De tweede generatie straatkinderen: een onderwerp van alledag in La-tijns-Amerika, maar voor het eerst in beeld gebracht door documentairema-ker Koen Suidgeest. De Nederlander maakte een boeiend portret van een tienermoeder die op straat haar pasge-boren dochter tracht groot te brengen.

Het onderwerp van de documentaire zat reeds jaren in het hoofd van de Nederlandse � lmmaker Koen Suidgeest, woonachtig in Madrid. ‘Het is een realiteit die verteld moet worden.’ Als � lmlocatie koos hij voor Nica-ragua, dat het veiligste Midden-Amerikaanse land is waar de hulporganisatie Casa Ali-anza – die een belangrijke begeleidende rol speelt in het � lmproces – haar kantoor hee� .

De documentaire volgt de tienermoeder Sujeylin met haar dochtertje Karla. Waarom zij? ‘Aan de ene kant is het intuïtief. Aan de andere kant was ik op zoek naar iemand die intelligent leek en ook niet te ver heen was. Ik zei tegen haar: ‘Kom laten we gaan zitten op dat bankje.’ Toen we zaten keek ze me aan en zei: ‘Goed Koen. Wat gaan we doen?’ Ik dacht: “Dat is mijn meid. Die wil ik.” Iemand

met energie, die sterk in haar schoenen staat.’ ‘Ik heb haar gekozen’, vervolgt Suidgeest,

‘maar zij hee� mij ook gekozen. Ze had enerzijds wel door dat zij er misschien ook voordeel bij zou hebben, ook al was er geen sprake van een betaling. Maar de belang-rijkste reden is dat ze graag haar ei kwijt wilde. Heel veel straatkinderen hebben de frustratie dat niemand naar hen luistert.’

“ Straatkinderen heb-ben de frustratie dat nie-mand naar hen luistert

‘Tijdens het � lmen zochten we na elke zes dagen een stille ruimte op en dan hadden we het over de afgelopen dagen. In de � lm was ze vaak wat stil en gesloten, maar als ze helemaal alleen was, was ze altijd heel eer-lijk en open. Op die manier hebben we de voice-over gereconstrueerd, zodat je als toe-schouwer echt in Sujeylins hoofd kan kijken.’

‘Het is niet makkelijk om daar te zijn en ’s avonds weer weg te gaan naar je ho-telkamer’, bevestigt Suidgeest. ‘Maar daar moest ik me toch overheen zetten. Met de

Regisseur Koen Suidgeest over tweede generatie straatkinderen

‘Een realiteit die verteld moet worden’

Foto: Michel Boulogne

LAFF Latin American Film Festival 2011| Utrecht | www.la� .nl 1 LAFF Latin American Film Festival 2011| Utrecht | www.la� .nl 1

L FFkrant Latin American Film Festival | Maandag 9 mei 2011

L FFL FF

� lm dien ik een groter doel; ik bereik meer mensen en uiteindelijk kan ik meer men-sen helpen. Maar het is wel frustrerend dat ik op het moment zelf niet in kan grijpen.’

In februari van dit jaar liet Suidgeest het eindresultaat aan Sujeylin zien. ‘Ze zat de hele tijd doodstil met grote ogen naar het scherm te staren. Twee of drie keer keek ze naar mij en gaf ze me een grote grijns. Diezelfde dag hadden we haar meegenomen naar het ‘jonge moeders programma’ van Casa Alianza, met het excuus dat ík daar wilde kijken. Zij was er gewoon bij. Een dag later belde ze mij. Ze zei: ‘Koen, ik wil deelnemen aan Casa Alianza.’ Suidgeest knikt. ‘Mooi hè… Ik hoop dat de � lm daarbij geholpen hee� , dat ze haar eigen leven van buitenaf hee� kunnen zien en dat ze eindelijk voor de eerste keer in haar leven de beslissing hee� genomen om ergens hulp te vinden. Ik heb haar donderdag nog gespro-ken en het gaat goed. Ze zit daar nog steeds.’

