Jaargang 5 - 1- 2013

Magazine

De echtheid van een zooitje jonge gasten

Thuis bij Tim en Amanda

Secretaresse bij nacht en ontij

De koning van het museumplein

Nieuwe bezoekers van Kom en ZieBijna iedere week zijn er nieuwe mensen in de zondagsdienst. Allen zijn op zoek naar de waarheid, verlossing en warmte van Jezus. Na afloop van de dienst wordt er aan deze gasten van Kom en Zie een kopje koffie of thee aangeboden.

InloopgroepIn een zaal links van de hoofdingang (NB: trapje naar beneden) wordt er voor nieuwe Kom en Zie bezoekers ook iedere woensdagavond van 20.00 tot 22.00 uur een inloopavond georganiseerd,.Tijdens de inloopgroep kunt u - nader kennis maken met broeders en zusters uit Kom en Zie

- eventuele vragen stellen - ervaringen delen over christen zijn in de dagelijkse praktijk.

GetuigenisTijdens de inloopgroep komen regelmatig zeer verschillende mensen uit Kom en Zie hun getuigenis geven. Verder wordt elke

inloopavond het offer van Jezus herdacht enwordt een kleine bijbelstudie gegeven over allerlei aspecten van het volgen van Jezus en de rol van de gemeente daarin. Het team van de inloopgroep is er op gericht nieuwe mensen te helpen hun weg in de gemeente te vinden en een volledig geïntegreerd Kom en Zie lid te worden.

Lid wordenBezoekers die besluiten Jezus te volgen en lid te worden van onze gemeente, hebben na verloop van tijd de inloopgroep niet meer nodig en kunnen dan na onderling overleg, deel gaan uitmaken van één van de andere kleine groepen in Kom en Zie.

Namens de medewerkers van het inloop-team, John en Carol-Ann Malaihollo en Ferdinand en Astrid Smulders, heten wij u hartelijk welkom.

Voor meer informatie kunt u terecht bij de informatiebalie in de hal of kunt u bellen naar Kom en Zie 010-4560837.

Welkom2 Welkom

2 Van de oudstenraad

3 Van de redactie

3 Wegwijzer pastorale zorg

5 Huisgroep onder de loep

6 Har(t)op gedacht

7 Lees en luister

8 Thuis bij...

10 Care for Brazil

12 Interview

14 Overdenking

16 Achter de schermen bij...

18 Kinderen

19 Getuigenis

20 Collumn

20 Colofon

20 De volgende uitgave

Inhoud

2

Van de oudstenraadGeliefde broeders en zusters,

Wat geweldig om een lid te zijn van het levende lichaam van Christus.Wij doen dat als mens in de eerste plaats met ons eigen leven.Dan kiezen wij een gemeente of kerk die de plaats waar wij wonen daaraan beantwoordt.Dat is mooi, want dat brengt ons niet alleen als individu maar ook als broeder en zus bij elkaar om Jezus de Zoon van God te mogen representeren op de aarde (plaats waar we wonen).Dit orgaan (gemeente) heeft God bedoeld om Hem te mogen vertegenwoordigen door woord en daad.Omzien naar weduwen en wezen, elkaar lief hebben, naar elkaar omzien en eenzamen een huisgezin aanbieden. Geen onderscheid in kleur of sexe.Halleluja, wat een mooie uitvinding is de gemeente. Ook Kom en Zie.Het zoeken naar nieuw leiderschap voor de komende jaren is een geweldig natuurlijk proces.Wat mooi is dat. Onze geliefde broeder Jaap die ons er allemaal bij betrekt, dus ”zuster Jansen” praat over haar eigen toekomst.Natuurlijk kan het ook met één druk op de knop en een zware profetie maar het behaagt de Heilige Geest om ons allen in de medezeggenschap van de hemel te betrekken.Geweldig, wat een hemels proces.Ik zie er naar uit als voorganger dat onze mooie jonge mannen en vrouwen hetzelfde ontzag voor “zuster Jansen” krijgen en het een grote eer zullen vinden om haar te dienen om zo aan Jezus te mogen aanbieden.Wat zijn we gezegend ook dat Dick van Steenis terug is en beter nog dan voorheen.God is goed voor ons.

Cornelis.

Diaconale zorg Ellen van den Berg administratie@komenzie.nl Telefonisch spreekuur: maandag 09.30 -12.30 uur 010-4115450 Ziekenbezoek Ingrid de Geus 010-8889268

Ouderenbezoek Annelies Jongepier 06-46090900 A.e.jongepier@komenzie.info

Pastoraal Team Klaske Hendriks 010-7430135

Soms kan het zijn dat u extra ondersteuning nodig heeft op financieel terrein. Naast het geven van praktische hulp heeft de diaconie ook een adviserende taak. Voor deze zaken kunt u zich wenden tot Ellen van den Berg. Zij coördineert de diaconie.

Is er iemand ziek die lid is van de gemeente dan kunt u zich wenden tot Ingrid de Geus, zij coördineert het ziekenbezoek. Voor ouderenbezoek is dit Annelies Jongepier.

Heeft u geestelijke hulp of advies nodig van het Pastoraal Team dan kunt u contact opnemen met Klaske Hendriks. Bent u lid van een groep dan is het wenselijk dat u eerst overlegt met de groepsleider.

De hulp kunnen wij alleen aanbieden voor mensen die lid zijn van de gemeente Kom en Zie.

Heeft u een vraag voor het pastoraal team mail ons dan gerust. Het mailadres is pastoraat@komenzie.nl. Hiervoor hoeft u geen lid te zijn van onze gemeente.

Tekst ter overdenking:

1 Romeinen 12:2

En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken,opdat gij moogt erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene.

Wegwijzer pastorale zorg

3

Van de redactie

Zoals  u  op  de  cover  hee/  kunnen  zien  is  ‘Nieuw’  het  thema  van  het  ‘nieuwe’  magazine.  Uiteraard  niet  alleen  omdat  het  een  nieuw  magazine  is  maar  vooral  omdat  het  past  bij  een  nieuw  seizoen.  Voor  ons  ligt  een  nieuwe  weg.  Zowel  binnen  als  buiten  Kom  en  Zie.  Kijkt  u  ook  uit  naar  de  nieuwe  dingen  die  God  voor  u  en  voor  ons  als  gemeente  hee/?  In  dit  magazine  willen  we  u  meenemen  in  nieuwe  verhalen,  geïnspireerd  door  nieuwe  dingen  die  God  hee/  gedaan,  doet,  en  zal  doen.  Daarbij  kunnen  we  met  een  gerust  hart  vooruit  kijken  want  Jezus  zelf  gaat  voor  ons  uit.  In  Johannes  8:12  zegt  Hij:

‘Ik ben het licht voor de wereld. Wie mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft.’

Namens  de  redacNe  wensen  wij  u  een  heel  goed  nieuw  seizoen  toe,  zowel  binnen  als  buiten  de  gemeente!

Jan  Willem  Wiersma

4

GedichtTrip For Life!Hallo gemeenteleden,

Voor de nieuwe editie van het magazine ben ik gevraagd om een stukje voor het maandblad te schrijven i.v.m. mijn ‘Trip for life’ plannen. Als jullie dit lezen zit ik inmiddels al in Barcelona, Vilassar de Mar, waar ik aan het werk ga als au-pair bij een gastfamilie. In dit schrijven wil ik jullie kort meenemen in het hoe en waarom van de beslissing om Nederland tijdelijk achter me te laten.

