Luxe in Tilburg: goedkoop wonen

Onafhankelijk magazine van Tilburg University

Luxe in Tilburg:goedkoop wonen

Jan Renkema uitgeschrevenNieuwe onderwijswet heeft impact

no. 0514 november 2013

Univers14 november 2013

02. En passant

En dan was ik inderdaad dood en moest ik nu de overtocht betalen

Column

Erik-Jan Broers is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.

Waarom overkomen mij altijd zulke dingen? Ik bevond mij in een omgeving die mij niet bekend voorkwam. Waarschijnlijk had ik tijdens mijn wandeling ergens een verkeerde afslag genomen. Omdat ik nu eenmaal geen gevoel voor richting heb – nooit gehad – liep ik steeds verder verloren. Het werd almaar donkerder, naargeestiger, killer om mij heen. Het landschap was kaal en onvriendelijk; sporen van menselijke bewoning waren nergens te ontdekken. Mist kroop op van de grond. De stilte was drukkend, geladen. Ik kreeg een koud, onbehaaglijk gevoel – het leek wel of ik was overgegaan naar een andere dimensie; ja, het leek wel alsof ik mij niet langer in het land der levenden bevond. Op goed geluk liep ik verder in de steeds dichter wordende mist. Tot ik bij een rivier kwam en niet verder kon. Over het water klonken zacht klagende stemmen – woorden die ik niet kon verstaan, in een vreemde tongval die mij vaag bekend voorkwam. Oud-Grieks

misschien? Of Limburgs? Uit de nevels doemde een lange donkere boot op, met op de achterplecht een gebogen figuur in een grauwe kapmantel, die een ouderwetse vaarboom hanteerde. Zou deze rivier dan de Styx zijn? Met aan de over-zijde het land der doden? Dan was deze schimmige boots-man zeker Charon, de schipper die mij moest overzetten. En dan was ik inderdaad dood en moest ik nu de overtocht betalen. Ik had alleen een briefje van vijftig euro bij me, maar daar had de bootsman niet van terug. En pinnen kon ook al niet. Zonde, zei de bootsman, doodzonde. Moest ik dat hele eind weer terug. Ik was doodmoe toen ik eindelijk thuiskwam. Tsja, zo gaan die dingen.

Doodlopende weg

Goed voorbereid op een

succesvolle toekomst!Mastervoorlichtingsavond: 28 november 2013

Meld je aan www.tilburguniversity.edu/najebachelor

(Advertentie)

Van de redactieEen Univers met de opstandelingen van ‘69 en een pastoor. In de jaren zeventig en tachtig had dit absoluut niet gekund. Je was gelovig óf buitenkerkelijk en als bladenmaker was je gehouden aan ’n eenmaal ge-maakte keuze. Maar de tijden zijn veranderd, volgens mij passen de linkse idealen ook best bij onze pastoor

alumnus Stefan. Toch moest Frans Godfroy, een van de opstandelingen van ‘69, nog wel even mopperen: “Hoe heeft het bestuur van de universiteit het in hun hoofd gehaald om een pauselijke goedkeuring

te vragen voor hun opleiding. Je gaat toch niet aan de leiband van het Vaticaan lopen?” Veertig jaar na dato zijn we nog niet uitgediscussieerd over het geloof.

Francine Bardoel, hoofdredacteur [email protected]

Univers 14 november 2013

Inhoudsopgave .03

Colofon AdresPostbus 901535000 LE [email protected]

www.universonline.nl

BasisontwerpUnit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven

CoverPascal Tieman (voor)Ton Toemen (achter)

ProductiePrismaPrint

[email protected]

UitgaveUnivers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University

Volgende editieUnivers 6 verschijnt op 5 december 2013

RedactieraadIrene Claessens, Jasper Haenen, Annemarie Hinten (voorzitter), Hille van der Kaa, Antony Pemberton, Liza Reizevoort, Jos Straathof, Marcel Zeelenberg

Dit nummer is gemaakt doorFrancine Bardoel, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn, Gerrie van Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Luuk Koelman, Sonia Kolasinska, Sylvia Kuijsten, Petra Merkx, Charles Peter, Marjolein Schalk, Iris Scherphof, Bart Smout, Mathijs Sukel, Pascal Tieman, Ton Toemen, Madelon Verwijmeren, Rik Wassens, Jozien Wijkhuijs, Malini Witlox, Zoë-Amber Wolters

08. Passion, Fear & FaithEen van TiU’s kleurrijkste hoogleraren stopt er mee.

Na dertig jaar trouwe dienst zet Jan Renkema, die

bekendheid verwierf met de Schrijfwijzer, een punt

achter zijn carrière. De ogen van studenten zal hij

missen. “Daar zit nog een gezonde veroveringsdrang

in.”

12. Kameroverschot in de maakWoningnood onder studenten? Niet in Tilburg. Dank-

zij een stortvloed aan nieuwe appartementen kun

je hier leven als God in Frankrijk. “Huisjesmelkers

zullen voelen dat er nieuwe kamers bijkomen.”

18. Nieuwe onderwijswet met impact Verplichte studiekeuzeactiviteiten, brede bachelors

en vervroegde inschrijving: achter de schermen vin-

den een hoop veranderingen plaats voor het hoger

onderwijs. De wet Kwaliteit in Verscheidenheid deelt

momenteel de lakens uit.

22. Views of a young pastor’s life“I want to be a shepherd like Jesus,” pastor Stefan

Schevers says. He is young, Catholic and a former

student of our university. Photographer Ton Toemen

followed Schevers for months and created a beautiful

insight in his life.

04. Buzz

06. Pics

08. Passion, fear & faith

11. Opinie

12. Coverstory

16. TiU-panel

17. Univers 50

18. Onderwijs

20. Lifestyle

22. Science & Society

23. Science & School

24. International

27. What's in the world

08.

12. 24.


04. Buzzcoördinatie Malini Witlox

Nieuws

Zorgen over wetenschapscommissieOnderzoekers van de faculteit Sociale Wetenschappen maken zich zorgen over handhaving van regels door een recent ingestelde Wetenschapscommissie, die beoordeelt of ze wel goed met hun data omgaan. Wetenschappers zijn bang dat ze dingen doen die in hun eigen vakgebied gebruikelijk zijn, maar die misschien door de wetenschapscommissie worden afgekeurd.

Wat zijn bijvoorbeeld ruwe data, en wat is een tekortkoming? Met data rommelen of per ongeluk verkeerd afronden? Wat is het precieze doel van de wetenschapscommissie, vroeg de faculteitsraad zich af. “Er is erg veel onrust bij een aantal werk-nemers. In de wandelgangen hoor je klachten.”Volgens het faculteitsbestuur is er geen reden tot bezorgdheid. Decaan Klaas Sijtsma: “Het gaat niet om fraudeopsporing, maar om professionalisering van de manier waarop onderzoekers met data omgaan. Veel wetenschappers gaan op een amateu-ristische, slordige manier met data om. Dat is per vakgebied wisselend. Zo is het in de regel bij sociologie wel goed geregeld en worden de data op een vaste plek ondergebracht en goed gedocumenteerd. Psychologen doen dat minder en hebben vaak een doos met data op zolder staan. Een professionali-seringsslag is geen overbodige luxe. Het is niet onze bedoe-ling om mensen te straffen. We willen er iets van leren en de omgang met data verbeteren.”

In een reactie laat Marcel Zeelenberg, hoogleraar bij het departement Sociale Psychologie, weten dat de dataopslag bij de departemen-ten psychologie aan TiU juist zeer goed geregeld is. “Het departement sociale psychologie archi-veert de data, on-derzoeksmaterialen en syntax van de analyses behorende bij al hun publica-ties publiekelijk op DATAVERSE (een online database van Harvard University). De andere depar-tementen hebben soortgelijke proce-dures.”

UniversOnline

Hoge boetes voor te laat opzeggen OV-kaartDit jaar is onder bijna zestigduizend studenten een totaalbedrag van 37 miljoen euro aan boetes uitgedeeld voor het te laat stopzetten van de gratis ov-kaart. Gemiddeld zijn studenten zo’n drie maanden te laat met afmelden, zo blijkt uit gegevens van DUO.

Reorganisatie LIS in ijskastDe besluitvorming over de reor-ganisatie bij LIS is uitgesteld tot na de universiteitsraadvergadering van december. “Even temporiseren en pas op de plaats maken”, aldus voorzitter van het College van Bestuur Koen Becking. De reorganisatie is nodig om de meerjarenbegroting van de dienst sluitend te krijgen. In 2015 moet er ruim acht ton bezuinigd zijn.

Brand(oefening) in Goossens BuildingStudenten en docenten in het Goossens building werden rond eind oktober bruut wakker geschud toen het brandalarm ongenadig hard begon te loeien. Univers stond er pal bovenop en zag hoe het gebouw in een kwestie van minuten leegstroomde.

De universiteit wil meer aandacht voor onderzoek in het onderwijsprogramma

Knipoog ;)

Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll.

Joris van Abeelen (21, student Communi-catie- en informatiewetenschappen) “Ik wil geen wetenschapper worden en heb dus ook niet erg veel behoefte aan meer onderzoek binnen mijn studie. Zelf ben ik naar de universiteit gegaan omdat ik het hoogst haalbare wil doen, niet om-dat ik graag veel wil onderzoeken.”

Arne Stierman (22, student pre-master Marketingmanagement) “Ook al wil ik zelf liever het bedrijfsleven in, ik vind het goed dat er door middel van onderzoek meer diepgang in de studie wordt gebracht. Op die manier weet een student beter wat er tijdens de master-scriptie verwacht wordt en ben je aan het einde van je studie beter voorbereid.”

