Jaar

gang

55,

201

5-20

16, n

r. 2,

mei

2016

Muz

iekat

elier

VZW

Kalk

en

Echo

3

InhoudTerugblik� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 4

Interview met Paula Catalina Acuna Roncancio � � � � � � 7

Een kijkje door de bril van juf Erika� � � � � � � � � � � � � 8

Hoe ik in Kalken terechtkwam � � � � � � � � � � � � � � 10

Agenda, Familienieuws en Post � � � � � � � � � � � � � 14

Echo

4 Echo

Terugblik26/12/2015Kerstconcert DF Kalken. Sfeerbeeld

27/12/2016 Kerstconcert Mendonk.Het is ondertussen een jaarlijkse traditie ge-worden om in één van onze 4 kanaalparochies (Desteldonk, Mendonk, Oostakker en Sint-Kruis-Winkel) een kerstconcert te organiseren. Dit jaar konden we in het kleine kerkje van Mendonk met velen genieten van sfeer-volle kerstmuziek, gebracht door het Muziekatelier Kalken. Koorleden, leden van het instrumentaal sa-menspel en leerkrachten brachten op een professio-

5Echo nele manier sfeervolle kerstliederen en instrumen-tale intermezzo’s.Als muzikaal tussendoortje, werden de aanwezigen uitgenodigd om samen enkele (oude) kerstliede-ren mee te zingen. Deze samenzang in dit sfeervol kerkje zorgde voor een nostalgische kerststem-ming, tot genoegen van ALLE zangers. Na het concert kon iedereen een glas drinken in het Cultureel Centrum. Dit gaf de gelegenheid nog eens na te kaarten over het geslaagde concert. De grote respons hierop toonde aan dat dit zeker een goed initiatief was! Met dank aan het koor en instrumentisten voor de mooie avond. Linda Coupillie09/04/2016Opluisteren begrafenis Elena De Coster …van harte bedankt om de mis van ons Elena zo prachtig muzikaal te ondersteunen… Meerstemmig koormuziek op zulke gelegenheden bezorgt mij al-tijd kippevel, maar het werkt tevens als een balsem voor ons verdriet. Jullie waren een echte meerwaarde voor de vie-ring. Koen De Coster30/04/2016Klasauditie door gitaarklas van Johan De Vuyst.08/05/2016Enkele leden van het Muziekatelier brachten op het vrij podium in SkaLa (15.00 uur) een concertje ter gelegenheid van WAK, week van de amateurkun-sten.

6 Echo

14/05/2016Klasconcert van de piano- en dwarsfluitklas.Het werd een mooie muzikale namiddag waarbij jong en oud(er), beginneling en gevorderde te horen waren op piano en fluit : solo, duo en zelfs trio. Op het einde kregen we van de leerkachten een ‘heus concert’ te horen. De namiddag werd afgesloten met een gezellige babbel en bijhorende drankjes en hapjes. Proficiat aan alle uitvoerders. Bedankt Adri-ana en Misael voor jullie inzet!

Vooravond van PinksterenDe mis werd, in de kerk van Kalken (18.00u), opge-luisterd door het koor en instrumentaal samenspel van het Muziekatelier. Deze eucharistieviering was tevens een herdenkingsmis voor (o.a.) de stichter van het muziekatelier, Paul Hanselaer. Hierna konden leerkrachten, leden van koor en/of instrumentaal samenspel genieten van een lekkere broodmaaltijd (inclusief aperitief en dessert) in de muziekklas. Eenvoudig, doch gezellig!

16/05/2016De zangklas ‘lichte muziek’ bracht een Afternoon Tea Concert o.l.v. Karolien Drieghe, Peter Van Acker en Eva Vandewalle.

