En ".r, man zei: Vertelt ons over zelf-

kennis.En hij antwoordde als volgt.Stilzwijgend kent uw hart de geheimen

der dagen en nachten,

Maar uw oren dorsten ernaar de kennis

die in het hart besloten ligt te horen.

Ge wilt verwoord zien wat ge in gedach-

ten steeds hebt geweten.

Ge wilt met uw vingers het naakte

lichaam van uw dromen beroeren.

En daar doet gij goed aan.

De verborgen bron van de ziel moet op-

wellen qn murmelend naar zee vlieten;En de schat van uw eindeloze diepten

moet zich openbaren aan uw blik.Maar laat er geen weegschaal aan te pas

komen om uw ongekende schat te wegen;

En zoekt de diepten van uw kennis nietaf met wichelroede en peillood,

Want het zelf is een zee, grenzeloos en

onmerelijk.

KAHLIL GIBRAN

Zegt níet: 'Ik heb de waarheid gevon-

den', zegt liever: 'lk heb een waarheidgevonden'.

Zegt niet: 'Ik heb het pad van de ziel ge-

vonden', zegt liever: 'lk heb op mijn pad

de ziel ontmoet,'\7ant de ziel bewandelt alle paden.

Zlj beweegt zich niet langs een rechtelijn en ook groeit zij niet als een riet,Zij ontplooit zich als een lotus met tal-loze bloembladeren.

67

To"n zei een leraar: Vertelt ons overonderricht.En hij zei:

Iemand kan u alleen datgene onthullenwat reeds in de morgenschemer van uwkennis sluimert.De leraar die temidden van zijn volgelin-gen in de schaduw van de tempel wan-delt, geeft niet zozeer van zijn wijsheidals wel van zijn geloof en zijn liefde.Als hij echt wils is, vraagt hij u niet hethuis van zijn wijsheid te befteden, maar

leidt hij u naar de drempel van uw eigen

geest.

De sterrenkundige mag u dan vertellenover de sterrenhemel, hij kan u zijn die-pere inzicht niet schenken.De musicus mag dan in zijn lied de mu-ziek der sferen verklanken die overal rit-misch in doorklinkt, hi1 kan u niet de

gevoeligheid van gehoor schenken die

het ritme oppakt, noch de stem die hetvertolkt.

KAHLIL GIBRAN

En hij die bedreven is in de wetenschap

der getallen kan u vertellen over de we-

reld van gewicht en maat, maar hij kan uer niet heen brengen.Het inzicht van de ene mens schenktimmers een ander mens geen vleugels.

En zoals God elk van u afzonderlilk kent,zo leert elk van u God en de aarde op

zijn eigen manier kennen.

DE PROFEET

een waarheid die ze zelf niet verstaan.Weer anderen hebben de waarheid inzich, maar geven daarvan zonder woor-den blijk;In hun borst huist de geest in ritmischestilte.

Laat, als ge uw vriend ontmoet op de

straatweg of het marktplein, uw lippenen uw tong leiden door de geest binnenln u.

Laat uw innerlijke stem spreken tot zijninnerlijk oor.

Ztrrzí& zrI de waarheid van trw ha+s$e-waren, zoals we de smaak van de wijnonthoudenLang nadat de kleur is vergeten en hetvat niet meer is.

?3

To.t zei een geleerde: Spreekt over pra-

ten.En hij antwoordde als volgt.Ge praat als uw geest geen rust meer

vindt in uw gedachten.

Als de eenzaamheid van het hart u teveel wordt, leeft ge in uw lippen; geluid

wordt verstrooiing en tijdverdrijf.En in veel van uw praten wordt uw den-

ken half omgebracht,Want denken is een vogel der oPen

ruimte, die in een kooi van woorden

misschien wel zijn vleugels uitslaat, maar

geen hoge vlucht neemt-

Sommigen onder u zoeken de praatzie'

ken omdat ze niet alleen durven zijn.

