maandblad van het gemeenschapscentrum candelaershuys ukkel

nr 320januari 2003 • 34ste jaargang • 3.200 expl.

de hoornv e r s c h i j n t m a a n d e l i j k s b e h a l v e i n j u l i e n a u g u s t u s

“De jongen uit Schaarbeek” komt ontmanteld naar Ukkel, zie pagina 3Nieuwjaarsreceptie in het Candelaershuys op vrijdag 10 januari, lees pagina 4En verder: Jazz 433, Ontdek Ukkel, fototentoonstelling Didier Blanc

raymond vhg

2

erkend door de vlaamse gemeenschapscommissiede hoorn

januari 2003 • 34ste jaargang • 3.200 expl. nr 320

De Hoorn komt maandelijks tot stand dank-zij de steun van onze adverteerders en uwgewaardeerde bijdrage, beste lezer.

Steunbijdragen en abonnementen (7,50 Euro) zijn welkom op rekeningnummer 436-9141431-16.

Dank bij voorbaat.

Redactieraad:Jan Spegelaere (hoofdredacteur),Leo Camerlynck,Jozef Denoyelle,Willy Peersman,René Weemaels, Bart De Smedt enRoos Pauwels (redactiesecretaris).Ondertekende artikels verbindenalleen de schrijver.Coverfoto: ©Opmaak: Johnny Van den Borre

Verantwoordelijke uitgever:Stefan Cornelis, Brugmannlaan 433 te 1180 Brussel

Briefwisseling:GC Candelaershuys, Brugmannlaan 433, 1180 BrusselT. 02 343 46 58 - F. 02 343 69 89.E-mail: candelaershuys@vgc.beweb: www.candelaershuys.be

Het Candelaershuys respecteert uw privacy. Uwadres gebruiken we uitsluitend om u “De Hoorn” toete zenden en u op de hoogte te houden van eigen ac-tiviteiten en van aanverwante organisaties in deVlaamse gemeenschap in Brussel. U kunt uw gege-vens in ons bestand altijd inkijken of aanpassen zoalsvoorzien in de wet van 8 december 1992 ter bescher-ming van de privacy.

colofon

nieuwjaarswensen

Ook al gewoon om het jaargetal met een“0” te schrijven of de bedragen in euro teberekenen?

Ik in elk geval niet. Een Europese winkelke-ten biedt trouwens als promotiestunt de mo-gelijkheid om het oude vertrouwde franken-geld nog één keer te gebruiken.Gelukkig hebben wij het Candelaershuys enzijn informatieblad De Hoorn. Vaste bakensin deze hectische en onzekere tijden, dieons pogen uit de dagelijkse beslommerin-gen te halen en een cultureel houvast tebieden in 2003, “03”. Ook dit jaar overheersthet gevoel van eigenwaarde en openheid,en blijft onze blik vastberaden toekomstge-richt. Daarom nodig ik alle mensen van goe-de wil uit om aan ons gemeenschapslevendeel te nemen, al dan niet actief en al danniet in verenigingsverband. We zijn alvastniet bij de pakken blijven zitten: op donder-dag 9 januari kunt u een speciaal nieuw-jaarsconcert van Raymond van het Groene-woud bijwonen en daags nadien, op 10 ja-nuari, is er de onovertroffen nieuwjaarsre-ceptie in het Candelaershuys.U bent op deze receptie in ieder geval vanharte uitgenodigd en mocht u niet aanwezigkunnen zijn, dan wens ik u het allerbeste,vele eurocenten en vooral een goede ge-zondheid voor “03”.Stefan Cornelis, Voorzitter

steun de hoorn

Evelyne Aeyles stelt haar grillig-subtiele vrouwen-figuren en portretten voor tijdens de nieuwjaars-receptie.

docu

men

t : E

vely

ne A

eyel

s

3

nieuwjaarsconcert

Een jongen in Ukkel:Raymond van het Groenewouddonderdag 9 januari

inhoud

2 Nieuwjaarswensen3 Nieuwjaarsconcert4 Nieuwjaarsreceptie6 Jazz 433 van start6 Steun De Hoorn8 ‘Les Lys de Flandre’12 Een gesprek met Luc Beyer de Ryke14 Sour - Sweet Plaza Suite15 Ontdek Ukkel 12 : architectuur16 De Ukkelse agenda16 Fototentoonstelling: Didier Blanc17 Huis raad20 Candelaershuys in januari

In Wenen kunnen ze het schudden: Raymondvan het Groenewoud speelt een, weliswaarietwat verlaat, nieuwjaarsconcert in het Ukkel-se Candelaershuys. 2003 start dus "enbeauté".

“De jongen uit Schaarbeek” komt ontmanteldnaar Ukkel, het is te zeggen in duo-formule, sa-men met de tot sax verworden Bertus Borgers.Uit zijn oeuvre van pakweg 350 nummers pluktRaymond wat past in de huiskamersfeer: oudepareltjes maar ook nagelnieuw werk.Raymond heeft iets met Ukkel. Hij gaf er tallo-ze concerten en was onder meer onderwerpvan de felgesmaakte Candelaershuystentoon-stelling "RvhG in beeld", naar aanleiding vande release van de cd “Sensatie”. Jaren gele-den weliswaar. Maar om de zoveel jaar komt hij eens op be-zoek bij zijn Ukkelse aanhang. Dit voor een“specialleke”.

Toen Raymond van het Groenewoud op 14 fe-bruari 1950 in het idyllische Schaarbeek werdgeboren was dat een opluchting. In de eersteplaats voor zijn moeder, natuurlijk, maar ookvoor het verdere verloop van de betere popu-laire muziek in de Benelux. Talloze klassiekersstaan op zijn naam. Raymond trekt al jarenlangovervolle zalen en speelt overal te lande pas-sionele concerten, zowel in een biertent als inde pluchen omgeving van Vlaanderens cultu-rele centra. Bij momenten, voor velen pijnlijk in-tiem maar weliswaar van een bovenaardseschoonheid, bij wijlen rockend als de neten. Raymond bewijst dan vooral dat kwaliteit enpopulariteit niet noodzakelijk mekaar ver-slindende begrippen moeten zijn.

De jongste jaren mag Raymonds hondstrouwepubliek zich vooral verheugen over de regel-matig in de betere ‘showburgen’ te zienetheatershows als “De Minister Van RuimtelijkeOrdening”, “De Minister Van Defensie”en “DeMinister Van Cultuur”. Heden ten dage is deze, nogal snel van postwisselende minister terug “Een jongen uitSchaarbeek” geworden. Terug naar de bron,als het ware.Concerten van Raymond blijven eilanden vanbeschaving in een vulgaire wereld. En eenwonderlijke manier om de vrije tijd goedbe-steed te spenderen.Daar het podium van het Candelaershuys teklein is voor Raymond met zijn hele straffe en-tourage, komt Raymond naar Ukkel met zijnex- kabinetschef Bertus Borgers. Bertus is eenzwaar getalenteerde saxofonist van Neder-landse komaf.

Iets dus voor de snelle beslissers (de be-schikbare plaatsen zijn beperkt ) : deze die-nen hun plaatsen te reserveren op candela-ershuys@vgc.be of telefonisch op 02 343 4658. De reservatie wordt definitief na overschrij-ving van 10 euro (eenheidsprijs) op het Can-delaershuysrekeningnummer 436-9180031-10 met vermelding: RvhG. Welkom op don-derdag 9 januari 2002, euh, 2003. Deuren om20 u; het feest begint om 21u.

4

“Twee meisjes op het strand”, één van debeklijvende nummers van Raymond van hetGroenewoud zal nog nagalmen in de gangenvan het Candelaershuys, wanneer we op vrij-dag 10 januari vanaf 20 u de eerste bezoe-kers van de nieuwjaarsreceptie mogen ver-welkomen.

Traditiegetrouw zal het Candelaershuys weeruit zijn voegen barsten. Naast het obligatehapje en drankje zorgen we voor twee ten-toonstellingen (Jean Van Kalk en EvelyneAeyels) en uiteraard de nodige muzikale ani-matie met “ Touche de beauté”.

