Op 22 september 2011 stierf auteur, columnist, theatermens, en ex-coördinator van

Het Theaterfestival Roel Verniers op 37-jarige leeftijd aan kanker. Als inspirerende

figuur gaf hij velen de moed hun dromen te realiseren (‘ge moet dat doen!’).

Daarom bedacht Het Theaterfestival de Roel Verniers Prijs, die dit jaar voor de derde

keer wordt uitgereikt aan een jonge theatermaker uit Circuit X. De jury van de Roel

Verniers prijs bestaat uit: Cees Vossen, Hanneke Pauwe, Fried Aernouts en Kaatje

Dermaut.

The Truth about Kate

Sterk vormelijke voorstelling over het construeren van een popster door publiek,

familie, incrowd, media en zichzelf. Applaus voor Naomi Velissariou, een zeer

getalenteerde actrice, die optimaal gebruik maakt van alle vormelijke toeters en

bellen. Straffe switches tussen talen, soundeffecten, dialecten en personages maken

zeer benieuwd naar de volgende voorstelling van deze ploeg.

White Lies

Geweldig gespeeld fictief sollicitatiegesprek tussen een ouder wordende actrice en

Lars Von Trier. Een sterke tekst over acteren/theater, over het leven als fictie, over

het onvermogen je leven te leiden en verantwoordelijkheid nemen. Met minimale

middelen toont Lies Pauwels anderhalf uur lang haar tragikomisch talent.

Heimat

Bijna-dertigers op zoek naar antwoorden op essentiële levensvragen, die

ze voorleggen aan de oudere generaties. Sterke en ontroerende voorstelling met veel

diepgang. De goed opgebouwde mooie tekst resulteert in sober verteltheater waarin

generation Y haar zoekende zelf laat zien in een straffe combinatie van videomateriaal

en live twijfels.

The Great Downhill Journey of Little Tommy

Heel gedurfd om de rock opera nieuw leven in te blazen en dat energiek en

consequent door te voeren in een universeel schelmenverhaal over een kleine jongen

die de wereld intrekt. Figuren uit Steinbeck en Faulkner met de muzikaliteit van

Ween en Mike Patton’s Tomahawk. Deze slimme combinatie van muziek, beeldende

kunst en theater overtuigde op alle fronten.

The End is Dear

Deze zotte dozen creëren een originele en absurde wereld met veel humor en een

sterke vormgeving. Het vertrouwen en de dynamiek binnen het spelerscollectief

maakt de meest schizofrene scènes mogelijk. Spellingsdrill als kapstok voor bizarre

situaties en sketches, met een gefrustreerde beer als Grieks koor.