Fijn, ik heb niet voor niets voor een universitaire studie geko-zen. (45%, 56 Votes)

Het zal allemaal wel, het boeit me niet. (14%, 17 Votes)

Ik wil geen wetenschapper worden en zit helemaal niet te wachten op meer onderzoek. (38%, 48 Votes)

Top, dat vergroot later mijn kansen op een baan. (3%, 4 Votes)

Totaal aantal stemmen: 125

Wat zoet is maakt brokkenDat zoetigheid heel lekker is, maar ook slecht voor een mens, is genoegzaam bekend. Maar nu heeft de Rijksuniversiteit Groningen ontdekt dat snoep ook heel slecht kan zijn voor gebouwen. Dit schokkende feit werd ontdekt toen eind oktober drie grote zware glasplaten van de gevel van het pas zes jaar oude gebouw Bernoulliborg naar beneden donderden. Ze vielen aan gruzelementen bij de hoofdingang van het wiskundegebouw van de rijksuniversiteit. Bij die draaideur had het kunnen uitlopen op een ramp van behoorlijke proporties, maar gelukkig vielen er geen slachtoffers. Het bleef beperkt tot veel geraas en nog veel meer splinters.De oorzaak van de ramp was snel bekend: een pot snoep. Volgens een woord-voerder van de RUG stond de snoeppot op de vensterbank van een open raam op de vijfde verdieping en is waarschijnlijk door een dichtslaand raam naar buiten gedrukt, de ruimte in tussen gevel en daarvoor gemonteerde glasplaten. Tijdens die drop zouden die drie panelen beschadigd zijn, en gevallen. De blauw bezeefdrukte lichtspiegelende glaspanelen geven het Groningse gebouw zijn specifieke transparante look. Terwijl de universiteit zich bezint op maatregelen om herhaling te voorkomen, hopen we dat zoetekauwen in de Bernoulliborg zich beperken tot los strooigoed.


Buzz .05

Proost

met Milou Tholenff bellen

Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit.

Wij van Univers hebben een hoge pet op van juriste en victimologe Anne-Marie de Brouwer. Dat ze goed bezig is blijkt al uit de Max van der Stoel Human Rights Award die ze ontving in 2006 en anders wel dat ze zich sinds dit jaar, zo jong als ze is, Ridder van Oranje Nassau mag noemen. Maar nu proosten we op haar nominatie in de Viva 400 van jonge succes-volle vrouwen. De categorie, het zal u niet verbazen: Knappe Koppen.

Hoe komen jullie op het idee?“Nacht van de Professoren is een feest waarbij docenten als DJ muziek draaien voor studenten en andere docenten. Er is een soortgelijk evenement op Duitse uni-versiteiten en op de universiteit van Nij-megen. Het is een goede manier om meer binding tussen studenten en docenten te creëren. Als student kun je je docent een keer in een andere setting zien en met hem een biertje drinken. De line-up bestaat uit Bob van den Brand (docent Accounting), Hans Dooremalen (docent Wetenschapsfilosofie), Rianne Letschert (Hoogleraar Victimologie), Alexander Schouten (docent Communicatie), Ton Wilthagen (Hoogleraar Arbeidsmarkt) en Rector Magnificus Philip Eijlander. We hebben bij de keuze voor de docenten

gelet op spreiding tussen de faculteiten. Toen we hen benaderden waren ze gelijk ontzettend enthousiast.

Docenten als Rianne Letschert en Philip Eijlander staan niet meteen bekend om hun dj-skills.“Nee, ze staan hier bij studenten niet om bekend, maar we zijn van overtuigd dat het door hun enthousiasme goed komt. Bij de technische kant krijgen ze hulp van de dj van café Studio. Hij helpt ze bij de overloop. De dj-set wordt van tevoren klaargezet, op usb of vinyl. De docenten mogen zelf kiezen wat ze draaien, als het maar dansbaar is. Iedereen krijgt dertig tot veertig minuten de tijd voor zijn dj-set. Overigens heeft Hans Dooremalen in zijn jeugdjaren als dj op feesten gewerkt en Ton Wilthagen is ook actief als dj. Hij gaat de andere docenten helpen. Kaartjes kosten drie euro in de voorverkoop, de opbrengst gaat volledig naar Serve the City, een studentenbeweging die zich inzet voor het welzijn in de stad.”

Fractie SAM organiseert op dinsdag 19 november de Tilburgse editie van de ‘Nacht der Professoren’. Milou Tholen, secretaris bij SAM geeft uitleg.

Student: “heeft u mijn mobiele nummer nodig voor privége-bruik?”. Haha nee hoor! #lol #uvt@1986Marieke op 30 oktober

De zesde avond op rij aan het studeren... Zelfs mijn huisgenoot zegt dat ik moet stoppen haha! #uvt@LisanneV92 30 oktober

Zwerver op eigen werk. Langleve de verhuizing... #UvT @e_bakker op 30 oktober

Eigenlijk hoef je studiekiezers alleen deze fotocollage te laten zien om ze te overtuigen van de schoonheid vd #UvT http://bit.ly/1byJzi4@arnoudvanhulst op 29 oktober

Viva de Brouwer!

Tweets

Studieprestaties voorspellenEr bestaat een verband tussen studieprestaties van studenten en hun hersenactiviteit. Dat meldt NU.nl. Het is voor het eerst dat zo'n verband tussen activiteit van een specifiek hersengebied en studieprestaties wordt aangetoond.

Tot zover het oude nieuws. Elke dag vers nieuws? Ga naar Univers Online!

Heb je zin in worst?De perfecte smoes om je kerel mee de Hema in te krijgen. Beloof ze een stuk vlees en ze rennen bijna naar binnen. En als ze eenmaal binnen zijn... dan heb je ze! Tegenwoordig kun je namelijk behalve voor worst bij de Hema ook terecht voor sa-menlevingscontracten (en testamenten, als je niet een huwelijk maar de aanstaande dood van je partner aan het plannen bent).Hoeveel makkelijker wil je het hebben? Wandel even binnen, koop je lenzen en make-up en cruise door naar de lingerieafde-ling. Een fietsband? Geen probleem! Sla nog even wat sokken en keukengerei in voordat je je gordijnen gaat bestellen. De vraag is eerder: wat kun je NIET krijgen bij de Hema! Het duurt op deze manier niet lang meer voordat je daar zelfs een lekkere man kunt bestellen. Gemak dient de mens, zeggen ze wel eens. Maar is dit niet net iets te makkelijk?Mannen zijn er voor het jagen, vrouwen voor het verzamelen. Waar is de uitdaging echter als je alles op één plek kunt verza-melen? Hoe moet je nu een hele middag winkelen bij je partner verantwoorden als je net zo goed terecht kunt in één winkel. Bol.com, Wehkamp; ze hebben allemaal iets van alles. En van alles iets! Waar is de tijd dat je voor je boodschappen tien gezellige winkeltjes in moest. Hup, even naar de slager, dan de bakker, de groenteman en de visboer. Tegenwoordig: snel ff naar de Appie. Geen wonder dat we allemaal veranderen in dikke luiwammesen die rondsjeezen op een scootmobiel. Nog maar even en we hoeven zelf niet meer na te denken. Dat doet de Hema dan wel voor je!

Het duurt niet lang meer voordat je

zelfs een lekkere man kunt bestellen

Column

Zoë-Amber Wolters (23)is student Communica-

tie. Haar blogs zijn te

lezen op UniversOnline.


06. Picsfotografie Dolph Cantrijn


Pics .07

OktoberfestKalte Platte, halve liters Erdinger Weissbräu en muziek van Die Walddrum

Musikanten. De mannen in lederhosen, de vrouwen in een traditionele

dirndl. Veel meer is er niet nodig om een Oktoberfest op poten te zetten.

Honderden studenten lieten zich van 24 tot en met 27 oktober vollopen

tijdens het Oktoberfest Tilburg, in de Koepelhal achter het station. Even

doordrinken graag.




Ik erger me zo aan die overdreven aandacht

voor spelling


Passion, fear & faith .09tekst Bart Smout fotografie Dolph Cantrijn

“Leuk is dat, interviewen!” roept Renkema en-thousiast. “Vroeger heb ik het ook gedaan.” Hij staat op, loopt naar de kast en komt terug met het boek Onder woorden: gesprekken over stilte. Als hij weer zit bladert Renkema door de

pagina’s. “Voor dit boek heb ik allerlei mensen geïnterviewd over stilte. Zo ervaart een gevangene stilte heel anders dan bijvoor-beeld een sporter. Reuze interessant was dat.” Hij slaat het boek dicht, wrijft met duim en wijsvinger peinzend over zijn kin. “Ja, wie weet kan ik het interviewen weer oppakken”, zegt Renkema terwijl hij in de verte staart. “Binnenkort heb ik weer vrije tijd.”

Jan Renkema gaat met pensioen. Eind van dit jaar verlaat hij Til-burg University, waar hij sinds 1981 actief is en in 1999 hoogleraar Tekstkwaliteit werd. Weg van taal heet het afscheidscollege dat Renkema op 29 november voor een ongetwijfeld volle zaal zal ge-ven. Als docent is hij beroemd en berucht tegelijkertijd. Vriendelijk en zachtaardig, maar streng in de beoordeling. “Want je zit hier wel op een universiteit hè, niet op een gezelligheidsvereniging.” Bekendheid verwierf Renkema met de Schrijfwijzer, een boek over de werking van de Nederlandse taal, boordevol adviezen. Inzichtelijk, omvangrijk en vooral erg leuk geschreven. De eerste editie verscheen in 1979 en werd meteen een hit. In één klap was Renkema de belangrijkste taaldokter van Nederland. Zwakke plekken en rare taalaandoeningen zijn in de Schrijfwijzer niet alleen razendsnel te vinden, Renkema schrijft er ook meteen een medicijn voor uit. Inmiddels is de Schrijfwijzer al aan zijn vijfde editie toe en zijn er bijna een half miljoen exemplaren van verschenen. De Wereld Draait Door heeft Renkema er niet mee gehaald, maar stiekem is hij een bestselleracteur die maar weinig concurrentie kent.

Niet dat Renkema daar rouwig om is. Hij hoeft niet per se met zijn hoofd op televisie. Uitnodigingen voor het Nationaal Dictee heeft hij altijd afgeslagen. “Ik geef mezelf een goede kans dat ik in de prijzen zou vallen. Alleen erger ik me zo aan die overdreven aandacht voor spelling. Alsof alle concentratie uitgaat naar een klein draadje aan een verder prachtige blouse. Ik heb ooit een man gekend die het getal pi tot een paar duizend cijfers achter de komma kon opsommen. Dat is natuurlijk prachtig, maar ook een beetje irrelevant. Je kunt nog steeds slecht zijn in wiskunde. Hetzelfde geldt voor taal. Goed spellen betekent alleen maar dat

je de regels kent, het zegt niks over je taalgevoel.”Regels, daar is Renkema heel precies in, maar bij hem gaat het leven altijd voor de leer. Al tientallen jaren woont hij in Ge-meenschap De Hooge Berkt in Bergeijk. Een gemeenschap op christelijke basis, maar buiten de kerkelijke structuur om, volgens gezamenlijke aloude idealen. “Bijna iedereen die ik ken heeft geleden onder de kerkelijke instituties”, zegt Renkema. “Boven-dien vind ik dat je het geloof moet leven. Dat doe je niet alleen op zondag.”

