1

KERKELIJKE PATROONSVIERING 2019 Dit jaar liggen kerkelijke en feestelijke viering van onze patroonsdag door alle mogelijke redenen ver uit elkaar. De feestelijke viering zal pas plaatsvinden op 25-05-2019. De kerkelijke viering vond afgelo-pen zondag (28-04-2019) plaats. Dat is alles bij elkaar toch een hele bijzondere dag geworden met aanvankelijk het volgende pro-gramma: 10.00 uur samenkomst gildebroeders en -zusters; 10.30 uur vertrek naar de Sint Joriskerk; 11.00 uur Heilige Mis; 12.30 uur vendelgroet voor Rein Hurkx. 13.00 uur broodmaaltijd; 13.45 uur geweerschieten (3 prijsjes op de puist). De planning is meteen na de Heilige Mis voor de kerk de Eed van trouw te vernieuwen en een vendel-groet te geven. Hier een (beeld) verslagje van deze dag. Als ik zou zeggen dat het gilde ditmaal perfect in de maat marcherend onder aanvoering van gelegen-heidskapitein Rens van de Ven zou aankomen (we hadden trouwens twee kapiteins op deze dag, maar alleen Rens van de Ven kon de tocht van gildehuis naar Sint Joriskerk te voet afleggen, reserve kapitein Albert Roxs lukte dat niet meer; hij nam het stokje van Rens bij de kerk over, de “echte” kapitein zat ergens in een of ander buitenland) zou ik, ik wil niet zeggen liegen, maar het zou toch wel een ietsje buiten de waarheid zijn. Niks nieuws onder de zon dus. Wel een mooie groep trouwens als je ook nog eens bekijkt dat er nogal wat gildebroeders de tocht met de auto naar de kerk hadden ondernomen (de gewrichten willen niet bij iedereen meer wat de geest wil).

2

Terwijl “nieuwe” kapitein Albert met de regerend deken “onze” kapelaan en ere deken uit de pastorie ophaalde om met ons samen mee de kerk in te trekken gaf de “oude” kapitein alvast maar opdracht te kerk binnen te trekken. Klein foutje, de kapelaan kwam er in zijn voorwoord nog op terg en gaf er toch wel zijn zegen aan, heb ik het idee. Tot zover nog steeds niks nieuws onder de zon, “er kan altijd wel eens iets fout gaan” is een gevleu-gelde zin binnen ons gilde. De Heilige Mis verliep voorspoedig, de vraag was even of onze gildeknecht wel bij de hele hoge “hoofd-kaars” zou kunnen om vuur van die kaars over te kunnen brengen naar onze Sint Joriskaars ter gedach-tenis aan onze overleden gildebroeders. Kapelaan Paul Geelen kon er in elk geval niet bij, Emile lukte het maar net. Deze actie tellen we als goed.

3

In de Heilige Mis door regerend deken Mario van de Bogaart: Wij vragen uw gebed voor de leden van ons gilde, die ons door de dood zijn ontvallen. Ter ere van Sint Joris, de schutspatroon van ons gilde ontsteken wij voor hen een kaars. Wij doen dit elk jaar opnieuw om de herinnering aan hen die aan ons ontvielen levendig te houden! Uit dankbaarheid voor datgene wat zij als gildebroeder voor ons gilde hebben betekend, en voor ons gilde hebben gedaan. De laatste 25 jaar zijn ontvallen: 1995-deken schrijver Harrie Malingré; 1996-ere-deken Jac Bax; 2000-gildebroeder Rienie Vos; 2005-gildebroeder Nol van Bussel; 2006-gildebroeder Bert Bexs; 2007-gildebroeder Ronnie van der Aa; 2008-ere regerend deken Mathieu van der Voort; 2009-gildevrouwe Helena Dekker; 2010-ere deken pastoor van de Sande; 2011-gildebroeder Jack Kok; 2012-oud kapitein en koning Jo Jonkers; 2012-gildeheer Wisse Dekker; 2013-ere deken Rein Welschen; 2013-ere deken Jaap van der Lee; 2016-gildebroeder Bart van Dongen; 2016-keizer Albert van der Steen; 2017-ere deken Gilles Borrie; 2017-gildebroeder André van den broek; 2018-gildebroeder Wil van leuken. Dat zij allen rusten in vrede. De Heilige Mis verliep verder voortvarend op wat kleinigheidjes na (vergeten hoe de ven-del/vaandel standaards ook alweer werkten bijvoorbeeld), “het kleine werk” zullen we maar zeggen. Hebben we het niet over!

4

Bijzondere gast bij deze Heilige Mis was Rein Hurkx, zijn vrouw en familie want wat was het geval! Op 17-10-2018 ontvingen wij van Rein het volgende berichtje: Beste Gildebroeders, Met deze mail wil ik mijn lidmaatschap van het Gilde nu toch opzeggen per 1 januari 2019. Na meer dan 65 jaar lid te zijn geweest van deze mooie club is het tijd om te stoppen. Maar ik blijf jullie een warm hart toedragen en wens jullie allen alle goeds. Heel veel succes voor het Gilde en voor alle leden toegewenst. Met vriendelijke groet, R. A. J. D. Hurkx.

