INFORMATIEBLADDS. PIERSON COLLEGE

JAARGANG 14 | 305 | 2016

bulletin

Uitvliegen

2Inhoudsopgave Voorwoord

Colofon

Foto voorzijde: Havo 5 in Naturalis

Eindredactie Clo Martens, Karin Polman,Judith de Weger, Wouter VrouwenvelderFotografie foto voorzijde Wouter VrouwenvelderGrafisch ontwerp Bureau Gurk, Marie Christine Meijer Drukwerk Drukkerij van der Heijden,’s-Hertogenbosch

Redactieadres Postbus 701,5201 AS ’s-Hertogenboschtelefoon: 073 - 644 29 29c.martens@piersonmail.nl www.pierson.nl

IN DIT BULLETIN

2 Voorwoord van de rector

3 In de picture: Drie uitvliegers

5 Stormbaan naar het examen

5 Een gelukkige avond

6 Ouderraad

7 Gezonde School

8 Het woord is aan: LOB-ondersteuner

9 Summer nights

9 Pierson artistiek

10 Ver weg, dichtbij

11 EHBO

11 Ondertussen bij Marieke

12 Uit de school: Nldoet

13 Internationalisering

14 In beeld: Als bioloog

16 De achterkant column

Uitvliegen

In mijn achtertuin hangt aan de schuur een vogelhuisje, verscholen tussen de klimhortensia’s. Dat vogelhuisje is al meerdere keren met mij mee verhuisd, en ik denk oprecht dat de familie Koolmees ook steeds met mij mee verhuisde. Ik kan in het voorjaar uren kijken naar de bewegingen rondom dat vogelhuisje. Het aanvliegen met voedsel, voorzichtig en met tussenlandingen in de appelboom en op de pergola. Het vrolijke getjilp en gefladder, en dan het grote moment van uitvliegen, de zelfstandigheid bereikt. Het is het moment waar ik gespannen op wacht, om vervolgens direct door een soort heimwee overvallen te worden. Ik ga hun levendige aanwezigheid missen en vraag me met onterechte bezorgdheid af hoe het hen verder zal vergaan.

Hetzelfde gevoel heb ik ieder voorjaar weer op school, als leerlingen uitvliegen. Ik zie er naar uit en tegen op. Maar als ik dit inspirerende Pierson Bulletin lees, realiseer ik me eens te meer hoe veel onze leerlingen geleerd hebben en met welke vliegvaardigheden zij uitvliegen. Jonge mensen met de nodige kennis en vaardigheden, met ambities en lef, met hart en oog voor anderen. Mooie mensen, die al veel hebben weten te bereiken en de toekomst met vertrouwen tegemoet mogen gaan. Geen Icarussen, geen eendagsvlinders, maar kansrijke mensen die dromen tot doelen weten te maken en dat ook nog eens prima blijken te kunnen verwoorden in een pitch.

De komende weken worden spannend, niet alleen voor onze examenkandidaten, ook voor hun ouders en docenten. We wensen hen veel succes en hopen op een mooi diploma voor alle leerlingen. Maar na de eerste en zeer geslaagde Piersonlezing kan ik niet anders dan onze uitvliegers bovenal veel levensgeluk te wensen, geluk als een werkwoord, geluk door zingeving en steeds in verbinding met de ander. Zie je geluksmomenten, pak ze, deel ze en wees trots op wie je bent geworden. Chapeau!

Alma van Bommel, rector

3In de picture Voor zo’n 200.000 scholieren in

Nederland zitten de eindexamens erop en begint het spannende wachten op de uitslag. Vlaggen worden vast van zolder gehaald, plannen gesmeed en een lange

zomer ligt in het verschiet. We spreken met drie van onze eigen

uitvliegers over verleden en toekomst.

Drie uitvliegers

Fleur Bansie (T4) spreek ik op de allerlaatste lesdag en ze heeft een beetje moeite met dit afscheid: ‘Het voelt allemaal zo vertrouwd maar vandaag is alles voor het laatst. Ik word er een beetje terneergeslagen van maar ben ook erg enthousiast over de toekomst.

Mijn start op school was niet zo goed. In de eerste klas hield ik me gedeisd maar in de tweede ging het een beetje mis. Ik hoefde niet zo hard te leren, het kwam me allemaal makkelijk aanwaaien, thuis liep het niet zo lekker en ik ging op een negatieve manier veel aandacht vragen: ik was toen niet zo leuk voor leraren! In de tweede klas ben ik blijven zitten en zou ik bijna weggestuurd worden. Ik ben nu heel blij, dat ik de kans heb gekregen om mezelf hier op school te bewijzen want wat dat betreft heb ik echt een engeltje op mijn schouder gehad. Ik had zomaar de verkeerde afslag kunnen nemen en dan was het vervelender met me afgelopen. Ik heb geleerd om beter om te gaan met agressie maar ik kreeg vooral meer vertrouwen van docenten en daar word je dan weer zelfverzekerder van.