Terugkijkend op zijn carrière bij Tilburg University overheerst bij Renkema vooral een gevoel van dankbaarheid. “Ik heb de gelukkige positie gehad dat ik niet veel in de organisatie hoefde te doen.” Tien jaar geleden kwam de decaan van Humanities naar Renkema. “Jan,” zei hij, “ik heb je opgegeven voor een cursus academisch leiderschap.” O nee, dacht Renkema, maar hij stemde in. “Het was zo’n dure cursus ergens op de hei”, vertelt hij, “met een hoop bombarie, en ik dacht: wat doe ik hier? Op het einde zei de cursusleider: ‘Jan Renkema, die kan het wel, maar die wil het gewoon niet.’ En dat was eigenlijk wel waar. Ik denk niet dat het door luiheid komt. Ik houd gewoon minder van management, ben ook vaak veel te ongeduldig.” Het viel zijn collega’s ook op. Stilzwijgend tolereerden ze zijn afwezigheid bij vergaderingen en bestuurlijke aangelegenheden. Als dank ging Renkema meer les geven. “Ik functioneer het beste als je me vrij laat. Dat hebben ze hier gedaan en daardoor heb ik altijd met plezier gewerkt.”

Wat ga je het meeste missen?“Het klinkt misschien gek, maar de ogen van de studenten. Daar zit nog een gezonde veroveringsdrang in. Zo van: ‘De wereld is voor ons, waar is mijn plek?’ Dat vind ik prachtig om te zien. De meeste mensen raken die overtuiging en dat enthousiasme later kwijt.”

Zijn er ook dingen die je niet zult missen?“Tentamens nakijken. Dat kan ik ook niet goed. Objectief nakijken vind ik hondsmoeilijk. Soms krijg je antwoorden bij een tenta-men die alleen maar uit onzin bestaan. Dat je denkt: hier staat helemaal niks. Maar om daar naar te handelen, dat gaat me niet makkelijk af. Hoewel ik uiteindelijk wel streng ben hoor. Maar leuk is anders.”

Taaldokter met gevoel voor GeenStijl“Je kunt niet een beetje schrijven, zoals je ook niet een beetje zwanger kunt zijn.” Het is een typische uitspraak van Jan Renkema. Na dertig jaar trouwe dienst zet de hoogleraar Tekstkwaliteit, stiekem een van de grootste best sellerauteurs van Nederland, een punt achter zijn carrière.

Jan Renkema (1948) is hoogleraar Tekstkwaliteit aan Tilburg University,

waar hij in 1981 voor het eerst aan de slag ging. Renkema studeerde

Algemene Taalwetenschap aan de Vrije Universiteit. Van zijn Schrijfwijzer

zijn bijna een half miljoen exemplaren verkocht. Het studieboek Tekst en

uitleg, ook van zijn hand, is onder meer vertaald in het Engels, Spaans

en Chinees. Renkema is voorzitter van de Internationale Vereniging voor

Neerlandistiek. Op vrijdag 29 november geeft Renkema zijn afscheids-

college in de aula van het Cobbenhagengebouw. Aanvang: 16.15 uur.

Iedereen is welkom.



U werk al meer dan dertig jaar als taalwetenschapper. Waar komt die passie voor taal vandaan?“Ik weet het niet. Al vroeg wilde ik weten waar de woorden vandaan kwamen. Ik kom uit een economengezin, dus het ligt niet voor de hand. Mijn moeder die mij gedichten voordroeg? Misschien is het wel andersom, een passie overkomt je. Die klampt je aan en laat je niet meer los. Daar heb je zelf niets over te zeggen. Wel heb ik taal altijd een groot wonder gevonden. Dat je door het uitstoten van een paar klanken iets teweeg kunt brengen, daar kan ik me nog steeds over verbazen. Het mooie aan taal is trouwens ook het verschil tussen betekenis en bedoe-ling, en vooral ook de onbedoelde effecten.”

Zoals?“Laatst zat ik in de trein en werd er omgeroepen: “We hebben drie minuten vertraging omdat er een invalide in de trein moest.” Wat krijgen we nou, dacht ik toen. Dit is niet informeren, dit is over-informeren. De conducteur zal het ongetwijfeld niet zo hebben bedoeld, maar doordat hij teveel informatie gaf werd zijn boodschap discriminerend. Want het leek net alsof hij de invalide beschuldigde. Dat is een goed voorbeeld van hoe won-derlijk taal kan zijn. Je kunt A bedoelen, maar de luisteraar kan B begrijpen.”

Zijn wij de taal eigenlijk wel de baas?“Nee, dat is onmogelijk. Iedereen is onderdeel van de taal. En omdat we te weinig inzicht hebben in de werking van dat sys-teem worden we sociaal minder weerbaar. Daardoor ontstaan er conflicten, of lopen we imagoschade op. De taal speelt met ons zonder dat we het in de gaten hebben. We worden erdoor gemanipuleerd.”

We zijn niet voldoende psycholoog om de taal te kunnen door-gronden?“Precies! Taal is taal plus nog iets. Het heeft een soort van onbe-wuste, een enorme schatkamer aan verborgen betekenissen.”

Gaat ons begrip van taal achteruit? U heeft weleens geklaagd dat studenten steeds slechter schrijven.“Tja, de mailtjes die je soms krijgt, of het onbegrijpelijke tenta-menproza. Ach, een paar colleges extra, of een paar uurtjes in ons Scriptorium kunnen al wonderen doen. Studenten, maar ook wetenschappers en ambtenaren hebben vaak alleen aandacht voor de productie van tekst. Ze zien niet dat communicatie betekent dat je tekst ook moet aankomen. Schrijven is meer dan alleen jezelf uitdrukken. Het vereist diepe aandacht. Concentra-tie. Je kunt niet een beetje schrijven, zoals je ook niet een beetje zwanger kan zijn. Als ik vroeger thuis schreef moest er wel een kind van de trap vallen, wilde ik uit mijn kamer komen. Zo erg was ik dan verdiept.”

Hoe komt dat? Er is misschien wel meer schriftelijke communi-catie dan ooit. Denk aan e-mail, twitter, facebook...“Klopt. Maar op facebook en twitter gebruiken mensen niet echt schriftelijke taal. Het is een soort mengvorm. Je kunt emoti-cons gebruiken, krijgt snel reacties, wordt aangemoedigd om je direct te uiten. Het zijn meer nagebootste gesprekken. Je typt wel, maar je schrijft niet. Het is heel iets anders dan wanneer je een lange tekst schrijft of een brief. Dan orden je je gedachten anders.”

Leest u weleens GeenStijl? Zij gebruiken ook een vorm van schrijftaal die dicht tegen spreektaal aanligt. Is dat taalverloe-dering of taalvernieuwing volgens u?“Taalvernieuwing. Of ik het altijd stijlvol vind, dat is iets anders. Ik weet niet eens of dat wel bestaat, taalverloedering. Taal ver-andert, taal is kneedbaar. Maar of het ook slecht kan gaan met een taal? Ik betwijfel het. Ja, als wij ons er niet meer in willen of kunnen uitdrukken, dan verloedert een taal vanzelf, net zoals een leegstaand huis. Ach, het zijn meestal zuurpruimen, de mensen die klagen over taalverloedering. Ik spreek liever met mensen die plezier hebben in taal.”

De taal speelt met ons zonder dat we het in de

gaten hebben

Reageren op dit

artikel? Ga naar

www.universon-

line.nl en geef daar

jouw mening.

Wil je zelf een

opiniestuk schrij-

ven, mail dan naar

[email protected]


Opinie .11tekst Cees Peters

Opinie

De legitimiteit van het internationaal belastingrecht staat onder druk. Alle ophef in de internationale media over de ‘trucs’ van bedrijven als Google, Ap-ple en Amazon zijn een uitdrukking van dit zorg-wekkende verschijnsel. Staten moeten gezamenlijk

verantwoordelijkheid nemen en een nieuwe infrastructuur voor internationaal belastingrecht bouwen. Helaas komen zij voor-alsnog niet veel verder dan kleine maatregelen voor de bühne, terwijl zij tegelijkertijd vooral blijven denken aan hun eigen be-lang. De halve maatregelen die Ierland deze maand aankondigde om een bekende maas in de wet te dichten - de zogenoemde ‘Double Irish with a Dutch Sandwich’ - past in deze trend.In de discussie in de media over de haperende legitimiteit van het internationaal belastingrecht staat vooral de ‘schuldvraag’ centraal. Multinationals en rijke individuen krijgen de zwartepiet toegespeeld. Hoewel er alle reden is om kritisch te kijken naar het belastingontwijkende gedrag van deze groepen belasting-plichtigen moet de emotie het debat niet overheersen.

Gevangen in een ideeWe kunnen beter kijken naar de ideeën die aan de basis liggen van het internationaal belastingrecht. We zijn gevangen in het idee dat competitie onze samenleving moet organiseren. Ons systeem van internationaal belastingrecht stimuleert dan ook belastingcompetitie tussen staten. Staten hebben een grote doos met lego geproduceerd. Belastingstelsels en specifieke bepalingen van het belastingrecht zijn stukjes speelgoed ge-worden. Mobiele bedrijven en individuen kunnen deze stukjes grotendeels naar eigen voorkeur bij elkaar leggen. Onze ideeën over de vormgeving van de samenleving leiden zo dus recht-streeks naar de ‘Double Irish with a Dutch Sandwich’ en andere creatieve uitspattingen. Kun je bedrijven verwijten dat ze huizen van Lego bouwen als ze de stukjes in het verleden aangereikt hebben gekregen van de staten? In een internationale samenleving overleg je met elkaar op welke manier de bestaande competitie tussen rechtsstelsels op een democratische wijze kan worden gereguleerd.

Starbucks aan de schandpaalHoe anders is de werkelijkheid? Staten spelen nog steeds het spel van de competitie en doen er alles aan om met mooie nieuwe regels het vestigingsklimaat te verbeteren. Vorige week

beklemtoonde de minister van Financiën van Ierland bijvoor-beeld dat zijn land wil blijven ‘winnen’ in de belastingcompetitie. Tegelijkertijd bespelen dezelfde politici de emoties van het de-bat. David Cameron nagelt Starbucks aan de schandpaal over de Engelse belastingafdracht van dit bedrijf en onze eigen staatsse-cretaris Weekers doet voorkomen alsof hij met een iets kritischer houding naar brievenbusmaatschappijen een enorme handrei-king doet aan de internationale samenleving. Het is juist deze schizofrene combinatie van gedragingen die de legitimiteit van het internationaal belastingrecht in de problemen brengt. Staten dragen, met andere woorden, zelf de grootste verantwoordelijk-heid voor het probleem en politici zouden eerst in de spiegel moeten kijken voordat ze met hun vinger naar anderen wijzen.

