Maartje Frederiks (31), al 5 jaar de baas bij Hellofresh Maaltijdbox … · 2016. 8. 8. · maken...
1
Ook thuis afgeleverd... Naast Hellofresh zijn er meer bedrijven die het ons gemakkelijker willen maken een gezonde maal- tijd op tafel te zetten. Allerhande Maaltijd- box “Voor onze box heb je geen abonnement nodig. Je kan hem eenmalig bestellen of meerdere keren. Een groot voordeel is dat je daarnaast ook je andere boodschappen erbij kan bestellen. Alles wordt tegelijktijdig gele- verd, zonder extra be- zorgkosten.” De Allerhande Maaltijdbox kost 35 euro, hiervoor heb je drie tweepersoons maal- tijden. Marley Spoon “Wij besteden veel zorg aan de juiste hoeveelhe- den. We kopen de produc- ten in op basis van de vraag. Zowel de produ- cent als de consument hoeft zo niets weg te gooien. Een groot voor- deel is daarnaast dat je acht weken van tevoren het aanbod aan weekre- cepten in kan kijken en mag kiezen welke maal- tijden je wil ontvangen. ” De prijzen van Marley Spoon variëren van 36 euro voor twee tweeper- soons maaltijden, tot 74,40 euro voor vier fami- liemaaltijden. Matthijs maaltijd- box “Ik heb als chef-kok veel ervaring in het maken van recepten, die zet ik nu in voor de maaltijd- box. Ik vind het belang- rijk dat mensen in een half uur een gerecht op tafel kunnen zetten, zonder stress in de keu- ken.” De prijzen van Mathijs Maaltijdbox variëren van 39 euro voor drie twee- persoons maaltijden tot 59 euro voor drie familie- maaltijden. Beebox “Beebox is het biologi- sche alternatief. We hebben het EKO en B Corp keurmerk. Dit betekent dat al onze producten van Neder- landse producenten komen. De samenstelling van de box en recepten wordt centraal geregeld, maar de klant ziet alleen de lokale ondernemer.” De Beebox is als enige box verkrijgbaar voor een persoon. Deze box kost 32,50 euro voor drie maaltijden. De duurste box kost 58,50 voor vier personen. Meer Boxen T14 DE TELEGRAAF MAANDAG 8 AUGUSTUS 2016 T15 DE TELEGRAAF MAANDAG 8 AUGUSTUS 2016 Maaltijdbox wint terrein W e zitten in het oude hoofd- kantoor van V & D dat is om- gebouwd tot een prachtig kantoren- complex. Waar Hellofresh is gevestigd, zat vroeger het distributiegedeelte. Ooit reden hier vrachtwa- gens af en aan om goede- ren te lossen en in te laden op de plek waar nu grote ramen zitten. Waar inder- tijd de dozen opgestapeld stonden, staan nu lange tafels waaraan recepten- makers bedenken wat we over een paar weken gaan eten. Sinds de introductie van Hellofresh in Nederland (het concept bestond al in Duitsland) lijkt het daar in ieder geval wel op. In de praktijk zijn 150.000 men- sen lid van de maaltijdser- vice, maar soms lijkt het erop of heel Nederland is vergeven van de Hello- freshklanten. Waar je ook komt, op een festival, op een zaterdagmiddag in het stadscentrum, je wordt overal aangespro- ken door blije jongens en meisjes: ’Kent u onze maaltijdbox al, mag ik u een kortingsbon aanbie- den?’ Kindje „Een vriend kende de Duitse oprichter”, vertelt Maaike die hoogzwanger is van wat ze zelf ’haar tweede kindje’ noemt („Hellofresh is mijn eerst- geborene.”) „Ik zag het plan meteen helemaal zit- ten. Vooral omdat ik zelf dolgraag lid zou zijn van een dergelijke service. Als hardwerkend mens is het toch iedere avond weer een ding: wat eten we, wie doet de boodschappen? Ik ben echt zo ongeveer van- uit het niets begonnen: in- kopen, dozen inpakken. Maar ik ben niet verbaasd dat het daarna zo’n vlucht heeft genomen. Ik heb al- tijd in het concept ge- loofd.” Inmiddels is Hellofresh een grote speler in het maaltijdboxengebeuren. En zoals dat vaker gaat met succesformules, de navolgers schieten als paddenstoelen uit de grond: Marley Spoon, de Allerhandebox, Matthijs Vrieze... Onlangs werd zelfs een halalbox gelan- ceerd. En met al dat suc- ces kwam natuurlijk ook de kritiek. Hellofresh zou zich veel te belerend op- stellen door iedere keer weer quinoa en bulgur in de pakketten te stoppen, het verkoopbeleid zou te agressief zijn, het lidmaat- schap nauwelijks stop te zetten. Een open brief van een klant ging viraal. Kritiek „Ja, ik trek me die kri- tiek aan”, zegt Maartje wier naam altijd onder de mails van de maaltijd- boxenservice staat en daardoor ook in de ge- noemde brief recht- streeks werd aangespro- ken. „Door mezelf als ge- zicht te profileren, ben ik ook zelf degene die onder vuur wordt genomen als mensen zich ergens aan ergeren. Maar ik laat het niet langs me afglijden. Ik doe echt wat met het com- mentaar. Onze verkopers krijgen een training, het opzeggen van de boxen is eenvoudiger geworden, klanten zitten niet meer vast aan vaste gerechten, maar kunnen tegenwoor- dig 3 of 5 maaltijden kie- zen uit 8 suggesties. Houd je niet van quinoa, dan neem je lekker wat an- ders.” De oprichtster van Hel- loFresh in Nederland kan ieder moment bevallen van een dochter. Met een gemiddelde werkweek van 60 tot 70 uur, kan dat nog best lastig combine- ren worden. „Ik denk dat het wel losloopt”, zegt ze optimistisch. „Ik heb een enorme passie voor wat ik doe en ik denk dat dat het gemakkelijker maakt om een en ander te combine- ren. Verder heb ik een lief- devolle partner en een fa- milie die me steunt. Ik denk dat het wel goed komt. Ik hoef me in ieder geval geen zorgen te ma- ken over wat we eten. Ik ben zelf ook lid.” ’Ik trek me de kritiek aan’ Maartje Frederiks (31), oprichtster van Hellofresh, werkte in de finan- ciële wereld. „En daar had ik het echt wel naar mijn zin. Maar in mijn achterhoofd speelde altijd dat idee: ooit begin ik iets voor mezelf.” Maartje Frederiks (31), al 5 jaar de baas bij Hellofresh Maartje: „Hellofresh is mijn eerste kindje. De tweede is onderweg.” FOTO RICHARD MOUW Op een dag vertelt je man dat hij voortaan liever als vrouw door het leven gaat. Het overkwam de 51-jarige Marian Geurtsen. Blijven of weggaan? Dat is de vraag waar ze lang mee worstel- de. Dat gevecht resulteerde uiteindelijk in het boek ’Een bijzondere liefde’. „Ik viel op zijn zachte ka- rakter, zeventien jaar gele- den”, vertelt Marian. „Al een week nadat we elkaar leerden kennen, vertelde hij me dat hij van vrouwendin- gen hield, zoals kleding en make-up. Ik zag dat gewoon als een leuke hobby: ik hield van zingen, hij deed aan tra- vestie. Niets mis mee. Het feit dat hij nou eenmaal man was, had hij geaccepteerd.’’ Miranda Tenminste, dat dacht ze. Want de man waar Marian ooit verliefd op werd, heet nu Miranda en gaat door het leven als vrouw. „We waren thuis en het was al laat. ’Marian, ik denk dat we moeten praten’, zei ze tegen me. Ergens wist ik wat er ging komen. Ze ver- telde dat ze wilde uitzoeken of ze toch niet gelukkiger zou zijn als ze permanent als vrouw door het leven zou gaan. Ik dacht: oké, het hoge woord is er nu dus uit. En ik heb geen flauw idee wat het inhoudt en hoe de toekomst er voor ons uit gaat zien. Maar dan duik ik er maar in. Een sprong in het diepe.’’ Dubbel Terwijl ze bij Miranda een enorme rust zag verschij- nen, had ze zelf een dubbel gevoel. „Aan de ene kant gunde ik haar al het geluk van de wereld. Maar tegelijker- tijd heb ik haar altijd eerlijk ge- zegd dat din- gen waar zij gelukkig van wordt, niet au- tomatisch ook mij geluk- kig ma- ken.” Ma- rian vond vooral het mo- ment waarop Miranda aan de hormo- nen be- gon, las- tig. „Terwijl zij zoiets had van ’eindelijk, ik krijg borsten!’, dacht ik: ’wat moet ik hier- mee? Ik ben niet voor niets hetero.’’’ En dan was er ook nog de buitenwereld. „Ik moest ineens gaan zeggen dat ik met een vrouw sa- menwoonde, terwijl ik niet eens lesbisch ben. Maar uit- eindelijk was het slechts een kwestie van wennen.” Accepteren Marian en Miranda ble- ven bij elkaar. „Als je je- zelf die tijd gunt als part- ner en jezelf ruimte geeft om verdriet te hebben, helpt dat enorm. Er is altijd het gevaar dat je jezelf te- veel wegcijfert, wanneer je partner een transitie ondergaat. Daarom ben ik veel met vriendinnen blij- ven praten en heb ik altijd stilgestaan bij de vraag wat het met mij doet. Blijft er naast het ver- lies van zijn man- zijn nog genoeg over wat ik wél leuk vind? Zo heb ik er altijd tegenaan gekeken. Weggaan kan al- tijd nog, dacht ik.” Het stel geeft elkaar de ruimte en is altijd open in de communicatie. „Fysieke aantrekkingskracht, seksu- aliteit dus, is niet belangrijk voor ons”, vertelt Marian. „Wij vinden intimiteit op andere manieren. Geleide- lijk aan kregen we het ver- trouwen dat het ging wer- ken. We voelden dat on- danks alles wat er veran- derd was, de basis tussen ons goed was. We gingen het redden.’’ Getrouwd Vorig jaar is het stel op- nieuw getrouwd. „Ergens ben ik ook opnieuw verliefd geworden’’, vertelt Marian. „Verliefd op Miranda. Toen ze nog man was, besteedde ze nauwelijks aandacht aan haar uiterlijk. Dat was im- mers toch niet interessant. Maar nu ze vrouw is, kleedt ze zich beter en ziet ze er al- tijd heel verzorgd uit. Ik ben er trots op om naast haar te lopen en met haar te pron- ken. Dan denk ik: ja, kijk maar. Dít is mijn vrouw!’’ ’Een bijzondere liefde’, het boek voor partners van transgenders, ligt nu in de winkel. Opnieuw verliefd op Miranda NU OP WWW.VROUW.NL Spijt van mijn kinderen OOK OP VROUW.NL Klaar met de sportzomer door Iris te Voert door Marjolein Hurkmans COLUMN PHAEDRA WERKHOVEN ,W at? Is je moe- der overle- den?” vraag ik verbijsterd aan mijn vrien- din. We zagen elkaar een tijd niet en ik wist wel dat haar moeder een zwakke gezondheid had en ook dat ze twee jaar geleden het contact met haar had verbroken. Toch schrok ik van het nieuws. Want ook ik kende de moeder, van verjaardagen. Ik vond haar altijd wel aardig. Voor mijn vriendin was ze nooit een moeder. En dat ze stierf maakte bij haar weinig los. Ze kwam er niet voor terug van vakan- tie. Ik bevroeg haar erover, maar merkte dat het ijs om haar hart kwam. „Wat had een laatste bezoek nog goed kunnen maken?” De moeder stierf zonder haar kinderen. Ooit maakte ik een repor- tage over kinderen die het contact met hun