MAGWhispers 03

INHOUD...

DE POEZENKRANT - Martin Smit

OFFSCREEN - Kelli van der Waals

SLANTED - Kelli van der Waals

GUP - Sara Spoelstra

BROWNBOOK - Sara Spoelstra

Uitgave: Athenaeum Nieuwscentrum 2012

vormgeving en samenstelling anneke reijnders

http://athenaeumnieuwscentrum.blogspot.com

Athenaeum Boekhandel

http://www.athenaeum.nl

MAG WHISPERS 03

Voor u ligt - of aannemelijker,staat - het nieuw nummer van MAG WHISPERS: ons eigen virtuele ZINE.Daarin staat een bundeling vanrecensies die de afgelopen tijdop de website van AthenaeumBoekhandel zijn verschenen(www.athenaeum.nl),verzameld in een tijdschrift datalleen bestaat op het scherm.De voorgaande nummers heb-ben al veel lezers getrokken enwe zijn blij dat onze bijzonderetijdschriften en onze recensen-ten de aandacht krijgen die ze verdienen.

Although the title suggests thatthis magazine is written in English, alas it’s not… but thereis plenty to look at and feel atour store and much is also to be found on our blog, you evenmight recognise the ZINES thatare mentioned above.

athenaeumnieuwscentrum.blogspot.com

©Yvonne Zomerdijk

De Poezenkrant blijft niet achter bij ontwikkelingen in deinternationale media, zo blijkt uit het zojuist verschenen nummer56. Het vorige nummer (voorjaar 2011) verscheen nog op het formaat en in de vormgeving van de Engelse krant The Sun.Dankzij de door de Britse dagbladen ingezette trend om op kleinerformaat te verschijnen, heeft ook de directie van De Poezenkrant besloten, voortaan op een compacter formaat uit te komen. Gelukkig deelt directeur P. Schreuders ons mee dat dit voorde inhoud geen gevolgen zal hebben: verhalen, berichten, de variatieaan opmerkelijke advertenties en ingezonden brieven blijven zoals zezijn en altijd waren. Het onregelmatig verschijnende tijdschrift(sinds 1974), zal ook in de toekomst berichten over 'de mooiedingen van het leven zoals mode, design, gastronomie, reizen, duurzaamheiden personal finance', aldus de directeur. Door Martin Smit.N.B. We bespraken ook het vorige nummer van De Poezenkrant -ook toen met uitroeptekens.Tijdloos én actueel, en bekend met de dienstregeling

Op het eerste gezicht lijken de artikelen in De Poezenkrantvooral triviaal van aard. Bij nadere bestudering blijken ze juistzowel tijdloos als actueel. Welk ander tijdschrift kan dat van haarinhoud zeggen? De door de diverse medewerkers gesignaleerdebelevenissen en gedragingen van poezen - soms van jaren geleden- alsmede reclameuitingen met poezen en foto's van poezen in hetdagelijkse straatbeeld, zijn van alle tijden.

Ieder nummer van De Poezenkrant is gemodelleerd naar eenander, soms al lang geleden verdwenen tijdschrift. Opmerkelijkin dit nummer is de geografische herkomst van de diverse verhalen: poezen in Parijs, Griekenland, Den Haag,Wenen en Grouw. Ongetwijfeld daarom heeft de voorzijdeditmaal het uiterlijk gekregen van het Amerikaanse tijdschriftNational Geographic, met het bekende gele kader, maardan de ietwat barokke variant zoals het tijdschrift dat vanaf dejaren dertig tot en met zestig voerde.Twee verhalen over de opvallende combinatie poezen en treinenpassen helemaal binnen dit thema. De Friese poes Poeke kende inde jaren zestig exact de dienstregeling van de langsrijdende treinen in Grouw, maar kwam op tragische wijze om het leven(overreden door een nachttrein) en de Amerikaanse zwerfpoesChessie, die in de jaren dertig meereed op vrachttreinen, werd de mascotte en het symbool van een grote treinfirma.

OnthullingenIn dit nummer maar liefst twee artikelen die in fotografie en filmenkele curieuze zaken onthullen waarin katten een rol spelen. De beroemde Amerikaanse fotopionier Eadweard Muybridge (1830-1904) wist in de jaren tachtig van denegentiende eeuw

als eerste de bewegingen van mens en dier vast te leggen opmeerdere series foto's. Op basis van contactafdrukken blijkt nudat zijn series niet de werkelijkheid representeren, maar datMuybridge de beeldseries manipuleerde. Hij schoof beeldjes uitverschillende series in elkaar, of liet andere beeldjes weg. Spectaculair nieuws dus.