DwarsbomenVerbetering van de democratische infrastructuur van het inter-nationaal belastingrecht is de enige manier om de legitimiteit van dit recht weer op peil te brengen. Belastingen en democratie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Iedereen moet kunnen meebeslissen over de afdracht aan de staat. Er is behoefte aan een platform waar alle betrokken partijen hun ideeën over het internationaal belastingrecht met elkaar kunnen bespreken en omzetten in actie.Helaas lijkt de tijd nog niet rijp voor zo’n structurele aanpassing. De acties van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) - die zijn ingegeven door een oproep van de G8 en de G20 - zijn vooral gericht op het dichten van ga-ten in het systeem. Dit zijn deels de problemen die staten lange tijd hebben ontlopen, zoals de vraag hoe we belasting moeten heffen in een steeds digitaler wordende economie. Bovendien wijst veel erop dat aloude machtspolitiek de actieplannen zal dwarsbomen. De met veel tamtam aangekondigde veranderin-gen van het internationaal belastingrecht zullen de legitimiteits-problemen van het recht niet oplossen.Vooralsnog is het daarom goed dat de internationale media als een open platform blijven dienen om vorm te geven aan de onvrede in de samenleving. Zolang de discussie op een genuan-ceerde manier plaatsvindt, is er nog hoop voor de verbetering van de legitimiteit van het internationaal belastingrecht.

Cees Peters is docent fiscale economie aan Tilburg University

Belastingstelsels speelgoed voor multinationalsBedrijven als Google en Amazon worden afgeschilderd als boeven, omdat ze allerlei trucs toepassen om minder belasting te hoeven betalen. Maar landen doen er zelf ook van alles aan om bedrijven te lokken via belastingvoordelen. “We zijn gevangen in het idee dat competitie onze samenleving moet organiseren”, vindt fiscaal econoom Cees Peters.


12. Coverstorytekst Malini Witlox en Madelon Verwijmeren illustraties Pascal Tieman fotografie Dolph Cantrijn

‘Kamer vrij, 18 vierkante meter, 275 euro. Vlakbij centrum.’ Op het prikbord bij de mensa hangt dit briefje. Eronder acht kleine afscheurstrookjes met telefoonnummers. Er is er slechts één afge-scheurd. Niet vreemd, de concurrentie is groot. Er

hangen nog acht andere vergelijkbare oproepen op het bord.

Terwijl studenten in Amsterdam en Utrecht zich suf zoeken naar een betaalbare kamer, is er in Tilburg keuze genoeg. Studenten die een kamer zoeken en niet al te kieskeurig zijn over de locatie, kunnen morgen de sleutel krijgen.

Een jaar of tien geleden was de situatie anders. Nog steeds geen Amsterdamse toestanden, maar je moest bijna een jaar wachten op een betaalbare studentenkamer. De nood was zo hoog dat in 2004 oude asielzoekerswoningen bij Stappegoor werden omge-bouwd tot studentenkamers. Prognoses en behoeften werden in kaart gebracht. Zo ontstonden de bouwplannen voor Pax en Talent Square.Die twee panden (bijna duizend kamers in totaal) zijn vrijwel tegelijkertijd opgeleverd. Ook ligt de koopsector op haar gat, waardoor veel particulieren kamers proberen te slijten aan studenten. En dan zijn er nog commerciële partijen die grote plannen hebben. Leegstand lijkt onvermijdelijk, maar de diverse verhuurders zien het voor hun eigen toko rooskleurig in. Er zou animo genoeg zijn, vooral voor de luxere kamers/studio’s met eigen keuken en badkamer. De huur ligt dan wel wat hoger, maar als zo’n studio een eigen voordeur heeft, kun je als student huur-

toeslag krijgen. Dan woon je soms nog goedkoper dan in een kleine kamer van twaalf vierkante meter met een vieze gedeelde keuken en altijd bezette badkamer, geven ze aan.

HuisjesmelkersBerend de Vries is als wethouder verantwoordelijk voor de studentenwoningen in de stad. Hij erkent dat het aanbod aan studentenhuisvesting – door Pax en Talent Square – momenteel groot is. Een overschot dreigt. “Dat vinden we niet erg. Er zijn kamers waarbij je vraagtekens kunt stellen bij de kwaliteit of de betaalbaarheid. Lekkages, verloederd, duur. De huisjesmelkers die die kamers verhuren zullen wel voelen dat er nieuwe kamers bijkomen. Studenten krijgen meer keuzemogelijkheden.”

De Vries verwijst naar de Landelijke Monitor Studentenhuisves-ting, die in 2012 is opgesteld in opdracht van het ministerie van Onderwijs en Kences (Kenniscentrum Studentenhuisvesting). Volgens de monitor studeren er in 2020 in Tilburg bijna 27-dui-zend studenten. Om de groei in studentenaantal op te van-gen, zijn er 880 extra studentenkamers nodig. Iets wat met de oplevering van de nieuwe panden is gerealiseerd. De wethouder: “Bij onze berekeningen gaan we er vanuit dat de helft van het aanbod door particulieren wordt verzorgd en de andere helft door de corporaties.” →

Wonen in Tilburg lekker goedkoop

Deze zomer werden 705 kamers en studio’s in Talent Square opgeleverd, in het najaar volgden 264 studio’s in Pax. En dan is er in augustus ook nog eens een vergunning afgegeven voor de komst van 179 studio’s aan de Noordhoekring. In Tilburg is een sprint ingezet als het gaat om studentenhuisvesting. Leegstand van oudere kamers en van studentenkamers buiten de ringbanen dreigt.

‘Huisjesmelkers zullen wel voelen dat er nieuwe kamers bijkomen’


Coverstory .13

Naam: Ghyslaine Krebbekx

Leeftijd: 21

Studie: Master Communicatie &

Informatiewetenschappen aan

Tilburg University

“Mijn woning is niet zo heel groot, maar ik

vind de ruimte een fijne maat. Natuurlijk,

groter is nooit verkeerd, maar het is zeker

niet te klein”, vertelt Ghyslaine liefkozend

over haar studio in TalentSquare. Ze woont

er sinds augustus. Ghyslaine: “Voorheen

woonde ik in een studentenhuis, helemaal in

West. Nu vond ik dat het tijd werd dat ik écht

op mezelf ging wonen. Dit was een mooie

uitkomst. De studio werd opgeleverd zonder

meubels, die had ik zelf natuurlijk al.” Het

balkonnetje is een van haar favoriete plekjes:

“De bank past er maar net op, maar in de

zomer is het lekker om daar te zitten.” Het

balkon is afgesloten met een raam, maar dat

kan open. “Ik zit ook graag in de vensterbank.

Daar zit ik vaak te ontbijten of gewoon lekker

met mijn mobiel te spelen.” Koken doet Ghys-

laine meestal zelf. “Meestal kook ik pasta,

zelden staan er aardappels, vlees en groente

op het menu. Ik ben namelijk niet zo’n

aardappeleter”, vertelt de studente master

Communicatie en Informatiewetenschappen

aan de Universiteit van Tilburg. Ze woont nu

zo’n drie maanden in haar studiootje en heeft

het er erg naar haar zin.


14. Coverstory

Wie in Tilburg studeert, hoeft niet veel flappen te tappen. Tilburg is de goedkoopste stu-

dentenstad van Nederland als het op wonen aankomt, blijkt uit onderzoek van het Nibud.

In Tilburg betaal je gemiddeld 18 euro per vierkante meter. Een behoorlijk verschil met

bijvoorbeeld Amsterdam, waar je zo’n 30 euro moet neertellen voor deze oppervlakte. Na

Amsterdam zijn Utrecht en Leiden de duurste steden.

Dit voorjaar veranderde de gemeente Tilburg de regels voor kamerverhuur in de wijken. Het aantal gebieden met concentra-ties van kamerverhuurpanden neemt toe en de leefbaarheid van buurten neemt hierdoor af, menen de bestuurders. In de oude verordening voor kamerverhuur waren gebieden aangewezen waar nieuwe kamerverhuur niet was toegestaan, omdat er al teveel studentenhuizen waren. Voor andere delen van de stad waren er echter geen beperkingen. Het afstandscriterium ligt voortaan bij eengezinswoningen op 25 meter, vanaf de gevel van het pand. Als er binnen die afstand al een ander studentenhuis is, wordt een verzoek geweigerd. De Vries: “We gaan nu dus van geval tot geval toetsen of de spreiding voldoende is. Studenten moeten in de wijk kunnen wonen, maar we willen de druk op de leefbaarheid niet te hoog maken.”

‘Kannibalisme’Studenten die hartje centrum willen wonen, kunnen terecht in Pax, aan de achterkant van het Pieter Vreedeplein. Pax bestaat uit 264 studio’s, verdeeld over drie gebouwen. Het eerste pand

met 52 zelfstandige kamers is in augustus opgeleverd. Volgens Teun Giljamse, manager studentenhuisvesting bij Wonen Bre-burg, is de animo overweldigend. “Binnen anderhalf uur nadat studenten konden intekenen was de oplevering van de eerste fase (52 studio’s) drie keer overtekend. We waren wel bang voor kannibalisme. We hielden er rekening mee dat studenten uit hun oude kamer zouden vertrekken en dat daar leegstand zou komen. Maar tot nu toe is daar geen sprake van. Misschien wel in de volgende fases.”

WonenBreburg is de grootste aanbieder van studentaccom-modatie in Tilburg. In totaal gaat het om 2.700 kamers, duizend meer dan vijf jaar geleden. Giljamse over de toekomst: “De-mografisch gezien blijft het aantal studenten groeien. Ik denk niet dat de eventuele afschaffing van de basisbeurs effect zal hebben. Er is door de jaren heen al het nodige veranderd, onder

meer door de komst van de OV-kaart en de tempobeurs. Het aantal studenten dat een kamer zoekt is ondanks deze maatre-gelen blijven groeien. Door de toename van studentenkamers zal de duurste huisvesting in de toekomst misschien lastig te verhuren zijn. Als corporatie hebben we daar geen last van, wij zijn op die markt niet actief. Bovendien, bij WonenBreburg staan ruim veertigduizend mensen ingeschreven. Er zijn genoeg wer-kende jongeren die huisvesting zoeken. Als we de studio’s niet vol krijgen met studenten, kunnen we desnoods besluiten ze op termijn ook aan andere mensen te verhuren. Op dit moment is dat in elk geval niet aan de orde.”