ouders verbreken. Ik was op een lotgenotenbijeenkomst van die ouders. Verzuchtingen, slachtofferschap en veel verdriet. Foto’s van kinde- ren en kleinkinderen raakten en verlieten mijn handen. De verhalen schrijnend, het onbegrip groot. Tranen rolden over wangen, hakken stonden in het zand. En steeds moest ik mijn best doen om niet te schreeuwen: hoe hebben jullie het zo kunnen verkloten? Ieder ander had mijn vriendin een onmens gevonden. Waarom zette ze zich er niet overheen en stond ze aan het sterf- bed? De vriendinnen van de moeder zagen mijn vriendin en haar broer als monsters. Maar ik begrijp hen. Zelf verbrak ik bijna het contact met mijn moeder. Ging zowat on- derdoor aan de kwaad- spraak die ze deed. Het claimen. Het dreigen. Toch liet ik haar niet gaan. Want ooit was ze wèl die lieve moeder. Dat zei mijn vriendin: „Jij kan nog herinneringen opha- len aan toen het wel leuk was. Maar bij ons zijn geen mooie dingen.” Ver- drietig werd ik van haar verhaal. Van de afkeuren- de blikken op de crematie. Het bracht me terug bij die dag, dat de beste vriendin van mijn moeder fluisterde, terwijl de kist met mijn dode moeder erin in de huiskamer zoemde: „Ik geloofde er niks van hoor, wat ze allemaal zei. Ik weet wat voor lieve meiden jullie zijn.” En hoe me dat troostte. Daar ben je dan dus volwassene voor. Een kind blijft nooit zomaar weg. Moeder TWITTER.COM/PHAE- DRAJANINE Een kind blijft nooit zomaar weg Marian: „Ik werd weer ver- liefd.” FOTO RENE BOUWMAN
Transcript of Maartje Frederiks (31), al 5 jaar de baas bij Hellofresh Maaltijdbox … · 2016. 8. 8. · maken...
Ook thuis afgeleverd...
Naast Hellofresh zijn ermeer bedrijven die hetons gemakkelijker willenmaken een gezonde maal-tijd op tafel te zetten.
Allerhande Maaltijd-box“Voor onze box heb jegeen abonnement nodig.Je kan hem eenmaligbestellen of meerderekeren. Een groot voordeelis dat je daarnaast ook jeandere boodschappenerbij kan bestellen. Alleswordt tegelijktijdig gele-verd, zonder extra be-zorgkosten.”De Allerhande Maaltijdboxkost 35 euro, hiervoor hebje drie tweepersoons maal-tijden.
Marley Spoon“Wij besteden veel zorgaan de juiste hoeveelhe-den. We kopen de produc-ten in op basis van devraag. Zowel de produ-cent als de consumenthoeft zo niets weg tegooien. Een groot voor-deel is daarnaast dat jeacht weken van tevorenhet aanbod aan weekre-cepten in kan kijken en
mag kiezen welke maal-tijden je wil ontvangen. ”De prijzen van MarleySpoon variëren van 36euro voor twee tweeper-soons maaltijden, tot74,40 euro voor vier fami-liemaaltijden.
Matthijs maaltijd-box“Ik heb als chef-kok veelervaring in het makenvan recepten, die zet iknu in voor de maaltijd-box. Ik vind het belang-rijk dat mensen in eenhalf uur een gerecht optafel kunnen zetten,zonder stress in de keu-ken.”De prijzen van MathijsMaaltijdbox variëren van39 euro voor drie twee-persoons maaltijden tot59 euro voor drie familie-maaltijden.
Beebox“Beebox is het biologi-sche alternatief. Wehebben het EKO en BCorp keurmerk. Ditbetekent dat al onzeproducten van Neder-landse producentenkomen. De samenstellingvan de box en receptenwordt centraal geregeld,maar de klant ziet alleende lokale ondernemer.” De Beebox is als enigebox verkrijgbaar voor eenpersoon. Deze box kost32,50 euro voor driemaaltijden. De duurstebox kost 58,50 voor vierpersonen.
