seizoensblad voor boeiend buitenleven

Melk & honing neem mijgratis mee!

zomer 2009 7

Weekendje Weg

Tintelend Scheldeland

Cherchez la femme

Kerstomaatjes van Petra Veldman Het plattelandsgevoel van

roos Van AckerBinnenkijken

Aan het Tombos Van hok tot bord

Varkensribstuk van chef Guy

Surf & win een luxeweekend op het platteland www.Melkenhoning.be

2 melk & honing zomer 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven zomer 2009 melk & honing 3

Marijke Pollentier hoofdredacteur

Surf & win

Melk & honing

Uitgever Vlaams infocentrum

land- en tuinbouw (VILT) vzw

Melk & honing wordt uitgegeven ter promotie van

de troeven van de Vlaamse land- en tuinbouw

Verschijning 4 x per jaar: lente, zomer, herfst en winter

Verspreiding Melk & honing wordt gratis verdeeld via de

Vlaamse land- en tuinbouwers

Oplage 44.000 ex.

Hoofdredactie Marijke Pollentier

Redactie-adres VILT vzw, Koning Albert II-laan 35 bus 57,

1030 Brussel, 02/552 81 92, redactie@melkenhoning.be

www.melkenhoning.be

Redactieraad Bart Boeraeve, Ilse Ceulemans, Cathérine Decraene, Stephanie Kinot, Griet Lemaire, Isabelle Magnus, Maarten Nulis, Leen

Schrevens, Soraya Stuer, Gerrit Tulkens, Pieter Van Oost, Gert Van Thillo, Erwin Wauters

Medewerkers Frank Croes, Daphné Goossens,

Marjan Mannaert, Michiel Mertens, Koen Vandepopuliere, Kristien Wintmolders

Realisatie www.propaganda.be

Verantwoordelijk uitgever VILT vzw, Dirk Lips,

Koning Albert II-laan 35 bus 57, 1030 Brussel

 © Alle rechten voorbehouden. Niets van deze uitgave mag

worden vermenigvuldigd zonder schriftelijke toestemming

van de uitgever.

een luxeweekend ‘Aan het Tombos’ in Haspengouw

06

12

www.melkenhoning.be

05

seizoensblad voor boeiend buitenleven seizoensblad voor boeiend buitenleven

Of er geen rucola tussen mijn tanden zit? Dat Tomas De Soete een kleine ijdeltuit is, verbaasde me geenszins. Dat hij grappig en heel makkelijk in de omgang

is, ook niet echt. Maar dat hij zo liederlijk kon leuteren over landbouw verraste mij toch behoorlijk. We ontmoetten de kleine vlegel samen met Roos Van Acker in Gent naar aanleiding van de bioweek. Daar kreeg hij een rijkelijk bio-ontbijt voorgeschoteld en vertelde hij voluit over zijn voorkeur voor de volle smaak van granenbrood en verse hoeveboter (zeker eens surfen naar www.melkenhoning.be voor het leuke filmpje).

Granenbrood. Hoewel het thuisbakken flink in de lift zit, weet geen kat tegenwoordig nog waar de bloem vandaan komt. Sterker, de teelt van Vlaams bakgraan deemstert weg als de avondgloed boven een korengele einder. Reden genoeg om bij Wim Merckx van Voedselteams eens te polsen of korte ketenverkoop van brood (lees: boer-molenaar-bakker) haalbaar is. In Nederland alvast wel. Daar vliegen de ‘Zeeuwse vlegels’ als – euh – zoete broodjes de deur uit.

Een Vlaamse vlegel kennen we – Tomas niet te na gesproken – vooralsnog niet. Originele ontbijtarrangementen uit het Meetjesland wel. En omdat proeven meer overtuigt dan lezen, geven wij er drie weg. Op de Lomolen, dat spreekt. “O en, Tomas, geen sla tussen je tanden. Niet eens een toefje.”

Veel plezier!

Vlaamse vlegel

16koe-leur locale 04De troeven van het buitenleven

het plattelandsgevoel van... 05roos Van Acker

ontdek & beleef 06Tintelende stille waters van het Scheldeland

Van hok tot bord 10Varkensribstuk met bloemkool van chef Guy Van Cauteren

Sfeervol seizoen 11Genieten van de zomer

Cherchez la femme 12Petra Veldman“Kerstomaatjes om van te snoepen”

Zin & onzin 14Vlaamse tarwe, verloren schat?

binnenkijken 16Aan het TombosLogeren in een landelijke loft

10

2 melk & honing zomer 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven zomer 2009 melk & honing 3

Marijke Pollentier hoofdredacteur

Surf & win

Melk & honing

Uitgever Vlaams infocentrum

land- en tuinbouw (VILT) vzw

Melk & honing wordt uitgegeven ter promotie van

de troeven van de Vlaamse land- en tuinbouw

Verschijning 4 x per jaar: lente, zomer, herfst en winter

Verspreiding Melk & honing wordt gratis verdeeld via de

Vlaamse land- en tuinbouwers

Oplage 44.000 ex.

Hoofdredactie Marijke Pollentier

Redactie-adres VILT vzw, Koning Albert II-laan 35 bus 57,

1030 Brussel, 02/552 81 92, redactie@melkenhoning.be

www.melkenhoning.be

Redactieraad Bart Boeraeve, Ilse Ceulemans, Cathérine Decraene, Stephanie Kinot, Griet Lemaire, Isabelle Magnus, Maarten Nulis, Leen

Schrevens, Soraya Stuer, Gerrit Tulkens, Pieter Van Oost, Gert Van Thillo, Erwin Wauters

Medewerkers Frank Croes, Daphné Goossens,

Marjan Mannaert, Michiel Mertens, Koen Vandepopuliere, Kristien Wintmolders

Realisatie www.propaganda.be

Verantwoordelijk uitgever VILT vzw, Dirk Lips,

Koning Albert II-laan 35 bus 57, 1030 Brussel

 © Alle rechten voorbehouden. Niets van deze uitgave mag

worden vermenigvuldigd zonder schriftelijke toestemming

van de uitgever.

een luxeweekend ‘Aan het Tombos’ in Haspengouw

06

12

www.melkenhoning.be

05

seizoensblad voor boeiend buitenleven seizoensblad voor boeiend buitenleven

Of er geen rucola tussen mijn tanden zit? Dat Tomas De Soete een kleine ijdeltuit is, verbaasde me geenszins. Dat hij grappig en heel makkelijk in de omgang

is, ook niet echt. Maar dat hij zo liederlijk kon leuteren over landbouw verraste mij toch behoorlijk. We ontmoetten de kleine vlegel samen met Roos Van Acker in Gent naar aanleiding van de bioweek. Daar kreeg hij een rijkelijk bio-ontbijt voorgeschoteld en vertelde hij voluit over zijn voorkeur voor de volle smaak van granenbrood en verse hoeveboter (zeker eens surfen naar www.melkenhoning.be voor het leuke filmpje).

Granenbrood. Hoewel het thuisbakken flink in de lift zit, weet geen kat tegenwoordig nog waar de bloem vandaan komt. Sterker, de teelt van Vlaams bakgraan deemstert weg als de avondgloed boven een korengele einder. Reden genoeg om bij Wim Merckx van Voedselteams eens te polsen of korte ketenverkoop van brood (lees: boer-molenaar-bakker) haalbaar is. In Nederland alvast wel. Daar vliegen de ‘Zeeuwse vlegels’ als – euh – zoete broodjes de deur uit.

Een Vlaamse vlegel kennen we – Tomas niet te na gesproken – vooralsnog niet. Originele ontbijtarrangementen uit het Meetjesland wel. En omdat proeven meer overtuigt dan lezen, geven wij er drie weg. Op de Lomolen, dat spreekt. “O en, Tomas, geen sla tussen je tanden. Niet eens een toefje.”

Veel plezier!

Vlaamse vlegel

16koe-leur locale 04De troeven van het buitenleven

het plattelandsgevoel van... 05roos Van Acker

ontdek & beleef 06Tintelende stille waters van het Scheldeland

Van hok tot bord 10Varkensribstuk met bloemkool van chef Guy Van Cauteren

Sfeervol seizoen 11Genieten van de zomer

Cherchez la femme 12Petra Veldman“Kerstomaatjes om van te snoepen”

Zin & onzin 14Vlaamse tarwe, verloren schat?

binnenkijken 16Aan het TombosLogeren in een landelijke loft

10

seizoensblad voor boeiend buitenleven zomer 2009 melk & honing 5

Appeltjes van meter. Ik groeide op in Eeklo, het landelijke Meetjesland, waar je menig koetje in de wei ziet grazen. Mijn meter had een hele grote tuin met allerlei fruitbomen. Ik verorberde er de heerlijkste appels en peren, maar ook mijn moeder besteedde flink wat zorg aan onze voeding. Zo herinner ik me levendig

dat ze speciaal naar de boerderijen in de buurt trok om verse eieren en melk. Vlees kochten we vaak bij de bioslager of rechtstreeks bij de boer. Die krijgt een eerlijke prijs en wij zijn zeker van een gezond en smaakvol product. Dat is pure win-win.

hemels kruidenbuiltje. Zelf koop ik ook vaak biologisch, vooral groenten en fruit. Weinig dat kan tippen aan de volle smaak van een sappige biotomaat. Voeg daar een handvol basilicumblaadjes en wat geroosterde pijnboompitjes aan toe, meng met volkoren pasta en je hebt een heerlijk zomergerechtje. Ik ben

stapel op kruiden. Zo’n volle bos basilicum, dat ruikt hemels. Naar aanleiding van de bioweek stond ik trouwens samen met Tomas De Soete van Studio Brussel op de biomarkt in Gent. Chef Lut Declercq, die 17 jaar lang de artiestenkeuken

van de Ancienne Belgique gedaan heeft, schotelde ons toen een luxueus bio-ontbijt voor. Het soepje van venkel met geitenkaas was ronduit heerlijk.

biomens. Onlangs las ik in de krant een artikel dat me toch behoorlijk onthutste. Heel wat wijnen zouden te

veel pesticiden bevatten. Ik hou van een wijntje bij mijn avondeten, maar sinds ik dat las, grijp ik toch vaker naar een biologische wijn. Ik vind het trouwens vreselijk dat zoveel jonge kinderen de smaak van pakweg een echte aardbei niet meer herkennen.