Talent SquareVergelijkbare positieve geluiden hoor je bij Talent Square, een wooncampus voor internationale studenten en expats vlakbij het station. De 455 studio’s en 250 kamers werden werden in augustus opgeleverd. Inmiddels zitten alle studio’s en kamers vol. Woordvoerder Marleen Wickering: “Er is zelfs een wachtlijst voor de studio’s waar bijna honderd mensen op staan. De goed-koopste studio’s gingen het eerste weg, daarna de duurdere. 75 procent van de studio’s is bewoond door Nederlandse studen-ten, de rest door internationale. Die hadden vooral belangstel-ling voor de ingerichte kamers.”

NoordhoekringEen van de grootste particuliere aanbieders van studenthuisves-ting in Tilburg (bijna duizend studentenkamers) is Stuworld van vastgoedondernemer Bas van de Ven. Hij kreeg in augustus een vergunning voor de bouw van 170 studentenwoningen aan de Noordhoekring. Het gaat om studio’s van 26 vierkante meter met eigen keuken en badkamer. Van de Ven verwacht dat er door de nieuwe panden in de binnenstad leegstand zal ontstaan buiten de Tilburgse ringbanen. “Nederlandse studenten willen vlakbij het centrum wonen, internationale studenten vlakbij de univer-siteit. Woningen buiten de ring komen straks leeg te staan. Dat geldt ook voor kamers bij hospita’s en kleine kamers die duur of slecht onderhouden zijn.”

Het dupeert dan misschien hospita’s of huisjesmelkers, al met al lijkt de Tilburgse student door de nieuwe kamers goed af te zijn. Er komt meer keuze, de kamers zijn in betere staat en door het grote aanbod ook niet duur. Tevens zijn kamers in Tilburg relatief goedkoop. Je betaalt hier de helft minder dan in Amsterdam. Wonen doe je als student duidelijk beter in Tilburg dan in de Randstad. Zeker nu de overheid wil snijden in de studiefinancie-ring is dat niet verkeerd.

‘We waren wel bang voor kannibalisme. Maar tot nu toe is daar geen sprake van’

Wonen in Tilburg: lekker goedkoop


Coverstory .15

Naam: Mikola Vanik

Leeftijd: 22

Studie: Bachelor Rechten

Een bedbank, een tafeltje van de Ikea, een lek-

kere zitstoel en een bureau met een gewone

stoel. Daar moet Mikola Vanik (22) uit Slo-

wakije het mee doen. “Dat is geen probleem.

Ik ben toch meestal op de universiteit. Daar

studeer ik, dat gaat hier meestal niet zo goed.

Als ik toch thuis ben, slaap ik meestal”, grapt

hij. “Maar ik probeer ook wel eens om hier te

studeren, lees een boek of zit een beetje met

mijn computer te spelen.” Vanik woont in een

basisstudio in TalentSquare: “Geen enkel meu-

belstuk hier is van mij. Dat vond ik niet erg, ik

hoef niet zo nodig mijn kamer zelf in te rich-

ten”, vertelt hij nuchter. Voorheen studeerde

Vanik in Praag: “Daar was het wel groter,

maar hier is alles dichter bij elkaar, compacter.

Ik doe alles op de fiets, erg leuk. Daarbij zitten

hier veel internationale studenten, dat is leuk

voor mij.” Hoe hij die mensen kent? “Van de

barbecue in augustus. Ook wonen veel van

mijn klasgenoten hier.” Vanik is bezig aan zijn

eerste jaar van de studie Rechten.


16. TiU-panelcoördinatie Mathijs Sukel

Is Engels de taal van het wetenschappelijk onderwijs, of moet het Nederlands een rol blijven spelen? Dat is de centrale vraag tijdens het symposium dat het Language Center van Tilburg University 15 november organiseert. Ons panel geeft antwoord op de vraag of Engels de voertaal van Tilburg University moet worden.

Enkel bij noodzaakHans van Dooremalen (46), docent Tilburg School of Humanities“Tilburg University heeft een grote regionale

functie: veel studenten komen uit de buurt.

Engels is van de meeste studenten niet de

moedertaal. Dat geldt ook voor veel docen-

ten. Zelfs als je Engels goed is, kan je je in

die taal toch altijd minder goed uitdrukken.

Willen we het beste onderwijs, dan moeten

we enkel als de noodzaak er is colleges in het

Engels verzorgen. Er zou daarbij bovendien

een verplichte Engelse toets moeten komen

die deze universiteit zelf afneemt: Nu houden

veel studenten die ergens ten onrechte ge-

slaagd zijn voor een toets Engels de colleges

op. Het is ook niet fijn voor die studenten,

want die zijn niet in staat de colleges te

volgen.”

Kwestie van fatsoenMirjam Siesling (35) , subsidieadviseur bij Tilburg school of Economics and ManagementHet Engels is de lingua franca van de weten-

schappelijke wereld, zeker voor onderzoekers

van TiU: alle belangwekkende publicaties zijn

in het Engels geschreven en internationale

wetenschappelijke congressen hebben ook

het Engels als voertaal. Voor wie een onder-

zoekscarrière in Nederland of daarbuiten am-

bieert is een goede beheersing van het Engels

- mondeling en schriftelijk - onontbeerlijk.

TiU profileert zich als een internationale uni-

versiteit: veel masters zijn opengesteld voor

buitenlandse studenten en er werken veel

buitenlandse onderzoekers hier. Dat is het

een kwestie van fatsoen dat je Engels spreekt

en dat de universiteit in het Engels commu-

niceert, bijvoorbeeld in de Univers en op de

website. Toch zal het Nederlands in bepaalde

opleidingen de voertaal blijven. Denk aan Ne-

derlands Recht of Nederlandse letterkunde,

bij uitstek terreinen waar het Engels weinig

te zoeken heeft.

Een wassen neusArnoud van Hulst (24), student theologie“Al jaren wordt geprobeerd om door middel

van symboolpolitiek deze universiteit steeds

‘internationaler’ te maken. De vorige college-

voorzitter maakte er een persoonlijk project

van om de naam van de Universiteit van

Tilburg te veranderen in Tilburg University.

Geen docent, student of medewerker die deze

beslissing begreep. Stel in Cambridge voor

om Harvard University door een groeiend

aantal Spaanssprekende studenten te veran-

deren in ‘Universidad de Harvard’ en je wordt

ter plekke op het dorpsplein gestenigd. Veel

buitenlandse studenten die ik spreek, vinden

de naamswijziging dan ook raar: als je naar

Nederland gaat om te studeren, weet je dat

men om je heen Nederlands spreekt. De of-

ficiële voertaal Engels maken, zal een wassen

neus zijn. Met het excellente onderwijs en

onderzoek in het

Nederlands zijn

we in 85 jaar

wereldwijd

bekend gewor-

den, waarom

zouden we daar

opeens iets aan

veranderen?”

Engels als voertaal

TiU-panel


Univers 50 .17tekst Francine Bardoel fotografie Rien Siers

Boek: 1969 opstand in het zuidenUnivers bestaat 50 jaar, daarom in elk magazine van de vijftigste jaargang een nostalgische terugblik.

Vergeet het Maagdenhuis, we kunnen het niet vaak genoeg zeggen. Een paar maanden voor de Amster-dammers in 1996 wakker werden, brak in Tilburg de opstand onder studenten uit. Het relletje in Am-sterdam is altijd goed gedocumenteerd en geduid,

terwijl in de Tilburgse geschiedenis een groot gat prijkt. Nu is er eindelijk een gedegen boek over de opstand, van de opstande-lingen zelf. Laten we hopen dat de Amsterdammers nu inbinden.

Tien jaar hebben de schrijvers aan het boek gewerkt. Het is een idee van Rob Vermijs, hij was in de woelige jaren de uitbater van

Trefsentrum Posjet, de studentensociëteit. Paul Kuypers kwam erbij en later werd Frans Godf-roy gevraagd. “Toen ze me vroegen om mee te schrijven had ik eigenlijk geen zin. Het was veel werk en ik heb een hekel aan de “Opa verteltrol”, die me vaak door journa-listen wordt toegemeten. Paul Kuypers heeft me overtuigd om mee te gaan schrijven”

1969 opstand in het zuiden is een tweeluik waarbij eerste ge-deelte door Frans Godfroy is geschreven en cultuurfilosofische deel door Paul Kuypers. Frans was actief in de studentenbewe-ging en nam deel aan de bezetting. “Het is een essayistisch boek geworden. Alles hing met elkaar samen in de jaren 60 en je kan dus niet alles verklaren. Maar we hebben alles goed gedocu-menteerd en elk spoor is terug te vinden. Het boek is niet waar-devrij, er zitten heel wat meningen in maar die zijn goed onderbouwd.”

“We vochten in de jaren zestig tegen twee spoken, de oude katholieke mentaliteit en tegen de nieuwlichters die de waardevrije wetenschap introduceerden. Volgens ons was ‘waardevrije wetenschap’ fictie. Je doet altijd onderzoek vanuit bepaalde waarden. Wij ston-den de derde weg voor waarbij wetenschap vooral maatschappelijk relevant is.”

In de jaren 70 werkte Frans als redacteur voor het THB, het Tilburgs Hogeschool Blad. Dat ging nog niet zonder slag of stoot, vertelt Frans. “De toon die wij tijdens de acties aan-sloegen tegen het curatorium (voorloper College van Bestuur) was niet mis. We hadden totaal geen respect voor autoriteit en dat was voor deze mensen schokkend. Toen uitgerekend ik werd benoemd bij het hogeschoolblad heeft de heer Loevendie geprobeerd er een stokje voor te steken. Ik mocht niet gaan schrijven voor het blad. Toen is er een uitgave gemaakt waarin alle stukken van de redactie anoniem waren. Uiteindelijk ging het goed, hoewel er altijd hoogleraren waren die mij niet te woord wilden staan.”

Te koop bij alle Tilburgse boekhandels en natuurlijk bij de Studystore op de campus. Prijs: € 29,95.