Meer Boxen
T14 DE TELEGRAAFMAANDAG 8 AUGUSTUS 2016 T15DE TELEGRAAF
MAANDAG 8 AUGUSTUS 2016
Maaltijdbox wint terrein
We zitten in hetoude hoofd-kantoor van V& D dat is om-gebouwd tot
een prachtig kantoren-complex. Waar Hellofreshis gevestigd, zat vroegerhet distributiegedeelte.Ooit reden hier vrachtwa-gens af en aan om goede-ren te lossen en in te ladenop de plek waar nu groteramen zitten. Waar inder-tijd de dozen opgestapeldstonden, staan nu langetafels waaraan recepten-
makers bedenken wat weover een paar weken gaaneten.
Sinds de introductie vanHellofresh in Nederland(het concept bestond al inDuitsland) lijkt het daar inieder geval wel op. In depraktijk zijn 150.000 men-sen lid van de maaltijdser-vice, maar soms lijkt heterop of heel Nederland isvergeven van de Hello-freshklanten. Waar je ookkomt, op een festival, opeen zaterdagmiddag inhet stadscentrum, je
wordt overal aangespro-ken door blije jongens enmeisjes: ’Kent u onzemaaltijdbox al, mag ik ueen kortingsbon aanbie-den?’
Kindje„Een vriend kende de
Duitse oprichter”, verteltMaaike die hoogzwangeris van wat ze zelf ’haartweede kindje’ noemt(„Hellofresh is mijn eerst-geborene.”) „Ik zag hetplan meteen helemaal zit-ten. Vooral omdat ik zelfdolgraag lid zou zijn vaneen dergelijke service. Alshardwerkend mens is hettoch iedere avond weereen ding: wat eten we, wiedoet de boodschappen? Ikben echt zo ongeveer van-uit het niets begonnen: in-kopen, dozen inpakken.Maar ik ben niet verbaasddat het daarna zo’n vluchtheeft genomen. Ik heb al-tijd in het concept ge-
loofd.” Inmiddels is Hellofresh
een grote speler in hetmaaltijdboxengebeuren.En zoals dat vaker gaatmet succesformules, denavolgers schieten alspaddenstoelen uit degrond: Marley Spoon, deAllerhandebox, MatthijsVrieze... Onlangs werdzelfs een halalbox gelan-ceerd. En met al dat suc-ces kwam natuurlijk ookde kritiek. Hellofresh zouzich veel te belerend op-stellen door iedere keerweer quinoa en bulgur inde pakketten te stoppen,het verkoopbeleid zou teagressief zijn, het lidmaat-schap nauwelijks stop tezetten. Een open brief vaneen klant ging viraal.
Kritiek„Ja, ik trek me die kri-
tiek aan”, zegt Maartjewier naam altijd onder demails van de maaltijd-
boxenservice staat endaardoor ook in de ge-noemde brief recht-streeks werd aangespro-ken. „Door mezelf als ge-zicht te profileren, ben ik
ook zelf degene die ondervuur wordt genomen alsmensen zich ergens aanergeren. Maar ik laat hetniet langs me afglijden. Ikdoe echt wat met het com-mentaar. Onze verkoperskrijgen een training, hetopzeggen van de boxen iseenvoudiger geworden,
klanten zitten niet meervast aan vaste gerechten,maar kunnen tegenwoor-dig 3 of 5 maaltijden kie-zen uit 8 suggesties. Houdje niet van quinoa, danneem je lekker wat an-ders.”
De oprichtster van Hel-loFresh in Nederland kanieder moment bevallenvan een dochter. Met eengemiddelde werkweekvan 60 tot 70 uur, kan datnog best lastig combine-ren worden. „Ik denk dathet wel losloopt”, zegt zeoptimistisch. „Ik heb eenenorme passie voor wat ikdoe en ik denk dat dat hetgemakkelijker maakt omeen en ander te combine-ren. Verder heb ik een lief-devolle partner en een fa-milie die me steunt. Ikdenk dat het wel goedkomt. Ik hoef me in iedergeval geen zorgen te ma-ken over wat we eten. Ikben zelf ook lid.”