Ik werk al 10 jaar in de kinderopvang en heb de nodige ervaring opgedaan in alle leeftijden(van 0-12 jaar) en ik kan dan ook zeggen dat ik behoorlijk ervaren ben in die branche. Nadat ik vorig jaar had besloten om wat anders te gaan zoeken in de kinderopvang, of misschien wel buiten de kinderopvang, begon mijn ‘zoektocht’. De beslissing om aan deze zoektocht gaan te beginnen heeft wel wat moeite en tijd gekost omdat dit ook betekende dat ik het oude en vertrouwde moest loslaten.

In het leven heb je te maken met keuzes, dingen die je overkomen en dingen die specifiek op je pad lijken te worden gebracht. In elk mensenleven heb je periodes waar je liever niet aan terugdenkt of situaties die je liever uit de weg zou willen gaan. Maar alles gebeurt met een reden…alles! Dat was ook in mijn situatie van toepassing; ik was niet meer happy op de plek waar ik werkte en ik moest een keuze maken. Of ik zou doorgaan waar ik mee bezig was of ik maakte de drastische keuze om iets héél anders met mijn leven te gaan doen zoals ik dit ook kort heb toegelicht in de dienst. In eerste instantie heb ik nog wel gesolliciteerd op banen in de kinderopvang maar eigenlijk wilde ik dit niet meer. Na de website aupair-world.net te hebben opgezocht groeide mijn motivatie! Ik kreeg elke dag wel uitnodigingen of ik alsjeblieft als au-pair in; Groot- Brittannië, Italië, Canada, Nieuw-Zeeland of Australië wilde komen werken! Na drie maanden zoeken vond ik een gastgezin in Barcelona en Tenerife en besloot ik mijn baan en huis op te zeggen en ervoor te gaan. Na mijn besluit voelde ik dat dít de juiste keus was! Ik kreeg nieuwe energie en zag dit ook niet als werk maar écht als een uitdaging die ik met beide handen aan grijp!

Dank jullie wel, voor jullie steun, zegen, lieve bemoedigingen die ik mocht ontvangen tijdens mijn uitzegening op afgelopen 3 maart.

Liefs, Sophia Mandos

Gedicht

Zekerheid

Er is er één die van je houdt:Gods Zoon,Die hemel, zee en aarde schiepen jou met liefde tot zich riepen nu voor altijd in je woont.

Hij heeft voor jou aan het kruis betaald,De Heer,Die al je zonden klein en grootheeft weggenomen door zijn dooden jou wil vullen, meer en meer

met reinheid van zijn Heilige Geest,Gods Knecht.Hij ziet je tranen en berouwen fluistert zacht:"Ik hou van jou".Hij maakt je pad voor altijd recht

Door Mia

De Arie en Sunita groep, hoe kom je d’r bij ?

Als ik aan jeugd denk, dan denk ik al snel: leuk, lekker sparren over van alles en nog wat en het leuke is, wat kunnen die gasten snel schakelen en wat wordt ik traag naarmate ik ouder word.

Goed, we kunnen heel kort zijn over het ontmoeten van jeugd, jongelui, pubers, jong volwassenen en alles daartussen, boeiend tot en met, ze raken je met wat ze zeggen en je leert een hoop.Sunita en ik zijn, toen we ong. 27 jaar oud waren ( tien jaar geleden alweer), begonnen met een hartenwens en later hebben we dat ook als door God gegeven ervaren. Onze hartenwens was degenen die op de belangrijkste kruisingen van het leven staan een voedingsbodem te geven om Gods aanwezigheid te ervaren.

We hebben een zooitje jonge gasten uitgenodigd om bij ons thuis God te zoeken, een verlangen wat er toch wel lag bij ze. Ze hadden niet zo veel prikkels nodig om met je in gesprek te gaan over Gods wil, zo hebben we wat avonden versleten over de redding van onze ziel. We hebben daarin mogen ontdekken hoe groot God is en welke belangrijke plaats Zijn zoon Jezus heeft, die wil je toch dienen?

Wat was nou toch datgene wat het zo aantrekkelijk maakte om God te zoeken en elke keer weer naar de groep te komen om elkaar te zien, elkaars hart te raken en elkaars hart te vinden? Wat was nou toch wat er voor zorgde en nog steeds, dat we een energieboost krijgen van wat we doen?Niet eens zo heel bewust waren we bezig om beschikbaar te zijn voor Gods werk en we hebben dat nooit echt een naam kunnen geven, maar hebben Hem elke keer gedankt voor de wonderlijke dingen die zich in de groep hebben voorgedaan.Jongeren die zich hebben laten dopen, mensen die misschien van buiten onverschillig waren, maar huilend op hun bed God hebben aangeroepen, hetgeen je zaait komt vermenigvuldigd naar boven. Bijvoorbeeld Jos en Annerieke die vanuit Dordrecht gekomen zijn, nooit meer zijn weggegaan en nu leiders zijn van de 24+ groep, geweldig.

Tja en als je optrekt met jonge mensen, ontkom je er niet aan dat met name de wat ouderen uit willen vliegen, dit is iets natuurlijks, want ze maken plaats voor de wat jongere mensen en die krijgen dan ook meer ruimte voor ontwikkeling. Dat was even wennen, het was altijd zo knus en vertrouwd, je merkt dat je als leider verweven raakt en het moeilijk loslaten is….’Heer ze zijn van U’.God gaat verder, het leuke is dat je onzekerheid hierin beloond wordt en Hij je laat zien welke wegen zich weer openen. De 24+ groep zoals ie nu is, vermenigvuldigt zich en we geloven dat God ook hier weer geweldige dingen gaat doen.Ik wil iedereen die zoekende is aanraden: zoek een groep waarbij de zoektocht naar God volop bezig is. De manier waarop maakt eigenlijk niet eens zoveel uit, het feit dat je Hem zoekt zorgt ervoor dat je Hem vindt!!Zo heb je 17+ ers, 20+ers, 24+ers, 30+ers en groepen daaromheen, altijd een plek waar je je thuis kunt voelen.

Wat ongelooflijk belangrijk is in het leven van jonge mensen is dat ze de echtheid proeven in hetgeen je doet, dat heeft niets te maken met ons fantastische leiderschap, want dat rammelt soms aan alle kanten. Het heeft alles te maken met het simpel voor Gods troon brengen van wat je is toevertrouwd.Jong volwassenen leren je op het scherpst van de snede te handelen en maken je tot iemand die niet in slaap valt.We hebben leuke weken in Roemenie gehad, waarbij we soms 3 uur achter elkaar hebben gebeden en waar God doorbraken heeft gegeven, waar 20-ers elkaar de handen oplegden en de meest kwetsbare dingen gedeeld werden.Je kunt zeggen dat jeugd in een moeilijke tijd opgroeit, we weten ondertussen wel dat jeugd zeer strijdbaar is, ze weten dat je God alleen vindt als je Hem zoekt.Welke voedingsbodem geef je ze? De grazige weiden die we allemaal nodig hebben is de liefde van onze Here Jezus, de honger naar Hem ontstaat vanzelf…En ouders, BIDT! God gaat mee…

Arie en Sunita Schrijvershof

5

Huisgroep onder de loep

5

6

Hardop gedacht

Vragen

1. Wat heeft je hart?2. Wat is je hartewens?3. Wat heb je op je hart?

Maaike Kamp antwoordt:

1.God loven en prijzen d.m.v. muziek en

zang, en dat mensen worden aangeraakt.

2. Ik zie uit naar de vernieuwing in de

gemeente en het praise-team. Ik hoop dat

de gemeente eigentijds wordt en aansluit

bij de maatschappij.

3. Niet veel, ik ben niet zo gecompliceerd

Dewi Clarenbach antwoordt:

1. De liefde van Jezus voor mij!

2. Mijn dochter, dat ze zelf ook die keuze voor Jezus

gaat maken. En een juiste baan. Als derde dat de

vernieuwing van Kom en Zie ruimte geeft aan de

talenten van de kinderen en jeugd.