In yoghurt, snoep, dessertjes… overal vind je chemische aroma’s en smaakversterkers. Zonde, want niets is lekkerder dan authentieke smaken. Uiteraard zondig ik wel eens. Maar ik denk dat ik met mijn hand op het hart kan zeggen dat ik een biomens ben. De appel valt niet ver van meters boom, hé (lacht).

muziek, radio, televisie en af en toe een gedoseerde promo-opdracht zoals de Bioweek. Creatieve duizendpoot roos Van acker is bezwaarlijk onder één hoedje te vangen. Wij keken even mee onder haar biopet…

localeKoe~leur

“Ik hou van volle, eerlijke

smaken.”

Het plattelands

gevoel

Tekst: Marijke Pollentier. Beeld: VLAM/BioForum.

win!

Waarom is Roos zo gek van kruiden? In welk brood zet Tomas De Soete graag zijn mooie tanden? Hoe bio is zijn sidekick Linde? Bekijk het EXCLUSIEVE FIMPJE op www.melkenhoning.be!

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er.

seizoensblad voor boeiend buitenleven4 melk & honing zomer 2009

Zintuiglijke zindering

Soms willen we het gewoon

snel en simpel. Omdat

het mooi weer is. Of omdat

we een groentenshot nodig

hebben. Of omdat we graag

heerlijk opgedirkt in dat luchtig

zomerjurkje onze gasten

ontvangen. Wortelstaafjes

dus, met bloemkoolroosjes,

kerstomaatjes en radijsjes. En

zelfgemaakte cocktailsaus.

Op een mooi gedresseerd

bord. Met grappige houten

prikkertjes. Snel en simpel. We

zeiden het al.

De romantische rozentuin van Ivo Pauwels is de uitvalsbasis van het

VTM-programma Groene Vingers. Driewerf hoera, want dankzij de

Open Tuinen van Landelijke Gilden kan je dit en 274 andere tuinpareltjes

nog de hele zomer bezoeken. Melk & honing geeft 5 exemplaren weg van

de praktische tuingids 2009 boordevol suggesties, tips en fotomateriaal.

Ik ga voor de wijntuin met bronzen beeld, tuingedicht en heerlijk

geurende jasmijn.

Wat doet Kuuk de haan in een molgat? Leert Gijs de ezel vliegen? Bloeit er iets moois tussen Pol de

mol en Roe de duif? En waarom heeft Bes de koe een dipje? Stap in de bonte wereld van boer Ben

en ontdek zijn grappige boerderijvrienden! Van eenvoudige kijkplaat tot volwaardig leesverhaal…

Dit prachtig boek Boerderij de Bonte Bende groeit heerlijk mee met het leesniveau van je kind.

Bes heeft dipje

win!

www.melkenhoning.be

www.melkenhoning.be

Staaf & Roos Kempens korfje

De hoeve- en streekproductenmarkt

van Prominant is een begrip in de

Kempense regio. Ruim 30 kraampjes

bieden je op zondag 6 september heerlijk

hoeve-ijs, vers fruit, zomersoepjes en een

blokje boerenkaas met een streekbiertje. De

calorietjes werk je er zo af met een partijtje

boerengolf. De kleintjes mogen dollen in

de reuze stroberg, brood helpen bakken of

gewoon rustig genieten in de vertelhoek.

Wij geven 5 duotickets weg met een

boordevolle Kempenkorf vol boerenlekkers!

www.melkenhoning.be

win!

win!

seizoensblad voor boeiend buitenleven zomer 2009 melk & honing 5

Appeltjes van meter. Ik groeide op in Eeklo, het landelijke Meetjesland, waar je menig koetje in de wei ziet grazen. Mijn meter had een hele grote tuin met allerlei fruitbomen. Ik verorberde er de heerlijkste appels en peren, maar ook mijn moeder besteedde flink wat zorg aan onze voeding. Zo herinner ik me levendig

dat ze speciaal naar de boerderijen in de buurt trok om verse eieren en melk. Vlees kochten we vaak bij de bioslager of rechtstreeks bij de boer. Die krijgt een eerlijke prijs en wij zijn zeker van een gezond en smaakvol product. Dat is pure win-win.

hemels kruidenbuiltje. Zelf koop ik ook vaak biologisch, vooral groenten en fruit. Weinig dat kan tippen aan de volle smaak van een sappige biotomaat. Voeg daar een handvol basilicumblaadjes en wat geroosterde pijnboompitjes aan toe, meng met volkoren pasta en je hebt een heerlijk zomergerechtje. Ik ben

stapel op kruiden. Zo’n volle bos basilicum, dat ruikt hemels. Naar aanleiding van de bioweek stond ik trouwens samen met Tomas De Soete van Studio Brussel op de biomarkt in Gent. Chef Lut Declercq, die 17 jaar lang de artiestenkeuken

van de Ancienne Belgique gedaan heeft, schotelde ons toen een luxueus bio-ontbijt voor. Het soepje van venkel met geitenkaas was ronduit heerlijk.

biomens. Onlangs las ik in de krant een artikel dat me toch behoorlijk onthutste. Heel wat wijnen zouden te

veel pesticiden bevatten. Ik hou van een wijntje bij mijn avondeten, maar sinds ik dat las, grijp ik toch vaker naar een biologische wijn. Ik vind het trouwens vreselijk dat zoveel jonge kinderen de smaak van pakweg een echte aardbei niet meer herkennen.

In yoghurt, snoep, dessertjes… overal vind je chemische aroma’s en smaakversterkers. Zonde, want niets is lekkerder dan authentieke smaken. Uiteraard zondig ik wel eens. Maar ik denk dat ik met mijn hand op het hart kan zeggen dat ik een biomens ben. De appel valt niet ver van meters boom, hé (lacht).

muziek, radio, televisie en af en toe een gedoseerde promo-opdracht zoals de Bioweek. Creatieve duizendpoot roos Van acker is bezwaarlijk onder één hoedje te vangen. Wij keken even mee onder haar biopet…

localeKoe~leur

“Ik hou van volle, eerlijke

smaken.”

Het plattelands

gevoel

Tekst: Marijke Pollentier. Beeld: VLAM/BioForum.

win!

Waarom is Roos zo gek van kruiden? In welk brood zet Tomas De Soete graag zijn mooie tanden? Hoe bio is zijn sidekick Linde? Bekijk het EXCLUSIEVE FIMPJE op www.melkenhoning.be!

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er.

seizoensblad voor boeiend buitenleven4 melk & honing zomer 2009

Zintuiglijke zindering

Soms willen we het gewoon

snel en simpel. Omdat

het mooi weer is. Of omdat

we een groentenshot nodig

hebben. Of omdat we graag

heerlijk opgedirkt in dat luchtig

zomerjurkje onze gasten

ontvangen. Wortelstaafjes

dus, met bloemkoolroosjes,

kerstomaatjes en radijsjes. En

zelfgemaakte cocktailsaus.

Op een mooi gedresseerd

bord. Met grappige houten

prikkertjes. Snel en simpel. We

zeiden het al.

De romantische rozentuin van Ivo Pauwels is de uitvalsbasis van het

VTM-programma Groene Vingers. Driewerf hoera, want dankzij de

Open Tuinen van Landelijke Gilden kan je dit en 274 andere tuinpareltjes

nog de hele zomer bezoeken. Melk & honing geeft 5 exemplaren weg van

de praktische tuingids 2009 boordevol suggesties, tips en fotomateriaal.

Ik ga voor de wijntuin met bronzen beeld, tuingedicht en heerlijk

geurende jasmijn.

Wat doet Kuuk de haan in een molgat? Leert Gijs de ezel vliegen? Bloeit er iets moois tussen Pol de

mol en Roe de duif? En waarom heeft Bes de koe een dipje? Stap in de bonte wereld van boer Ben

en ontdek zijn grappige boerderijvrienden! Van eenvoudige kijkplaat tot volwaardig leesverhaal…

Dit prachtig boek Boerderij de Bonte Bende groeit heerlijk mee met het leesniveau van je kind.

Bes heeft dipje

win!

www.melkenhoning.be

www.melkenhoning.be

Staaf & Roos Kempens korfje

De hoeve- en streekproductenmarkt

van Prominant is een begrip in de

Kempense regio. Ruim 30 kraampjes

bieden je op zondag 6 september heerlijk

hoeve-ijs, vers fruit, zomersoepjes en een

blokje boerenkaas met een streekbiertje. De

calorietjes werk je er zo af met een partijtje

boerengolf. De kleintjes mogen dollen in

de reuze stroberg, brood helpen bakken of

gewoon rustig genieten in de vertelhoek.