Jean Van Kalk,‘fantasmagie’

Jean Van Kalk, de stuwende kracht achter dewerkgroep tentoonstellingen van het Ge-meenschapscentrum Candelaershuys, steltdus eigen werk tentoon in het Candelaers-huys. Jean Van Kalk leerde uit zichzelf teke-nen en schilderen, maar werd ook leerling vande landschapsschilder Kurt Peiser. Hij kwamregelmatig in contact met andere landschaps-schilders als Henri Roidot, Jacques Moeschalen Georges Minne. Hun werk had een duidelij-

candelaershuys

Nieuwjaarsreceptie inhet Candelaershuysvrijdag 10 januari

ke invloed op het vroege werk van Van Kalk.Later volgt hij enkele cursussen modeltekenenen zelf zal hij, 25 jaar lang, zijn passie en ken-nis overdragen op leerling-tekenaars.Omstreeks 1980 vond Van Kalk zijn weg in hetsurrealisme en momenteel kunnen we zijnwerk omschrijven als ‘fantasmagie’, eenkunststroming waarin grote namen als RenéMagritte, Paul Delvaux, Salvador Dalí en MaxErnst te situeren zijn. Kenmerkend voor dezekunststijl zijn de detaillistisch weergegevendroombeelden, waarin ondermeer alledaagsevoorwerpen, al dan niet vervormd, in eenaparte en surrealistische context worden ge-plaatst. Een zeer gevarieerd kleurenpallet en uiteenlo-pende thema’s als ‘tijd’, ‘muziek’, ‘eenzaam-heid’, ‘de mens’, ‘de dood’ en ‘semantiek’ zijnvaak terugkerende elementen in het werk vanVan Kalk. Hij stelde talrijke keren tentoon, totbuiten de landsgrenzen, en zijn werken zijndan ook tot buiten Europa te vinden. Op 10 ja-nuari krijgen we de kans en de eer een selec-tie van zijn werk in het Candelaershuys te be-zichtigen.

Evelyne Aeyels, grillig-subtiele vrouwenfiguren

De 24-jarige Evelyne Aeyels begon ooit alskleuter te tekenen, en ze is er sedertdien nooitmeer mee gestopt. Als tiener liep ze school inSt. Lukas in Brussel en ondertussen beëindig-de ze aan de Academie Beeldende Kunsten inAnderlecht het 4e jaar hogere graad. Om haarmaterialen te kunnen betalen gaf ze les aankleuters. Dit bracht niet alleen wat geld in hetlaadje, ze haalde er ook veel inspiratie uit, dieondermeer een weg vond in haar grillig-subtie-le vrouwenfiguren en portretten (zie pagina 2).De techniek waarin ze bijvoorbeeld het ge-bruik van verf, pigment en was combineert endiverse dragers uitkiest als zink, glas en kalkdragen bij tot een heel eigen en aparte stijl.Een stijl die enerzijds vrolijk en vrijpostig oogt,en anderzijds – mede omwille van het repeti-

Omstreeks 1980 vond Van Kalk zijn weg in hetsurrealisme en momenteel kunnen we zijn werkomschrijven als ‘fantasmagie’.

docu

men

t: Je

an V

an K

alk

“Touche de beauté” zorgt voor een ‘Keltisch mu-ziekaccent’ op de Nieuwjaarsreceptie.

5

Uw vastgoedmakelaar in Brussel en het Pajottenland sinds1988. Meer dan 1000 verkopingen reeds

gerealiseerd, perfecte drietaligheid, doelgerichte publiciteits-campagnes, betrouwbare en dynamische opvolging van deverkoop, uitstekende kennis van de laatste registratie- enbodemattestwetgeving.

nv Immo Van Middelem & PartnersStationstraat 174 bus 2, 1740 TernatT 02/582.53.64F 02/582.74.83Gsm 0475/77.43.45info@immovanmiddelem.bewww.immovanmiddelem.be

Immo Van MiddelemEigendom te koop ? Vraag advies:

tieve aspect in haar werk – een bijna dwang-matige gedrevenheid verraadt. Interessant enmooi werk van een beloftevolle kunstenares,en ook dat bij ons op 10 januari. De werkenvan Evelyne Aeyels kan u nog de gansemaand januari komen bekijken, van maandagtot vrijdag, van 10 tot 17 uur.

“Touche de beauté”

Voor de muzikale animatie zorgt “Touche debeauté”. Deze op Keltische muziek geïnspi-reerde groep bestaat uit Dré De Schauwer, Ir-een Beeke, Gwen Dedonder en Alex Kenny.Touche de beauté wisselt traditionele melo-dieën af met eigen nummers, troubadourslie-deren met Afrikaanse ritmes en ingetogen gi-taarcomposities met swingende dansmuziek.Aanraken van schoonheid uit een rijk verledenen daar een persoonlijke ‘touche’ aangevenom de eigen muzikale ideeën in te verpakken,dat is zo ongeveer wat het kwartet doet. Dit met Dré op gitaar en doedelzak, Ireen methaar stem en viool, Gwen gebeten door rit-

miek en percussie en Alex aan de toetsen(piano en accordeon). Touche de beauté heeftzich bereid verklaard alle hoeken van het Can-delaershuys vol te spelen. U weze hierbij ver-wittigd.

Welkom op vrijdag 10 januari vanaf 20 u in hetCandelaershuys. Wij hebben onze nieuw-jaarsbrief al klaar !

6

Wij danken onze trouwe steuners voor hunsterk gewaardeerde maar tevens broodno-dige bijdrage. Droegen hun steentje bij: Lijstvan 08/10/2001 tot 19/11/2002: samenbrachten zij 575 euro in het laatje:

Annez Charles, vzw Orde van den Bloempanch,Bodewes Carolien, Bonnemaison- Passchyn,Brouwers Simonne, Clement Jean, Cobbaert R,Coorens Elisabeth, Cornelis Stefan, Danckaert -Serkeyn Rudi, Danckaert – Plasch R & G, Dan-kaert – Truyens A & G, David Jean, De Boeck –Baum, De Bondt J, De Pue Antoon, De Reyma-eker Maria, De Ruyter Dominique, De Smedt –Van Coillie Albin, De Sutter Marcel, De Wilde Jo-zef ,De Wolf, De Wulf Joseph, Delit J., DerveauxLuc, Deveen Lydia, Dewaele Gilberte, Diensten-centrum De Kat, Dirix – Steenlet Paul, Dobbelei-re Jozef, Ertveldt – Devos, Fam. De Wilde – Kis-sel, Gatz Sven, Geerts Robert, Genyn Melanie,Ghyssels Guido, Grouwels Brigitte, Hacken Er-nest, Haveaux Georges, Haveaux Georges,Grimmeau, Herremans M.P., Hibert P.C., Hibert,Janssens Christian, Killens M-J, King G., Kro-nenberg Christiane, Leuridan Marie-Thérèse,Lissens R-F., Lombaerts Jan, Luckx Magdalena,Madalijns Robert, Mediter Coop vennootschap,Melsen De Ruyter Rudi & Kato, Mortier Leon,Musin-Schuermans Jean, Noël Herman, NowakElfriede, Nulens Daniël, Pairon, PevernagieVera, Pruvost – Allart, Raes – Van Herzeele An-toine; Ramon Albert, Raymaekers – Vanparijs,Roobroeck Henk, Sabbe Etienne, Sabbe Mar-cel, Schoup Valère, Senden Anne, ServrancksCarolina, Sint Paulusschool, Slavenburg Pieter,SP!Agalev, Brusselse fractie, Speetjens Andrée,Tassenoe – Van Den Berg, Tavernier, Vaes Eu-geen, Van Bogaert Willy, Van Craeynest Tonny,Van Den Begin – Samyn, Van Der Spek Sophia,Van Gysel J., Van Haesendonck Jean, VanLancker Hendrik, Van Lauwe Emile, Van Midde-lem Didier, Van Rees Arnold, Van VlaenderenRooselaers, Vanderhoeft, Vandersteen Yves,Vanderstricht Wilhelmina, Vanroose Lucien,Vanruysseveld Solange, Varendonck Guido,VELT Brussel, Verdonck – Breedstraet, VerelstP, Vermeire Roger, Verscoore-Verwilghen, Ver-straeten Lea, Vinck Nadia, Visser Ruth, VLDBrusselse Hoofdstedelijke Raad, VoesterzoonsA, Weemaels René, Winckel Nelly, Witte Zus-ters, Zimmerman Ludo, Zuster Christilla.