3. Dat bij de aanbidding tijdens de zangdienst de Heilige

Geest meer ruimte krijgt, en dat er iets minder op de

klok wordt gelet

Lalita Bidesie antwoordt:

1. Ik wil echt Gods wil doen, elke stap samen met

God, hand in hand.

2. Ik heb hart voor gebroken mensen. Ik wil ze tot

steun kunnen zijn. Het goede van God vertellen om

er bovenop te komen.

3. Mijn moeder is heel ziek, en ik bid dat haar ziel

gered wordt, en daardoor ook de rest van de familie.

Esther Legierse

antwoordt:

Zoveel mogelijk mensen

gelukkig zien

Patricia Kuiper antwoordt:

Mijn gzin.

Sunita Schrijvershof

antwoordt:

God leeft in mijn hart!

Alles wat ik doe is voor Hem

Ik verwacht niks van mezelf,

maar van de Almachtige

God.

7

Lees en luister

Wilkin van de Kamp schrijft in het voorwoord:

Je hebt een boek voor ‘echte mannen’ in handen. Misschien twijfel je hieraan als je naar de titel kijkt: ‘Help, ik ben een man!’ Maar laat ik je geruststellen. Jan Pool is een echte man, die weet hoe mannen denken, voelen en handelen. Als Jan begint te spreken, gaan zelfs mannen op het puntje van hun stoel zitten. Bij het lezen van dit boek is dit niet anders. Jan weet je mee te nemen om te ontdekken hoe God ons bedoeld heeft. Misschien wordt dit het eerste boek dat je helemaal gaat uitlezen! Mijn advies is echter om voor het lezen de tijd te nemene en een pen bij de hand te houden om dat wat voor jou van toepassing is te onderstrepen en ermee aan de slag te gaan. Ik ben ervan overtuigd dat je na het lezen van Help, ik ben een man!’ met mij zegt: ‘Hoera, ik ben een man!’ Ga ervoor! 

Met enige regelmaat zingen we nieuwe liederen in de kerk. Soms

zijn deze liederen afkomstig van Hillsong waaronder de nummers ‘’Cornerstone’’ en het in het Nederlandse vertaalde: ‘’I

surrender’’. Deze twee liederen komen van het in 2012

uitgebrachte album ‘’Cornerstone’’. Deze titel is gebaseerd op de tekst uit Efeze 2:20: 'gebouwd op het fundament van de

apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus Zelf de

hoeksteen is'

Het nummer ‘’Cornerstone" werd ondermeer geïnspireerd door

de ramp in Noorwegen (2011), waarbij meer dan 70

onschuldige jonge slachtoffers de dood vonden. Hillsong heeft in totaal meer dan 11 miljoen albums verkocht, naar schatting

worden de nummers wekelijks door meer dan 40 miljoen

mensen gezongen in kerken en gemeenten. De wereldwijde impact is dus groot. U kunt ‘’Cornerstone’’ vinden in de

christelijke boekenhandel. Uiteraard kunt u deze ook via internet

bestellen op o.a. www.gospel.nl

Bob George begon zijn christelijke wandel in een glorieuze staat van verliefdheid op zijn Redder, om een paar jaar later bekaf en teleurgesteld te ontdekken dat het leven als christen hem niet de vervulling had gebracht waar hij op had gehoopt. Hij deed keurig wat van hem verwacht werd, maar dacht uiteindelijk gefrustreerd: ,,Is dit alles???" Zijn worsteling, maar vooral zijn overwinning, deelt hij in Echt Christendom. Het grote, adembenemende geheim is dat Gods genade overvloedig beschikbaar is, en dat leven onder druk van de wet niet langer nodig is. Dat is Christendom met een grote C! Want in wie geloven wij eigenlijk: in een historische Jezus die we van harte willen navolgen... of in de opgestane, levende Jezus, de Zoon van God, die iedere dag met ons wil leven? Als een boeiend verteller met jarenlange ervaring in onderwijs en pastorale begeleiding, laat de auteur zien wat Jezus werkelijk voor ons heeft bewerkt toen Hij stierf aan het kruis en opstond uit het graf. Dit boek geeft je antwoord op onder meer deze veelgestelde vragen: - Wat betekent het dat Christus in mij leeft? - Hoe kan ik de vreugde van God elke dag ervaren? - Als ik een nieuwe schepping ben, waarom worstel ik dan nog met zonde? Dit boek brengt Jezus' uitnodiging heel dichtbij: Drink van Mij, drink van het Leven, om nooit meer dorst te hebben! Op het leven!

8

Door Annick van der Spoel

Ze wonen tussen twee iconen van Rotterdam; de Brienenoordbrug en de Kuip. Ik voel me al snel welkom in het gezellige huis waar Tim en Amanda nu

ruim 7 jaar wonen. Voor Tim is IJsselmonde bekend terrein. Voor Amanda was Rotterdam wel even een andere omgeving dan

Vroomshoop waar zij is opgegroeid maar de liefde en Tim zijn baan

brachten haar naar Rotterdam. Waar ze zeven jaar geleden samen begonnen is er inmiddels een hoop gezelligheid en drukte bij gekomen

in de vorm van drie schitterende kinderen: Ruben, Lauren en Jos.

Hun liefde begon in La Draille waar ze gezamenlijk een Beter uit-

vakantie aan het vieren waren. Hun eerste ontmoeting voelt als

geregisseerd maar dan niet door henzelf. Amanda zou eigenlijk een jaar eerder naar La Draille gaan maar een ramkraak met de auto van haar

zus zorgde ervoor dat ze niet naar Frankrijk kon afreizen. Daarom ging

ze een jaar later. Tim zou met een groep vrienden naar een andere locatie gaan maar omdat dit op het laatste moment niet door kon gaan,

ging hij met een vriend naar La Draille waar hij Amanda ontmoette. Na

vier jaar lang heen en weer gereisd te hebben tussen Vroomshoop en Rotterdam beklonken zij hun liefde met hun huwelijk en vond Amanda

een baan in Barendrecht op basisschool het Kompas. Tim was toen al

aan het werk als Medisch Instrumentatie Technicus in het IJsselland Ziekenhuis. In de tijd naast het werk vinden ze het heerlijk om er met de

kinderen tussen uit te gaan en leuke dingen te doen. Als er dan nog tijd

over is sleutelt Tim graag aan zijn oude mini en heeft hij een

modelbaan. Hij vind techniek interessant en ‘rotzooit’ graag wat met

electro zoals hij dit zelf verwoordt.

Geloof is de rode draad in hun leven. Allebei zijn ze christelijk opgevoed.

Amanda groeide op in de pinkstergemeente, Tim deed dat in een

gereformeerde gemeente. Het leverde aan het begin van hun relatie de nodige gespreksstof en soms ook wel discussies op. Ze trokken

uiteindelijk de gezamenlijke conclusie dat de basis het belangrijkste is

en in die basis vonden ze elkaar dan ook. De zoektocht naar een gemeente begon en na verloop van tijd maakten ze de keuze voor Kom

en Zie. Het contact met andere gemeenteleden en de sfeer binnen

Kom en Zie waren daarin doorslaggevend. De persoonlijke aandacht en de hartelijke ontvangst hebben hen geraakt en zorgde ervoor dat ze

snel onderdeel uit wilde maken van de gemeente. Ook de ruimte en de

vrijheid die er in Kom en Zie is, maakte dat ze zich snel thuis voelden.

Het zorgde er ook voor dat Tim al vrij snel actief werd binnen het

audioteam en Amanda inmiddels ook betrokken is bij het kinderwerk.