7Echo

Interview met Paula Catalina Acuna RoncancioEen lange naam! Inderdaad, in Colombia omvat een identiteitsnaam vier delen, twee individuele en 2 familienamen (1 van vaders en 1 van moeders zijde). Paula is geboren op 29 maart 1987 in Bogota (hoofdstad van Cundinamarca, een centraal gele-gen departement van Colombia). Haar ouders zijn oorspronkelijk van Boyacá (eveneens in dezelfde provincie gelegen). Beiden waren gedurende vele jaren leerkracht in het technisch onderwijs in Bo-gotá. De zus van Paula werkt als psychologe aan de middelbare school waar beiden zijn afgestudeerd. Op 11 jarige leeftijd verhuisde Paula naar La Ca-lera, een dorp van 28.000 inwoners, 18 km van Bogotá. Hier werd ze, samen met haar zus, lid van de harmonie van La Calera. Paula speelde klarinet, zus hobo. Bij de start van haar studies elektronica (2005) aan de Nationale Universiteit van Colombia, stopte Paula haar deelname aan de harmonie. Ze sloot zich aan bij het koor van de ingenieursfacul-teit. Tijdens haar studieperiode nam Paula deel aan lezingen van Dr. Arno Keppens en Prof. Peter Hanselaer, twee Belgen die in Colombia een lezing brachten over LED’s, verlichting, kleur… Dit was voor Paula het startschot om in Gent (2011) haar doc-toraatstudie in Verlichtingstechnologie o.l.v. Peter (dirigent van ons Muziekatelier) aan te vangen (en ook te voltooien). Bovendien zag Paula dit even-eens als “het” moment om haar hobby (muziek) verder uit te voeren. Peter stelde haar voor om deel de nemen aan de wekelijkse koorrepetities te Kal-

8 Echo ken. Door toedoen van Petra d’Hondt en haar man, Toon Le Percq, kon Paula zelfs haar klarinet opnieuw bespelen in de concertband Da Capo te Wichelen. Grote verschillen tussen Colombia en België, (al-thans volgens Paula) zijn:• De fiets is in België een veelvuldig vervoermid-

del, dit in tegenstelling tot Colombia.• Het landschap. Veel meer hoogteverschillen in

Colombia.• Het tijdstip van de hoofdmaaltijd: in België is

dit ’s avonds (is hier zo gegroeid omwille van de buitenshuis werkende vrouw); in Colombia is het middagmaal de hoofdmaaltijd.

Het favoriete Belgische recept voor Paula is “Gentse stoverij met frietjes en appelmoes” (vandaar een regelmatig bezoekje aan een frituur)! Dankjewel Paula voor dit interview. We wensen jou het allerbeste toe in de toekomst. En wie weet... brengt een koorreis ons in 2017 eens tot in Colom-bia! Ann

Een kijkje door de bril van juf Erika.Tijdens de maand september mogen we steeds een aantal kinderen uit de basisschool verwelkomen in het Muziekatelier. De meesten onder hen zullen met mij als leerkracht voor het eerst kennis maken met muziek. Ik beschouw het als een grote eer deze kin-deren te mogen begeleiden en hen de eerste stap-pen te zien zetten binnen onze vereniging.

9Echo Bij het begin van elk schooljaar vormen ze indi-viduen in één klas, van “klasgroep” is nog geen sprake. Het duurt tot na de kerstvakantie vooraleer men over een “groepssfeer” kan spreken. De erva-ring leert immers dat de kinderen elkaar dan beter kennen, elkaar meer begrijpen en respecteren. Ook heeft ieder dan wel “zijn plekje” gevonden in de klas.De eerste lessen starten met het aanleren van so en mi. Door beide noten regelmatig te zingen en te spelen op het klokkenspel, zijn deze relatief vlug gekend. Vrij snel komt het notenschrift aan bod.Tijdens dit eerste jaar leren deze jonge kinderen ook de pentatoniek (do - re - mi - so - la in relatieve betekenis). Het komt erop neer dat zij deze noten kunnen zingen, herkennen en kunnen toepassen.Aanvankelijk zijn de kinderen bedeesd om te zingen in de klas. Een dictee correct proberen neerschrij-ven is spannend en sommigen schrikken ervoor terug iets uit te proberen. Maar met het verstrijken van de weken en maanden, zie je hen openbloeien en krijgen ze meer zelfvertrouwen.Na de kerstvakantie durven ze spontaan al eens te zeggen, “Ik wil dat wel proberen” of “Mag ik dat voorspelen?” of “Ik begrijp dat niet, kan je het me nog eens uitleggen?”Elk kind ontwikkelt zich snel op korte tijd en ieder op zijn manier. Ze geven elkaar ook opgedane ken-nis door en bieden op deze manier de nodige hulp.Ik heb het geluk om wekelijks samen met deze kin-deren te mogen werken. Ik ben dan ook zeer dank-baar voor de wekelijkse interactie tussen hen en mij. We wisselen onderling inzichten uit: zij aan mij