Minstens zo ontsluierend is het verhaal over een beroemde scèneuit de film The Third Man (Carol Reed, 1949, naar een ver-haal van Graham Greene), gesitueerd in het naoorlogse, door degeallieerde bezetters verdeelde Wenen. Acteur Orson Welles,als de gezochte crimineel Harry Lime, verbergt zich in een por-tiek terwijl een katje over zijn schoenen krioelt. Een analyse vande beelden leert dat niet alleen in de scène zelf meerdere inconse-quenties zitten, maar dat voor de scène tenminste drie en mis-schien wel vier verschillende katjes zijn gebruikt. En zijn deschoenen wel echt van Orson Welles, zo vraagt de auteur van ditartikel zich af. Immers, zijn er niet diverse stand-ins voor Wellesgebruikt in Wenen en in Londense studio's? De ontdekkinglijkt triviaal, maar iedereen zal voortaan met andere ogen naardeze scène kijken.Het artikel is afkomstig van de website catsonfilm.blogspot.com van kattenliefhebster Anne Bil-lson. Wist u dat er zo'n website bestaat? Zo ontdekken we als lezers van De Poezenkrant in ieder nummer weer iets verras-sends.

LezersbrievenNiet zo onthullend wellicht, maar zeker opmerkelijk is een inter-view uit een nummer van Het Parool uit 1955 van AnnieM.G. Schmidt met Karel, de kater van de familie Doorsnee,

uit de uiterst populaire radioserie in de jaren vijftig, geschrevendoor Annie M.G. Schmidt. Karel heeft het soms moeilijk met zijnbestaan bij de familie, zo blijkt.

Altijd lezenswaardig is de rubriek met ingezonden brieven, waarinlezers kort verslag doen van de beslommeringen en belevenissenvan het samenleven met één of meer poezen, vaak met een meege-zonden foto. De brieven geven een mooie inkijk in de brede ver-scheidenheid van het lezerspubliek.Voor zover bekend is De Poezenkrant, zo melden medewerkers vanAthenaeum Nieuwscentrum, het enige tijdschrift dat inhaar kolommen - soms uiterst hilarische - mededelingen doet overhaar abonneebestand: het aantal verlengingen van abonnementensinds het vorige nummer of over ontraceerbare verhuisde abonneesof over wanbetalende boekhandels. Een lijstje van de sinds het vo-rige nummer overleden poezen en abonnees, geeft deze mededelin-gen dan weer een zwart randje.

TrendDit op klein formaat uitgebrachte nummer van 'PoKra' doet absoluut geen afbreuk aan de inhoud. Of de ingezette compactetrend echter in de toekomst gehandhaafd blijft, is gezien de verschijningsvormen van eerdere nummers, maar zeer de vraag. De voorliefde van directeur P. Schreuders voor opmerkelijk vormge-geven tijdschriften, lijkt ons daarvoor te groot.

Martin Smit is redacteur van het anarchistische tijdschrift De As, publiceerde artikelen in De As, De Parelduiker en En Route, is redacteur bij uitgeverij De Vooruitgang en medewerker van Athenaeum Nieuwscentrum.

Bestel De Poezenkrant http://bit.ly/T6GVFf

I love flying!

De levens die worden geëtaleerd zijn een aaneenschake-ling van success stories. Zoals die van de Duitse Chris-tian Reber, nog maar vijfentwintig jaar oud en nu albeschouwd als de zegsman voor de Berlijnse startupscene. Hij stopte zijn opleiding computerwetenschappenal na een paar lessen en stortte zich vervolgens van deene startup in de andere, waarvan softwareontwikkelaar6Wunderkinder zijn nieuwste is. Of het verhaal van Eva-

Je had het vast al eens gemerkt: er kleeft iets ma-gisch aan het leven in de digitale industrie. Debliepjes, muisklikken, touchscreens en capuchon-truien waarmee de mensen zich daar omringendragen de belofte in zich van innovatie en eennieuwe tijd. Offscreen doet niets om dit beeldtegen te spreken. Een verpleegster of een bouw-vakker luistert waarschijnlijk niet naar werkge-relateerde podcasts tijdens het sporten, schrijfthoofdredacteur Kai Brach, en installeert zich voorzijn werkdag vast en zeker niet in een koffiebar.Mensen in deze industrie maken soms langedagen, maar de negatieve bijklank van het woord‘werk’ bestaat voor hen niet: ‘We do it because welove it, we are passionate about it and we feelblessed that someone else is willing to pay for it,’aldus Brach. Offscreen biedt de lezer graag eenkijkje in de levens van deze ‘mensen achter bitsen pixels’. Door kelli van der waals voor hard//hoofd enAthenaeum.