Het geloof staat voor hen centraal in het leven. God is voor hen

onmisbaar. In de alledaagse dingen vinden ze rust en hulp bij God, of de dingen nu groot of klein zijn. Ze merken het in de opvoeding van

hun kinderen maar ook op het werk en binnen hun huwelijk. Tim en

Amanda geven verder invulling aan hun geloof door binnenkort aan de slag te gaan met prémarriagecourse. Hiermee willen zij bouwen aan

de basis van relaties. Het raakt hun hart dat er zoveel relaties zijn die

gebroken en verbroken zijn omdat dit zo’n heftige impact heeft voor mensen zelf maar ook kinderen en andere persoonlijke betrokkenen.

De prémarriagecourse heeft een duur van vijf avonden waarbinnen

een gezellige atmosfeer een aantal belangrijke basiszaken van een relatie worden behandeld waaronder communicatie, de omgang met

ouders en schoonouders, seksualiteit en toewijding. Als mensen zich

willen aanmelden of meer informatie willen kunnen ze dit aangeven bij Tim en Amanda.

Omdat ze zo’n hart hebben voor relaties stel ik hen de vraag wat voor

hen het recept is voor een goede relatie. Er volgen een aantal praktische adviezen. Belangrijk voor een goede relatie is onder andere

de keuze om te blijven investeren. Verder is het goed om je te

realiseren dat je de keuze hebt om van elkaar te houden. Belangrijk om niet in een dip te komen is tijd voor elkaar te maken en te praten.

Goede tip hierin is bijvoorbeeld echt een bewust moment in de week te kiezen om tijd met elkaar door te brengen. Ook benadrukken ze

allebei dat het samen bidden erg belangrijk is. Niet alleen om

belangrijke dingen met God te delen maar ook om te weten wat er in elkaars harten leeft.

De ultieme droom die Tim en Amanda hebben is een boerderij starten

met kinderen die in een gebroken gezin zijn opgegroeid, deze droom sluit dan ook aan op hun drijfveer om de premarriagecourse te gaan

doen. Amanda heeft deze passie omdat ze de gevolgen ziet van

gebroken relaties. In haar werk heeft ze te maken met beschadigde kinderen en het doet haar en Tim pijn dat deze kinderen lijden onder

iets waar ze niets aan kunnen doen. Het raakt hen diep als kinderen

niet kunnen opbloeien zoals dat wel zou moeten. Tim en Amanda hebben een tijd geleden ook de cursus Pleegzorg gedaan. Hoewel ze

hier nog niet echt iets concreets mee hebben gedaan is dit ook iets

wat nog steeds op hun hart ligt en waar zij in de toekomst nog iets mee hopen te kunnen doen op wat voor manier dan ook. De

bewogenheid is er en God zal in de toekomst verder duidelijk maken

wat zij hiermee moeten gaan doen. Tim en Amanda geloven dat God de man en vrouw samen brengt en dat het kind de kroon is op de

relatie. Zij geloven ook dat het God aan het hart gaat als kinderen beschadigd raken door scheidingen en dat als hun hart bewogen is,

het hart van God dat ook is.

Ze zouden het mooi vinden om deze bewogenheid samen met

anderen in de toekomst ook in te kunnen zetten voor de wijk. Het is hun verlangen om de schat van ons geloof te delen met de wijk en zijn

bijvoorbeeld blij dat de voedselbank op vrijdagochtend er is, omdat dit

echt de praktische liefde van God symboliseert. Een kinderopvang zou bijvoorbeeld een mooi initiatief zijn en past ook helemaal bij hun

gezamenlijke passie.

Na ruim 2 uur praten sta ik buiten en ben ik onder de indruk van de bewogenheid die Tim en Amanda hebben voor kinderen die dingen

meemaken die niet passen bij het kind-zijn. Ik ben benieuwd wat God in

de toekomst op hun pad zal brengen want hun bewogenheid is ook Zijn bewogenheid.

Thuis bij.... Tim en Amanda van der Vlies

9

10

Jaap en Jennie Wiersma

Jan en Ingrid de Geus

10

Wat gaan wij doen? Het semi-internaat van de kinderen is heel hard aan vervanging toe. Elk jaar wordt het zo goed mogelijk opgeknapt en

van een mooi verfje voorzien, maar het is tijd voor andere

oplossingen. Als het regent, dan regent het binnen bijna net zo hard als buiten. En daar kunnen en willen wij verandering in brengen. Op

het terrein van het semi-internaat zullen we een nieuw leslokaal gaan

bouwen van steen. We gaan twee weken met elkaar, samen met de Brazilianen bouwen. Natuurlijk blijft er tijd tussendoor over om de

omgeving en vooral de mensen te leren kennen. Zo zullen we actief

zijn in de kerk in Lábrea, maar ook samen met een baptistengemeente een nederzetting van indianen gaan bezoeken in

de buurt van Lábrea, aan de rivier de Purus. Aan het eind van ons

verblijf zullen we een groot kinderfeest organiseren voor de kinderen van het semi-internaat. Op 14 juli vertrekken we naar Brazilië. Na een

reis van meer dan 24 uur zullen we aankomen in de stad Porto

Velho, aan de rand van het oerwoud. Na een overnachting bij een Bijbelschool zullen we met een open vrachtwagen door het oerwoud

reizen naar het dorpje Lábrea.

Nog een paar maandjes en dan gaan wij met een groep enthousiastelingen uit de gemeente op weg naar Brazilië, 9266 kilometer hier

vandaan. We gaan naar de het amazonegebied waar de zendingdsorganisatie stichting Care for Brazil actief is in het kinderwerk. Met wij( de enthousiastelingen…) bedoel ik Maaike Kamp, Martin Vos, Tim van de Vlies, Inge de Witte, Hilde Smit, Koen en Angela Minderhoud,

Jaap en Jennie Wiersma en Remko Wiersma. Zo, dat geeft waarschijnlijk wat meer gezicht aan wie we zijn.

Wat doet Care for Brazil? Het semi-internaat in het dorpje

Lábrea bestaat al vele jaren. Dankzij onder andere mensen in Nederland die een kind sponsoren en andere mensen die hun

bijdrage willen geven aan de hulp aan kinderen en tieners die

beperkt zijn in de mogelijkheden tot ontwikkeling. Het gaat vaak over kinderen uit gebroken gezinnen en ouders die ver in het

oerwoud trekken om de kost te kunnen verdienen voor de vaak

grote gezinnen. Als het semi-internaat er niet zou zijn in Lábrea zouden vele kinderen aan hun lot zijn overgelaten.

Dagelijks komen er meer dan 150 kinderen naar de zending en

worden opgevangen en verzorgd. Ook krijgen de kinderen huiswerkbegeleiding. En natuurlijk staat het Evangelie van

Jezus centraal in alles dat er gebeurt! Care for Brazil biedt de

kinderen in Lábrea ruimte en mogelijkheid om een veilige basis te krijgen, door het helpen in onderwijs en structuur in het

dagelijkse leven. Structuur dat zo vaak gemist wordt in het

leven van deze kinderen.

Natuurlijk is er geld voor nodig om alles mogelijk te maken. De crisis kennen we inmiddels allemaal, we hebben er allemaal ´last´

van, maar in ons leven in Nederland wordt de kinderbijslag toch ieder kwartaal gestort, onze ziektekosten verzekering dekt onze ongemakken en een warme douche hebben we iedere dag. Als groep willen we bouwen, maar ook zelf betalen aan onze reis en

alle onkosten die er zijn, maar we zoeken ook mensen die ons willen helpen. Vooral om de bouw daar mogelijk te maken. De

eerste begroting komt uit op ruim 5000 euro voor het leslokaal. We willen het graag goed achterlaten, met dak en al! Op dit moment hebben we de helft van het bedrag van de bouw bij elkaar, maar kunnen uw financiële hulp ook zeker gebruiken.