Noëlle ter Borg (H5) zou het einde van haar Piersontijd best nog even willen uitstellen want ze vindt dit een leuke school en die vijf jaar zijn snel voorbij gegaan. ‘Ik ben sociaal, hou van gezelligheid en help graag mensen. Dat had ik vroeger ook al. Toen ik hier vijf jaar geleden als brugklasser binnenkwam, had ik echt zin in iets nieuws. Ik ging samen met een stel vriendinnen van de basisschool naar het Pierson College dus dat maakte de start ook al wat makkelijker. In de loop der jaren zijn daar steeds meer vrienden bij gekomen, eigenlijk al meteen tijdens de snuffelstage toen ik nog in groep 8 zat. Door het kwt-systeem in de bovenbouw leer je ook snel nieuwe mensen uit andere klassen kennen, die je anders niet zo snel ontmoet zou hebben. Mijn mooiste herinnering aan de Pierson is dan ook alle vriendschappen die ik heb opgebouwd.

Ik hoop heel erg, dat ik geslaagd ben want het is wel spannend: na de eerste schakelweek had ik het bijna opgegeven maar met hulp van buiten ben ik toch weer op het goede spoor gekomen. Ik ben gestopt met dansen en vol voor school gegaan. Hopelijk heeft dat resultaat gehad want ik wil echt beginnen aan mijn vervolgopleiding tot schoonheidsspecialiste aan het Summa College in Eindhoven. Daarom heb ik ook voor het E&M-profiel gekozen: ik zou later best een eigen bedrijf willen beginnen maar ik wil ook gewoon goed uit de voeten kunnen met hoe de wereld in elkaar zit.Een schoonheidsspecialiste moet ontspanning en rust over kunnen brengen op haar cliënten en ik geloof, dat ik dat kan. School heeft me hierbij geholpen door me vertrouwen in mezelf te geven. Ik ben nu een stuk minder onzeker dan vroeger, kom voor mezelf op en durf nu ook voor mijn mening uit te komen. Dat gun ik ook alle nieuwe Piersonners!’

‘School heeft me hierbij geholpen door me vertrouwen

in mezelf te geven’

4(vervolg Fleur Bansie)

In september begin ik aan de Dansacademie in Utrecht. Volgens mijn moeder danste ik al als peuter voor de tv met een luier om en gaf ik optredens voor familie dus dit is helemaal mijn richting. Ik dans mijn hele leven al en geef ook dansles aan kinderen op de manier zoals ik dat zelf graag had. Zij leren van mij en ik van hen. Twee jaar geleden besloot ik, dat dit gewoon mijn toekomst is en daar ga ik helemaal voor. Als ik klaar ben met

mijn opleiding, zou ik het liefste met mijn rugzak in de trein stappen en de wereld rondreizen om te dansen. Sparen, werken en dan naar New York en Miami want daar gebeurt het. En als ik ben uitgeraasd, wil ik choreografieën gaan bedenken voor musicals en clips. Gelukkig heb ik op school al geleerd, dat ik fouten mag maken. Daar word je uiteindelijk alleen maar sterker van.’

‘Gelukkig heb ik op school al geleerd,

dat ik fouten mag maken’

Joyce Lansdaal (A6) heeft net de cijfers voor haar schoolexamens gecontroleerd, de laatste lessen zitten erop en tussen de examentrainingen door schuift ze even aan.‘Zes jaar geleden voelde de brugklas al best vertrouwd. Veel mensen, die ik al kende uit Velddriel gingen ook naar het Pierson College dus we fietsten samen, hoewel ik gelukkig ook vaak met mijn moeder kon meerijden want Velddriel is een flink eind weg.

Als ik mezelf moet omschrijven zou ik zeggen, dat ik best vrolijk ben. Ik maak makkelijk nieuwe vrienden, wil alles een kans geven en wil overal alles uithalen. Gelukkig heb ik op school ook altijd mezelf kunnen zijn en dat werkt natuurlijk stimulerend.

Na de zomer ga ik International Business Administration studeren aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. De definitieve keuze heb ik pas afgelopen december gemaakt na een heleboel open dagen en een beetje keuzestress. De opleiding kent best zware toelatingseisen maar daar heb ik hard voor gewerkt en tot dusver heb ik er aan kunnen voldoen. Het liefst ga ik ook in Rotterdam op kamers wonen en misschien kan ik wel iets vinden samen met twee vriendinnen van de Pierson, die daar ook gaan studeren.Door school ben ik –zeker vanaf de vierde klas– meer een doorzetter geworden: het ging toen thuis even moeilijk maar ze hebben ervoor gezorgd, dat mijn focus uiteindelijk op school en mijn eigen toekomst bleef liggen. Bij de diploma-uitreiking zal ik heel erg blij zijn. Het is toch een belangrijke mijlpaal, die je dan bereikt hebt en een belangrijk toegangskaartje, waar ik hard voor heb gewerkt.

Toch is mijn allermooiste herinnering aan al die Piersonjaren niet heel erg schools want dat is de reis naar New York, die we maakten toen ik in de vierde klas zat. Heel veel vrienden en vriendinnen gingen mee, de sfeer was goed, de docenten waren leuk en de stad is natuurlijk geweldig. Echt een topervaring!’