Achter bits en pixels

Lotta Lamm, een user interface-ontwerper die naYahoo en Skype nu Google tot haar werkgever magrekenen. Lamm laat haar levensloop bepalen doorwat er voor interessants aan haar voorbijkomt: ‘I like to stay open to new thingsthat come along, that make me change my perspective and, as a result, change my outlookon life and slightly shift my goals.’Een half dozijn van dit soort interviews vormen dekern van dit blad, maar de kracht van Offscreen ligt

Achter bits en pixels

in de aandacht voor het dagelijks leven van deze mensen,waarmee het blad dicht op de huid komt van wat het willaten zien.

Bijvoorbeeld met ‘A day in the life of ’, een sectie die is gewijd aan de dagelijkse agenda’s van vijf mensen die voorgrote en kleine technologiebedrijven werken, van Torontotot Helsinki. De verhalen komen grotendeels met elkaarovereen: wakker door de wekker, bedolven onder e-mails,met plezier naar kantoor. Ook het spelen van spelletjes spelen tijdens werktijd staat in veel agenda’s. Al gaat eenDuitse CEO hierin een stuk verder dan de rest: op weg naareen spontane pretvlucht met een bevriende piloot – ‘I loveflying!’ – test hij snel een paar apps en schrijft hij wat re-views. Nadat hij over Oostenrijk is gevlogen werkt hij meteen andere vriend een hamburger weg in München. Leuk,die nieuwe jetset.

Beheerst door werk

Net zo persoonlijk als de dagprogramma’s zijn de zelfge-maakte foto’s in ‘Way back when’, en de herinneringen dieerbij horen. Designers en ontwikkelaars van succesvollestartups vertellen over levensbepalende momenten als dekomst van een eerste kind, de beslissing om te emigreren,of de keer dat ze een punk-album maakten.En omdat het persoonlijke leven van dit digitale volk tochgrotendeels wordt beheerst door werk, zoals hoofdredac-teur Brach al aangaf, toont Offscreen ook een aantal kantoren waar de magie plaatsvindt. Die zien eruit zoals jeje voorstelt, met comfortabele banken en bakstenen muren,veel kleur, MacBooks, sneakers en slippers en, jawel,

capuchontruien. En wat zien deze mensen als zenaar buiten kijken? De Parijse Sacre-Coeur, een Filipijnse palmboom, Lower Manhattan of de havenvan Sidney. Het leven is mooi, achter bits en pixels.

Kelli van der Waals is mediawetenschapper enfreelance journalist.

Bestel Offscreen http://bit.ly/OWrByD

r

fSup

l

e

ami ieS

Het kwartaalblad Slanted gaat over lettertypen, is van Duitse makelij, komt voort uit een blog (Slanted.de) en wil typografie, vorm-geving, illustratie en fotografie verbinden. In de herfst van 2012 doet het dat onder de noemer Superfamilies,een verwijzing naar de ‘families’ van lettertypen met extreem veel variaties (vet, cursief, serif, sans-serif ). Klinkt voor de leek niet zospannend, maar op deze glimmende pagina’s kan je een paar mooiedingen verwachten. Door kelli van der waals voor hard//hoofd en Athenaeum.

Voor de kenner...

Moet je wat af weten van lettertypen om dit blad te lezen? Het liefstwel. Sommige essays en interviews achterin het blad – afwisselend inhet Engels en het Duits, gedrukt in kleine letters die grote pagina’svullen – zijn gericht op de liefhebber. Zo zijn er veel interviews overlettertypen met ontwerpers van lettertypen, waaronder ook de Neder-landers Erik Blokland, Luc(as) de Groot en Albert-Jan Pool. Een essayover R. Kelly en Experimental Jetset slaat pas ergens op als je dit Amsterdamse ontwerpbureau kent. En met een beetje weet van deverschillende types kan je het geëxperimenteer met letters in het bladwaarschijnlijk beter waarderen.