5

Hoewel Rein al gedurende langere periode(n) een min of meer “stil” lid was, maar al wel heel erg lang lid van ons gilde is (vanaf 1951) is die opzegging diverse malen onderwerp van gesprek geweest binnen het gilde en tussen overheid van het gilde en Rein en familie. “We konden dit niet zomaar laten passeren, er moest iets gebeuren”! Bijvoorbeeld een vendelgroet aan huis. Uiteindelijk is in onderling overleg besloten een bijeenkomst te houden op deze belangrijke jaarlijkse dag van ons gilde, ik kom er straks op terug. Eerst de vernieuwing van de Eed van trouw en de vendelgroet onder toeziend oog van Rein, vroeger een top-acrobatisch-vendelier. Ik weet niet of hij nog wat onvolkomenheden heeft ontdekt, ik heb er expres niet op gelet.

6

We mogen blij zijn dat Gerrit-Jan altijd klaar staat om waar dan ook zijn vendelgebed te draaien en dat moeder Nellie eveneens altijd en overal klaar staat om uitleg te geven over het vendelgebed. Hulde! Lang leve Nellie en trouwens: “ALLE GILDEZUSTERS”. Ondertussen had zeker Rein (maar ook familie) het prima naar zijn zin, zo straalde hij uit, er liepen dan ook nog steeds behoorlijk wat oude strijdmakker/drinkebroers (doorhalen wat niet van toepassing is) rond bij het gilde.

7

8

Dan op naar ons gildehuis voor een geweldige maaltijd ook weer voortreffelijk verzorgd door onze GILDEZUSTERS! Ik heb tenminste geen broeder in de keuken of bij het afwasmachine gezien maar dat kan natuurlijk ook aan mij liggen, ik ben er zelf ook niet in de buurt geweest. Rein en familie openden het buffet, althans op een enkeling met heel veel honger na, maar ook hier geldt: “niks nieuws onder de zon”. Een verrassing! Onze kapelaan/ere deken Paul Geelen bood een geweldige “staande” Sint Joris aan het gilde aan want: “veuls te groot om bij mijzelf in de huiskamer op te hangen”. Natuurlijk werd deze gift geweldig aanvaard en opgenomen in onze prachtige collectie “Sint Jorissen”. Heel hartelijk dank!

Dan de vendelgroet, wederom door Gerrit-Jan, maar nu aangevuld met Mario van den Bogaart en Pe-ter Engel. Nu speciaal voor Rein en familie.

9

Even tussendoor: We hebben nog even rondgestruind in het archief en daar zijn een paar oude foto’s uitgekomen van Rein in heel vroegere tijden, hier is er eentje uit 1956, oode patroonsviering:

Er zijn er ook waar we (nog) geen jaartal van weten, bijvoorbeeld, als standaardruiter met Thijs Ver-meulen:

10

Of als vendelier in Brasschaat:

Zomaar een paar foto’s! Verder is Rein natuurlijk terug te vinden in onze +/- 140 jaar notulen (van 1981 tot en met half 1984 hebben we ze digitaal, aan het vervolg wordt momenteel gewerkt. Daar is Rein ook in te vinden, zondag werden er enkele punten genoemd zoals kruisbogen, zilverkast en zijn werkzaamheden in verband met de bouwwerkzaamheden aan de Boutenslaan. Maar in ons ledenboek staat bijvoorbeeld ook: koning, vaandrig, kapitein, leider van de vendeliers, jubileumonder-scheidingen. Maar het is (nog bij lange) niet de tijd om dat al te uitputtend te gaan behandelen. Maar nu de vendelgroet, waar het in eerste instantie ook om begonnen was. Rein was destijds, zoals gezegd, een top-acrobatisch-vendelier, benieuwd wat hij er van zou vinden. Nou! Dat viel best mee, Peter zou wel een “bietje” meer moeten oefenen om die anderen bij te kunnen houden was eigenlijk alles. Een prima happening, enkele foto’s:

11

12

13

14

Dan de volgende verrassing! Dini Foederer, onze koningin van de gildevrienden uit 2018 had al, in

samenwerking met onze gilde-vriend Peter Nagelkerke, een ko-ninginneschild ontworpen en la-ten maken. Dat schild brandde al maanden in haar handtasje en nu was er eindelijk een mogelijkheid om het aan het gilde te overhan-digen ter bevestiging op de ko-nings (koninginne?) mantel van de gildevrienden. Opdat zij het zelf ook nog zou kunnen dragen tijdens haar “regeerperiode”. En “dan kan er bij mij thuis niks meer mee gebeuren, diefstal, doodgaan om maar twee calami-teiten te noemen. En het kost ook nog eens een paar centen, nu lopen jullie het risico”. Heel vlot van de kist gaf Dini uit-leg over de vorm van het schild waarvan de kern: het is een peer met een gouden steeltje “omdat ik vroeger met mijn vader met de

luchtbuks heb geschoten op de perenboom, maar je mocht de peren zelf niet raken, alleen het steel-tje”. Het is een prachtig schild, kijk maar, Dini is Gordina geworden, de voluit naam van moeder, “toch wel een stuk chiquer nietwaar”. Gordina, geweldig bedankt namens de hele guld van Stroatum en nog veel plezier met ons samen!

15

16

Er werd nog een tijdje gebuurt en gepimpeld en nog een boterham met zult of zo naar binnen gescho-ven en zo kabbelde de dag al vroeg in de middag naar een einde toe. Schieten hoefde niet meer zo nodig, onze schietmeester behoefde niet meer in actie te komen, ik ge-loof niet dat hij er spijt van had. Allen staat nu al dat schietspul van Albert “op kantoor”, samen met “kruisboogschietspul”, kapstok, prijzen, materiaal om schutsbomen te verven, een kl… computer en wat ik zo nog vergeten ben. Maar! Een mooie dag kan niet meer stuk, met dank aan iedereen die er aan heeft meegewerkt denk ik dat ik wel mag zeggen namens de guld! Groet, Frans Kirchner