Marathon 2013

Tijdens dit wereldevenement gaan een aantal Kom-en-Zieërs hun sportieve talent (of sportieve wil..) inzetten om geld in te zamelen voor het project ‘Care for Brazil’. Zal het voor de één piece-of-cake zijn, voor de ander betekent dit een loeizware opgave waarin discipline en karakter zal moeten worden getoond. Voor degenen die nooit gelopen hebben en toch hun beste beentje voort willen zetten heeft Robert Lathouwers op 7 maart een professionele loopclinic gegeven. Tijdens

deze clinic werd aan een groep gemotiveerde aspirant-lopers de fijne kneepjes van het lopen uitgelegd. Na een uitgebreide warming-up ging de training verder met een interval-training rond de Kralingse plas waarbij alles maar dan ook echt alles uit de kast gehaald werd om het uithoudingsvermogen op de proef te stellen (als ik er aan terugdenk, het deed gewoon zeer, echt zeer..).

En dan, op 14 april 2013 de ontknoping. Nadat we twee keer Kom en Zie gepasseerd zijn en u uiteraard de mentale ondersteuning gaat geven die we keihard nodig hebben, hopen we na 10 kilometer hardlopen de Coolsingel te betreden waarbij we strompelend, bezweet, afgemat en uitgeput de finish zullen bereiken. Uiteindelijk streven we ernaar een mooi bedrag aan sponsorgeld binnen te halen. Want, oké, het Coolsingel-gevoel zal heerlijk zijn maar de triomf zal liggen in het overhandigen van een geweldig bedrag voor Care for Brazil..

11

Ron en Lenne Polhuijs

Maak uw gift over op het rekeningnummer van

Kom en Zie, met vermelding van Project Brazilië 2013 en volg ons op onze missie via facebook,

weblog etc. We willen gaan, omdat we aan de

kinderen in Brazilië willen laten merken dat zij er niet alleen voor staan en dat er mensen zijn in Kom

en Zie die hen willen helpen en laten zien dat God

van hen houdt! Doet u mee?

Pubquiz 14 juni

Na deze lichamelijke inspanning dagen we de gemeenteleden en vrienden van buiten de gemeente uit om het brein te trainen. Houdt u van puzzelen, logisch nadenken en raadsels oplossen? Kom op 14 juni gezellig  quizzen in Kom en Zie. Noteer deze datum vast in uw agenda, binnenkort volgt meer informatie. En uiteraard gaat de opbrengst van deze avond naar ‘Care for Brazil’.

12

Door Jaap Wiersma

Gezin met 5 kinderen. De oudste van 1 zus en 3 broers. Invloed? Ja, Ik had een moeder die vaak ziek was en ik kreeg al vroeg de verantwoording voor het gezin. Altijd als oudste van het gezin, veel aandacht geven aan de anderen en zelf met een boekje in een hoekje. Dat zorgen zat er al heel jong in. Je wist niet beter. Ik merk wel dat mijn verantwoordelijkheidsgevoel daardoor heel sterk is. Mijn moeder was heel veel ziek en kon op een gegeven moment het leven niet meer aan. Mijn vader kon het op een gegeven moment, ook niet meer aan en veel van de zorg kwam op mij neer. De zorg voor mijn moeder is mijn hele leven gebleven. Ik was meer de moeder voor haar en zij het kind. Dat veranderde in de periode dat we met het Kom en Zie koor zongen in een campagne in Den Haag. Ik haalde mijn moeder op uit de instelling waar zij verbleef en zij was in die campagne. Opeens zag ik mijn moeder op het podium staan en zij vertelde dat zij was genezen. Kort daarop werd zij ontslagen uit de instelling. Zij kon daarna zelfstandig wonen. Dat was een groot wonder van God.

Ik wilde graag onderwijzeres worden, maar er was thuis niet veel geld. Dus moest ik gaan werken na de MULO en kon niet doorleren voor onderwijzeres. Wel heb ik een secretaresse opleiding gedaan. Al heel snel kwam ik aan het werk als secretaresse. Mijn vader werkte bij een scheepswerf en ik viel een keer in als secretaresse. Ik weet nog dat ik koffie moest brengen voor de directie en viel met koffie en al de directiekamer binnen. Maar er waren in die tijd genoeg baantjes en ik heb als administratief medewerkster, boekhoudster en secretaresse gewerkt.

Ik was 16 jaar oud en samen met mijn penvriendin uit Limburg fietsten we in Rotterdam toen we gefluit hoorden! Eén van de 2 jongens was zo behulpzaam om mijn fietslampje te repareren en als beloning mocht hij meefietsen! Dit was mijn eerste ontmoeting met Krijn. Het eerste dat mij opviel dat hij er zo keurig netjes uitzag! Elke keer als ik hem tegenkwam had hij wat anders aan! Zoals dat toen gewoon was kregen wij verkering, verloofden wij ons en zijn getrouwd. Ik was 20 jaar toen wij trouwden. Krijn werkte op een postkamer van een rederij. Hij was mijn eerste echte vriendje. Ik was christelijk (hervormd) opgevoed en dat betekende toen ook veel voor mij.Samen gingen we in de verkeringstijd naar catechisatie van de hervormde kerk. We hebben samen belijdenis van ons geloof gedaan in de kerk. Het geloof had wel een belangrijke plek in ons leven, maar het verwaterde ook wel in ons leven.

Interview met....

We wilden heel graag kinderen. Helaas hebben we die nooit gekregen Dat was niet gemakkelijk in ons leven en in onze relatie. Krijn kreeg alcoholproblemen en we groeiden uit elkaar. Onze relatie had hulp nodig en we kwamen in contact met broeder Heerema. Hij kwam in Kom en Zie. En niet alleen Krijn, maar ook ik heb gesprekken gehad met broeder Heerema. Op een keer vroeg hij of hij met mij mocht bidden! Dat is de ommekeer geworden in ons leven. Hij nam mij mee naar een campagne in Ommoord. Dat sprak mij heel erg aan. Er werd een uitnodiging gedaan en werd gevraagd wie er een kind van God wilde worden. Ik vond dat ik dat al wel was, maar in de auto legde br. Heerema het mij beter uit en toen heb ik mijn leven aan God gegeven. Krijn is later meegegaan naar de diensten en zo kwamen we in de gemeente terecht en hebben we God persoonlijk leren kennen. Gelukkig is alles goed gekomen!

Ellen v.d. Berg

Al snel nadat ik in de gemeente kwam, ik denk dat ik 23 jaar oud was, werd ik gevraagd om te helpen in de gemeente. Ik kreeg de verantwoording voor de de vrouwenclub en maakte kaartjes voor de gemeenteleden.Ome Cor had een secretaresse nodig en ik ben toen gaan helpen in de kerk. Dat was niet te combineren met mijn werk, dus betekende het dat ik een dag minder ging werken. Eerst wilde mijn baas het niet, omdat ik nodig was voor 5 dagen. Tenslotte mocht ik het werk van 5 dagen in 4 dagen doen, ik zou gewoon wat harder werken. Zo gebeurde het dat ik secretaresse werd van ome Cor van der Dussen. Bij nacht en ontij was ik beschikbaar. Soms belde ome Cor mij op zaterdagmorgen om 07.00 uur om een brief te schrijven. Ik kon dat van hem goed hebben, want hij werkte zelf ook zo hard. En ik deed het graag! Ik hielp met het schrijven van brieven, de contacten met sprekers, enz. Het maakte mij eigenlijk niet zoveel uit wat ik deed. Ik vond het heerlijk om op deze manier God te dienen in de gemeente. De laatste 20 jaar ben ik full-time vrijwilligster. Ik had mijn baan opgezegd om in de gemeente te werken en God te dienen.

