seizoensblad voor boeiend buitenleven

Melk & honing neem mijgratis mee!

LENTE 2009 6

Weekendje Weg

Lentekriebels in het Hageland

Het plattelandsgevoel van

Lies Martens

Cherchez la femme

Aspergeteelster Roos Peeters

Van veld tot bord

Crème brûlée van chef FilipBinnenkijken

Boskapelhoeve

Surf & win een luxeweekend op het platteland www.Melkenhoning.be

2 melk & honing lente 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven lente 2009 melk & honing 3

Ondefinieerbaar blauwgroen met een strikje. Ik had me voorgenomen om een grote, soepele bruine aan te schaffen. Zo'n exemplaar waarin je

je sleutels, gps, een appel, een notaboekje (vergeet ik soms als ik op reportage ga, nogal gênant) en je fototoestel kan opbergen. Ik keek en betastte, ik rook en voelde, maar ik werd er niet echt wild van. Tot ik dus dat kleine, protserige handtasje zag. Totaal disfunctioneel, maar heerlijk ruikend, naar leer en veelbelovende uitstapjes.

Zonder appel of notaboekje, maar met groenblauw tasje trok ik naar de Boskapelhoeve. Waar Lieve me vertelde over hun eeuwenoude hoeve die een paar jaar terug een onzekere toekomst tegemoet ging toen de Vlaamse overheid hun gronden herbeboste. Over hoe ze toen met het hele gezin voluit de kaart van hoevelogies getrokken hebben (Zeker meedoen aan de lezersenquête want je kan er een superarrangement ‘Alleen met zijn twee’ winnen!). Over de ezels Kriekske en Malheurke. En hoe ze op een morgen de kinderen van hun gasten meenam en eentje uitriep “dat die ezel toch wel heel erg stil zat”. Hij bleek dood. Malheurke…

Het groene handtasje bracht me verder, tot in de Noorderkempen bij Roos en Sus (die eigenlijk Frans heet). Verweerde gezichten en fantastisch glunderende ogen heetten me welkom. Samen telen ze vollegrondsasperges, een delicatesse om duimen en vingers bij af te likken. Ze steken soms nog een uurtje zelf. Om te ontspannen. Niets groots en meeslepend, maar kleine strikjes... Mensen, groot in hun eenvoud. Ik wens je een flinke portie lentekriebeltjes en af en toe een grappig ‘Malheurke’.

Veel plezier!

Marijke Pollentier hoofdredacteur

doe mee aan het lezersonderzoek

en win

Melk & honing

Uitgever Vlaams infocentrum

land- en tuinbouw (VILT) vzw

Melk & honing wordt uitgegeven ter promotie van

de troeven van de Vlaamse land- en tuinbouw

Verschijning 4 x per jaar: lente, zomer, herfst en winter

Verspreiding Melk & honing wordt gratis verdeeld via de

Vlaamse land- en tuinbouwers

Oplage 45.000 ex.

Hoofdredactie Marijke Pollentier

Redactie-adres VILT vzw, Koning Albert II-laan 35 bus 57,

1030 Brussel, 02/552 81 92, redactie@melkenhoning.be

www.melkenhoning.be

Redactieraad Bart Boeraeve, Ilse Ceulemans, Stephanie Kinot, Griet Lemaire,

Isabelle Magnus, Maarten Nulis, Gerrit Tulkens, Pieter Van Oost, Gert Van Thillo, Erwin Wauters

Medewerkers Daphné Goossens,

Gunter Hauspie, Michiel Mertens, Kristien Wintmolders,

Marjan Mannaert,Michel Wiegandt

Realisatie www.propaganda.be

Verantwoordelijk uitgever VILT vzw, Dirk Lips,

Koning Albert II-laan 35 bus 57, 1030 Brussel

 © Alle rechten voorbehouden. Niets van deze uitgave mag

worden vermenigvuldigd zonder schriftelijke toestemming

van de uitgever.

2 luxearrangementen 'Alleen met zijn twee'

3 dina Tersago-boeken 3 Slank in elk seizoen-boeken 5 katoenen keukenschorten

Malheurke

10

06

16 12

www.melkenhoning.be

koe-leur locale 04De troeven van het buitenleven

het plattelandsgevoel van... 05Lies Martens

ontdek & beleef 06Lentekriebels in het Hageland

doe mee & win! 08Luxeweekends op het platteland

Van veld tot bord 10Crème brûlée van chef Filip

Sfeervol seizoen 11Genieten van het voorjaar

Cherchez la femme 12Roos Peeters“Asperges steken is een kunst”

Zin & onzin 14Breek de dag, tik een eitje

binnenkijken 16BoskapelhoeveLogeren bij Kriekske en Malheurke

05

ga snel naar het invulformulier bij pagina 8 of surf naar

seizoensblad voor boeiend buitenleven seizoensblad voor boeiend buitenleven

2 melk & honing lente 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven lente 2009 melk & honing 3

Ondefinieerbaar blauwgroen met een strikje. Ik had me voorgenomen om een grote, soepele bruine aan te schaffen. Zo'n exemplaar waarin je

je sleutels, gps, een appel, een notaboekje (vergeet ik soms als ik op reportage ga, nogal gênant) en je fototoestel kan opbergen. Ik keek en betastte, ik rook en voelde, maar ik werd er niet echt wild van. Tot ik dus dat kleine, protserige handtasje zag. Totaal disfunctioneel, maar heerlijk ruikend, naar leer en veelbelovende uitstapjes.

Zonder appel of notaboekje, maar met groenblauw tasje trok ik naar de Boskapelhoeve. Waar Lieve me vertelde over hun eeuwenoude hoeve die een paar jaar terug een onzekere toekomst tegemoet ging toen de Vlaamse overheid hun gronden herbeboste. Over hoe ze toen met het hele gezin voluit de kaart van hoevelogies getrokken hebben (Zeker meedoen aan de lezersenquête want je kan er een superarrangement ‘Alleen met zijn twee’ winnen!). Over de ezels Kriekske en Malheurke. En hoe ze op een morgen de kinderen van hun gasten meenam en eentje uitriep “dat die ezel toch wel heel erg stil zat”. Hij bleek dood. Malheurke…

Het groene handtasje bracht me verder, tot in de Noorderkempen bij Roos en Sus (die eigenlijk Frans heet). Verweerde gezichten en fantastisch glunderende ogen heetten me welkom. Samen telen ze vollegrondsasperges, een delicatesse om duimen en vingers bij af te likken. Ze steken soms nog een uurtje zelf. Om te ontspannen. Niets groots en meeslepend, maar kleine strikjes... Mensen, groot in hun eenvoud. Ik wens je een flinke portie lentekriebeltjes en af en toe een grappig ‘Malheurke’.

Veel plezier!

Marijke Pollentier hoofdredacteur

doe mee aan het lezersonderzoek

en win

Melk & honing

Uitgever Vlaams infocentrum

land- en tuinbouw (VILT) vzw

Melk & honing wordt uitgegeven ter promotie van

de troeven van de Vlaamse land- en tuinbouw

Verschijning 4 x per jaar: lente, zomer, herfst en winter

Verspreiding Melk & honing wordt gratis verdeeld via de

Vlaamse land- en tuinbouwers

Oplage 45.000 ex.

Hoofdredactie Marijke Pollentier

Redactie-adres VILT vzw, Koning Albert II-laan 35 bus 57,

1030 Brussel, 02/552 81 92, redactie@melkenhoning.be

www.melkenhoning.be

Redactieraad Bart Boeraeve, Ilse Ceulemans, Stephanie Kinot, Griet Lemaire,

Isabelle Magnus, Maarten Nulis, Gerrit Tulkens, Pieter Van Oost, Gert Van Thillo, Erwin Wauters

Medewerkers Daphné Goossens,

Gunter Hauspie, Michiel Mertens, Kristien Wintmolders,

Marjan Mannaert,Michel Wiegandt

Realisatie www.propaganda.be

Verantwoordelijk uitgever VILT vzw, Dirk Lips,

Koning Albert II-laan 35 bus 57, 1030 Brussel

 © Alle rechten voorbehouden. Niets van deze uitgave mag

worden vermenigvuldigd zonder schriftelijke toestemming

van de uitgever.

2 luxearrangementen 'Alleen met zijn twee'

3 dina Tersago-boeken 3 Slank in elk seizoen-boeken 5 katoenen keukenschorten

Malheurke

10

06

16 12

www.melkenhoning.be

koe-leur locale 04De troeven van het buitenleven

het plattelandsgevoel van... 05Lies Martens

ontdek & beleef 06Lentekriebels in het Hageland

doe mee & win! 08Luxeweekends op het platteland

Van veld tot bord 10Crème brûlée van chef Filip

Sfeervol seizoen 11Genieten van het voorjaar

Cherchez la femme 12Roos Peeters“Asperges steken is een kunst”

Zin & onzin 14Breek de dag, tik een eitje

binnenkijken 16BoskapelhoeveLogeren bij Kriekske en Malheurke

05

ga snel naar het invulformulier bij pagina 8 of surf naar

seizoensblad voor boeiend buitenleven seizoensblad voor boeiend buitenleven

seizoensblad voor boeiend buitenleven lente 2009 melk & honing 5

Veldekensweg. Het leek zo uit een Pallieterfilm geplukt. Toen ik een jaar of negen was, verhuisden mijn ouders van stad Gent naar een oud boerderijtje uit de jaren ’30 in het landelijke Kruishoutem. We hadden aanvankelijk nauwelijks een badkamer, maar de geiten, poezen, kippen en konijnen maakten voor ons alles goed. Uren heb ik er gefietst, langs velden en wegen. Ik had toen ook zo’n flora-in-kleur boekje, waarin ik de bloemen die ik in bermen geplukt had, droogde en determineerde. Mijn ouders

stonden allebei in het onderwijs, dus leek het logisch dat ik ook naar de universiteit trok. Op mijn 18e leerde ik een gast kennen, die met zijn zus een bloemenzaak opgestart was. Ik herinner me nog levendig dat ik mezelf oplegde tot 18 uur te studeren en daarna als ‘beloning’ mocht helpen.

Ik reed ook met de camionette naar de les, maar geen haar op mijn hoofd dat er toen aan dacht om zelf iets met bloemen te gaan doen ‘want ge zijt verstandig’.