‘Door school ben ik meer een doorzetter geworden’

(KP)

5

Stormbaan naar het examen:

pitchen, plannen en ploeteren

Hogescholen en universiteiten vragen steeds vaker aan leerlingen om een duidelijke motivatie voor hun vervolgopleiding. Op de dagen na de laatste tentamens kregen alle leerlingen in havo 5 en atheneum 6 een pitchtraining, waarin ze leerden hun studiekeus te verkopen.

In deze training moesten ze goed nadenken over hun diepe drijfveren, hun spe-cifieke talenten en natuurlijk over hun uiteindelijke presentatie. Want pitchen is geen monoloog, door een goede pitch leg je contact met je publiek. Dat publiek was de eigen mentor en mentorgroep. Die werden vaak verrast met bijzondere presentaties.

Daarna werd vooruitgekeken naar de laatste 5 weken tot het examen. Op grote A3-vellen werden individuele planningen zichtbaar. Een week later werd de offici-ele laatste schooldag gevierd met een stormbaan, een barbecue en natuurlijk het jaarlijkse gala. En op naar de laatste week voor de meivakantie met examentrai-ningen en proefexamens. Op 16 juni is de uitslag! (CM)

Een gelukkige avond

Leo Bormans, schrijver van het boek The World Book of Happiness, heeft deze vraag gesteld aan professoren over de hele wereld. Tijdens zijn lezing vol herkenbare anekdotes en verwijzingen naar de actualiteit bracht hij de zaal ook letterlijk in beweging. Met de nodige relativering van de huidige beelden van geluk, maakte hij zichtbaar hoe geluk een vaardigheid is, die te leren valt.

Van begin tot eind boeide hij zijn publiek, dat enthousiast reageerde. Een geslaagde avond en een begin van wat hopelijk een mooie traditie gaat worden. (CM)

Woensdag 11 mei startte een nieuw initiatief: de Piersonlezing. Een lezing die tweejaarlijks in de stad georganiseerd zal worden over een onderwerp dat ieder van ons raakt en voor wie maar geïnteresseerd is. Dit jaar vertelde

geluksdeskundige Leo Bormans over wat nu eigenlijk gelukkig maakt.

6

Frank van den Oetelaar nam de ouders mee in de vele innovaties en de gevol-gen die komen gaan. Hij vertelde met veel passie zijn visie en gaf voorbeel-den hoe onze kinderen een toekomst tegemoet gaan waarin ze snel dienen te schakelen. Waar wij nog geleerd hebben face to face te communiceren, zullen onze kinderen dit meer en meer via moderne communicatiemiddelen doen. Wij, als ouders, kunnen onze kinderen leren hoe deze moderne communicatiemiddelen in te zetten. Zij kunnen namelijk niet alle middelen 24/7 beheersen, maar zullen hierin hun eigen keuzes moeten maken.

De vaardigheden die nu al belangrijk zijn, maar steeds belangrijker worden zijn: keuzes maken, checken van de

juistheid van info, probleemoplos-send denken en samenwerken. Het internet is dé informatiebron. Het is dus van belang dat kinderen de info kunnen screenen op betrouwbaar-heid en deze tot eigen kennis kunnen transformeren.

Mevrouw J. van Aller, conrector boven-bouw, nam het stokje over van Frank en vertelde gedreven op welke wijze het Pierson de ontwikkeling van deze vaardigheden al ondersteunt en in de toekomst verder wil uitbreiden. Niet alleen kennis is belangrijk, maar ook jezelf leren kennen: weten wie je bent, waar je voor staat en waar je jezelf in wilt ontwikkelen. Naast het vergaren van kennis, die nodig is om het diploma te halen,

gebeurt er al veel op het Pierson om talent en vaardigheden te ontwikkelen. Van Chromebooks, leerlingloopbaan-gesprekken, internationaliseringspro-jecten tot talentontwikkeling op andere gebieden zoals sport, toneel, muziek. In alle leerjaren wordt ingezet op de 21st Century Skills.

Mevrouw van Aller is zich er van be-wust dat er nog veel meer mogelijk is dan nu al gebeurt. De school wil (nog)meer naar buiten, en ‘buiten’ meer in de school. Ze doet dan ook een oproep op de ouders. Ze denkt aan ouders als gastspreker over hun beroep of bedrijf. Maar ook aan snuffelstages voor de leerlingen of een opdracht of onder-zoeksvraag vanuit een bedrijf voor de leerlingen.

Het was een inspirerende avond en als ouders zijn we er ons bewust van, meer dan voorheen, dat we in moeten zetten op het ontwikkelen van de 21st Century Skills van onze kinderen op school en thuis zodat zij de juiste vaardigheden hebben om de toekomst vol zelfver-trouwen tegemoet te zien.

Carine Hanegraaf,namens de ouderraad

Ouderraad

Wat moeten

leerlingen leren in de 21ste

eeuw?

De maatschappij is voortdurend in verandering. Bedrijven moeten sneller en sneller innoveren om bij te blijven, maar niet alleen bedrij-ven ook het onderwijs. Nederland is immers een kenniseconomie. Het Pierson College staat dan ook voor een uitdagende taak om onze kinderen op te leiden voor beroepen die we nog niet eens kennen!