Kristel de Krijger

Karla’s arrival + Q&AMa 9 mei, 22:00-23:30, LHC3 Kijk voor de lange versie van dit interview op www.la� .nl

2 LAFFkrant | maandag 9 mei 2011

Sarah Oortgijs (29)

‘In 2006 reisde ik naar Cuba en wilde ik me na veertig uur zonder slaap net op mijn bed in Havana te rusten leggen, toen ik een enorm beest (een kakkerlak zo bleek later) zag lopen. In een poging het woord tor te ‘verspaansen’ riep ik vol walging uit: ‘Un toro grande! Un toro grande en mi habitación!’ Tot grote hi-lariteit van mijn aansnellende gastgezin, dat de pas gearriveerde reiziger hoorde roepen dat er een enorme stier in haar kamer stond. Mijn Cubaanse gastouders vonden het overi-gens ook hilarisch dat ik over zo’n klein tor-retje zo’n stampij maakte. Achteraf begreep ik dat wel: de insecten die ik later in Cuba nog tegen het lijf ben gelopen, waren min-stens twee keer zo groot als die kleine ‘toro’.’

¡ Qué raro !

Muziek in de lm La Vida de los PecesBij openings� lm La Vida de los Peces valt de doordringende muziek op, die de ongemakke-lijke stiltes en veelzeggende blikken tussen de protagonisten illustreert. Met deze soundtrack heb je bijna geen gesproken dialoog nodig. Vooral als Nubes van de Chileense ‘rock alter-nativo’ formatie Inverness klinkt is het even slikken. El mar sabe a sal y no podrás tragarlo jamás, de zee smaakt zout en je zal haar nooit door kunnen slikken. Vrijwel gelijktijdig kijkt Andrés gebiologeerd naar Bea en zien we zijn adamsappel onwillekeurig bewegen. Met een xylofoon en subtiel getokkel op de gitaar is de suggestie van druppels compleet. Tranen zijn ook zout, lekker sentimenteel.

Mini Carlos Trevez, de miniatuur Mexicaanse acteur, werd wereldberoemd met � lms als Mini Cidade de Deus en Mini Amores Perros. Mini Carlos werdt geboren in een muziekantenfa-milie in Guadalajara. Nu prijkt hij als sterac-teur in een fotoreportage aan de wand in de cocktailbar op het LAFF, maar is ook dage-lijks te zien in � lmstills in onze LAFFkrant.

Hier is Mini Carlos te zien als de geest Santi in Guillermo del Toro’s El espinazo del Diablo. In deze � lm wordt de jonge Carlos, onder de dreiging van de steeds sneller optrekkende troepen van Franco, achtergelaten in een geïso-leerd weeshuis. In eerste instantie jaagt de geest van het kleine jongetje Santi Carlos de stuipen op het lijf, maar als in zoveel Latijns-Ameri-kaanse � lms is niet alles zoals het lijkt te zijn.

Mini Carlos

foto: Marjolein Marchal

FilmExtraDe lmmaker en de stad

Karen llora en un BusMa 9 mei, 19:30-21:45, LHC3

Sprekers: Arij Ouweneel en Ruby Sanders

Tijdens de Salsa Dansmiddag trokken veel bezoekers de dansvloer op, buiten op het Ledig Erf LaLaLaLAFF

In het voorgesprek bij Karen llora en un Bus wordt gekeken naar de � lm als bron om meer te weten te komen over de maatschappelijke realiteit van de stad waar de � lm zich af-speelt. Ruby Sanders woonde in Bogotá, de hoofdstad van Colombia, waar de geschei-den Karen uit de � lm zich staande probeert

te houden en voor een ona ankelijk bestaan vecht. Karen komt uit een gegoed milieu en vervalt na haar scheiding door klassente-genstellingen en machismo tot armoede. Zij staat voor vele vrouwen in Latijns-Amerika, die er plotseling alleen voor staan, dik-wijls zonder werk(ervaring) of opleiding.

Masterclass

Het verleden temmen

Post MortemMa 9 mei, 16:00-18:15, LHC1

Als inleiding bij de � lm Post Mortem gee� Pablo Decock een overzicht van een aantal belangrijke politieke en sociaaleconomische evoluties in de Chileense geschiedenis vanaf de staatsgreep (1973) tot aan de huidige rege-ring van Piñera. De focus zal liggen op de in-vloed van de wreedheden onder de dictatuur van Pinochet op de Chileense maatschappij.

De dictatuur van Pinochet behoort tot een van de meest spraakmakende van Latijns Amerika. Door middel van harde repressie en dito censuur werd elke vorm van verzet in de kiem gesmoord en ontstond er een ware angstcultuur. Ook toen het democratiserings-proces moeizaam op gang kwam in de jaren

’90 bleef men worstelen met het traumatische verleden omwille van de alomtegenwoordig-heid van Pinochet in de Chileense maatschap-pij. In deze lezing wordt dieper ingegaan op de lange worsteling met wat voorbij is in de post-dictatoriale Chileense � lm en literatuur.

Dit college is onderdeel van het vak Cultuurkunde Spaans-Amerika.

van Pinochet op de Chileense maatschappij.

LAFF Latin American Film Festival 2011| Utrecht | www.la� .nl 3 LAFF Latin American Film Festival 2011| Utrecht | www.la� .nl 3

Een van de � lms die is genomineerd voor een Latin Angel Jury Award is José Marti: El Ojo del Canario, over de Cubaanse vrijheidsstrijder en dichter José Martí. Helaas kon de regisseur van de � lm, Fernando Peréz, niet ko-men wegens ziekte. Gelukkig is zijn vrouw, Claudia von Alemann, zelf ook � lmmaker, wel op het LAFF aanwezig.Drie jaar geleden waren Peréz en Von Ale-mann samen op het LAFF. Toen was Peréz ook genomineerd voor een Latin Angel Jury Award en won hij die met zijn � lm Madrigal. Von Alemann: ‘We vinden het LAFF een heel leuk festival. Fernando vindt het geweldig dat hij weer genomineerd is.’

De � lm over José Martí is onderdeel van een serie van vijf � lms over Latijns-Ameri-kaanse vrijheidsstrijders, die binnenkort op de Spaanse televisie wordt uitgezonden. Peréz was gevraagd door de Spaanse coproducent om de openings� lm te maken. Een uniek project: de � lms gaan over Latijns-Ameri-kaanse helden die streden tegen het Spaanse koloniale bewind, maar zijn voor Spaans publiek bedoeld. De � lm was in Cuba zelf overigens tien weken lang in de bioscopen te zien. Het was in eigen land een groot succes.

José Martí is in Cuba echt een icoon; ieder-een kent hem en hij prijkt in menig school-naam. Deze � lm laat echter niet José Martí als vrijheidsstrijder zien, maar richt zich op de jeugd van de held. Von Alemann: ‘Fernando

Interview met Claudia von Alemann

‘Een held is ook maar een mens’Foto: Michel Boulogne

wilde de uitdaging aan gaan om de ‘onbekende’ Martí te laten zien. Tevens wilde hij niet een beeld proberen te schetsen van de held Martí, omdat iedereen zijn eigen beeld van hem hee� .’

“ ‘Hij wilde de uitdag-ing aangaan de onbekende Martí te laten zien’

We zien de vrijheidsstrijder als jongetje van een jaar of twaalf, als puber van zestien en als jon-geman van achttien jaar, als hij wordt verban-nen naar Spanje. Peréz wilde hiervoor graag onbekende Cubaanse acteurs gebruiken. Von Alemann: ‘Fernando laat Martí zien als een gewone jongen met emoties. Ook de andere personages in de � lm zijn menselijk geworden. De vader van José Martí bijvoorbeeld sloeg zijn kinderen en was het niet eens met de pa-triottische denkbeelden van zijn zoon. Aan het

einde echter, als zijn zoon in de gevangenis zit, komt hij hem toch bezoeken. Niemand wordt als alleen goed of fout geportretteerd in de � lm.’