Diaconie.In mijn leven heb ik meegemaakt dat het moeilijk was om rond te komen. We werden zelf geholpen door anderen. Ik herinner mij dat we een tas met eten kregen van iemand, waar ook tien gulden in zat in een envelopje. We zijn eigenlijk gaan doorgeven wat we zelf van God hadden ontvangen. Als vanzelfsprekend gingen wij anderen helpen, omdat God mensen gaf die ons hielpen. Het principe om te gaan helpen als je zelf geholpen wordt is ons motto geworden dat we nu ook aan anderen doorgeven.Kom en Zie was een gemeente die niet alleen mooie woorden wilde spreken, maar ook praktisch wilde helpen. De gemeente groeide en steeds meer werd de diaconie een belangrijke tak van het werk van Kom en Zie. Het ging al snel verder dan een tasje met eten, mensen hadden ook hulp en begeleiding nodig. Daarbij was steeds ook het Woord van God belangrijk. We waren nauw betrokken bij de nazorg in de gemeente. Wat deed ik dan zoal? Boodschappen doen met mensen of mensen naar het ziekenhuis brengen. Op het hoogtepunt telden we 47 mensen in onze huisgroep die we hielpen en naliepen. We hadden de gewoonte om naar mensen om te zien, hen op te bellen en na te lopen. We wilden heel graag voor de mensen zorgen, omdat er ook naar ons was omgekeken. Het waren niet alleen mensen in de kerk, maar ook mensen die voor het eerst in de kerk kwamen of uit de wijk. Soms mensen met grote schulden. Dan moesten zij leren met geld om te gaan en daar ging veel tijd in zitten.Over veel dingen denk je niet na, maar die doe je gewoon! We zijn nu zo'n 30 jaar betrokken bij de diaconie. Je kunt het ook niet loskoppelen van pastorale hulp. Mensen hebben begeleiding en gebed nodig, een arm om hun schouder en een moment waarop je samen bidt.

Nu word ik op 3 juli aanstaande 65 jaar en ga ik stoppen met het secretariaat in de gemeente. Tot nu toe ben ik de secretaresse van Dick van Steenis en Cornelis van der Dussen. De pensionering van Dick van Steenis was voor mij ook een goed moment om dit onderdeel los te laten. Ik vind het ook belangrijk om plaats te maken voor jongere mensen in de gemeente. In een nieuw leidersteam is het nodig dat er ook nieuwe en jongere mensen komen die het leidersteam gaan ondersteunen.Wel blijf ik actief in de gemeente wat betreft de voedselbank, diaconie en pastoraat.Bij de voedselbank ben ik vanaf het begin, zo'n 10 jaar geleden, betrokken. We begonnen met 10 kratten voedsel en nu zijn het meer dan 80! Ik ga dus zeker niet achter de geraniums zitten! Ik houd niet eens van geraniums! Ik zie terug op een fantastische tijd, waarin ik samen met Krijn God mocht dienen als onbetaalde kracht in de gemeente. We zijn nooit tekort gekomen. God heeft altijd voor ons gezorgd. In het geven om mensen en het geven aan de ander zijn wij bijzonder gezegend. Ik ben geen podium-persoon. Ons verlangen was en is ook voor de toekomende jaren dat God tot Zijn doel zal komen in ons persoonlijk leven en in het leven van de gemeente Kom en Zie. Krijn is in alle jaren daarin voor mij een grote steun geweest. Ook voor ons geldt dat we samen het evangelie mogen leven en beleven!

13

OverdenkingDe H E E R richtte zich tot mij: ‘Wat zie je, Jeremia?’ Ik antwoordde: ‘Ik zie een amandeltwijg.’ ‘Dat zie je goed,’ zei de H E E R , ‘zo snel als een amandelboom in het voorjaar uitbot, zo snel laat ik mijn woorden uitkomen.’ (Jeremia 1:11,12)

Als eerste van alle vruchtbomen, soms al in januari, komt de amandelboom tot bloei.

Amandelen zijn een lekkernij en leveren bovendien olie. De amandelboom is het symbool van ijver en waakzaamheid.

In Prediker 12 wordt zinnebeeldig het oud worden en sterven van de mens omschreven. In vers 7 staat: De amandelboom behoudt zijn wintertooi.De bloeiende amandeltwijg is daarom het beeld van hoop en verwachting dat het leven doorgaat. Het bloeien van de amandelboom staat voor een

nieuwe tijd die aanbreekt.

Hooglied 2:11. Kijk, de winter is voorbij! Voorbij zijn de regens, weggegaan. De bloemen zijn verschenen op het veld. Nu breekt de zangtijd aan.Maar om een lente de beleven is een winter noodzakelijk.

Zoals de natuur zijn seizoenen kent, zo dienen ook wij opmerkzaam te zijn op de seizoenen in ons leven. Het is niet altijd zomer en ook de winter is

een realiteit.

De Heilige Geest werkt zo met seizoenen in ons leven. Als het winter is heeft het geen zin voor zomer te bidden, maar gaan we met Jezus door de

winter heen. In de winter ervaren we de lente niet. Als we opmerkzaam zijn, laat God ons als bemoediging op de één of andere manier een “bloeiende amandeltwijg” zien zodat we de moed niet verliezen.

Wat ziet gij Jeremia ? Toen zeide ik: Ik zie een amandeltwijg. Gij hebt het goed gezien, want Ik waak over mijn woord om dat te doen.(NBG)In de geschiedenis van Israel was er altijd een “bloeiende amandeltwijg”, waardoor God liet zien dat Hij waakte over zijn woord omdat te doen. Zijn

plan gaat altijd door ! Zo gaat het ook in ons leven. Er is altijd een nieuw begin en hoe vaak hebben we dat zelf niet ervaren.

Een nieuw begin is altijd genadegift van God aan ons. Voor ons persoonlijk maar ook omdat wij deel uit maken van Gods plan met deze wereld. Hij volvoert zijn plan en niemand stopt het Woord van God. Een bloeiende amandeltwijg is de realiteit dat God bij ons leven betrokken is.

Zo is de gemeente voor deze wereld een bloeiende amandeltwijg. Een symbool van hoop dat het niet voorbij is maar dat door Gods Genade een nieuw begin mogelijk is.

Ook de kerk, de gemeente, heeft haar seizoenen. Kom en Zie in de jaren vijftig was een andere gemeente dan in de jaren zeventig. De gemeente uit

de jaren zeventig bestaat niet meer.

14

Zie, ik ga iets nieuws verrichten,

nu ontkiemt het – heb je het nog niet gemerkt?

(Jes 43:19)

De gemeente dient te leven in- en alert te zijn op het “NU”van de Heilige Geest. Toen Israel uit Egypte wegtrok,wisten ze alleen dat ze naar het beloofde

Kanaän gingen. Ze wisten niet hoe iedere volgende dag er uit zou zien. Maar dat hoefde ook niet omdat de Heilige Geest in de wolkkolom voor hen uitging. Maar er waren momenten van crisis dat God vroeg om op Hem te vertrouwen en de wolkkolom te blijven volgen.

We kunnen als gemeente niet ontkennen dat we een nieuw seizoen ingaan. Hoe het volgend jaar zal zijn, weten we niet. Wat wel vast en zeker is dat de

wolkkolom, De Heilige Geest als Leidsman voor ons uitgaat. De Heilige Geest volgen vraagt van ons moed en geloof.