Journalist of florist? Voor mij is er weinig verschil tussen beide. Het gaat om creëren, om passie en of die dan in woorden of bloemen vertaald wordt, maakt niet zoveel uit. Eens je de techniek van het bloemschikken onder de knie hebt, begint het pas. Hoe ontwerp je telkens iets

anders, evolueer je zonder je eigen stijl te verloochenen? Het ergert me wel eens als ik een vragende wenkbrauw de hoogte zie inschieten wanneer ik vertel dat ik floriste ben. Bloemsierkunst wordt nog al te vaak geassocieerd met madammen met veel tijd. En geld (lacht). Daar is niets

mis mee, maar het gaat om zoveel meer. Ik besef ook wel dat florale kunst een luxesegment is, maar je kan met eenvoudige veldbloemen ook fantastische tafels dekken. Neem nu fluitekruid. Dat vind je in het voorjaar volop. Zet een paar takken in een zinken emmer en het is gewoon feest.

bombastische boerenbloemen. Pioenen, seringen, dahlia’s, hortensia’s… Ik ben gek op die boerenbloemen in al hun bombastische pracht. Hoewel de

frêle lentebloeiers zoals ranonkels en tulpen absoluut weten te verleiden, vind ik het najaar veel plezanter. Vanaf september explodeert de natuur in al haar luister. Neem nu van die ouderwetse bolchrysanten. Elk bloemblaadje ligt zo perfect op het ander. Dat is een kunstwerk op

zich. Ik heb heel veel respect voor siertelers die hun metier beheersen. Ik herinner me nog dat, toen ik in Aalst woonde, ik mijn eigen ‘Will Tura’-rozen rechtstreeks bij een kweker ging kopen. Het is natuurlijk niet praktisch om nu op 10 adressen mijn bloemen te halen, maar voor speciale gelegenheden zoals kerst of Moederdag koop ik mijn gerbera’s aan bij een bevriend teler in Koningshooikt. Die staan dus 3 volle weken, hé. Een mens zou er nog aan failliet gaan (lacht).

anderhalf jaar geleden ruilde Lies martens de Vrt-toren in voor een eigen bloemenatelier in sint-niklaas. Daar maakt ze creaties op maat voor particulieren en bedrijven.

localeKoe~leur

“Die prachtige ouderwetse

bolchrysanten, daar wil ik soms in bijten...” A

ardbeit

je Het plattelands

gevoel

Aardbeien zijn van oudsher geroemd voor hun

reinigende kracht. Zo normaliseert een theelepel van het extract van de bladeren in een kopje heet water je darmwerking en zorgt voor een frisse adem. Maar ze hebben ook een reinigend en verstrakkend effect op de huid. Plet twee aardbeien, meng ze met een theelepel honing, een eetlepel yoghurt en wat maïzena. Laat 20 minuten inwerken en spoel af met lauw water. Perfect maskertje voor een vette huid. Op www.melkenhoning.be vind je nog meer schoonheidstips en leuke receptjes met aardbeien. Want ze blijven natuurlijk heerlijk om op te eten.

Tekst: Marijke Pollentier. Beeld: Stefaan Van Heul.

win!

Benieuwd naar de decoratietips van Lies? Bekijk het EXCLUSIEVE FIMPJE op www.melkenhoning.be en win een workshop voor twee met Lies!

Of ga zelf eens langs! Lies houdt elke feestdag opendeur. Meer info op www.liesmariarosa.be.

win!

win!

www.melkenhoning.be

Oh daddy Koe(l)

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er.

Bee

ld: P

rovi

nci

e O

ost-

Vla

ande

ren

/Pie

rlep

ein

.Knor-knor in ‘t StadKoeien, biggen, geiten, kippen en konijnen… Op

vrijdag 15 mei hoef je niet richting Antwerpse Zoo om deze leuke beestenboel te zien. Want van 9 tot 16 uur vind je op het Astridplein een levensechte boerderij. Samen met je kids ontdek je er de Knor-knor puzzels, het Pannenkoekraadsel en het maïsspel. Of ga je een koe melken, zaadjes planten en een reuzetractor beklimmen. Een hoeve-ijsje likken mag ook!

seizoensblad voor boeiend buitenleven4 melk & honing lente 2009

Een horloge, een gps, een nieuwe boormachine… Papa is

misschien wel toe aan iets helemaal anders op vaderdag.

Dat treft, want op die 14e juni organiseren West- en Oost-

Vlaanderen een heerlijk ontbijt op de boerderij met loeiverse

hoeveproducten. Letterlijk dus, want je mag hiervoor ook nog

eens cool tussen de koeien kamperen. Wees er als – euh – de

kippen bij want vorig jaar was het ontbijt heel snel volgeboekt.

www.groenekring.be

seizoensblad voor boeiend buitenleven lente 2009 melk & honing 5

Veldekensweg. Het leek zo uit een Pallieterfilm geplukt. Toen ik een jaar of negen was, verhuisden mijn ouders van stad Gent naar een oud boerderijtje uit de jaren ’30 in het landelijke Kruishoutem. We hadden aanvankelijk nauwelijks een badkamer, maar de geiten, poezen, kippen en konijnen maakten voor ons alles goed. Uren heb ik er gefietst, langs velden en wegen. Ik had toen ook zo’n flora-in-kleur boekje, waarin ik de bloemen die ik in bermen geplukt had, droogde en determineerde. Mijn ouders

stonden allebei in het onderwijs, dus leek het logisch dat ik ook naar de universiteit trok. Op mijn 18e leerde ik een gast kennen, die met zijn zus een bloemenzaak opgestart was. Ik herinner me nog levendig dat ik mezelf oplegde tot 18 uur te studeren en daarna als ‘beloning’ mocht helpen.

Ik reed ook met de camionette naar de les, maar geen haar op mijn hoofd dat er toen aan dacht om zelf iets met bloemen te gaan doen ‘want ge zijt verstandig’.

Journalist of florist? Voor mij is er weinig verschil tussen beide. Het gaat om creëren, om passie en of die dan in woorden of bloemen vertaald wordt, maakt niet zoveel uit. Eens je de techniek van het bloemschikken onder de knie hebt, begint het pas. Hoe ontwerp je telkens iets

anders, evolueer je zonder je eigen stijl te verloochenen? Het ergert me wel eens als ik een vragende wenkbrauw de hoogte zie inschieten wanneer ik vertel dat ik floriste ben. Bloemsierkunst wordt nog al te vaak geassocieerd met madammen met veel tijd. En geld (lacht). Daar is niets

mis mee, maar het gaat om zoveel meer. Ik besef ook wel dat florale kunst een luxesegment is, maar je kan met eenvoudige veldbloemen ook fantastische tafels dekken. Neem nu fluitekruid. Dat vind je in het voorjaar volop. Zet een paar takken in een zinken emmer en het is gewoon feest.

bombastische boerenbloemen. Pioenen, seringen, dahlia’s, hortensia’s… Ik ben gek op die boerenbloemen in al hun bombastische pracht. Hoewel de

frêle lentebloeiers zoals ranonkels en tulpen absoluut weten te verleiden, vind ik het najaar veel plezanter. Vanaf september explodeert de natuur in al haar luister. Neem nu van die ouderwetse bolchrysanten. Elk bloemblaadje ligt zo perfect op het ander. Dat is een kunstwerk op

zich. Ik heb heel veel respect voor siertelers die hun metier beheersen. Ik herinner me nog dat, toen ik in Aalst woonde, ik mijn eigen ‘Will Tura’-rozen rechtstreeks bij een kweker ging kopen. Het is natuurlijk niet praktisch om nu op 10 adressen mijn bloemen te halen, maar voor speciale gelegenheden zoals kerst of Moederdag koop ik mijn gerbera’s aan bij een bevriend teler in Koningshooikt. Die staan dus 3 volle weken, hé. Een mens zou er nog aan failliet gaan (lacht).

anderhalf jaar geleden ruilde Lies martens de Vrt-toren in voor een eigen bloemenatelier in sint-niklaas. Daar maakt ze creaties op maat voor particulieren en bedrijven.

localeKoe~leur

“Die prachtige ouderwetse

bolchrysanten, daar wil ik soms in bijten...” A

ardbeit

je Het plattelands

gevoel

Aardbeien zijn van oudsher geroemd voor hun

reinigende kracht. Zo normaliseert een theelepel van het extract van de bladeren in een kopje heet water je darmwerking en zorgt voor een frisse adem. Maar ze hebben ook een reinigend en verstrakkend effect op de huid. Plet twee aardbeien, meng ze met een theelepel honing, een eetlepel yoghurt en wat maïzena. Laat 20 minuten inwerken en spoel af met lauw water. Perfect maskertje voor een vette huid. Op www.melkenhoning.be vind je nog meer schoonheidstips en leuke receptjes met aardbeien. Want ze blijven natuurlijk heerlijk om op te eten.

Tekst: Marijke Pollentier. Beeld: Stefaan Van Heul.

win!

Benieuwd naar de decoratietips van Lies? Bekijk het EXCLUSIEVE FIMPJE op www.melkenhoning.be en win een workshop voor twee met Lies!

Of ga zelf eens langs! Lies houdt elke feestdag opendeur. Meer info op www.liesmariarosa.be.

win!

win!

www.melkenhoning.be

Oh daddy Koe(l)

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er.

Bee

ld: P

rovi

nci

e O

ost-

Vla

ande

ren

/Pie

rlep

ein

.Knor-knor in ‘t StadKoeien, biggen, geiten, kippen en konijnen… Op

vrijdag 15 mei hoef je niet richting Antwerpse Zoo om deze leuke beestenboel te zien. Want van 9 tot 16 uur vind je op het Astridplein een levensechte boerderij. Samen met je kids ontdek je er de Knor-knor puzzels, het Pannenkoekraadsel en het maïsspel. Of ga je een koe melken, zaadjes planten en een reuzetractor beklimmen. Een hoeve-ijsje likken mag ook!

seizoensblad voor boeiend buitenleven4 melk & honing lente 2009

Een horloge, een gps, een nieuwe boormachine… Papa is

misschien wel toe aan iets helemaal anders op vaderdag.

Dat treft, want op die 14e juni organiseren West- en Oost-

Vlaanderen een heerlijk ontbijt op de boerderij met loeiverse

hoeveproducten. Letterlijk dus, want je mag hiervoor ook nog

eens cool tussen de koeien kamperen. Wees er als – euh – de

kippen bij want vorig jaar was het ontbijt heel snel volgeboekt.

www.groenekring.be

seizoensblad voor boeiend buitenleven6 melk & honing lente 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven lente 2009 melk & honing 7

ontdek & beleef

Beeld: dominic Verhulst, kristien Wintmolders, Luc Collet, Stijn Beeckman en Toerisme Vlaams-Brabant.

Tekst: gunter Hauspie.