S

... maar ook familiefoto'sMaar er is meer. Zoals een uitgebreide reeks fotoreportagesover families. Een gevarieerde selectie documentaire- en portretfoto’s vertelt uiteenlopende verhalen en presenteert verschillende thema’s, van migrantengroepen tot koningshui-zen. Slanted hakt er op bladzijde drie meteen in met zwart-wit-foto’s van Mexicaanse immigranten in de Verenigde Staten, inJoseph Rodrigues’ ‘Life on Both Sides of the Border’. Rodriguesportretteert in deze uitgebreide serie op directe wijze zowel detrots als het verdriet dat deze families tekent.Vreemde families, Texaanse families, redneck-families, mijnwer-kersfamilies en vele anderen volgen, en een wat schijnbaar willekeurig gekozen verzameling foto’s van koninklijke familie-leden. Laatstgenoemde serie is overgoten met naar het themaverwijzende kreten (‘The Blues Brothers’, ‘Rockefeller’, ‘TheSimpsons’, etcetera) die tegelijk dienen als een showcase vanlettertypen.

... en letters voor aan de muurVoor de geïllustreerde sectie van het blad heeft Slanted ontwer-pers van het Kasselse bureau Rotopol de opdracht gegeven eenillustratie te maken bij verschillende lettertypen. Het resultaatis een reeks originele tekeningen die je nog het liefst uit zouscheuren en aan de muur zou hangen. Lettertype Pluto werdeen norse man met vier paarden en het water tot aan de lippen;Greta werd een lange draad in handen van verschillende gene-raties vrouwen; Regal Pro een slanke versie van een Niki deSaint Phalle; en Panorama een surrealistisch strandtafereel.

Een onafhankelijk tijdschrift over lettertypen moet het middenzoeken tussen het vakblad en het magazine voor groter publiek. Dat midden vindt Slanted door de pagina’s te vullen

met foto’s en illustraties aan de hand van een lettertype-gerelateerdthema. Een diepgaand verhaal krijgt de lezer daarbij niet, maarvriendelijk voor het oog is het zeker. Niet alleen de illustraties, maarook de foto’s zou je zo aan je muur kunnen hangen.

Kelli van der Waals is mediawetenschapper en freelance journalist.

Bestel Slanted http://bit.ly/hMuyw0

Pleitbezorgers voor goede fotografie

In een wereld waarin iedereen met allerhandeapps moeiteloos de mooiste kiekjes maakt, heb jeals professionele fotograaf wat te bewijzen.Dat met het maken van een echt goede foto weldegelijk een boel techniek gemoeid is bijvoor-beeld. En oog voor compositie. En niet te vergeten talent. Een duidelijke pro-filering is dan ook van het grootste belang. Internationaal vermaard fotografiemagazineGUP begrijpt dat. En stelt haar pagina’s ter beschikking. Door sara spoelstra.

De schoonheid vande foto’sGUP staat voor Guide to Unique Photography en werd in2005 opgericht door Peter Bas Mensink en Roy Kahmann van designbureau Het Hoofdbureau.

Pleitbezorgers voor goede fotografie

Lag toen de focus nog vooral op de Nederlandse foto-markt, tegenwoordig is het Engelstalige kwartaalblad –handzaam format, weinig woord, des te meer beeld – in24 landen wereldwijd in de betere boekhandel te vin-den. Anders dan bij de meeste fotografiebladen gaat hetbij GUP niet enkel over het technisch ‘hoe’, maar veelmeer over de schoonheid van het eindproduct. En datspreekt een veel breder publiek aan dan alleen een foto-grafenpubliek.De werkwijze is als volgt: GUP kiest voor elke editie eenaantal toonaangevende fotografen uit die zíj graag wilpubliceren. Statuur en (geschoolde) achtergrond zijndaarbij ondergeschikt aan kwaliteit. Vervolgens wordende gelukkigen uitgenodigd zelf na te denken over deaanlevering en vormgeving van hun werk. Het magazineomzeilt hiermee de betaling van beeldrechten maarbiedt de geselecteerde fotografen ook heel bewust een

podium om zich mee te profileren.Dat gebeurt altijd aan de hand van een centraal thema.Het eerste nummer van 2012 is dat Mexico. Na de Mexicaanse revolutie (1910–1920) en de opkomstvan de geïllustreerde media kwam de documentaire fo-tografie in dat land pas medio jaren zeventig en tachtig

Mexico, Iterbide,Muxes, Kahlo, War on Drugs,

op gang. Fotografe Graciela Iterbide is het toonbeeldvan die ontwikkeling; de centrale rubriek Photo File isvolledig aan haar en haar verstilde zwart-wit foto’s ge-wijd. Van een hele andere orde is de serie portrettenvan de zogeheten Muxes, transgender mannen die zichuitdossen als vrouwen en in de Mexicaanse samenlevingaanzien genieten als het derde geslacht.Frida Kahlo mag natuurlijk niet ontbreken in eenMexico editie. GUP toont de beroemde schilderes vóórmaar ook áchter de camera. De foto’s zijn afkomstig uithaar pas geopende fotoarchief. Mooi bewaard geblevenin zwart-wit. Schokkend is de gewelddadige reportage-fotografie van Fernando Brito die de ellende van deMexicaanse War on drugs zonder omhaal in beeld vervat. Ook dat is Mexico.

