KRO Magazine - 'Je kunt het vergelijken met verliefdheid'

2
  andere tijden 5300 ko Magazine 19 18 ko Magazine  Voege ging en vouwen vaa k he koose i n om e onsn appen a an een oek oms as huisvouw. Daaove gaa zaedag  Andere tijden.  Maa gebeu da egenwoodig ook nog?  KRO Magazine spak me die eaief jonge zuses ui de pioij Emmau s in Maassen: ‘We kijken ook gewoon naa  Boer zoekt vrouw , hoo.’  Tekst: Mirjam Streefkerk, beeld: Ineke Oostveen Z us Moc rss (50):  ‘Als je me zeven jaar geleden had gezegd dat ik het klooster zou in gaan, had ik je voor gek verklaard. Mijn man was in 2001 na een lang ziekbed overleden, waarna ik ging werken als parochie- coördinator van vijf kerken in Amsterdam. Van daaruit raakte ik weer wat meer betrokken bij mijn eigen geloofsbeleving. Ik kreeg steeds meer behoefte om me aan te sluiten bij een religieuze gemeenschap en ging naar priorij Emmaus om te kij- ken of ik me misschien bij de buitenkring van vrijwilligers en andere betrokkenen bij het klooster kon aansluiten. Ik woonde in een mooi vijfkamerappartement in Amsterdam-Zuid. Ik had twee poezen, een grote auto voor de deur en een leuke baan. Maar toen ik in juli 2004 een paar da- gen in de priorij was geweest en thuis met een drankje op de bank zat, werd ik overval- len door de gedachte: ik wil terug. En dat gevoel kreeg ik niet meer uit mijn hoofd. Je kunt het vergelijken met verliefdheid. Mensen uit mijn omgeving reageerden niet zo  verbaasd als ik had gedacht. Ze zeiden: “Je straalt helemaal als je het erover hebt.” Ik vind het heel fijn om hier dat religieuze gevoel met elkaar te kunnen delen. Hoe de toekomst eruitziet? Ik heb geen idee. Door natuurlijk verloop zullen er in de komende  jaren zusters wegvallen. We zijn geen bedrijf dat een advertentie kan zetten voor nieu- we mensen. Maar dat betekent aan de andere kant wel dat de vrouwen die hier bin- nenkomen dat ook van harte willen. Ik studeer theologie, waarmee ik zo’n drie dagen per week kwijt ben, en ik heb hier mijn taken. Na de vespers ’s avonds is er ruimte voor ontspanning. Dan praten we wat – een enkele keer met een wijntje of zoutje erbij – of kijken we televisie. Meestal naar de wat meer serieuze programma’s, maar Boer zoekt vrouw  vinden we ook heel leuk. We hebben het er vaak nog over wie nou wie gaat kiezen.’  Andere t ijden gaa ove De Keine Zuses van de Heii- ge Joseph. Aan he wood komen de zuses die ussen 1943 en de jaen zesig inaden, vaak om e onsnappen aan een oekoms as huisvouw. In de congegaie in Hee- en kegen ze een opeiding, en was e wek en avonuu. Sinds 1971 zijn e geen zuses mee ingeeden in deze ode. He aana vouwe- ijke eigieuzen in Nedeand is de afgeopen decennia sek afgenomen. Op 31 decembe 2009 waen e in Nede- and nog 5300; de- ig jaa eede waen da e nog 21.000. Di kunnen monia- en zijn, vouwen die binnen een koose even en zich afsui- en van de buien- weed, maa ook acieve eigieuzen, zoas de zuses in pioij Emmaus in Maassen. Zij hoe- ven nie pe se woonachig e zijn in een koose en zijn maaschappeijk acief. (Bon: Kaski) KIEZEN VOOr EEN KlOOStErlEVEN ‘H s f om h lguz gvol m lk ku lMo c rss ve iefdheid’  Je kun he ve ge i jk en me

description

Ik interviewde drie zusters over hun keuze voor een kloosterleven.