In de ZonZo heet de boerderij van Dirk Rummens en Ann Vandepoel in Vissenaken. En effectief, een zacht lentezonnetje flirt met de rijkelijk aanwezige bloe-semtakken. Zou de eeuwenoude naam — op de oudste perceelsplannen staat hij al vermeld — dan toch verraden dat het er aangenaam leven en werken is? De Rummens’ zijn er alleszins niet weg te krijgen. Dirks grootvader boerde er al. In 1989 nam Dirk het bedrijf van zijn vader over. “Aanvankelijk had Dirks vader melkkoeien en varkens. Zo ging dat in de jaren zestig. Om mee te draaien op de wereldmarkt moesten Dirk en Ann kiezen tussen koeien of varkens en de productie opdrijven. “Wij hebben bewust de varkens afge-bouwd en resoluut voor witblauwe dubbeldoel-koeien gekozen: ze leveren melk, maar worden ook geslacht voor hun vlees. Vroeger was dit ras wijd-verspreid. Nu zijn deze koeien zo zeldzaam dat je een premie krijgt om ze in stand te houden.” Op het eerste zicht is de keuze vreemd. De koeien leveren minder melk dan een echte melkkoe en

minder vlees dan een echte vleeskoe. Maar het is Dirk en Ann niet om de hoogste productie te doen. “Het vlees is heel smakelijk. Omdat wij onze koeien op iets oudere leeftijd slachten, behoudt het vlees zijn donkerrode kleur, ook in de pan. Het heeft een volle smaak en een optimaal vetgehalte. Ons vlees is dermate lokaal en authentiek, dat wij het label streekproduct.be mogen dragen. De voeding die je de dieren geeft, is cruciaal. Dat is echt onze dada”, zegt Dirk. Hij gaat in de suikerfa-briek in Tienen pulp halen en bij de brouwerij van Hoegaarden draf. “Ik wil de keten zo kort moge-lijk houden. Dat verkleint de ecologische voetaf-druk van ons vlees. En we maken de cirkel rond. Onze suikerbieten gaan naar Tienen. Het restafval halen we terug om onze koeien te voederen.” De Velpevallei biedt daarbij nog een overvloed aan gras zodat de dieren een gevarieerd menu krijgen. Elke drie weken wordt er een rund geslacht. Een slager verwerkt het vlees. Bij Ann en Dirk kunnen de klanten hun bestelling afhalen. “We leveren ook aan voedselteams. Dat is een groep gezinnen in een wijk die samen aankopen. En voorts kopen heel wat klanten via internet: traditie en vooruit-gang hand in hand.” Ook over de financiële kant hebben Dirk en Ann een duidelijke visie. “We willen geen elitair product maken. Het vlees is niet duurder dan bij de doorsnee slager: betaal-baar voor een brede doelgroep. Maar we kunnen er aan uit. Bovendien voelen we ons er goed bij. Ook dat is belangrijk.”

Smaakvol lam en varkenNa zo’n bevlogen betoog zien we de malse steak met zelfgemaakte mayonaise al voor ons. Maar het is nog wat vroeg. Bovendien hebben we een fantastische picknick in het vooruitzicht op het eind van de rit. Dus zetten we onze tanden in een

Lentekriebels in het HagelandAl in 1528 is er sprake van het Hageland. Vandaag boet de streek in het oosten van Vlaams-Brabant nog niets van haar landelijke charmes in. De ranke flanken herbergen een vruchtbare leembodem en vormen een feeëriek decor voor de fietser. Langs holle wegen, door verstilde dorpjes en voorbij eeuwenoude vierkantshoeves…

seizoensblad voor boeiend buitenleven6 melk & honing lente 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven lente 2009 melk & honing 7

ontdek & beleef

Beeld: dominic Verhulst, kristien Wintmolders, Luc Collet, Stijn Beeckman en Toerisme Vlaams-Brabant.

Tekst: gunter Hauspie.

In de ZonZo heet de boerderij van Dirk Rummens en Ann Vandepoel in Vissenaken. En effectief, een zacht lentezonnetje flirt met de rijkelijk aanwezige bloe-semtakken. Zou de eeuwenoude naam — op de oudste perceelsplannen staat hij al vermeld — dan toch verraden dat het er aangenaam leven en werken is? De Rummens’ zijn er alleszins niet weg te krijgen. Dirks grootvader boerde er al. In 1989 nam Dirk het bedrijf van zijn vader over. “Aanvankelijk had Dirks vader melkkoeien en varkens. Zo ging dat in de jaren zestig. Om mee te draaien op de wereldmarkt moesten Dirk en Ann kiezen tussen koeien of varkens en de productie opdrijven. “Wij hebben bewust de varkens afge-bouwd en resoluut voor witblauwe dubbeldoel-koeien gekozen: ze leveren melk, maar worden ook geslacht voor hun vlees. Vroeger was dit ras wijd-verspreid. Nu zijn deze koeien zo zeldzaam dat je een premie krijgt om ze in stand te houden.” Op het eerste zicht is de keuze vreemd. De koeien leveren minder melk dan een echte melkkoe en

minder vlees dan een echte vleeskoe. Maar het is Dirk en Ann niet om de hoogste productie te doen. “Het vlees is heel smakelijk. Omdat wij onze koeien op iets oudere leeftijd slachten, behoudt het vlees zijn donkerrode kleur, ook in de pan. Het heeft een volle smaak en een optimaal vetgehalte. Ons vlees is dermate lokaal en authentiek, dat wij het label streekproduct.be mogen dragen. De voeding die je de dieren geeft, is cruciaal. Dat is echt onze dada”, zegt Dirk. Hij gaat in de suikerfa-briek in Tienen pulp halen en bij de brouwerij van Hoegaarden draf. “Ik wil de keten zo kort moge-lijk houden. Dat verkleint de ecologische voetaf-druk van ons vlees. En we maken de cirkel rond. Onze suikerbieten gaan naar Tienen. Het restafval halen we terug om onze koeien te voederen.” De Velpevallei biedt daarbij nog een overvloed aan gras zodat de dieren een gevarieerd menu krijgen. Elke drie weken wordt er een rund geslacht. Een slager verwerkt het vlees. Bij Ann en Dirk kunnen de klanten hun bestelling afhalen. “We leveren ook aan voedselteams. Dat is een groep gezinnen in een wijk die samen aankopen. En voorts kopen heel wat klanten via internet: traditie en vooruit-gang hand in hand.” Ook over de financiële kant hebben Dirk en Ann een duidelijke visie. “We willen geen elitair product maken. Het vlees is niet duurder dan bij de doorsnee slager: betaal-baar voor een brede doelgroep. Maar we kunnen er aan uit. Bovendien voelen we ons er goed bij. Ook dat is belangrijk.”

Smaakvol lam en varkenNa zo’n bevlogen betoog zien we de malse steak met zelfgemaakte mayonaise al voor ons. Maar het is nog wat vroeg. Bovendien hebben we een fantastische picknick in het vooruitzicht op het eind van de rit. Dus zetten we onze tanden in een

Lentekriebels in het HagelandAl in 1528 is er sprake van het Hageland. Vandaag boet de streek in het oosten van Vlaams-Brabant nog niets van haar landelijke charmes in. De ranke flanken herbergen een vruchtbare leembodem en vormen een feeëriek decor voor de fietser. Langs holle wegen, door verstilde dorpjes en voorbij eeuwenoude vierkantshoeves…

seizoensblad voor boeiend buitenleven8 melk & honing lente 2009

pott

ekaa

shoe

ve

in de zon

hoe

ve t

hijs

Het Vinne Het provinciedomein van 130 hectare is sinds 2004 een toegankelijk natuurreservaat. Je kan er wandelen, een zoektocht met gps orga-niseren, een observatietoren beklimmen of gewoon fietsen huren. Uitblazen kan bij een streekgerecht in de aanpalende bistro. De kaart vermeldt onder andere appeltaart, ambachtelijk hoeve-ijs, croque Hageland, streekappelsap, een slaatje schapenkaas en een glaasje streekwijn. OSSENWEGSTRAAT 70, 3440 ZOUTLEEUW, TEL. 011/78 18 19.

WWW.VLAAMSBRABANT.BE/ZOUTLEEUW

Sfeervolle stops

Scholierenhoeve Deze historische hoeve in het centrum van Zoutleeuw heeft een eigen hoevewinkeltje. Je vindt er zelf gekweekt rundvlees en zuivel van de eigen melk, zoals roomijs, pudding, rijstpap, chocomousse en verse kazen. Je kan er ook aardappelen rechtstreeks van bij de boer kopen. TIENSESTRAAT 26, 3440 ZOUTLEEUW, TEL. 011/78 19 95.

WWW.ZOUTLEEUW.BE/63_NL.HTML

Yggdrasil Piet en Lucrèce willen op hun klein tuin-bouwbedrijf laten zien hoe je in je eigen tuin voedsel en kruiden biologisch kan kweken. Op de binnenkoer vind je kleine stadstuintjes die inspirerend kunnen werken. Ze geven regel-matig workshops en wie wil, kan overnachten. Er is ook een hoevewinkel met biologische groenten, fruit en kruiden (open op vrijdag-namiddag en zaterdagvoormiddag). VISSENAKENSTRAAT 381, 3300 VISSENAKEN, TEL. 016/82 45 37.

HTTP://USERS.TELENET.BE/YGGDRA

Pottekaashoeve De Pottekaashoeve is een biologisch schapen-bedrijf. Je kan er elke vrijdag heerlijke biokazen en supermals lamvlees kopen. Diana organi-seert ook regelmatig workshops spinnen en vilten. Van april tot september is de hoeve te bezoeken elke eerste zondag van de maand van 10 tot 17 u. Om 10.30 u en om 15 u start er een rondleiding. POTTEKAASSTRAAT 7, 3440 ZOUTLEEUW, TEL. 011/58 89 85.

WWW.DEPOTTEKAASHOEVE.BE

Picknick een hoeve!Wie het Hageland doorkruist, hoeft geen lunchpakket mee te zeulen. Op een aantal boerderijen waaronder Hoeve In de Zon en de Pottekaashoeve kan je een volle picknickmand met verse en heer-lijke streekproducten reserveren. Vooraf even bellen wanneer en met hoeveel personen je komt en de mand staat klaar. Op het mooiste plekje bij de boerderij wordt vervolgens het picknicklaken voor je uitgespreid. elke hoeve vult de mand met andere specialiteiten, vaak zelf bereid, zoals kaas, boerenbrood, eiersalade, vers vruchtensap, confituur, gerookte rundfilet en vers fruit. Heerlijk genieten!