Jazz 433 van startJan Muës: The Musetrapdonderdag 30 januari

concert 433 steun de hoorn

Het jazz-seizoen “Jazz 433” van het Candela-ershuys staat meer dan vertrekkensklaar enschiet op donderdag 30 januari uit de start-blokken.

Wat mag u verwachten: maandelijks een meerdan gerenommeerd jazzconcert van vaste for-maties én van niet zomaar losweg samenge-stelde gelegenheidsbands, speciaal voor u ge-selecteerd door artistiek directeur Luc Van denBosch, in samenwerking met het Candelaers-huysteam. De belangrijkste selectiecriteria wa-ren kwaliteit en diversiteit, én virtuositeit natuur-lijk. Maar dat zijn we gewoon van Luc.

“The wonderful worldof the Musetrap”

Op 30 januari beginnen we heel straf. Met JanMuës . En The Musetrap. Of beter gezegd ‘Thewonderful world of the Musetrap’. Met dezegroep halen we een echt muzikaal spektakel inhuis. Een achtkoppig ensemble dat swingt,groovet en funkt, dit alles onder de artistiekeleiding van Jan Muës. Ze brengen een eigenrepertoire, waarbij zangeres Hille met haarbeklijvende stem de klankkleur bepaalt. Hunfrisse stijl is de juiste mengeling van jazz enpop, en soms zelfs stijlelementen uit de klas-sieke muziek.

The Musetrap was de laatste maanden dage-lijks te horen op Radio 1 en 2, met het beklij-vende nummer “Cross the Channel”. Laat uverleiden en loop met open ogen én oren in deval van… The Musetrap…

Meer dan genoeg schoon volk op ons nu alveel te kleine podium, vindt u niet? Welkomdus op donderdag 30 januari. Het concertstart om 21u. Een zitje kost 9 euro . Mis dezestart niet. Info: 02 343 46 58.

8

publicatie

Met “Les Lys de Flandre” heeft Luc Beyerde Ryke (69) iets gepresteerd dat nie-mand het Ukkels gemeenteraadslid zalnadoen: in het Vlaams feestjaar 2002 voorde dag komen met een in Parijs uitgege-ven boek, waarmee hij nostalgisch terug-blikt op 700 jaar francofonie in Vlaande-ren. Van zichzelf getuigt de auteur dat hijeen in Vlaanderen geboren Belg is dieFrankrijk beschouwt als het vaderland vanzijn taal en cultuur.In “De Standaard” van 16 juli heeft GuidoFonteyn er in zijn onvolprezen zuider-terras-rubriek een uitvoerige, zij het eer-der ironische commentaar aan gewijd.Maar de auteur daarover te horen, voeldedie zich met de betoonde ruime belang-stelling gevleid en met een quotering als “merkwaardig man” zelfs vereerd. De “te’s”in de beoordeling ( te fel geschreven, teweinig afstandelijk en te weinig weten-schappelijk) hebben hem in zijn innerlijkeovertuiging en het daaruit gesproten en-gagement blijkbaar bevestigd en ge-sterkt.

Waar de ondertitel op de cover van hetboek “Vie et mort des francophones deFlandre “ (Leven en dood van de Fransta-ligen in Vlaanderen) op zichzelf aan duide-lijkheid niets te wensen overlaat, heb ikmij, geboeid door de lectuur en verrastdoor enkele wendingen tijdens een langgesprek met de auteur ( in het Neder-lands) over Luc Beyers “testament” tocheen ietwat milder oordeel kunnen vormen.Al kan ik het niet eens zijn met sommigevan de geponeerde stellingen. Ook nietmet de nauwelijks verholen waarschuwingdat in een ge(con)federeerd België eenvoorafbeelding schuilt van een Europamet honderd nationalistische vlaggen…

Mogelijk is dit doembeeld ingegeven dooreen kwakkel die in bepaalde francofonesalons een tijdlang heeft rondgefladderd,met name dat Luc Vandenbrande, toen hijnog regionaal minister–president was, destoute droom koesterde ter gelegenheidvan de 11 juliviering in het jaar 2002 deVlaamse onafhankelijkheid uit te roepen.Laat mij dan, ter geruststelling van alle on-geruste Belgicisten hier even de huidigefederale Premier citeren: “ het is niet om-dat sommigen elkaar vanuit hun commu-nautaire loopgraven blijven jennen, dat hetland op springen staat”. (Guy Verhofstadtop 9 oktober 2002 in de Kamer van Volks-vertegenwoordigers).

Franskiljon, jawel

In tegenstelling tot wat zijn scharniernaamlaat vermoeden, is Luc Beyer de Ryke(nog) niet van adel. Het tweede lid van zijnfamilienaam dankt hij immers aan eenstiefvader die hem adopteerde na hetvroegtijdig overlijden van zijn vader. Vol-gens de familieoverlevering werd de inGent geboren Luc in Parijs verwekt doorde jonge, veelbelovende chirurg Beyer dietoen als stagiair verbonden was aan hetbefaamde Hôpital Necker, maar helaas alop zijn dertigste overleed.Kinderjaren, jeugd en adolescentie vanLuc Beyer de Ryke hebben het Gents libe-raal franskiljons bourgeoismilieu als exclu-sieve biotoop. De liefde voor de Fransetaal en cultuur, ja voor Frankrijk tout court,heeft hij van kindsbeen af van zijn “ma-man”, die tijdens de Eerste Wereldoorlogmet haar ouders in het Franse Le Tréportverbleef omdat haar vader – een magi-straat – in de Krijgsraad zetelde te Dieppe.In het prettig leesbaar want in verzorgdFrans geschreven boek(je) van een goede160 pagina’s, levert het acht bladzijdenbeslaand verhaal over “une enfancefrançaise” de sleutel tot de ziel van de au-teur. Een treffender illustratie van het En-

Les Lys de FlandreNostalgische kroniek vaneen voltooid verleden tijd

9

gels gezegde “ The child is the father ofthe man” is nauwelijks denkbaar.Voor het kind Beyer volgde op het paradijsvan de Dames de l’ Instruction Chrétienne,het vagevuur bij de Frères in de sectionfrançaise van Saint-Amand. De hel? Datwas de passage in het (gedubbelde) eer-ste jaar secundair aan het NederlandstaligAtheneum. Gelukkig kwam alles weergoed met de weergevonden “weldadenvan het onderwijs in het Frans” aan het“Institut de Gand”, een door de Franse re-gering betoelaagde secundaire school metuit Frankrijk gedetacheerde leraars – mis-sionarissen van taal en cultuur. Toen kondat nog.

Eenzijdig

De manier waarop Luc Beyer de Ryke inopeenvolgende hoofdstukken terugblikt oponze vaderlandse geschiedenis getuigtzeker niet van veel begrip voor de Vlaam-se Beweging. Wat ook niet zo verwonder-lijk is als men er achteraan in het boek debibliografie op naslaat. Mocht de auteurbv. kennis hebben gehad van een stan-daardwerk als de “Politieke geschiedenisvan België sinds 1830” van een Els Witteen een Jan Craeybeckx, dan had hij zichwellicht minder schamper uitgelaten overgefrustreerde onderpastoors, en zou zijnbewondering voor grote patriottischegeesten navenant zijn gerelativeerd. Kaneen verdediger van de vrijheid, kan eenaanhanger van het vrij onderzoek zich in-denken dat er in dit land een tijd is ge-weest dat de PTT weigerde om zoge-naamd gevaarlijke boeken – werk van Au-guste Vermeylen,Tony Bergmann, Gezel-le, Rodenbach…- bij de geadresseerdenthuis te bezorgen?Eigenaardig is dat Beyer de wederopstan-ding van het Vlaams nationalisme na deTweede Wereloorlog in de schoenenschuift van de Walen. Aanleiding én voor-wendsel, stelt hij, was de Eenheidswet van1960, waartegen het Mouvement Populai-re Wallon van André Renard de rode vlag

van de arbeidersrevolte en … het federa-lisme had gehesen. Een historische voet-nota bezorgt de auteur zichzelf door teonthullen dat hij bij Renard de zaak isgaan bepleiten van de “francophones desFlandres” en toen van de Waalse tribuunde belofte had gekregen dat zij in zijn fe-derale België niet zouden vergeten wor-den… Een Vlaming leest dan liever over deGentse gemeenteraad waar aan het beginvan Beyer’s politieke carrière 7 van de 10liberale verkozenen nog francofoon wa-ren. Tot Willy De Clercq eraan kwam metin zijn zog de piepjonge secretaris GuyVerhofstadt,” die in het Frans alleen bon-jour, merci en au revoir” kon zeggen. Van-daag blijkt er in Gent op 52 gemeente-raadsleden nog welgeteld één francofone

Met “Les Lys de Flandre” heeft Luc Beyer de Ryke (69)iets gepresteerd dat niemand het Ukkels gemeente-raadslid zal nadoen.