Platformfunctie

Bij elke serie spat de liefde voor het onderwerp van depagina’s. De medezeggenschap van de fotografen over depresentatie is hier duidelijk zichtbaar. En altijd staat deprofilering van de fotograaf centraal: elk portfolio is uit-gebreid voorzien van webadressen en andere contactge-gevens. Online gaan de portfolio’s van de afzonderlijkefotografen verder op www.gupmagazine.com. En danblijkt dat wat in de papieren GUP wordt getoond slechtsvoorproefjes zijn. Promotie op facebook en een dage-lijkse update van alles wat er te weten valt binnen hethuidige thema en over de wereld van kunstfotografiemaken de platformfunctie van GUP af. In het gedeelte‘Only for subscribers’ kunnen abonnees interviews enartikelen uit eerdere edities opvragen.Maar hoeveel vollediger de website ook moge zijn, op pa-pier gedrukt komt iedere foto een stuk fraaier over. Endan is het geprezen handzame formaat van GUP ook eennadeel. Veel bladvullende foto’s worden door de bind-naad lelijk in tweeën gesneden. Maar het doel van GUP,het genereren van meer belangstelling voor goede foto-grafie wordt ruimschoots behaald.Sara Spoelstra (1983) is freelancejournalist en cultuurwetenschapper.

Bestel GUP#34 http://bit.ly/Tvdgfl

© Martin Roemers

-

-

--

--

Arabische luxe, hergedefinieerd

Het breken met die stereotypes is een belangrijke missie vanhet Engelstalige Brownbook. Dit blad – dat overigens zowel inopzet als opmaak opmerkelijke gelijkenissen vertoont met The New Yorker – draagt de welluidende ondertitel An UrbanGuide to the Middle East en stelt zich tot taak ‘to reintroduce theMiddle East to itself.’ En dat gebeurt met verve, mag wel gezegd:vanaf 2007 bedelft het blad haar lezers zes keer per jaar meteen rijkdom aan moderne Arabische cultuur. Beeldende kunst,design, lifestyle, Palestijnse hiphop, Libanese film, Marokkaansearchitectuur. Onderwerpen die gretig aftrek vinden in het Midden-Oosten en Noord-Afrika.

Moslim zijn en een gouden kalf winnen: het kan. Dat ‘bewees’ Nasrdin Dchar toen hij tijdens het Nederlands Film Festival de prijs voor beste acteur won. Na zijn ontroerende dankwoord, waarin hij kritiek uitte op de huidige rechtse politiek,maakte de multiculturele samenleving een klein sprongetje. Eindelijk weer eens iets positiefs, verzuchtten de media. Eindelijk iets anders om over te berichten dan die ellendige integratieproblematiek. Eenzelfde verademing valt de lezer van Midden-Oosten magazine Brownbook en moslimtijdschrift Emel ten deel. Beide bladen belichten de zonnige kant van een wereld waar stereotypes doorgaans de dienst uitmaken.Door sara spoelstra.

Viering van de moderne Arabier

-

-

--

--

Het onderwerp van de Brownbooks zomereditie, ‘redefining luxury’, isgoedgekozen in het licht van de huidige economische situatie. En zelfkritisch bovendien voor een blad dat in Dubai redactie houdt. Arabische ‘well-worn cliches’ van veel geld, dure jachten en grote hotelsworden afgeschud met artikelen over een stiltehotel in Fes, ’s wereldsgrootste biologische supermarkt in Dubai en de introductie van de ecologisch vriendelijke moskee (met windturbine in de minaret). Aan hetwoord zijn designers, architecten, muzikanten en wetenschappers.De tienjarige herdenking van 9/11 en de huidige nasleep van de ArabischeLente maken het bijna onontkoombaar om het niet óók over een maat-schappijkritische boeg te gooien.