Meer info op www.vlaamsbrabant.be/picknickeenhoeve. Of surf naar www.melkenhoning.be en maak kans op een van de 15 picknicks op de boerderij.

winter 2008 melk & honing 9 8 melk & honing winter 2008

AarschotTremelo Scherpenheuvel

-Zichem

Begijnendijk

DiestRotselaar

Tielt-Winge

Bekkevoort

KortenakenHolsbeek

LubbeekGlabbeek

Boutersem

Bierbeek

HoegaardenLanden

Geetbets

appel en onze voeten op de trappers, richting hoevebeenhouwerij Thijs, even verderop. Hier geen rund maar schaap en varken. Romain kweekte heel zijn leven mestvarkens. Toen zoon Stijn in 2002 in het bedrijf kwam, moesten ze uitbreiden. “Maar ik wilde iets anders”, herinnert Stijn zich. “Zelf ons varkens-vlees verwerken en verkopen. Ik ging dus in avondschool een opleiding slager volgen. Sinds zeven jaar verwerk ik het vlees op de boerderij. Mensen bestellen en kunnen om de twee weken hun pakket komen afhalen.” Het assorti-ment is ruim. Maar Stijn benadrukt dat hij geen traiteur is. “Een slager verkoopt vandaag vooral bereide gerechten. Wij hebben andere troeven: een eerlijk stuk vlees, zonder bewaarmiddelen of antibi-otica en van dieren die na het slachten onmiddellijk verwerkt en verkocht wordt.” Als ik naar zijn specialiteit vraagt, kent hij het antwoord meteen: pensen: ambachtelijk gedraaid en met goed vlees! Naast varkens heeft Stijn ook een passie voor schapen. In de weiden rond de boerderij lopen 120 fokooien rond. “Al van kindsbeen af ben ik gefascineerd door schapen. Ik vind het prachtige beesten, met speciale koppen. Ik kweek hier Texelschapen. Het fokmateriaal ging ik in Texel zelf kopen. Nu komen zij hier schapen kopen. Mijn geheim? Moeilijk te zeggen. Fokken is gokken. Maar als ik mijn schapen goed observeer, dan weet ik wie ik moet kruisen. Het slorpt wel veel energie op. Dit jaar zijn hier op drie dagen tijd negentig lammeren geboren. Dan zie je een week je bed niet.” Het Texelschaap is een heel vlezig ras. “Enorm lekker vlees. Ook het lamsvlees wordt in onze beenhouwerij verwerkt en verkocht. We slachten de schapen altijd voor ze één jaar zijn. Het vlees heeft dan zijn beste smaak, nog niet te sterk.”

Ode aan het schaapWe fietsen over golvende heuvelruggen naar de Getevallei. Via de IJzerenweg zetten we koers naar de samenvloeiing van de Grote Gete en de Kleine Gete in Budingen. Die IJzerenweg was vroeger een spoorweg. Via het spoor werden vooral bieten naar de Tiense suiker-fabriek vervoerd. Hageland en suiker-bieten, logisch… In Drieslinter staat al lang geen station meer. Maar wel

nog enkele oude stationscafeetjes. We rusten even op een terras en mijmeren van zo’n bietenkonvooi bij een frisse pint voor 1,30 euro! Voorbij Budingen voert een doodlopende landweg naar de afgelegen Pottekaashoeve. Ook hier dartelen tientallen schapen in de wei. Diana Suykerbuyk en Chris Meesters bewonen de hoeve. “Vroeger konden mensen overleven van een schaap. Ze geven melk en vlees, maar ook wol en ze spelen een rol in het beheer van de natuur”, legt Diana uit. Dát is precies wat ze ook aan de bezoekers aan de Pottekaashoeve wil meegeven. “We voeren een open, sociale bedrijfsvoe-ring. Iedereen die geïnteresseerd is, willen we laten zien hoe je ook op een biologische manier een bedrijf kunt runnen. De natuur is de spil van de Pottekaashoeve. Ze fokken twee oude rassen: het Belgisch melkschaap en het Mergellandschaap. Een schapen-melkerij bestaat er niet. En dus maakt Diana zelf kaas. Van zachte kaas over schimmelkaas tot de favoriete Pottekaas – een kaas die je ook warm kunt eten. “Ik verkoop de kaas zelf, maar lever ook aan restaurants in de buurt en natuur-voedingswinkels. Afhankelijk van het seizoen verwerk ik in de kaas kruiden uit onze weiden. Elk seizoen smaakt de melk anders. Het voorjaar is de beste tijd. Dan staan er veel klaver en paarden-bloemen tussen het sappige groen. Ik ruik het verschil al wanneer de melk in de tobbe gaat.” Schapen geven natuur-lijk ook wol. Diana en Chris scheren hun dieren zelf – een hels karwei! De wol wordt in een atelier gesponnen en plant-aardig gekleurd en in de hoevewinkel verkocht. Regelmatig zijn er ook work-shops spinnen en vilten. Tot slot zetten ze hier de schapen ook in voor natuur-beheer. “Een schaap is milieuvriendelijk en goedkoop. Bovendien verspreiden ze in hun vacht ook zaadjes. Dat zorgt voor een grotere natuurlijk diversiteit. Kortom, we proberen ons bedrijf harmo-nisch in het landschap op te laten gaan,” besluit Diana. Waarop wij hetzelfde mogen doen. Een fris tafellaken gespreid op het groene, kietelende gras, heer-lijke biokaasjes en een bruine boeren-boterham. Met een punt Zoutleeuwse kaastaart bovenop!

Linter

Zout-leeuw

Tienen

Vissenaken

win!

Linter

Zout-leeuw

Tienen

Vissenaken

seizoensblad voor boeiend buitenleven8 melk & honing lente 2009

pott

ekaa

shoe

ve

in de zon

hoe

ve t

hijs

Het Vinne Het provinciedomein van 130 hectare is sinds 2004 een toegankelijk natuurreservaat. Je kan er wandelen, een zoektocht met gps orga-niseren, een observatietoren beklimmen of gewoon fietsen huren. Uitblazen kan bij een streekgerecht in de aanpalende bistro. De kaart vermeldt onder andere appeltaart, ambachtelijk hoeve-ijs, croque Hageland, streekappelsap, een slaatje schapenkaas en een glaasje streekwijn. OSSENWEGSTRAAT 70, 3440 ZOUTLEEUW, TEL. 011/78 18 19.

WWW.VLAAMSBRABANT.BE/ZOUTLEEUW

Sfeervolle stops

Scholierenhoeve Deze historische hoeve in het centrum van Zoutleeuw heeft een eigen hoevewinkeltje. Je vindt er zelf gekweekt rundvlees en zuivel van de eigen melk, zoals roomijs, pudding, rijstpap, chocomousse en verse kazen. Je kan er ook aardappelen rechtstreeks van bij de boer kopen. TIENSESTRAAT 26, 3440 ZOUTLEEUW, TEL. 011/78 19 95.

WWW.ZOUTLEEUW.BE/63_NL.HTML

Yggdrasil Piet en Lucrèce willen op hun klein tuin-bouwbedrijf laten zien hoe je in je eigen tuin voedsel en kruiden biologisch kan kweken. Op de binnenkoer vind je kleine stadstuintjes die inspirerend kunnen werken. Ze geven regel-matig workshops en wie wil, kan overnachten. Er is ook een hoevewinkel met biologische groenten, fruit en kruiden (open op vrijdag-namiddag en zaterdagvoormiddag). VISSENAKENSTRAAT 381, 3300 VISSENAKEN, TEL. 016/82 45 37.

HTTP://USERS.TELENET.BE/YGGDRA

Pottekaashoeve De Pottekaashoeve is een biologisch schapen-bedrijf. Je kan er elke vrijdag heerlijke biokazen en supermals lamvlees kopen. Diana organi-seert ook regelmatig workshops spinnen en vilten. Van april tot september is de hoeve te bezoeken elke eerste zondag van de maand van 10 tot 17 u. Om 10.30 u en om 15 u start er een rondleiding. POTTEKAASSTRAAT 7, 3440 ZOUTLEEUW, TEL. 011/58 89 85.

WWW.DEPOTTEKAASHOEVE.BE

Picknick een hoeve!Wie het Hageland doorkruist, hoeft geen lunchpakket mee te zeulen. Op een aantal boerderijen waaronder Hoeve In de Zon en de Pottekaashoeve kan je een volle picknickmand met verse en heer-lijke streekproducten reserveren. Vooraf even bellen wanneer en met hoeveel personen je komt en de mand staat klaar. Op het mooiste plekje bij de boerderij wordt vervolgens het picknicklaken voor je uitgespreid. elke hoeve vult de mand met andere specialiteiten, vaak zelf bereid, zoals kaas, boerenbrood, eiersalade, vers vruchtensap, confituur, gerookte rundfilet en vers fruit. Heerlijk genieten!

Meer info op www.vlaamsbrabant.be/picknickeenhoeve. Of surf naar www.melkenhoning.be en maak kans op een van de 15 picknicks op de boerderij.

winter 2008 melk & honing 9 8 melk & honing winter 2008

AarschotTremelo Scherpenheuvel

-Zichem

Begijnendijk

DiestRotselaar

Tielt-Winge

Bekkevoort

KortenakenHolsbeek

LubbeekGlabbeek

Boutersem

Bierbeek

HoegaardenLanden

Geetbets

appel en onze voeten op de trappers, richting hoevebeenhouwerij Thijs, even verderop. Hier geen rund maar schaap en varken. Romain kweekte heel zijn leven mestvarkens. Toen zoon Stijn in 2002 in het bedrijf kwam, moesten ze uitbreiden. “Maar ik wilde iets anders”, herinnert Stijn zich. “Zelf ons varkens-vlees verwerken en verkopen. Ik ging dus in avondschool een opleiding slager volgen. Sinds zeven jaar verwerk ik het vlees op de boerderij. Mensen bestellen en kunnen om de twee weken hun pakket komen afhalen.” Het assorti-ment is ruim. Maar Stijn benadrukt dat hij geen traiteur is. “Een slager verkoopt vandaag vooral bereide gerechten. Wij hebben andere troeven: een eerlijk stuk vlees, zonder bewaarmiddelen of antibi-otica en van dieren die na het slachten onmiddellijk verwerkt en verkocht wordt.” Als ik naar zijn specialiteit vraagt, kent hij het antwoord meteen: pensen: ambachtelijk gedraaid en met goed vlees! Naast varkens heeft Stijn ook een passie voor schapen. In de weiden rond de boerderij lopen 120 fokooien rond. “Al van kindsbeen af ben ik gefascineerd door schapen. Ik vind het prachtige beesten, met speciale koppen. Ik kweek hier Texelschapen. Het fokmateriaal ging ik in Texel zelf kopen. Nu komen zij hier schapen kopen. Mijn geheim? Moeilijk te zeggen. Fokken is gokken. Maar als ik mijn schapen goed observeer, dan weet ik wie ik moet kruisen. Het slorpt wel veel energie op. Dit jaar zijn hier op drie dagen tijd negentig lammeren geboren. Dan zie je een week je bed niet.” Het Texelschaap is een heel vlezig ras. “Enorm lekker vlees. Ook het lamsvlees wordt in onze beenhouwerij verwerkt en verkocht. We slachten de schapen altijd voor ze één jaar zijn. Het vlees heeft dan zijn beste smaak, nog niet te sterk.”