Transcript of KRO Magazine - 'Je kunt het vergelijken met verliefdheid'

Page 1: KRO Magazine - 'Je kunt het vergelijken met verliefdheid'

5/16/2018 KRO Magazine - 'Je kunt het vergelijken met verliefdheid' - slidepdf.com

http://slidepdf.com/reader/full/kro-magazine-je-kunt-het-vergelijken-met-verliefdheid 1/2

 

18 ko Magazine

 Voege gingen vouwen vaak he koose in om e onsnappen aan een oekoms ashuisvouw. Daaove gaa zaedag  Andere tijden. Maa gebeu da egenwoodig ook nog? 

KRO Magazine spak me die eaief jonge zuses ui de pioij Emmaus in Maassen: ‘Wekijken ook gewoon naa  Boer zoekt vrouw , hoo.’  Tekst: Mirjam Streefkerk, beeld: Ineke Oostveen

Zus Moc rss (50): ‘Als je me zeven jaar geleden had gezegd

dat ik het klooster zou in gaan, had ik je voor gek verklaard. Mijn man was in

2001 na een lang ziekbed overleden, waarna ik ging werken als parochie-

coördinator van vijf kerken in Amsterdam. Van daaruit raakte ik weer wat 

meer betrokken bij mijn eigen geloofsbeleving. Ik kreeg steeds meer behoefte om me

aan te sluiten bij een religieuze gemeenschap en ging naar priorij Emmaus om te kij-

ken of ik me misschien bij de buitenkring van vrijwilligers en andere betrokkenen bij

het klooster kon aansluiten.

Ik woonde in een mooi vijfkamerappartement in Amsterdam-Zuid. Ik had twee poezen,

een grote auto voor de deur en een leuke baan. Maar toen ik in juli 2004 een paar da-

gen in de priorij was geweest en thuis met een drankje op de bank zat, werd ik overval-

len door de gedachte: ik wil terug. En dat gevoel kreeg ik niet meer uit mijn hoofd. Je

kunt het vergelijken met verliefdheid. Mensen uit mijn omgeving reageerden niet zo

 verbaasd als ik had gedacht. Ze zeiden: “Je straalt helemaal als je het erover hebt.”

Ik vind het heel fijn om hier dat religieuze gevoel met elkaar te kunnen delen. Hoe de

toekomst eruitziet? Ik heb geen idee. Door natuurlijk verloop zullen er in de komende

 jaren zusters wegvallen. We zijn geen bedrijf dat een advertentie kan zetten voor nieu-

we mensen. Maar dat betekent aan de andere kant wel dat de vrouwen die hier bin-

nenkomen dat ook van harte willen.

Ik studeer theologie, waarmee ik zo’n drie dagen per week kwijt ben, en ik heb hier

mijn taken. Na de vespers ’s avonds is er ruimte voor ontspanning. Dan praten we wat 

– een enkele keer met een wijntje of zoutje erbij – of kijken we televisie. Meestal naar

de wat meer serieuze programma’s, maar Boer zoekt vrouw vinden we ook heel leuk.

We hebben het er vaak nog over wie nou wie gaat kiezen.’

KIEZEN VOOr EEN KlOOStErlEVEN

‘H s f om h lguzgvol m lk ku l’

Moc rss

veiefdheid’

 

‘Je kun he 

vegeijken me 

Page 2: KRO Magazine - 'Je kunt het vergelijken met verliefdheid'

5/16/2018 KRO Magazine - 'Je kunt het vergelijken met verliefdheid' - slidepdf.com

http://slidepdf.com/reader/full/kro-magazine-je-kunt-het-vergelijken-met-verliefdheid 2/2

 

20 ko Magazine

els Gl (40): ‘Ik ben hier bijna negen maanden, dus officieel draag ik nog geen ha-

bijt. Pas als ik word ingekleed en mijn zustersnaam krijg, wil ik ook zuster genoemd wor-

den. Soms voel ik me nog wel een beetje een buitenstaander. Over een tijdje ga ik een

brief schrijven aan de raad met het verzoek of ik ingekleed mag worden en daar kijk ik

erg naar uit. Hiervoor werkte ik in Leiden bij het zorgkantoor, daarnaast studeerde ik theologie in