De jaarlijkse thema-avond, georganiseerd door de ouderraad op 31 maart, stond in het teken van de 21st Century Skills. Zo’n 75 ouders namen deel aan deze avond en stonden samen met de inspirerende spreker Frank van den Oetelaar stil bij de vraag: Welke vaardigheden hebben onze kinderen nodig als werknemer in de toekomst?

7

Onze school is een

gezonde school!In december 2015 kregen we het vignet Gezonde

School. Het vignet is een erkenning voor scholen die de gezondheid van hun leerlingen hoog in het vaandel hebben staan. Structurele aandacht voor dit thema en overleg met alle belanghebbenden is het uitgangspunt.

Onze school richt zich hierbij op een vijftal thema’s.

1 Voeding

We werken aan een gezonde schoolkantine. Daarnaast wordt er in de lessen verzorging en bio-logie veel aandacht besteed aan gezonde voeding. Een opdracht is bijvoorbeeld dat leerlingen een duurzame snack ontwikkelen voor in de kantine.

2 Bewegen en sport

De sectie Bewegingsonderwijs werkt samen met verschillende instanties om bewegen te stimuleren. De school heeft met de nieuwbouw een fitnessruimte en sportmogelijkheden op het schoolplein gecreëerd. Er zijn altijd leerlingen aan het voetbal-len of basketballen. In het onderwijsprogramma is voldoende ruimte voor sportdagen, sportactiviteiten zoals survival en verschillende sporttoernooien.

3 Welbevinden en Sociale Veiligheid

Op het Pierson vinden we het belangrijk dat je jezelf kunt zijn. Dat wordt in de lessen ook benadrukt. Er wordt gewezen op de basisregels en het is daarbij belangrijk dat er naar elkaar wordt geluisterd. Leefstijllessen en projecten als Game Over en media-wijsheid besteden aandacht aan de sociale veiligheid. We maken samen met leerlingen afspraken hoe we met elkaar omgaan en er is een duidelijke zorgstructuur.

4 Roken, alcohol- en drugspreventie

Al anderhalf jaar is onze school alcohol-, tabak en drugsvrij. Op het schoolterrein wordt niet gerookt en geen alcohol ge-dronken door leerlingen en medewerkers. De schoolfeesten, ook in de bovenbouw, zijn rook- en alcoholvrij. Alle leerlingen in het tweede leerjaar bezoeken de jeugdverpleegkundige van de GGD. Hierbij kan problematiek rondom tabak, alcohol en drugs gesignaleerd worden.

5 Relaties en seksualiteit

In de lessen van het vak verzorging is er aandacht voor seksuele diversiteit. De mentor heeft een belangrijke rol in het signaleren en bespreken van problemen. De school heeft ook diverse mogelijkheden voor individuele begeleiding.

Join the PipeBij een gezonde school past een waterpunt. Op 12 april 2016 werd dit waterpunt officieel geopend. Join the Pipe promoot het drinken van kraanwater. Zo willen we werken aan een eerlijke verdeling van drinkwater en het gebruik van milieuvervuilend voorverpakt bronwater tegengaan. Met de verkoop van watertappunten en navulbare kraanwaterflessen en met donaties worden schoon drinkwaterprojecten in ontwikkelingslanden gefinancierd.Tegelijk met de opening van het waterpunt gaat ook het campagnejaar gezonde school van start. In elke periode ligt de focus op een gezondheidsthema. Onze prioriteit ligt bij de preventie van roken, alcohol en drugs.

Suzan van Puijenbroek, coördinator Gezonde School

Het woord is aan8

Wat doe je zoal?Het decanaat ondersteunt de mentor die spil is in de begeleiding van leerlingen. Voor mentoren is het een logische stap om in gesprekken met leerlingen ook steeds de toekomstvraag te stellen. Wat een leerling kan en wil, is nauw verbonden met een juiste keus voor een vervolg na de middelbare school.

Vanuit het decanaat organiseren we met mentoren activiteiten, die leerlingen prikkelen om nog meer na te denken over studie en beroep. Zo stond voor de eerste klas in schakelweek 3 weer de voorlichting door ouders op de rol. Het is al jaren een leuke manier om brugklassers kennis te laten maken met verschillende beroepen. Op het atheneum konden de vijfde klassers speeddaten met een twintigtal professionals. In de derde klassen staat de profielkeuze en de voorlichting daarover centraal, dit jaar nog meer dan voorgaande jaren door en voor leerlingen.

De LOB-ondersteunerSinds dit schooljaar ondersteunt

Maike Peters in het decanaat. Het is een nieuwe functie binnen een werkveld,

dat zich snel ontwikkelt.

Ik ben druk met de organisatie en ook met het verfijnen van een lijn, waarin leerlingen op een natuurlijke manier nadenken over zichzelf en hun eigen ontwikkeling.

Hoe is het zo gekomen?Ik ben begonnen op de PABO, geswitcht naar een studie Culturele en Maatschappelijke Vorming en terecht gekomen bij een organisatie, die internationale uitwisselingen organiseerde voor studenten, die een jaar highschool of vrijwilligerswerk wilden doen. Mij boeit de keuze die jongeren maken voor de toekomst en het is uitdagend hun daarin begeleiding te kunnen bieden.