Ode aan het schaapWe fietsen over golvende heuvelruggen naar de Getevallei. Via de IJzerenweg zetten we koers naar de samenvloeiing van de Grote Gete en de Kleine Gete in Budingen. Die IJzerenweg was vroeger een spoorweg. Via het spoor werden vooral bieten naar de Tiense suiker-fabriek vervoerd. Hageland en suiker-bieten, logisch… In Drieslinter staat al lang geen station meer. Maar wel

nog enkele oude stationscafeetjes. We rusten even op een terras en mijmeren van zo’n bietenkonvooi bij een frisse pint voor 1,30 euro! Voorbij Budingen voert een doodlopende landweg naar de afgelegen Pottekaashoeve. Ook hier dartelen tientallen schapen in de wei. Diana Suykerbuyk en Chris Meesters bewonen de hoeve. “Vroeger konden mensen overleven van een schaap. Ze geven melk en vlees, maar ook wol en ze spelen een rol in het beheer van de natuur”, legt Diana uit. Dát is precies wat ze ook aan de bezoekers aan de Pottekaashoeve wil meegeven. “We voeren een open, sociale bedrijfsvoe-ring. Iedereen die geïnteresseerd is, willen we laten zien hoe je ook op een biologische manier een bedrijf kunt runnen. De natuur is de spil van de Pottekaashoeve. Ze fokken twee oude rassen: het Belgisch melkschaap en het Mergellandschaap. Een schapen-melkerij bestaat er niet. En dus maakt Diana zelf kaas. Van zachte kaas over schimmelkaas tot de favoriete Pottekaas – een kaas die je ook warm kunt eten. “Ik verkoop de kaas zelf, maar lever ook aan restaurants in de buurt en natuur-voedingswinkels. Afhankelijk van het seizoen verwerk ik in de kaas kruiden uit onze weiden. Elk seizoen smaakt de melk anders. Het voorjaar is de beste tijd. Dan staan er veel klaver en paarden-bloemen tussen het sappige groen. Ik ruik het verschil al wanneer de melk in de tobbe gaat.” Schapen geven natuur-lijk ook wol. Diana en Chris scheren hun dieren zelf – een hels karwei! De wol wordt in een atelier gesponnen en plant-aardig gekleurd en in de hoevewinkel verkocht. Regelmatig zijn er ook work-shops spinnen en vilten. Tot slot zetten ze hier de schapen ook in voor natuur-beheer. “Een schaap is milieuvriendelijk en goedkoop. Bovendien verspreiden ze in hun vacht ook zaadjes. Dat zorgt voor een grotere natuurlijk diversiteit. Kortom, we proberen ons bedrijf harmo-nisch in het landschap op te laten gaan,” besluit Diana. Waarop wij hetzelfde mogen doen. Een fris tafellaken gespreid op het groene, kietelende gras, heer-lijke biokaasjes en een bruine boeren-boterham. Met een punt Zoutleeuwse kaastaart bovenop!

Linter

Zout-leeuw

Tienen

Vissenaken

win!

Linter

Zout-leeuw

Tienen

Vissenaken

seizoensblad voor boeiend buitenleven10 melk & honing lente 2009

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er. B

eeld

: Mar

c W

aute

rs e

n V

lam

.

Slasoepje met spekjes

seizoenSfeervol

Van suikerbiet tot kandij…

Wie in het najaar een blik op een boerderij werpt, heeft ze ongetwijfeld al zien liggen: grote par-tijen suikerbieten. Ze worden van september tot december geoogst, waarbij de bladeren als vee-voeder gebruikt worden. De bieten zelf gaan rich-ting suikerfabriek, waar de eigenlijke suikerwin-ning kan beginnen. In Tienen doen ze dat al sinds 1836. Hoewel de fabriek een woelige geschiedenis kende, is ze sinds de jaren ’90 geïntegreerd in het stabiele vaarwater van moederbedrijf Südzucker, de onbetwiste marktleider in Europa. Met een pro-ductie tot ongeveer 1 miljoen ton suiker per jaar, is ons land goed voor 4,6% van de Europese suiker-productie. Alles over de rijke suikergeschiedenis, van rietplantages over Napoleon tot pannenkoe-ken met Tiense suiker, leer je in het Suikermuseum. www.tiensesuiker.com www.suikermuseum.be

veldVan bordtot

ReCept Crème brûlée met tiense suiker

Dit heb je nodig ¼ liter melk ¼ liter room 1 vanillestok

6 eierdooiers 95 g fijne kristalsuiker wat bruine kandijsuiker 2 cl Amaretto of een ander digestief naar keuze

Zo maak je het klaar Klop de eierdooiers met de kristalsuiker. Snij de vanillestok en voeg de vanillezaadjes met een mespunt toe aan de melk. Kook de melk met de room en voeg de opengesneden vanillestok zelf er ook bij. Haal de vanillestok er uit en giet het kokende mengsel op de eierdooiers met suiker. Laat het minstens een half uur in de koelkast afkoelen (idealiter mag het zelfs 24 uur). Giet het mengsel in bruine aarden kommetjes van ongeveer 2,5 cm hoog bij 12 cm diameter. Bak ze 45 minuten au bain-marie op 145 graden in de oven. Laat de schoteltjes afkoelen en bestrooi ze met de bruine suiker. Plaats ze vervolgens nog even onder de grill om dat typische krokante laagje te bekomen.

TIP: Wie het met wat effect wil, kan de afgekoelde schoteltjes met bruine suiker ook branden. Verwarm de Amaretto even in een pannetje tot op het kookpunt. Besprenkel (met mate) de Amaretto op de schoteltjes en steek de alcohol aan tafel aan.

Tekst: Marijke Pollentier en Filip dewijnants. Beeld: Michel Wiegandt, Tiense Suikerraffinaderij en SITA.

Fidalgo

 Kok Filip Dewijnants leerde zijn vak in de hotel-school van Leuven. “Ik heb als jonge gast dag en nacht gewerkt tot ik op mijn 23ste deze zaak met mijn vrouw opstartte.” Toen hij de boerderij van zijn ouders ombouwde tot een restaurant, vond hij het wapenschild van zijn familie terug. Hieruit bleek dat zijn verre voorouders van het adellijk geslacht waren. “Fidalgo betekent arme edelman en is Portugees”, vertelt de oud-leerling van Frank Fol, die eenzelfde voorliefde voor verse en seizoensgebonden producten deelt. “Ik maak elke maand een menu, letterlijk met de groen-ten- en viskalender in de hand: asperges in mei, aardbeien in juni… Niets kan tippen aan de volle smaak van seizoensproducten van eigen bodem. De crème brûlée is een eenvoudig dessertje maar met hoevemelk & -room en fijne Tiense suiker een absolute aanrader.” www.fidalgo.be

W ie aan lente denkt, denkt aan sla. Fris, gezond en

makkelijk want een week in de koelkast te bewaren.

Maar eerlijk is eerlijk. Het is vaak nog wat wennen om met dit

weer slaatjes te eten. Dan is zo’n rijk gevuld slasoepje toch

lekkerder. Je vult je pot tot 1 cm onder het oor met 4 kroppen

sla en een halve venkelknol in stukjes. Zet onder water tot net

boven de groenten en voeg wat groentenbouillon toe. Laat

doorkoken. Voeg een scheut room toe samen met 2 scheppen

aardappelpureepoeder en laat opnieuw doorkoken. Mix het

geheel en voeg een paar lepels lichte kruidenkaas toe, die je laat

smelten. Kruid af met de pepermolen en garneer eventueel met

wat gebakken spekjes. www.flandria.vlam.be

foto

: bro

n=

ww

w.m

uis

pie

rlep

ein

.be

www.melkenhoning.be

D e tuinfeestjes en communie-etentjes zijn weer in

aantocht. Heerlijk om je gasten te verwennen met

bloemenjuweeltjes. Een romantische kleurenexplosie in een

vaas, stijlvolle eenvoud aan een servet of strakke geometrie

op een sokkel. Voor wie op een kunstzinnige manier wil

omgaan met plantaardig materiaal uit de natuur, tuin

of serre is het boek geschikt het jaar rond met meer

dan 100 florale creaties van bekende bloemenbinders

een absoluut hebbeding. De prachtige foto’s, duidelijke

materiaalomschrijving en stap-voor-stap instructies laten

je inspireren én vooral zelf realiseren. De seizoensgedichten

krijg je er als toetje bij.

illeke elleke olIn 1959 startte een van de grootste

reclamecampagnes die ons land ooit gekend heeft. De Melkbrigade zette heel wat kinderen aan om dagelijks een glas melk te drinken. Nonkel Bob bedacht de slagzin Milleke Melleke Mol, doe het melkglas nog eens vol!, maar ook andere iconen van die tijd, zoals Paula Semer, Rik Van Looy, Tony Corsari en zelfs Jacques Brel schaarden zich achter de actie. De campagne werd een ongezien succes. Zo’n 650.000 kinderen werden tot Melkbrigadier gepromoveerd. Deze 50ste verjaardag vieren de coryfeeën en Brigadiers van weleer passend met een unieke tentoonstelling en een prachtig boek de terugkeer van de Melkbrigade vol nostalgische anekdotes uit de fifties & sixties.

M www.melkenhoning.be

win

!

win!

8 MeiTuindagen in het

Park van Beervelde!!!

Potterie en ornamenten

Orchideecollectie in Roze Salon

Waterstaal van vijver laten

analyseren door tuinbouwschool

Peter moet mee :-))

NIET VERGETEN:

andere uit-tips te checken op

www.melkenhoning.be

lente 2009 melk & honing 11

B

loemenjuweeltje

seizoensblad voor boeiend buitenleven

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er.

seizoensblad voor boeiend buitenleven10 melk & honing lente 2009

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er. B

eeld

: Mar

c W

aute

rs e

n V

lam

.