De bloeiende amandeltwijg staat ook voor een snelle vervulling van

Gods Woord. Daarom is het belangrijk om iedere keer weer het “NU” van de Heilige Geest te herkennen. Zodra Hij beweegt

dienen we met Hem mee te bewegen om doen wat Hij op dat

moment van ons vraagt.In Numeri 17 lezen we dat het hoofd van iedere stam een staf

voor het aangezicht van God moest leggen met daarop hun

naam. Op de staf van Aaron moest de naam van Levi staan

Mozes legde de staven voor de H E E R , in de tent met de verbondstekst. Toen hij de volgende dag de verbondstent

binnenging, zag hij dat de staf van Aäron, de staf van de stam

Levi, in bloei stond. Er waren knoppen ontsproten en bloemen ontloken, en de staf droeg rijpe amandelen (Numeri 17)

In één nacht de gehele cyclus! In de natuur is de bloesem er rond januari en de rijpe amandelen in augustus. Door een wonder

maakte God kenbaar welke stam als priesters in het heiligdom

dienst mochten doen. Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk

priesterschap, een heilige natie, een volk (Gode) ten eigendom,

om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht. (1 Petr. 2:9)

De gemeente is een bovennatuurlijk wonder. Een dode staf die

door de Heilige Geest tot leven is gebracht. Bloesem, bloemen en rijpe amandelen. Lieflijke geur, schoonheid en vruchten.

De Heilige Geest heeft de gemeente voorzien van liefde, kracht,

gaven en bedieningen om de haar opgedragen taak uit te voeren.

De Geest van de Heer rust op mij, (op haar)

want hij heeft mij (haar) gezalfd.

Om aan armen het goede nieuws te brengen

heeft hij mij(haar) gezonden,

om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken

en aan blinden het herstel van hun zicht,

om onderdrukten hun vrijheid te geven,

om een genadejaar van de Heer uit te roepen (Lucas 4)

Door zijn opstanding uit de dood heeft Jezus de dood

overwonnen en zo een nieuw begin

gemaakt voor de gehele mensheid.Toen zei hij tegen mij: ‘Het is voltrokken! Ik ben de alfa en de

omega, het begin en het einde. Wie dorst heeft geef ik vrij te

drinken uit de bron met water dat leven geeft. (Openb.21:6)

Een nieuw begin met een nieuw verbond, een nieuw leven, nieuw deeg, een nieuw gebod en uiteindelijk een totaal nieuw lied. (Openb.5:9).

Door Jan Heijblom

15

16

Door André Jongepier

Vrijdagmorgen om 05.20 uur (!) gaat de wekker. Met vrijdagmorgen bedoel ik elke vrijdagmorgen.

O ja?.. en waar dan…..nou bij Mario en Riet, enne…. waarom dan zo vroeg? Op vrijdagmorgen hebben wij in onze kerk een uitgiftepunt van de

voedselbank. Om kwart voor 7 staat Frank, die helemaal met het openbaar vervoer uit Vlaardingen komt ,ook al voor de deur. Mario is dan al

binnen. ook Diko staat met zijn fiets om kwart voor 7 voor het hek om nadat het sjouwwerk is gedaan naar zijn werk te fietsen. En snel worden dan de lege kratten ( ongeveer 85 stuks) naar buiten gebracht en opgestapeld langs de buitenmuur. En dan even wachten totdat we de vrachtwagen

horen aankomen. Tussen 7 uur en kwart over 7 staat de vrachtwagen bij de tuinkelder en dan is het volle kratten uitladen, naar beneden brengen

en opstapelen geblazen. Gelukkig is Riet er dan ook al en kunnen we even “een bakkie doen” met elkaar, inclusief de chauffeurs , die ook een gemiddelde leeftijd hebben van 70 plus. Een uurtje later komt Martha (Delwel) ook aan om alvast koffie te zetten, want vanaf kwart voor 9 komen

de eerste mensen hun voedselpakket al afhalen.

“Dit is al voor het 10de jaar”, vertelt Mario. “Het eerste contact met de voedselbank werd gelegd door Annet, die samen met haar man Andy hier de koster was. Toen hadden we nog maar 5 tot 8 pakketten en nu ongeveer 85 stuks. Meer kunnen we niet hebben, geen plaats voor de fust.” Vol

enthousiasme vertelt Mario over de beginperiode dat hij met de vrachtwagen van Kom en Zie deelnam aan de verhuizing van Berkel en Rodenrijs

naar de huidige locatie van de voedselbank aan de Keilestraat. Er hangt nog een foto hiervan aan de muur bij huize van der Ende.

“Op donderdag worden daar de pakketten ingepakt, Krijn helpt daar ook regelmatig en Ellen doet de algehele coördinatie namens onze gemeente”

vervolgt Mario en Riet sluit aan: “het is eigenlijk een roeping, het is fijn om uit te delen. Ik ben net voor de oorlog geboren en ik kan me nog dingen

herinneren uit de hongerwinter. We doen het graag, maar het wordt wel zwaarder. Mario is al 75 jaar en dat gaat hij nu wel merken”.

Mario vindt het belangrijk om de mensen bij name te kennen. Wanneer ze binnenkomen, weet hij meestal de naam al, tekent hij direct af, zoals hij

dat noemt, want de administratie moet goed worden bijgehouden. “Mensen die zonder iets te laten weten, hun pakket niet komen afhalen, gaan na

twee keer van de lijst en dan moeten ze hun pakket weer opnieuw aanvragen bij de voedselbank” verhaalt Mario. Er blijft wel eens wat over, maar Leo en Suzet weten daar wel raad mee. Zij weten ook wat uitdelen is.

Martha en Riet zorgen voor koffie, thee en koekjes. “Veel mensen vinden het fijn om even een bakkie te doen en dan kunnen ze gelijk hun verhaal kwijt” zegt Riet. “ Zeker als ze wat langer komen hebben een aantal van hen echt behoefte om te praten en dan hoor je soms echt erge dingen” .

Riet is ook degene die de telefoon opneemt op vrijdagmorgen. De mensen moeten de mogelijkheid hebben om eventueel af te bellen.

Iets beginnen is niet zo moeilijk, maar volhouden, en dat gebeurt nu al ongeveer 10 jaar, dat is de kunst.

Een prachtig werk, letterlijk invullen wat Jezus bedoelt met zorgen voor elkaar. Ook tijd voor de jongere mensen om dit geweldige werk voort te

zetten.

Achter de schermen bij...

17

Het PraiseteamDe voedselbank

18

Een verhaal met een luchtje! Genezing van Tessa de Witte, 11jaar

Tessa, wat was jouw probleem? Nou, ik kon niet poepen. Ik had altijd buikpijn en moest een drankje. Dat drankje deed ik elke ochtend in mijn thee en dan ging het poepen wel goed. Als ik het drankje een dag was vergeten, kreeg ik de volgende dag buikpijn en hele dikke, harde drollen. Maar ook als ik dan moest plassen, deed dat pijn.

Tessa, wat is er gebeurd, en wanneer?Begin november 2012 was er een genezingsdienst. Daar ging ik heen. Je mocht je hand opsteken en dan kwamen ze bij je om voor je te bidden. Martin Koornstra zei dat je je hand op je zere plek moest leggen. Dat had ik gedaan. Toen kwam er een man voor mij bidden en toen voelde ik Gods liefde en genezing in mijn buik. Het voelde net of er iets recht werd gedaan wat altijd scheef zat. Daarna moest ik naar voren komen om te zeggen wat ik had meegemaakt. Toen ik zei dat ik eerst niet kon poepen, moest iedereen in de zaal lachen!

Tessa, hoe is het nu met je?Goed! Ik heb al 5 maanden geen drankje meer gebruikt, en ik kan gewoon poepen! Ik heb geen buikpijn meer, en ook geen dikke drollen. Ook plassen doet geen pijn meer. Ik heb God bedankt voor het grote wonder! Ik ben zo blij! Het drankje was niet zo erg, maar die buikpijn wel. Daar ben ik nu eindelijk vanaf. Door God!