Onderwijs is diversIn het half jaar op het Pierson heb ik gezien hoe divers en hoe complex onderwijs is. Er wordt veel meer geleerd dan de sommen bij wiskunde en de grammatica bij Duits. Leerlingen organiseren hun eigen musical, praten mee in een leerlingenpanel, ontvangen buitenlandse studenten.En dat is mooi, want het wordt steeds belangrijker, dat ze weten, waar ze echt warm voor lopen. Vervolgopleidingen laten de loting vallen, maar willen in gesprekken met leerlingen weten , wat hun motivatie is. Daarom liggen er nu de eerste aanzetten voor een plusdocument, waarin leerlingen hun talenten en vaardigheden beschrijven en dat leerlingen met hun diploma meekrijgen.Dat is de inzet van mijn werk: goed kiezen voor de toekomst.

Clo Martens

9

Summer nightswarm ontvangen

De schoolmusical werd deze keer volledig geproduceerd door leerlingen. De opzet werd

vorig jaar gemaakt in een profielwerkstuk van vier havoleerlingen. Hun werkplan was zo goed dat zij de

organisatie van de musical toevertrouwd kregen.Na een lange weg stond in maart 2016 de musical

Summer Nights op de planken.

Summer Nights vertelt het verhaal van Sandy en Danny en hun vrienden op Rydell High School. Na een romantische zomer met zijn tweeën, blijkt in het nieuwe schooljaar dat hun relatie lastig op te pakken is in het bijzijn van hun vriendengroepen, de Pink Ladies en de T-Birds. De onschuldige Sandy wordt verrast door de stoere kant van haar zomervriendje en Danny staat onder een hoop druk van zijn beste vrienden. Maar ware liefde overwint natuurlijk alles.

Na de zomervakantie kwam ik zelf het productieteam van de musical versterken. Als vwo-leerling heb ik daar enorm veel van geleerd. Het produceren van een musical houdt veel meer in dan alleen repeteren. Achter de schermen moet van alles geregeld worden. Er moet natuurlijk een decor gemaakt worden en rekwisieten en kleding verzameld. Maar daarnaast moet er van alles gepland worden, van repetities tot vergaderingen en er moeten moeilijke beslissingen gemaakt worden. Zo hebben we bijvoorbeeld na lang wikken en wegen besloten om de musical voor het eerst sinds lange tijd weer in de aula van de school op te voeren.

Gelukkig heeft iedereen een handje geholpen. We hebben met zijn allen een lange weg bewandeld en al dat harde werk was het dubbel en dwars waard. Het produceren van de musical is namelijk een van de leukste dingen die ik in mijn leven heb gedaan.

Cheyenne Post, atheneum 6

En Pierson Artistiek blijft

een succesNatuurlijk was het aanwezige publiek vol van de prestaties van de leerlingen en docenten die het podium bestegen. De muziek en dans waren mooi en soms ontroerend, de leerlingen werkten prachtig samen, de positieve sfeer was voelbaar.

Om de avond compleet te maken, waren oud-leerlingen Luc en Yannick terug naar de Pierson gekomen om te presenteren en zelf ook op te treden. Zij zijn ooit in de Pierson musicals en bij Pierson Artistiek begonnen en hebben inmiddels beiden een carrière in de show-, goochel-, en musicalwereld. Als echte professionals wisten ze de zaal binnen no time om hun vinger te winden.Wat zijn we trots op al ons Pierson-talent!

Wieske Vreeswijk, docent muziek

10Ver weg, dichtbij

Schoolkeuken gereedDe eerste klassen steunden, voor het vierde jaar al weer, de Bossche Stichting Stepping Stone Liberia bij het realiseren van landbouwprojecten, die voedseltekorten bestrijden in het West- Afrikaanse land. Alle brugklassers zetten met een groepje een eigen onderneming op met een microkrediet, dat door de school verstrekt wordt.

Vorig jaar werd het geld besteed aan de bouw van een schoolkeuken, zodat alle Liberiaanse collega-leerlingen op school een goede maaltijd kunnen krijgen. Dat is namelijk broodnodig want deze kinderen komen elke dag met een lege maag naar school, in de meeste gevallen na een uren-lange wandeling.

Dit jaar wordt de opbrengst van al die mini-ondernemingen besteed aan de aankoop van hoogwaardige stekken voor de aanplant van cassave, het volksvoedsel voor honderden miljoenen Afrikanen. Boeren, of beter gezegd, boerin-nen want zij doen het werk op het land, kunnen met dit verbeterd plantmateriaal de opbrengst heel eenvoudig verviervoudigen.

Een paar honderd boerinnen krijgen gratis stekken van een zeer productief ras en worden begeleid bij aanplant en grondbewerking. Daarmee wordt bereikt dat tenminste 250 families volgend jaar voldoende te eten hebben. Als tegen-prestatie geven de boerinnen de helft van de takken van hun nieuwe cassaveplanten na de oogst door aan een paar honderd boerinnen in omliggende dorpen.

Binnen een paar jaar kunnen zo een paar duizend boerinnen geholpen worden met het verhogen van de productiviteit van hun cassaveteelt. En tevens met het verhogen van inkomsten waarmee ze kinderen naar school kunnen sturen en medi-sche voorzieningen kunnen betalen.