Slasoepje met spekjes

seizoenSfeervol

Van suikerbiet tot kandij…

Wie in het najaar een blik op een boerderij werpt, heeft ze ongetwijfeld al zien liggen: grote par-tijen suikerbieten. Ze worden van september tot december geoogst, waarbij de bladeren als vee-voeder gebruikt worden. De bieten zelf gaan rich-ting suikerfabriek, waar de eigenlijke suikerwin-ning kan beginnen. In Tienen doen ze dat al sinds 1836. Hoewel de fabriek een woelige geschiedenis kende, is ze sinds de jaren ’90 geïntegreerd in het stabiele vaarwater van moederbedrijf Südzucker, de onbetwiste marktleider in Europa. Met een pro-ductie tot ongeveer 1 miljoen ton suiker per jaar, is ons land goed voor 4,6% van de Europese suiker-productie. Alles over de rijke suikergeschiedenis, van rietplantages over Napoleon tot pannenkoe-ken met Tiense suiker, leer je in het Suikermuseum. www.tiensesuiker.com www.suikermuseum.be

veldVan bordtot

ReCept Crème brûlée met tiense suiker

Dit heb je nodig ¼ liter melk ¼ liter room 1 vanillestok

6 eierdooiers 95 g fijne kristalsuiker wat bruine kandijsuiker 2 cl Amaretto of een ander digestief naar keuze

Zo maak je het klaar Klop de eierdooiers met de kristalsuiker. Snij de vanillestok en voeg de vanillezaadjes met een mespunt toe aan de melk. Kook de melk met de room en voeg de opengesneden vanillestok zelf er ook bij. Haal de vanillestok er uit en giet het kokende mengsel op de eierdooiers met suiker. Laat het minstens een half uur in de koelkast afkoelen (idealiter mag het zelfs 24 uur). Giet het mengsel in bruine aarden kommetjes van ongeveer 2,5 cm hoog bij 12 cm diameter. Bak ze 45 minuten au bain-marie op 145 graden in de oven. Laat de schoteltjes afkoelen en bestrooi ze met de bruine suiker. Plaats ze vervolgens nog even onder de grill om dat typische krokante laagje te bekomen.

TIP: Wie het met wat effect wil, kan de afgekoelde schoteltjes met bruine suiker ook branden. Verwarm de Amaretto even in een pannetje tot op het kookpunt. Besprenkel (met mate) de Amaretto op de schoteltjes en steek de alcohol aan tafel aan.

Tekst: Marijke Pollentier en Filip dewijnants. Beeld: Michel Wiegandt, Tiense Suikerraffinaderij en SITA.

Fidalgo

 Kok Filip Dewijnants leerde zijn vak in de hotel-school van Leuven. “Ik heb als jonge gast dag en nacht gewerkt tot ik op mijn 23ste deze zaak met mijn vrouw opstartte.” Toen hij de boerderij van zijn ouders ombouwde tot een restaurant, vond hij het wapenschild van zijn familie terug. Hieruit bleek dat zijn verre voorouders van het adellijk geslacht waren. “Fidalgo betekent arme edelman en is Portugees”, vertelt de oud-leerling van Frank Fol, die eenzelfde voorliefde voor verse en seizoensgebonden producten deelt. “Ik maak elke maand een menu, letterlijk met de groen-ten- en viskalender in de hand: asperges in mei, aardbeien in juni… Niets kan tippen aan de volle smaak van seizoensproducten van eigen bodem. De crème brûlée is een eenvoudig dessertje maar met hoevemelk & -room en fijne Tiense suiker een absolute aanrader.” www.fidalgo.be

W ie aan lente denkt, denkt aan sla. Fris, gezond en

makkelijk want een week in de koelkast te bewaren.

Maar eerlijk is eerlijk. Het is vaak nog wat wennen om met dit

weer slaatjes te eten. Dan is zo’n rijk gevuld slasoepje toch

lekkerder. Je vult je pot tot 1 cm onder het oor met 4 kroppen

sla en een halve venkelknol in stukjes. Zet onder water tot net

boven de groenten en voeg wat groentenbouillon toe. Laat

doorkoken. Voeg een scheut room toe samen met 2 scheppen

aardappelpureepoeder en laat opnieuw doorkoken. Mix het

geheel en voeg een paar lepels lichte kruidenkaas toe, die je laat

smelten. Kruid af met de pepermolen en garneer eventueel met

wat gebakken spekjes. www.flandria.vlam.be

foto

: bro

n=

ww

w.m

uis

pie

rlep

ein

.be

www.melkenhoning.be

D e tuinfeestjes en communie-etentjes zijn weer in

aantocht. Heerlijk om je gasten te verwennen met

bloemenjuweeltjes. Een romantische kleurenexplosie in een

vaas, stijlvolle eenvoud aan een servet of strakke geometrie

op een sokkel. Voor wie op een kunstzinnige manier wil

omgaan met plantaardig materiaal uit de natuur, tuin

of serre is het boek geschikt het jaar rond met meer

dan 100 florale creaties van bekende bloemenbinders

een absoluut hebbeding. De prachtige foto’s, duidelijke

materiaalomschrijving en stap-voor-stap instructies laten

je inspireren én vooral zelf realiseren. De seizoensgedichten

krijg je er als toetje bij.

illeke elleke olIn 1959 startte een van de grootste

reclamecampagnes die ons land ooit gekend heeft. De Melkbrigade zette heel wat kinderen aan om dagelijks een glas melk te drinken. Nonkel Bob bedacht de slagzin Milleke Melleke Mol, doe het melkglas nog eens vol!, maar ook andere iconen van die tijd, zoals Paula Semer, Rik Van Looy, Tony Corsari en zelfs Jacques Brel schaarden zich achter de actie. De campagne werd een ongezien succes. Zo’n 650.000 kinderen werden tot Melkbrigadier gepromoveerd. Deze 50ste verjaardag vieren de coryfeeën en Brigadiers van weleer passend met een unieke tentoonstelling en een prachtig boek de terugkeer van de Melkbrigade vol nostalgische anekdotes uit de fifties & sixties.

M www.melkenhoning.be

win

!

win!

8 MeiTuindagen in het

Park van Beervelde!!!

Potterie en ornamenten

Orchideecollectie in Roze Salon

Waterstaal van vijver laten

analyseren door tuinbouwschool

Peter moet mee :-))

NIET VERGETEN:

andere uit-tips te checken op

www.melkenhoning.be

lente 2009 melk & honing 11

Bloemenjuweeltje

seizoensblad voor boeiend buitenleven

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er.

seizoensblad voor boeiend buitenleven12 melk & honing lente 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven lente 2009 melk & honing 13

Cherchez

la femme

Wie is roos?Vlaamse vollegrondsasperges zijn een wereldvermaarde lekkernij. Vooral de witte asperge is bij heel wat chefs bijzonder gegeerd. Het telen ervan is echter nog maar weinig boeren gegeven. Roos Peeters (54) en haar man Sus Van Olmen (58) beheersen het metier van asperges steken nog wel. Van half april tot 24 juni zien ze nauwelijks hun bed. Met Sint-Jan, die het einde van het seizoen inluidt, mogen de teugels los. Dan gaan ze naar de chique restaurants hun eigen laatste asperges proeven...

“asperges steken is een kunst”

> wit goud. De morgenstond heeft bij ons wit goud in de mond. Hoewel de wekker om kwart voor vier staat, hebben wij die nog nooit gehoord. Ik ga meteen aan de slag: de asperges die gisteren gestoken zijn en in de koelcel staan, worden gewassen en gesorteerd. Geen sinecure want vollegrondsasperges hebben wel 18 verschillende parameters waarop ze beoordeeld worden: lengte en kleur uiteraard, maar ook dikte, kromheid en kopvastheid. Wij mikken steevast op de Flandriakwaliteit, maar dat heeft letterlijk en figuurlijk flink wat voeten in de aarde. Je kan niet om het even waar witte asperges telen. Die vergen een zachte grond met veel humus. De kunst is om met de grond te spelen. Een rijke, zachte bodemstructuur brengt een volle, zachte asperge voort.

>Schieten, steken en schrikken. De aspergeplant plaatsen we in een geul van 30 centimeter diep in rijen van 200 meter. Om de twee weken brengen we wat grond bij. Asperges mogen absoluut geen licht zien want dan verkleuren ze onherroepelijk. Na een jaar is de grond genivelleerd en schiet de plant volop wortel. Dan moeten we de aarde ophogen. Zo zijn we al twee jaar bezig vooraleer we de eerste asperge oogsten. Pas in het derde jaar beginnen we de asperges te steken (met een typisch lang mes afsnijden). Dat is mijn lievelingswerkje, pure ontspanning! Maar het duurt wel een paar maanden vooraleer je ermee weg bent. Daarna gaan ze in luchtdichte containers en voor minstens een achttal uur onder water en vervolgens in een koelcel van 1 à 3°C. Door dat schrikken behoudt de groente zijn krokante beet.

> Met een glas champagne. Wij steken nog elke dag. Kenners zien dat meteen. We hebben chefs uit het Antwerpse, Brussel en Hasselt. Maar ook een arts die hier elke zondag zijn asperges haalt om ze rauw met een coupke champagne te serveren aan zijn medewerkers in de kliniek. Veel klanten nemen met hun asperges ook een zakje nieuwe patatjes mee. Uit de thuisverkoop halen we veel voldoening. We vragen gemiddeld 5 euro per bussel (halve kilo). We kunnen het seizoen wat rekken door in het begin een zwarte plastiek te gebruiken, die het zonlicht aantrekt. In juni leggen we een witte plastiek over onze aspergebermen met het omgekeerde effect. Maar de topmaand blijft mei: dan groeien ze het hardst en zijn ze ook op hun best.

> trappist van westmalle! Een vaste dagindeling tijdens die helse maanden lukt niet echt. Op de middag eten we een bord soep met onze 6 Poolse seizoenarbeiders en onze 4 dames die alles verkoopklaar maken. Maar daarna is het vaak wachten tot ’s avonds vooraleer we een warm bord zien. Vaak asperges, ja. Ik heb ze graag op Vlaamse wijze met een gekookt eitje en mijn man Sus met gerookte zalm en een mousselinesausje. Wij hebben nog in de jaren ’60 asperges geteeld en het was toen rond-uit ondenkbaar om zelf asperges te eten. In die tijd kwam de asperge enkel op het bord van de welgestelde medemens. En ja, 's avonds neem ik trouw mijn vitamientjes: een dubbele trappist van Westmalle. Wie veel werkt, mag ook rijkelijk genieten…

04:00

08:00

11:00 16:00

Tekst: Marijke Pollentier. Beeld: kristien Wintmolders.

seizoensblad voor boeiend buitenleven12 melk & honing lente 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven lente 2009 melk & honing 13

Cherchez

la femme

Wie is roos?Vlaamse vollegrondsasperges zijn een wereldvermaarde lekkernij. Vooral de witte asperge is bij heel wat chefs bijzonder gegeerd. Het telen ervan is echter nog maar weinig boeren gegeven. Roos Peeters (54) en haar man Sus Van Olmen (58) beheersen het metier van asperges steken nog wel. Van half april tot 24 juni zien ze nauwelijks hun bed. Met Sint-Jan, die het einde van het seizoen inluidt, mogen de teugels los. Dan gaan ze naar de chique restaurants hun eigen laatste asperges proeven...