 Amsterdam. Als onderdeel van die studie deed ik hier in de priorij een retraite. No way , dat dat 

iets voor mij is, dacht ik. Maar zodra ik hier binnenkwam, werd ik overvallen door de rust. Ik bleef 

terugkomen. En na de mystieke ervaring die ik hier met Pasen

2008 had, wist ik: dit is mijn plek. Mijn collega’s zeiden: “Je

geeft je vrijheid op om ingesloten te worden.” Maar ik zocht 

een kloostergemeenschap waar ik samen met zusters mijn spiri-

tualiteit en geloofsbeleving in gemeenschap kan beleven. Ik wandel elke dag een half uur, ik lees

graag en surf af en toe op internet. Dan lees ik mijn mail, bekijk ik nu.nl en de website van mijn

oude parochie. Ik zit ook nog steeds op Hyves en Facebook. Ik krijg zangles van een zangpeda-

goge, onderricht in Latijnse uitspraak en ik mediteer elke dag een uur. Daarvoor moet je sterk in

 je schoenen staan, want je diepste gedachten komen boven. Maar er wordt ook gewerkt in een

klooster. Zo heb ik mijn huishoudelijke taken en help ik bij het ontvangen van de gasten. Ik heb

zestien jaar alleen gewoond, dus het is wel even wennen om zo veel met anderen rekening te

moeten houden. De jongste zuster na mij is tien jaar ouder. Ik heb daar geen moeite mee. Er is

oprechte belangstelling van de zusters voor mij, en samen verdiepen we ons in het geloof.’

  andere tijden, ZaterdaG 20.40 ned. 2

Zus Mm Hoogbosch (53): ‘Mijn ouders stonden niet te juichen toen ik hun

op mijn 28ste vertelde dat ik het klooster in ging. Zij hadden beiden op een katholieke

kostschool gezeten en waren bang dat ik ook zo’n streng leven moest leiden waarin

niets mocht. Toen ze eenmaal een keer in de priorij langs waren geweest, waren ze er

gerust op dat het inderdaad anders was.

Ik had een tijdje een vriendje, maar dat was het toch niet helemaal. Ik had de bibliotheekacade-

mie gedaan en werkte in de openbare bibliotheek, maar ik merkte dat ik naar iets anders ver-

langde. In een tijdschrift had ik een advertentie gezien om hier een

keer een week mee te leven. Dat deed ik en toen kwam er een klik.

 Alles trok mij aan: het gemeenschapsleven, de liturgie, vier keer per

dag God lof toezingen. De vrouwen hier vond ik bij de tijd. Ik voelde

me thuis bij ze, ook al was het merendeel ouder dan ik ben. Toen waren we met 23, nu zijn we

met twaalf. Er is wel aanwas, maar die gaat niet zo snel, waardoor we er allemaal wel wat meer

taken bij hebben gekregen. Als klooster zijn wij voor mensen van buiten een plek van rust en be-

zinning in de drukke maatschappij. Wij laten de dag bepalen door het ritme van het gebed, we

hebben aandacht voor mensen en dat geeft de mensen troost en bemoediging. Ik heb nooit het 

gevoel gehad dat ik iets gemist heb. Wereldreizen zijn niet aan mij besteed en ook naar trouwen

en kinderen krijgen heeft mijn neus nooit gestaan. Doordat ik relatief jong was toen ik intrad,

heb ik veel tijd gehad om me dingen eigen te maken, dat vind ik een groot voordeel. Wij volgen

wat er in de maatschappij gebeurt, zonder zelf in de hectiek van de maatschappij te staan. Dat is

 voor mij de kracht van dit leven.’

‘ik hb oo h gvol gh k s gms hb’

‘e s opch bl zuss voo m

els G l M m Hoogbosch