50

Bericht uit THB

(oude naam van

Univers), 1971


18. Onderwijstekst Rik Wassens illustratie Bas van der Schot

Eind oktober viel er bij 180.000 eindexamenkandidaten een brief op de mat. Afzender: Minister Jet Bussema-ker. In de brief wees ze aankomende studenten onder meer op een vervroegde aanmelddatum voor vervolg-opleidingen en de mogelijkheid tot het bijwonen van

studiekeuze-activiteiten. Dit zijn slechts twee voorbeelden van de gevolgen van ‘Kwaliteit in Verscheidenheid’ (KiV). Want de onderwijswet ‘Kwaliteit in Verscheidenheid’ deelt momenteel de lakens uit in Nederlandse onderwijsinstellingen. Nieuwe regels moeten er voor zorgen dat studenten een goede studiekeuze maken en KiV geeft daarvoor het benodigde ge-reedschap aan universiteiten. Met studiekeuzeactiviteiten, brede bachelors en selectie vooraf moet ‘de juiste student op de juiste plek’ geplaatst worden. De wet maakt ook experimenten met promotieonderwijs en collegegelddifferentiatie (een duur woord voor duurdere opleidingen) mogelijk.

‘Zelfselectie’Belangrijke delen van de wet gelden per 1 september van dit jaar en dat zorgt ervoor dat nieuwe studenten aankomend col-legejaar al recht hebben op een studiekeuzeactiviteit. Anders gezegd: instellingen - ook TiU - moeten een zogenaamde ‘stu-diekeuzecheck’ aanbieden. Daar zit wel één maar aan: studenten moeten zich voor de nieuwe aanmelddatum van 1 mei hebben ingeschreven voor de opleiding. Aan het resultaat van die ‘check’ worden geen conclusies verbonden. Iemand met een negatief studieadvies voor rechten hoeft niet over te stappen naar econo-mie. De minister vertrouwt op zelfselectie. Hoe de studiekeuzecheck wordt ingericht, bepalen de instellin-gen zelf. Deelname hoeft niet verplicht te worden gesteld, maar het kan wel. In het laatste geval kan een student de toegang tot de opleiding ontzegd worden als hij of zij niet heeft meegedaan. Mocht een student zich na 1 mei aanmelden, dan vervalt het toelatingsrecht sowieso. Universiteiten beslissen dan zelf of de student wordt toegelaten. Op Tilburg University zijn studiekeuzeactiviteiten al in gang gezet op de economische- en rechtenfaculteit. In de toekomst worden zogenaamde ‘matchingsactiviteiten’ uitgebreid en op één manier instellingsbreed aangeboden, zo leest het strate-gisch plan.

Testen op voorkennisNaast zelfselectie, krijgen onderwijsinstellingen meer mogelijk-heden om de juiste student op de juiste plek te krijgen. Studen-ten zonder vwo-diploma, maar met een hbo-propedeuse worden vanaf het volgende collegejaar bijvoorbeeld niet meer automa-tisch toegelaten tot een universitaire opleiding: hun toelatings-recht is door KiV vervallen. Universiteiten bepalen voortaan zelf welke studenten ze toelaten, bijvoorbeeld door te testen of de propedeuse genoeg voorkennis heeft opgeleverd om door te stromen naar het wetenschappelijke onderwijs.KiV verscherpt ook de eisen voor bachelorstudenten, want de doorstroommaster wordt afgeschaft. Hiermee vervalt de automatische toegang voor studenten met bepaalde bachelor-diploma’s. De nieuwe toelatingseisen voor deze, voorheen door-stroommasters, worden met advies van de medezeggenschap opgesteld.

Het volgende ‘slachtoffer’ van de wet KiV is de centrale loting. Ook die wordt in 2014-2015 afgeschaft. De reden? Loting ver-sterkt de match tussen de instelling en de student niet, volgens de minister. Exit loting dus. De instelling verdeelt de vrijgekomen plekken in het vervolg zelf op basis van inhoudelijke criteria. Daarmee is een oordeel op basis van alleen eindexamencijfers straks passé en zal een student in bijvoorbeeld een motiverings-gesprek duidelijk moeten maken waarom hij zo graag interna-tional belastingrecht wil studeren. De minister wil dit voor het studiejaar 2015/2016 rond hebben.

Spreid je kansenIn de wet KiV is veel erop gericht om studenten de goede studiekeuze te laten maken. Dat kan grofweg op twee manie-ren: enerzijds door ze actief te begeleiden en anderzijds door de opleidingen zo breed mogelijk te maken: ‘spreid je kan-sen’. ‘Kwaliteit in Verscheidenheid’ maakt het voor instellingen daarom makkelijker en minder risicovol om te experimenteren met brede bachelors. Zo hoeven opleidingen niet meer afzon-derlijk gekeurd te worden als de versmelting na vijf jaar weer wordt teruggedraaid. Tilburg University wil in 2014 onderzoeken welke opleidingen in aanmerking komen voor samenvoeging. In het strategisch plan staat in ieder geval dat Tilburg University ‘enkele’ brede bachelors wil aan gaan bieden.

Nieuwe onderwijswet KiV heeft forse impact

Studiekeus, selectie, centen en experimenten

8 juli 2013. Waar was je? Op vakantie in Spanje, aan het zweten in de universi-teitsbibliotheek of probeerde je het wereldrecord ‘terrassen’ te verbreken? Het aannemen van de onderwijswet ‘Kwaliteit in Verscheidenheid’ (KiV) door de Kamer is vast niet bij je blijven hangen. Toch bepaalt de wet voor een groot deel de richting die Tilburg University nu inslaat.


Onderwijs .19

CentenDe wet KiV draait niet alleen om onderwijsvernieuwing en –verbetering. Ook geld speelt een rol. Zo vindt de minister dat sommige opleidingen beter zijn dan andere. En voor kwalititeit mag je best meer geld vragen. Daar zit wel een maar aan: een opleiding moet door de NVAO (Nederlands Vlaamse Accredita-tie Organisatie) als excellent bestempeld worden en Bussemaker moet zelf toestemming verlenen. Vanwege de heisa met het sociaal leenstelsel staat de ‘collegegelddifferentiatie’ van KiV nu even in de ijskast, maar zodra die beer van de weg is, gaat het gewoon door.Daarnaast maakt KiV experimenteren met zogeheten Honours Tracks mogelijk. Deze opleidingen mogen ook duurder worden, met als kanttekening dat studenten aanspraak kunnen maken op subsidies vanuit universiteiten om de hogere kosten te bolwerken: het onderwijs moet wel toegankelijk blijven. Tilburg University wil in 2017 een Honors Academy realiseren, staat in het strategisch plan. In de academie worden bestaande excel-lentieprogramma’s gebundeld en gecoördineerd – wellicht dus tegen dubbel collegegeld. Ook is het collegegeld voor schakelprogramma’s (pre-masters) vastgesteld in de wet, en dat was voorheen anders. Instellingen konden deze tarieven voor een deel zelf bepalen. Lees: on-evenredig hoog houden. Nu zijn de kosten voor een traject van 60 ECTS vastgesteld op maximaal anderhalf keer het wettelijk toegestane collegegeld. In de praktijk betekent het dat instellin-gen - ook TiU - geld inleveren. Studenten die slechts een aantal vakken moeten overdoen in een jaar gaan in de regel namelijk minder betalen.

KiV achter de schermen In de universiteitsraad van september bleek dat het College van Bestuur van Tilburg University nog geen standpunt heeft ingeno-men over KiV. Tegelijkertijd is het strategisch plan – het docu-ment dat de koers van de universiteit de komende tijd bepaalt – doorspekt met uitwerkingen van ‘Kwaliteit in Verscheidenheid’. Eén van de doelen van de universiteit is het terugdringen van studie-uitval: in 2020 moet die met een kleine vierenhalf procent slinken naar twintig procent. De TiU wil ook dat in 2020 drie op de vier studenten in het voorgeschreven tempo afstudeert: een stijging van ruim vijftien procent ten opzichte van 2010. Deze cij-

fers staan in de prestatieafspraken die de universiteit eind 2012 met de staatssecretaris van onderwijs maakte.De wet KiV werkt hierbij als katalysator: TiU rent dankzij de wet sneller naar de eindstreep van de prestatieafspraken. Dat blijkt uit de targets voor 2015 die in de afspraken staan. Het diploma-rendement in het strategisch plan doet daar nog een schepje bovenop: voor 2015 ligt dat vijf procent hoger dan in prestatieaf-spraken. De uitval ligt in het strategisch plan twee procent lager. Exact de bedoeling van de minister, die via ‘Kwaliteit in Verschei-denheid’ de universiteiten middelen geeft om deze afspraken te behalen.

Spijker op zijn kop?Want uiteindelijk draait het om het verhogen van het studie-rendement: een student die geen jaar verspilt met het zoeken van een passende studie, heeft een hoger rendement. Dit levert de universiteiten geld op omdat ze (onder andere) betaald worden per diploma. Dit bespaart geld, omdat de universiteit geen middelen hoeft te besteden aan een vergooid jaar. De toelatingseisen voor bachelor- en hbo-studenten moeten ervoor zorgen dat beter geschikte studenten onze opleidingen inrol-len, en dus sneller afstuderen. Daar zit naast alle economische aspecten, ook een maatschappelijk belang aan vast. De wet KiV biedt instellingen alleen gereedschappen aan. Ze mogen ze zelf vormgeven en gebruiken. Of het College van Be-stuur van Tilburg University – in samenspraak met de medezeg-genschap – de spijker op de kop slaat, of de plank mis, wordt in de toekomst duidelijk.

Dankzij de wet sneller naar de eindstreep van de

prestatieafspraken


20. Lifestylecoördinatie Francine Bardoel

Trendspotting

Nooit meer netjes zitten

Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus? Univers zit bovenop alles wat hip & happening is.

Deze keer: de skort.

I-con

Slechte gewoonte? Ik stel dingen te vaak uit. Als ik een opdracht heb denk ik te vaak ‘dat komt morgen wel’, vooral als het om mijn studie gaat. Daar zou ik echt eens op moeten letten.

Favoriete boek? American Psycho van Bret Easton Ellis. Het is een erg onderscheidend boek, ik ken niets dat er op lijkt. Ellis heeft een schrijf-stijl die me heel erg aanspreekt en die ik nergens anders terugvind.

Niet zonder? Muziek maken en luisteren. Ik kan dan eigenlijk ook niet zonder mijn piano, maar die past niet in mijn kamer in Tilburg en staat nog thuis in Duitsland. Af en toe speel ik op de piano in het Esplanade-gebouw. Verder houd ik voornamelijk van elektronische muziek, bijvoorbeeld Leon Bolier. Af en toe luister ik ook wel wat rock.

Wat doen met een miljoen? Ik zou gaan reizen, alleen en met mijn familie. Mijn droom is om met een camper door Noord-Canada en Alaska te trekken. Daarnaast zou ik

iets willen doen om de wereld te verbeteren, bijvoorbeeld door een opvang te bouwen voor daklozen.