’Ik trekme dekritiekaan’
Maartje Frederiks (31), oprichtstervan Hellofresh, werkte in de finan-ciële wereld. „En daar had ik hetecht wel naar mijn zin. Maar in mijnachterhoofd speelde altijd dat idee:ooit begin ik iets voor mezelf.”
Maartje Frederiks (31), al 5 jaar de baas bij Hellofresh
Maartje: „Hellofresh is mijn eerste kindje. De tweede is onderweg.” FOTO RICHARD MOUW
Op een dag vertelt je mandat hij voortaan liever alsvrouw door het leven gaat.Het overkwam de 51-jarigeMarian Geurtsen. Blijvenof weggaan? Dat is de vraagwaar ze lang mee worstel-de. Dat gevecht resulteerdeuiteindelijk in het boek’Een bijzondere liefde’.
„Ik viel op zijn zachte ka-rakter, zeventien jaar gele-den”, vertelt Marian. „Aleen week nadat we elkaarleerden kennen, vertelde hijme dat hij van vrouwendin-gen hield, zoals kleding enmake-up. Ik zag dat gewoonals een leuke hobby: ik hieldvan zingen, hij deed aan tra-vestie. Niets mis mee. Hetfeit dat hij nou eenmaal manwas, had hij geaccepteerd.’’
MirandaTenminste, dat dacht ze.
Want de man waar Marianooit verliefd op werd, heetnu Miranda en gaat door hetleven als vrouw.
„We waren thuis en hetwas al laat. ’Marian, ik denkdat we moeten praten’, zeize tegen me. Ergens wist ikwat er ging komen. Ze ver-telde dat ze wilde uitzoekenof ze toch niet gelukkigerzou zijn als ze permanentals vrouw door het leven zou
gaan. Ik dacht: oké, het hogewoord is er nu dus uit. En ikheb geen flauw idee wat hetinhoudt en hoe de toekomster voor ons uit gaat zien.Maar dan duik ik er maar in.Een sprong in het diepe.’’
DubbelTerwijl ze bij Miranda een
enorme rust zag verschij-nen, had ze zelf een dubbelgevoel. „Aan de ene kantgunde ik haar al het gelukvan de wereld.Maar tegelijker-tijd heb ik haaraltijd eerlijk ge-zegd dat din-gen waar zijgelukkig vanwordt, niet au-tomatischook mijgeluk-kigma-ken.”
Ma-rianvondvooralhet mo-mentwaaropMirandaaan dehormo-nen be-gon, las-tig.
„Terwijl zij zoiets had van’eindelijk, ik krijg borsten!’,dacht ik: ’wat moet ik hier-mee? Ik ben niet voor nietshetero.’’’ En dan was er ooknog de buitenwereld. „Ikmoest ineens gaan zeggendat ik met een vrouw sa-menwoonde, terwijl ik nieteens lesbisch ben. Maar uit-eindelijk was het slechtseen kwestie van wennen.”
AccepterenMarian en Miranda ble-
ven bij elkaar. „Als je je-zelf die tijd gunt als part-ner en jezelf ruimte
geeft om verdriet tehebben, helpt datenorm. Er is altijd het
gevaar dat je jezelf te-veel wegcijfert, wanneer
je partner een transitieondergaat. Daarom
ben ik veel metvriendinnen blij-
ven praten enheb ik altijd
stilgestaanbij de vraagwat hetmet mijdoet. Blijft
er naasthet ver-lies vanzijnman-zijn noggenoeg
over wat ik wél leuk vind?Zo heb ik er altijd tegenaangekeken. Weggaan kan al-tijd nog, dacht ik.”