Wij geven 5 duotickets weg met een

boordevolle Kempenkorf vol boerenlekkers!

www.melkenhoning.be

win!

win!

seizoensblad voor boeiend buitenleven6 melk & honing zomer 2009

ontdek & beleef

Tekst: koen Vandepopuliere. Beeld: kristien Wintmolders, Toerisme Scheldeland - Inge Van den Heuvel, Toerisme Sint-Amands, www.Seniorennet.be - Pascal Vyncke.

Scheldeland, boerenlandDe Schelde begint als een onooglijk beekje in de gemeente Gouy, in Noord-Frankrijk, en stroomt via Oost-Vlaanderen en Antwerpen naar de Noordzee. De waterloop vervult reeds vele eeuwen een belangrijke taak als transport-route, onder meer ten dienste van de vele boeren in die streek. Oost-Vlaanderen is trouwens tot op vandaag de tweede belangrijkste landbouw-provincie van ons gewest, na West-Vlaanderen.

Op zoek naar de fietsIn Wichelen stap ik een fietsverhuurzaak binnen. Ik raak aan de praat met zaakvoerder Joris. Hij vertelt me dat vooral Temse heel wat toeristen lokt. “Bij momenten is het er zonder meer over de koppen lopen. Hoe dat komt? Omdat daar meer horecazaken zijn, denk ik. Mensen houden ervan ‘ns halt te houden en iets te drinken. Maar dit gedeelte van de Schelde is minstens even mooi, zij het heel wat rustiger.”

Van big tot BBQIk rijd richting Berlare. Een gebied dat veel mensen smaken, wordt gezegd. En ik begrijp waarom. Weiden en akkers wisselen mekaar af, af en toe doorploegd door een beekje met een rij knot-wilgen. Een kudde koeien. Eén ervan springt dartel op en neer. Ik fiets langs paarden en houten weidestalletjes, om uiteindelijk aan te komen bij De Wijmenboshoeve. Lieve Naudts en haar man Jan De Nil baten er een varkensbedrijf uit. “Toen we begin jaren ’80 het bedrijf opstartten, kozen we voor het louter opfokken van biggen”, vertelt mijn gastvrouw. “Zeven jaar geleden zijn we ook een hoeveslagerij begonnen. Een evidente keuze, want mijn man heeft destijds een opleiding als spekslager genoten.” Ze troont me mee naar de stallen. Ik zie heel wat biggen, die me grappig aankijken. Lieve: “De dieren worden gevoederd met meel dat we zelf samenstellen. Het komt erop neer dat we bij andere boeren maïs kopen. De korrels worden in onze maalderij verpulverd. Zo ontstaat maïsmeel, dat in onze sleufsilo’s terecht-komt. De varkens eten dat graag.” Ik twijfel niet aan haar woorden. Wanneer ze me even later het voeder toont, krijg zelfs ik zin ervan te proeven. Lieve merkt wel op dat ze dat meel niet puur krijgen. “We kopen namelijk ook een zogenaamd ‘kernvoeder’, dat van andere graansoorten wordt gemaakt. Dat wordt dan met de maïs gemengd, zodat de dieren een evenwichtig maal krijgen.” Na 6 à 7 maanden worden de varkens geslacht en door Jan verwerkt tot beenhesp, cordon bleu, chipolata… Ik vraag Lieve of ze tevreden terug-kijkt op de start van de hoeveslagerij. “Zeker en vast”, antwoordt ze. “Vooral door het contact met de consument. We zijn best trots op ons vlees! Wanneer het vlees via een fabriek in de super-markt terechtkomt, heb je die voldoening niet.”

Tintelende stille watersVlaanderen zit vol verborgen pareltjes. Eén ervan is ongetwijfeld het Scheldeland. De vele boerderijen geven er pit aan de prachtige natuur, waaronder het 800 hectare tellende reservaat ‘Kalkense Meersen’. Maar enkel een fietstocht langs enkele typerende hofsteden leert ons de streek écht kennen…

seizoensblad voor boeiend buitenleven6 melk & honing zomer 2009

ontdek & beleef

Tekst: koen Vandepopuliere. Beeld: kristien Wintmolders, Toerisme Scheldeland - Inge Van den Heuvel, Toerisme Sint-Amands, www.Seniorennet.be - Pascal Vyncke.

Scheldeland, boerenlandDe Schelde begint als een onooglijk beekje in de gemeente Gouy, in Noord-Frankrijk, en stroomt via Oost-Vlaanderen en Antwerpen naar de Noordzee. De waterloop vervult reeds vele eeuwen een belangrijke taak als transport-route, onder meer ten dienste van de vele boeren in die streek. Oost-Vlaanderen is trouwens tot op vandaag de tweede belangrijkste landbouw-provincie van ons gewest, na West-Vlaanderen.

Op zoek naar de fietsIn Wichelen stap ik een fietsverhuurzaak binnen. Ik raak aan de praat met zaakvoerder Joris. Hij vertelt me dat vooral Temse heel wat toeristen lokt. “Bij momenten is het er zonder meer over de koppen lopen. Hoe dat komt? Omdat daar meer horecazaken zijn, denk ik. Mensen houden ervan ‘ns halt te houden en iets te drinken. Maar dit gedeelte van de Schelde is minstens even mooi, zij het heel wat rustiger.”

Van big tot BBQIk rijd richting Berlare. Een gebied dat veel mensen smaken, wordt gezegd. En ik begrijp waarom. Weiden en akkers wisselen mekaar af, af en toe doorploegd door een beekje met een rij knot-wilgen. Een kudde koeien. Eén ervan springt dartel op en neer. Ik fiets langs paarden en houten weidestalletjes, om uiteindelijk aan te komen bij De Wijmenboshoeve. Lieve Naudts en haar man Jan De Nil baten er een varkensbedrijf uit. “Toen we begin jaren ’80 het bedrijf opstartten, kozen we voor het louter opfokken van biggen”, vertelt mijn gastvrouw. “Zeven jaar geleden zijn we ook een hoeveslagerij begonnen. Een evidente keuze, want mijn man heeft destijds een opleiding als spekslager genoten.” Ze troont me mee naar de stallen. Ik zie heel wat biggen, die me grappig aankijken. Lieve: “De dieren worden gevoederd met meel dat we zelf samenstellen. Het komt erop neer dat we bij andere boeren maïs kopen. De korrels worden in onze maalderij verpulverd. Zo ontstaat maïsmeel, dat in onze sleufsilo’s terecht-komt. De varkens eten dat graag.” Ik twijfel niet aan haar woorden. Wanneer ze me even later het voeder toont, krijg zelfs ik zin ervan te proeven. Lieve merkt wel op dat ze dat meel niet puur krijgen. “We kopen namelijk ook een zogenaamd ‘kernvoeder’, dat van andere graansoorten wordt gemaakt. Dat wordt dan met de maïs gemengd, zodat de dieren een evenwichtig maal krijgen.” Na 6 à 7 maanden worden de varkens geslacht en door Jan verwerkt tot beenhesp, cordon bleu, chipolata… Ik vraag Lieve of ze tevreden terug-kijkt op de start van de hoeveslagerij. “Zeker en vast”, antwoordt ze. “Vooral door het contact met de consument. We zijn best trots op ons vlees! Wanneer het vlees via een fabriek in de super-markt terechtkomt, heb je die voldoening niet.”

Tintelende stille watersVlaanderen zit vol verborgen pareltjes. Eén ervan is ongetwijfeld het Scheldeland. De vele boerderijen geven er pit aan de prachtige natuur, waaronder het 800 hectare tellende reservaat ‘Kalkense Meersen’. Maar enkel een fietstocht langs enkele typerende hofsteden leert ons de streek écht kennen…

seizoensblad voor boeiend buitenleven8 melk & honing zomer 2009

wijm

enbo

shoe

vero

zen

Van

Sant

e

De Havesdonckhoeve is een 18de eeuwse boerderij die werd omgevormd tot land-bouwmuseum. Tijdens de jaarlijks gehouden ‘Havesdonckhoevefeesten’ worden verse hoeveproducten aangeboden en oude ambachten tot leven gewekt. NATTENHAASDONKSTRAAT 13, 2880 BORNEM TEL. 03/889 18 47

www.bornem.be/fb111vofb129tk0kk154.aspx

Sfeervolle stops

Café Posthotel Het gebouw stamt uit 1887 en is opgetrokken in neo-renaissancestijl. Boven de lambrisering kan je doeken bewonderen met taferelen van drinkgelagen. Sommigen zullen het interieur herkennen uit de film Daens. STATIONSPLEIN 11, 9230 WETTERENTEL. 09/369 91 61

www.wetteren.be/product/512/default.aspx?_vs=0_n&id=844

De Cuytegemhoeve De Cuyteghemhoeve ligt in een landelijke omgeving aan de oevers van de Schelde. Kinderen hebben er de mogelijkheid dieren te voeden en te observeren. De oude koeienstal doet vandaag dienst als eet- en praatcafé. KUITEGEMSTRAAT 47, 2890 SINT-AMANDSTEL. 052/33 50 68

www.scheldeland.be/scheldeland/item.aspx?id=76910

De Vromishoeve De Vromishoeve is een rustieke, kindvrien-delijke hoeve met zoogkoeien, kalfjes en groenten. Geniet van de omgeving bij een van de mooiste Scheldebochten met tal van fiets- en wandelpaden. In de buurt zijn prach-tige kastelen, geklasseerde bossen en tal van musea te vinden. KETEN 23, 2890 SINT-AMANDSTEL. 052/34 18 66

www.vromishoeve.be

Mis de boot niet!Wie het Scheldeland ten volle wil ervaren, moet een boottocht maken. Bijvoorbeeld door zich te laten over-zetten met één van de 13 veren in dat gebied. Ik kruis de rivier te Schellebelle, waar veerman Patrick de Both wordt geroepen door het laten schallen van een grote bel. Ik stap, fiets in de hand, op het vaartuig. even later zet ik (gratis!) koers naar de overkant. Op de rivier voel ik de kracht van het water, ruik de frisheid ervan, en ervaar hoe de wind opzet. Patrick: “95 % van de mensen die ik over zet, zijn toeristen. en dat is niet te verwonderen: het is een naaig mooie streek…”