Moeders vult even aan:Ik ben met Tessa bij veel artsen geweest. Al van kleins af aan had ze veel buikpijn, moeite met poepen en blaasontsteking. De huisarts wist niet wat het probleem was, de kinderarts in het ziekenhuis wist het ook niet en heeft ons doorgestuurd naar het Sofia. Zelfs daar wisten ze niet wat er met de kleine Tessa, toen 3 jaar, aan de hand was. Het enige wat hielp was het drankje, om de boel soepel en aan de gang te houden. Niet gebruikelijk om dat zoveel jaren te gebruiken, maar ook niet schadelijk. In het begin hebben we vaak voor Tessa gebeden, maar na verloop van tijd geloofde ik dat dit dan maar Gods weg moest zijn. Je legt je neer bij de situatie, hoewel je weet dat God verandering kan brengen. Toen Tessa wat ouder was, heeft ze zelf ook vaak gebeden om genezing, en op KidsCamp (in België) om gebed gevraagd. Waarom God haar nu (pas) genezen heeft, weten we niet, maar dat het gebeurd is, is heel goed merkbaar! We zijn God zo dankbaar! Hij is echt onze geneesheer! Daar blijven we aan vasthouden!

Door Inge de Witte

Pas Op

Vieze p

raatje

s

19

Bijna niemand in Kom en Zie heeft hem gekend. Ik heb het dan over mijn man Harry. Eigenlijk heette hij Harold maar die naam paste niet bij hem.Harry leefde 14 jaar geleden in Amsterdam. Hij was ‘de koning’ van het Museumplein.Op een dag kwam een evangelisatiegroep uit Vaassen evangeliseren. Tenminste, ze dachten dat zomaar te kunnen doen. Al gauw werd hen echter duidelijk dat er eerst toestemming aan Harry moest worden gevraagd. Het Museumplein was immers zijn domein.Harry stemde toe maar wel onder de voorwaarde dat ze hem met rust lieten. Onze Hemelse Vader had echter een ander plan. Harry was de eerste die door Zijn boodschap moest worden gegrepen.Mensen uit de groep hadden een lang gesprek met Harry, gaven hem een traktaatje en zeiden dat hij die nacht niet zou slapen. Harry sliep normaliter in het Vondelpark maar die nacht deed hij geen oog dicht. Heel vroeg besloot hij om de groep op te zoeken, daarvoor moest hij echter helemaal richting Apeldoorn.Gelukkig stond er een fiets in het park waarmee Harry helemaal naar Apeldoorn fietste. Daar eenmaal aangekomen werd hij liefdevol opgevangen door een gezin uit de groep die met hem had gesproken.

Vanaf die dag veranderde zijn leven radicaal. God hield grote schoonmaak in Harry’s leven. De dingen die verkeerd waren biechtte hij op, ook bij de politie.Harry kwam bij de Hoop terecht om sociale vaardigheden aan te leren. Mede daardoor kwam hij in de kerk terecht waar ik zelf ook lid van was en bezocht hij ook de Alpha cursus waar ik meehielp. Op het moment dat ik Harry leerde kennen had hij een infuus. Er was bij De Hoop geconstateerd dat zijn bloed niet in orde was. Na onderzoek bleek dat Harry aan Non Hodgkin (lymfeklierkanker) leed. Dat was wel even schrikken. Had hij zijn leven gebeterd, werd hij ziek.

Eerlijk gezegd heb ik de Heer aan het begin wel gevraagd of Hij niets beters voor mij had maar gelukkig ging Gods plan door en overzag Hij het grote geheel.In april 2004 zijn Harry en ik getrouwd en hebben moeilijke maar ook hele zinvolle tijden gekend.Harry bleef, ook toen hij nog twee dodelijke ziektes er overheen kreeg, altijd heel optimistisch en moedig. Op 16 maart 2012 maakte hij de reis naar de Hemelse Vader. Na elf jaar, die God hem nog extra had gegeven, ziek te zijn geweest.Hij was tot het einde toe voor anderen bezig.

Door Elly Thomas-Kaan

Getuigenis

Column

ColofonKom en Zie Magazine is een uitgave vanPinkstergemeente Kom en ZieBoezemweg 1663031 BP RotterdamT 010-4115450Giro 3295244administratie@komenzie.nl

www.komenzie.nlwww.facebook.com/komenziewww.livestream.com/komenzieTwitter: #komenzie

EindverantwoordelijkenBram de Jong jrRené Pasma

DrukwerkDe Hoop drukwerk

Redactie, fotografie en opmaakInge de WittePetra VermeerAnnick van der SpoelAnnelies JongepierJan Willem WiersmaRené Pasma

Oplage400 stuks

Kopij magazineUiterste aanleverdatum is 7 juni via magazine@komenzie.nl onder vermelding van magazine nummer 2-2013

komenzie

www.facebook.com/komenzie

komenzie.hyves.nl

De volgendeuitgave

20

Zomer

NIEUW…….

Een nieuw hartAls we kijken naar het hart van God dan gaat het over een plaats waar zijn geheime voornemens of besluiten vallen, die dan later geopenbaard worden.Voorbeeld: “De geur van de offers behaagde de H E E R , en hij zei bij zichzelf (in zijn hart): Nooit weer zal ik de aarde vervloeken vanwege de mens, want alles wat de mens uitdenkt, van zijn jeugd af aan, is nu eenmaal slecht” (Genesis 8:21).Gods plannen voor een volk, een gemeente of voor het individu komen op in zijn hart.Ook het menselijke hart maakt plannen. Het probleem is echter dat het hart van de mens onbetrouwbaar en corrupt is. “Niets is zo onbetrouwbaar als het hart, onverbeterlijk is het, wie zal het kennen?” (Jeremia 17:9).Waarom doen we de dingen vaak verkeerd, terwijl we toch intelligente wezens zijn? Er zit dus iets fout. Om die reden zegt God dan ook: Ik zal jullie een nieuw hart geven!

Een nieuwe geestDaarnaast zegt God dat hij ons een nieuwe geest wil geven. Die geest geeft ons kracht en energie. De betekenis van het woord geest in het Nieuwe Testament vinden we terug in leven, levensadem en levensenergie d.m.v. het woord “pneuma”. Denk bijvoorbeeld aan het dochtertje van Jaïrus in Lucas 8:55…”Haar levensadem keerde terug en ze stond meteen op”.God wil ons dus een nieuw hart en een nieuwe geest geven en vanuit dat geweldige gegeven ook nog een nieuw verbond met ons sluiten. Een verbond heeft ook alles te maken met een relatie. Eigenlijk zegt God dus dat hij een nieuwe relatie met ons wil.Bijna maandelijks worden wij via het Avondmaal (brood en wijn) aan deze relatie herinnerd en wordt deze relatie zo ook steeds weer vernieuwd.

Een nieuwe koersGod zegt dus tegen ons: Ik wil je een nieuw hart geven, een nieuwe manier van denken.Ik wil je een nieuwe geest geven, nieuwe energie en nieuwe motivatie.Ik sluit een nieuw verbond met je. Ik wil een nieuwe en diepere relatie met je.We zullen steeds weer aan die relatie moeten werken, maar dat kan alleen van binnenuit. Datzelfde geldt voor onze gemeente. Je zou je kunnen afvragen: Is onze vorm van gemeente-zijn nog relevant voor de huidige tijd? Waarom doen wij wat we doen?In relatie met Jezus zal Hij ons leiden om dit alles uit te werken voor de eer van zijn naam.

Kees Goedhart