INTERVIEW VIVIENNE GROENEWOUD | FOTO’S ANKE VAN DER MEER

‘IK VAL ALTIJD EEN BEETJE OP DE RARE MEISJES’

Eentje in de categorie ‘Te leuk om niet te leren kennen’: acteur Dave Mantel (32). Hij was nog niet weg bij ‘GTST’ of hij harkte

een van de hoofdrollen in de nieuwe eroti-sche film ‘De overgave’ binnen.

VIVA 3 2 VIVA

persoonlijk

DDe meeste mensen kennen je vooral als Menno,

de homoseksuele rechercheur uit ‘GTST’. Hoe

doe je dat: een homo spelen als je zelf hetero

bent?

“Voor mij is dat totaal geen issue. Rollen speel ik zo veel mogelijk van binnenuit; ik zet niet alleen een mooi plaatje neer, het moet overtuigen en mensen écht raken. Ik heb me er ook nooit ongemakkelijk over gevoeld. Het scheelt dat ik een klik heb met Ferry (Doe-dens, zijn tegenspeler Lucas in ‘GTST’): de sfeer tussen ons is ontspannen en vertrouwd. De magie die je met een tegenspeler kunt hebben, is niet seksegebonden. Je speelt niet ‘een homo’, je speelt een gelukkig, bang, ver-liefd of gefrustreerd iemand. Die specifieke emoties kun je als acteur bij jezelf aanboren. Wat het object van die liefde dan is, of wie die emotie oproept, maakt voor mij niet uit.”

Word je nu vaker voor gay aangezien?

“Ook voordat ik de rol van Menno speelde, kwam het weleens voor dat een man me pro-beerde te versieren. Dat beschouw ik alleen maar als een compliment. Ik hoef niet zo no-dig van de daken te schreeuwen hoe stoer ik ben, ik ben niet zo’n haantje. De reacties uit de gayscene zijn positief; ik krijg vaak te ho-ren dat ze blij zijn dat Menno niet valt bin-nen het standaardbeeld van wat we vaak zien als er een homo op televisie geportretteerd wordt.”

Hoe vindt je vriendin het dat ze je avond aan

avond met een man ziet zoenen?

“Annewil is model en weet dus als geen an-der hoe het er op een set aan toegaat. Het is verre van romantisch wat ik met Ferry uit-spook, haha! Nee, ze heeft er ook geen enke-le moeite mee, net als ikzelf. Het speelt ge-woon niet tussen ons. Het scheelt dat ik ruimdenkend ben opgevoed; het aanraken van mensen – mannen of vrouwen – is heel natuurlijk voor me. Dat heb ik meegekregen van thuis; ik ben opgegroeid met verschillen-de culturen en geaardheden om me heen. Snel een oordeel over andere mensen vor-men, is makkelijk, maar ook oppervlakkig en dom. Dat probeer ik zo min mogelijk te doen. Met acteren heb je daar ook veel aan: geen oordeel hebben over of je personage goed of slecht is, maar diegene proberen te begrij-pen.”

Het klinkt alsof je enorm in balans bent. Is er

dan niets waardoor jij je zelfbeheersing ver-

liest?

“Ik ben sociaal, maar als mensen achterbaks of onbeschoft tegen me zijn, komt het Am-sterdamse straatschoffie in me boven. Dan bijt ik van me af; zoiets hoeven ze me niet te flikken. Maar ik kan bijvoorbeeld ook slecht tegen ventjes die lomp tegen vrouwen zijn. Pasgeleden liepen Annewil en ik door de stad en haalde een dronken gast op de fiets het in z’n hoofd om haar een tik op d’r billen te geven. In een reflex ben ik achter hem aangerend, hem in z’n kraag gegrepen en van de fiets afgetrokken: ‘Ben je wel goed bij je hoofd?!’ Dat zijn uitzonderingen, hoor. Meestal lukt het me om rustig te blijven. Toen ik nog op de Toneelschool zat, kon ik ook heel fel uit de hoek komen, om mijn on-zekerheid te maskeren. Toch die angst om niet goed en niet leuk genoeg te zijn, iets wat iedereen denk ik wel kent van vroeger. Pas in het stagejaar kreeg ik zelfvertrouwen, en leerde ik ook pas hoe ik goed kon spelen.”

‘IK HOEF NIET ZO NODIG VAN DE

DAKEN TE SCHREEU-WEN HOE STOER IK

BEN’

4 VIVA

›

VIVA 5

persoonlijk

Kun je je voorstellen dat je ooit in de positie

komt dat je je geliefde zou slaan, zoals Menno

doet in ‘GTST’?

“Nee, dat niet. Maar ik kan me wel indenken dat de angst om iemand te verliezen je zo ver drijft dat je uit pure onmacht extreme dingen gaat doen, zoals naar de fles grijpen of fysiek worden. Zelf uit ik mijn emoties door te pra-ten, maar dat kan niet iedereen. Veel mensen zitten opgesloten in zichzelf en dan zoekt zo’n emotie op een andere manier een uit-gang, helaas.”

Wat vind je zelf belangrijk binnen een relatie?