Meer info : www.scheldeland.be

zomer 2009 melk & honing 9 8 melk & honing zomer 2009

Roosjes &AfrikaantjesNa mijn bezoek aan het varkens-bedrijf fiets ik in westelijke richting. In Schellebelle zet veerman Patrick De Both me over de Schelde. Enkele kilome-ters en wat zonnebrand later arriveer ik in Wetteren. Mijn bestemming? Een kwekerij van rozen. De streek heeft een goede reputatie wat deze bloemen betreft. Dat is te danken aan Adolf Papeleu. Halverwege de negentiende eeuw begon hij er sparren, fruitbomen en rozen te telen. Hij was zo bekwaam dat zijn reputatie al snel tot ver buiten de landsgrenzen reikte. Later begonnen enkele van zijn werknemers een eigen bedrijf. Gevolg is dat het Scheldeland tot op de dag van vandaag talloze boom- en rozenkwekerijen telt. Een ervan is dat van Carl Van Sante, die een tiental hectare rozen heeft. “Ik ben intussen de vierde generatie Van Sante’s die de bloemen teelt”, merkt de man op. Hij geeft me een korte rondleiding. Eerst passeren we de klimrozen, die na één jaar reeds anderhalve meter hoog reiken. Even later een uitgestrekte oppervlakte rozen in potten. Twee arbeiders zijn er druk in de weer. Mijn gastheer wijst me op het automatisch beregenings-systeem aan de zijkant van het terrein. “Op welk moment van de dag de planten worden besproeid en met hoeveel water, hangt af van de instructies die we in de centrale computer hebben getypt. We proberen ook zo weinig mogelijk vocht te verspillen: het vloeit via goten terug naar het bassin, zodat het later opnieuw kan worden gebruikt.”We wandelen verder: tussen de minia-tuurrozen in de serre, die een weelde aan witte, gele, rode en roze tinten vertonen. Even later bewonderen we de grote struikrozen, die een even graci-euze aanblik bieden. “Om de 4 jaar wisselen we de teelt van onze bloemen gedurende 1 à 2 jaar af met tagetes, in de volksmond beter bekend als ‘stin-kerdjes’ of ‘Afrikaantjes’. Dat is een groenbemester, die bovendien wortel-aaltjes verjaagt. Zo raakt de grond nooit uitgeput”, besluit Carl.

Akkers op dreefEnkele kilometers verderop bevindt zich de hoeve van Luc François en zijn echtgenote, Vera Meersman. Wanneer ik het bedrijf nader, heten een kudde schapen met één lammetje, een ranke schimmel en een potig boerenpaard me met nieuwsgierige blikken welkom in hun gebied. Deze dieren zijn geen eigendom van het echtpaar. Zij hebben vooral melk- en mestvee. En 78 hectare grond, waarvan 40 weide, 25 maïs, 10 tarwe, tweeëneenhalf aardappelen en een habbekrats voederbieten. Luc vertelt: “De maïs wordt gehakseld en ingekuild. Onze koeien eten ervan. Wat de tarwe betreft: twee derde daarvan wordt door een gespecialiseerd bedrijf gemengd met andere granen en soja, en vervolgens gemalen, zodat het een rijk krachtvoeder vormt voor onze dieren. Eén derde echter ligt in het magazijn van een handelaar, en wordt verkocht zodra we vermoeden dat de markt-prijs een hoogtepunt heeft bereikt. De aardappelen worden eveneens gestoc-keerd, maar dan in onze eigen schuur, en – opnieuw – verkocht zodra we de tijd rijp achten.” Vera leidt me naar het betreffende gebouw. “Enkele maanden geleden lag hier een grote berg aardap-pelen”, glimlacht ze. Het moet inder-daad een indrukwekkend zicht zijn geweest. “Er lagen 100.000 kilogram, maar vandaag is er nog slechts 30.000 over”, voegt ze eraan toe. Intussen is haar dochter Nathalie erbij komen staan, een vriendelijke jongedame van 10 jaar. Ze komt net van school. “En wat gebeurt er met de voederbieten?”, haast ik me nog. “Die worden in de winter aan de koeien gegeven. Ze zijn daar verlekkerd op”, verzekert Luc. “Een zegswijze van boeren luidt: er is hoop zolang een ziek rund bieten lust. Maar als het zelfs dat weigert, moet het er wel heel erg aan toe zijn.” Ik geloof hem op zijn woord. Wanneer ik die dag thuiskom, blijkt mijn huid behoorlijk rood. Misschien toch maar insmeren met een verzachtend rozenzalfje...

Zele

Temse

Dendermonde

Hamme

Lebbeke

Laarne

Wette

ren

Berlare

Destelbergen

Melle Wichelen

LedeMerelbeke

Erpe- Mere

Aalst

Buggenhout

Kru

ibek

e

Sint- Amands

Bornem

Willebroek

Mechelen

HemiksemSchelleNiel

Boom Rumst

Haaltert Denderleeuw

Ninove

Wetteren

Berlare

hoeve françois

Havesdonck hoevefeesten

Bornem

Sint- Amands

seizoensblad voor boeiend buitenleven8 melk & honing zomer 2009

wijm

enbo

shoe

vero

zen

Van

Sant

e

De Havesdonckhoeve is een 18de eeuwse boerderij die werd omgevormd tot land-bouwmuseum. Tijdens de jaarlijks gehouden ‘Havesdonckhoevefeesten’ worden verse hoeveproducten aangeboden en oude ambachten tot leven gewekt. NATTENHAASDONKSTRAAT 13, 2880 BORNEM TEL. 03/889 18 47

www.bornem.be/fb111vofb129tk0kk154.aspx

Sfeervolle stops

Café Posthotel Het gebouw stamt uit 1887 en is opgetrokken in neo-renaissancestijl. Boven de lambrisering kan je doeken bewonderen met taferelen van drinkgelagen. Sommigen zullen het interieur herkennen uit de film Daens. STATIONSPLEIN 11, 9230 WETTERENTEL. 09/369 91 61

www.wetteren.be/product/512/default.aspx?_vs=0_n&id=844

De Cuytegemhoeve De Cuyteghemhoeve ligt in een landelijke omgeving aan de oevers van de Schelde. Kinderen hebben er de mogelijkheid dieren te voeden en te observeren. De oude koeienstal doet vandaag dienst als eet- en praatcafé. KUITEGEMSTRAAT 47, 2890 SINT-AMANDSTEL. 052/33 50 68

www.scheldeland.be/scheldeland/item.aspx?id=76910

De Vromishoeve De Vromishoeve is een rustieke, kindvrien-delijke hoeve met zoogkoeien, kalfjes en groenten. Geniet van de omgeving bij een van de mooiste Scheldebochten met tal van fiets- en wandelpaden. In de buurt zijn prach-tige kastelen, geklasseerde bossen en tal van musea te vinden. KETEN 23, 2890 SINT-AMANDSTEL. 052/34 18 66

www.vromishoeve.be

Mis de boot niet!Wie het Scheldeland ten volle wil ervaren, moet een boottocht maken. Bijvoorbeeld door zich te laten over-zetten met één van de 13 veren in dat gebied. Ik kruis de rivier te Schellebelle, waar veerman Patrick de Both wordt geroepen door het laten schallen van een grote bel. Ik stap, fiets in de hand, op het vaartuig. even later zet ik (gratis!) koers naar de overkant. Op de rivier voel ik de kracht van het water, ruik de frisheid ervan, en ervaar hoe de wind opzet. Patrick: “95 % van de mensen die ik over zet, zijn toeristen. en dat is niet te verwonderen: het is een naaig mooie streek…”

Meer info : www.scheldeland.be

zomer 2009 melk & honing 9 8 melk & honing zomer 2009

Roosjes &AfrikaantjesNa mijn bezoek aan het varkens-bedrijf fiets ik in westelijke richting. In Schellebelle zet veerman Patrick De Both me over de Schelde. Enkele kilome-ters en wat zonnebrand later arriveer ik in Wetteren. Mijn bestemming? Een kwekerij van rozen. De streek heeft een goede reputatie wat deze bloemen betreft. Dat is te danken aan Adolf Papeleu. Halverwege de negentiende eeuw begon hij er sparren, fruitbomen en rozen te telen. Hij was zo bekwaam dat zijn reputatie al snel tot ver buiten de landsgrenzen reikte. Later begonnen enkele van zijn werknemers een eigen bedrijf. Gevolg is dat het Scheldeland tot op de dag van vandaag talloze boom- en rozenkwekerijen telt. Een ervan is dat van Carl Van Sante, die een tiental hectare rozen heeft. “Ik ben intussen de vierde generatie Van Sante’s die de bloemen teelt”, merkt de man op. Hij geeft me een korte rondleiding. Eerst passeren we de klimrozen, die na één jaar reeds anderhalve meter hoog reiken. Even later een uitgestrekte oppervlakte rozen in potten. Twee arbeiders zijn er druk in de weer. Mijn gastheer wijst me op het automatisch beregenings-systeem aan de zijkant van het terrein. “Op welk moment van de dag de planten worden besproeid en met hoeveel water, hangt af van de instructies die we in de centrale computer hebben getypt. We proberen ook zo weinig mogelijk vocht te verspillen: het vloeit via goten terug naar het bassin, zodat het later opnieuw kan worden gebruikt.”We wandelen verder: tussen de minia-tuurrozen in de serre, die een weelde aan witte, gele, rode en roze tinten vertonen. Even later bewonderen we de grote struikrozen, die een even graci-euze aanblik bieden. “Om de 4 jaar wisselen we de teelt van onze bloemen gedurende 1 à 2 jaar af met tagetes, in de volksmond beter bekend als ‘stin-kerdjes’ of ‘Afrikaantjes’. Dat is een groenbemester, die bovendien wortel-aaltjes verjaagt. Zo raakt de grond nooit uitgeput”, besluit Carl.