>

10

te zijn, maar die doet er wijselijk het zwij-gen toe. Gand français heeft zijn tijd ge-had.

Rouwomrand

Met inside-kennis geschreven is het liefsttwintig pagina’s tellende hoofdstuk overFranstalige gazetten, couranten en dag-bladen in Vlaanderen. Het bevat vanzelf-sprekend een eresaluut aan La Flandrelibérale, het Gentse dagblad met oomPierre Beyer als laatste directeur. Zelf le-verde Luc Beyer er zijn eerste journalistie-ke pennenvruchten, naar hij getuigtmeestal interviewtjes met Franse artiestenop doortocht in de stad: Edwige Feuillère,Danièle Delorme, Sacha Guitry…De conservatief katholieke Antwerpse “LaMétropole” en de anti-klerikale Gentse“Flandre libérale” barstten volgens Beyervan journalistiek talent, maar verloren nade Tweede Wereldoorlog al te snel te veellezers om leefbaar te kunnen blijven. De

oorzaak? “Een (taal)wetgeving die het defrancofone aanwezigheid in Vlaanderensteeds maar moeilijker maakte”. Toen deBrusselse grote broer Le Soir in 1974 detoelagekraan dicht draaide, was het in dekortste keren over en uit.Na het recente verdwijnen van de “Nou-veau Courrier”, een periodiek waarmee decultuurredactrice Nicole Verschoore vanHet Laatste Nieuws nog tot het begin vandeze eeuw de Gentse francofonie heeftgediend, blijven er in Vlaanderen ( in ver-moedelijk vertrouwelijke oplage) nogslechts het weekblad La Semaine d’An-vers (waarin taaie tante Antoinette Hel-smoortel Pêcher, in Brussel ooit nog be-drijvig op kabinetten van Vlaamse liberaleministers, de politieke toon blijft zetten) enhet tweemaandelijks bulletin “Nouvellesde Flandre” (waarin evenementen wordenaangekondigd van overlevende francofo-ne kringen en verenigingen) over.Waar de auteur (bewust?) geen gewagvan maakt, is van het bestaan van Septen-trion – een uitgave van de Stichting OnsErfdeel – dat de Franstaligen in hun taalinformeert over kunst en literatuur in Ne-derland en Vlaanderen.

Selectief

Voor ons alleszins betwistbaar is Beyersstelling dat Vlaanderen een land is vanschilders en bouwers (van kathedralen enbelforten) maar in de literaire geschiede-nis nauwelijks naam heeft gemaakt. AlsofLuc Beyer nooit gehoord heeft van eenHendrik Van Veldeke, een Geert Groote ofeen Rembert Dodoens. Alsof Van den VosReinaerde of Karel ende Elegast aan hemvoorbij zijn gegaan. De vaststelling vandeze lacune belet ons echter niet toe tegeven dat het aan de Franstalige schrij-vers in Vlaanderen betuigde eerbetoon te-recht is. Er moet inderdaad worden erkenddat de “Belgische literatuur van Vlaamseafkomst” onvoldoende aandacht krijgt enzeker niet de waardering geniet die ze ver-dient. Een aantal in het Frans schrijvendeauteurs hebben door het uitgesproken

11

Vlaams karakter van hun thematiek eenwaardevolle maar miskende bijdrage gele-verd aan het cultuurpatrimonium. Of is hetniet veelbetekenend dat een onvolprezentoneelauteur als Michel de Ghelderodeooit heeft moeten doen opmerken dat hetzijn vertalers waren die zijn producties aanhun natuurlijk (lees Vlaams) publiek heb-ben teruggegeven?België heeft in de tweede helft van de19de eeuw literair prestige verworvendankzij in het Frans schrijvende Vlamin-gen als Charles De Coster, Georges Ro-denbach, Maurice Maeterlinck, CharlesVan Lerberghe, Max Elskamp, GeorgesEekhoud en Emile Verhaeren. Nadien wa-ren er Franz Hellens, M.Thiry, Jean Rayen Marie Gevers.Van de Gentenaar Beyer had men kunnenveronderstellen dat het hemdje van Su-zanne Lilar hem nader zou zijn dan hetrokje van Marie Gevers, maar in de beoor-deling gaat zijn persoonlijke voorkeur dui-delijk uit naar de moeder van Paul Wil-lems. Naar Marie Gevers dus. Wat overi-gens getuigt van goede smaak. Minder be-grijpelijk is dan weer dat hij een MartheBellefroid niet de moeite van een vermel-ding waard acht. Het is toch zeker niet om-dat deze aanvankelijk in het Frans schrij-vende auteur nadien onder de schuilnaamRose Gronon haar grootste succes boektemet in het Nederlands geschreven ro-mans?

Bitter

Eerder bitter is de ondertoon in de finalevaststelling dat 700 jaar na de Guldenspo-renslag de lelies in Vlaanderen op enkeleschaars geworden specimens na verwelktzijn en de epiloog onafwendbaar is. De ou-deren rest slechts nostalgie, nu de jongeregeneratie totaal andere opvattingen hul-digt en naar de Angelsaksische cultuurneigt. Toch ontwaart Beyer bij de “zelfver-zekerde en dominerende nieuwe Vlaamsebovenlaag” nog complexen. Hoezo? DeVlaamse intellectueel beheerst weliswaarhet “beschaafd Vlaams” (sic), maar valt in

familiekring terug op zijn streekdialect.Vandaar Beyers theorie dat deze roep vanen naar de bron een malaise genereert diezich uit in agressiviteit! Teken van eenminderwaardigheidscomplex dat opnieuwde revanchegevoelens voedt die eertijdswortelden in sociaal onrecht…Als thesistoch wel heel ver gezocht en dus niet me-teen een licentiaatsverhandeling waard.

Overbodig

Ieder vergelijking loopt per definitie mank,al kan zij meestal wel bijdragen aan eenbeter begrip. Te betwijfelen nochtans is ofdit het geval kan zijn voor “Vive la Finlan-de, mijnheer”, de titel van het slothoofd-stuk waarin de auteur Finland tot voor-beeld stelt omdat in dat land (dat doorZweden ooit als een provincie werd be-handeld) een mini-minderheid van vijf pro-cent Zweedssprekenden over een eigenonderwijsnetje beschikt en in haar tempelsin eigen taal mag bidden. Privilegies diede Franstaligen in Vlaanderen zijn ont-zegd… Dat Finland België niet is en deVlamingen in Vlaanderen zich niet verhou-den tot de Franstaligen zoals de Finnen totde Zweedstaligen in Finland, weet LucBeyer de Ryke zeer goed. Als de Finnenzich ten opzichte van hun vroegere bezet-ters – Zweden heeft Finland destijds be-schouwd als een verafgelegen provincie –zo grootmoedig gedragen, zal daar weliets tegenover staan. Maar van Vlaande-ren eenzelfde houding verwachten ten op-zichte van een dominerende kaste die zichgeneraties lang volksvreemd en soms ookwel arrogant heeft gedragen, is echt teveelgevraagd. Nu de laatste generatie beseftdat het tij definitief gekeerd is en haar na-zaten inzien dat geoogst is wat (deels on-bewust, misschien) gezaaid werd, kan er,op grond van wederzijds respect voor taalen cultuur, wel openheid komen. (wp)

Editions François-Xavier de Guibert(O.E.I.L), 75006 Paris. ISBN 2–86839–792–1. Prijs 19 euro.In België verkrijgbaar bij o.a. FNAC.