Het stel geeft elkaar deruimte en is altijd open in decommunicatie. „Fysiekeaantrekkingskracht, seksu-aliteit dus, is niet belangrijkvoor ons”, vertelt Marian.„Wij vinden intimiteit opandere manieren. Geleide-lijk aan kregen we het ver-trouwen dat het ging wer-ken. We voelden dat on-danks alles wat er veran-derd was, de basis tussenons goed was. We gingen hetredden.’’
GetrouwdVorig jaar is het stel op-
nieuw getrouwd. „Ergensben ik ook opnieuw verliefdgeworden’’, vertelt Marian.„Verliefd op Miranda. Toenze nog man was, besteeddeze nauwelijks aandacht aanhaar uiterlijk. Dat was im-mers toch niet interessant.Maar nu ze vrouw is, kleedtze zich beter en ziet ze er al-tijd heel verzorgd uit. Ik bener trots op om naast haar telopen en met haar te pron-ken. Dan denk ik: ja, kijkmaar. Dít is mijn vrouw!’’
’Een bijzondere liefde’, hetboek voor partners vantransgenders, ligt nu in dewinkel.
Opnieuw verliefdop Miranda
NU OP WWW.VROUW.NL
Spijt van mijn kinderenOOK OP VROUW.NL
Klaar met de sportzomer
door Iris te Voert
door Marjolein Hurkmans
COLUMNPHAEDRA WERKHOVEN
,Wat? Is je moe-der overle-den?” vraag ik
verbijsterd aan mijn vrien-din. We zagen elkaar eentijd niet en ik wist wel dathaar moeder een zwakkegezondheid had en ook datze twee jaar geleden hetcontact met haar hadverbroken. Toch schrok ikvan het nieuws. Want ookik kende de moeder, vanverjaardagen. Ik vond haaraltijd wel aardig.Voor mijn vriendin was zenooit een moeder. En datze stierf maakte bij haarweinig los. Ze kwam erniet voor terug van vakan-tie. Ik bevroeg haar erover,maar merkte dat het ijs omhaar hart kwam. „Wat hadeen laatste bezoek noggoed kunnen maken?” Demoeder stierf zonder haarkinderen.Ooit maakte ik een repor-tage over kinderen die hetcontact met hun oudersverbreken. Ik was op eenlotgenotenbijeenkomst vandie ouders. Verzuchtingen,slachtofferschap en veel
verdriet. Foto’s van kinde-ren en kleinkinderenraakten en verlieten mijnhanden. De verhalenschrijnend, het onbegripgroot. Tranen rolden overwangen, hakken stondenin het zand. En steedsmoest ik mijn best doenom niet te schreeuwen:hoe hebben jullie het zokunnen verkloten?Ieder ander had mijnvriendin een onmensgevonden. Waarom zetteze zich er niet overheenen stond ze aan het sterf-bed? De vriendinnen vande moeder zagen mijnvriendin en haar broer alsmonsters. Maar ik begrijphen. Zelf verbrak ik bijna
het contact met mijnmoeder. Ging zowat on-derdoor aan de kwaad-spraak die ze deed. Hetclaimen. Het dreigen.Toch liet ik haar nietgaan. Want ooit was zewèl die lieve moeder. Datzei mijn vriendin: „Jij kannog herinneringen opha-len aan toen het wel leukwas. Maar bij ons zijngeen mooie dingen.” Ver-drietig werd ik van haarverhaal. Van de afkeuren-de blikken op de crematie.Het bracht me terug bijdie dag, dat de bestevriendin van mijn moederfluisterde, terwijl de kistmet mijn dode moedererin in de huiskamerzoemde: „Ik geloofde erniks van hoor, wat zeallemaal zei. Ik weet watvoor lieve meiden julliezijn.” En hoe me dattroostte. Daar ben je dandus volwassene voor. Eenkind blijft nooit zomaarweg.
Moeder
TWITTER.COM/PHAE-DRAJANINE
Een kindblijftnooitzomaarweg
Marian:„Ik werd
weer ver-liefd.” FOTO RENEBOUWMAN