“asperges steken is een kunst”

> wit goud. De morgenstond heeft bij ons wit goud in de mond. Hoewel de wekker om kwart voor vier staat, hebben wij die nog nooit gehoord. Ik ga meteen aan de slag: de asperges die gisteren gestoken zijn en in de koelcel staan, worden gewassen en gesorteerd. Geen sinecure want vollegrondsasperges hebben wel 18 verschillende parameters waarop ze beoordeeld worden: lengte en kleur uiteraard, maar ook dikte, kromheid en kopvastheid. Wij mikken steevast op de Flandriakwaliteit, maar dat heeft letterlijk en figuurlijk flink wat voeten in de aarde. Je kan niet om het even waar witte asperges telen. Die vergen een zachte grond met veel humus. De kunst is om met de grond te spelen. Een rijke, zachte bodemstructuur brengt een volle, zachte asperge voort.

>Schieten, steken en schrikken. De aspergeplant plaatsen we in een geul van 30 centimeter diep in rijen van 200 meter. Om de twee weken brengen we wat grond bij. Asperges mogen absoluut geen licht zien want dan verkleuren ze onherroepelijk. Na een jaar is de grond genivelleerd en schiet de plant volop wortel. Dan moeten we de aarde ophogen. Zo zijn we al twee jaar bezig vooraleer we de eerste asperge oogsten. Pas in het derde jaar beginnen we de asperges te steken (met een typisch lang mes afsnijden). Dat is mijn lievelingswerkje, pure ontspanning! Maar het duurt wel een paar maanden vooraleer je ermee weg bent. Daarna gaan ze in luchtdichte containers en voor minstens een achttal uur onder water en vervolgens in een koelcel van 1 à 3°C. Door dat schrikken behoudt de groente zijn krokante beet.

> Met een glas champagne. Wij steken nog elke dag. Kenners zien dat meteen. We hebben chefs uit het Antwerpse, Brussel en Hasselt. Maar ook een arts die hier elke zondag zijn asperges haalt om ze rauw met een coupke champagne te serveren aan zijn medewerkers in de kliniek. Veel klanten nemen met hun asperges ook een zakje nieuwe patatjes mee. Uit de thuisverkoop halen we veel voldoening. We vragen gemiddeld 5 euro per bussel (halve kilo). We kunnen het seizoen wat rekken door in het begin een zwarte plastiek te gebruiken, die het zonlicht aantrekt. In juni leggen we een witte plastiek over onze aspergebermen met het omgekeerde effect. Maar de topmaand blijft mei: dan groeien ze het hardst en zijn ze ook op hun best.

> trappist van westmalle! Een vaste dagindeling tijdens die helse maanden lukt niet echt. Op de middag eten we een bord soep met onze 6 Poolse seizoenarbeiders en onze 4 dames die alles verkoopklaar maken. Maar daarna is het vaak wachten tot ’s avonds vooraleer we een warm bord zien. Vaak asperges, ja. Ik heb ze graag op Vlaamse wijze met een gekookt eitje en mijn man Sus met gerookte zalm en een mousselinesausje. Wij hebben nog in de jaren ’60 asperges geteeld en het was toen rond-uit ondenkbaar om zelf asperges te eten. In die tijd kwam de asperge enkel op het bord van de welgestelde medemens. En ja, 's avonds neem ik trouw mijn vitamientjes: een dubbele trappist van Westmalle. Wie veel werkt, mag ook rijkelijk genieten…

04:00

08:00

11:00 16:00

Tekst: Marijke Pollentier. Beeld: kristien Wintmolders.

seizoensblad voor boeiend buitenleven14 melk & honing lente 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven lente 2009 melk & honing 15

Vruchtbaar?Eieren associëren we van oudsher met Pasen. Het ei is al eeuwenlang een vruchtbaarheidssymbool, teken van nieuw leven. De oude Egyptenaren en Perzen gaven elkaar reeds aan het begin van de lente versierde eieren cadeau. Voor de katholieken symboliseert het de wederopstanding van Christus. Het ei staat dus niet alleen voor verandering (van ei naar kuiken), maar ook voor opstanding (door de schaal heen breken).

Naast deze eerder anekdotische symboliek, is er ook een meer laconieke verklaring. Met Pasen komt er een eind aan de veertigdaagse vastentijd, die begon na carnaval.

Gedurende die periode mocht je vroeger geen vlees of zuivel eten. Veertig dagen lang kwam er geen eitje op tafel. Maar de kippen, die buiten liepen, legden met het lengen der dagen wel meer eieren, waardoor er op Pasen al een aardig voorraadje lag.

Gezond?Eieren zijn gezond. Ze bevatten hoogwaardige eiwitten en vooral de dooier levert ijzer, zink, foliumzuur en nog heel wat andere vitaminen. In eieren zitten ook antioxidanten, die goed zouden zijn tegen ouderdomsgebonden oogziekten zoals cataract.

Een ei levert veel

vitaminen, mineralen en andere bioactieve stoffen voor relatief weinig calorieën (gemiddeld 90 kcal). Het past dus zeker in een gezond voedingspatroon. Eieren bevatten uiteraard ook cholesterol, maar het veronderstelde ongunstige effect van cholesterol uit de voeding op onze bloedcholesterol lijkt lager dan vroeger werd aangenomen. Het effect van verzadigde vetzuren is veel belangrijker en vraagt dus meer aandacht. Terwijl diegenen die last hebben van te veel cholesterol vroeger

steevast te horen kregen eieren van het menu te schrappen, geven artsen nu het advies om vette kazen en charcuterie maar ook allerhande vette en zoete snacks te beperken. Drie eieren per week kan perfect in een gezonde levensstijl.

Omega wat?Hoe zit het met zogenaamde cholesterolverlagende eieren of omega 3-eieren? Zijn die niet gezonder? Producent Columbus gaat er prat op dat zijn Columbuseieren dagelijks mogen geconsumeerd worden. De Columbuskippen krijgen immers een gevarieerde plantaardige voeding, waardoor hun eieren een gezond evenwicht hebben tussen de

Origineel is het niet, eieren met Pasen, maar wel

lekker. Eitjes zijn bovendien makkelijk en snel klaar te

maken, goedkoop en voedzaam. Hoewel... Een recente

reclamecampagne over Columbuseieren deed de

gemoederen weer flink oplaaien. Deze omega 3-eieren

zouden minder cholesterol bevatten en mag je dus

dagelijks eten, lezen we op de verpakking. Misleidende

reclame, oordeelde de verbruikersorganisatie OIVO.

Breken we de dag nu beter met een eitje of niet?Tekst: Marijke Pollentier.

Zin & onzin

vetzuren omega 3 en omega 6. Zo'n ei bevat minder cholesterol, aldus Columbus.

Maar de reclameslogans 'Wees nooit meer bang van eitjes' en 'Kies dus voortaan voor Columbus-eitjes en smul ervan wanneer je er zin in hebt!' schoten bij de verbruikersorganisatie OIVO in het verkeerde keelgat. “De reclamecampagne misbruikt een angstgevoel, terwijl ze de consument onvoldoende inlicht over de gezondheidsrisico's wanneer hij te veel eieren eet”. Waarop – tot verbazing van Columbus – prompt een klacht bij de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid volgde.

Omega 3-eieren zijn afkomstig van kippen

die gevoederd zijn met een mengsel van granen

en planten, dat rijk is aan omega 3-vetzuren. Je vindt ze in de handel onder meer onder de naam Columbus en Ovyta. Omega 3 geldt een beetje als ‘vitamine voor hart en hersenen’. Omdat de mens die zelf weinig of niet aanmaakt, moeten we die vetzuren via onze voeding binnen krijgen. Zo’n omega 3-ei dekt ongeveer een vijfde tot een vierde van onze dagelijkse behoefte. Maar, eerlijk is eerlijk, ook in een omega 3-ei zit nog behoorlijk wat cholesterol. Cholesterolarme eieren

zijn dus een mythe. Omega 3-eieren kunnen wel bijdragen tot een gezonde voeding maar zoals met gewone eieren mag ook hiermee niet worden overdreven.

*NICE: Nutrition Information Center:

verzamelt en verspreidt objectieve,

wetenschappelijke en educatieve informatie

over voeding en gezondheid.

Inge Coene

van NICE

Heel wat spreekwoorden gaan over het ei. Wij selecteerden de leukste …

Als dat ei breekt, zal het stinken. Als die vriendschap wordt verbroken, zullen er vele verwijten gemaakt worden. Beter een half ei dan een lege dop. Je kunt beter iets hebben dan niets. Dat is het hele eieren eten. Dat is niet waar het om gaat. Ergens ei of kuiken van willen hebben. Willen weten wat er precies speelt. Het ei wil wijzer zijn dan de kip. Het kind denkt het beter te weten dan zijn moeder. Hij brengt zijn eieren goed naar de markt. Hij is getrouwd met een vrouw die al een kind heeft. Hij heeft het ei met de kip gekregen. Hij heeft een vrouw getrouwd met een kind. Hij heeft het van eieren gemaakt. Hij heeft prutswerk afgeleverd. Hij is uit een ander ei gebroed. Hij wijkt af van andere mensen.

… en de foute/grappigste: We hoeven niet opnieuw het ei uit te vinden. We hoeven niet opnieuw het wiel uit te vinden. Ik moet even mijn ei luchten. Ik moet mijn ei even kwijt. Daar neem ik een pluimpje voor af! Daar neem ik mijn petje voor af.

Inge Coene

voedingsdeskundige

van NICE*

Breek de dag, tik een eitje...

Tegenwoordig kan je je eieren zelf traceren. Op elk ei staat een stempelcontrole.een voorbeeldje: 1 Be 1234-2

het eerste cijfer staat voor het soort kippenhouderij (0=bio, 1=vrije uitloop=kippen kunnen ook buiten, 2=scharrel=niet buiten, 3=legkooien) Be staat voor België de 4 volgende cijfers identificeren de pluimveehouder het extra cijfer bepaalt eventueel de stal

de kleur van het ei heeft niets met kwaliteit, smaak of voedingswaarde te maken. Bruine kippen leggen bruine eieren en witte kippen witte eieren. Ongeveer 90 % van de eieren die je koopt zijn bruin. een ei blijft ongeveer 3 tot 4 weken vers in de koelkast.

Meer weetjes over het ei vind je op www.melkenhoning.be

Spreekwoorden

Stempelcode Bruin of wit?

seizoensblad voor boeiend buitenleven14 melk & honing lente 2009 seizoensblad voor boeiend buitenleven lente 2009 melk & honing 15

Vruchtbaar?Eieren associëren we van oudsher met Pasen. Het ei is al eeuwenlang een vruchtbaarheidssymbool, teken van nieuw leven. De oude Egyptenaren en Perzen gaven elkaar reeds aan het begin van de lente versierde eieren cadeau. Voor de katholieken symboliseert het de wederopstanding van Christus. Het ei staat dus niet alleen voor verandering (van ei naar kuiken), maar ook voor opstanding (door de schaal heen breken).

Naast deze eerder anekdotische symboliek, is er ook een meer laconieke verklaring. Met Pasen komt er een eind aan de veertigdaagse vastentijd, die begon na carnaval.

Gedurende die periode mocht je vroeger geen vlees of zuivel eten. Veertig dagen lang kwam er geen eitje op tafel. Maar de kippen, die buiten liepen, legden met het lengen der dagen wel meer eieren, waardoor er op Pasen al een aardig voorraadje lag.

Gezond?Eieren zijn gezond. Ze bevatten hoogwaardige eiwitten en vooral de dooier levert ijzer, zink, foliumzuur en nog heel wat andere vitaminen. In eieren zitten ook antioxidanten, die goed zouden zijn tegen ouderdomsgebonden oogziekten zoals cataract.

Een ei levert veel

vitaminen, mineralen en andere bioactieve stoffen voor relatief weinig calorieën (gemiddeld 90 kcal). Het past dus zeker in een gezond voedingspatroon. Eieren bevatten uiteraard ook cholesterol, maar het veronderstelde ongunstige effect van cholesterol uit de voeding op onze bloedcholesterol lijkt lager dan vroeger werd aangenomen. Het effect van verzadigde vetzuren is veel belangrijker en vraagt dus meer aandacht. Terwijl diegenen die last hebben van te veel cholesterol vroeger

steevast te horen kregen eieren van het menu te schrappen, geven artsen nu het advies om vette kazen en charcuterie maar ook allerhande vette en zoete snacks te beperken. Drie eieren per week kan perfect in een gezonde levensstijl.

Omega wat?Hoe zit het met zogenaamde cholesterolverlagende eieren of omega 3-eieren? Zijn die niet gezonder? Producent Columbus gaat er prat op dat zijn Columbuseieren dagelijks mogen geconsumeerd worden. De Columbuskippen krijgen immers een gevarieerde plantaardige voeding, waardoor hun eieren een gezond evenwicht hebben tussen de

Origineel is het niet, eieren met Pasen, maar wel

lekker. Eitjes zijn bovendien makkelijk en snel klaar te

maken, goedkoop en voedzaam. Hoewel... Een recente

reclamecampagne over Columbuseieren deed de

gemoederen weer flink oplaaien. Deze omega 3-eieren

zouden minder cholesterol bevatten en mag je dus

dagelijks eten, lezen we op de verpakking. Misleidende

reclame, oordeelde de verbruikersorganisatie OIVO.

Breken we de dag nu beter met een eitje of niet?Tekst: Marijke Pollentier.

Zin & onzin

vetzuren omega 3 en omega 6. Zo'n ei bevat minder cholesterol, aldus Columbus.

Maar de reclameslogans 'Wees nooit meer bang van eitjes' en 'Kies dus voortaan voor Columbus-eitjes en smul ervan wanneer je er zin in hebt!' schoten bij de verbruikersorganisatie OIVO in het verkeerde keelgat. “De reclamecampagne misbruikt een angstgevoel, terwijl ze de consument onvoldoende inlicht over de gezondheidsrisico's wanneer hij te veel eieren eet”. Waarop – tot verbazing van Columbus – prompt een klacht bij de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid volgde.

Omega 3-eieren zijn afkomstig van kippen

die gevoederd zijn met een mengsel van granen

en planten, dat rijk is aan omega 3-vetzuren. Je vindt ze in de handel onder meer onder de naam Columbus en Ovyta. Omega 3 geldt een beetje als ‘vitamine voor hart en hersenen’. Omdat de mens die zelf weinig of niet aanmaakt, moeten we die vetzuren via onze voeding binnen krijgen. Zo’n omega 3-ei dekt ongeveer een vijfde tot een vierde van onze dagelijkse behoefte. Maar, eerlijk is eerlijk, ook in een omega 3-ei zit nog behoorlijk wat cholesterol. Cholesterolarme eieren

zijn dus een mythe. Omega 3-eieren kunnen wel bijdragen tot een gezonde voeding maar zoals met gewone eieren mag ook hiermee niet worden overdreven.

*NICE: Nutrition Information Center:

verzamelt en verspreidt objectieve,

wetenschappelijke en educatieve informatie

over voeding en gezondheid.

Inge Coene

van NICE

Heel wat spreekwoorden gaan over het ei. Wij selecteerden de leukste …

Als dat ei breekt, zal het stinken. Als die vriendschap wordt verbroken, zullen er vele verwijten gemaakt worden. Beter een half ei dan een lege dop. Je kunt beter iets hebben dan niets. Dat is het hele eieren eten. Dat is niet waar het om gaat. Ergens ei of kuiken van willen hebben. Willen weten wat er precies speelt. Het ei wil wijzer zijn dan de kip. Het kind denkt het beter te weten dan zijn moeder. Hij brengt zijn eieren goed naar de markt. Hij is getrouwd met een vrouw die al een kind heeft. Hij heeft het ei met de kip gekregen. Hij heeft een vrouw getrouwd met een kind. Hij heeft het van eieren gemaakt. Hij heeft prutswerk afgeleverd. Hij is uit een ander ei gebroed. Hij wijkt af van andere mensen.

… en de foute/grappigste: We hoeven niet opnieuw het ei uit te vinden. We hoeven niet opnieuw het wiel uit te vinden. Ik moet even mijn ei luchten. Ik moet mijn ei even kwijt. Daar neem ik een pluimpje voor af! Daar neem ik mijn petje voor af.

Inge Coene

voedingsdeskundige

van NICE*

Breek de dag, tik een eitje...

Tegenwoordig kan je je eieren zelf traceren. Op elk ei staat een stempelcontrole.een voorbeeldje: 1 Be 1234-2

het eerste cijfer staat voor het soort kippenhouderij (0=bio, 1=vrije uitloop=kippen kunnen ook buiten, 2=scharrel=niet buiten, 3=legkooien) Be staat voor België de 4 volgende cijfers identificeren de pluimveehouder het extra cijfer bepaalt eventueel de stal

de kleur van het ei heeft niets met kwaliteit, smaak of voedingswaarde te maken. Bruine kippen leggen bruine eieren en witte kippen witte eieren. Ongeveer 90 % van de eieren die je koopt zijn bruin. een ei blijft ongeveer 3 tot 4 weken vers in de koelkast.

Meer weetjes over het ei vind je op www.melkenhoning.be

Spreekwoorden

Stempelcode Bruin of wit?

seizoensblad voor boeiend buitenleven16 melk & honing lente 2009

“Het Belgisch witblauw ras geeft bijzonder smaakvol, mager vlees”, zegt opa Ward, specialist terzake.

de hartjes-symboliek komt overal terug en verwijst naar het hartje dat je in oude toilet-

ten buiten nog vindt.

binnenkijken

Logeren bij Kriekske & malheurke

“In die zin is de cirkel rond”, zegt gastvrouw Lieve als ze mij de eeuwen-oude historiek van de Boskapelhoeve uit de doeken doet. “We schrijven 1920. De Duitsers hadden in deze omgeving alle bomen omgehakt voor het hout en de toenmalige Belgische Boerenbond probeerde in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog de bosgrond vruchtbaar te maken. Ze betaalden een rentmeester die er wonderwel in slaagde om hier een boerderij uit de grond te stampen. Vele duizenden bezoekers kwamen zich toen op deze modelhoeve vergapen aan de landbouwtechnieken van de toekomst. Tot Boerenbond de hoeve wou verpachten en onze grootnonkel kanunnik Colpaert dat ‘wel een kolfje naar de hand van zijn nicht Maria Colpaert uit de West-Vlaanders’ vond, mijn grootmoe-der dus”, vertelt Lieve met enige trots.

In de jaren ’80 verkocht Boerenbond de vierkantshoeve aan de vader en oom van Lieve, maar de omliggende gronden kwamen grotendeels in handen van de Vlaamse overheid die ze opnieuw beboste. Uiteraard enigszins tot ongenoegen van de familie Decock, wiens toekomst een pak onzekerder werd. Maar dochter Lieve bleef niet bij de pakken zitten en besloot om de oude stallingen om te bouwen. “Mijn vader stond niet bepaald aan de zijlijn te juichen, nee. Die onzekere toekomst hypothekeert ook ons investeringspatroon. Herten houden, boerengolf introduceren, exclusieve feestjes op de zolder organiseren… je kunt het zo gek niet bedenken of we hebben het overwogen. Maar dat ging ons gewoon te ver. We willen niet zomaar geld verdienen. We willen de passie voor landbouw en platteland doorgeven. Hoevelogies bleek de enige logische keuze”.

Inmiddels heeft de familie Decock een mooi ritme gevonden. Opa Henri en zoon Bart runnen nog steeds de boerderij, terwijl doch-ter Lieve en haar echtgenoot Joris het gastengedeelte doen. Oma Jacqueline springt ook nog flink bij. Kamers poetsen, ontbijt klaar zet-ten, de kindjes opvangen, de tuin en terrassen onderhouden… Niets te veel voor hun stille genieters, die ze hier wat graag verwennen.

Boskapelhoeve

Tek

st: M

arijk

e P

olle

nti

er. B

eeld

: kri

stie

n W

intm

olde

rs.de bewoners

Familie: Joris (35) en Lieve (32) De Pauw- Decock met hun kinderen Stijn (4) en Dries (16 maand, bij de onthaalmoeder)Boerderij: historische modelhoeve op het snijpunt Oost-Vlaanderen, Antwerpen en Vlaams-Brabant langs de Stille Waters van de Schelde en vlak bij het BuggenhoutbosActiviteiten: Belgisch witblauw vleesvee – akkerbouw – hoevelogiesDieren: ezeltjes Kriekske & Malheurke 2 – konijntjes Wizzy & Woppy – pony Tripel – paard Fury – kippen zonder naamLogies: 9 kamers waaronder een suite en een paar charmekamers – sauna – ruime hotelbedden – TV & internetaansluiting Ontbijt: eitjes – broodjes – koffiekoeken – pannenkoekjes op zon-dag – Buggenhoutse ambachtelijk gerookte ham – vers sinaassap – verse fruitsla – zelfgemaakte yoghurt & jam - lunchpakketjes en avondetentje op aanvraagAdres: Kasteelstraat 214, 9255 Buggenhout – tel: 0474/77 41 92Website: www.boskapelhoeve.be

“door de week zijn het vooral zakenlui die hier overnachten, maar het weekend krijgt vaak een romantischer inslag”, lacht gastheer joris.

Op een boogscheut van de oevers van de Stille Waters van de Schelde vinden heel wat fiets-liefhebbers hun weg naar de Boskapelhoeve.

win!