Samen werken het Pierson College en Stepping Stone Liberia aan projecten die het verschil maken voor honderden en straks duizenden boerenfamilies.

Guus van Heereveld,voorzitter Stichting Stepping Stone Liberia

PS. Mochten er onder de (ouders van) leerlingen mensen zijn die de stichting Stepping Stone Liberia willen helpen, laat het ons weten via info@steppingstoneliberia.org. We zoeken nog een accountant, een websitemaker, een tropisch landbouwkundige en ambassadeurs/ambassadrices die bekendheid willen geven aan het werk van de Stichting.

SAMEN HELPENDit schooljaar hebben de boven-bouwklassen veel aandacht besteed aan de vluchtelingen in Nederland en Pasen was een goed moment om ook wat financiële hulp te bieden.

Twee broers, die uit Syrië zijn gevlucht en nu in de noodopvang Autotron te Rosmalen verblij-ven, kwamen op school vertellen hoe hun leven in Syrië was, waarom zij gevlucht zijn en hoe ze uiteindelijk hier terecht gekomen zijn: het was een erg indrukwekkend verhaal. Met de hulp van een paar studenten van Avans hebben we daarna een aantal acties bedacht, die geld moesten opbren-gen, zodat mensen in het AZC eens de mogelijk-heid zouden krijgen om een dagje weg te gaan. De bestemming was al geregeld maar het vervoer nog niet.

Met heel Atheneum 4 hebben we toen een high tea georganiseerd. De school zorgde voor thee in toepasselijk tuttige potjes, de leerlingen voor de hapjes, variërend van verfijnde komkommer-zalmsandwiches tot enorme chocoladebollen. Elke leerling had een budget voor de hapjes en het geld dat overbleef, werd gedoneerd aan het AZC. Ook familieleden bleken bereid extra te doneren en er was bovendien een aantal leerlingen dat een week lang à la Serious Request elke pauze verzoeknummers draaide in de aula voor €1,- per stuk. Aan het eind van onze high tea konden we een mooi bedrag overhandigen en dit heeft bijgedragen aan een fijne outdoordag voor de bewoners van de noodopvang in Rosmalen.

Sien van Ameijden, a4

11EHBO(eerste hulp bij onderwijs) In deze rubriek bespreken we een probleem

vanuit verschillend perspectief.

Casus » Mischa uit Havo 3 is kampioen uitvluchten verzinnen: zijn boeken liggen nog op z’n bureau, z’n kluispasje zit per ongeluk nog in het kluisje van iemand anders,

de brug stond natuurlijk open en ‘het zal niet meer gebeuren meneer,voortaan zet ik twéé wekkers!’

» Mart, de vakdocent:Dat kan allemaal een keer gebeuren maar als het de spuigaten uitloopt, zal ik dit met Mischa bespreken en het aan de mentor door-geven want misschien ben ik niet de enige docent bij wie dit speelt. De mentor kan dan met Mischa en zijn ouders het gesprek voe-ren over hoe ze dit kunnen aanpakken.

» Kim, de mentor:Ik zie in Magister hoe vaak Mischa zijn spullen vergeet of te laat komt. Meestal doet een gesprekje, eventueel met zijn ouders erbij, al wonderen maar als hij het schoolwerk zelf écht niet georganiseerd krijgt, kan hij altijd hulp krijgen bij bijvoorbeeld de Lift.

» Marlon, medewerkster de Lift: Via de mentor kunnen leerlingen in ons opvanglokaal in een rustige omgeving onder begeleiding werken maar ook hulp krijgen bij het plannen en organiseren van hun werk. We maken dan samen een concreet plan waar ze mee aan de slag kunnen.

» HUBO in klas 3:‘…In 3 havo en 3 atheneum, besteden we extra aandacht aan de verzorging van huiswerk, het meenemen van boeken naar de lessen en het op tijd in de klas zijn. Op die manier verlopen de lessen prettig, is het rendement optimaal en krijgt de studie-attitude van leerlingen waar nodig, een impuls…’

(KP)

Ineens was er deze week het ´jonge-konijnen-momentje’. Elke vrouwelijke collega kent dit ook als het ‘mama-momentje’: een leerling die iets wil vragen of vertellen en je in plaats van ‘mevrouw of juffrouw’ spontaan ‘mama’ noemt, waarna dan met gepaste gêne een hand voor de mond volgt, of een verschrikte blik, of wat rode wangen. Maar dit gaat over de jonge konijnen. We hebben het in de klas over Pasen en ik vraag de leerlingen wat ze hier al over weten. Dus komt Goede Vrijdag voorbij, het laatste avondmaal, Jezus en natuur-lijk Judas. Achterin de klas zit een leerling al een tijdje met z’n vinger in de lucht en als ie de beurt krijgt: ‘Ik was een keer jarig met Pasen!’ Zijn buurman kijkt hem vertwijfeld aan: ‘Gást?!’