De stilte die het alleen'zijn met zich

meebrengt, houdt hun een spiegel voor

waarin ze zíchzelf naakt zien staan en

daarvoor slaan ze op de vlucht.Anderen onthullen zonder het te weten

en zonder erbij na te denken al pratend

76

En ""t van de oudsten van de stad zei:

Vertelt ons over goed en kwaad.

En hij antwoordde:Over het goede in u kan ik spreken, overhet kwade echter niet,'!7ant wat is het kwade anders dan hetgoede dat door zijn eigen honger en

dorst wordt gekweld?

Als het goede hongert, zoekt het zijnvoedsel zelfs in duistere spelonken en als

het dorst, drinkt het zelfs van dode wate-ren.

Gij zijt goed als ge in harmonie zijt metuzelf.

Maar als ge dat niet bent, zijt ge nog nietslecht.Een verdeeld huis is nog geen rovershol,het is slechts een verdeeld huis.

Een schip zonder roer mag dan doelloosronddobberen tussen gevaarlijke klippen,het hoeft nog niet te zinken.

DE PROFEET

Gij zijt goed als ge ernaar streeít uzelf tegeven,

Maar ge zijt nog niet slecht als ge op

eigen voordeel uit zijt.Gij zijt enkel een wortel die zich vast-

klampt aan de aarde en zuigt aan haar

borst.

Heeft de vrucht het recht tegen de wor-

tel te zeggen: '\7eest als ik, rijp en vol,en geeft steeds van uw overvloed?'Geven is voor de vrucht een behoefte,zoals ontvangen dat is voor de wortel.

Gij zijt goed als ge volkomen alert zijtwanneer ge praat,

Maar ge zijt nog niet slecht als ge slaapt

en uw tong doelloos stamelt.Zel{s taal die mank gaat, kan een zwakke

tong sterken.

Gij zijt goed, als ge vastberaden en zelÊ

verzekerd op uw doel afstevent,Maar ge zijt nog niet slecht als ge hin-

?7

78 KAHLIL GIBRAN

kend herwaarts gaat.

Zelfs wie hinkt, gaat niet achteruit.Maar gij die sterk en snel ter been zijt,past op dat ge niet ten overstaan van de

kreupelen hinkt, in de waan dat gij daar-

mee goed doet.

Gij zijt goed op tal van manieren en als

ge niet goed zijt, zijt ge nog niet slecht,Maar enkel traag en lui.

Jammer dat het hert de schildpad geen

snelvoetigheid kan bijbrengen.

Uw goedheid ligt in uw verlangen naar

uw reusachtig zelf en dat verlangen slui-mert in elk van u.

In sommigen van u is het echter een

bergstroom die machtig naar zee bruisten de geheimen van de heuvelhelling ende liederen van het woud met zich mee-

voert,En in anderen is het een trage stroom diezich verliest in vele bochten en langzaam

DE PROFEET

voortkronkelt alvorens zij de kust be-

reikt.

Laat wie sterke verlangens koestertvooral niet tegen wie amper verlangensheeft zeggen: '\(/aarom zijt ge zo lang-zaam en onzeker?'

\7ie waarlijk goed is, vraagt niet aan wienaakt staat: 'Waar is uw gewaad?' en aan

wie dakloos is: 'Wat is er gebeurd met uwhuis?'

79

To.. zei een priesteres: Spreekt tot ons

over het gebed.

En hij antwoordde als volgt.Gij bidt in uw wanhoop en uw nood;

zoudt ge ook maar bidden uit de volheidvan uw vreugde en overvloed.

Want wat is gebed anders dan u uitbrei-den in het levende heelallAls het u tot troost strekt uw duisternis

in de ruimte uit te storten, moet het uook tot vreugde strekken de zonsopgang

van uw hart uit te storten.