Moslim zijn en een gouden kalf winnen: het kan. Dat ‘bewees’ Nasrdin Dchar toen hij tijdens het Nederlands Film Festival de prijs voor beste acteur won. Na zijn ontroerende dankwoord, waarin hij kritiek uitte op de huidige rechtse politiek,maakte de multiculturele samenleving een klein sprongetje. Eindelijk weer eens iets positiefs, verzuchtten de media. Eindelijk iets anders om over te berichten dan die ellendige integratieproblematiek. Eenzelfde verademing valt de lezer van Midden-Oosten magazine Brownbook en moslimtijdschrift Emel ten deel. Beide bladen belichten de zonnige kant van een wereld waar stereotypes doorgaans de dienst uitmaken.Door sara spoelstra.

Viering van de moderne Arabier

-

-

Dat doet Brownbook wel, maar het blad weet ook hier de clichésvakkundig te vermijden door steeds een verrassende invalshoek tekiezen. Na het portret van de Amerikaans-Afghaanse kunstenaar inKabul die een kledinglijn voor zelfmoordterroristen ontwerpt volgengrappige infographics over dadels en sluiers. Verrassend is ook het ar-tikel waarin de voormalige probleemwijk Kreuzberg in Berlijn, dievanwege de vele Turkse bewoners ook wel als ‘Little Istanbul’ bekendstaat, als hippe reisbestemming wordt aangemerkt.Er gaat achter dit tijdschrift een rijkgeschakeerde wereld schuil volhippe, creatieve en enthousiaste wereldburgers. En of die nou moslimzijn of niet, dat doet er eigenlijk niet toe.Sara Spoelstra (1983) is freelance journalist en cultuurwetenschapper.

Huidig nummer brownbook 35 Kuwaithttp://bit.ly/VlQ4vq

-

-

Since 2004, Bidoun has filled a gaping hole in the arts and culture coverage of the Middle East, pioneering a dis-tinctive voice that is intelligent, critical, and original. From the beginning, Bidoun has served as a platform — fornew questions, images, and ideas about the Middle East. Bidoun’s activities fall in three primary areas: publishing,educational, and curatorial. To date, our projects have included a range of pursuits: curatorial initiatives, educa-tional programs, artist commissions, talks, tours, performances, books, an itinerant library, and an online archiveof avant-garde media.Bidoun magazine has won some of the most sought-after honors in the publishing world, including a nomination fora National Magazine Award for General Excellence in 2009, and three UTNE Independent Press Awards for so-cial and cultural coverage, design, and art writing. Bidoun has been written about in Artforum, British Vogue,Newsweek, The New York Times Magazine, The New Yorker, Sueddeutsche Zeitung, and made an appearance onTopic A With Tina Brown, among many other venues.Our contributors include avant-garde artists, gallerists, writers, activists, and entrepreneurs from across the globe,as well as pop stars (like Maya Arulpragasam aka MIA), art stars (like Walid Raad, Lawrence Weiner, and TonyShafrazi), and even a Nobel Prize laureate (Orhan Pamuk).

Huidig nummer MIGRATIONhttp://bit.ly/TPHyUs

Kunstforum Numéro hommes , Purple Fas-hion , Foam, Mister Motley, Viktor , High-snobiety, M Make Up, Slanted, Pop, DasMagazine, De Gids, Gastronomica, BEEF,Fantastic Man, Be Street, Prestage, Love,Vogue , Wallpaper, Citizen K, Monocle, Be-liever, The Travel Almanac, CollezioniBambini, V Magazine,Emel, Kid’s wear.Lapham's Quarterly, Plant Journal, Fire &Knives, Under Current, Indie, Lucky Peach,Glass, TAR, Inventory, Steel, Rouleur, Items,l'Uomo Vogue, Zoo Magazine, Elephant,Rouleur, Adbusters, Gallery, Bidoun, Sel-vedge, IDN, Sneaker Freaker, 10 Women en10 Men, Gentlewoman, The Heritage Post,The Alpine Journal, Industry, Colours, CR,Kinfolk, Anthology, Uppercase, Fricote, Puta Egg on it, Fukt, Mono, KinK, Horst, LittleJoe, Lula, Material Girl, I-D, WAD, Men’sFile, Shindig, Juxaposed, Items, GUP, Apar-tamento, Disigneo, AD, Vt-Wonen, LInda, Toiletpaper, Steel, Little White Lies, Cut,Soigneur, Nico, The Weekender, Self ser-vice, Rolla Coaster, Sight and Sound,Frieze, Acne Paper....and much much more.....

MAGWhispers 04

volgendnummer: