ONDERSCHEIDING van de geesten

Wat is dat? Hoe doe je dat?

Heiloo, Bezielingsdag Caritas

22 oktober 2016

Tot aan zijn zesentwintigste was hij

iemand die zich overgaf aan de ijdelheden van

de wereld. Wat hij vooral graag deed was zich

oefenen in het hanteren van wapens, met een

groot en ijdel verlangen daarbij eer te behalen.

(Verhaal van de pelgrim, nr 1)

« Toen de botten weer aan elkaar begonnen te groeien, bleef er onder de knie een stuk bot over het andere geschoven, waardoor het ene been korter bleef dan het andere. Bovendien bleef er op die plaats zo’n knobbel zitten, dat het er lelijk uitzag. Hij kon dat niet uitstaan. Hij was immers vastbesloten de wereld te volgen en vond dat dit hem lelijk maakte.Daarom informeerde hij bij de chirurgen of ze het niet konden wegsnijden. Die zeiden dat dit inderdaad kon, maar dat de pijn erger zou zijn dan alles wat hij al doorstaan had. Omdat het al genezen was, zou er een opening gemaakt moeten worden om het weg te kunnen snijden. Toch besloot hij toen, uit pure ijdelheid, zich te laten martelen. »

(Verhaal van de pelgrim, nr 4)

“Toch was er een verschil. Was hij namelijk met zijn gedachten bij dat van de wereld dan vond hij daar wel veel behagen in, maar liet hij het ten slotte vermoeid los dan voelde hij zich dor en ontevreden.

Bedacht hij daarentegen hoe het zou zijn om enkel plantaardig voedsel te eten en om ook al die overige gestrengheden te verrichten waarvan hij gezien had dat de heiligen die hadden gedaan, dan vond hij niet alleen troost zolang hij daar in gedachten mee bezig was, maar bleef hij ook tevreden en opgewekt nadat hij ze had losgelaten.”

“Maar hij schonk daar geen aandacht aan en kwam er niet toe dieper in te gaan op dat verschil, totdat hem op een keer de ogen een beetje opengingen en hij zich over dat onderscheid begon te verwonderen. Toen begon hij erover na te denken en op grond van zijn ervaringen kwam hij tot het inzicht dat sommige gedachten hem in droefheid achterlieten, andere daarentegen in blijdschap. Zo leerde hij beetje bij beetje de verschillende aard kennen van de geesten waardoor hij bewogen werd: de een van de duivel, de ander van God.”

(verhaal van de pelgrim, nr 8)

Ten slotte noem ik vertroosting elke vermeerdering van hoop, geloof en liefde en elke innerlijke blijdschap die een oproep en aantrekking inhoudt tot het hemelse en het eigen heil van de ziel en haar aldus rust en vrede geeft in haar Schepper en Heer. (G.O. 316)

Ik noem troosteloosheid al het tegenovergestelde ... Bijvoorbeeld: duisternis en verwarring in de ziel, een beweging naar wat laag en aards is, onrust vanwege verschillende beroeringen en bekoringen, een neiging tot wantrouwen, de ziel die zonder hoop is, zonder liefde, geheel lui, lauw, droevig en als het ware gescheiden van haar Schepper en Heer. (G.O. 317)

Onderscheiding van de geesten• Leren luisteren naar het biddende hart

Geen emocratie Wel : pedagogie van terugblik

• Juiste verhouding tussen hart, verstand en wil

Optimistische mensvisie• Vertrouwen in diepste verlangen• Mens geroepen om leven lang te groeien

Op een muilezel reed hij weg (Verhaal van de pelgrim nr 13)

Ook na zijn bekering bleef zijn verlangen naar uiterlijke heldendaden intact. Het verschil was dat hij dit nu deed op geestelijk gebied.

Als hij gelezen had over een heilige die 6 uur per dag bad, dan zou hij 7 uur per dag bidden. Als een andere 5 dagen en nachten had gevast, dan zou hij 7 dagen en nachten eten noch drinken.

Met zijn ijzeren wilskracht kreeg hij al die krachttoeren voor mekaar. Hij hield er definitieve beschadigen van maag en nieren aan over. Hij werd depressief en pleegde ei zo na zelfmoord.