(Het ‘jonge-konijnen-momentje’ refereert aan mijn vader. Hij was ook docent en trachtte boeren-zonen, die het liefst op de tractor reden, het een en ander over natuurkunde en techniek te bij te brengen. Na een ingewikkelde uitleg vroeg hij of iedereen het begrepen had. Een leerling stak zijn vinger op en mijn vader was een beetje verbaasd dat er iemand daadwerkelijk iets wilde vragen. ‘Meneer! We hebben jonge konijnen!’ klonk het…)

Marieke Smit, docente levensbeschouwing

Ondertussen bij Marieke in de klas…

12Uit de school

De klassen waren op zo’n twintig locaties actief. Sommige buiten: in de Eendenkooi of bij een zorgboerderij, waar een houtwal gemaakt moest worden. Andere groepen hielpen met schoonmaakwerk in de Speel-o-theek, pimpten het dierentehuis of liepen een puzzeltocht met visueel gehandicapten

Klas havo 3E ging een dagje naar activiteitencentrum Duinendaal, waar ze soep en broodjes bereidden voor de gehandicapten.

Thijs Schuurmans is één van de leer-lingen: ‘Ik wist echt niet wat ik ervan moest verwachten, het leek mij bij

aanvang de minst leuke optie van de keuzes die we hadden. De les voordat we naar Duinendaal toe gingen, kregen we een kleine voorlichting. Er werd daarbij verteld dat er mensen met lichamelijke- en/of meervoudige be-perking en mensen met NAH (niet aan-geboren hersenletsel) zaten. Hierdoor verwachtte ik een hele sombere sfeer waar we als klas een hele dag bij moesten zitten, maar toen ik op de vrijdag van de NLdoet dag aankwam bij Duinendaal was het echt anders dan ik had verwacht. Er was een leuke sfeer, aardige mensen en aardige verzorgers waardoor het uiteindelijk toch nog een hele leuke dag is geworden.

Ik heb die dag gezien, hoe een klein in-cident een grote impact kan hebben op de rest van je leven en dat maakte ook echt indruk op mij. Ik heb geleerd dat je echt blij mag zijn met elke dag dat je gezond bent!’Daarnaast realiseren leerlingen zich hoe weinig het kost iets te doen voor een ander. Nina van Bragt: ‘Je ziet hoe blij mensen zijn, als je alleen al eventjes een kopje koffie met ze drinkt.’

De leerlingen zijn het erover eens: een dagje vrijwilligerswerk in plaats van wiskunde en Engels…, dat mag best wel vaker! (CM)

300 Derdeklassers voor NLdoet

Ruim 300 derdeklassers deden mee aan Nederlands grootste vrijwilligersactie NLdoet. De

organisatie stimuleert mensen om een dag de handen uit de mouwen te steken. Alle leerlingen uit onze derde

klassen kozen voor een klus en zetten zich vrijwillig in.

13

‘In het vroege voorjaar zijn wij onze nieuwe Spaanse vrien-den gaan bezoeken in Lleida. Na een geslaagde eerste uitwisselingsweek met onze partners hier in Nederland waren wij erg nieuwsgierig naar het leven daar. Mijn partner Júlia en haar moeder waren ontzettend gastvrij en zorgden ervoor dat ik me snel thuis voelde. Het was de be-doeling dat we Engels zouden praten maar omdat Júlia’s moeder niet wist dat ‘si’ ‘yes’ betekende, schakelden we al snel over op Frans: leve het talenonderwijs!

In deze week hebben we veel geleerd over de Catalaanse cultuur: behalve de school bezochten we het stadhuis,

de oude kathedraal van Lleida (zie achtergrondfoto) en na-tuurlijk de provinciehoofdstad Barcelona. Op school studeer-den we o.a. een toneelstuk in en gingen we ook muzikaal aan de slag. Hoogtepunt (voor de inwoners van Lleida tenminste…) was de flashmob die we midden in de stad op moesten voeren. De grootste cultuurshock was voor de meesten van ons een culinaire: we aten er slakken en octopus.

Het was een mooie week, waarin we veel hebben gezien, gedaan en ondergaan. Leren doe je niet alleen in de school-banken; dat heeft deze uitwis-seling weer bewezen!’

Sien van Ameijden

InternationaliseringVoor de 5e keer naar

MODEL UNITED NATIONS

Op Palmzondag worden we in de kapel van Haileybury College welkom geheten door dominee Chris Briggs. Terwijl hij verwijst naar het paasverhaal spreekt hij de hoop uit dat: ‘You are here this weekend to try to understand a little better what human beings do to each other, for good and for evil. You are the very ones who, for whatever reason, refuse to walk by on the other side and allow injustice, violence and war to flourish’.

Met deze intentie bogen 16 Pierson leerlin-gen zich dat weekend over onderwerpen uit de wereldproblematiek. Onderwerpen als duurzaamheid, terugdringen van geweld en bevordering van democratie. Dat gebeurde samen met 625 middelbare scholieren uit de hele wereld, van Amerika tot Jordanië en Taiwan.Vrijdagavond begonnen de leerlingen met het ‘lobbyen’: handtekeningen verzamelen voor je wetsontwerp. Zaterdagmorgen volgden de individuele speeches voor een publiek van 50-60 studenten en daarna het debatteren. En dat volgens de strenge taal- en procedurevoor-schriften van de Verenigde Naties.De sfeer zit er vanaf de eerste avond in Engeland goed in: er worden in de bus Nederlandse liedjes gezongen en de Amerikaanse studenten leren ‘Brabant’ mee te zingen… Er wordt veel gepraat met leer-lingen uit andere landen en goed gewerkt! Middels de groepsapp volgen we hoe de leer-lingen alles ervaren, hoe ze de paniek delen en ook hoe ze elkaar tips geven, moed inspre-ken en feliciteren, prachtig! Onze leerlingen hebben het geweldig gedaan, op werkgebied maar zeer zeker ook op sociaal vlak!