Akkers op dreefEnkele kilometers verderop bevindt zich de hoeve van Luc François en zijn echtgenote, Vera Meersman. Wanneer ik het bedrijf nader, heten een kudde schapen met één lammetje, een ranke schimmel en een potig boerenpaard me met nieuwsgierige blikken welkom in hun gebied. Deze dieren zijn geen eigendom van het echtpaar. Zij hebben vooral melk- en mestvee. En 78 hectare grond, waarvan 40 weide, 25 maïs, 10 tarwe, tweeëneenhalf aardappelen en een habbekrats voederbieten. Luc vertelt: “De maïs wordt gehakseld en ingekuild. Onze koeien eten ervan. Wat de tarwe betreft: twee derde daarvan wordt door een gespecialiseerd bedrijf gemengd met andere granen en soja, en vervolgens gemalen, zodat het een rijk krachtvoeder vormt voor onze dieren. Eén derde echter ligt in het magazijn van een handelaar, en wordt verkocht zodra we vermoeden dat de markt-prijs een hoogtepunt heeft bereikt. De aardappelen worden eveneens gestoc-keerd, maar dan in onze eigen schuur, en – opnieuw – verkocht zodra we de tijd rijp achten.” Vera leidt me naar het betreffende gebouw. “Enkele maanden geleden lag hier een grote berg aardap-pelen”, glimlacht ze. Het moet inder-daad een indrukwekkend zicht zijn geweest. “Er lagen 100.000 kilogram, maar vandaag is er nog slechts 30.000 over”, voegt ze eraan toe. Intussen is haar dochter Nathalie erbij komen staan, een vriendelijke jongedame van 10 jaar. Ze komt net van school. “En wat gebeurt er met de voederbieten?”, haast ik me nog. “Die worden in de winter aan de koeien gegeven. Ze zijn daar verlekkerd op”, verzekert Luc. “Een zegswijze van boeren luidt: er is hoop zolang een ziek rund bieten lust. Maar als het zelfs dat weigert, moet het er wel heel erg aan toe zijn.” Ik geloof hem op zijn woord. Wanneer ik die dag thuiskom, blijkt mijn huid behoorlijk rood. Misschien toch maar insmeren met een verzachtend rozenzalfje...

Zele

Temse

Dendermonde

Hamme

Lebbeke

Laarne

Wette

ren

Berlare

Destelbergen

Melle Wichelen

LedeMerelbeke

Erpe- Mere

Aalst

Buggenhout

Kru

ibek

e

Sint- Amands

Bornem

Willebroek

Mechelen

HemiksemSchelleNiel

Boom Rumst

Haaltert Denderleeuw

Ninove

Wetteren

Berlare

hoeve françois

Havesdonck hoevefeesten

Bornem

Sint- Amands

seizoensblad voor boeiend buitenleven10 melk & honing zomer 2009

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er. B

eeld

: Pro

vin

cie

Oos

t-V

laan

dere

n/P

ierl

epei

n e

n R

oom

er b

vba.

Boem patat

seizoenSfeervol

Varkenshouder ivan de Reu

“Ruik er maar eens aan.” Chef Guy Van Cauteren en ikzelf nemen wat varkensvoeder in onze hand-palm. Fris en een tikje zurig. “Dit is zuiver maïs-meel van eigen oogst”, zegt varkensboer Ivan niet zonder enige fierheid. “Elk jaar hebben we zo’n 25 hectare nodig. Eind oktober wordt de maïs gedor-sen en op één dag met een mobiele maalderij hier op onze boerderij fijngemalen. Die dag ben ik niet om aan te spreken”, aldus een openhartige Ivan. Niet onlogisch want de hygiënische opslag van het varkensvoeder is een huzarenstukje waar-mee een jaar varkens kweken staat of valt. “Na de oogst laten we het maïsmeel nog een viertal weken verzuren, wat de darmflora van onze die-ren ten goede komt.” Of hij nu echt graag varkens kweekt? “Soort zoekt soort, hé”, grapt de boer, maar de manier waarop hij met onverholen trots zijn bedrijf laat zien, spreekt boekdelen.

Mantelstraat 20 in Nazareth − 09/386 21 65

hokVan bordtot

ReCept Varkensribstuk met bloemkool en Comtékaas en krielaardappeltjes

Dit heb je nodig 1,2 kilo zesrib aromaten: 1 wortel, 1 ui, tijm &

laurier, look 150 g boter 1 bloemkool 400 g krielaardappelen 100 g Comtékaas 1 dl witte wijn 1 dl arachideolie specerijen: muskaatnoot, zwarte peper van de molen, zeezout, gedroogde citroen, jeneverbes, venkelzaad

Zo maak je het klaar Laat de hiel van het ribstuk loszagen en bind het met een keukentouw tussen elke rib op. Maal de specerijen fijn en wrijf het ribstuk langs beide zijden hiermee in. Bak het in boter en olie en voeg de versneden aromaten (ui, wortel, tijm & laurier) toe. Eenmaal dichtgeschroeid, laat je het vlees in een voorverwarmde oven bakken op 215°C gedurende 20 minuten. Blus met witte wijn en laat het op 80°C gedurende anderhalf uur verder rustig garen in de oven.

Snij en spoel de bloemkool en stoof de roosjes met boter, zout en nootmuskaat. Schik de bloemkool op het bord met de vers geraspte Comtékaas (of Gruyère). Spoel de krielaardappelen en kook ze in de pel in grof gezouten water. Laat ze even onder koud water schrikken en pel ze. Bak de patatjes in olie en boter en kruid ze met zout en nootmuskaat. Verwijder het keukentouw van het gebraad. Zeef de jus fijn en verwijder de aromaten. Laat de jus even doorkoken en werk af met de rest van de boter. Mix om te ‘emulsioneren’. Serveer het varkensgebraadje heel licht rosé: sappig en smeuïg!

Tekst: Marijke Pollentier en guy Van Cauteren. Beeld: Frank Croes.

‘t laurierblad

 Als nazaat van meerdere generaties slagers had de kleine, ronde Guy al meer belangstelling voor de inhoud van zijn bord dan voor iets anders. Zijn ouders stuurden hem naar de slagerijschool van Paul Van den Boeynants in Anderlecht. Na culi-naire rondzwervingen in Parijs en Brussel vond moeder Alphonsine de tijd rijp om een eigen res-taurant te openen. “Men zegt dat ik terroirkeuken serveer, ja, maar wat is dat?”, vraagt de chef zich enigszins verwonderd af. “Als kok leef je in een streek met producten waar je fier op bent. Boerin Maria levert de melk, boer Ivan het varkensvlees.” Chef Van Cauteren, die niet alleen een bekend Vitaya-gezicht is maar ook een aantal boeken op zijn palmares heeft, staat met de voeten ste-vig in de Berlaarse grond. Zijn gerechten zijn geen barokke borden vol ondefinieerbare mousses, maar eerlijke keuken in een geraffineerde berei-ding en dressering. “Ik hou van een eerlijk stukje vlees, met een beetje vet dat mooi wegsmelt. Bij mij geen kartonnen koteletten, maar een authen-tiek en ambachtelijk stuk varkensvlees zoals van boer Ivan De Reu. Dat spreekt voor zich.”

www.laurierblad.com

Bekend maar niet altijd even bemind: de aardappel. Christer

Elfving laat ons in het boek de Aardappel, uitgegeven bij

Lannoo, de knol herontdekken. Hij begint makkelijk klassiek en

eindigt heerlijk eigenzinnig met de Scandinavische, mediterrane

en oosterse keuken. We doen 3 exemplaren van dit prachtboek

cadeau.

Roomer Jeroen en Maarten Michels brouwden als

jonge rakkers drankjes in de bijgebouwen

van omalief. Vele jaren later trok meme Maria

naar het rusthuis en de heren definitief naar de

kelders. Met resultaat. Roomer is een heerlijk

alcoholisch drankje op basis van vlierbloesem.