12

Wat hierna volgt, is een oneigenlijk interview.Het is, in synthese, de geïnterpreteerde neer-slag van een lang gesprek die voor de lees-baarheid in vraag- en antwoordvorm werd ge-goten.

Waarom hebt U dit boek geschreven ? Moe-ten de Vlamingen het zien als een ironischebijdrage van een franskiljon aan het Vlaam-se feestjaar 2002, of is het eerder een soorttestament nu de franskiljons in Vlaandereneen stille dood aan het sterven zijn?

L.B.d.R.- Een wilsbeschikking is het niet, maarin de oneigenlijke betekenis van een op schriftgestelde bundeling van overlevering, persoon-lijke ervaring, meningen en gevoelens, wil hetwel een getuigenis zijn. Ik heb het boek trou-wens opgedragen aan mijn kleinkinderen om-dat het hun inzicht kan verschaffen in mijn we-zen en zijn : ik ben Belg en Vlaanderen is mijngeboortegrond, maar het vaderland van mijntaal en cultuur is Frankrijk. Tijdens mijn levenzijn die drie, mij vertrouwde gegevens zodaniguit elkaar gegroeid dat zij van complementairfeitelijk al contradictoir zijn geworden.

Mag uit deze belijdenis worden afgeleid dat,zoals Guido Fonteyn in De Standaard bijeen (uitvoerige) bespreking van uw boek teverstaan heeft gegeven, dat U “rattachisti-sche” gevoelens koestert ?

L.B.d.R.- Neen, ik ben geen “rattachist”. In mijnvaderland voel ik mij Belg. Trouwens, in mijn“Gand français” is België nooit of te nimmerverloochend, maar integendeel altijd geëerdgeweest. Anderzijds bevestig ik mijn trots dat ikvia de navelstreng van mijn moedertaal – hetFrans – een innige band heb met Frankrijk, zijnliteratuur en zijn geschiedenis.

Als ankerman van het TV-journaal bij deRTBF is U gedurende vele jaren een pleit-

bezorger geweest van het keurig gespro-ken Frans. Jacques De Decker, auteur engewezen cultuurredacteur van Le Soir, steltdat het verdwijnen van de bastaardtaalBrussels de dialoog tussen Franstaligen enNederlandstaligen in de hoofdstad heeft be-moeilijkt. Hoe reageert U op deze stelling ?

L.B.d.R.- Het zal wel een boutade zijn zeker ?Hoe dan ook, ik heb met mijn bewuste inzetvoor een taalzuiver Frans nooit de bedoelinggehad een wig te drijven tussen de taalge-meenschappen. Opkomen voor een taal doetmen uit liefde voor die taal, en niet uit misprij-zen voor een andere taal. Liefde voor de taalvan zijn voorkeur impliceert respect voor alleandere talen. Franskiljon mag dan al eenscheldnaam zijn voor Vlamingen die voorstan-der zijn voor de overheersing van het Frans inBelgië, tot enige vorm van extremisme heb ikmij nooit aangetrokken gevoeld.Talen aanleren – in de eerste plaats de talendie in eigen land worden gebruikt – getuigt vanopenheid en burgerzin. In vrijheid kunnen den-ken, naar keuze een taal en een cultuur mogenbeleven, zijn kostbare verworvenheden. De in-standhouding ervan veronderstelt wederzijdsrespect en verdient een tegemoetkomende in-spanning.

Voor een buitenstaander is het evident datde Vlaamse strijd in wezen een ontvoog-dingsstrijd is geweest. In het Vlaanderenvan de 19de eeuw en nog bijna in de geheleeerste helft van de 20ste eeuw, waren deFranssprekenden in Vlaanderen en in Bel-gië de heersende klasse. Sociaal-econo-misch en intellectueel, dus ook politiek.Door de hoge burgerij en de clerus werd ophet klootjesvolk eerder meewarig neerge-keken. Men denke, bij voorbeeld, maar aaneen uitspraak van een superpatriot als kar-dinaal Mercier: “ Etre flamand, mon fils,n’est pas un péché, c’est un malheur”…

L.B.d.R. – (Lacht) Had ik die uitspraak gekend,ik zou haar wellicht een plaatsje hebben gege-

gesprek

Van de hak op de takmet Luc Beyer de Ryke

13

ven in mijn boekje. Maar om eerlijk te zijn, ikgeef toe dat wij ons in eigen land hebben ge-dragen als een boven het gewone volk verhe-ven elite. Wij zijn ook niet te beroerd om hier-over schuld te bekennen. Maar waar wij hetmoeilijk mee hebben, is dat revanchistischeexcessen ons lot uiteindelijk hebben bezegeld.

De glorietijd van de franskiljonse bourgeoiswas inderdaad die van “Arm Vlaanderen”.In 2002 is het ontvoogde Vlaanderen eenvan de welvarendste regio’s ter wereld. Hoekan een weldenkend mens dan doodgaanvan heimwee naar een voltooid verleden ?

L.B.d.R.- Laat er vooral geen misverstand overbestaan dat ik de laatste zal zijn om Vlaande-ren welvaart te misgunnen. De nostalgie, hetidealiserend terugverlangen naar wat geweestis, heeft in geen enkel opzicht betrekking op desociaal-economische toestand. Wel en uitslui-tend op de vaststelling dat francofonen inVlaanderen wettelijk onbestaande zijn gewor-den. Een “carcan” van taalwetten heeft ons lotbezegeld. Wij komen in eigen streek cultureelgesproken niet meer aan de bak. Een België,zoals wij dat zagen, bestaat nog slechts in deherinnering en in de verbeelding. Gelukkigvoor een deel ook in de nalatenschap van gro-te literatoren, die het patrimonium van hun ge-boortestreek, Vlaanderen, hebben verrijkt.

Hoe is uw boek tot nog toe onthaald ?

L.B.d.R. – Over het algemeen zeer goed.Sinds Guido Fonteyn er in De Standaard uitge-breid aandacht aan besteedde, is het onder deaandacht gekomen. Bij de voorstelling van hetboek in Knokke, afgelopen zomer, gingen ernog dezelfde avond 80 exemplaren de deur uit.

Hebt U nog andere publicaties opuw actief?

L.B.d.R. – Om te beginnen een paar biogra-fieën. Meer bepaald over Theo Lefèvre, die ikzeer goed heb gekend, en over Omer Van Ou-denhove. Niet toevallig twee uitgesproken Bel-gicisten. Verder heb ik nogal wat gepubliceerd

over Angola, Rhodesië, Zuid Afrika, de Pale-stijnse kwestie. Toen ik mij profileerde als voor-stander van het vredesproces werd mij dat nietin dank afgenomen door Jean Gol. Na mijnvertrek uit het Europees parlement heb ik “Lescavaliers de pierre” ( De stenen ruiters) gepu-bliceerd onder de door de uitgever opgelegdetitel “Vagabondage”…Van twee jaar terug da-teert “Tocsin pour la Belgique” over alle grote“binnenlandse kwesties” (Taalkwestie, Ko-ningskwestie,Leuven,….) van het interbellumtot het tot stand komen ven de eerste regeringVerhofstadt. In La Libre Belgique heb ik des-tijds nog artikelenreeksen gepubliceerd overEgypte en Cuba.

Een anekdote om pittig te besluiten?

L.B.d.R. – Zelfs twee, als je wilt. Wellicht washet beeld dat de doorsnee radioluisteraar entelevisiekijker van mij had, niet bepaald dat vaneen lolbroek. Maar dat belette niet dat ik mijdestijds onder Wetstraatjournalisten nu en danecht goed heb geamuseerd. Ten tijde van deregering Lefèvre – Spaak was ik verslaggevervoor de radio en, al zeg ik het zelf, ik deed hettoen niet onaardig als stemmenimitator. Met debandopnemer fingeerden wij verklaringen vanministers die wij achteraf zogezegd aan het be-luisteren waren toen een niets vermoedendeexcellentie langskwam en opgewonden in deval trapte.. Ik herinner mij nog altijd een Spaak-imitatie met een beetgenomen Pierre Vermey-len.