De kennis over het leven van José Martí hee� Peréz opgedaan door in de historische archieven in Havana te duiken samen met een heel historisch onderzoeksteam. Dit onderzoek duurde maar liefst een heel jaar lang. Het op-nemen van de � lm was ook niet één-twee-drie klaar; dit begon in augustus 2008 en duurde bijna vier maanden, omdat het team werd overvallen door allerlei rampen. Twee orkanen tro� en Cuba en een tijd lang was er geen ma-teriaal om de set te bouwen en geen elektrici-teit. Gelukkig is alles toch nog goed gekomen en is het resultaat hier te zien op het LAFF.

‘En de kanarie in de titel?’, vraag ik Von Alemann tot slot. ‘De kanarie in de � lm en ti-tel verwijst naar een beroemd romantisch ge-dicht van Martí, dat iedere Cubaan wel kent.’

Maartje Musschenga

Jose Mart: El Ojo del Canario

SCHOLEN BOUWEN IN NICARAGUAProject in Puerto Cabezas: februari - maart - april 2012

WWW.STICHTINGSAMENSCHOLEN.ORG

-Spreek jij Spaans? -Kan jij afstand doen van luxe?-Heb je zin in een uitdaging?-Weet jij van aanpakken?

Voor aankomend bouwproject zoeken wij nog vrijwilligers!

mail: kristel@stichtingsamenscholen.org

Zaterdag werd aan Rebecca Cam-misa de Dirk Vandersypen Award uitgereikt voor haar documentaire Which Way Home. Bij de uitreiking vertelt de Amerikaanse regisseur waar het zaadje geplant werd voor het maken van deze indrukwekken-de � lm – en wanneer ze kon oogsten.

‘Ik ben van Italiaanse a� omst en had werke-lijk geen idee van de tienduizend migrerende kinderen die jaarlijks een levensgevaarlijke tocht door Mexico naar de VS ondernemen. En dat terwijl ik een behoorlijke nieuwsjun-kie ben. Toen een vriend uit Latijns-Amerika me er in 2003 over vertelde waren er nog niet veel � lms over immigratie. Onder het bewind van Bush werd er in het nieuws nooit over de daadwerkelijke situatie gerapporteerd, maar bestond de volledige berichtgeving over im-migratie uit negatieve opinies waarin men-sen tot een nummer werden gereduceerd. Walgelijk voor een land van immigranten.’

De Vandersypen Award, die Camissa met haar � lm wint, is een internationale prijs bedoeld voor de beste documentaire over een onderwerp in Latijns-Amerika, waarbij een sociaal thema wordt behandeld en aan-dacht is voor de gewone man. Dat doet Ca-missa door het immigratievraagstuk te be-handelen en migrerende kinderen te volgen.

De Amerikaanse vertelt dat ze dat pro-bleem wilde humaniseren door iets tegenover de eenzijdige berichtgeving te zetten. En dat

4 LAFFkrant | maandag 9 mei 2011

2 PUTUMAYO CD’S voor maar 20,-* Alleen tijdens het LAFF

Nieuwste cd:

Dirk Vandersypen Award uitgereikt aan Rebecca Cammisa

is gelukt, met alleen al in de VS vij onderd-miljoen kijkers. Camissa: ‘In Minnesota sprak ik met een van de vij onderd middelbare scholieren die de documentaire op school te zien kregen, die zei: “Mijn familie vertelt me dat immigranten waardeloze mensen zijn die onze banen inpikken. Maar dit zijn ge-woon kinderen zoals ik, die een beter leven willen. In hun plaats zou ik hetzelfde willen.”