Als ge niet anders kunt dan huilen wan-

neer uw ziel u oproept tot gebed, moet ze

u, ondanks uw tranen, telkens opnieuw

aansporen tot ge lachend die oproep ge-

volg geeft.'!Uie bidt, stijgt op om in de geest al die-genen te ontmoeten die op datzelfde

ogenblik aan het bldden zijn en dle hi1

anders misschien nooit ontmoeten zou.

Uw bezoek aan die onzichtbare tempel

DE PROFEET

dient dan ook nergens anders toe dan totvervoering en intimiteit,Want als ge de tempel enkel betreedt omte vragen, ontvangt ge niet;Als ge hem betreedt om u te vernederen,wordt ge niet boven uzelf uitgeheven;En zelfs als ge hem betreedt om hetgoede voor anderen af te smeken, wordtge niet verhoord;Het is genoeg dat ge de onzichtbare tem-pel betreedt.

Ik kan u niet bijbrengen hoe ge in woor-den bidt.God luistert niet naar uw woorden, ten-zij Hij ze u Zelf in de mond geeft.Ik kan u het gebed van zeeën, woudenen bergen niet leren,Maar gij, die geboren zijr uit de schootvan bergen, wouden en zeeën, vindt hungebed in uw hart.Als ge aandachtig luistert in de stilheidvan de nacht, hoort ge hen in stilte

81

82 KAHLIL GIBRAN

zeggen:

'Onze God, ons gevleugeld zelf, Uw wilis het Die in ons wil.Uw verlangen is het Dat in ons verlangt.

Uw drang is het Die in ons de nachtendie U toebehoren verandert in dagen die(J eveneens toebehoren.Wij kunnen u nergens om vragen, wantU kent onze noden nog voor wlj ze zel{

kennen;Gij zijt wat wij van node hebben, endoor ons meer van Uzelf te geven, geeft

Gij ons alles.'

83

Ï.n deed een kluizenaar, die maareens in het jaar naar de stad kwam, eenstap naar voren en zei: Vertelt ons overgenleten.

En hij antwoordde als volgt.Genieten is een vrijheidslied,Maar het is geen vrijheid.Het is het bloesemen van uw verlangens,Maar niet hun vrucht.Het is een diepre die tot een hoogteroept,

Doch het is het diepe noch het hoge.Het is het gekooide dat zijn vleugels uit-slaat,

Maar het is geen besloten ruimre.

Ja, waarlilk, genieten is een vrijheidsliedEn ik zou graag zien dat ge het zong uitde volheid van uw harr, maar ik zou nietwillen dat ge al zingend uw hart verloor.

Sommigen van uw jongeren zoekengenot alsof het de wereld was en wordenveroordeeld en berispt.

B4 KAHLIL GIBRAN

Dat zou ik niet doen, ik zou ze laten zoeken,

\7ant zij zullen genot vinden, maar nietdat alleen.Zeven in getal zijn haar zusters en de

minste van hen is mooier dan genot zelf.

Hebt ge nooit gehoord van de man die

in de aarde naar wortels groef en een

schat vond?

En sommigen van uw ouderen herinne-ren zich hun genietingen vol spijt, als

euveldaden in dronkenschap begaan.

Spijt bewolkt het gemoed, maar het kas-

tijdt het niet.Het zou beter zijn als zij zich hun genie-

tingen dankbaar herinnerden, als de

oogst van een zomer,

Maar als het hun troost schenkt ze te be-

treuren, laat ze vertroost worden.

Ook zijn er onder u die niet jong genoeg

zijn om te zoeken en niet oud genoeg om

herinneringen te hebben;

DE PROFEET

In hun angst mijden ze elke vorm vangenieten om de geest niet te veronacht-zamen of te beledigen.

Hun genot ligt echter juist in het opge-

ven ervan,En zo vinden-ze, hoewel ze met trillendehanden naar wortels graven, ook een

schat.

Maar zegt mij, kunt ge de geest wel bele-

digen?

Beledigt de nachtegaal de nachtelijkestilte of het vuurvliegje de sterren?

Belast de vlam of de rook de wind?