Puur en artisanaal. Op zijn best ijskoud geschud

als aperitief voor een zwoele zomerdag.

zomer 2009 melk & honing 11 seizoensblad voor boeiend buitenleven

www.melkenhoning.be

Aan de grens van het Meetjesland en de

Leiestreek, vlakbij het sprookjesachtige

kasteel van Poeke, ligt de voormalige hoeve

van de gootouders van barones Monika Van

Paemel. Wandelen en fietsen is er heerlijk,

en het uitgebreide verwenontbijt van Monika

ronduit legendarisch. Wij schenken 3

ontbijtarrangementen op de Lomolen weg! www.melkenhoning.be

Ontbijt met voetjes

win!

win!

www.roomer.be

seizoensblad voor boeiend buitenleven10 melk & honing zomer 2009

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er. B

eeld

: Pro

vin

cie

Oos

t-V

laan

dere

n/P

ierl

epei

n e

n R

oom

er b

vba.

Boem patat

seizoenSfeervol

Varkenshouder ivan de Reu

“Ruik er maar eens aan.” Chef Guy Van Cauteren en ikzelf nemen wat varkensvoeder in onze hand-palm. Fris en een tikje zurig. “Dit is zuiver maïs-meel van eigen oogst”, zegt varkensboer Ivan niet zonder enige fierheid. “Elk jaar hebben we zo’n 25 hectare nodig. Eind oktober wordt de maïs gedor-sen en op één dag met een mobiele maalderij hier op onze boerderij fijngemalen. Die dag ben ik niet om aan te spreken”, aldus een openhartige Ivan. Niet onlogisch want de hygiënische opslag van het varkensvoeder is een huzarenstukje waar-mee een jaar varkens kweken staat of valt. “Na de oogst laten we het maïsmeel nog een viertal weken verzuren, wat de darmflora van onze die-ren ten goede komt.” Of hij nu echt graag varkens kweekt? “Soort zoekt soort, hé”, grapt de boer, maar de manier waarop hij met onverholen trots zijn bedrijf laat zien, spreekt boekdelen.

Mantelstraat 20 in Nazareth − 09/386 21 65

hokVan bordtot

ReCept Varkensribstuk met bloemkool en Comtékaas en krielaardappeltjes

Dit heb je nodig 1,2 kilo zesrib aromaten: 1 wortel, 1 ui, tijm &

laurier, look 150 g boter 1 bloemkool 400 g krielaardappelen 100 g Comtékaas 1 dl witte wijn 1 dl arachideolie specerijen: muskaatnoot, zwarte peper van de molen, zeezout, gedroogde citroen, jeneverbes, venkelzaad

Zo maak je het klaar Laat de hiel van het ribstuk loszagen en bind het met een keukentouw tussen elke rib op. Maal de specerijen fijn en wrijf het ribstuk langs beide zijden hiermee in. Bak het in boter en olie en voeg de versneden aromaten (ui, wortel, tijm & laurier) toe. Eenmaal dichtgeschroeid, laat je het vlees in een voorverwarmde oven bakken op 215°C gedurende 20 minuten. Blus met witte wijn en laat het op 80°C gedurende anderhalf uur verder rustig garen in de oven.

Snij en spoel de bloemkool en stoof de roosjes met boter, zout en nootmuskaat. Schik de bloemkool op het bord met de vers geraspte Comtékaas (of Gruyère). Spoel de krielaardappelen en kook ze in de pel in grof gezouten water. Laat ze even onder koud water schrikken en pel ze. Bak de patatjes in olie en boter en kruid ze met zout en nootmuskaat. Verwijder het keukentouw van het gebraad. Zeef de jus fijn en verwijder de aromaten. Laat de jus even doorkoken en werk af met de rest van de boter. Mix om te ‘emulsioneren’. Serveer het varkensgebraadje heel licht rosé: sappig en smeuïg!

Tekst: Marijke Pollentier en guy Van Cauteren. Beeld: Frank Croes.

‘t laurierblad

 Als nazaat van meerdere generaties slagers had de kleine, ronde Guy al meer belangstelling voor de inhoud van zijn bord dan voor iets anders. Zijn ouders stuurden hem naar de slagerijschool van Paul Van den Boeynants in Anderlecht. Na culi-naire rondzwervingen in Parijs en Brussel vond moeder Alphonsine de tijd rijp om een eigen res-taurant te openen. “Men zegt dat ik terroirkeuken serveer, ja, maar wat is dat?”, vraagt de chef zich enigszins verwonderd af. “Als kok leef je in een streek met producten waar je fier op bent. Boerin Maria levert de melk, boer Ivan het varkensvlees.” Chef Van Cauteren, die niet alleen een bekend Vitaya-gezicht is maar ook een aantal boeken op zijn palmares heeft, staat met de voeten ste-vig in de Berlaarse grond. Zijn gerechten zijn geen barokke borden vol ondefinieerbare mousses, maar eerlijke keuken in een geraffineerde berei-ding en dressering. “Ik hou van een eerlijk stukje vlees, met een beetje vet dat mooi wegsmelt. Bij mij geen kartonnen koteletten, maar een authen-tiek en ambachtelijk stuk varkensvlees zoals van boer Ivan De Reu. Dat spreekt voor zich.”

www.laurierblad.com

Bekend maar niet altijd even bemind: de aardappel. Christer

Elfving laat ons in het boek de Aardappel, uitgegeven bij

Lannoo, de knol herontdekken. Hij begint makkelijk klassiek en

eindigt heerlijk eigenzinnig met de Scandinavische, mediterrane

en oosterse keuken. We doen 3 exemplaren van dit prachtboek

cadeau.

Roomer Jeroen en Maarten Michels brouwden als

jonge rakkers drankjes in de bijgebouwen

van omalief. Vele jaren later trok meme Maria

naar het rusthuis en de heren definitief naar de

kelders. Met resultaat. Roomer is een heerlijk

alcoholisch drankje op basis van vlierbloesem.

Puur en artisanaal. Op zijn best ijskoud geschud

als aperitief voor een zwoele zomerdag.

zomer 2009 melk & honing 11 seizoensblad voor boeiend buitenleven

www.melkenhoning.be

Aan de grens van het Meetjesland en de

Leiestreek, vlakbij het sprookjesachtige

kasteel van Poeke, ligt de voormalige hoeve

van de gootouders van barones Monika Van

Paemel. Wandelen en fietsen is er heerlijk,

en het uitgebreide verwenontbijt van Monika

ronduit legendarisch. Wij schenken 3

ontbijtarrangementen op de Lomolen weg! www.melkenhoning.be

Ontbijt met voetjes

win!

win!

www.roomer.be

seizoensblad voor boeiend buitenleven12 melk & honing zomer 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven zomer 2009 melk & honing 13

Cherchez

la femme

Wie is Petra?Groot, blond, werelds en kunsthistorica. Als echtgenote van een tomatenkweker zie je ze zo maar zelden. Toch vormt Petra Veldman (39) de perfecte marketing-tandem met echtgenoot Paul Stoffels (41). Samen runnen ze in Rijkevorsel een toonaangevend tuinbouwbedrijf dat tot de absolute Belgische en zelfs Europese top behoort. De eindeloze meters glas herbergen maar liefst acht hectare kerstomaten. En een zwembad. Wie hard werkt, mag ook genieten…

“Kerstomaatjes om van te snoepen”

> espresso. Een goede kop koffie. Daar begin ik graag mijn dag mee. Liever klein en fijn dan een dubbele mok afwaswater. Samen met Sebastiaan (9), Pieter (8) en de kleine Anna (2,5) ontbijten we en smeren de boterhammetjes voor op school. Met een doosje kerstomaatjes uiteraard. Ondertussen heeft Paul er al een dik uur overleg met onze drie bedrijfsleiders op zitten. Die sturen op hun beurt dan het overige personeel aan. Om acht uur hijsen we ons in het zadel en fietsen we richting schoolpoort. Daar blijf ik nog een half uurtje ochtendlezen om de iets zwakkere leerlingen wat te helpen bijbenen. Daarnaast werk ik nog een paar dagen in de week als kunsthistorica voor het Centrum voor Religieuze Kunst en Cultuur in Heverlee.

>lokroep. Meestal lunchen Paul en ik samen. Dat geeft ons even de tijd om bij te praten, iets wat er in de avonddrukte met de kinderen niet altijd van komt. Onder het genot van wat sla, tomaat en een geitenkaasje nemen we de taakverdeling door. Zijn ouders hadden een kleinschalig bedrijf met vooral aardbeien, tomaten en chrysanten. De lokroep van de tuinbouw was groot en zijn studies ingenieur tuinbouw een logisch vervolg. Innovatie is daarbij zijn middle name. Op beurzen, bij zaaizaadfirma’s… Hij blijft op zoek naar nieuwe zaken. Zo ontdekten we een tijdje terug de kiwibes (heeft smaak van kiwi maar de grootte van een olijf, nvdr). We hadden nog wat grond over en Paul ‘wilde dat wel eens proberen’… tot een vrachtwagen hier kwam oprijden en hij 8.000 m² aanplantte (lacht).

> tomabox. Met ons Tomabox-concept willen we de kerstomaten uit het luxesegment halen en voor een breder publiek toegankelijk maken. Kinderen zijn dol op de zoete, sappige tomaat-jes, maar zo’n dure kleine verpakking is voor een prijsbewuste mama niet evident. Toen we rond Sinterklaas de volle mandarijnenkistjes zagen liggen, kregen we het idee om een kartonnen kratje van 120 kerstomaten in de markt te zetten voor hooguit zes, zeven euro. Probleem bleef dat kinderen de rode snoepjes niet makkelijk naar school konden meenemen. Daarom geven we er bij de lancering deze zomer gratis een plastiek doosje bij. Hierin kan je makkelijk acht kers-tomaatjes kwijt. Aangezien die niet met insecti-ciden behandeld zijn, kan je ze meteen mee-nemen. Handig voor school of op kantoor.