Dat was een indrukwekkend moment, waar-op Which Way Home zich voor mij als succesvol bewees. Deze vij� ienjarige jongen stapte even

uit zijn eigen wereldje om na te denken over hoe het zou zijn om in die realiteit te leven. Mededo-gen en begrip van deze jonge mensen leidt mo-gelijk tot een nieuwe generatie die toleranter is.’

Sarah Oortgijs

Zie voor een eerder interview met Cammisa de LAFFkrant van zaterdag 7 en zondag 8 mei, op www.la� .nl

Ook op www.la� .nl: een video-item over Cammisa en de Dirk Vandersypen Award

Foto: Daniel Valle robles

LAFF Latin American Film Festival 2011| Utrecht | www.la� .nl 5 LAFF Latin American Film Festival 2011| Utrecht | www.la� .nl 5

Olga Ketellapper, Communicatie en PR

Vijf maanden geleden begon ik met de com-municatie voor het Latin American Film Festival. Een groot contrast: in december, terwijl het buiten sneeuwde, hadden we het over de zomerse sfeer die het LAFF moest uitstralen en hoe we zo veel mogelijk be-zoekers naar het festival konden trekken.

De afgelopen maanden heb ik zo veel moge-lijk mensen en pers enthousiast proberen te krij-gen voor het LAFF. De posters, advertenties en programmakrant werden gemaakt. Tussendoor heb ik een vernieuwde website voor het LAFF op poten gezet. Ook deed ik de coördinatie van het mediateam, dat tijdens dit LAFF voor het eerst een eigen redactieruimte hee� in de leeg-staande Rabobank op het Ledig Erf. Bedankt makelaar Ans de Wijn en eigenaar Van Beek!

Daarna was het afwachten of mijn inspan-ningen zijn vruchten zouden afwerpen. Het lijkt het geval te zijn: de terrassen zitten vol en de meeste bioscoopzalen ook. En zomers is het zeker: het Louis Hartlooper Complex bruist en buiten wordt salsa gedanst. Maar ook online is er veel bezoek. Op Facebook en Twitter is #LAFF11 een trending topic. Onze superster Mini Carlos is een ware internet-hype geworden: het Mini Carlos-romper-tje is het populairste item bij de infobalie.

De drukte hee� ook een keerzijde. Hoe-wel ik alles kan vertellen over het festival en exact weet waar alle � lms over gaan, zie ik de meeste niet. Ik zit elke dag achter mijn computer om alle bezoekers online van het nieuwste nieuws, de laatste foto’s en verse � lmpjes te voorzien. Tussendoor ren ik om te praten met de pers die het LAFF wil ver-slaan, en plaats ik de recensies op de perswand.

De bezoekers, vrijwilligers en fans hebben het LAFF nu overgenomen, en kunnen het fes-tival veel beter communiceren dan ik. Want de positieve reacties en blije bezoekers zijn uiteindelijk de beste reclame voor het festival.

Achter de Schermen

Sport in Latijns-Amerika

Entertainment, statement en uitweg

Boys of Summer

Nederlandse straten omsluierd met oranje vlaggetjes. Mensen met rood-wit-blauwe vlaggetjes op het gezicht, zelfs zij die normaal gesproken niet echt warmlopen voor sport. Geen televisiezender die er niet over rept: het nationale voetbalteam speelt, en Nederland staat volledig op zijn kop. Die ‘oranjegekte’, bestaat er in Latijns-Amerika iets vergelijkbaars?

Op de beelden van de afgelopen wereldkam-pioenschappen voetbal is er weinig verschil tussen het enthousiasme waarmee de joelende blauw-wit gekleurde voetbalfans van Argenti-nië of de groen-geel gekleurde aanhangers van het Braziliaanse team hun helden toejuichen. In Latijns-Amerika is voetbal net zo goed dé sport.