« In die tijd deed God met hem wat

een schoolmeester

met een kind doet: Hij

onderwees hem ». (Verhaal van de pelgrim, nr 27)

Gebedsparcours (bijbels)

Minutieus uitgewerkt• Christocentrisch• Aanpassing aan het individu• Ervaringsgericht : smaken van troost• Persoonlijke begeleiding

Zoeken van persoonlijke invulling levensverlangen

Begeleider : even belangrijk als discreet

« Hij moet de Schepper in direct contact met zijn schepsel laten werken en het schepsel met zijn Schepper en Heer. » (G.O. nr 16)

Beginnen bij het begin :Latijn in Barcelona33 jaar oud

- Hart én verstand -

Mystiek van de

dienstbaarheid

Hij ging uit zichzelf naar de inquisiteur om hem

te zeggen dat hij gehoord had dat men

hem had gezocht. (Verhaal van de pelgrim, nr 81)

1) Het kompas is de troost

2) Uitkomst is open3) Magis

Troost = richtingwijzer Troosteloosheid = doodlopende weg

Troost als kompasUitkomst is openMagis

Uitkomst niet bekend van tevoren

Vooronderstelt inwendige vrijheid en beschikbaarheid - vertrouwen – geloof

Troost als kompas

Uitkomst is openMagis

Er zijn drie dingen die zelfs God niet weet:

Er zijn drie dingen die zelfs God niet weet:

het aantal religieuze congregaties voor vrouwen;

Er zijn drie dingen die zelfs God niet weet:

het aantal religieuze congregaties voor vrouwen; de som geld die de franciscanen verborgen houden;

Er zijn drie dingen die zelfs God niet weet:

het aantal religieuze congregaties voor vrouwen; de som geld die de franciscanen verborgen houden; wat de jezuïeten echt denken en wat het volgende is dat ze gaan ondernemen.

“Ignatius volgde de Geest, zonder Hem voorbij te steken; zo werd hij zachtjes geleid naar het onbekende;

en langzaamaan opende zich voor hem de weg, die hij wijselijk onwetend ging, zijn hart eenvoudig gericht op Christus.”

J. Nadal sj

•Méér, vérder zéér

Troost als kompasUitkomst is open

Magis

Geen onderscheiding zonder bewegingen

De lat voldoende hoog leggen

Beschikbaarheid

Rome, 5 juni 1552

… Betreffende de kardinaalshoed, leek het me goed u uit te leggen, zoals ik voor mezelf zou doen, wat er zich in mij heeft afgespeeld tot meerdere heerlijkheid van God. Van zodra ik verwittigd was dat het zeker was dat de keizer u had voorgedragen en dat het de Paus vergenoegde u tot kardinaal te verheffen, heb ik onmiddellijk een neiging of een beweging gevoeld om dit met al mijn kracht tegen te werken. Desalniettemin, evenwel, was ik, tengevolge van de talrijke argumenten voor en tegen die mij te binnen schoten, niet zeker van de goddelijke wil.

… Gedurende deze periode voelde ik in mezelf bepaalde angsten als ik op bepaalde ogenblikken nadacht en de zaak overwoog in mijn geest. Het ontbrak me aan inwendige vrijheid om standpunt in te nemen en de zaak tegen te houden. Ik zei tegen mezelf : weet ik echt wat God onze Heer verlangt te doen? En ik vond in mezelf geen volledige zekerheid om mij te verzetten. Op andere ogenblikken, als ik mijn gebruikelijk gebed hernam, voelde ik de angst verdwijnen. Ik herhaalde mijn vraag meerdere malen, nu eens met die angst, de andere keer met het tegenovergestelde.

De derde dag, uiteindelijk, gedurende mijn gebruikelijke gebed, en sindsdien voortdurend, nam ik bij mezelf zo’n duidelijk oordeel waar en zo’n rustig en vrij voornemen om mij te verzetten tegen de Paus en de kardinalen zoveel als ik kon dat, mocht ik het niet doen, ik er zeker van was en ik nu nog steeds zeker ben dat ik me niet op een ernstige manier voor God onze Heer zou kunnen rechtvaardigen...

« In allesGod liefhebben en dienen» (G.O. nr 233)

Terugblik

1. Dank u wel2. Sorry3. Alstublieft

Levensgebed: “Het gebed voor bij de tandarts”

“Vertrouw zo op God alsof het resultaat van je werk van jou

en niet van God afhangt;

en zet je zo in alsof niets door jou maar alles door God tot stand gebracht zal

worden”.

http://www.ignatiaansbidden.org/