10 Echo en ik aan hen. Onderwijzen betekent immers meer dan enkel ‘les geven’; het is een interactie tussen verschillende mensen, van verschillende leeftijden en in verschillende richtingen. Het is een proces van samen sterk worden, elkaar versterken en dankbaar zijn!Erg bedankt aan alle kinderen!! Erika (juf eerste jaar groepsonderricht)

Hoe ik in Kalken terechtkwamIk ben in september 2012 met pensioen gegaan, en als onderdeel van mijn ‘pensioenplan’ wou ik komaf maken met een oude frustratie: dat ik, muzieklief-hebber zijnde, geen muziek kon lezen of spelen. In september 2010 schreef ik mij in op de muziekschool van Gentbrugge, afdeling Melle. Notenleer was ver-plicht, en als instrument koos ik blokfluit. Ik was de oudste, en dus de traagste, van de klas notenleer. Over beide onderdelen legde ik aan het eind van het schooljaar niettemin met veel succes examen af. Voor het onderdeel ‘notenleer’ verbaasde mij dat, want ik zou mijzelf zeker gebuisd hebben voor het notenzingen in twee sleutels. Hierna hield ik het officiële muziekparcours voor bekeken, want ik zag niet in waarom ik ook ‘muzikaal dictee’ moest onder-gaan—nuttig voor wie componist wil worden, maar niet voor een amateur die bolletjes in muziek wil omzetten—en sopraanblokfluit moest spelen, terwijl de standaardblokfluit de alt is. Na wat rondvragen kwam ik bij het muziekatelier van Kalken terecht, en daar ging ik mij in september 2011 inschrijven, vergezeld van mijn twee Singaporese kleindochters, die verrukt waren over de zandbak en het klimrek.

11Echo Gedurende het schooljaar 2011-2012 begeleidde Rein van Bree mij voor sopraan- en altblokfluit. Enigszins overmoedig was ik ook ingeschreven voor het samenspel, maar mijn beperkte vaardigheid volstond absoluut niet om een partituur a prima vista te spelen. Tot mijn verbazing werd ik in het samenspel ook geconfronteerd met een oudstu-dent van mij: Peter Hanselaer. De herkenning was niet wederzijds, en voor hem was ik gewoon die sopraanblokfluit die vaak onder de toon zat doordat hij moeite had om de juiste gaten te vinden en dat vruchteloos wilde camoufleren door ‘onopvallend’ (niet hard genoeg dus) mee te blazen. Na enkele sessies besloot ik wijselijk het samenspel, hoe mooi ik het ook vond, uit te stellen tot later.Na dat jaar met Rein heb ik geen formele blokfluit-scholing meer gehad. Ik was op een vriend gebotst die net als ik één jaar muziekschool had gevolgd (gitaar was het bij hem) en wij kwamen wekelijks bijeen om duetjes te spelen. Wij beleefden aan dat dilettantisch ‘samenspel’ veel genoegen, hoewel geen van ons beiden goed de maat kon houden, en wij maar zelden gelijktijdig eindigden (wat bij duetten toch de bedoeling lijkt te zijn). Helaas ver-anderden de leefomstandigheden van mijn gitarist, en plots was ik opnieuw solist. Ondertussen was mijn muzikaal palet aangevuld geraakt met een vocaal luik. Ik zong namelijk weke-lijks met een Gents seniorenkoor waar ik de jongste van de mannen was. Eigenlijke koormuziek was dat niet; de meeste liederen waren eenstemmig, en het meest polyfone was maar in twee stemmen (vrou-wen en mannen). Ik ben er na verloop van tijd weg-gegaan omdat ik vond dat men moet zingen wat er in de partituur staat, en die muggenzifterij werkte