> knippen en plakken. Het lijkt achteraf vrij sim-pel maar je product goed in de markt zetten, is geen sinecure. Ik schrijf teksten, neem foto’s, haal kartonnen dozen en zwarte schaaltjes bij AVA en knip en plak dat het een lieve lust is. Dat soort pionierswerk is mij op het lijf geschreven. Ik steel met mijn ogen en leer elke dag nog bij. Paul en ik zijn hierin behoorlijk complementair. Ik hou van de creatieve kant van de zaak en Paul is een geboren ondernemer, die heel snel het prijskaartje berekent. Met het prototype trekken we vervolgens naar Metro en Colruyt. Gelukkig hebben we een heel goed contact met de Veiling Hoogstraten. Hun commercieel team fungeert als een enthousiast klankbord en dat is nodig. Ons tomatenbedrijf is immers geen gewone 9 to 5-job. Dat is een manier van leven, hé.

07:30

14:00

09:00

12:00

Tekst: Marijke Pollentier. Beeld: kristien Wintmolders.

seizoensblad voor boeiend buitenleven12 melk & honing zomer 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven zomer 2009 melk & honing 13

Cherchez

la femme

Wie is Petra?Groot, blond, werelds en kunsthistorica. Als echtgenote van een tomatenkweker zie je ze zo maar zelden. Toch vormt Petra Veldman (39) de perfecte marketing-tandem met echtgenoot Paul Stoffels (41). Samen runnen ze in Rijkevorsel een toonaangevend tuinbouwbedrijf dat tot de absolute Belgische en zelfs Europese top behoort. De eindeloze meters glas herbergen maar liefst acht hectare kerstomaten. En een zwembad. Wie hard werkt, mag ook genieten…

“Kerstomaatjes om van te snoepen”

> espresso. Een goede kop koffie. Daar begin ik graag mijn dag mee. Liever klein en fijn dan een dubbele mok afwaswater. Samen met Sebastiaan (9), Pieter (8) en de kleine Anna (2,5) ontbijten we en smeren de boterhammetjes voor op school. Met een doosje kerstomaatjes uiteraard. Ondertussen heeft Paul er al een dik uur overleg met onze drie bedrijfsleiders op zitten. Die sturen op hun beurt dan het overige personeel aan. Om acht uur hijsen we ons in het zadel en fietsen we richting schoolpoort. Daar blijf ik nog een half uurtje ochtendlezen om de iets zwakkere leerlingen wat te helpen bijbenen. Daarnaast werk ik nog een paar dagen in de week als kunsthistorica voor het Centrum voor Religieuze Kunst en Cultuur in Heverlee.

>lokroep. Meestal lunchen Paul en ik samen. Dat geeft ons even de tijd om bij te praten, iets wat er in de avonddrukte met de kinderen niet altijd van komt. Onder het genot van wat sla, tomaat en een geitenkaasje nemen we de taakverdeling door. Zijn ouders hadden een kleinschalig bedrijf met vooral aardbeien, tomaten en chrysanten. De lokroep van de tuinbouw was groot en zijn studies ingenieur tuinbouw een logisch vervolg. Innovatie is daarbij zijn middle name. Op beurzen, bij zaaizaadfirma’s… Hij blijft op zoek naar nieuwe zaken. Zo ontdekten we een tijdje terug de kiwibes (heeft smaak van kiwi maar de grootte van een olijf, nvdr). We hadden nog wat grond over en Paul ‘wilde dat wel eens proberen’… tot een vrachtwagen hier kwam oprijden en hij 8.000 m² aanplantte (lacht).

> tomabox. Met ons Tomabox-concept willen we de kerstomaten uit het luxesegment halen en voor een breder publiek toegankelijk maken. Kinderen zijn dol op de zoete, sappige tomaat-jes, maar zo’n dure kleine verpakking is voor een prijsbewuste mama niet evident. Toen we rond Sinterklaas de volle mandarijnenkistjes zagen liggen, kregen we het idee om een kartonnen kratje van 120 kerstomaten in de markt te zetten voor hooguit zes, zeven euro. Probleem bleef dat kinderen de rode snoepjes niet makkelijk naar school konden meenemen. Daarom geven we er bij de lancering deze zomer gratis een plastiek doosje bij. Hierin kan je makkelijk acht kers-tomaatjes kwijt. Aangezien die niet met insecti-ciden behandeld zijn, kan je ze meteen mee-nemen. Handig voor school of op kantoor.

> knippen en plakken. Het lijkt achteraf vrij sim-pel maar je product goed in de markt zetten, is geen sinecure. Ik schrijf teksten, neem foto’s, haal kartonnen dozen en zwarte schaaltjes bij AVA en knip en plak dat het een lieve lust is. Dat soort pionierswerk is mij op het lijf geschreven. Ik steel met mijn ogen en leer elke dag nog bij. Paul en ik zijn hierin behoorlijk complementair. Ik hou van de creatieve kant van de zaak en Paul is een geboren ondernemer, die heel snel het prijskaartje berekent. Met het prototype trekken we vervolgens naar Metro en Colruyt. Gelukkig hebben we een heel goed contact met de Veiling Hoogstraten. Hun commercieel team fungeert als een enthousiast klankbord en dat is nodig. Ons tomatenbedrijf is immers geen gewone 9 to 5-job. Dat is een manier van leven, hé.

07:30

14:00

09:00

12:00

Tekst: Marijke Pollentier. Beeld: kristien Wintmolders.

seizoensblad voor boeiend buitenleven14 melk & honing zomer 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven zomer 2009 melk & honing 15

Weet u waar uw bakker zijn bloem vandaan haalt? Of waar uw broodmix voor thuisbakken zijn oorsprong kent? Weinig waarschijnlijk dat het om Vlaamse baktarwe gaat. Torenhoge kosten, wispelturige marktprijzen en een veeleisende teelt zorgen ervoor dat nog maar luttele Vlaamse boeren zich geroepen voelen om baktarwe te verbouwen. Wie dezer dagen op de fiets springt, merkt het zo. Akkerbouwers kiezen resoluut voor maïs, bieten of voedertarwe die ze aan hun dieren geven.

“Dat is niet zo gek als je

weet dat de prijs van baktarwe structureel te laag is. Bovendien is het telen ervan een specialisme waar een flinke portie stielkennis voor nodig is. Dat soort tarwe is bijzonder gevoelig aan ziektes. In deze context begrijp ik best dat de boeren bij ons niet staan te springen om baktarwe te telen.”

Een paar maand geleden pakte Test-Aankoop uit met een onderzoek naar de prijsvorming en kwaliteit van het brood. Volgens de verbruikersorganisatie leidde de vrijmaking van de broodprijs in 2004 niet tot de verhoopte prijsconcurrentie bij de bakkers, waardoor het vermoeden van prijsafspraken rees. Hierop volgde een pittige rel met de Bakkersfederatie, wat op zijn beurt bij de mensen van Voedselteams menig wenkbrauw deed fronsen.

Tekst: Marijke Pollentier.

Zin & onzin

“De steêling eet jaar in, jaar uit Vervalschte levenswaren Zijn tarwemik van bloem en krijt Kan slechts de maag bezwaren Wij, boeren, eten smaaklijk brood Uit zuiver graan gebakken Met boter, vet of plattekaas

Dat in de maag doet zakken.”Luc Weckhuysen,

zaakvoerder van Molens

Vanden Bempt

Vlaamse tarwe, verloren schat?

Smaaklijk brood

Wim Merckx,

verantwoordelijke

Voedselteams*

Vlaams-Brabant

(Uit een lied van een landelijke huishoudschool, begin twintigste eeuw. Voedselteams verspreiden dit gedichtje tijdens de verkoop op de markt. Voor meer info: wwww.voedselteams.be)

Hoewel het thuisbakken in de lift zit en menig keukenprinses overtuigd is van de troeven van lokale producten, weet geen kat nog van welk graan ons brood gebakken wordt. meer nog, de teelt van Vlaams graan deemstert weg als de avondgloed boven een korengele horizon…

“Wij vinden dat debat

naast de kwestie. Voedsel moet niet zo goedkoop mogelijk verkocht worden, maar aan een correcte prijs en dat voor alle schakels in de korte keten: boer-molenaar-bakker. De ‘primaire producenten’, de akkerbouwers in dit geval, worden vandaag herleid tot leveranciers van de voedselindustrie. Als gevolg gaan we niet alleen slap brood eten, we doen ook onrecht aan onze boeren. Concreet willen we dat die een gezond inkomen kunnen verwerven, zodat ze gemotiveerd blijven om een eerlijk product af te leveren.”

Voedselteams startte vorig jaar een experiment na een vraag vanuit een aantal lokale teams om graan uit eigen streek te kunnen kopen. Dat bleek niet evident. Ze vroegen bioboer Joris Cambie uit Poperinge om een partij biologisch graan in te zaaien, en lieten dat vermalen in windmolen ‘de Heirmolen’ in Lokeren. Voedselteams organiseerde een handvol verkoopdagen, deden een lokale markt en in een mum van tijd zaten ze door hun voorraad heen.