Jaren later, in de programmareeks “Radiosco-pie” op de televisie, had ik op een dag LouisTobback te gast. Van hem had ik altijd gedachtdat hij een complexloze Vlaming was. Wel,mijn verbazing achteraf was niet gering toen ikvan mijn productie-assistente een confidentiehoorde. Aan haar had Tobback toevertrouwddat het hem toch wel iets deed geïnterviewd teworden door de heer Beyer… Toen zij daaropenigszins verbaasd had gevraagd waarom,luidde het antwoord: “Omdat mijnheer Beyereen francofoon uit de Vlaanders is, en wij defrancofonen uit de Vlaanders niet vergeten”.

Wij ook niet, Louis. (wp)

14

De opvoering van SOUR-SWEET PLAZASUITE door de Zonnebloem in een ruimerkader. Regisseur Roland Van Tongelen -te-rug van weggeweest bij de Zonnebloem-maakte met Plaza Suite van Neil Simon eengoede keuze voor de Koninklijke Toneelver-eniging uit Ukkel. Plaza Suite is in feite eenopeenvolging van drie éénakters met alsenig bindmiddel het feit dat ze zich afspe-len in dezelfde suite van het Plaza hotel inNew York. Wel hebben ze ook alle drie eenzuur-zoete nasmaak.

Huwelijksverjaardag

In het eerste stuk viert een echtpaar (DeborahVan Den Neste en Stefan Cornelis) zijn 23stehuwelijksverjaardag. Het blijkt echter alras dater weinig te vieren valt, want het huwelijk is toteen routine verworden, en de man bekent eenverhouding te hebben met zijn secretaresse(Elfi Nowak). Deborah slaagde in de moeilijkeopdracht om de gekwetste gevoelens van deechtgenote die haar man al lang had doorzienmaar hem toch nog een kans wil geven, opeen subtiele en dus geloofwaardige manier tevertolken. Stefan Cornelis als de "drukbezette"echtgenoot, Elfi Nowak als de gedistingeerdesecretaresse en Luc Spegelaere als de gladdehotelbediende speelden zoals we dat van hengewoon zijn: goed.

Een hernieuwde kennismaking

Het tweede tafereel toont ons een beroemdeHollywood producer (Bob De Wilde) die wat tijdvrijmaakt voor een hernieuwde kennismakingmet zijn jeugdvriendinnetje (Marieke Taal). Ookhier is de schone schijn prominent aanwezig:de producer mag dan al veel sukses hebbenen bergen geld verdienen, zijn gevoelsleven is,na drie mislukte huwelijken, als een woestijndie smeekt om water. En het gelukkig huwelijk

van zijn geïdealiseerde jeugdvriendin blijkt naeen paar vodka-soda's eerder een wensdroomdan werkelijkheid. Het was een hele karweivoor Bob en Marieke om hun personages le-vensecht te maken, maar zij slaagden, wel nietmet het maximum van de punten, maar tochmet onderscheiding.

Bruid in de badkamer

In het derde stuk maakt een ouder echtpaarvan gewone komaf (Joke Vansumere en Mar-cel Van Wesemael) zich klaar voor het huwelijkvan hun dochter (Caroline Debaillie) met eenrijke fils-à-papa (Michel Niels). De dochterstrooit echter roet in het eten door zich op tesluiten in de badkamer. Joke en Marcel had-den een kluif aan hun beider kleinburgerlijke endus dankbare personages die al hun spaar-centen besteden aan het huwelijksfeest. Mar-cel herhaalt voortdurend wat het hem allemaalkost, en Joke maakt een drama van een ladderin haar kous, uitgerekend op het moment dathet feest moet beginnen. Groter onheil kan zezich niet inbeelden. Beseffend wat voor men-sen haar ouders zijn en welk leven haar tewachten staat, weigert de dochter te trou-wen… tot haar "coole" verloofde haar komt ha-len…De manier waarop Marcel zijn getormenteerdelichaam tot een krachtige acteerprestatiedwong, getuigt van talent en wilskracht. OokJoke perste een genietbare en door het publiekgesmaakte overacting uit haar frêle lichaam.Ik hoorde iemand zich afvragen: had het stukniet gewonnen bij een "delocatie" van NewYork naar Brussel/Ukkel om de herkenbaar-heid te verhogen?

Hoogstaande en verzorgdevoorstelling

Een bevestigend antwoord hierop neemt nietweg dat de bijna 300 toeschouwers een kwali-tatief hoogstaande en verzorgde voorstellingkonden bijwonen waarvoor zowel de regisseur

theater

SOUR-SWEET PLAZA SUITEdoor de Zonnebloem

15

als de spelers en de mensen achter de scher-men een dikke pluim verdienen.

Het is opmerkelijk en verheugend vast te stel-len hoe niet alleen de Zonnebloem maar ookde toeschouwers, m.a.w. de Ukkelse Vlamin-gen, geëvolueerd zijn gedurende de meer dantwintig jaar dat ik hun wel en wee volg.De wat bigotte sfeer van toen heeft plaatsge-maakt voor een vanzelfsprekende openheidten opzichte van andere meningen en gedra-gingen. Zo hebben ook de vestimentaire hard-liners van toen het moeten afleggen tegen denieuwlichters die van oordeel zijn dat iedereenvolwassen genoeg is om te beslissen met wel-ke kledij men naar het theater gaat.

Ook de communautaire kat-en-hond houdingvan toen heeft de plaats geruimd voor meerwederzijdse tolerantie en respect. Symptoma-

Architectonisch Ukkelzaterdag 8 februari

ontdek ukkel 12

Ukkel bulkt van de architectonische rijk-dom, zoveel is duidelijk. Het werd ten tijdevan HenryVan de Velde ooit het laboratori-um van de architectuur genoemd.

Van de gotiek van het kapelletje van UkkelStalle naar het post-modernisme van pan-den aan de Brugmannlaan, via renaissan-ce, classicisme, neo-romaans, art nou-veau, art deco, nieuwe zakelijkheid, naarde tuinbouwwijken en de cottage-stijl. Jevindt het allemaal verspreid over de om enbij 23 km2 van de smaragden gemeenteten zuiden van Brussel. Hankar, Van Rys-selberghe, Van de Velde, De Coninck,Horta, Vizzavona, Hanon, e.a. hebben hunstempel gedrukt op het gevarieerde hui-zenpatrimonium van Ukkel.

“Architectonisch Ukkel” brengt de belang-stellenden van de verstedelijkte wijkenvan De Kat en het centrum naar de platte-

landsbuurten van Verrewinkel. Vergeetook de Sterrenwacht niet, en evenmin hethuis in Hollandse stijl van David en Alicevan Buuren, de wijken van de Matadi, deKriekenput, de Homborch, Stalle. Het Hof-ten-Hove en de Sint-Elooishoeve vormendan weer de landelijke bestanddelen inhet Ukkelse groene decor. De kastelenvan de Groeselenberg en van het Papen-kasteel behoren tot het rijkere erfgoed, endan is er ook nog de chique villawijk rondde Prins van Oranje.

Afspraak aan het Candelaershuys op za-terdag 8 februari 2003, om 12.45 uur. Debus vertrekt om 13.00 uur stipt. De tochtduurt ongeveer drie uur en eindigt meteen drankje. Gidsen: Johnny Van den Bor-re en Leo Camerlynck

Inschrijving verplicht op het nummer 02343 46 58. Minimum 15 deelnemers.Deelneming: 6 euro (vervoer en gidsing).Jongeren tot 14 jaar gratis.

tisch voor de verbeterde communautaire rela-ties is niet alleen het feit dat de Vlaamse Ukke-laars tegenwoordig hun 11 juli-feest vieren ophet gemeentehuis, maar ook dat Franstaligenin het Candelaershuys conversatielessen vol-gen om hun kennis van het Nederlands bij teschaven.

Opgemerkte aanwezigheid

De opgemerkte aanwezigheid van Mw Rous-seau, directrice van het Kunst- en Cultuurcen-trum, bij de opvoering van Plaza Suite was eenteken te meer van de verbeterde relaties tus-sen de autochtone gemeenschappen. In het betrekken van de allochtone gemeen-schappen bij het cultureel gebeuren ligt voorde volgende jaren een nieuwe uitdaging .