12 Echo daar op de zenuwen. Op zoek naar een alternatief heb ik drie koren aangedaan: twee in Gent en een in Drongen. Alleen in Drongen heb ik enkele maan-den effectief meegerepeteerd maar veiligheidshalve afgehaakt voor het optreden (dat naar mijn smaak ook wat te veel ‘show’ bevatte). In mijn muzikale eenzaamheid dacht ik terug aan het muziekatelier van Kalken, maar deinsde terug voor het idee van reguliere lessen. Geen ‘tijd’ wegens mijn wiskundeboek! (lees: geen zin om opnieuw leerling te zijn). Maar tot mijn verbazing vernam ik dat men aan samenspel en koor kon meedoen zonder iets anders te volgen. En zo schreef ik in september 2015 voor de tweede keer in Kalken in, een louter formele handeling want te betalen viel er niet. Ik ontdekte een koor waarvoor een stemvork volstaat—alle andere hadden een piano nodig—, met een repertoire dat mij zeer bevalt en waar men veel muzikale vreugde terugkrijgt in verhouding tot de gevraagde inspanning. Ik kan nog altijd de bas-

13Echo sleutel niet lezen, en bij vreemde intervallen, bij een modulatie of na een lange pauze moet ik een noot oppikken van de bas links of rechts van mij vooraleer ik opnieuw mee kan doen. En het samen-spel vond ik zoals enkele jaren voordien: prachtige muziek met relatief eenvoudige middelen. Ik werd er wel onmiddellijk opnieuw in de sectie ‘sopraan/tenor’ ondergebracht, en moest opnieuw de grepen aanleren die ik verleerd was doordat ik al geruime tijd uitsluitend op mijn altblokfluit had gespeeld. Ik heb niet meer het genoegen om, zoals in mijn seni-orenkoor, de jongste man te zijn, en heb zelfs goed moeten rondspeuren om een koorlid te vinden dat ouder is (negen dagen, welgeteld) dan ikzelf. Om mijn patriarchale status te illustreren: de leden van het muziekatelier op de bijgevoegde foto hebben allemaal nog les van mij gekregen. Tot aan mijn pensioen was ik professor wiskunde (analyse, meer bepaald) aan de Universiteit Gent, en een van de Gentse koren waar ik op mijn zoektocht gepasseerd ben wordt gedirigeerd door niemand minder dan de decaan van mijn faculteit, sterrenkundige van opleiding.

Om in de wetenschappelijke sfeer te blijven: de mysterieuze eigenschappen van de stemvork be-rusten op een partiële differentiaalvergelijking op-gesteld door Rayleigh (The theory of sound, 1877) en het oplossen daarvan behoorde tot de oefenin-gen analyse die Peter indertijd van mij gekregen heeft. Hij moet zeer goed opgelet hebben, want ik stel met genoegen vast dat hij het apparaat zeer vakkundig hanteert. Chris Impens

14 Echo

AgendaIn het weekend van 5 juni is de kerk van Kalken open voor het publiek ter gelegenheid van Open Kerkendag.Het koor voorziet een kort optreden om 14.00 uur.

De inschrijvingen voor volgend schooljaar zijn ge-pland op zaterdag 10 september 2016 van 9.30u tot 12.00u. Hou deze datum dus alvast maar vrij.

Hou onze website in het oog voor meer details.

FamilienieuwsWe namen afscheid van Simon Oostra. Hij overleed op 28 januari en was de vader van koorlid Martine Oostra.

Namens het Muziekatelier willen we graag onze deelneming aanbieden aan de familie.

Post

We ontvingen van Rony De Smet, directeur van de vrije basisschool Sint Denijs Kalken volgende reactie op het kerstconcert: “…heb intens genoten van het sfeervolle, artistieke, talentvolle optreden. Prachtig wat daar in het MA allemaal gebeurt o.l.v. Peter. Echte kunstenaars… en dan het mooie samenspel…”

15Echo

Voor meer informatie over het Muziekatelier, surf naar:

http://www.muziekatelierkalken.be