“De actie was bijzonder succesvol. Dat sterkt ons in de overtuiging dat er voor korte ketenverkoop van baktarwe zeker een markt en zelfs een maatschappelijk draagvlak is. De ‘Zeeuwse Vlegel’

bij onze noorderburen is daar trouwens een mooi voorbeeld van. Dit samenwerkingsverband tussen Zeeuwse akkerbouwers, een maalderij en heel wat lokale bakkers blijkt een succes. Zeeuwse Vlegelbroden vliegen de deur uit. Maar ook het pannenkoekenmeel en de wafeltjesbloem doen het goed. Wij blijven intussen dromen van een Vlaams Vlegeltje, want zeg nu zelf, dat bekt en smaakt toch minstens even lekker?”

*Een voedselteam is een groep mensen uit

dezelfde buurt die samen verse groenten,

fruit, brood, zuivel en vlees aankopen bij

producenten uit de streek. Veel gebeurt

met vrijwilligers en smaak, herkomst,

eerlijke prijs en sociale bewogenheid

spelen een cruciale rol.

seizoensblad voor boeiend buitenleven14 melk & honing zomer 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven zomer 2009 melk & honing 15

Weet u waar uw bakker zijn bloem vandaan haalt? Of waar uw broodmix voor thuisbakken zijn oorsprong kent? Weinig waarschijnlijk dat het om Vlaamse baktarwe gaat. Torenhoge kosten, wispelturige marktprijzen en een veeleisende teelt zorgen ervoor dat nog maar luttele Vlaamse boeren zich geroepen voelen om baktarwe te verbouwen. Wie dezer dagen op de fiets springt, merkt het zo. Akkerbouwers kiezen resoluut voor maïs, bieten of voedertarwe die ze aan hun dieren geven.

“Dat is niet zo gek als je

weet dat de prijs van baktarwe structureel te laag is. Bovendien is het telen ervan een specialisme waar een flinke portie stielkennis voor nodig is. Dat soort tarwe is bijzonder gevoelig aan ziektes. In deze context begrijp ik best dat de boeren bij ons niet staan te springen om baktarwe te telen.”

Een paar maand geleden pakte Test-Aankoop uit met een onderzoek naar de prijsvorming en kwaliteit van het brood. Volgens de verbruikersorganisatie leidde de vrijmaking van de broodprijs in 2004 niet tot de verhoopte prijsconcurrentie bij de bakkers, waardoor het vermoeden van prijsafspraken rees. Hierop volgde een pittige rel met de Bakkersfederatie, wat op zijn beurt bij de mensen van Voedselteams menig wenkbrauw deed fronsen.

Tekst: Marijke Pollentier.

Zin & onzin

“De steêling eet jaar in, jaar uit Vervalschte levenswaren Zijn tarwemik van bloem en krijt Kan slechts de maag bezwaren Wij, boeren, eten smaaklijk brood Uit zuiver graan gebakken Met boter, vet of plattekaas

Dat in de maag doet zakken.”Luc Weckhuysen,

zaakvoerder van Molens

Vanden Bempt

Vlaamse tarwe, verloren schat?

Smaaklijk brood

Wim Merckx,

verantwoordelijke

Voedselteams*

Vlaams-Brabant

(Uit een lied van een landelijke huishoudschool, begin twintigste eeuw. Voedselteams verspreiden dit gedichtje tijdens de verkoop op de markt. Voor meer info: wwww.voedselteams.be)

Hoewel het thuisbakken in de lift zit en menig keukenprinses overtuigd is van de troeven van lokale producten, weet geen kat nog van welk graan ons brood gebakken wordt. meer nog, de teelt van Vlaams graan deemstert weg als de avondgloed boven een korengele horizon…

“Wij vinden dat debat

naast de kwestie. Voedsel moet niet zo goedkoop mogelijk verkocht worden, maar aan een correcte prijs en dat voor alle schakels in de korte keten: boer-molenaar-bakker. De ‘primaire producenten’, de akkerbouwers in dit geval, worden vandaag herleid tot leveranciers van de voedselindustrie. Als gevolg gaan we niet alleen slap brood eten, we doen ook onrecht aan onze boeren. Concreet willen we dat die een gezond inkomen kunnen verwerven, zodat ze gemotiveerd blijven om een eerlijk product af te leveren.”

Voedselteams startte vorig jaar een experiment na een vraag vanuit een aantal lokale teams om graan uit eigen streek te kunnen kopen. Dat bleek niet evident. Ze vroegen bioboer Joris Cambie uit Poperinge om een partij biologisch graan in te zaaien, en lieten dat vermalen in windmolen ‘de Heirmolen’ in Lokeren. Voedselteams organiseerde een handvol verkoopdagen, deden een lokale markt en in een mum van tijd zaten ze door hun voorraad heen.

“De actie was bijzonder succesvol. Dat sterkt ons in de overtuiging dat er voor korte ketenverkoop van baktarwe zeker een markt en zelfs een maatschappelijk draagvlak is. De ‘Zeeuwse Vlegel’

bij onze noorderburen is daar trouwens een mooi voorbeeld van. Dit samenwerkingsverband tussen Zeeuwse akkerbouwers, een maalderij en heel wat lokale bakkers blijkt een succes. Zeeuwse Vlegelbroden vliegen de deur uit. Maar ook het pannenkoekenmeel en de wafeltjesbloem doen het goed. Wij blijven intussen dromen van een Vlaams Vlegeltje, want zeg nu zelf, dat bekt en smaakt toch minstens even lekker?”

*Een voedselteam is een groep mensen uit

dezelfde buurt die samen verse groenten,

fruit, brood, zuivel en vlees aankopen bij

producenten uit de streek. Veel gebeurt

met vrijwilligers en smaak, herkomst,

eerlijke prijs en sociale bewogenheid

spelen een cruciale rol.

seizoensblad voor boeiend buitenleven16 melk & honing zomer 2009

“Het Belgisch witblauw ras geeft bijzonder smaakvol, mager vlees”, zegt opa Ward, specialist terzake.

binnenkijken

Logeren in een landelijke loft

“Dik twee uur later dan afgesproken rijden we verhit de statige oprij-laan van hoeve ‘Aan het Tombos’ op. Suzie blaft en kwispelt dat het een lieve lust is, terwijl Ria ons gastvrij de weg naar de keuken wijst. “Jullie zijn wel toe aan een kopje koffie met een punt vla, niet?”, begroet ze ons hartelijk. Terwijl fotografe Kristien en ik genieten van een heer-lijk stukje kaastaart, vertelt boer Jo gemoedelijk over de boerderij. “We hebben 5 hectare conferenceperen, die we zelf oogsten. De twee hectare jonagold verhuren we, want de appeloogst valt samen met het binnenhalen van onze patatten.”

Naast suikerbieten en granen teelt Jo immers zo’n honderd hectare aardappelen. “Vastkokende consumptieaardappelen, die ringgeel en zonder het minste krasje of vlekje geoogst worden”, corrigeert hij lachend. Jo verzorgt zijn knolletjes als waren het eieren. Planten, aan-aarden, rooien en stockeren, alles gebeurt door Jo en zijn broer zelf. Na de oogst gaan de aardappelen in kisten van 1.000 kilo om drukplekken te voorkomen. Het overgrote deel belandt uiteindelijk in de groot-warenhuizen. De rest vindt zijn weg naar kruideniers, handelaars en hoeveklanten uit de buurt.

De telefoon rinkelt. Jo schudt ons ter afscheid de hand en gast-vrouw Ria troont ons intussen mee naar de omgebouwde loft. Ze kijkt nieuwsgierig naar de camera van Kristien. Ria is zelf jarenlang zelfstandig fotografe geweest en vertelt over haar nieuwe passie: beeldhouwen. “Ik zie het nogal monumentaal”, lacht ze en wijst naar de imposante beelden in haar mooie tuin. We werpen een blik in de vakantieverblijven en knikken instemmend. Het ruimtegevoel binnen wedijvert trots met de eindeloze vergezichten buiten.

aan het tombos

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er. B

eeld

: kri

stie

n W

intm

olde

rs.

de bewonersFamilie: Jo (50) en Ria (49) Biets-Baugniet met Jack-Russel Suzie Boerderij: statige hoeve in het Haspengouwse LimburgActiviteiten: akkerbouw met accent op aardappelen – appelen & peren – hoevelogiesDieren: paarden & poezen – paardenstalling voorzienLogies: stallingen en hooizolder zijn omgebouwd tot 2 karakter-volle vakantieverblijven – Bigareau als ruime loft voor 6 personen en de Conference voor 4 personen – wasmachine met strijk-materiaal – uitgeruste keuken met oven & microgolf – TV & internetaansluiting – ligzetels Ontbijt: eitjes – broodjes – koffiekoeken – ham & kaas – zelf-gemaakte confituur – vers appelsap – verse Haspengouwse fruitsla met kersen, aardbeien, bessen, pruimen, appels en peren naar gelang het seizoen Adres: Oude katsei 79, 3890 Gingelom – Tel. 0475/47 50 48Website: www.aanhettombos.beeen oude ladder doet dienst

als handdoekrekje.

Alle landbouwactiviteiten gebeuren op de pachtboerderij een beetje verderop waardoor

het voor de logees zalig rustig toeven is.

de loft is ideaal voor een vriendinnen-uitstapje of familieweekendje.

win!