Jeanet van de Heuvel, docent Engels

Lleida in vogelvlucht

Internationale stage en hoe het mes aan twee kanten snijdtHet verzoek om twee kunstvakdocenten bij ons een week stage te laten lopen kwam van onze uitwisselings-partnerschool uit Kamenz, Duitsland. Onze Duitse collega’s lieten zich inspireren door onze Kunstvleugel en de manier waarop de lessen Kunstvak op de Pierson vorm gegeven worden. De beide Muttersprachlerinnen konden op hun beurt onze leerlingen ondersteunen bij de voorbereiding op hun mondeling Duits.

We kunnen onze partnerschool Institut Samuel Gili i Gaya al bijna een dependance van het Pierson College

noemen want onze uitwisseling met Lleida kent inmiddels een lange geschiedenis. Dit jaar ging Sien

uit Atheneum 4 mee op ontdekkingsreis.

14In beeld

Als bioloog leer jedoor goed te kijken

met fruitvliegjes

en voeding

en in onderzoek met natuurwetenschapers.

en excursies

15

Fotostrip: Bureau Gurk

en te simuleren door zelf antibiotica te maken

proeven te doen

Tijdens veldwerk

Van onbevangenheid tot natuurtalent

16De achterkant

Nooit zult u mij zien bungeejumpen of parachutespringen. Ik heb namelijk wel eens een valdroom en daar zie ik de lol ook niet zo van in. Het schijnt dat die dromen veroorzaakt worden door je hersens. Het brein interpreteert je verslapte spieren als een lichaam in vrije val en stuurt dan even een wake up-call: je schiet wakker met je hart in je keel en spijt van het glas wijn, dat je die avond te veel hebt gedronken.

Nee, doe mij maar zo’n gezellige vliegdroom. Als kind had ik die heel vaak, nu nog maar een paar keer per jaar. Het vliegen kost me heel veel moeite en gebeurt bovendien in de schoolslag (de sufste van alle zwembewegingen, waarmee maar weer is bewezen, dat een mens in het water weinig meer te zoeken heeft dan ’s zomers wat verkoeling, een scholletje om te bakken en het af en toe verschalken van een passerende Zilvervloot). Ik kom al slaapvliegend niet veel hoger dan de huizen en dat doet me dan weer denken aan ‘Karlsson van het dak’: een dik kereltje uit een boek van Astrid Lindgren met een propellor op zijn rug en een startknop op zijn buik. Ik zag de serie als achtjarige op tv en misschien ga ik daarom in mijn droom wel net zo laag en langzaam als hij. Intussen heeft de droom zich wel gemoderniseerd want in mijn laatste aflevering werd ik lastig gevallen door een drone, waar dat vroeger een rundervink was.

Enfin, het is dus flink ploeteren daar in schoolslag in de lucht (ik heb dan ook heel lang gedaan over het halen van mijn zwemdiploma A, dit tot groot verdriet van mijn ouders en even zo grote hilariteit van alle kinderen in de straat) maar wel erg fijn, omdat ik altijd de enige ben die dat kan, terwijl de rest van de wereld maar een beetje gehandicapt

met het hoofd in de nek naar me staat te kijken. Soms probeert iemand me met een stok uit het zwerk te gooien maar dat lukt lekker nooit.

Omdat dromen nooit betekenisloos schijnen te mogen zijn, ben ik toch maar eens gaan googelen en wat blijkt? ‘Als je kunt blijven vliegen door met je armen te flapperen of je voeten te trappelen, bereik je succes door hardnekkige inspanning.’ Kijk aan, daar kunnen we wat mee! Bovendien blijken vliegdromen ‘te wijzen op een wens om buiten de grenzen van een routinematig leven te treden, moeilijkheden en obstakels te overwinnen en een minderwaardigheidsgevoel te compenseren.’ Dat laatste is dan weer wat minder leuk om te lezen als het over je eigen droom gaat maar volgens mij was het niet zo’n erg betrouwbare bron dus dan mag ik van mezelf gewoon de focus op de positieve kanten leggen.

Succes bereiken door hardnekkige inspanning, buiten de grenzen van het routinematige treden en obstakels overwinnen! Dit geldt voor heel veel Piersonners die deze maand hun eindexamen doen en over niet al te lange tijd hun vleugels uit gaan slaan. Sommigen zullen in de schoolslag de lucht verkennen, anderen razendsnel borstcrawlend maar voor iedereen geldt: de zwembandjes mogen eindelijk af! We hopen, dat we ze goed hebben leren vliegen voor we ze het nestje uitduwen en misschien zien we in de toekomst nog een Leonardo da Vinci van het Pierson terug, een paar gezusters Wright of een Icarus (met hopelijk een goede verzekering, dat dan weer wel).

Karin Polman

Vliegdiploma A