Heb je een verslaving? Niet echt, geloof ik. Als je verslaafd kunt zijn aan Breaking Bad, dan ben ik dat. Dat moet je echt gaan bekijken, het is geweldig!

Marvin Petersen (21), Liberal Arts & Sciences

Verslaafd aan Breaking Bad

Kinderen zijn hinderenDag jongedame! Keihard aan het studeren in de hoop op een glanzende carrière? Doen hoor! Maar hoe ga je straks arbeid en zorg met elkaar combineren? Ik bedoel: je wilt later vast kinde-ren, maar jouw man gaat natuurlijk ook vol voor zijn loopbaan.

Welnu, dan heb ik goed nieuws voor je: Tilburg kent sinds kort Villa Cardan. Een kinderdagverblijf dat 24 uur per dag en zeven dagen per week kinderopvang biedt. Zo brengt Villa Cardan “rust in het hectische gezinsleven” met dit “quality-time concept”. Een lovenswaardig initiatief! Straks kun jij als carrièretijger je kleine hartendief ieder moment van de dag parkeren bij deze re-volutionaire kinderopvang - zo lang als je maar wilt. Heb je bij-voorbeeld een huilbaby? Kies dan voor de 24-uurs-weekopvang. Ideaal voor echtparen die even ongestoord willen bijslapen. Of kies in de zomer voor de 24-uurs-maandopvang. Handig als je zonder gelazer een verre reis wilt maken. De 24-uurs-kwartaal-opvang is de kers op de taart: speciaal voor echtparen die allebei écht onmisbaar zijn op kantoor.

Vanzelfsprekend wil je in dat laatste geval niets missen van de zintuiglijke, emotionele en motorische ontwikkeling van je oogappeltje. Gelukkig biedt internet uitkomst. Via een beveiligde webcam-omgeving kun je, terwijl je ’s avonds laat nog aan het werk bent, even kijken hoe het de kleine guit vergaat. En bij spe-ciale momenten krijg je een WhatsApp van Villa Cardan: de beel-den van zijn eerste stapjes zijn op je Facebook-pagina geplaatst! Is dat niet handig? En natuurlijk is er altijd de mogelijkheid om op een mooie zondagmiddag spontaan naar de 24-uurs-opvang te komen voor een ouderwetse wandeling. Helemaal top! Ja, zo wordt een kind hebben eindelijk weer eens gewoon léúk.

Zo wordt een kind hebben weer eens gewoon léúk

Column

Luuk Koelman is columnist voor Univers


Lifestyle .21

Heb je er ook zo’n hekel aan om de hele dag te moeten letten op je opkruipende rokje? En vind je netjes zitten, met gekruiste benen, echt een pain in the ass? Dan kun je nu je hart ophalen, want hij is eindelijk in Nederland: de skort! Een combinatie van een rokje (skirt) en een broekje (short) die het leven comfortabeler (en stijlvoller) moet maken. Je kunt hem combineren met een dikke legging en een leuke wedge (of stijlvolle hakken) om het winterse weer te overleven. In de zomer knal je er een mooie panty met print tegenaan om de blits te maken.

Redenen genoeg om te stoppen met sigaretten roken. Heel ongezond immers, en ook erg ongewenst, in trein, kroeg en kantoor. Peperduur, dat ook nog eens. Maar ja hè, de verslaving. Zelfs als je die een beetje de baas bent: de gewoonte is ook een verslaving. Het automatisme om op vaste momenten de peuk ter hand en in de mond te nemen. Hoe verstandig ook, stoppen is heus zo makkelijk niet. Niet stoppen dus en in plaats daarvan de elektronische sigaret. Het is wat meer zuigen aan zo’n apparaat, maar je krijgt er een heel acceptabele mond vol rook van. De smaak? Dat is weer afhankelijk van het gekozen flesje rookwa-ter (e-liquid). Het is anders, de tabakssmaak is toch minder. Maar na nog een echte vergelijkingssigaret, vraag je je toch weer af: hoe lekker is roken eigenlijk? En met een scheutje kersenrookwater erbij wordt het al beter. Met die - en andere smaken - kun je in de loop van de dag gezellig variëren.

Hoe dan ook blijkt stoppen met sigaretten verbazingwekkend simpel als je wel fijn kunt doorgaan met stomen. In onze hand hebben we een killer app voor sigaretten, in de zin dat je ze niet meer nodig hebt. En dat laat zich merken. In fitheid, in roken bij een biertje in de kroeg en ook behoorlijk in de portemonnee. Een flesje e-liquid van vierenhalve euro gaat even lang mee als drie pakjes Javaanse Jongens. Adrian van den Eerenbeemt

Wè nou?

Ga maar eens wegEen zogeheten ‘mobility window’ moet het in de toekomst mogelijk maken om een tijdje in het bui-tenland te gaan studeren zonder studievertraging op te lopen. Dat schrijft het bestuur in het strate-gisch plan. Wè vinden jullie daarvan?

“Dat zou ik wel tof vinden. Studievertraging is niet praktisch en ik wil graag naar het buitenland. Dus als ik geen vertraging op zou lopen, zou ik zeker gaan. Je kunt studenten echter niet verplichten naar het buitenland te gaan. Niet iedereen zal even enthousiast zijn als ik.” Britt van Hooff (18), bachelor Psychologie

“Het lijkt me een goed idee. Ik denk dat ik eerder in het buitenland ga studeren als ik geen vertraging oploop. Ik vind het ook leuk om te gaan. Andere mensen ontmoeten, een andere cultuur, een nieuwe omgeving. Het is goed voor de persoonlijke ontwikkeling, denk ik.” Davy van Grinsven (18), bachelor Bedrijfseconomie

“Ik weet het eigenlijk niet. Ik denk wel dat ik het dan eerder zou doen, zodat ik mijn studie gewoon in vier jaar kan afronden. Anders zou ik eerder na mijn studie een jaartje gaan reizen. Het kosten-plaatje blijft een probleem, want als student op kamers heb je het niet al te ruim.” Veerle Verduin (18), bachelor Psychologie

“Als ik zonder studievertraging naar het buiten-land zou kunnen, zou ik het eerder doen. Voor mij zou het echter niet meer uitmaken, omdat ik een master doe, maar ik ben tutor van eerstejaars stu-denten en we hadden het er toevallig laatst over. Blijkbaar zitten er toch wel veel studenten mee dat ze vertraging oplopen als ze naar het buitenland willen.”Saskia Kanters (22), master Language and Com-munication

Boek

Humoristisch, grappig, amusant. Met die woorden wordt de debuurtroman Het Rosie Project van de Australische schrijver Graeme Simsion geroemd. Het verhaal gaat over de autistische Don Tillman. Hij leeft volgens een vast rooster, maar alles verandert als hij Rosie ontmoet. Ze is totaal ongeschikt als ‘metgezellin’, maar toch is Don graag in haar bijzijn. De belofte van humor was de reden dat ik redelijk enthousiast was om dit boek te lezen. De beloftes zijn niet waargemaakt. Ik vond het niet echt humoristisch en kon me totaal niet verplaatsen in de personages. Daardoor kwam het op mij over alsof het wat afstandelijk geschreven was. Ondanks dat vond ik het boek wel aardig geschre-ven. De opbouw was goed en er zaten onverwachtse plotwendingen in. Omdat Don zo’n uitgesproken karakter heeft krijg je een goed beeld van hem als hoofdpersoon. Het was ook grappig eens een kijkje te krijgen in het leven en de denkwijze van een autistisch iemand. Vooral de denkwijze van Don is erg interessant en verfrissend. Hij denkt soms aan dingen die nog niet eens in mij op zouden komen.Ik denk dat dit boek valt of staat met zijn humor, daar moet hij het van hebben. Als je, net als ik, de pech hebt dat de humor je niet ligt, dan is er maar weinig aan. Maar als de humor wel jouw smaak is, is dit een zeer vermakelijk boek. Madelon Verwijmeren

Bij de strot grijpen

Gadget

Killer app voor verstokte rokers

Univers recenseert alles. Ook op UniversOnline.

Justfog Maxi Premium, startersset van 2 vanaf € 59,99

Het Rosie Project, Graeme Simsion, te koop voor € 17,95.


text Petra Merkx illustration Marjolein Schalk

22. Science & Society

The Tilburg economist, Thomas Michielsen of the Sustainability Center, recently obtained his doctorate with a study into the ef-fects of environmental policies. He concluded that a ‘generation conflict’ paralyzes long-term decision-making which could lead to an environmental disaster.

What is the ‘generation conflict’ you wrote about in your thesis ‘Essays in Environment and Resource Economics’? “Policy makers are taking short-term decisions on sustainable energy. They do so because they don’t know whether future generations will continue the drastic measures – which might have no effect until fifty years from now. I’ll give you an example. Investing in relatively cheap shale gas now, prevents the need to build new coal-fired power plants. Coal-fired power plants are more pollutant than shale gas. Therefore, it would seem envi-ronmental friendly but it isn’t. It’s a short-term decision because shale gas also damages the environment. It would be much bet-ter to invest in real green energy such as solar and wind power.”

What are the consequences of the ‘generation conflict’?“At environmental conferences, like in the nineties in Rio de Janeiro, ambitious goals for an enormous reduction in CO2 were set, but in the meantime little has been done about it. You keep seeing the same pattern. Ambitions are sky high, but radical measures are postponed and left for future generations. And for the short-term, policy makers are impatient and take decisions that aren’t too costly for the current generation. This may well postpone a disaster, but it doesn’t prevent one.”

What do you think will be done with your research?“The main thing is that the pattern has been discovered and that it’s acknowledged because we can’t carry on like this, only to find that in ten years time we’re still tackling problems in the same way.”

Your research shows that factories are preferably located close to cheap sources of energy. Policy makers can react to this by keeping energy prices low to attract the industry which will lead

to more jobs in a country. But this can hardly benefit the use of sustainable energy?“Companies want cheap sources of energy, but in countries with a highly educated workforce and close to their market. Therefore, European companies aren’t likely to settle in China. However, if a country introduces a higher tax rate on coal, a company could well move to a neighboring country. That’s why it’s essential to cooperate at a European level.”

A third subject that you mentioned in your thesis is the ‘green paradox’. What is that about? “It’s the fear of negative effects of a stringent environmental policy, for example introducing new taxes on the import of fossil fuels, twenty years from now. Critics are afraid that energy pro-ducers will quickly drill for more oil or mine for extra coal in an attempt to avoid these kinds of energy becoming too expensive in future and subsequently not being bought. Such an environ-mental measure could actually speed up global warming rather than solve it. But oil and gas aren’t even such a large problem. The oil reserves are limited and coal and tar sands mining could still carry on for years but the profit margins on these raw mate-rials are far smaller. It’s just not profitable to mine for extra coal, even if coal producers expect to pay higher taxes on coal in the future.

