KRO'S EEN TWEEDE LE\IEN I

K,qRÍru ffiH ##ï M/-ÁKT Pffi## RAMtursA.*Vil R ffi gJ I-dA- ffi #O M il ffiVAffi Ë ru T

ln de achtdelige serie KRO's Een tvveede leven praat Karin de Groot met mensen die een bijna-dood-

ervaring hebben gehad. 'Ze ervoeren allemaal veel liefde en rust.' Tekst: Roos schlikker, beeld: Roland J. Reinders

en verklaring heeft ze

. nog steeds niet. Hoe-

wel Karin de Groot zo'n

zestien mensen inter-

viewde die een bijna-dooderva-

ring (BDE) hebben gehad, heeft

ze geen idee hoe het kan dat

mensen soms bijna lijken te

sterven en zich plotsklaps in een

soort parallel universum bevin-

den.'De beste uitleg ervoor

komt van Pim van Lommel, de

cardioloog die een boek over ditfenomeen heeft geschreven. Hij

zegt: "Een radio ontvangt gol-

ven. Op het moment dat een ra-

dio kapotgaat, wil dat niet zeg-

gen dat die geluidsgolven er

niet meer zijn." Zo is het ook

met mensen. Het leven kan

doorgaan, ook al ben je mis-

schien bijna dood.'

De Groot haalt haar schouders

op. Ach weet je, het maakt me

niet zo veel uit of dit de waarheid is of niet. Daar gaat ditprogramma ook niet over. Voor

de mensen die we hebben geïn-

terviewd, was de BDE echt. Dat

is belangrijk. Het heeft op hen

allemaal grote invloed gehad.'

Dat fijne gevoelHet merendeel van de geïnter-

viewden ziet de BDE als een po

sitieve ervaring. De Croot: 'De

meesten omschrijven het als

een heel mooi gevoel. Ze ervoe-

ren veel liefde en rust.' Het wa-

ren niet altijd even makkelijke

interviews, geeft ze toe. 'Niet

iedereen kon de ervaring even

goed en concreet beschrijven.

Dat is ook heel moeilijk natuur-

lijk. Lucia, die in de eerste afle-

vering zit, zei het heel mooi: zij

had het gevoel alsof ze rond-

zweefde in een zeepbel.'

Dat klinkt prettig, maar een

BDE hakt er behoorlijk in. De

Croot: 'Bijna iedereen die ik heb

gesproken, had moeite om zijn

of haar leven daarna weer op te

pakken. Sommigen hebben er lD)

kro Magazine 7

I

jaren niet over durven praten;

een van hen heeft zichzelf zelfs

laten onderzoeken door een psy-

chiater, omdat hij dacht dat hij

gek geworden was. Veel mensen

misten heel erg dat fijne gevoel

dat ze tijdens de BDE hadden.'

Vrijwel allemaal zijn ze anders in

het leven komen te staan, ont-

dekte De Groot. 'Veel bewuster.

Ook hadden veel het gevoel datze een taak hadden hier op de

wereld. Want waarom hadden ze

anders niet in die mooie wereld

aan gene zijde mogen blijven? Ze

waren nog niet klaar hier. Een

van de geïnterviewden was een

drugsdealer. Hij kreeg een auto-

ongeluk. Na de BDE realiseerde

hij zich dat hij zijn leven anders

wilde indelen, dat hi1 rets goeds

wilde doen. Nu is hij een hard-

werkende vader van één kind.'

Een graf gravenls De Groot door het programma

anders tegen de dood gaan aan-

kijken? 'Niet echt. Voor mij is de

dood niet iets om bang voor tezijn. Stel, er is niets, dan merk ik

dat niet. En stel, er is wel wat,

dan is dat ook mooi. lk ben er ei-

genlijk wel nieuwsgierig naar.'

Dan is ze even stil. 'Nou ja... mis-

schien lieg ik nu een beetje. Voor

mijn andere programma Heb ikgenoeg? heb ik onlangs drie da-

gen bij een uitvaartonderneming

gewerkt. lk heb daar echt alles

gedaan, van mensen afleggen

tot een graf graven. lk moet zeg-

gen: dat is me niet in de koude

kleren gaan zitten. lk zag de hele

tijd het beeld voor me van me-

zelf als ik dood zou zijn. En daar

werd ik niet blij van. Dus mis-

8 kro Magazine

schien overschreeuwde ik me

net wel een beetje.'

Zowel Heb ik genoeg? als Een

tweede leven is typisch een pro-

gramma voor haar, denkt De

Groot. 'lk ben niet iemand die

boven op het nieuws zit en aan

de andere kant doe ik ook zelden

programma's die puur amuse-

ment zijn. lk zit er liever tussenin.

Vroeger was dat anders. lk heb

wel programma's gedaan waarbij

het de bedoeling was dat men-

sen aan tafel met elkaar zouden

botsen. Daar voelde ik me zo

onprettig bij. Op een gegeven

moment heb ik gevraagd: "Wilje

mij of wil je mij in de hoedanig-

heid van Theo van Cogh?" Voor

dat laatste ben ik niet geschikt.

Ceef mij maar bijzondere verha-

len van gewone mensen, zoals in

Een tweede leven. Dat past

precies bij mij.'

.KRO's EEN TWEEDE LEVEN,

ZATERDAG I9.OO NED.2

'Sommigenhebben er

LUCIA PRINSEN (41): 'DEBDE HEEFT MIJ ALS MENSENORM VERANDERD''Tijdens de bevalling van mijn tweede

kind is een fout gemaakt na het ge-

ven van de ruggenprik. ln plaats van

een onschuldig bloeddrukverhogend

middel kreeg ik een levensgevaarlij-

ke dosis adrenaline toegediend. lk

raakte buiten bewustzijn en heb een

bijna-doodervaring (BDE) gehad.

Waar ik was, was het vredig, vol lief-

de en licht, zonder grenzen van tijd

en ruimte. Mijn bewustzijn was hel-

der, het voelde zó goedl Tegelijkertijd

kon ik waarnemen wat er om mij

heen gebeurde in het ziekenhuis. Na-

derhand had ik geen idee wat me

was overkomen. Pas op internet las ik

dat er meer mensen zijn die zoiets

hebben meegemaakt.

De BDE heeft mij als mens enorm

veranderd. lk ben veel bewuster ge-

worden, voor mij is nu duidelijk waar

het leven over gaat. lk leef nu echt in

het moment en houd me niet meer zo

bezig met verleden of toekomst. Voor

mijn omgeving was dat lastig. lk

snapte niet meer waar mensen zich

druk om maakten en dat ze werk bij-

voorbeeld zo belangrijk vonden. Nog

steeds vind ik het soms moeilijk om

aansluiting te vinden. Vroeger kon ik

altijd alles aan. lk was almaar bezig:

werken, de kinderen, afspreken met

vriendinnen - ik zat echt in een snel-

trein. Daar ben ik keihard uit geslin-

gerd, en nu wil ik ook niet meer in die

trein stappen. lk ga liever lopen. Niet

iedereen heeft daar begrip voor, maar

dat heb ik losgelaten. Ook al heb ik

het in sociaal opzicht niet makkelijk

gehad, toch ben ik blij dat ik dit heb

meegemaakt. lk heb op jonge leeftijd

inzichten gekregen waar je normaal

een heel leven over doet.'

jaren nietover durvenpratenf

t*f .r.,.t'