Echter, de latinos lopen voor heel wat meer sporten warm. Soms zelfs voor sporten waarbij wij Nederlanders eerst even met de ogen knip-peren. In Mexico bijvoorbeeld is de ‘ lucha libre’, vrij gevecht, enorm populair. Dit zijn professi-onele worstelgevechten waarbij mannen met maskers en veelal in kostuums elkaar te lijf gaan. Het is hard tegen hard, maar uitsluitend met het doel om het publiek te entertainen.

Ook in Bolivia is worstelen erg geliefd. Ech-ter hier zijn het de vrouwen van inheemse af-komst in klederdracht, die elkaar in de ring in de haren vliegen, soms zelfs met een bloedige a oop. ‘Cholita wrestling’ heet dit recente fo-nomeen, waarmee deze vrouwen laten zien dat ze inheems zijn, maar tegelijkertijd ook sportvrouw. Ze proberen hiermee een state-ment te maken tegen discriminatie en de sociaal uitgesloten positie waarin ze zich be-

vinden. De Boliviaanse worstelvrouwen wa-ren vorig jaar nog te zien in de documentaire Cholita Libre, van Jana Richter en Rike Holtz.

Sport als entertainment. Sport als statement. Maar sport wordt overduidelijk ook gebruikt in Latijns-Amerika als een uitweg uit de benarde situatie waarin velen op dit continent leven. Dat laten verschillende � lms zien die dit jaar op het LAFF draaien. Zo probeert de 18-jarige Ni-caraguaanse Yuma met haar passie voor bok-sen een uitweg te vinden uit de vijandige wijk waar ze opgroeit, in de � lm La Yuma. En ook de twee Venezolaanse broers uit de sloppenwij-ken van Carácas dromen van een beter leven en gebruiken de voetbalsport als middel om daar te geraken, zoals te zien is in de � lm Hermano.

En voor het nationale jongerenhonkbal-team uit Curaçao, in de documentaire Boys of Summer, zijn de momenten op het veld de mooiste van hun jonge leven, mede omdat er geen gelegenheid is om te denken aan de thuis-situatie die niet altijd even rooskleurig is. Wel-licht is het team mede om die reden al jaren zo succesvol. Vanuit dit perspectief bekeken, lijkt sport in Latijns-Amerika veel meer te zijn dan de oranjegekte die wij Nederlanders kennen.

Kristel de Krijger

La YumaMa 9 Mei, 21:45-23:15, LHC4 Wo 11 Mei, 2200-23.30, LHC1 + Q&A Do 12 Mei, 21:00-22.30, LHC3 + Q&A