“Je moet tegen elkaar kunnen opkijken, trots zijn op de ander, elkaar blijven verrassen. En heel belangrijk: ik moet verliefd blijven. Als dat gevoel bij mij weg is, dan is er iets mis. Met Annewil ben ik al drie jaar samen, maar die verliefdheid is er nog steeds. We staan nog steeds dagelijks als twee verliefde pubers tegenover elkaar. Qua type val ik altijd een beetje op de rare meisjes. Eigenwijs, met een sterke eigen wil. Die heb ik zelf ook, dus een beetje tegengas is goed voor me. Ik ben niet bang voor ruzies. Af en toe kan dat geen kwaad, zolang we het daarna maar uitpraten en goedmaken. Dat is beter dan doorlopen met opgekropte frustraties of angsten.”

‘ IN EEN REFLEX HEB IK DIE BILLEN- TIKKER IN Z’N KRAAG GEGREPEN EN VAN DE FIETS AFGETROKKEN’

VIVA 7 6 VIVA

persoonlijk

›

‹

STYL

ING

: REN

SKE

VAN

DER

PLO

EG @

HO

USE

OF

ORA

NG

E H

AA

R &

MA

KE-U

P: K

IM V

ERH

AG

EN @

AN

GEL

IQU

E H

OO

RN M

AN

AG

EMEN

T

Zie jezelf vader worden?

“Kinderen vind ik fantastisch en vader wor-den lijkt me dat ook, al hoeft dat niet meteen nu. Maar het lijkt me heel mooi, samen een kind opvoeden en genieten van de verwonde-ring waarmee zo’n kind de wereld ziet. Ik ben blij dat ik dat onbevangene zelf ook nog steeds kan hebben als volwassene.”

In de nieuwe film ‘De overgave’ (gebaseerd op

de erotisch getinte roman ‘De overgave van

Floor’, red.) speel je de ex-vriend van hoofdper-

soon Eva, die in een film gaat spelen en op zoek

gaat naar haar eigen fantasieën en grenzen.

Wat trok je aan in die rol?

“Hij is totaal anders dan Menno. Het is een luxe om verschillende rollen te mogen spe-len. De overeenkomst is dat beide persona-ges in een relatie zitten met een zekere span-ning. Dat onvoorspelbare vind ik interessant. Het is niet zo dat we op de set van ‘De over-gave’ constant in bed liggen, wat sommige mensen schijnen te denken. Het boek ligt in de lijn van ‘50 tinten’, maar het is geen letter-lijke verfilming. Het verhaal gaat over een man (gespeeld door Rick Engelkes, red.) die het boek ‘De overgave van Floor’ wil verfil-men. Hij denkt daarvoor de ideale vrouw te hebben gevonden: mijn ex-vriendin in de film. Uiteindelijk gaat het over verlangen, liefde, passie en de confrontatie met je eigen angsten. Heel mooi. De film werd in korte tijd gedraaid, waardoor we als acteurs ge-dwongen waren om direct diep te gaan. Dat is gaaf.”

Je bent gestopt met ‘GTST’. Denk je ooit nog terug

te keren naar Meerdijk?

“Geen idee. Menno was als een gastrol van drie maanden bedoeld, maar dat werden er uit-eindelijk vijftien. Ik was er blij mee, mijn rol bleef interessant. Nadeel van die intensieve ‘GTST’-draaiweken is wel dat je er nauwelijks andere projecten naast kunt doen. Dat kost te veel energie. Het is fijn dat ik nu weer de vrij-heid heb om verschillende dingen te doen.”

Zoals?

“Fotografie en film zijn echt mijn tweede baan. Ik doe zowel mode- en human interest- als bui-tenlandfotografie, vooral voor onafhankelijke en artistieke fashionbladen. Je probeert een bepaalde sfeer over te brengen, dat zit vaak in heel kleine dingen. Een Afrikaans kindje met een vlieg op z’n gezicht, dat beeld kennen we nou wel. Ik ga juist op zoek naar de mens ach-ter dat plaatje. Werelden laten zien die com-plexer zijn dan het stereotiepe beeld dat men-sen vaak hebben. De sloppenwijken in India hebben diepe indruk op me gemaakt, net als Caïro ten tijde van de revolutie. De beelden die wij op het nieuws zien zijn zo eenzijdig, terwijl helemaal niets eenduidig is, zeker niet in niet-westerse landen. Dat fotografiewerk valt lastig te combineren met acteerklussen. Mensen denken al snel dat je bakken met geld verdient als je met je gezicht op tv komt, maar dat valt tegen. Meestal is het keihard werken voor wei-nig geld. Dat maakt me niet uit: zolang ik kan doen waar m’n hart ligt en ik m’n huur ervan kan betalen, ben ik tevreden.” •

‘MENSEN DENKEN AL

SNEL DAT JE BAKKEN MET

GELD VER-DIENT ALS JE OP TV KOMT, MAAR DAT

VALT TEGEN’

DIT IS DAVE Wie David John (Dave) Man-

tel (32) Komt uit Amsterdam

Studeerde in 2005 af aan de

Amsterdamse Toneelschool

& Kleinkunstacademie Be-

kend geworden door zijn rol

als Menno Kuiper in ‘GTST’

In de bios is hij binnenkort

te zien in de Nederlandse

speelfilm ‘De overgave’, die

gebaseerd is op het erotisch

getinte boek ‘De overgave

van Floor’ Privé woont Dave

in Amsterdam samen met

zijn vriendin: fotomodel An-

newil Hokken (23).

VIVA 9 8 VIVA

persoonlijk

‹