Is de geest volgens u een stille poel die

ge met een stok in beroering brengt?

'S7ie zich genot ontzegt, slaat maar al te

vaak in de schuilhoeken van zijn geest

verlangen op.'Wie weet of wat vandaag ogenschijnlijkis verzuimd niet wacht op de dag van

morgen?

B5

B6 KAHLIL GIBRAN

ZelfS uw lichaam weet wat het rechtenstoekomt en laat zich niet bedotten.Het lichaam is de harp van de ziel;

En het is aan u er zoete muziek of ver-warde klanken aan te ontlokken.

En nu vraagt ge u aÍ 'Hoe kunnen we ingenot goed van kwaad onderscheiden?'

Gaat naar uw velden en tuinen en leertdat het genot van de bij erin bestaat ho-ning uit de bloem te puren

En dat het genot van de bloem erin be-

staat haar honing te schenken aan de bij.Voor de bij is een bloem de bron des

levens

En voor de bloem is een bij de bood-schapper van de liefde.En voor beide, bloem en bi;, is hetschenken en ontvangen van genot be-

hoefte en extase.

Burgers van Orfaleze, weest in uw genie-

tingen als de bloem en de bij.

90 KAHLIL GIBRAN

Burgers van Orfaleze, schoonheid is hetleven dat zijn heilige gelaat ontsluiert,En gij zijt het leven èn de sluier.

Schoonheid is de eeuwigheid die zichzelfin een spiegel bekilkt,En gij zijt de eeuwigheid èn de spiegel.

9t

En ..r oude priester zei: Spreekt totons over godsdienst.

En hij zei:

Heb ik vandaag over iets anders gespro-

ken?

Is godsdienst niet iedere daad, elke ge-

dachteEn dat wat gedachte is noch daad, maar

verbazing en verwondering, die altijd inde ziel opwellen, zelfs als de handen ste-

nen houwen en het weefgetouw bedie-

nen?

Wie kan zijn geloof van zijn handelingenen zijn overtuiging van zijn bezigheden

scheiden?

Wie kan zijn uren voor zich uitspreiden

en zeggen:

'Dit is bestemd voor God, dat voor mij-zelí dit voor mijn ziel en dat voor mijnlichaam?'Al uw uren zijn vleugels die door de

ruimte wieken van zelf naar zelf.

\7ie zijn zedelijkheidsbesef slechts draagt

KAHLIL GIBRAN

als zijn beste gewaad kon beter naaktzrtn,De wind en de zon maken geen gaten inzijn huid.!7ie zijn gedrag afbakent door een ze-

denleer, zet zljn zangvogel gevangen ineen kooi.Het vrije lied dringt namelijk niet tussen

tralies en spijlen door.

Hij voor wie aanbidden een venster is

dat je kunt openen, maar ook sluiten,heeft het huis van zijn ziel, waarvan de

vensters reiken van dageraad tot dage-

raad, nog niet betreden.

Uw dagelijks leven is uw godsdienst en

uw tempel.Brengt telkens als ge hem betreedt al watge hebt mee,

De ploeg, het aambeeld, de hamer en de

luit,107at ge hebr vervaardigd als gebruiks- en

als kunstvoorwerpen,

DE PROFEET

Vant al dromend stijgt ge niet uit bovenuw prestaties en valt ge niet dieper dan

uw mislukkingen.En brengt alle mensen mee.

Vant al biddend, stijgt ge niet hoger dan

hun gevoelens van hoop en zinkt ge nietdieper dan hun wanhoop.

Om God te leren kennen hoeft ge geen

raadsels op te lossen.

Kijkt om u heen en ge ziet Hem spelen

met uw kinderen;\7erpt een blik op het hemelruim en ge

ziet Hem wandelen in de wolk, Zijnarmen uitstrekken in het weerlicht en

neerdalen in de regen;

Ge ziet Hem glimlachen in de bloemenen ziet Zijn opgeheven handen wuivenin de bomen.

93