The next four years, you’re going to work at Oxford University. What will you be doing there? “Besides giving lectures I’m going to study the effects of the generation conflict in more depth. I’m going to underpin what we’ve discovered with figures. On top of that, I’m going to do more research into the shale gas revolution in the United States. Over the last years, a lot of shale gas has been extracted (which is easier to do in the USA than in Europe because it’s found far less deep in the ground). By now, energy costs a quarter of what it costs in Europe. What effect is this having? In the short-term it seems to give the economy a boost but what will the long-term effects be?”

Generation conflict might cause environmental disaster

No compliments, pleaseDo not give compliments without thinking about it. At least, not in front of an audience. Elaine Chan discovered that giving compliments in public elicits negative reactions among onlookers. The person who’s not on the receiving end of a compliment feels cheated and jealous. This negative reaction does dissipate with time, though. Whether sincere or not, every compliment has a negative effect on by-standers. Chan is a researcher at the Tilburg School of Economics and Management, she collaborated on this research project with a colleague from Hong Kong University of Science and Technology.

Polluters violate human rightsClimate pollution equals violation of human rights. PhD student Peter Lawrence asserts this in his thesis Justice for Future Generations. He specifically refers to the human rights of the future inhabitants of our planet. Lawrence states that having suf-ficient access to food resources and a safe living environment are basic human rights. However, climate change puts a strain on these human rights and polluters therefore violate them, just as those who unjustly im-prison and torture suspects do, according to Lawrence. If we don’t intervene now, future generations will have to live in an inhu-mane environment due to our negligence. So, think twice before you throw that empty wine bottle in the rubbish.

Money has no moralityThe free market has nothing to say to moralists. This is according to Busi-ness Ethics professor Wim Dubbink. There

are a lot of feelings of resentment in the Netherlands about the high salaries of top executives. But such feelings are simply out of place in a free market system, Dubbink says. “The level of a reward is based on the current ratio of supply and demand. When demand is high and supply is low, salaries increase considerably – and that’s exactly the point. This has nothing to do with moral considerations.” So, denouncing top bankers because of their high earnings makes no sense whatsoever. It would be better to aim your moral indignation at something else.

Science & School .23

Masterpiece

Dutch political atmosphere triggers discriminationThe Netherlands suffers from cultural fundamentalism, senior lecturer Hans Siebers claims. That is not the same as racism, but can be just as dangerous. “Human rights violations take place in the Netherlands. The political atmosphere triggers discrimina-tion.”

The Dutch tolerant attitude is wearing off. The increase of discriminatory acts in the Netherlands were highlighted in unison by large organisations such as Amnesty International, the United Nations and the Council of Europe in the past few weeks. Recently, the Dutch National Ombudsman even dubbed the cur-rent political atmosphere in the Netherlands as discriminatory as well as racist. But, is it really?Hans Siebers, senior lecturer at the Culture Studies department in Tilburg, wrote a searing op-ed piece in daily newspaper Trouw, in which he characterized Dutch government policies as hostile towards migrants. These are not quite racist, but still, hardly rea-son for a festive mood. Worse still, it is exactly the Dutch distaste for racism that actually paves the way for cultural fundamental-ism, which just as much leads to human rights violations.“Racism is one of the causes of discrimination,” Siebers explains. “Dismissing a race as inferior is one of the paths towards it.” Siebers says that the Dutch have an abhorrence of racism ever since the Second World War. “Racism is directly associated with

the persecution of the Jews.” That’s why racism has very much become taboo. That means that Dutch politics doesn’t show any signs of racism, Siebers says. But, according to him, it does increasingly exhibit cultural fundamentalism. “Nowadays we don’t say to migrants: you don’t belong here because your race is inferior to ours. Instead, we say: your culture differs too much from ours.”Siebers says that cultural fundamentalism is based on defining culture as an association you can become a member of. In ad-dition, it assumes that every culture has an essence that is fairly inflexible and incompatible with cultures other than migrants bring with them. That notion is incorrect, however. There is no scientific proof that acculturation processes lead to higher social participation on the part of migrants. Yet, that’s precisely the notion that underlies the entire political spectrum in the Netherlands, Siebers says. Our humiliating citizenship tests, for example. “The Netherlands pursues a determent policy towards migrants that, in essence, is discriminatory. All in the name of protecting our own culture.” This leads to violations of human rights on an increasingly large scale. “In 2010, over 6,000 migrants were kept in custody with-out trial and even without a valid charge, on average for 76 days. That is a serious crime.”

Eureka!


text Bart Smout photography Masterpiece Paul Maassen


24. Internationaltext Jozien Wijkhuijs photography Ton Toemen

Views of a young pastor's life

Some young Catholics still want to follow their faith and take on the challenging task of becoming a pastor. Stefan Schevers is one of them. This former TiU-student works in the Bommelerwaard, in the province of Gelderland, to connect the seven different parishes in the region. Among other things, he organizes discos and musicals for youngsters. He was portrayed by photographer Tom Toemen, who also followed him to Latvia, where he went for a cultural exchange.

“I’m a bridge builder,” Schevers Says. “I want to be a shepherd like Jesus and be socially active in an adventurous way. I like to clarify the meaning of life together with other people.” In Latvia, Schevers founded the ‘House of Unity’, a place for people to come together. During his years at TiU, studying Psychology and later Theology, he also sought the connection between

different sides of student life. “Tilburg was one big search for me. I lived in an Olof frat house, where I partied a lot. I also co-founded Peerke Donders, a catholic student union. I want to combine the Burgundian life with seriousness.” Even during the writing process of his thesis, the dialogue with other people stayed important to Schevers: “Every forty-five minutes I would drink a cup of coffee. That gave me a lot of time to talk to people and learn from them.”

Stefan Schevers in a field

confessional in Aglona,

Latvia. This Catholic nun

just finished confessing

her sins to the pastor.

On the back cover: Stefan

Schevers visits fruit growers

in the Bommelerwaard to

bless their fruit crop.


International .25

Stefan Schevers plays the

trumpet during a performance

of the Royal Harmony Semper

Crescendo in Kerkdriel.

Stefan Schevers blesses

new colleague Bart Theu-

nissen at his initiation in

the Saint John’s cathedral

in ‘s-Hertogenbosch.


26. International

Concentration amongst the communicants,

during the rehearsal of their first holy

sacrament in the Saint Martinuschurch in

Kerkdriel

TiU alumnus Stefan Schevers blesses

horse and rider in Kerkdriel by sprinkling

them with holy water.

Views of a young pastor's life

Campus corners


What’s in the world .27edited by Mathijs Sukel

“It is my belief that in situations that really matter, situations in which we feel threatened, everybody always has something to hide.” Professor Corien Prins of Tilburg Law School rejects the ‘I have got nothing to hide’-argument regarding the NSA spying scandal.

[Source: newspaper De Limburger]

Do you have a funny photo? Send it to [email protected]. Or post it on our facebook page facebook.com/universonline

Spotted!Parking lot, October 28th, 11:50 hrs. – Tree hugs carOur campus was given a brute example of nature’s force on Monday October the 28th. Wind speeds reaching up to 120 kilometers per hour ravished at least this tree, and almost the car parked under it. We wonder if the professor of Sustainability, coming back from college was very happy with his tree hugging car.

Univers covers the campus from corner to corner. ‘Raiding’ random staff and students in their university habitat. In the Prisma building we met Lisanne Huis in ‘t Veld, doctoral candidate for the Tilburg School of Social and Behavioral Sciences.

Genuine TiU-people, that’s Lisanne Huis in ‘t Veld (28). “And I’m not even from Brabant,” she jokes. Huis in ’t Veld is busy graduating. “I’m doing research

at the department of cognitive neuro science. ”Uh... what? “Brain research,” she gladly clarifies. “Nothing is more interesting to me than

brains.” We believe her. She lights up as she tells us about

her favorite part of her research:

“I’m busy writing a ‘dictionary’ on the muscles you use when expressing emo-tions. The facial muscles are well-known but those of the rest of the body aren’t.” Emotion is an important item in the study. “We are mainly studying facial recogni-tion, body language and social interac-tion,” she tells us. Besides doing research, she also works with students. She helps people with their Bachelor thesis: “I re-ally enjoy making students enthusiastic about doing research. These students are often more motivated and have more knowledge than freshmen. I really enjoy that.” Lisanne Huis in ’t Veld obtained a Bachelor’s degree in Psychology at Tilburg University and also obtained her Master’s degree in Medical Psychology, here.

Texting in classNebraska – 23 OctoberYou know it. I know it. We all know it. But now it has been scientifically proved: the typical college student likes to play a lot with his digital device during classes. Eleven times a day, according to a new study conducted at the University of Nebraska-Lincoln. More than 80% of the students admit that their use of smart phones, tablets

and laptops can interfere with their learning. More than a 25% say their grades suffer as a result. “I don’t think students necessarily think it’s proble-matic”, researcher McCoy said. “They think it’s part of their lives.”www.sciencedaily.com Slow loverSeattle – 25 OctoberSo it turns out people have an optimal walking speed. Why? It minimizes energy expen-diture. The speed varies with physical features like mass and lower limb length, and that explains why males in any given population tend to have faster optimal walking speeds than females. Until they fall in love.

Because then guys tend to walk at a significantly slower pace to match the females’ paces. The paces of friends of either same or mixed sex

walking together did not significantly change, suggesting that significant pace adjustments occur only for ro-mantic partners. http://www.plosone.org Malaria in 3D Edinburgh – 5 novemberThe movie probably won’t feature at the cinemas, but is spectacular nonetheless. Scien-tists have now developed a 3D filming technique that could help inform research to stem the spread of malaria. Creating moving digital holograms of malaria sperm has given researchers fresh insights into the behaviour of these tiny life forms. Understanding how malaria parasites mate could pave the way for im-proved preven-tion and control of this deadly disease, which poses a threat to half of the world’s population. http://www.ed.ac.uk

Sci

ence world wide

For the love of brains

Vox Prof

International starts here

no. 05November 14, 2013

Independent magazine of Tilburg University

From frat house to God's house

Environmental policies can be disasterousDutch atmosphere triggers discrimination

Luxe in Tilburg: goedkoop wonen

Documents

Transcript of Luxe in Tilburg: goedkoop wonen