(René Weemaels)

16

Didier Blanc is één van de laureaten vande groepstentoonstelling “Brussel …Bruxelles”, die u tot en met 8 januari bijons kan bezichtigen. Brussel, in al zijnstedelijke uitingsvormen, blijkt een blij-vende bron van inspiratie en creativiteitvoor Didier Blanc. Met een opmerkzaamoog en een gevoelige pen, laat deze fo-tograaf-journalist ons een Brussel ken-nen zoals we het zelf misschien wel nooiteerder bekeken hebben.

Ook in deze fototentoonstelling neemt hijons mee langs vergeten wegen. Zelf ge-bruikte hij “Les sculptures de plein air àBruxelles”, een in 1900 door ene PolMeirsschaut samengestelde gids, als lei-draad voor zijn fotografische tocht langs-heen Brusselse openbare monumentenen standbeelden.

Met het fotograferen van deze kunstwer-ken ging Blanc op zoek naar de emotievan de artiesten tijdens hun creatiepro-ces, zoals deze zich telkens heeft vastge-beiteld in de harde materialen van de ste-nen getuigenissen.

Didier Blanc,langs vergeten wegen

fototentoonstelling

Een in 1900 samengestelde gids als leidraadvoor de fotografische tocht van Didier Blanc.

©D

idie

r B

lanc

©D

idie

r B

lanc

Deze tentoonstelling heeft echter niet depretentie om een waardebepalende ofeen (kunst)historische interpretatie te ge-ven van bepaalde kunstwerken of beeld-houwers, noch om een uitgebreide inven-taris te zijn van alle Brusselse sculpturen.Ze wil eerder een uitnodiging zijn om degetoonde werken te ontdekken of te her-ontdekken in al hun diversiteit, zoals zezich vandaag de dag aan ons tonen, endit op een manier waarbij hun poëtischeuitstraling ons (opnieuw) zou kunnen be-roeren.

De vernissage van de tentoonstellingheeft plaats op donderdag 16 januari om20u en is verder toegankelijk tijdens deweekdagen van 10 tot 17u, en dit tot 7 fe-bruari.

17

Vanuit de UkkelseRaadszaal

Geïnspireerd door Sinterklaas en de naderen-de eindejaarsfeesten heeft de Gemeenteraadop 28 november eenparig zijn goedkeuringgehecht aan een (mot)regen van toelagen ensubsidies voor het bijna afgelopen jaar 2002.Die bemoedigende envelopjes namen ruimeen derde van een 50-puntenagenda in be-slag.Het ontbreekt De Hoorn aan plaats om zoals inhet verleden iedere post te duiden. Wat trou-wens ook niet ieder jaar opnieuw dient te ge-beuren omdat het College zich in zijn beleidten aanzien van het lokaal verenigingslevenvrij conservatief gedraagt: wie aan de gestel-de criteria beantwoordt en de vereiste formali-teiten vervult, mag altijd op een steuntje reke-nen.

Iedereen akkoord met alles,of toch bijna

Slechts één toelage heeft bij één oppositiepar-tij, de mini CdH, protest uitgelokt: op een totaalvan 5.404 EUR dat (ongelijk) verdeeld wordtonder vriendenkringen en ouderverenigingenvan scholen, gaat amper 300 EUR naar het(Franstalig) katholiek onderwijs. Onduldbarediscriminatie, oordelen de dames Chevalier enFraiteur. Het is altijd zo geweest, repliceerdeOnderwijsschepen Marianne Gustot en hetwas haar aan te zien dat ze erbij dacht dat hetwel altijd zo zal blijven.

huis raad

Om een idee te geven van de omvang van deaanmoedigingstoelagen aan sportverenigin-gen, volstaat het te vermelden dat 7.437 EURverkruimeld wordt over 26 erkende verenigin-gen. Al dient hier wel aan toegevoegd dat deRoyal Uccle Forestoise Leopold Football club(oef!) afzonderlijk 8.676 EUR krijgt toegestoptter bevordering van de jeugdwerking. Sjottenmaar.

Heeft een tussentijdse toezending van activi-teitsverslagen een positief effect? Feit is dathet College zich zeer tevreden toont over de in-grijpende acties van de v. z. w. “Chats Libres”,waaraan ook dit jaar de ronde subsidie van4.500 EUR is toegekend voor de sterilisatievan zwerfkatten. Is het mogelijk dat, ondanksde voor geboortebeperking geleverde inspan-ningen, de wilde kattenpopulatie toch nog blijfttoenemen?

Wie traditioneel ook goed bedacht worden, zijnde zes Ukkelse handelaarsverenigingen. Zijbeuren samen 8.000 EUR, waarvan het leeu-wendeel voor Ukkel centrum (2.500 EUR).Fort-Jaco en Diesdelle krijgen elk 1200 EUR,terwijl St.Job en de Horzel het moeten stellenmet 950 EUR.Onder de noemer “sociale instellingen” horenbudgettair zowel de humanitaire organisatiesals de verenigingen die zich inlaten met moreelverwaarloosde kinderen, gehandicapten enmet Aidspreventie thuis. Voor niet minder danveertig verschillende entiteiten samen, keert degemeente de ronde som uit van 28.500 EUR.Beneficianten van meer dan 1.000 EUR zijnhet Centre Pluraliste Familial (5.000), de lokaleafdeling van het Rode Kruis (1.990), het Mais-on de la Mère et de l’ Enfant ( 1.300), L’ Antiri-des “ Ma Maison à Toi” (1.280), het Home ClairMatin, Notre Abri en Dynamo (elk 1.250), “LesPetits Sapins” (1.050),en Le Bivouac (1020).Naar de diensten voor Gezinshulp gaat 22.310EUR, waarvan 1.310 naar de v.z.w. Solidariteiten 792 naar de v. z. w. Familiehulp.Aan toelagen voor twintig verenigingen enclubs voor de Derde Leeftijd wordt 7.870 EUR >

18

gespendeerd. Zes Nederlandstalige verenigin-gen halen hiervan 2.025 EUR binnen: Zilver-draad, Bejaardenbond Carloo, Opbouwwerk“De Kat” en de katholieke gepensioneerden-bonden van St Job, Kalevoet en Ukkel Stalle.In het kader van de Noord – Zuid solidariteitwordt 10.000 EUR verdeeld over verschillendeprojecten waaronder het boren van een put inBurkina Fasso (5.000 EUR). Via Ichec gaat1.400 EUR naar huisvesting van arme gezin-nen in India. Voor steun aan NGO-acties inCongo, Guinea Bissau, Bolivië en Laos, is1.900 EUR toegekend. Voor sociale hulp in Al-gerije tenslotte, krijgt de v. z. w. Inanna 250EUR.

Voor de kunst- en cultuurverenigingen voorzagde begroting 2002 in een subsidiepot van13.650 EUR. Omdat KWB Ukkel Kalevoet enKWB Ukkel St Job nagelaten hebben de ge-vraagde administratieve stukken in te dienenen omdat het College een toelage van 1.240EUR aan de Brusselse Politieharmonie nietlanger wenste te handhaven, kwam er voor deandere verenigingen naar evenredigheid eenextraatje. Van de 33 beneficianten zijn er 7 Ne-derlandstalige. Samen beuren zij 2.540 EUR,waarvan 770 voor ons Gemeenschapscen-trum Candelaershuys, 550 voor De Zonne-bloem, 340 voor het Davidsfonds, 240 voor Va-kantiegenoegens Ukkel St Job, 220 voor Boe-tendaals Koor, evenveel voor het Sint Gregori-uskoor van Stalle en 200 voor de KAV. Aan elf(!) vaderlandslievende verenigingen en tweefolkloristische gezelschappen wordt een aan-moedigingstoelage verleend van 248 EUR elk,terwijl 16 jeugdbewegingen samen 6.300 EURtoegestopt krijgen. Achteraan staat als enigeNederlandstalige vereniging de jeugdclub ’t Ui-lenkot met 255 EUR, evenveel als de JongeTovenaars C.I.B. en de Ligue Mary Jones.

