al is het nog ochtend, hij kruipt gewoon weer in zijn bed.

Welterusten meneertje Dingus.

Tot een volgende keer!