admin

Hoe wij hebben leren praten

Huilen is het eerste geluid dat een baby maakt. Op deze manier weet de verzorger dat er iets met de babyaan de hand is. Misschien heef t hij honger, een vieze luier of zit er iets anders dwars. Wat later komen daarook kir- en brabbelgeluiden bij. Deze periode waarin een baby huilt en brabbelgeluiden maakt om van zich telaten horen, noemen ze ook wel de prelinguale of voortalige periode.

Het produceren van allerlei klanken noemen we vocaliseren. Huilen en kirren zijn de eerste klanken die eenbaby maakt. Naarmate de baby ouder gaat hij steeds meer brabbelen. Het brabbelen wordt steedsgevarieerder en er worden nu wat klinkers gevormd. De ene keer klinkt het als een P dan weer als een O ofeen K. De eerste klanken die worden uitgesproken noemen we f onemen.

De intonatie van het brabbelen wordt ook steeds gevarieerder. Soms lijkt het erop dat kleine kinderen methun gebrabbel hele gesprekken willen voeren. Het huilen en brabbelen krijgt langzamerhand meer eencommunicatieve f unctie. Door te huilen of te brabbelen trekt de baby de aandacht van de verzorgers engeef t hiermee zijn onvrede of tevredenheid aan.

Na ongeveer een maand of zeven gaat een kind luisteren naar een ander en daarop zelf reageren metgebrabbel. Voor die t ijd ging het brabbelen gewoon onwillekeurig door, ook wanneer anderen tegen hemspraken.

De eerste woorden

Zo rond het eerste jaar gaat een kind zijn eerste woorden uitspreken en is hij actief bezig met taal. Ineerste instantie bestaan zijn uitspraken uit een of twee woordjes. De woorden die het kind uitspreekt zal hijvaak nog ondersteunen met wijzen en gebarentaal om duidelijk te maken wat hij bedoelt. Woorden meteenvoudige klanken gaat een kind naspreken als hij deze hoort van zijn verzorgers.

Hoe snel de woordenschat van een kind zich uitbreidt verschilt nogal. Sommige kingeren zijn al vroeg instaat om verschillende woorden uit te spreken, terwijl andere kinderen dit pas later zullen doen.

De eerste woorden die kinderen uitspreken hebben een verwijzende f unctie naar objecten en personen inde omgeving, zoals bijvoorbeeld: mama, papa, poes en auto. Zodra een kind een woordenschat van vijf t igwoorden heef t, gaat het woorden combineren en met elkaar gebruiken.

De combinaties van woorden vormen nog geen concrete zinnen. De uitdrukking “poes pakken” betekent datde peuter de poes wil pakken. “Ik eten” wil betekent “ik wil zelf eten zonder geholpen te worden”. Decombinatie van woorden vindt bij de meeste kinderen plaats nog voor het tweede jaar. Zeg maar als zeongeveer tussen de 18 en de 24 maanden zijn. Lidwoorden en werkwoorden worden in veel gevallen nogweggelaten.

Kinderen van drie jaar breiden hun woordenschat met een grote snelheid uit. Veel kinderen gaan rond die

leef tijd naar een peuterspeelzaal of ze worden zich wat meer bewust van de andere kinderen om zich heenop een kinderdagverblijf . Van de drie jaar leren ze wel twee tot vier nieuwe woorden per dag. Woordennazeggen doen ze op deze leef tijd erg graag en ze weten niet of het goede of slechte woorden zijn. Pasdus even goed op wat je zegt.

Net zo goed praten als een volwassene

Als ze zes jaar zijn hebben ze een woordenschat van 8000 tot 14000 woorden. In deze periode wordenwoorden gecombineerd tot goed lopende zinnen. Ze kunnen nu al goed zeggen wat ze bedoelen. Hetoef enen met de taal is dan niet meer alleen gericht op de correcte uitspraak van woorden, maar ook op hetcombineren van woorden tot zinnen. Het kind leert om lidwoorden zoals: de, het en een te gebruiken.Evenals voorzetsels zoals: op, onder, naast, boven en achter en ook tussenvoegsels zoals: als “en”. Hetkind leert nu ook om werkwoorden goed te gebruiken. Eerst nog in de tegenwoordige tijd, maar later ook deverleden, voltooide en toekomstige tijd. Nadat ze ook de werkwoorden goed kunnen gebruiken in huntaalgebruik, zijn ze in staat om meer complexere zinnen te maken.

Zo rond een jaar of vijf , zes heef t het taalgebruik van kinderen veel overeenkomst met die vanvolwassenen.

Het belang van taal

De taalontwikkeling stelt ons in staat om de wereld om ons heen van een betekenis te voorzien. Ook is taalbelangrijk om te kunnen communiceren met anderen, problemen op te kunnen lossen en doelgericht tewerken aan onze verdere ontwikkeling. Daarom is het erg belangrijk om taalstoornissen snel te verhelpen,want de basis wordt gelegd tot ongeveer het zevende jaar.

Toch worden taalstoornissen tegenwoordig al snel opgemerkt. Vanaf de geboorte gaat een baby naar hetconsultatiebureau voor diverse controles. En ook op een kinderdagverblijf , peuterspeelzaal of debasisschool hebben de leiders of leerkrachten al snel een in de gaten of een kind een taalachterstand zoukunnen hebben. Hierdoor komen ze meestal op tijd bij een logopedist terecht die hen kan ondersteunen bijde taalontwikkeling.

Wanneer een vreemde taal leren?

In de periode van nul tot zeven jaar leert een kind een taal spreken. Het vermoeden bestaat dat dit ook debeste periode is om ook een andere vreemde taal aan te leren. Als een kind in deze periode tweetalig wordtopgevoed, spreekt het de tweede taal even soepel en snel als zijn moedertaal.

Neem even onze kroonprinses Amalia even als voorbeeld. Z ij spreekt op jonge leef tijd al drie talen.Nederlands, Engels en Spaans. Volwassene kost het meer moeite om een vreemde taal te leren.

Door de kennis van meerdere talen ben je in staat om met meerdere mensen op de wereld te kunnencommuniceren. Het heef t ook een economische meerwaarde. Het biedt meer perspectief op eeninternationale carrière en je kunt ook makkelijker contact leggen met internationale bedrijven.