Goed om weten

Van de novemberraadszitting is voorts te ont-houden dat het gemeentebestuur hulde heeftgebracht aan gemeenteontvanger Henri VanDeuren, die op 1 december met pensioen isgegaan na een loopbaan van ruim 43 jaar in

dienst van de gemeente. Hij is intussen ad in-terim opgevolgd door mevrouw Maes, die terzitting de gebruikelijke eed heeft afgelegd in debeide landstalen.

Meldenswaardigebeslissingen zijn:

- De principiële goedkeuring van een ingrij-pend aanvullend algemeen politiereglementop het wegverkeer. Het gaat hier meer be-paald om het uitzetten van de krijtlijnen vooreen parkeerbeleid in de handelswijken en deonmiddellijke omgeving ervan. In een eerstefase wordt een stationerings- plan uitgewerktmet rode en gele zones voor vijf wijken: Uk-kel Centrum – Alsembergsesteenweg; Van-derkindere; Bascule; Fort – Jaco; Cavell –Houzeau. In de gele zones zal met een be-wonerskaart gratis mogen geparkeerd wor-den. In de rode zones wordt door een veral-gemeend betaald parkeren absolute voor-rang gegeven aan het rotatiebeginsel.

- De goedkeuring van een hergroepering vande drie intergemeentelijke verenigingen vande energiesector waarvan de gemeentedeel uitmaakt. De drie gemengde distributie-intercommunales (Sibelgaz, Interelec en In-terga) zullen vanaf 1 januari 2003 omge-doopt worden tot Sibelga. De drie financie-ringsintercommunales ( Interfin, IBE en IBG)zullen gehergroepeerd worden in Interfin.Het agendapunt gaf aanleiding tot een venij-nige woordenwisseling tussen oppositielei-der de Lobkowicz en schepen Sax. Bij de ei-genlijke discussie kwamen vanzelfsprekendde gevolgen ter sprake van de Europese li-beralisering van de energiemarkt voor degemeentefinanciën. Van schepen Cools,eerder dan van de zwijgzame beheerdersMartroye en Charlier, kwam de verzekeringdat er voor financiële compensatie zal ge-zorgd worden en dat men zich zo nodig aanheffingen mag verwachten bij opening ofheropening van installaties en meters.

- Het sluiten van een overeenkomst met depastoor- deken van Sint-Pieter en het aarts-bisdom Mechelen – Brussel omtrent de pas-torie aan de Dekenijstraat. In de overeen-

19

komst wordt aan de gemeente voor onbe-paalde duur ( maar ten minste voor 30 jaar)het recht verleend een gedeelte van het ge-bouw in gebruik te nemen. Het gaat hiermeer bepaald om het gelijkvloers van hetcentraal gebouw, de voor- en achtertuin, debijgebouwen met uitzondering van de gara-ge. Verwacht wordt dat de renovatie- enaanpassingswerken aan het (geklasseerde)gebouw twee tot drie jaar zullen vergen.

- Het behoud van het (vorig jaar gewijzigd)“taxi- cheques” -reglement. Raadslid Cohen(PRL, strekking de Lobkowicz- Deridder)had voorgesteld de leeftijd voor het verkrij-gen van deze sociale tegemoetkoming teverlagen van 80 naar 65 jaar, maar daar kanvolgens schepen Claudine Verstraeten geensprake van zijn. Toen een niet aflatende Mi-chel Cohen aandrong op een hoofdelijkestemming over zijn amendement, blekenzelfs niet alle leden van zijn groep het methem eens te zijn.

Pal achter L’Antirides

Als er op 28 november 2002 al één raadslidheeft gescoord, dan is dat zonder discussieAndré Dauchot (PRL, strekking André),die nazijn verzoek om steun van de gemeente aande beproefde v. z. w. l’Antirides (momenteel“Ma Maison à Toi”) de volledige gemeenteraadachter zich kreeg. Béatrice Fraiteur (CdH) diezich aanvankelijk ietwat terughoudend had ge-toond door te stellen dat een betwisting tussentwee verenigingen zonder winstoogmerk nietdoor het gemeentebestuur maar door de vre-derechter moet beslecht worden, kreeg zo-waar vanuit alle hoeken tegenwind en bondwijselijk in.Waarover gaat het? L’Antirides is totnogtoe hetenige erkende Jeugdhuis in Ukkel. Het staatopen voor jongeren met een licht mentale han-dicap. Nu gebleken is dat de eigenaar, dev.z.w. Rencontres Européennes à Gratte(REG), het pand aan de meest biedende wilverkopen, dreigt l’Antirides op de keien terechtte komen. Wat voor weldenkend Ukkel onaan-vaardbaar is. Bovendien kan de vraag wordengesteld of een v.z.w. die het pand destijds heeft

de ukkelse agenda

Dinsdag 7 januariDriekoningenfeest in Dienstencentrum DeKat om 15u, Info: De Kat, 02 345 35 33. In-schrijvingen verplicht!

Dinsdag 7 en 21 januariDe Kat, pedicure van 14u tot 17u.

Donderdag 9, 16, 23 en 30 januariDe Kat, gymles van 11u tot 12u.

Dindag 14 januariDe Kat, daguitstap naar de basiliek vanKoekelberg voor de tentoonstelling “Christ-mas in Britain”. Vertrek 13u15. Prijs: 5 euro.

Vrijdag 17 januari’t Uilekot, Volksvergadering: Voorstellingactiviteiten Uilekot jubileumjaar (30 jaarUilekot), presentatie nieuwe lidkaart ennieuwe beheerraad.

Zaterdag 25 januariDavidsfonds Ukkel-Stalle, Kaas- en wijn-avond, om 19u in de Kring, Baron G. VanHammestraat 20, Ukkel Stalle.

Zondag 2 februariDavindsfonds Ukkel Stalle, Een namiddagin Kreta, diavoorstelling + Kretensische ver-snaperingen.

kunnen verwerven met uit liefdadigheid ver-worven fondsen, wel het recht heeft het metruime winst door te verkopen. Moreel gespro-ken niet als, zoals raadslid Dauchot aan dekaak stelde, de v.z.w. REG haar eigenaars-plicht van behoorlijk onderhoud jaren aan haarlaars heeft gelapt.Omdat de woordvoerders van alle fracties una-niem van oordeel waren dat de interpellatievolkomen terecht was, had schepen Guy deHalleux er niet de minste moeite mee namenshet gemeentebestuur te beloven dat hij zouzoeken naar een passende oplossing. Indiener ter vervanging geen geschikt gebouw kangevonden worden, zal er met de Franse Ge-meenschap en de verantwoordelijken van deOperatie 48 81 00 worden onderhandeld.(wp)

20

Afz.: GC Candelaershuys, Brugmannlaan 433, 1180 Ukkel, Afgiftekantoor Brussel X

Gemeenschapscentrum CandelaershuysBrugmannlaan 433 - 1180 Ukkel

tel: 02 343 46 58 - fax: 02 343 69 89e-mail: candelaershuys@vgc.beweb: www.candelaershuys.be

CANDELAERSHUYS IN JANUARI

maandblad van het gemeenschapscentrum candelaershuys ukkelde hoorn

1070 Brussel XBC 1869

België-BelgiqueP.B.

januari 2003 • P 206513 • 34ste jaargang • 3.200 expl. nr 320

Sluitingsdagen Candelaershuys eindejaarsperiode:Het Candelaershuys sluit de deuren van dinsdag 24 december tot en met donderdag 2januari. Vanaf vrijdag 3 januari draait alles weer op volle toeren en kan je elke werkdagterecht in het Gemeenschapscentrum van 9u tot 17u. Een prettig eindejaar !

Van 3 tot en met 8 januariFototentoonstelling “Brussel …”. Open van maandag tot vrijdag tussen 10 en 17 uur.

Donderdag 9 januariConcert: Raymond van het Groenwoud, deuren open om 20u, concert om 21u.

Vrijdag 10 januariNieuwjaarsreceptie, met tentoonstellingen van Jean Van Kalk en Evelyne Aeyels,muzikale animatie door Touch de Beauté, vanaf 20u.

Donderdag 16 januariVernissage fototentoonstelling Didier Blanc, om 20u.

Donderdag 30 januariOpeningsconcert Jazz 433: Jan Muës met “The Musetrap”, om 21u.