HermanoDo 12 Mei, 21:45-23:30, LHC2

Boys of SummerWo 11 Mei, 17:45-19:15, LHC4 + Q&A

dinsdag 10 mei14.00 15.00 16.00 17.00 18.00 19.00 20.00 21.00 22.00 23.00 00.00

zaal 1 Norberto apenas Tarde18.15 -19.45

La Vida de los Peces20.00 - 21.30

Q&A Post Mortem22.00 - 23.45

zaal 2 El Hombre de al Lado17.30 - 19.30

Road July19.45 - 21.15

Ausente21.30 - 23.00

zaal 3 Masterclass - Sonhos Roubados15.00 - 17.30

Maids and Bosses & La Calma 18.00 - 19.15

FilmExtra - Voces del Subterráneo19.30 - 21.30

Ingrid Betancourt21.45 - 23.30

zaal 4 El Bonaerense18.00 - 19.45

Distancia & La Mina de Oro20.00 - 21.30

Q&A Gatos Viejos22.00 - 23.45

cocktailbar DJ Little Ro22.00 - laat

maandag 9 mei14.00 15.00 16.00 17.00 18.00 19.00 20.00 21.00 22.00 23.00 00.00

zaal 1 Masterclass - Post Mortem16.00 - 18.15

La Vida Útil & A Disração de Ivan 18.30 - 20.00

El Recuento de los Daños & Raz20.15 - 22.00

Los Colores de la Montaña22.15 - 23.45

zaal 2 Distancia & La Mina de Oro15.00 - 16.30

Q&A Carancho17.00 - 18.45

El Premio19.30 - 21.30

Todos tus Muertos21.45 - 23.15

zaal 3 La Vieja de Atrás16.00 - 17.30

Voces del Subterráneo & La Luna 17.45 - 19.15

FilmExtra - Karen Ilora en un Bus19.30 - 21.45

Karla’s Arrival22.00 - 23.30

zaal 4 Impunidad & Firmes16.00 - 17.45

Sábado18.00 - 19.15

Q&A Lo Bueno de Llorar19.45 - 21.15

Q&A La Yuma21.45 - 23.15

Q&A

cocktailbar DJ Mickster22.00 - laat

Hoofd- & eindredactie: Floor de Bie, Kristel de Krijger Schrijvers: Floor van Alphen, Jasmijn Fermie, Miranda van Gelder, Mireille Lohmann, Marjolein Marchal, Maartje Musschenga, Sarah Oortgijs

Fotogra e: Marjolein Marchal, Bram Heijnen, Daniel Valle Robles, Frans de Groot, Michel BoulogneVormgeving: Joost Keuskamp

LAFF: Judith van den Burg, Annemarie BembomProgrammering: Stien Meesters, Jessica de JaegerCommunicatie & PR: Olga KetellapperDrukker: Printerette Utrecht - www.printerette.nl

De Bezoeker Musicaliza

Michiel Mulderink (41) bezocht los Colores de la Montaña

‘Ik vond het een heel mooie � lm, met mooie beelden en een indrukwekkende natuur. Alles gezien vanuit de ogen van een kind. Ik denk wel dat je de achtergrond van Colombia een beetje moet kennen om de � lm goed te begrij-pen. Dit is mijn eerste keer op het LAFF. Ik ben samen met mijn collega's van het Spaanse taalinstituut Fuentes, dat onder andere in Utrecht zit. We hebben straks jaarvergadering en doen dit als een soort uitje. De meeste do-centen zijn native speakers en veel komen er ook uit Latijns-Amerika, dus dit is hartstikke leuk voor hen. We zijn zeker van plan om va-ker te komen en misschien ook met cursisten, zodat die mooi de taal kunnen oefenen en wat van de cultuur in Latijns-Amerika kunnen zien.’

Met de scheurkaart die je bij elke � lm krijgt uitgereikt, kan je als bezoeker je waardering aangeven. De publieksprijs wordt donderd-ag 12 mei uitgereikt. De tussenstand van de publieksprijs na zondag 8 mei:

Films 1. Tropa de Elite 22. Hermano3. Karen llora en un Bus

Documentaires1. Which Way Home2. Boys of Summer3. Ingrid Betancourt

DJ Smartin Loopt warm voor tropische plaatjes

‘Vanavond ga ik Cumbia en Peruaanse Chica draaien. Als het volume straks lekker hard staat, wordt het je vast duidelijk waarom ik warm loop voor dit genre. Je kunt er echt supergoed op dansen, het swingt als een be-zetene en je kunt er goed seks op hebben. Ik verwacht dan ook dat het straks goed los gaat, zeker als de barman zijn best blij� doen op de mojito’s. Of ik nog naar de � lm ga deze week? Ja vast en zeker… Als het wat koeler wordt!’

Maandag in de cocktailbar van 22:00 tot laat: DJ Mickster

Programma dinsdag 10 mei

Programma maandag 9 mei

Colofon

Publieksprijs

www.la� .nlMeer zien over het festival? De website van het LAFF biedt naast artikelen, ook foto’s en video-items. De foto- en � lm-ploeg gaat dagelijks op pad en maakt re-portages en interviews. Met de regisseurs die te gast zijn op het LAFF wordt een be-langrijke scène uit hun � lm besproken.

Verder op www.la� .nl:

• Koen Suidgeest over een scène uit zijn � lm Karla’s Arrival

• Uitreiking Dirk Vandersypen Award

• � ema sport in de � lm